międzyzębowy charakteryzuje się tym, że w trakcie realizacji głosek ciszących, syczących lub szumiących dziecko wsuwa język między zęby

Podobne dokumenty
CHARAKTERYSTYKA WAD WYMOWY

CHARAKTERYSTYKA WAD WYMOWY, SPOSÓB ICH ROZPOZNAWANIA ORAZ ZESTAW ĆWICZEŃ WSPOMAGAJĄCYCH TERAPIĘ LOGOPEDYCZNĄ KLASYFIKACJA ZABURZEŃ MOWY

Informator logopedyczny dla nauczycieli

NAJCZĘŚCIEJ WYSTĘPUJĄCE WADY WYMOWY oraz ZABURZENIA ROZWOJU MOWY U DZIECI

CHARAKTERYSTYKA WAD WYMOWY

Czy twoje dziecko wymaga pomocy logopedycznej?

1.Klasyfikacja głosek języka polskiego. 2.Układ narządów artykulacyjnych przy wymowie wybranych głosek.

Najczęściej spotykane rodzaje wad wymowy u dzieci:

KĄCIK LOGOPEDYCZNY. Praktyczny przewodnik logopedyczny, czyli co trzeba wiedzieć o diagnozie i terapii logopedycznej.

DRODZY RODZICE! Znajdźcie czas! Słuchajcie z uwagą opowieści Dziecka, tak jak chcielibyście, Aby ono słuchało Was!!!

SŁOWNIK LOGOPEDYCZNY

PRZYCZYNY WAD I ZABURZEŃ MOWY U DZIECI

Wady wymowy - rodzaje, przyczyny, skutki, zapobieganie.

Wyniki przesiewowego badania logopedycznego u uczniów z klas pierwszych

PRACĘ LOGOPEDY REGULUJE:

Wiosna logopedyczna Ilona Żyła. Jak wspomagać rozwój mowy dziecka przedszkolnego

logopedia to nauka o kształtowaniu się prawidłowej mowy, usuwaniu wad wymowy oraz nauczaniu mowy w przypadku jej braku lub utraty ( I.

Posługiwanie się mową artykułowaną nie jest czynnością wrodzoną - umiejętność ta musi być nabywana na drodze społecznych uwarunkowań, poprzez kontakt

Wady wymowy u dzieci

PORADY LOGOPEDY. Zalecenia prof. Leona Kaczmarka dla rodziców. 12 przykazań logopedycznych

TERAPIA WAD WYMOWY ORAZ ĆWICZENIA WSPOMAGAJĄCE ARTYKULACJĘ

Rola rodziny w kształtowaniu mowy dziecka

Najczęściej spotykane wady wymowy

Praktyczny przewodnik logopedyczny, czyli co trzeba wiedzieć o diagnozie i terapii logopedycznej.

KSIĘGA RYMOWANEK DO ĆWICZEŃ LOGOPEDYCZNYCH PRZEWODNIK DLA LOGOPEDÓW I NAUCZYCIELI

PROGRAM TERAPII LOGOPEDYCZNEJ W PUBLICZNEJ SZKOLE PODSTAWOWEJ

Z tego rozdziału dowiesz się:

1. Logopedia - definicja Logopedia

Rola rodziców w terapii mowy dziecka

mgr Ewelina Gibowicz

ROZWÓJ MOWY DZIECKA. Rozwój mowy można podzielić na cztery okresy:

ZABURZENIA MOWY U DZIECI Z ROZSZCZEPEM PODNIEBIENIA, WYBRANE ZAGADNIENIA Z TERAPII MOWY

Justyna Gogol Adelina Horoń

ZABURZENIA KOMUNIKOWANIA SIĘ U DZIECI W SZKOLE PODSTAWOWEJ DR N.MED. WIOLETTA PAWLUKOWSKA SAMODZIELNA PRACOWNIA REHABILITACJI MEDYCZNEJ

JAK WSPOMAGAĆ ROZWÓJ MOWY PRZEDSZKOLAKA

WARUNKIEM SKUTECZNEJ TERAPII LOGOPEDYCZNEJ JEST PRACA Z DZIECKIEM W DOMU. BEZ NIEJ NIE BĘDZIE EFEKTÓW W POSTACI POPRAWNEJ WYMOWY.

ROZWÓJ MOWY DZIECKA W WIEKU PRZEDSZKOLNYM ORAZ PROFILAKTYKA ZABURZEŃ MOWY

WARSZTATY LOGOPEDYCZNE. mgr Monika Szymańska Neurologopeda, Pedagog specjalny

Jak rozwija się mowa u dzieci w wieku przedszkolnym?

Kącik logopedyczny porady dla Rodziców

ETAPY ROZWOJU MOWY. Rozwój mowy dziecka od narodzin do siódmego roku życia dzielimy na cztery okresy ( L. Kaczmarek) :

Wady wymowy i ich rodzaje:

Według L. Kaczmarka (1981) dyslalia (szeroko rozumiana jako wszystkie wady wymowy) może być:

W jaki sposób rodzic może stymulować rozwój mowy dziecka?

Wady wymowy u osób z rozszczepem wargi i podniebienia*

Wstępne podsumowanie badań zaburzeń mowy u dzieci w wieku przedszkolnym z dysfunkcją fazy połykania i oddychania

Jakie są wskazania do usunięcia migdałka gardłowego?

Zabawy i ćwiczenia wspomagające rozwój mowy dziecka w wieku przedszkolnym

W trzecim okresie nazywanym okresem zdania (od 2 do 3 roku życia) mowa ulega dalszemu doskonaleniu. Dziecko powinno już wypowiadać głoski:

Zaburzenia słuchu fonematycznego a niepowodzenia szkolne. Oprac. H. Wasiluk

Scenariusz zajęć logopedycznych

Rozwój mowy dziecka OKRES ZDANIA - OD 2 DO 3 ROKU ŻYCIA.

Uczeń z nieprawidłową wymową

Przyjrzyjmy się zatem skutkom niefizjologicznego sposobu oddychania:

Eduterapeutica Logopedia do pracy z dziećmi wykazującymi zaburzenia rozwoju mowy

Plan pracy dotyczący sygmatyzmu interdentalnego

Terapia dyslalii rozszczepowej

Pradinukų kalbėjimo sutrikimai ir taisyklingos kalbos ugdymas

ROLA SŁUCHU FONEMATYCZNEGO

1. Czym jest mowa, jej składniki

Kiedy iść logopedy? jak najszybciej dziecko: imię komunikowania się kontaktu wzrokowego układa zabawki gestów napady złości lub śmiechu

Autor: mgr Barbara Grzyb, nauczyciel kształcenia zintegrowanego w Zespole Szkół Podstawowo- Gimnazjalnych im. Jana Pawła II w Łososinie Dolnej.

Nie ma nic lepszego niż język, który jest łącznikiem życia społecznego, kluczem do wiedzy, organem prawdy i rozsądku oraz modlitwy

Nauka mówienia rozpoczyna się już w chwili urodzenia dziecka, a nawet wcześniej,

W procesie mówienia udział biorą: UKŁAD ODDECHOWY UKŁAD FONACYJNY UKŁAD ARTYKULACYJNY OŚRODKI MOWY W MÓZGU

Logopedia w praktyce nauczyciela. Oktawia Czechowska

Gazetka przedszkolna nr 2 luty 2015 r.

Profilaktyka logopedyczna w przedszkolu. Jolanta Hysz konsultant ds. informatyki i edukacji początkowej WODN w Skierniewicach

zestaw ćwiczeń języka przygotowujących do prawidłowej artykulacji głoski r

Plan terapii logopedycznej. Cele terapii logopedycznej

O wędzidełku języka słów kilka

PLAN TERAPII LOGOPEDYCZNEJ. Prowadząca: mgr Anna Skrocka

O rozwoju mowy dzieci w wieku przedszkolnym- dla rodziców i nauczycieli

Opracowała : mgr Elżbieta Książkiewicz-Mroczka

Sylwia Prusakiewicz-Kucharska ZESZYT ĆWICZEŃ. jakie b Ędy pope niasz

Program Logopedia. - opis szczegółowy. Szereg ciszący.

Aspekt logopedyczny. przerośniętego migdałka gardłowego u dziecka

Warunki prawidłowego rozwoju mowy dziecka.

Publiczna Szkoła Podstawowa nr 9 w Radomiu

KOMUNIKACJA WERBALNA IMIĘ I NAZWISKO DZIECKA DATA ZAPISU WIEK ŻYCIA DZIEŃ MIESIĄC ROK DATA URODZENIA OSOBA WYPEŁNIAJĄCA:

BIULETYN LOGOPEDYCZNY MALUSZEK

PROGRAM WŁASNY ZAJĘĆ LOGOPEDYCZNYCH W PRZEDSZKOLU SAMORZĄDOWYM W SZCZERCOWIE

kształcenie świadomości fonologicznej u dzieci 6-letnich; podnoszenie sprawności artykulacyjnej;

INTERWENCJA TERAPEUTYCZNA W PRZYPADKU OPÓŹNIONEGO ROZWOJU MOWY U DZIECKA W WIEKU PRZEDSZKOLNYM

OKRES MELODII - OD URODZENIA DO 1 ROKU ŻYCIA

Sprawozdanie z przesiewowych badań słuchu i mowy

Kiedy do logopedy. Z Twoją pomocą dziecko da sobie radę. Koniecznie udaj się z dzieckiem do logopedy, gdy dziecko:

Organizacja terapii logopedycznej

PROGRAM PRACY Z UCZNIEM/UCZENNICĄ NA ZAJĘCIACH Z TERAPII LOGOPEDYCZNEJ NOWA JAKOŚĆ EDUKACJI W PYSKOWICACH REALIZOWANY W RAMACH PROJEKTU:

PORADNIK PROFILAKTYKI LOGOPEDYCZNEJ DLA RODZICÓW

PLAN TERAPII LOGOPEDYCZNEJ. Prowadząca: mgr Anna Skrocka

Rodzic, który dba o rozwój mowy swojego dziecka powinien:

Wymowa u dzieci w wieku przedszkolnym

FONETYKA. Co to jest fonetyka? Język polski Klasa III Gim

Metody logopedyczne: ćwiczenia usprawniające narządy mowy (język i wargi), ćwiczenia oddechowe.

O sztuce prawidłowego mówienia. Prof. Krzysztof Szydzisz

WZÓR PROFILAKTYCZNEGO BADANIA PACJENTA W GABINECIE STOMATOLOGICZNYM

BIULETYN LOGOPEDYCZNY MALUSZEK

Rys. 1 Chłopiec 4- letni - astma oskrzelowa z zaburzonym torem oddechowym i połykaniem.

PROGRAM PRACY LOGOPEDYCZNEJ

Transkrypt:

Wady wymowy Sygmatyzm to nieprawidłowa artykulacja głosek szumiących sz, ż, cz, dż, syczących s, z, c, dz lub ciszących ś, ź, ć, dź. Nieprawidłowość może dotyczyć jednego, dwóch lub wszystkich trzech szeregów głosek. Rodzaje sygmatyzmu: międzyzębowy charakteryzuje się tym, że w trakcie realizacji głosek ciszących, syczących lub szumiących dziecko wsuwa język między zęby boczny - polega na kierowaniu strumienia powietrza w trakcie realizowania głosek trzech szeregów w bok, prawo, lewo lub w oba policzki jednocześnie przyzębowy - charakteryzuje się płaskim ułożeniu masy języka na dnie jamy ustnej, podczas realizacji powyższych głosek wargowo-zębowy - polega na dosuwaniu dolnej wargi do krawędzi górnych zębów w trakcie realizacji głosek, język wówczas jest nieczynny i nie bierze udziału w artykulacji Przyczyny sygmatyzmu: nieprawidłowa budowa anatomiczna narządów mowy (rozszczep) niska sprawność ruchowa języka upośledzenie słuchu niedostateczne różnicowanie dźwięków zbyt długie karmienie dziecka smoczkiem naśladowanie złych wzorców przewlekłe choroby górnych dróg oddechowych wady zgryzu

Rotacyzm to nieprawidłowa realizacja głoski r. Charakteryzuje się opuszczaniem tej głoski w wyrazie lub zamienianiem jej l, j lub i. Rodzaje rotacyzmu: języczkowy - polega na drganiu wykonywanym przez języczek znajdujący się na końcu podniebienia miękkiego, zamiast drganiu czubka języka wargowy- polega na drganiu wykonywanym przez wargi, jedną lub dwiema równocześnie policzkowy - boczna krawędź języka wsuwana jest między zęby, drgając wprawia w ruch cały policzek gardłowy dźwięk powstaje między nasadą języka a tylną ścianą gardła międzyzębowy - polega na drganiu czubka języka wsuniętego między zęby nosowy polega na realizacji nosowej głoski r, przypomina wymowę ng, powstaje w wyniku nie domykania wejścia do jamy nosowej świszczący polega na przedłużonej i wzmocnionej wymowie głoski r podniebienny charakteryzuje się zbliżeniem tylnej części języka do podniebienia miękkiego, podczas artykulacji wibruje całe podniebienie miękkie Przyczyny rotacyzmu: niewystarczająca sprawność ruchowa czubka język ( język nie wykonuje drobnych, subtelnych ruchów wibracyjnych ) budowa anatomiczna języka ( język jest gruby, duży) zbyt krótkie wędzidełko upośledzenie słuchu niedostateczne różnicowanie dźwięków brak prawidłowych wzorców

Kappacyzm i gammacyzm polega na nieprawidłowej realizacji głosek k, g i ich miękkich odpowiedników. Rodzaje kappacyzmu i gammacyzmu: kappacyzm, grammacyzm właściwy, deformacja tych głosek jest wynikiem zwarcia krtaniowego, w rezultacie którego powstają brzmienia zbliżone do k, g parakappacyzm, paragrammacyzm, następuje zamiana głosek k, g na głoski t, d lub h mogikappacyzm, mogigammacyzm, polega na opuszczaniu głosek k, g Przyczyny kappacyzmu i gammacyzmu: niska sprawność ruchowa języka zła praca języka, zwłaszcza jego tylnej części, wynikająca z ograniczonych możliwości fizjologicznych. Lambdacyzm polega na nieprawidłowej wymowie głoski l. Rodzaje lambdacyzmu: lambdacyzm właściwy, następuje zniekształcenie głoski l paralambdacyzm, następuje zamiana głoski na j lub r mogilambdacyzm, polega na opuszczaniu głoski l w wyrazach Przyczyny lambdacyzmu: niska sprawność ruchowa języka brak umiejętności pionizacji języka

Mowa bezdźwięczna polega na wymawianiu głosek dźwięcznych bezdźwięcznie, czyli bez drgań wiązadeł głosowych. Spółgłoski dźwięczne b, bi, d, g, gi, dz, dż, dź, w,wi, z, ż, ź zastępowane są ich odpowiednikami bezdźwięcznymi p, pi, t, k, ki, c, cz, ć, f, fi, s, sz, ś. Ubezdźwięcznianiu nie ulegają samogłoski i spółgłoski półotwarte r, l, li, m, mi, n, ni, ł. Może występować w postaci: mowy bezdźwięcznej całkowitej wszystkie głoski dźwięczne realizowane są jak bezdźwięczne, mowy bezdźwięcznej częściowej tylko niektóre głoski dźwięczne realizowane są jako bezdźwięczne Rodzaje mowy bezdźwięcznej: spółgłoski dźwięczne realizowane są w postaci głosek półdźwięcznych, z dźwięczną fazą początkową i bezdźwięczną końcową lub odwrotnie zamiast spółgłosek dźwięcznych wymieniane są odpowiednie bezdźwięczne, np. bułka - pułka, woda fota, dom-tom następuje opuszczanie odpowiednich głosek dźwięcznych, np.: bułka - ułka, woda oda Przyczyny mowy bezdźwięcznej: upośledzenie słuchu, niedosłuch zaburzona kinestezja artykulacyjna ( brak koordynacji między pracą wiązadeł głosowych, a pracą narządów jamy ustnej ) niedokształcenie słuchu fonematycznego, czyli słuchu mownego, dzięki któremu możemy rozpoznawać i rozróżniać dźwięki mowy zaburzenia koordynacji czynności wiązadeł głosowych lub zakłócenia w koordynacji mięśni fonacyjnych i oddechowych, które utrudniają napięcie wiązadeł głosowych, warunkujących ich drgania.

Rynolalia ( nosowanie ) głoski nosowe wymawiane są jak ustne lub odwrotnie. Rodzaje rynolalii: nosowanie zamknięte, głoski nosowe wymawiane są jak ustne, z rezonansem ustnym nosowanie otwarte, głoski ustne wymawiane są jak głoski nosowe, tzn. łączą się z rezonansem nosowym nosowanie mieszane Przyczyny nosowania zamkniętego: niedrożność jamy nosowo gardłowej spowodowane przerostem śluzówki nosa, obrzękiem przy ostrych i przewlekłych stanach kataralnych, przerostem trzeciego migdałka, skrzywieniem przegrody nosa Przyczyny nosowania otwartego: rozszczepy podniebienia (czasem niewidoczne) krótkie podniebienie nieprawidłowa praca zwierającego pierścienia gardłowego.

Jąkanie polega na niepłynności mówienia, spowodowane nadmiernymi skurczami mięśni oddechowych, fonacyjnych lub artykulacyjnych, skurcze mięśni fonacyjnych uniemożliwiają zwarcie wiązadeł głosowych, które zaciskają się, a głos wydobywa się z trudem. Często towarzyszą mu niekontrolowane ruchy: odwracanie i wysuwanie głowy, marszczenie czoła, napinanie szyi, drgania mięśni policzka, napinanie mięśni torsu, podnoszenie i marszczenie brwi, skurcze języka i podniebienia. Rodzaje jąkania: jąkanie kloniczne, polega na powtarzaniu pierwszej sylaby w wyrazie np. ma ma mama jąkanie toniczne, polega na wypychaniu na siłę słowa np. m m mama, powtarzanie głosek jąkanie kloniczno toniczne, mieszane skurcze Przyczyny jąkania: dziedziczenie skłonności do jąkania w formie niepełnowartościowego systemu nerwowego przyuczanie dzieci leworęcznych poniżej siódmego roku życia do posługiwania się ręką prawą ogólna niesprawność motoryczna nieprawidłowe oddychanie, niepełny wydech spowodowany zbyt szybkim następnym wdechem, oddychanie piersiowe przy ściśniętej przeponie i nieuruchamianiu brzusznych mięśni oddechowych problemy emocjonalne, urazy psychiczne mogą wystąpić nie tylko w dzieciństwie, ale też w życiu dorosłym.

Betacyzm polega na nieprawidłowej artykulacji głosek b, p. Rodzaje betacyzmu: betacyzm właściwy, następuje deformacja głosek b, p parabetacyzm, następuje zamiana głosek b,p na inne głoski wypowiadane prawidłowo mogibetacyzm, polega na opuszczaniu głosek b, p w wyrazach Przyczyny betacyzmu: słaba praca mięśni warg blizny na wargach wady zgryzu trudności z domykaniem ust Zaburzenia słuchu fonemowego polegają na braku zdolności do odbierania i identyfikowania pojedynczych fonemów w wyrazach, a w rezultacie do rozróżniania słów. Dzieci z zaburzonym słuchem fonemowym mają trudności z rozróżnianiem słów różniących się jedną głoską. Dziecko dobrze słyszy słowa, lecz nie potrafi różnicować pojedynczych dźwięków lub złożyć ich w całość. Zdolność różnicowania dźwięków u dziecka pojawia się w 2 roku życia, dotyczy to nawet tych głosek, których dziecko jeszcze nie wymawia np. głoski r. Słuch fonemowy w znacznym stopniu warunkuje osiągnięcie prawidłowego rozwoju mowy oraz umiejętności pisania i czytania.