PROJEKT ARCHITEKTONICZNO- BUDOWLANY Rekonstrukcji i kolorystyki elewacji frontowej budynku mieszkalno-usługowego w Tarnowskich Górach przy ul. Krakowskiej 18 Lokalizacja obiektu: działka nr 186, obręb Tarnowskie Góry, k.m. 10 Inwestor: Gmina Tarnowskie Góry 42-600 Tarnowskie Góry, Rynek 4 Autor projektu: mgr inż. arch. Monika Trzcionkowska, nr upr. 6/03/SLOKK członek Śląskiej Okręgowej Izby Architektów nr ewid. SL-0933 adres: Tarnowskie Góry, ul. Kolorowa 22a/10 tel.: 0 605 781 461 Data opracowania: lipiec 2008 Spis zawartości: - kopie uprawnień i wpisu do izby zawodowej, - oświadczenie projektanta, - projekt architektoniczno-budowlany: - część opisowa: opis techniczny - część rysunkowa: rysunki 1 do 9
Opis techniczny do projektu rekonstrukcji i kolorystyki elewacji budynku mieszkalno-usługowego (kamienicy) Adres obiektu: Tarnowskie Góry, ul. Krakowska 18, działka 186, obr. Tarnowskie Góry, k.m. 10 Inwestor: Gmina Tarnowskie Góry, Rynek 4, 42-600 Tarnowskie Góry 1. Podstawa opracowania: 1.1. Umowa z inwestorem z dnia 17.03.2008 1.2. Inwentaryzacja elewacji wykonana w czerwcu 2008 r. 1.3. Obowiązujące przepisy i polskie normy 1.4. Katalog techniczny firmy KABE Polska Sp. z o.o. 2. Podstawowe dane liczbowe 2.1. Wymiary elewacji frontowej południowej: S= 22,16 m, H śr. = 114,20 m Powierzchnia elewacji frontowej południowej: 314,6 m2 3. Ogólny opis budynku: Kamienica mieszkalna. W pierzei, kalenicowo do ulicy. Neoklasycystyczna, ok. 1880. Na rzucie prostokąta, 3-traktowa, z dwoma symetrycznymi 1,5-traktowymi skrzydłami i tylnym 1-traktowym budynkiem gospodarczym. 3-kondygnacyjna. Dach 2- spadowy, kryty papą. Skrzydła 3-kondygnacyjne. Dach 1-spadowy, kryty papą. Oficyna tylna 2-kondygnacyjna, dach 1-spadowy, kryty papą. Ceglane. Przyziemie kamienicy - kamień rustykowany. Fasada: 8-osiowa, niesymetryczna, artykułowana. Otwory okienne i drzwiowe prosto zamknięte. W przyziemiu w 4-ej osi brama, w 2; 5 i 7 osiach wejścia do sklepów. Powyżej prosty gzyms kordonowy. W II kondygnacji w osiach 7-8 płaski pseudowykusz. W III kondygnacji międzyokienne pilastry o jońskich kapitelach. Nad ostatnią kondygnacją partia gładkiego fryzu, nad którym pełny mur attykowy. Poniżej 2-dzielne okienka strychowe. Stolarka okienna: skrzynkowa, 3-poziomowa, 2-dzielna z przechodzącym ślemieniem. Elewacja kamienicy została przebudowana po I wojnie światowej na pocztówce z lat 30-tych XX w. widnieje jej stan zbliżony do dzisiejszego. Pierwotny styl dekoracji fasady, widoczny na pocztówkach z lat 1905-1910, można uznać za neorenesans typu włoskiego z wydatnymi obramieniami okiennymi na II kondygnacji, zwieńczonymi tympanonami trójkątnymi, wspartymi na parze konsoli oraz podobnymi na III kondygnacji, lecz bez tympanonów. Okienka strychowe były obwiedzione dekoracją opaskową, podobnie jak otwory na parterze. Tłem dla opasek otworów na parterze było płytkie poziome boniowanie (9 warstw). Dzisiejsze pilastry jońskie (głowice są zbliżone do tego stylu), w wielkim porządku obejmującym kondygnacje III i strychową, poprzednio były pilastrami korynckimi, z kanelurowanymi trzonami i piedestałami. Całość elewacji wieńczył gzyms impostowy,a nad nim partia attyki.
4. Zakres robót elewacyjnych: Po konsultacjach z inwestorem, przewiduje się wykonanie remontu elewacji frontowej z nadaniem nowej kolorystyki oraz częściową rekonstrukcją pierwotnego wystroju kamienicy. Przy rekonstrukcji poczyniono pewne uproszczenia i kompromisy np pozostawiono obecną formę kapiteli pilastrów oraz formę gzymsu koronującego ze względu na koszty. Stolarkę na parterze proponuje się pozostawić w stanie obecnym i tylko w przypadku jej wymiany sukcesywnie doprowadzać ją do obecnego rozwiazania projektowego. Reklamy i napisy proponuje się namalować na tynku, zgodnie z praktyką końca XIX w. Drewniane drzwi bramy wjazdowej sugeruje się wymienić na nowe drewniane, stolarkę okienną pierwszego, drugiego piętra oraz strychu wymienić na nową, drewnianą, z podziałem na cztery pola, jak w istniejącej stolarce I piętra. 5. Technologia wykonania remontu elewacji: 5.1. Odparzone i skruszałe tynki na podłożu ceglanym należy odbić do warstw o odpowiedniej wytrzymałości. 5.2. Głębokie ubytki tynku zagruntować szprycem cementowym i uzupełnić zaprawą cementowo wapienną. 5.3. Głębokie ubytki gzymsów istniejących należy uzupełnić odpowiednimi fragmentami cegły pełnej, ewentualnie zazbroić prętami śr. 5 do 6 mm, w formie klamer, osadzonych w otworach wywierconych w murze, na zaprawie cementowej. Po osadzeniu w/w elementów ubytki pokryć szprycem cementowym. 5.4. Kamień rustykalny w partii parteru należy usunąć, zastąpić tynkiem cementowowapiennym z wyprowadzonym boniowaniem. Kamień pochodzący z elewacji nadaje się do powtórnego użycia np do stylowych wnętrz. 5.5. Elementy wystroju architektonicznego o bogatszym profilowaniu należy sporządzić w technologii profili styropianowych, pokrytych tynkiem trójwarstwowym na siatce. Mocowanie profili do ściany kamienicy zgodnie z zaleceniami lub projektem zamocowania producenta profili. Alternatywnie profile można wykonać metodą odlewów z masy betonowej, odpowiednio zazbrojonej prętami ze stali gładkiej A-0 śr. 5 lub 6 mm. W tym przypadki profile osadzać na trzpieniach ze stali żebrowanej śr. min. 16 mm wpuszczonych do muru na min. 25 cm i zakończonych tam kotwą, zaś od strony profilu nakrętką z dużą podkładka. Profile mniej odsadzone od muru można mocować za pomocą innych mocowań systemowych. Należy skonsultować się z producentem mocowań w celu wybrania odpowiednich ich typów. Profile należy dodatkowo osadzić na odpowiednim kleju kleić do muru oczyszczonego z tynku, a nie do istniejącego tynku Przykłady firm produkujących profile styropianowe: http://www.profile-elewacyjne.pl/ http://www.styro.pl/; http://www.styroprofil.pl http://www.alkris.pl Dopuszcza się zastosowanie zamiast w/w profili na rdzeniu styropianowym profili na rdzeniu z lekkich materiałów wypełniających oraz bez rdzenia, zbrojonych włókniną szklaną, siatką metalową lub inne zbrojenia pokryte ekologiczną zaprawą plastyczną z betonów i zapraw sztukatorskich, zgodnie z technologią producenta, posiadającą odpowiedni atest. 5.5. Całość elewacji pokryć tynkiem cienkowarstwowym polikrzemianowym NOVALIT T firmy KABE Polska Sp. z o.o. lub tynkiem krzemianowym do nakładania ręcznego tejże firmy lub podobnym.
5.6. Całość elewacji malować: - farbami polikrzemianowymi NOVALIT F firmy KABE Polska Sp. z o.o.(w przypadku zastosowania podłoża NOVALIT T) lub krzemianowymi CALSILIT tej firmy (w przypadku zastosowania podłoża z tynku krzemianowego) lub podobnymi. Farbę nanosić wałkiem lub pędzlem, zasadnicze powierzchnie elewacji można malować metodą natryskową. 5.7. Rynny i rury spustowe z blachy ocynkowanej pomalować farbą do powierzchni ocynkowanych FAWINYL. 6. Kolory użyte w opracowaniu kolorystyki budynku: - zasadnicze partie elewacji: żółty ochra KABE F 1160 - dekoracja architektoniczna, gzymsy, pilastry, attyka: jasnopiaskowy F 1050 - obróbki blacharskie, rury spustowe, rynny kolor brązowy - stolarka okienna i drzwiowa: brązowy jasny Kolory dobrano wg wzornika podstawowego firmy KABE Polska Sp. z o.o. 7. Wszystkie roboty należy wykonać zgodnie z warunkami technicznymi wykonywania robót budowlano - montażowych, obowiązującymi Polskimi Normami, instrukcjami ITB, oraz instrukcjami producentów materiałów budowlanych elementów budowlanych, wyposażenia i urządzeń. W pracach należy używać wyłącznie materiałów posiadające odpowiednie atesty techniczne i higieniczne PZH, spełniajace określone normy PN i EUN oraz certyfikaty. Opracowała: mgr inż. arch. Monika Trzcionkowska
SPIS RYSUNKÓW: Rys. 1 Sytuacja 1:1000 Rys. 2 Dokumentacja zdjęciowa stanu istniejącego część lewa Rys. 3 Dokumentacja zdjęciowa stanu istniejącego część środkowa Rys. 4 Dokumentacja zdjęciowa stanu istniejącego część prawa Rys. 5 Elewacja frontowa - inwentaryzacja 1:50 Rys. 6 Dokumentacja fotograficzna archiwalna - pocztówki Rys. 7 Dokumentacja zdjęciowa archiwalna - pocztówki Rys. 8 Elewacja frontowa projekt 1:50 Rys. 9 Elewacja frontowa - szczegóły 1:10