Instrukcja wykonania ćwiczenia 31

Podobne dokumenty
ĆWICZENIE 2 WSPÓŁOZNACZANIE WODOROTLENKU I WĘGLANÓW METODĄ WARDERA. DZIAŁ: Alkacymetria

PRACOWNIA ANALIZY ILOŚCIOWEJ. Analiza substancji biologicznie aktywnej w preparacie farmaceutycznym kwas acetylosalicylowy

13. TERMODYNAMIKA WYZNACZANIE ENTALPII REAKCJI ZOBOJĘTNIANIA MOCNEJ ZASADY MOCNYMI KWASAMI I ENTALPII PROCESU ROZPUSZCZANIA SOLI

Katedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego. Wyznaczanie ciepła właściwego cieczy metodą kalorymetryczną

EGZAMIN POTWIERDZAJĄCY KWALIFIKACJE W ZAWODZIE Rok 2019 CZĘŚĆ PRAKTYCZNA. Arkusz zawiera informacje prawnie chronione do momentu rozpoczęcia egzaminu

EGZAMIN POTWIERDZAJĄCY KWALIFIKACJE W ZAWODZIE Rok 2019 CZĘŚĆ PRAKTYCZNA

POLITECHNIKA POZNAŃSKA ZAKŁAD CHEMII FIZYCZNEJ ĆWICZENIA PRACOWNI CHEMII FIZYCZNEJ

WAGI I WAŻENIE. ROZTWORY

KALORYMETRYCZNE WYZNACZANIE ENTALPII SPALANIA

POMIARY CIEPŁA SPALANIA I WARTOŚCI OPAŁOWEJ MATERIAŁÓW

EGZAMIN POTWIERDZAJĄCY KWALIFIKACJE W ZAWODZIE Rok 2019 ZASADY OCENIANIA

KATEDRA INŻYNIERII CHEMICZNEJ I PROCESOWEJ INSTRUKCJE DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH LABORATORIUM INŻYNIERII CHEMICZNEJ, PROCESOWEJ I BIOPROCESOWEJ

EGZAMIN POTWIERDZAJĄCY KWALIFIKACJE W ZAWODZIE Rok 2017 ZASADY OCENIANIA

EGZAMIN POTWIERDZAJĄCY KWALIFIKACJE W ZAWODZIE Rok 2017 ZASADY OCENIANIA

EGZAMIN POTWIERDZAJĄCY KWALIFIKACJE W ZAWODZIE Rok 2018 CZĘŚĆ PRAKTYCZNA

INSTRUKCJA LABORATORYJNA NR 5-BK WYZNACZANIE CIEPŁA SPALANIA PALIW STAŁYCH ZA POMOCĄ KALORYMETRU

1. PRZYGOTOWANIE ROZTWORÓW KOMPLEKSUJĄCYCH

MIANOWANE ROZTWORY KWASÓW I ZASAD, MIARECZKOWANIE JEDNA Z PODSTAWOWYCH TECHNIK W CHEMII ANALITYCZNEJ

RÓWNOWAŻNIKI W REAKCJACH UTLENIAJĄCO- REDUKCYJNYCH

GOSPODARKA ODPADAMI. Oznaczanie metodą kolumnową wskaźników zanieczyszczeń wymywanych z odpadów

CHEMIA ŚRODKÓW BIOAKTYWNYCH I KOSMETYKÓW PRACOWNIA CHEMII ANALITYCZNEJ. Ćwiczenie 9

EGZAMIN POTWIERDZAJĄCY KWALIFIKACJE W ZAWODZIE Rok 2017 ZASADY OCENIANIA

GOSPODARKA ODPADAMI. Oznaczanie metodą kolumnową wskaźników zanieczyszczeń wymywanych z odpadów

ĆWICZENIE 3. Badanie paliw stałych

Pracownia analizy ilościowej dla studentów II roku Chemii specjalność Chemia podstawowa i stosowana. Argentometryczne oznaczanie chlorków w mydłach

ARKUSZ EGZAMINACYJNY ETAP PRAKTYCZNY EGZAMINU POTWIERDZAJĄCEGO KWALIFIKACJE ZAWODOWE CZERWIEC 2010

EGZAMIN POTWIERDZAJĄCY KWALIFIKACJE W ZAWODZIE Rok 2018 CZĘŚĆ PRAKTYCZNA

ĆWICZENIE 4. Oczyszczanie ścieków ze związków fosforu

Ćwiczenie 1. Technika ważenia oraz wyznaczanie błędów pomiarowych. Ćwiczenie 2. Sprawdzanie pojemności pipety

EGZAMIN POTWIERDZAJĄCY KWALIFIKACJE W ZAWODZIE Rok 2019 ZASADY OCENIANIA

EGZAMIN POTWIERDZAJĄCY KWALIFIKACJE W ZAWODZIE Rok 2018 CZĘŚĆ PRAKTYCZNA

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ŚRODOWISKA 1)

Katedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego. Wpływ stężenia kwasu na szybkość hydrolizy estru

3. Ruch ciepła i mechanizmy wymiany ciepła (przewodzenie, konwekcja, promieniowanie).

II. ODŻELAZIANIE LITERATURA. Zakres wiadomości obowiązujących do zaliczenia przed przystąpieniem do wykonania. ćwiczenia:

Porównanie precyzji i dokładności dwóch metod oznaczania stężenia HCl

ARKUSZ EGZAMINACYJNY ETAP PRAKTYCZNY EGZAMINU POTWIERDZAJĄCEGO KWALIFIKACJE ZAWODOWE CZERWIEC 2010

EGZAMIN POTWIERDZAJĄCY KWALIFIKACJE W ZAWODZIE Rok 2017 CZĘŚĆ PRAKTYCZNA

POLITECHNIKA POZNAŃSKA ZAKŁAD CHEMII FIZYCZNEJ ĆWICZENIA PRACOWNI CHEMII FIZYCZNEJ

Katedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego. Wyznaczanie względnej przenikalności elektrycznej kilku związków organicznych

Część laboratoryjna. Sponsorzy

CHEMIA ŚRODKÓW BIOAKTYWNYCH I KOSMETYKÓW PRACOWNIA CHEMII ANALITYCZNEJ. Ćwiczenie 5

PRZEWODNOŚĆ ROZTWORÓW ELEKTROLITÓW

POLITECHNIKA POZNAŃSKA ZAKŁAD CHEMII FIZYCZNEJ ĆWICZENIA PRACOWNI CHEMII FIZYCZNEJ

RÓWNOWAGA CIECZ PARA W UKŁADZIE DWUSKŁADNIKOWYM

Miareczkowanie potencjometryczne

WYZNACZANIE CIEPŁA TOPNIENIA LODU METODĄ BILANSU CIEPLNEGO

CHEMIA ŚRODKÓW BIOAKTYWNYCH I KOSMETYKÓW PRACOWNIA CHEMII ANALITYCZNEJ. Ćwiczenie 7

Ciągły proces otrzymywania bikarbonatu metodą Solvay a

EGZAMIN POTWIERDZAJĄCY KWALIFIKACJE W ZAWODZIE Rok 2018 CZĘŚĆ PRAKTYCZNA

EGZAMIN POTWIERDZAJĄCY KWALIFIKACJE W ZAWODZIE Rok 2017 CZĘŚĆ PRAKTYCZNA

Wyznaczanie stałej dysocjacji pk a słabego kwasu metodą konduktometryczną CZĘŚĆ DOŚWIADCZALNA. Tabela wyników pomiaru

Obliczanie stężeń roztworów

OCENA CZYSTOŚCI WODY NA PODSTAWIE POMIARÓW PRZEWODNICTWA. OZNACZANIE STĘŻENIA WODOROTLENKU SODU METODĄ MIARECZKOWANIA KONDUKTOMETRYCZNEGO

EGZAMIN POTWIERDZAJĄCY KWALIFIKACJE W ZAWODZIE Rok 2018 CZĘŚĆ PRAKTYCZNA

Ćwiczenie 425. Wyznaczanie ciepła właściwego ciał stałych. Woda. Ciało stałe Masa kalorymetru z ciałem stałym m 2 Masa ciała stałego m 0

Przemysłowe laboratorium technologii. ropy naftowej i węgla II. TCCO17004l

OBLICZANIE WYNIKÓW ANALIZ I

A4.04 Instrukcja wykonania ćwiczenia

3. Ruch ciepła i mechanizmy wymiany ciepła (przewodzenie, konwekcja, promieniowanie).

K05 Instrukcja wykonania ćwiczenia

ĆWICZENIE 3 CIEPŁO ROZPUSZCZANIA I NEUTRALIZACJI

ĆWICZENIE 5. KOPOLIMERYZACJA STYRENU Z BEZWODNIKIEM MALEINOWYM (polimeryzacja w roztworze)

REDOKSYMETRIA ZADANIA

PODSTAWOWE TECHNIKI PRACY LABORATORYJNEJ: WAŻENIE, SUSZENIE, STRĄCANIE OSADÓW, SĄCZENIE

KOLEJNOŚĆ CZYNNOŚCI DO ĆWICZENIA NR 2

Badanie. przepuszczalności pary. wodnej przez laminat włókninowy i foliowy. oraz powlekat foliowy z wykorzystaniem wagosuszarek serii

Koncepcja pedagogiczna dla kształcenia zawodowego

SPRAWOZDANIE Z ĆWICZEŃ Z HIGIENY, TOKSYKOLOGII I BEZPIECZEŃSTWA ŻYWNOŚCI

EGZAMIN POTWIERDZAJĄCY KWALIFIKACJE W ZAWODZIE Rok 2017 CZĘŚĆ PRAKTYCZNA

CHEMIA ŚRODKÓW BIOAKTYWNYCH I KOSMETYKÓW PRACOWNIA CHEMII ANALITYCZNEJ. Ćwiczenie 8. Argentometryczne oznaczanie chlorków metodą Fajansa

EGZAMIN POTWIERDZAJĄCY KWALIFIKACJE W ZAWODZIE Rok 2019 CZĘŚĆ PRAKTYCZNA

Spektrofotometryczne wyznaczanie stałej dysocjacji czerwieni fenolowej

KINETYKA HYDROLIZY SACHAROZY

CHEMIA ŚRODKÓW BIOAKTYWNYCH I KOSMETYKÓW PRACOWNIA CHEMII ANALITYCZNEJ. Ćwiczenie 6. Manganometryczne oznaczenia Mn 2+ i H 2 O 2

ROZPORZĄDZENIA. (4) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych, Artykuł 1

EGZAMIN POTWIERDZAJĄCY KWALIFIKACJE W ZAWODZIE Rok 2018 CZĘŚĆ PRAKTYCZNA

Sporządzanie roztworów buforowych i badanie ich właściwości

DEZYNFEKCJA WODY CHLOROWANIE DO PUNKTU

ABSORPCYJNE OCZYSZCZANIE GAZÓW ODLOTOWYCH Z TLENKÓW AZOTU Instrukcja wykonania ćwiczenia 23

LABORATORIUM FIZYKI PAŃSTWOWEJ WYŻSZEJ SZKOŁY ZAWODOWEJ W NYSIE

EGZAMIN POTWIERDZAJĄCY KWALIFIKACJE W ZAWODZIE Rok 2018 CZĘŚĆ PRAKTYCZNA

III A. Roztwory i reakcje zachodzące w roztworach wodnych

10. ALKACYMETRIA. 10. Alkacymetria

A B S O R P C Y J N E O D S I A R C Z A N I E O D L O T O W Y C H G A Z Ó W P R Z E M Y S Ł O W Y C H. Instrukcja wykonania ćwiczenia nr 19

ANALIZA OBJĘTOŚCIOWA

Ciągły proces otrzymywania bikarbonatu metodą Solvay a

ĆWICZENIE 2 KONDUKTOMETRIA

Laboratorium Podstaw Biofizyki

Miareczkowanie kulometryczne

POLITECHNIKA POZNAŃSKA ZAKŁAD CHEMII FIZYCZNEJ ĆWICZENIA PRACOWNI CHEMII FIZYCZNEJ

Badanie własności energetycznych

KATALITYCZNE OZNACZANIE ŚLADÓW MIEDZI

Dr inż. Paweł Fotowicz. Przykłady obliczania niepewności pomiaru

Ciągły proces otrzymywania detergentów na bazie kwasów alkiloarylosulfonowych

Katedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego. Adsorpcja kwasu octowego na węglu aktywnym. opracowała dr hab. Małgorzata Jóźwiak

K1. KONDUKTOMETRYCZNE MIARECZKOWANIE STRĄCENIOWE I KOMPLEKSOMETRYCZNE

Wersja z dnia: Metoda piknometryczna jest metodą porównawczą. Wyznaczanie gęstości substancji ciekłych

POLITECHNIKA RZESZOWSKA

Bufory ph. Pojemność buforowa i zakres buforowania

Transkrypt:

Instrukcja wykonania ćwiczenia CEL ĆWICZENIA Celem ćwiczenia jest wyznaczenie ciepła spalania i wartości opałowej ciekłych i stałych substancji organicznych w tym paliw i biopaliw. Ćwiczenie składa się z wykonania serii pomiarów mających na celu: a) kalibrację urządzenia czyli wyznaczenie stałej kalorymetrycznej K, b) wyznaczenia ciepła spalania biopaliwa, c) wyznaczenie ciepła spalania odważki substancji organicznej, d) wykonanie analiz niezbędnych do uwzględnienia poprawek w otrzymanych wartościach ciepeł spalania. Urządzenia Sprzęt laboratoryjny Środki bezpieczeństwa Kalorymetr IKA C00 bomba kalorymetryczna tygiel termostat butla z O, reduktor prasa z pastylkarką waga analityczna komputer + drukarka biureta szt kolby stożkowe szt tryskawka szt penseta szt pipeta 0 ml szt pipetki jednorazowe strzykawki jednorazowe rękawice lateksowe okulary ochronne Rysunek 5. Schemat kalorymetru IKA C000.. Pulpit sterowniczy (używany, gdy urządzenie nie jest sterowane komputerem).. Klawiatura.. Ekran.. Komora pomiarowa. 6. Czujnik temperatury. 7. Glowica do napełniania tlenem. 8. Bomba kalorymetryczna. 9. Pokrywa komory pomiarowej.

Rysunek 6. Części składowe bomby kalorymetrycznej: -nakrętka kołpakowa, - zawór tlenowy, pokrywa, tygiel, 5 kontakt zapłonowy, 6 drucik zapłonowy, 7 - element podtrzymujący tygiel. Rysunek 7. Sposób zakładania nitki bawełnianej () na drucik zapłonowy. Rysunek8 Reduktor butli O, z manometrami Odczynniki a) wzorzec termochemiczny to kwas benzoesowy o cieple spalania 6 cal/g (przy ważeniu w powietrzu w temp. 0 o C) lub 69 cal/g (przy ważeniu w próżni). Wzorzec powinien odpowiadać następującym wymaganiom: temp. topnienia o C zawartość substancji głównej 99,90 % zaw. popiołu, nie więcej niż 0,0 % chlorki, nie więcej niż 0,0005 % siarczany, nie więcej niż 0,005 % metale ciężkie brak wilgoć, nie więcej niż 0,0% b) nitka bawełniana (ciepło spalania 50 J ) c) 0. M roztwór NaOH d) 0. M roztwór HCl e) fenoloftaleina, % roztwór alkoholowy f) biopaliwo

Uruchomienie urządzenia. Sprawdzić podłączenie butli z tlenem, odkręcić główny zawór oraz odczytać wartości ciśnienia na manometrach reduktora.. Włączyć listwę zasilającą oraz termostat. Temperatura termostatu powinna być nastawiona na 0 o C.. Włączyć zasilanie kalorymetru.. Włączyć komputer (wybrać oprogramowanie CALWIN, tryb isoperibol, opcja nowy pomiar ) Wyznaczanie pojemności cieplnej kalorymetru Pojemność cieplna kalorymetru wyznaczana jest względem substancji wzorcowej, jaką jest kwas benzoesowy. Wymagania jakościowe podane są w części opisującej odczynniki. 5. Na wadze analitycznej umieścić czysty i suchy tygiel pomiarowy bomby kalorymetrycznej, wytarować wagę, po czym w tyglu umieścić pastylkę kwasu benzoesowego i ponownie zważyć zapisując wynik ważenia z dokładnością 0,00 g ( mg) jako masa wzorca, m wz. 6. Posługując się pipetą jednomiarową nalać do bomby kalorymetrycznej 0,0 cm wody destylowanej. 8. Zawiązać nitkę bawełniana na druciku zapłonowym (Rysunek 7.). Tygiel z pastylką zamocować na elemencie podtrzymującym (Rys. 6), koniec nitki umieścić pod pastylką. 9. Głowicę bomby z tyglem delikatnie wsunąć do korpusu bomby, zakręcić nakrętkę. Tak przygotowanej bomby nie można przechylać, powinna być zawsze w pozycji pionowej. 0. Zawiesić bombę na ramieniu kalorymetru wsuwając ją aż do wyczuwalnego oporu.. Wprowadzić w programie CALWIN informacje o próbce (masa, sposób pomiaru, nazwiska wykonujących pomiar.. Napełnianie tlenem, stabilizacja kalorymetru oraz pomiar prowadzone są automatycznie.. Wyznaczyć miano roztworu HCl dysponując roztworem NaOH o stężeniu 0.00M w obecności fenoloftaleiny ( miareczkowania). Po zakończeniu pomiaru kalorymetrycznego bomba zostaje automatycznie wysunięta, należy ją zdjąć i przeprowadzić dekompresję przy użyciu specjalnego uchwytu odpowietrzającego.. Otworzyć bombę i sprawdzić, czy nastąpiło całkowite spalenie próbki. Jeśli po otwarciu bomby stwierdzono obecność substancji niespalonych, pomiar należy unieważnić.. Ciecz z wnętrza bomby przenieść do kolbki stożkowej, obficie spłukując wodą destylowaną powierzchnie metalowe komory oraz tygiel. 5. Bombę, jej pokrywę oraz tygiel umyć wodą destylowaną i wytrzeć do sucha lub wysuszyć strumieniem powietrza. 6. Roztwór w kolbce ogrzać do wrzenia i gotować przez 5 minut, po czym ochłodzić, dodać 0,00 cm 0.M NaOH (miano nastawione na 0.000 M HCl). Dodać fenoloftaleinę i odmiareczkować nadmiar NaOH roztworem HCl o wyznaczonym w punkcie stężeniu. Nie trzeba usuwać powietrza przed napełnianiem bomby tlenem. Obecność niewielkiej ilości azotu jest w pewnych pomiarach pożądana (kiedy jest korzystna?), a wyniki pomiaru są korygowane na podstawie analizy ilości wytworzonego kwasu azotowego.

Obliczanie stałej kalorymetru 7. Wyznaczyć przyrost temperatury (wg równania ()) z uwzględnieniem poprawki zdefiniowanej równaniem (). (przykładowe obliczenie : patrz przykład nr w rozdziale pt. Przykłady obliczeń) = T n -T o +c () w którym: T n -ostatnie odczytanie temperatury okresu głównego T o -ostatnie odczytanie temperatury okresu początkowego c -poprawka na wymianę ciepła układu kalorymetrycznego z otoczeniem. Poprawkę c należy obliczyć wg wzoru Buntego: c = n t [( p+ k) + r k] () gdzie: n t to liczba odczytów na minutę, p to średni wzrost temperatury w ciągu jednej minuty (w C) w okresie początkowym, k to średni spadek temperatury w ciągu jednej minuty (w C) w okresie końcowym, r to liczba odczytów w głównym okresie pomiarowym. Wartość T wynosi zazwyczaj mniej niż stopnie (dokładność pomiaru temperatury to 8. Obliczyć pojemność cieplną kalorymetru na podstawie równania (), uwzględniając masę próbki, poprawkę na ciepło spalania nitki bawełnianej oraz poprawkę na ciepło spalania azotu. (przykładowe obliczenie K znajduje się nr w rozdziale pt. Przykłady obliczeń) K = Q wz m wz +c +c b +c N () 8. Czynności z punktów 5-7 powtórzyć dwukrotnie za każdym razem obliczając stałą K. Za wynik ostateczny przyjąć średnią arytmetyczną. Oznaczanie ciepła spalania biopaliwa (estrów FAME) 9. Na wadze analitycznej umieścić czysty i suchy tygiel pomiarowy bomby kalorymetrycznej, wytarować wagę, po czym w tyglu umieścić ok. 0.5-0.8 cm biopaliwa (estrów metylowych kwasów tłuszczowych) i ponownie zważyć zapisując wynik ważenia z dokładnością 0,000 g (0, mg) jako masa próbki, m pr. 0. Przeprowadzić pomiar zgodnie z opisem zawartym w punktach 7-6, każdorazowo wykonując obliczenia opisane w punkcie 7.. Ciepło spalania paliwa Q paliwa należy obliczyć z równania () uwzględniającego masę próbki oraz poprawkę na spalanie azotu: Q paliwa = K c b c N m pr [cal g] ()

temperatura / o C gdzie: K- stała kalorymetru, - różnica temperatur wyznaczona w punkcie 0, m pr - masa spalanej próbki biopaliwa, c b -poprawka na ciepło spalania nitki bawełnianej, c N -poprawka na spalanie azotu (uwzględniająca azot z próbki oraz azot z powietrza).. Czynności z punktów 9- powtórzyć dwukrotnie za każdym razem obliczając Q paliwa. Za wynik ostateczny przyjąć średnią arytmetyczną.. Obliczyć błąd pomiaru. Przykłady obliczeń Przykład - Obliczenie wartości zmierzone: okres wstępny: okres główny: okres końcowy czas / min. temp. o C czas / min. temp. / o C czas / min. temp. / o C 0,57,56,599,60,68 0 7,85 7,807 7,769 7,7 7,69 0 5 6 7 6,550 7,085 7,7 7,77 7,885 7,99 7,909 7,88 7,5000 7,0000 6,5000 6,0000 5,5000 5,0000,5000,0000 0 5 0 5 0 czas pomiaru /minuty Przyrost temperatury obliczony jest z równania () i (). T n = 7,88 o C, T o =,68 o C, n t = odczyt /minutę, p = (,68 o C-,57 o C) / min = 0,05oC/min k = (7,69 o C-7,85 o C) / min = 0,05oC/min r= 8 c = n t [( p+ k) + r k]= /min [0,05 o C/min +0,05 o C/min+8 0,05 o C/min] = 0.5 o C a zatem 5

= 7,88 o C -,68 o C + 0,5 o C =,07 o C błąd tak wyznaczonej wartości to suma błędów poszczególnych składowych T n =0,000 o C T o =0,000 o C c= n t [( p+ k) + r k] =/min [0,000 o C/min +0,000 o C/min+8 0,000 o C/min] = 0.00 o C czyli = 0,00 o C Przykład - Obliczenie stałej kalorymetrycznej do kalibracji użyto,08 g kwasu benzoesowego, masa nitki bawełnianej jest równa 5, mg a przyrost temperatury wyniósł,95 o C. Do roztworu poreakcyjnego wypłukanego z bomby dodano 0,00 ml 0,M wodorotlenku sodu a na odmiareczkowanie nadmiaru NaOH zużyto 5,0 ml 0,M HCl m wz =,08 Q wz = 6, kcal/g =,95 o C m b =0,005 g v NaOH =,70 ml Zatem, po podstawieniu do wzoru X5 otrzymujemy: K=[6 cal g -,08 g + 00 cal g - 0.005 g +, cal ml -,70 ml] /,95 o C = 59 cal/ o C. UWAGA: przykład zawiera dane w kaloriach. Przykład - Obliczenie błędu pomiaru K Dane m wz, Q wz, zostały wzięte z przykładu. Ciepło spalania nitki bawełnianej to 50 J Poszczególnym parametrom przypisano następujące błędy maksymalne: błąd dokładności wyznaczania 0,00 o C błąd ciepła spalania nitki bawełnianej J= 0, cal błąd wyznaczania ciepła spalania azotu 0,05 cal/ml (przy założeniu ze błąd miareczkowania to 0,0mL a błąd przelicznika to 0,0 cal/ml) na podstawie równania () metodą maksymalnego błędu K = ± [ ) Q Q wz + ) m wz m wz + wz c b + b c N + ( K ) T N ] kal K = ± [ ) Q Q wz + ) m wz m wz + wz c b + b c N + ( K ) T N ] kal Q wz ) = m wz =,08,95 = 0, 6

m wz ) = Q wz = 6,95 = 5,56 c b ) = =,95 = 0,0 c N ) = =,95 = 0,0 ) = Q wzm wz +c b +c N = 6,08+,9+6,7 = 07,0 ( ) 6,55 K = ±[0, +,56 0,000 + 0,0 0, + 0,0 0,05 + 07,0 0,00] = 0, + 0,00 + 0,09 + 0,0 +,0 = ±,5 cal/deg a zatem otrzymany w przykładzie wynik to K = 59 cal /deg Przykład - Obliczenie ciepła spalania biopaliwa do pomiaru użyto 0,7760 g biopaliwa, nitkę bawełnianą, której ciepło spalania wynosi 50 J a przyrost temperatury wyniósł,80 o C. Do roztworu poreakcyjnego wypłukanego z bomby dodano 0,00 ml 0,M wodorotlenku sodu a na odmiareczkowanie nadmiaru NaOH zużyto 5,0 ml 0,M HCl. Stała kalorymetru K=085 9 J/K. m pr =0,687 g K= 085 9 J/K =,795 K c b = 60 J v NaOH =,90 ml Przelicznik analityczny ciepła spalania azotu wynosi, cal/ml czyli 5,98 J/mL. c N =5,98 J ml -,90 ml=9, J= 9 J Q paliwa = K c b c N m pr = 085,795 50 9 0.7760 = 899,5 J = 9,9 kj/g g Ćwiczenie opracował dr hab. Grzegorz Litwinienko prof. UW. Materiały do ćwiczenia opracowali dr hab. Grzegorz Litwinienko prof. UW, dr Elżbieta Megiel 7