Biuletyn Astronomiczny Nr 3

Podobne dokumenty
Biuletyn Astronomiczny nr 2

Październikowe tajemnice skrywane w blasku Słońca

Pożegnania. Mapa nieba, miedzioryt, XIX w.

Konkurs Astronomiczny Astrolabium V Edycja 29 kwietnia 2019 roku Klasy IV VI Szkoły Podstawowej Odpowiedzi

Opozycja... astronomiczna...

Wirtualny Hogwart im. Syriusza Croucha

1. Obserwacje nieba 2. Gwiazdozbiór na północnej strefie niebieskiej 3. Gwiazdozbiór na południowej strefie niebieskiej 4. Ruch gwiazd 5.

Prezentacja. Układ Słoneczny

Kanikuła - czas letnich upałów, czas letnich wakacji (lipiec i sierpień)

Niebo czerwcowe. Harrison Schmidt, astronauta amerykański zbiera próbki

ETAP II. Astronomia to nauka. pochodzeniem i ewolucją. planet i gwiazd. na wydarzenia na Ziemi.

Niebo nad nami Styczeń 2018

Wirtualny Hogwart im. Syriusza Croucha

Ruch obiegowy Ziemi. Ruch obiegowy Ziemi. Cechy ruchu obiegowego. Cechy ruchu obiegowego

Astronomiczny elementarz

Lutowe niebo. Wszechświat Kopernika, De revolutinibus, 1566 r.

Układ Słoneczny Pytania:

Gwiazdy i gwiazdozbiory

Konkurs Astronomiczny Astrolabium IV Edycja 26 kwietnia 2017 roku Klasy I III Gimnazjum Test Konkursowy

Aplikacje informatyczne w Astronomii. Internet źródło informacji i planowanie obserwacji astronomicznych

Niebo sierpniowe. Pieśń I. Gdy próg domu przestępujesz, to tak jakby noc sierpniowa zaszumiała wśród listowia, a ty przodem postępujesz.

Jaki jest Wszechświat?

Niebo nad nami Wrzesień 2017

Międzynarodowy Rok Astronomii 2009 luty (Księżyc) Niedziela Poniedziałek Wtorek Środa Czwartek Piątek Sobota

Ruch Gwiazd. Szkoła Podstawowa Klasy IV VI Doświadczenie konkursowe nr 3

Astronomia. Znając przyspieszenie grawitacyjne planety (ciała), obliczyć możemy ciężar ciała drugiego.

Człowiek najlepsza inwestycja. Fot.NASA FENIKS PRACOWNIA DYDAKTYKI ASTRONOMII

STYCZEŃ Mgławica Koński Łeb Barnard 33 wewnątrz IC 434 w Orionie Źródło: NASA

PROSZĘ UWAŻNIE SŁUCHAĆ NA KOŃCU PREZENTACJI BĘDZIE TEST SPRAWDZAJĄCY

Projekt instalacji astronomicznych w miejscach publicznych Krakowa

S T Y C Z E Ń. Mgławica Kooski Łeb Barnard 33 wewnątrz IC 434 w Orionie Źródło: NASA

Układ słoneczny, jego planety, księżyce i planetoidy

Sprawdzian 2. Fizyka Świat fizyki. Astronomia. Sprawdziany podsumowujące. sin = 0,0166 cos = 0,9999 tg = 0,01659 ctg = 60,3058

Galaktyki i Gwiazdozbiory

Zderzenie galaktyki Andromedy z Drogą Mleczną

Kontrola wiadomości Grawitacja i elementy astronomii

Fizyka i Chemia Ziemi

Dyfrakcja to zdolność fali do uginania się na krawędziach przeszkód. Dyfrakcja światła stanowi dowód na to, że światło ma charakter falowy.

Poza przedstawionymi tutaj obserwacjami planet (Jowisza, Saturna) oraz Księżyca, zachęcamy również do obserwowania plam na Słońcu.

Najpiękniejszy miesiąc w roku, według opinii większości osób mieszkających w naszych szerokościach geograficznych to maj.

Astroprzygoda SCENARIUSZ MIKROPROJEKTU. Autor: Witold Gospodarczyk

XXXIX OLIMPIADA GEOGRAFICZNA Zawody III stopnia pisemne podejście 2

Wszechświat nie cierpi na chorobę Alzheimera...

Niebo usiane planetami...

Tomasz Ściężor. Almanach Astronomiczny na rok 2013

Skala jasności w astronomii. Krzysztof Kamiński

Grawitacja - powtórka

Zaćmienie alfa Warkocza Bereniki (alfa Comae Berenices ) około 25 stycznia 2015 r.???

1 Co to jest gwiazda? 2 Gwiazdozbiór. 3 Przedstawienie

ASTRONOMIA Klasa Ia Rok szkolny 2012/2013

PodziaŁ planet: Zewnętrzne: Wewnętrzne: Merkury. Jowisz. Wenus. Saturn. Ziemia. Uran. Mars. Neptun

Po co wymyślono ciemną materię i ciemną energię. Artykuł pobrano ze strony eioba.pl

Jowisz i jego księŝyce

KONKURS ASTRONOMICZNY

Tomasz Ściężor. Almanach Astronomiczny na rok 2012

TEMAT: Gwiaździste niebo.

To ciała niebieskie o średnicach większych niż 1000 km, obiegające gwiazdę i nie mające własnych źródeł energii promienistej, widoczne dzięki

Niebo letnie (lipiec i sierpień)

ARCHIWALNE OBSERWACJE NIEBA BARTEK PILARSKI

Babie lato Józefa Mariana Chełmońskiego (źródło: Wikipedia)

Wycieczka po Załęczańskim Niebie

Wirtualny Hogwart im. Syriusza Croucha

Czwórka. ( pismo uczniów Szkoły Podstawowej nr 4 w Legionowie) Numer 1 / Wrzesień Rok szkolny 2010/2011

Zapisy podstawy programowej Uczeń: 2. 1) wyjaśnia cechy budowy i określa położenie różnych ciał niebieskich we Wszechświecie;

Pozorne orbity planet Z notatek prof. Antoniego Opolskiego. Tomasz Mrozek Instytut Astronomiczny UWr Zakład Fizyki Słońca CBK PAN

Elementy astronomii w geografii

Majowe przebudzenie...

Gdyby Ziemia nie krążyła wokół Słońca...

Odległość kątowa. Liceum Klasy I III Doświadczenie konkursowe 1

Wenus na tle Słońca. Sylwester Kołomański Tomasz Mrozek. Instytut Astronomiczny Uniwersytetu Wrocławskiego

Aplikacje informatyczne w Astronomii. Internet źródło informacji i planowanie obserwacji astronomicznych

LX Olimpiada Astronomiczna 2016/2017 Zadania z zawodów III stopnia. S= L 4π r L

PROPOZYCJA ĆWICZEŃ OBSERWACYJNYCH Z ASTRONOMII DO PRZEPROWADZENIA W OBSERWATORIUM ASTRONOMICZNYM INSTYTUTU FIZYKI UR DLA UCZESTNIKÓW PROJEKTU FENIKS

OPIS MODUŁ KSZTAŁCENIA (SYLABUS)

Astronomia w mojej szkole

OPIS MODUŁ KSZTAŁCENIA (SYLABUS)

Ruchy planet. Wykład 29 listopada 2005 roku

LISTA OBIEKTÓW WARTYCH OGLADANIA NA NIEBIE I. UKŁAD SŁONECZNY

Inne Nieba. Gimnazjum Klasy I III Doświadczenie konkursowe nr 4

Niebo wrześniowe. Tempus fugit

Tomasz Ściężor. Almanach Astronomiczny na rok 2014

W poszukiwaniu nowej Ziemi. Andrzej Udalski Obserwatorium Astronomiczne Uniwersytetu Warszawskiego

Sprawozdanie z działalności koła w ramach konkursu A jednak się kręci.

Układ Słoneczny. Pokaz

Lokomotywa 2. Czytam i piszę. Część 5

Niebo na wakacje. Bartłomiej Zakrzewski

Układ słoneczny. Rozpocznij

Egzamin maturalny z fizyki i astronomii 5 Poziom podstawowy

Układ Słoneczny. Powstanie Układu Słonecznego. Dysk protoplanetarny

Krzywe stożkowe Lekcja V: Elipsa

24 godziny 23 godziny 56 minut 4 sekundy

ZAŁĄCZNIK IV. Obliczanie rotacji / translacji obrazów.

Odległość mierzy się zerami

Piotr Brych Wzajemne zakrycia planet Układu Słonecznego

SPRAWDZIAN NR Merkury krąży wokół Słońca po orbicie, którą możemy uznać za kołową.

( W.Ogłoza, Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie, Pracownia Astronomiczna)

Wstęp do astrofizyki I

Ziemia we Wszechświecie lekcja powtórzeniowa

Konkurs Astronomiczny Astrolabium II Edycja 26 marca 2014 roku Klasy I III Liceum Ogólnokształcącego Test Konkursowy

Kasztanowy październik...

Transkrypt:

Biuletyn Astronomiczny Nr 3 Niebo majowe Dłuższe i być może cieplejsze tegoroczne majowe noce sprzyjać będą obserwacjom nieba. To także pora na wsłuchiwanie się w nocne trele słowików ukrytych w rozkwitniętych krzewach bzu lub drzewach akacjowych. Z pewnością wiele osób ma w pamięci piękny wiersz Tuwima o spóźnionym na kolację słowiku: Płacze pani słowikowa w gniazdku na akacji, Bo pan słowik przed dziewiątą miał być na kolacji. Tak się godzin wyznaczonych pilnie zawsze trzyma, A tu już po jedenastej - i słowika nie ma! [ ] Nagle zjawia się pan słowik, poświstuje, skacze... "Gdzieś ty latał? Gdzieś ty fruwał? Przecież ja tu płaczę!" A pan słowik słodko ćwierka: "wybacz, moje złoto, Ale wieczór taki piękny, że szedłem piechotą!" Skoro pan słowik mógł do późna przechadzać się w pogodną noc majową, to i my pójdźmy za jego przykładem i wyjdźmy z domu (około północy), znajdźmy miejsce wystarczająco oddalone od różnorodnego oświetlenia ulicznego i reklam sklepowych i spójrzmy w niebo. Opis wybranych obiektów rozgwieżdżonego majowego nieba o północy Poszukajmy na niebie Wielkiego Wozu. O tej porze jest już nieco po zachodniej stronie nieba. Ale nadal dobrze służy jako przewodnik po rozgwieżdżonym niebie. Zwróćmy uwagę na załamanie dyszla Wielkiego Wozu. Osoby, które mają sokoli wzrok, będą mogły zobaczyć zamiast jednej dwie gwiazdy. Noszą one arabskie nazwy Mizar i Alkor (Jeździec i Koń). Gwiazdy te są powiązane grawitacyjnie i tworzą układ podwójny, tzn obiegają wspólny środek masy. Nie dość na tym, okazało się, że i sam

Mizar nie jest pojedynczą gwiazdą, lecz układem złożonym z czterech gwiazd. Razem więc jest sześć gwiazd. Mizar i Alkor były wykorzystywane do sprawdzania ostrości wzroku. Pod dyszlem Wielkiego Wozu świecą najjaśniej dwie spośród 30 widocznych gołym okiem gwiazd gwiazdozbioru Psów Gończych. Słynny gdański astronom Jan Heweliusz wyodrębnił go z gwiazdozbioru Wielkiej Niedźwiedzicy. Znajduje się on pośród innych gwiazdozbiorów w heweliuszowym atlasie nieba Firmamentum Sobiescianum. Gwiazdozbiór Psy Gończe Jan Heweliusz, Firmamentum Sobiescianum, Gdańsk 1690 Postać widoczna na rycinie trzymająca smycze dwóch psów, o imionach Chara i Asterion, to wolarz, według mitologii greckiej - syn Zeusa i nimfy leśnej Kalisto. Zeus zamienił Kalisto w niedźwiedzicę i umieścił pośród gwiazd, aby mogła uniknąć zemsty zazdrosnej Hery, małżonki Zeusa. Najjaśniejsza gwiazda Psów Gończych nazywa się Cor Caroli czyli Serce Karola. Tak nazwał tę gwiazdę królewski

astronom Edmund Halley (1656-1742), dla uczczenia swojego mecenasa, króla Anglii Karola II. W obrębie tego gwiazdozbioru znajdują się bardzo ciekawe obiekty gromada kulista M3, która pięknie prezentuje się w lunecie o niewielkim powiększeniu, oraz galaktyki, z których w środowisku miłośników astronomii dobrze znana jest galaktyka o nazwie Wir (M51). Warto zwrócić także uwagę na trzy znajdujące się w obrębie tego gwiazdozbioru jasne galaktyki spiralne, dobrze widoczne w lornetce M94, M63 i M106. Gwiazdozbiory Wolarz, Psy Gończe, Warkocz Bereniki ilustracja z atlasu nieba z 1723 r. Z Psami Gończymi graniczy gwiazdozbiór Warkocz Bereniki. Berenika była żoną króla egipskiego Ptolemeusza III (284-221 p.n.e.). Oczekiwanie na powrót króla z wyprawy wojennej wydłużało się. Zaniepokojona królowa Berenika, słynąca ze swoich urzekająco pięknych włosów, złożyła je splecione w warkocz u stóp ołtarza w świątyni Afrodyty. Warkocz zniknął. Nadworny astronom, znalazł na niebie gwiazdy ułożone w kształt warkocza, i uspokoił królowę

Berenikę, mówiąc jej, że dar został przez boginię Afrodytę przyjęty, i że król lada moment wróci szczęśliwie do domu. Tak się też stało. Gwiazdozbiór ten zasługuje na uwagę z powodu nie tyle gwiazd, ile gromady galaktyk, z których pewne galaktyki znajdują się już w obrębie gwiazdozbioru Panny. Trójkąt Letni, utworzony z trzech jasnych gwiazd, o czym była już mowa w kwietniowym informatorze, wspina się coraz wyżej na nieboskłon i jest jednym z najłatwiej rozpoznawalnych kształtów na niebie. Zachęcamy do odnajdywania innych gwiazdozbiorów wiosennego, majowego nieba, w czym pomocna jest Obrotowa Mapka Nieba. Najciekawsze zjawiska astronomiczne Wstęp Do najbardziej spektakularnych majowych wydarzeń astronomicznych należeć będzie niewątpliwie tranzyt Merkurego przed tarczą Słońca, który nastąpi 9 maja. Temu wydarzeniu poświęciliśmy oddzielne opracowanie. W tym miesiącu również Mars sprawi radość swoim wiernym obserwatorom, ponieważ 22 maja znajdzie się w opozycji (czyli po przeciwnej stronie Ziemi niż Słońce) w odległości 75,3 mln km od Ziemi. W ciągu kolejnych siedmiu dni, przesuwając się po swojej eliptycznej wokół słonecznej orbicie, będzie zbliżał się do Ziemi, by 27 maja znaleźć się najbliżej w odległości około 74,3 mln km. Nie jest to jednak jego najmniejsza odległość od Ziemi. Minimalna odległość obu planet (Ziemi i Marsa) osiąga wartość 55,6 mln km, kiedy Mars znajduje się w tzw wielkiej opozycji. Mars jest wówczas w peryhelium (punkt orbity położony najbliżej Słońca) a Ziemia w aphelium (punkt orbity położony najdalej Słońca). Ostatnia wielka opozycja Marsa wydarzyła się 28 sierpnia 2003 roku. Najbliższa nastąpi w przyszłym roku - 27 lipca. Od maja do lipca Mars będzie poruszał się na tle gwiazd ruchem wstecznym czyli w kierunku zachodnim. Po czym zatrzyma się, zawróci i aż do końca roku będzie

przesuwał się ruchem prostym na tle gwiazdozbiorów Zodiaku: Skorpiona, Strzelca, Koziorożca i Wodnika. We wrześniu spotka się z czerwonawo świecącym Antaresem, najjaśniejszą gwiazdą Skorpiona. Antares należy do układu podwójnego gwiazd. Druga gwiazda tego układu Antares B ma barwę niebieskawą, jest wiec gwiazdą gorętszą od Antaresa. Gdyby zamienić nasze Słońce na Antaresa, to część Układu Słonecznego znalazłaby się w jego wnętrzu, do Marsa włącznie. Jowisz już by się nie załapał. Antares jest gwiazdą zmienną. Traci materię, która otaczając go tworzy mgławicę. Mając tak ogromną masę, przekraczającą wielokrotnie masę Słońca, w ostatnim stadium swego życia wybuchnie i pojawi się na ziemskim niebie jako supernowa. Teleskop 150/1500 mm (średnica obiektywu 150 mm, długość ogniskowej 1500 mm = 1,5 m) może ukazać ten układ podwójny jako dwie oddzielne gwiazdy o zróżnicowanych barwach i jasności. Również daje on obrazy Marsa w postaci sporej wielkości tarczy, na której widoczna jest południowa czapa oraz inne szczegóły atmosfery marsjańskiej. Nasz odwieczny towarzysz - Księżyc - przespaceruje się po majowym niebie spotykając się z planetami: Jowiszem, Marsem i Saturnem oraz gwiazdami Regulusem, najjaśniejszą gwiazdą Lwa i Spicą, najjaśniejszą gwiazdą Panny. Harmonogram zjawisk Merkury 09.05. od godziny 13.12 do zachodu Słońca tranzyt Merkurego na tle tarczy Słońca. Księżyc 06.05. nów

13.05. - pierwsza kwadra 21.05. pełnia 29.05 ostatnia kwadra. Księżyc, planety i gwiazdy Od 14 do 22.05. Księżyc widoczny w towarzystwie planet i jasnych gwiazd: 14.05. wieczorem, Księżyc świeci między Jowiszem i Regulusem, najjaśniejszą gwiazdą Lwa 15.05. - wieczorem, po prawej stronie Księżyca widoczny jest Jowisz 18.05. wieczorem, w pobliżu Księżyca świeci Spica, najjaśniejsza gwiazda Panny 21.05. po godzinie 22:00, Księżyc z Marsem i Saturnem (Mars pod Księżycem, Saturn - na lewo od Księżyca) 22.05. po godzinie 22:00, pod Księżycem Saturn, w prawo od niego Mars, który znajduje się w opozycji.