Zarządzenie Nr R-14/2003 Rektora Politechniki Lubelskiej w Lublinie z dnia 25 czerwca 2003 r. w sprawie wprowadzenia instrukcji dot. zasad gospodarowania odzieżą i obuwiem roboczym, środkami ochrony indywidualnej oraz środkami higieny osobistej. Na podstawie art. 233 oraz art. 237 8 1 Kodeksu pracy (tekst jednolity Dz. U. Nr 21, poz. 94 z 1998 r. z późniejszymi zmianami), z a r z ą d z a m co następuje: 1 Wprowadzam do stosowania we wszystkich jednostkach i komórkach organizacyjnych Politechniki Lubelskiej Instrukcję w sprawie zasad gospodarowania odzieżą i obuwiem roboczym, środkami ochrony indywidualnej oraz środkami higieny osobistej - instrukcja stanowi załącznik do zarządzenia. 2 Zobowiązuję prorektorów, dziekanów, dyrektora administracyjnego oraz kierowników jednostek ogólnouczelnianych i międzywydziałowych do zapoznania wszystkich podległych pracowników z postanowieniami instrukcji. 3 Nadzór nad realizacją i przestrzeganiem postanowień instrukcji powierzam dyrektorowi administracyjnemu. 4 Dyrektor administracyjny jest odpowiedzialny za organizację systemu zakupu, wydawania oraz ewidencji dostarczanych pracownikom i studentom ubrań roboczych oraz środków ochrony indywidualnej.
2 5 Tracą moc wszystkie dotychczasowe wewnętrzne uregulowania dotyczące gospodarowania odzieżą i obuwiem roboczym, środkami ochrony indywidualnej oraz środkami higieny osobistej. 6 Zarządzenie wchodzi w życie z dniem podpisania. R e k t o r Dr hab. inż. Józef Kuczmaszewski, prof. PL
Załącznik do zarządzenia Nr R-14/2003 z 25.06.2003 r. POLITECHNIKA LUBELSKA INSTRUKCJA W SPRAWIE ZASAD GOSPODAROWANIA ODZIEŻĄ I OBUWIEM ROBOCZYM, ŚRODKAMI OCHRONY INDYWIDUALNEJ ORAZ ŚRODKAMI HIGIENY OSOBISTEJ Lublin 2003 r.
2 Spis treści Rozdział I - Podstawa prawna. 3 Rozdział II - Zasady ogólne. 4 Rozdział III - Szczegółowe zasady dostarczania pracownikom odzieży i obuwia roboczego. 6 Rozdział IV - Szczegółowe zasady dostarczania pracownikom środków ochrony indywidualnej. 10 Rozdział V - Szczegółowe zasady dostarczania pracownikom środków higieny osobistej. 13 Str. Załączniki: (aby przejrzeć treść załączników kliknij tutaj) Tabela nr 1 - Normy przydziału odzieży i obuwia roboczego. Tabela nr 2 - Normy przydziału środków ochrony indywidualnej. Tabela nr 3 - Wykaz prac, przy wykonywaniu których należy stosować środki ochrony indywidualnej oraz rodzaj tych środków. Tabela nr 4 - Normy przydziału dodatkowych środków higieny osobistej. Schemat nr 1 - Procedura przydziału odzieży i obuwia roboczego. Schemat nr 2 - Procedura doboru środków ochrony indywidualnej. Schemat nr 3 - Procedura przydziału środków ochrony indywidualnej. Druk nr 1 - Lista wypłat ekwiwalentu za pranie odzieży roboczej. Karta rozmiarów - mężczyzna. Karta rozmiarów - kobieta.
3 I. Podstawa prawna 1. Kodeks pracy ( tekst jednolity Dz. U. Nr 21, poz. 94 z 1998 r. z późniejszymi zmianami ). 2. Rozporządzenie MPiPS z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy ( Dz. U. Nr 129, poz. 844 z późniejszymi zmianami ). 3. Rozporządzenie MEN z dnia 11 marca 1998 r. w sprawie przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy w szkołach wyższych ( Dz. U. Nr 37, poz. 209 ). 4. Rozporządzenie RM z dnia 9 stycznia 2002 r. w sprawie wymagań zasadniczych dla środków ochrony indywidualnej (Dz. U. Nr 4, poz. 37 ). 5. Zarządzenie Rektora Politechniki Lubelskiej Nr R-12/2001 z dnia 8 maja 2001 r. w sprawie wprowadzenia Ogólnej instrukcji BHP i Ppoż. regulującej szczegółowo obowiązki i odpowiedzialność pracowników i studentów w zakresie przestrzegania przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy oraz ochronny przeciwpożarowej w Politechnice Lubelskiej. 6. Polskie Normy dotyczące bezpieczeństwa i higieny pracy.
4 II. Zasady ogólne 1. Przełożony nie może dopuścić pracownika do pracy bez środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego przewidzianego do stosowania na danym stanowisku pracy. 2. Środki ochrony indywidualnej oraz odzież i obuwie robocze dostarcza się pracownikom nieodpłatnie. 3. Środki ochrony indywidualnej oraz odzież i obuwie robocze stanowią własność Politechniki Lubelskiej. 4. Pracownik odpowiada za stan techniczny oraz higieniczny przydzielonych środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego. W przypadku uszkodzenia lub zniszczenia ww. środków spowodowanego nieprawidłowym wykonywaniem obowiązków lub umyślnym działaniem, pracownik ponosi odpowiedzialność materialną za powstałą stratę - zgodnie z zasadami określonymi w Kodeksie pracy. 5. Pracownicy mają obowiązek używania środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego zgodnie z przeznaczeniem oraz instrukcją użycia, kontroli i konserwacji dostarczaną przez przełożonego. 6. W razie potrzeby przełożony organizuje pokazy prawidłowego używania środków ochrony indywidualnej. 7. Na ściśle określonych stanowiskach pracy, za zgodą pracownika, dopuszcza się używanie własnej odzieży i obuwia roboczego spełniającego wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy. 8. Pracownicy używający własnej odzieży i obuwia roboczego otrzymują ekwiwalent pieniężny. 9. Podczas zajęć w laboratoriach, pracowniach specjalistycznych i warsztatach, w których występują zagrożenia powodujące konieczność stosowania środków ochrony indywidualnej, studenci na czas wykonywania ćwiczeń otrzymują ww. środki. Środki ochrony indywidualnej przeznaczone dla studentów należy traktować jako środki dyżurne zgodnie z punktem 8 i 9 rozdziału IV.
5 10. Przed rozpoczęciem zajęć w laboratoriach, warsztatach, pracowniach specjalistycznych należy zapoznać studentów z instrukcją zawierającą następujące informacje: - wykaz stanowisk na których występują zagrożenia, rodzaj tych zagrożeń oraz środki ochrony indywidualnej jakie należy zastosować podczas wykonywania ćwiczeń na tych stanowiskach, - sposób stosowania zaleconych środków ochrony indywidualnej, - sposób pobierania oraz zdawania po zakończeniu ćwiczeń środków ochrony indywidualnej lub odzieży roboczej. 11. Dyrektor administracyjny oraz dziekani wydziałów w administrowanych obiektach zapewniają pracownikom oraz studentom odpowiednie urządzenia higieniczno-sanitarne oraz środki higieny osobistej. 12. W przypadku występowania stanowisk pracy w stosunku do których istnieją szczególne wymagania higieniczno-sanitarne, obowiązek ich spełnienia spoczywa na kierowniku komórki organizacyjnej w której znajdują się ww. stanowiska. 13. Kierownicy jednostek organizacyjnych zobowiązani są do uwzględnienia w rocznych planach rzeczowo-finansowych wydatków dotyczących zakupu ubrań i obuwia roboczego, środków ochrony indywidualnej, środków higieny osobistej oraz zapewnienia źródła finansowania. 14. Źródłami finansowania w systemie scentralizowanym wydatków, o których mowa w punkcie 13 jest dotacja MENiS, natomiast w systemie zdecentralizowanym środki pozostające w dyspozycji dziekanów. 15. Imienne kartoteki wydanych ubrań i obuwia roboczego, środków ochrony indywidualnej oraz środków higieny osobistej prowadzi pracownik Działu Administracyjno-Gospodarczego. 16. Dział Gospodarki Materiałowej i Zaopatrzenia może dokonywać wyłącznie zakupów: - odzieży i obuwia roboczego spełniającego wymagania Polskich Norm, wskazane jest, aby ww. wyroby posiadały znak zgodności z Polską Normą, deklarację zgodności producenta lub certyfikat zgodności, - środków ochrony indywidualnej posiadających certyfikat bezpieczeństwa i oznakowane znakiem bezpieczeństwa, po uzyskaniu przez Polskę członkostwa w Unii Europejskiej posiadające certyfikat zgodności i oznakowane znakiem CE.
6 17. Wszystkie kupowane przez Dział Gospodarki Materiałowej i Zaopatrzenia środki ochrony indywidualnej muszą posiadać instrukcję producenta zawierającą: - nazwę i adres producenta lub jego upoważnionego przedstawiciela, - sposób przechowywania, używania, czyszczenia, konserwacji, obsługi i dezynfekcji środków ochrony indywidualnej, - informację o zalecanych przez producenta środkach czyszczących, konserwujących i dezynfekujących, - informacje o sposobie działania środków ochrony indywidualnej i poziomie ochrony, - informacje o dodatkowym wyposażeniu i charakterystyce ich części zamiennych, - klasie ochrony dla różnych poziomów zagrożenia i związanych z tym ograniczeń używania środków ochrony indywidualnej, - rodzaj opakowania właściwego do ich bezpiecznego transportu, - datę produkcji lub datę upływu okresu trwałości środków ochrony indywidualnej lub ich określonych części składowych, - wyjaśnienie oznaczeń zamieszczonych w instrukcji, - nazwę, adres i numer identyfikacyjny jednostki notyfikowanej, uczestniczącej w ocenie zgodności środków ochrony indywidualnej. 18. Instrukcja, o której mowa w punkcie 17 musi być sporządzona w języku polskim. III. Szczegółowe zasady dostarczania pracownikom odzieży i obuwia roboczego 1. Odzież i obuwie robocze dostarcza się pracownikom: - jeżeli odzież własna pracownika może ulec zniszczeniu lub znacznemu zabrudzeniu, - ze względu na szczególne wymagania technologiczne, sanitarne lub bezpieczeństwa i higieny pracy. 2. Odzież i obuwie robocze pracownik otrzymuje z dniem rozpoczęcia pracy. 3. Przydział następnej odzieży i obuwia roboczego przysługuje pracownikowi po upływie okresu użytkowania określonego w tabeli nr 1. 4. Wydana pracownikowi odzież i obuwie robocze nie podlega zwrotowi.
7 5. Ustalenia z punktu 4 nie dotyczą pracowników, z którymi rozwiązano umowę o pracę zawartą na okres próbny. Pobrana przez nich odzież podlega zwrotowi - z wyjątkiem obuwia. Odpowiedzialnymi za rozliczenie tych pracowników z pobranej odzieży są kierownicy komórek organizacyjnych. Zwrócona odzież po uprzednim wypraniu i oczyszczeniu wykorzystywana jest jako dyżurna i pozostaje w dyspozycji kierownika komórki organizacyjnej. 6. W razie utraty lub zniszczenia odzieży i obuwia roboczego przed upływem okresu użytkowania określonego w tabeli nr 1, pracownikowi należy wydać niezwłocznie nową odzież i buty robocze. Fakt utraty lub zniszczenia pracownik zgłasza natychmiast do bezpośredniego przełożonego. Kierownik komórki organizacyjnej występuje z wnioskiem o likwidację odzieży do komisji ds. likwidacji odzieży roboczej i środków ochrony indywidualnej powołanej zarządzeniem Rektora Nr R-23/2002 z dnia 20 listopada 2002 r. - wzór wniosku stanowi załącznik do ww. zarządzenia. 7. Komisja na podstawie uzasadnienia wniosku, ustala odpowiedzialność pracownika za powstałą szkodę i określa na podstawie aktualnych cen detalicznych wartość nie zamortyzowanej części utraconych lub zniszczonych przedmiotów. Jeżeli komisja ustali, że utrata lub zniszczenie nastąpiło z winy pracownika, zobowiązany jest on do zapłaty odszkodowania odpowiadającego nie zamortyzowanej części likwidowanych przedmiotów. Kwota odszkodowania może zostać obniżona, jeżeli uzasadniają to okoliczności utraty lub zniszczenia. 8. Uszkodzona w stopniu uniemożliwiającym naprawę, zniszczona lub przedwcześnie zużyta odzież i obuwie robocze podlegają fizycznemu zniszczeniu przez komisję likwidacyjną. 9. Zatwierdzony protokół likwidacji stanowi podstawę do zaewidencjonowania rozchodu w kartotece imiennej pracownika lub kartotece komórki organizacyjnej - odzież dyżurna. 10. Pracownicy wykonujący krótkotrwałe prace, w czasie których ich odzież własna może ulec znacznemu zabrudzeniu lub zniszczeniu, albo ze względu na konieczność spełnienia wymagań bezpieczeństwa i higieny pracy, mogą otrzymać dyżurną odzież roboczą (z wyjątkiem obuwia i bielizny osobistej). 11. Dyżurna odzież robocza stanowi wyposażenie danej komórki organizacyjnej i pozostaje w dyspozycji jej kierownika. O zakupienie dyżurnej odzieży roboczej wnioskują na piśmie do dyrektora administracyjnego, kierownicy poszczególnych komórek organizacyjnych. Wniosek przed przekazaniem do
8 dyrektora, należy dostarczyć służbie bhp celem zaopiniowania. Wniosek winien zawierać następujące informacje: - nazwę stanowiska pracy lub pracowni, warsztatu, laboratorium, itp., - rodzaj wykonywanych na stanowisku pracy czynności uzasadniających przydzielenie odzieży dyżurnej, - rodzaj i nazwy czynników niebezpiecznych występujących na stanowisku, - ilość i rodzaj dyżurnej odzieży roboczej, 12. W przypadku pozytywnego rozpatrzenia ww. wniosku i dokonania zakupu dyżurnej odzieży roboczej oraz w sytuacjach, o których mowa w punkcie 5, pracownik prowadzący ewidencję zakłada kartę dla danej komórki organizacyjnej i rejestruje w niej wszelkie przychody i rozchody w taki sam sposób jak dla indywidualnych pracowników. 13. Dyżurna odzież robocza jest wykorzystywana, aż do całkowitego zużycia. Zużyta odzież dyżurna podlega likwidacji na zasadach określonych w punktach 6 9 tego rozdziału. 14. Dyżurna odzież robocza nie może być przydzielana pracownikom, którym przysługuje taka odzież na podstawie norm zawartych w tabeli nr 1. 15. Konserwacja, drobne naprawy odzieży i obuwia roboczego oraz pranie odzieży roboczej należą do obowiązków pracownika. 16. Za pranie odzieży roboczej pracownikowi przysługuje ekwiwalent pieniężny. Wysokość ekwiwalentu na dany rok kalendarzowy ustala dyrektor administracyjny na podstawie faktycznych kosztów prania odzieży. 17. Wnioski o wypłatę ekwiwalentu sporządza kierownik komórki organizacyjnej na druku nr 1. Wnioski obejmują roczny okres rozliczeniowy z uwzględnieniem okresu zatrudnienia pracownika na danym stanowisku oraz rodzaj i ilość pobranej odzieży roboczej. Wnioski należy dostarczyć do pracownika prowadzącego indywidualną ewidencję wydań odzieży roboczej celem ich zatwierdzenia (po dokonaniu oceny merytorycznej wniosku). 18. Ekwiwalent za pranie odzieży za dany miesiąc nie będzie wypłacony, jeżeli pracownik przez okres całego miesiąca przebywał: - na zwolnieniu lekarskim, - na urlopie bezpłatnym, - na urlopie zdrowotnym, - został oddelegowany do innej pracy nie wymagającej stosowania odzieży roboczej.
9 19. Ekwiwalent nie przysługuje pracownikom korzystającym z odzieży dyżurnej. 20. Nie można powierzać pracownikom prania, konserwacji, odpylania i odkażania odzieży i obuwia roboczego, które w wyniku stosowania uległo zanieczyszczeniu toksycznymi środkami chemicznymi, środkami promieniotwórczymi, materiałem biologicznie zakaźnym. W takich sytuacjach oraz w przypadku odzieży dyżurnej, kierownik komórki organizacyjnej jest odpowiedzialny za zorganizowanie systemu naprawy, prania i konserwacji odzieży i obuwia roboczego. 21. Pracownicy zatrudnieni na stanowiskach, dla których dopuszczono używanie własnej odzieży roboczej (odpowiednio oznaczone w tabeli nr 1), mogą na własną prośbę otrzymać w zamian za odzież ekwiwalent pieniężny. Prośba kierowana jest do dyrektora administracyjnego i wymaga formy pisemnej, kopia pisma przechowywana jest wraz z indywidualną kartą ewidencji wydań odzieży. 22. Ekwiwalent wypłacany jest z góry. Wysokość ekwiwalentu na dany rok kalendarzowy ustalana dyrektor administracyjny na podstawie aktualnych cen zakupu. 23. W przypadku utworzenia nowego stanowiska pracy nie wymienionego w tabeli nr 1 lub nie ujęcia w tabeli stanowisk istniejących, na których istnieje potrzeba przydzielenia odzieży i obuwia roboczego - kierownik komórki organizacyjnej występuje do dyrektora administracyjnego z propozycją normy przydziału odzieży i obuwia roboczego na tym stanowisku. Wniosek przed przekazaniem do dyrektora, należy dostarczyć służbie bhp celem zaopiniowania. Wniosek winien zawierać następujące informacje: - nazwę stanowiska pracy, - rodzaj wykonywanych na stanowisku pracy czynności, - rodzaj i nazwy czynników niebezpiecznych występujących na stanowisku, - średni dobowy czas pracy pracownika na stanowisku, - średnią ilość dni w roku pracy pracownika na tym stanowisku, - propozycję przydziału odzieży i obuwia roboczego. W przypadku pozytywnego zatwierdzenia wniosku, nazwę stanowiska oraz normę przydziału odzieży i obuwia roboczego należy wprowadzić do tabeli nr 1 - pracownik prowadzący ewidencję wydań. 24. Normy przydziału odzieży i obuwia roboczego na poszczególnych stanowiskach przedstawiono w tabeli nr 1. 25. Procedurę przydziału odzieży i obuwia roboczego przedstawia schemat nr 1.
10 IV. Szczegółowe zasady dostarczania pracownikom środków ochrony indywidualnej. 1. Środki ochrony indywidualnej powinny być stosowane w sytuacjach, kiedy nie można uniknąć zagrożeń lub nie można ich wystarczająco ograniczyć za pomocą środków ochrony zbiorowej lub odpowiedniej organizacji pracy. 2. Środki ochrony indywidualnej dostarczane pracownikom do stosowania powinny: - być odpowiednie do istniejącego zagrożenia i nie powodować same z siebie zwiększonego zagrożenia, - uwzględniać warunki istniejące w danym miejscu pracy, - uwzględniać wymagania ergonomii oraz stan zdrowia pracownika, - być odpowiednio dopasowane do użytkownika, po wykonaniu niezbędnych regulacji. Za dobór właściwych środków ochrony indywidualnej odpowiada kierownik komórki organizacyjnej. Uczelniana służba bhp i ppoż. zobowiązana jest do pomocy w doborze odpowiednich środków ochrony indywidualnej. 3. W przypadku występowania więcej niż jednego zagrożenia i konieczności stosowania kilku środków ochrony indywidualnej środki te powinny dać się dopasować względem siebie bez zmniejszenia ich właściwości ochronnych. 4. Kierownik komórki organizacyjnej przed dokonaniem wyboru środków ochrony indywidualnej powinien ocenić, czy środki, które zamierza zastosować, spełniają wymagania określone w punkcie 2 i 3. Ocena ta powinna obejmować: - analizę i ocenę zagrożeń, których nie można uniknąć innymi metodami, - określenie cech, jakie muszą posiadać środki ochrony indywidualnej, aby skutecznie chroniły przed zagrożeniami, uwzględniając wszelkie ryzyko jakie mogą stwarzać te środki same z siebie, - porównać cechy dostępnych na rynku środków ochrony indywidualnej z cechami, o których mowa wyżej. 5. Pracownicy oraz studenci są zobowiązani do stosowania środków ochrony indywidualnej, zgodnie z ich przeznaczeniem oraz instrukcją użycia (dokumentacja techniczna, instrukcja obsługi producenta, itp.), przekazaną przez kierownika komórki organizacyjnej. W razie potrzeby kierownik organizuje pokazy prawidłowego użycia tych środków.
11 6. Instrukcja powinna być zrozumiała dla pracowników i studentów oraz powinna określać sposoby używania środków ochrony indywidualnej, ich kontroli i konserwacji. 7. Środki ochrony indywidualnej otrzymuje pracownik w dniu rozpoczęcia pracy na danym stanowisku. 8. Pracownicy wykonujący krótkotrwałe prace oraz studenci podczas zajęć, w czasie których istnieje konieczność stosowania środków ochrony indywidualnej, albo ze względu na konieczność stosowania złożonych technicznie środków mających zastosowanie tylko w specyficznych sytuacjach lub rodzajach wykonywanych prac, otrzymują dyżurne środki ochrony indywidualnej (z wyjątkiem sytuacji, w których może to mieć niepożądany wpływ na zdrowie lub higienę użytkowników). 9. Dyżurne środki ochrony indywidualnej stanową wyposażenie danej komórki organizacyjnej i pozostają w dyspozycji jej kierownika. O zakup dyżurnych środków ochrony indywidualnej wnioskują na piśmie do dyrektora administracyjnego, kierownicy poszczególnych komórek organizacyjnych. Wniosek przed przekazaniem do dyrektora, należy dostarczyć służbie bhp celem zaopiniowania. Wniosek winien zawierać następujące informacje: - nazwę stanowiska pracy lub pracowni, warsztatu, laboratorium, itp., - rodzaj wykonywanych na stanowisku pracy czynności uzasadniających przydzielenie środków ochrony indywidualnej, - rodzaj i nazwy czynników niebezpiecznych występujących na stanowisku, - rodzaj środków ochrony zbiorowej stosowanych na tym stanowisku, - ilość i rodzaj środków ochrony indywidualnej niezbędnych do zakupienia, 10. Środki ochrony indywidualnej użytkowane są do ich całkowitego zużycia (utraty własności ochronnych) lub do końca terminu gwarancji udzielonej przez producenta. 11. Wszystkie środki ochrony indywidualnej, które utraciły swoje własności ochronne należy przekazać do komisji likwidacyjnej w celu ich fizycznego zniszczenia. Procedury związane z likwidacją są analogiczne jak w przypadku odzieży roboczej. 12. Konserwacja i utrzymywanie odpowiedniego stanu higienicznego, środków ochrony indywidualnej przydzielonych pracownikowi do indywidualnego stosowania, należy do jego obowiązków. W przypadku dyżurnych środków ochrony indywidualnej, ich konserwację, czyszczenie i odkażanie przeprowadza pracownik (lub student), który je ostatnio użytkował. Pracownik (lub student)
12 ma również obowiązek poinformowania kierownika komórki o wszelkich zauważonych usterkach lub uszkodzeniach stosowanych środków. 13. W razie utraty lub zniszczenia środków ochrony indywidualnej, pracownikowi należy wydać niezwłocznie nowe środki. Fakt utraty lub zniszczenia pracownik zgłasza natychmiast do bezpośredniego przełożonego. Kierownik komórki organizacyjnej występuje z wnioskiem o likwidację środków ochrony indywidualnej do komisji ds. likwidacji odzieży roboczej i środków ochrony indywidualnej powołanej zarządzeniem rektora Nr R-23/2002 z dnia 20 listopada 2002 r. - wzór wniosku stanowi załącznik do ww. zarządzenia. Dalsze działania komisji są analogiczne jak w przypadku odzieży i obuwia roboczego. 14. W przypadku utworzenia nowego stanowiska pracy nie wymienionego w tabeli nr 2 lub nie ujęcia w tabeli stanowisk istniejących, na których istnieje potrzeba przydzielenia środków ochrony indywidualnej - kierownik komórki organizacyjnej występuje do dyrektora administracyjnego z propozycją normy przydziału środków ochrony indywidualnej na tym stanowisku. Wniosek przed przekazaniem do dyrektora, należy dostarczyć służbie bhp celem zaopiniowania. Wniosek winien zawierać następujące informacje: - nazwę stanowiska pracy, - rodzaj wykonywanych na stanowisku pracy czynności uzasadniających przydział środków ochrony indywidualnej, - rodzaj i nazwy czynników niebezpiecznych występujących na stanowisku, - rodzaj środków ochrony zbiorowej stosowanych na tym stanowisku, - średni dobowy czas pracy pracownika na stanowisku, - średnią ilość dni w roku pracy pracownika na tym stanowisku, - propozycję przydziału środków ochrony osobistej. W przypadku pozytywnego zatwierdzenia wniosku, nazwę stanowiska oraz normę przydziału środków ochrony osobistej należy wprowadzić do tabeli nr 2 - pracownik prowadzący ewidencję wydań. 15. Normy przydziału środków ochrony indywidualnej dla poszczególnych stanowisk pracy przedstawiono w tabeli nr 2. 16. W tabeli nr 3 wymieniono prace, przy wykonywaniu których należy stosować środki ochrony indywidualnej oraz rodzaj tych środków. 17. Procedurę doboru środków ochrony indywidualnej przedstawiono na schemacie nr 2. 18. Procedurę dostarczania środków ochrony indywidualnej przedstawiono na schemacie nr 3.
13 V Szczegółowe zasady dostarczania pracownikom środków higieny osobistej. 1. Dyrektor administracyjny oraz dziekani wydziałów odpowiadają za stan pomieszczeń i urządzeń higieniczno-sanitarnych znajdujących się w administrowanych przez nich obiektach. Ilość, wielkość i rodzaj ww. pomieszczeń powinna być dostosowana do ilości pracowników i studentów przebywających w budynku oraz rodzajów pracy i warunków, w jakich ta praca jest wykonywana. Szczegółowe wymagania dla pomieszczeń i urządzeń higieniczno-sanitarnych zostały określone w ogólnych przepisach bhp oraz wymaganiach techniczno-budowlanych. 2. Kierownicy obiektów odpowiadają za stałe utrzymywanie pomieszczeń i urządzeń higieniczno-sanitarnych w stanie zapewniającym bezpieczne i higieniczne warunki korzystania z nich przez pracowników oraz studentów. 3. Obowiązek zapewnienia pracownikom oraz studentom środków higieny osobistej realizowany jest poprzez stałe i bieżące wyposażanie pomieszczeń higieniczno-sanitarnych w: - papier toaletowy, - płynne mydło w pojemnikach dozujących, - ręczniki jednorazowe lub suszarki do rąk.. Dodatkowo w jadalniach przeznaczonych dla pracowników należy zapewnić płyn do mycia naczyń. 4. Kierownicy komórek organizacyjnych, w których pracownicy lub studenci mają kontakt z substancjami toksycznymi, zakaźnymi lub rakotwórczymi zobowiązani są do: - umieszczenia przy wyjściu z pracowni, w której występują ww. substancje umywalki z ciepłą i zimną wodą, dozownik mydła w płynie, ręczniki jednorazowe lub suszarkę do rąk, - wyznaczenia miejsca do przechowywania środków ochrony indywidualnej oraz odzieży roboczej stosowanych w pracowni przez pracowników oraz studentów, - niedopuszczenia do spożywania posiłków, picia napojów oraz palenia tytoniu w pracowni. W pracowniach, w których istnieje niebezpieczeństwo oblania substancjami żrącymi należy zainstalować co najmniej urządzenia do płukania oczu, umożliwiające natychmiastowe uruchomienie oraz zasilane wodą nie ogrzewaną (w przypadku dużego ryzyka oblania całego ciała również prysznic bezpieczeństwa).
14 5. Ze względu na szczególną specyfikę pracy osoby zatrudnione na stanowiskach wymienionych w tabeli nr 4, otrzymują dodatkowe środki higieny osobistej. 6. Zamówienie odpowiedniej ilości dodatkowych środków higieny osobistej oraz ich terminowe dostarczenie pracownikom jest obowiązkiem kierowników komórek organizacyjnych, w których występują stanowiska wymienione w tabeli nr 4. 7. W przypadku występowania stanowisk pracy nie wymienionych w tabeli nr 4 (lub utworzenia nowych stanowisk), na których pracownicy będą stale narażeni na możliwość silnego zabrudzenia ciała - kierownik komórki organizacyjnej występuje z pisemnym wnioskiem do dyrektora administracyjnego o zgodę na przydział dodatkowych środków higieny osobistej. Wniosek przed przekazaniem do dyrektora, należy dostarczyć służbie bhp celem zaopiniowania. Wniosek winien zawierać następujące informacje: - nazwę stanowiska pracy, - rodzaj wykonywanych na stanowisku pracy czynności uzasadniających przyznanie dodatkowych środków higieny osobistej, - rodzaj i nazwy czynników niebezpiecznych występujących na stanowisku, - średni dobowy czas pracy pracownika na stanowisku, - średnią ilość dni w roku pracy pracownika na stanowisku, - propozycję przydziału środków higieny osobistej, W przypadku pozytywnego zatwierdzenia wniosku, nazwę stanowiska oraz normę przydziału dodatkowych środków higieny osobistej należy wprowadzić do tabeli nr 4 - pracownik prowadzący ewidencje wydań.