Korekcja energii dżetów w eksperymencie CMS



Podobne dokumenty
Wyznaczanie efektywności mionowego układu wyzwalania w CMS metodą Tag & Probe

Jak działają detektory. Julia Hoffman

Wszechświat czastek elementarnych

r. akad. 2008/2009 V. Precyzyjne testy Modelu Standardowego w LEP, TeVatronie i LHC

Compact Muon Solenoid

Jak działają detektory. Julia Hoffman# Southern Methodist University# Instytut Problemów Jądrowych

Wszechświat czastek elementarnych

1. Wcześniejsze eksperymenty 2. Podstawowe pojęcia 3. Przypomnienie budowy detektora ATLAS 4. Rozpady bozonów W i Z 5. Tło 6. Detekcja sygnału 7.

Theory Polish (Poland)

Wszechświat czastek elementarnych

Wszechświat czastek elementarnych

Jak to działa: poszukiwanie bozonu Higgsa w eksperymencie CMS. Tomasz Früboes

Jak działają detektory. Julia Hoffman

Poszukiwania bozonu Higgsa w rozpadzie na dwa leptony τ w eksperymencie CMS

Eksperyment ALICE i plazma kwarkowo-gluonowa

Pakiet ROOT. prosty generator Monte Carlo. Maciej Trzebiński. Instytut Fizyki Jądrowej Polskiej Akademii Nauki

Struktura protonu. Elementy fizyki czastek elementarnych. Wykład IV

2008/2009. Seweryn Kowalski IVp IF pok.424

Marek Kowalski

IV.4.4 Ruch w polach elektrycznym i magnetycznym. Siła Lorentza. Spektrometry magnetyczne

Algorytmy rekonstrukcji dżetów w CMS

Metody eksperymentalne w fizyce wysokich energii

VI. 6 Rozpraszanie głębokonieelastyczne i kwarki

Zespół Zakładów Fizyki Jądrowej

Struktura porotonu cd.

Obserwacja Nowej Cząstki o Masie 125 GeV

Cząstki elementarne. Składnikami materii są leptony, mezony i bariony. Leptony są niepodzielne. Mezony i bariony składają się z kwarków.

Teoria Wielkiego Wybuchu FIZYKA 3 MICHAŁ MARZANTOWICZ

C i e k a w e T2K i COMPASS

LHC: program fizyczny

WYKŁAD 8. Wszechświat cząstek elementarnych dla przyrodników. Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW

Oddziaływania elektrosłabe

Wstęp do oddziaływań hadronów

Wszechświat czastek elementarnych

WYKŁAD 8. Wszechświat cząstek elementarnych dla przyrodników

Atomowa budowa materii

Wszechświat Cząstek Elementarnych dla Humanistów Detekcja cząstek

Struktura protonu. Elementy fizyki czastek elementarnych. Wykład III

Badanie właściwości przypadków produkcji dżet-przerwa w rapidity-dżet na Wielkim Zderzaczu Hadronów

Cząstki i siły. Piotr Traczyk. IPJ Warszawa

Własności jąder w stanie podstawowym

Fizyka cząstek elementarnych warsztaty popularnonaukowe

Wszechświat czastek elementarnych Detekcja czastek

Wszechświat cząstek elementarnych dla przyrodników WYKŁAD 2

Wyznaczanie profilu wiązki promieniowania używanego do cechowania tomografu PET

Tomasz Szumlak WFiIS AGH 03/03/2017, Kraków

Doświadczenie nr 7. Określenie średniego czasu życia mionu.

Detekcja cząstek elementarnych. w eksperymencie MINOS. Krzysztof Wojciech Fornalski Wydział Fizyki Politechniki Warszawskiej 2006

Atmosfera ziemska w obserwacjach promieni kosmicznych najwyższych energii. Jan Pękala Instytut Fizyki Jądrowej PAN


Fizyka 2. Janusz Andrzejewski

Bozon Higgsa prawda czy kolejny fakt prasowy?

Poszukiwania mezonu B s w eksperymencie CMS

Struktura protonu. Elementy fizyki czastek elementarnych. Wykład V. spin protonu struktura fotonu

LHC i po co nam On. Piotr Traczyk CERN

Grzegorz Wrochna Narodowe Centrum Badań Jądrowych Z czego składa się Wszechświat?

Wykorzystanie symetrii przy pomiarze rozkładu kąta rozproszenia w procesie pp pp

Detektory cząstek. Procesy użyteczne do rejestracji cząstek Techniki detekcyjne Detektory Eksperymenty. D. Kiełczewska, wykład 3

Fizyka cząstek elementarnych. Tadeusz Lesiak

Detektory cząstek. Procesy użyteczne do rejestracji cząstek Techniki detekcyjne Detektory Przykłady użycia różnych technik detekcyjnych.

Podstawy Fizyki Jądrowej

Podstawy fizyki subatomowej. 3 kwietnia 2019 r.

Marcin Kucharczyk Zakład XVII

Pomiary widm fotoluminescencji

WYKŁAD Wszechświat cząstek elementarnych. 24.III.2010 Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW. Masa W

Fizyka do przodu w zderzeniach proton-proton

WSTĘP DO FIZYKI CZĄSTEK. Julia Hoffman (NCU)

Detektory. Kalorymetry : Liczniki Czerenkowa Układy detektorów Przykłady wielkich współczesnych detektorów Wybrane eksperymenty ostatnich lat

Poszukiwany: bozon Higgsa

Wstęp do chromodynamiki kwantowej

LEPTON TAU : jako taki, oraz zastosowania. w niskich i wysokich energiach. Zbigniew Wąs

Fizyka do przodu Część 2: przegląd wyników z CMS

Artur Kalinowski WYBRANE ASPEKTY POSZUKIWA BOZONU HIGGSA Z MODELU STANDARDOWEGO W ZDERZENIACH PROTON PROTON W EKSPERYMENCIE CMS PRZY LHC

Oddziaływanie cząstek z materią

Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 9: Swobodne spadanie

Sprawdzenie narzędzi pomiarowych i wyznaczenie niepewności rozszerzonej typu A w pomiarach pośrednich

Ciało doskonale czarne absorbuje całkowicie padające promieniowanie. Parametry promieniowania ciała doskonale czarnego zależą tylko jego temperatury.

Po co nam CERN? Po co nam LHC? Piotr Traczyk

Analiza danych LHC w poszukiwaniu rezonansów w rozkładzie masy niezmienniczej dwóch mionów.

BŁĘDY W POMIARACH BEZPOŚREDNICH

Relatywistyczne zderzenia ciężkich jonów jako narzędzie w badaniu diagramu fazowego silnie oddziałującej materii

Najgorętsze krople materii wytworzone na LHC

WYKŁAD I Wszechświat cząstek elementarnych dla przyrodników. Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW. Model Standardowy AD 2010

Optymalizacja kryteriów selekcji dla rozpadu Λ+c pμ+μza pomocą wielowymiarowej analizy danych

Β2 - DETEKTOR SCYNTYLACYJNY POZYCYJNIE CZUŁY

RÓWNANIA MAXWELLA. Czy pole magnetyczne może stać się źródłem pola elektrycznego? Czy pole elektryczne może stać się źródłem pola magnetycznego?

Cząstki elementarne wprowadzenie. Krzysztof Turzyński Wydział Fizyki Uniwersytet Warszawski

Oddziaływania podstawowe

Rozpraszanie elektron-proton

Rozszyfrowywanie struktury protonu

Tak określił mechanikę kwantową laureat nagrody Nobla Ryszard Feynman ( ) mechanika kwantowa opisuje naturę w sposób prawdziwy, jako absurd.

SCENARIUSZ LEKCJI FIZYKI Z WYKORZYSTANIEM FILMU PĘDZĄCE CZĄSTKI.

Czego już dowiedzieliśmy się dzięki Wielkiemu Zderzaczowi Hadronów LHC

I ,11-1, 1, C, , 1, C

Kwantowe własności promieniowania, ciało doskonale czarne, zjawisko fotoelektryczne zewnętrzne.

Detektory w fizyce cząstek

POMIAR NATĘŻENIA PRZEPŁYWU

Fizyka 3. Konsultacje: p. 329, Mechatronika

Obliczanie niepewności rozszerzonej metodą analityczną opartą na splocie rozkładów wielkości wejściowych

Cząstki elementarne i ich oddziaływania PROJEKT 2016 Obserwacja mezonów powabnych i dziwnych analiza danych zebranych w eksperymencie LHCb

Transkrypt:

Maciej Misiura Wydział Fizyki UW opiekun: dr Artur Kalinowski

Wstęp O czym seminarium? Zmierzyliśmy energię dżetu w CMS. Jak ona ma się do energii na poziomie hadronowym? Dlaczego taki temat? Zagadnienie wydaje się bardzo techniczne, ale: Pokazuje jak ważne jest konfrontowanie symulacji Monte Carlo z danymi. Wykorzystane są proste koncepcje, takie jak zasada zachowania pędu, do kalibracji, która jest zagadnieniem skomplikowanym. Plan prezentacji: 1) Czym są dżety? 2) Eksperyment CMS, w szczególności HCAL i ECAL. 3) Korekcje dżetowe. 4) Podsumowanie. 2/26

What is a Jet? Where I come from, Seattle, WA the answer is simple! Stephen Ellis, University of Washington, wykład dla studentów, CERN, 9.07.2010 3/26

What is a Jet at the LHC? Wąski strumień wysokoenergetycznych cząstek. W warunkach eksperymentalnych powstaje np. w kolajderach przy zderzaniu wysokoenergetycznych cząstek. Przejaw istnienia kwarków i gluonów to z nich w procesie hadronizacji powstają dżety: kwarki i gluony zaczynają oddziaływać ze sobą tworząc hadrony. Kwarki i gluony nie mogą istnieć jako swobodne cząstki. Dżet rzeczywisty (poziom hadronowy), a dżet mierzony w eksperymencie (poziom detektora). 4/26

5/26

Charakterystyka CMS Bardzo dobra identyfikacja mionów, w dużym zakresie pędów i kątów, dobra rozdzielczość masy układu dwóch mionów, możliwość ustalenia znaku mionów z dużymi pędami: system mionowy Dobra rozdzielczość pędowa naładowanych cząstek i efektywność ich rekonstrukcji w detektorze śladowym, konieczność dokładnej rekonstrukcji wierzchołków półprzewodnikowy det. śladowy i detektor mozaikowy w centrum Dobra rozdzielczość przestrzenna składowej elektromagnetycznej (e. m.): elektronów i fotonów ECAL, preshower Dobra hermetyczność detektora (pomiar brakującej energii poprzecznej, duże pokrycie w η i dobra rozdz. przestrzenna, HCAL Do pomiarów dżetów (ich energii i pozycji w η i φ) duże znaczenie mają wszystkie poddetekory, ale największe kalorymetry: HCAL i ECAL. Budowa warstwowa 6/26

ECAL (kalorymetr elektromagnetyczny) Odpowiedzialny za pomiary składowej elektromagnetycznej, głównie elektrony i fotony. Scyntylator kryształy wolframku ołowiu PbWO4 (duża gęstość). Emisja światła proporcjonalna do energii mierzonej cząstki (niebieski-zielony). Dwie zasadnicze części: centralna ( barrel ) oraz pokrywy ( endcap ) hermetyczność. Pełne pokrycie φ w oraz η <1.48 część centralna, pokrywy: 1.48< η <3.0. 7/26

ECAL 78 tys. kryształów, ich wzrost zajął 10 lat (2 dni/kryształ) 2.2 x 2.2 x 23 cm, 3 x 3 x 23 cm Fotodiody: APD (Avalanche Photodiodes) w obszarze centralnym oraz VPT (Vacuum Phototriodes) w obszarze endcap. Oba rodzaje muszą pracować w polu magnetycznym! Bardzo duża wrażliwość na temperaturę T =18 C z dokładnością 0.05 C. VPT APD VPT APD Korekcja energii dżetów w VPT eksperymencie CMS 8/26

HCAL kalorymetr hadronowy. Zatrzymuje i mierzy parametry hadronów: protonów, neutronów, pionów... Detektor próbkujący światło jest zbierane tylko w pewnych miejscach mniej elektroniki mniejsze koszty, mniejsza moc i wydzielane ciepło. Naprzemienne warstwy absorbera i scyntylatora. Światło (niebieski-fiolet) wyprowadzane jest z wykorzystaniem światłowodów do HPD (Hybrid Photodiode, światło zielone). HCAL jest podzielony na kilka części różniących się budową: HB, HO (część centralna), HE (endcup) oraz HF ( do przodu ). HO HO jest wewnątrz solenoidu (absorber). HB HE HF 9/26

HCAL Absorberem w HB jest mosiądz z ok. miliona rosyjskich łusek z czasów II Wojny Światowej. 10/26

Dżety w CMS różne typy... Dżety kalorymetryczne (tzw. CaloJets)- wykorzystują jedynie informację z kalorymetrów HCAL oraz ECAL (tj. nie wykorzystują informacji z detektora śladowego). Dżety Particle Flow (PF) - wykorzystują informację z kalorymetrów oraz z detektora śladowego, identyfikujemy pojedyncze cząstki i przyporządkowujemy je dżetom (a la poziom generatora) Również: Dżety JPT (Jet Plus Track) - wykorzystują informację z kalorymetrów oraz z detektora śladowego (depozyty energii są częściowo zamieniane energią śladów. 11/26

Poprawki - motywacja Dwa komentarze: Dżety są obiektami, których skład jest bardzo różny i nie jest znany a priori. nieznajomość składu dżetu jest problemem przy pomiarze, na przykład w zależności od liczby pionów fluktuuje składowa elektromagnetyczna Niepewność związana z wyznaczaniem rzeczywistej energii dżetów ma największy wpływ na niepewność systematyczną pomiarów i analiz wykorzystujących dżety. Dlaczego musimy poprawiać energię dżetów? Odpowiedź detektora jest nieliniowa. Detektor nie jest jednorodny. 12/26

Poprawki dżetowe Poprawki dżetowe są współczynnikami liczbowymi poprawiającymi energię dżetów mierzonych w CMS do poziomu hadronowego. Poprawiamy wszystkie składowe czteropędu:, μ = 0,1,2,3 Poprawki są kilkupoziomowe: C MC-truth, podstawowa poprawka, MC obliczana tylko z Monte Carlo C poprawka relatywna, zapewniająca rel jednorodność detektora w η C poprawka absolutna, jednorodność w pt abs Crel, Cabs poprawiają niedoskonałość poprawek MC korzystając z danych 13/26

Poprawki MC-Truth (CMC) Wykorzystujemy symulację MC. Generujemy oddziałujące partony, symulujemy proces ich hadronizacji (dżet hadronowy), a następnie takie obiekty poddajemy symulacji detektora (dżet na poziomie detektora). Dopasowanie przestrzenne dżetów na poziomie hadronowym (gen) do dżetów na poziomie detektora (reco): ΔR(gen,reco) < 0.25 Pomiar odpowiedzi (response): r = preco/pgen 1/r = 14/26

Sprawdzenie domknięcia poprawek MC-Truth. - powtarzamy procedurę do już poprawionych dżetów nie powinna ona nic zmienić, - zgodność na poziomie 2% (zadowalająca) 15/26

Poprawki relatywne (Crel) Metoda balansowania pędu poprzecznego. r= Wykorzystanie zasady zachowania pędu w płaszczyźnie poprzecznej do wiązki. Wyobraźmy sobie przypadek z dwoma dżetami: jeden w obszarze centralnym, drugi jet próbkowany. Definiujemy zmienne wypisane powyżej. B mierzy niezbalansowany pęd. B w idealnej sytuacji powinno być 0, ale problem z kalibracją będzie objawiał się jako przesunięcie rozkładu B 16/26

Poprawki relatywne (Crel) Dla MC odpowiedź powinna być równa 1. Nie jest, głównie przez obciążenie spowodowane gorszą rozdzielczością dżetu centralnego od dżetu próbkowanego Efekt rozdzielczości mniejszy dla JPT/PF dżety tego typu mają lepszą rozdzielczość w obszarze barrel od CaloJets. Poprawiamy rozbieżności między punktami danych a Monte Carlo (poprawki rzędu 10%) 17/26

Poprawki relatywne (Crel) Wartości poprawek relatywnych dla różnych wartości η na poziomie 0.92-1.03. Metoda czuła na obecność większej liczby dżetów. Ostatecznie poprawki obliczanę są z wykorzystaniem ekstrapolacji pędu trzeciego dżetu do 0. 18/26

Poprawki absolutne (Cabs) Poprawki obliczane tylko dla obszaru centralnego ( η <1.3) z wykorzystaniem przypadków foton-dżet, stosowane do wszystkich dżetów. Dwie metody: Metoda balansowania pędu poprzecznego (wykorzystywana jako sprawdzenie) MPF Missing E Fraction (metoda główna) t Idea bardzo podobna do poprzedniego punktu, tym razem obiektem referencyjnym jest foton (którego energia jest mierzona precyzyjnie przez ECAL), a próbkowanym dżet. 19/26

Poprawki absolutne (Cabs) Pęd fotonu pt > 15 GeV, η <1.3, Dżet w obszarze η <1.3, Odpowiednia separacja dżetu i fotonu w płaszczyźnie poprzecznej. Pęd kolejnych dżetów nieznaczący: psecond/pgamma<0.2 Układ równań do rozwiązania. W idealnej sytuacji nie ma brakującej energii. MPF jest traktowana jako odpowiedź dżetu. 20/26

Poprawki absolutne (Cabs) Duże obciążenie dla metody balansowania pędu poprzecznego (poprawa przy ekstrapolacji drugiego dżetu do 0). Dodana stała poprawka na poziomie 0.7%: Cabs = 1.007 21/26

Ostateczne poprawki Zaaplikowane wszystkie 3 stopnie: MC-Truth, poprawki relatywna i absolutna. 22/26

Ostateczne poprawki 23/26

Zaaplikowane poprawki - przykład Przykład analizy, gdzie wykorzystywane są dżety, przez co korekcje są ważne. Lewy histogram zestawienie rozkładu pędów dżetów poprawionych i niepoprawionych; widać przesunięcie w kierunku większych wartości oraz rozmycie rozkładu po zaaplikowaniu poprawek. Prawy histogram rozkład pędu dżetu wiodącego w przypadku, wyzwalanie detektora na dżetach z pędem powyżej 15 GeV; widać przesunięcie i rozmycie rozkładu. 24/26

Zaaplikowane poprawki - przykład Pomiar przekroju czynnego, wyraźna zależność od wartości cięcia na pędzie poprzecznym. W tego typu analizie niepewność pomiaru pędu rzędu kilku procent będzie miała dominujący wkład do niepewności systematycznej. 25/26

Podsumowanie Detektor CMS ma możliwość dokładnego pomiaru dżetów, kluczowe znaczenie mają kalorymetry elektromagnetyczny (ECAL) oraz hadronowy (HCAL). Ze względu na skomplikowany charakter jetów (np. problem z składową elektromagnetyczną), nieliniowość i niejednorodność detektora konieczne jest stosowanie poprawek. Omówione zostały trzy rodzaje, kolejno aplikowanych, poprawek: MC-Truth, poprawka relatywna (jednorodność w η) oraz absolutna (jednorodność w pt). 26/26

Dziękuję za uwagę.

Bibliografia 1) JME-10-003-PAS, 2) JME-10-010-PAS, 3) JME-10-014-PAS, 4) Prezentacja z zatwierdzenia analizy JME-10-010-PAS (17 listopad 2010, General Weekly Meeting), 5) 2008 JINST 3 S08004, The CMS experiment at the CERN LHC. 28/26