USTAWA z dnia... 2006 r. PROJEKT o Krajowej Stacji Chemiczno - Rolniczej Art. 1. 1. Tworzy się Krajową Stację Chemiczno-Rolniczą, zwaną dalej Krajową Stacją. 2. Krajowa Stacja podlega ministrowi właściwemu do spraw rolnictwa. Art. 2. 1. Krajowej Stacji podlegają okręgowe stacje chemiczno rolnicze, zwane dalej okręgowymi stacjami. 2. Minister właściwy do spraw rolnictwa, w celu realizacji zadań określonych w ustawie i przepisach odrębnych, utworzy, w drodze rozporządzenia, okręgowe stacje, wskazując ich liczbę i terytorialny zasięg działania. 3. Wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 2, minister właściwy do spraw rolnictwa weźmie pod uwagę zapewnienie realizacji zadań okręgowych stacji na obszarze całego kraju, a takŝe istniejące zaplecze organizacyjne, techniczne, laboratoryjne i kadrowe słuŝące wykonywaniu zadań tych stacji. Art. 3. 1. Do zadań Krajowej Stacji naleŝy: 1) prowadzenie spraw z zakresu dopuszczania środków ochrony roślin do obrotu oraz substancji aktywnej do stosowania w środkach ochrony roślin; 2) prowadzenie spraw z zakresu wprowadzania nawozów do obrotu; 3) opracowywanie szczegółowych metodyk prowadzenia produkcji roślin, z zastosowaniem integrowanej ochrony roślin, zwanej dalej integrowaną produkcją ; 4) określanie sposobu prowadzenia badań agrochemicznych, w tym dobór metod badawczych; 5) ustalanie zakresu zadań wykonywanych przez okręgowe stacje; 6) kontrola działalności okręgowych stacji, w tym stosowania metod badawczych i terminowości wykonywania badań przez te stacje; 7) podejmowanie działań w zakresie udziału laboratoriów okręgowych stacji w badaniach dokładności wykonywania analiz chemicznych; 8) organizacja szkoleń dla pracowników okręgowych stacji; 9) tworzenie i prowadzenie bazy danych dotyczących zasobności gleb w azot i fosfor oraz zanieczyszczenia azotanami wód w profilu glebowym do 90 cm pod powierzchnią gleby; 10) wykonywanie innych zadań powierzonych przez ministra właściwego do spraw rolnictwa. 2. Do zadań okręgowych stacji naleŝy:
1) wykonywanie analiz gleb, roślin, płodów rolnych i leśnych oraz nawozów; 2) doradztwo w sprawach nawoŝenia; 3) wykonywanie badań jakości nawozów; 4) wykonywanie ekspertyz i wydawanie opinii o zasobności gleb, składzie chemicznym roślin, nawozów oraz o prawidłowym stosowaniu nawozów i środków wspomagających uprawę roślin; 5) prowadzenie działalności szkoleniowej i informacyjnej w zakresie, o którym mowa w pkt 1 4; 6) tworzenie i prowadzenie bazy danych dotyczących zasobności gleb w azot i fosfor oraz zanieczyszczenia azotanami wód w profilu glebowym do 90 cm pod powierzchnią gleby; 7) prowadzenie spraw związanych z certyfikacją integrowanej produkcji; 8) wykonywanie innych zadań powierzonych przez Krajową Stację. 3. Szczegółowe zadania Krajowej Stacji i okręgowych stacji oraz sposób ich wykonywania regulują przepisy odrębne. Art. 4. 1. Okręgowe stacje wykonując zadania, o których mowa w art. 3 ust. 2, pobierają opłaty za wykonywanie: 1) analiz fizycznych, fizykochemicznych i chemicznych: a) gleb mineralnych oraz organicznych, b) ziem i gleb ogrodniczych, podłoŝy ogrodniczych, poŝywek i wody, c) materiału roślinnego i pasz, d) nawozów naturalnych, organicznych i organiczno mineralnych oraz mineralnych, e) ścieków i osadów ściekowych; 2) badań gleb dla potrzeb doradztwa nawozowego; 3) badań materiału roślinnego dla potrzeb doradztwa rolniczego; 4) prac terenowo-kartograficznych; 5) opracowywanie wyników przeprowadzonych analiz i badań; 6) działalność szkoleniową i informacyjną. 2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do zadań wykonywanych na potrzeby organów administracji rządowej. 3. Opłaty stanowią dochód budŝetu państwa. 4. Do naleŝności pienięŝnych z tytułu opłat stosuje się przepisy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. 5. Minister właściwy do spraw rolnictwa, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wysokość i sposób uiszczania opłat, biorąc pod uwagę koszty ponoszone przez okręgowe stacje, w tym rodzaj wykonanych czynności oraz ich pracochłonność. 2
Art. 5. 1. Krajową Stacją kieruje Dyrektor Krajowej Stacji Chemiczno-Rolniczej, zwany dalej Dyrektorem Krajowej Stacji, powoływany i odwoływany przez ministra właściwego do spraw rolnictwa. 2. Dyrektor Krajowej Stacji wykonuje swoje zadania przy pomocy zastępców w liczbie nie większej niŝ dwóch, powoływanych i odwoływanych, na jego wniosek, przez ministra właściwego do spraw rolnictwa. Art. 6. 1. Przy Dyrektorze Krajowej Stacji, jako organ opiniodawczo doradczy, działa Komisja do Spraw Środków Ochrony Roślin, zwaną dalej Komisją". 2. Do zadań Komisji naleŝy: 1) opiniowanie wniosków w sprawach wydawania zezwoleń na dopuszczenie do obrotu środków ochrony roślin; 2) opiniowanie innych spraw dotyczących środków ochrony roślin, przedstawianych przez Dyrektora Krajowej Stacji. 3. Sposób realizacji zadania Komisji, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, określają przepisy o ochronie roślin. 4. Komisja składa się z siedmiu członków: 1) trzech przedstawicieli ministra właściwego do spraw rolnictwa; 2) dwóch przedstawicieli ministra właściwego do spraw środowiska; 3) dwóch przedstawicieli ministra właściwego do spraw zdrowia. 5. Członków Komisji powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw rolnictwa, z tym Ŝe członków Komisji, o których mowa w ust. 4 pkt 2 i 3, minister właściwy do spraw rolnictwa powołuje i odwołuje odpowiednio na wniosek ministra właściwego do spraw środowiska i ministra właściwego do spraw zdrowia. 6. Kadencja członków Komisji trwa 4 lata. 7. Komisja działa na podstawie uchwalonego przez siebie regulaminu, zatwierdzonego przez Dyrektora Krajowej Stacji. 8. Miesięczne wynagrodzenie członków Komisji ustala się jako mnoŝnik 0,5 przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw za IV kwartał poprzedzający rok, w którym następuje wypłata wynagrodzenia, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Głównego Urzędu Statystycznego. 9. Zamiejscowym członkom Komisji przysługuje zwrot kosztów przejazdu i zakwaterowania na zasadach stosowanych przy podróŝach słuŝbowych na obszarze kraju pracowników zatrudnionych w państwowych lub samorządowych jednostkach sfery budŝetowej. 10. Wynagrodzenie członków Komisji oraz zwrot kosztów podróŝy i zakwaterowania są wypłacane z budŝetu państwa, ze środków będących w dyspozycji Dyrektora Krajowej Stacji. 3
Art. 7. 1. W skład Krajowej Stacji mogą wchodzić departamenty, wydziały, biura oraz samodzielne stanowiska. 2. Organizację Krajowej Stacji określa statut nadany, w drodze zarządzenia, przez ministra właściwego do spraw rolnictwa. 3. Szczegółową organizację Krajowej Stacji określa regulamin organizacyjny Krajowej Stacji, ustalony przez Dyrektora Krajowej Stacji i zatwierdzony przez ministra właściwego do spraw rolnictwa. Art. 8. 1. Okręgowymi stacjami kierują dyrektorzy okręgowych stacji, powoływani i odwoływani przez ministra właściwego do spraw rolnictwa, na wniosek Dyrektora Krajowej Stacji. 2. Dyrektor Krajowej Stacji nadzoruje i kontroluje działalność okręgowych stacji, w tym równieŝ w zakresie gospodarowania środkami publicznymi oraz w zakresie realizacji planów finansowych przez te stacje. 3. Szczegółową organizację okręgowych stacji określa regulamin organizacyjny okręgowych stacji, ustalony przez Dyrektora Krajowej Stacji. Art. 9. 1. Krajowa Stacja oraz okręgowe stacje są państwowymi jednostkami budŝetowymi. 2. Krajowa Stacja oraz okręgowe stacje prowadzą gospodarkę finansową na zasadach określonych w przepisach o finansach publicznych. 3. Krajowa Stacja prowadzi obsługę finansową okręgowych stacji, w szczególności: 1) opracowuje plany dochodów i wydatków dla poszczególnych okręgowych stacji; 2) przekazuje środki finansowe na działalność bieŝącą okręgowych stacji. 4. Krajowa Stacja prowadzi miesięczną, kwartalną, półroczną i roczną łączną sprawozdawczość budŝetową Krajowej Stacji i okręgowych stacji oraz sporządza bilans roczny na podstawie jednostkowych sprawozdań okręgowych stacji. Art. 10. 1. W rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego, w sprawach związanych z dopuszczaniem środków ochrony roślin do obrotu i substancji aktywnej do stosowania w środkach ochrony roślin oraz w sprawach związanych z wprowadzaniem nawozów do obrotu organem pierwszej instancji jest Dyrektor Krajowej Stacji. 2. W rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego, w sprawach związanych z certyfikacją integrowanej produkcji organem pierwszej instancji jest dyrektor okręgowej stacji. 3. W rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego, w postępowaniu administracyjnym organem wyŝszego stopnia w stosunku do: 1) dyrektora okręgowej stacji jest Dyrektor Krajowej Stacji; 2) Dyrektora Krajowej Stacji jest minister właściwy do spraw rolnictwa. 4
Art. 11. 1. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, warunki wynagradzania za pracę pracowników Krajowej Stacji i okręgowych stacji i przyznawania im innych świadczeń związanych z pracą, uwzględniając zakres zadań, warunki wykonywanej pracy oraz kwalifikacje zawodowe tych pracowników. 2. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw rolnictwa określi w szczególności warunki ustalania i wypłacania: 1) wynagrodzenia zasadniczego pracowników; 2) innych składników wynagrodzenia; 3) innych świadczeń związanych z pracą. 3. W przypadku określenia w rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, składnika wynagrodzenia, którego przyznanie jest uwarunkowane staŝem pracy, wysokość tego składnika nie moŝe przekroczyć 20% wynagrodzenia zasadniczego. Art. 12. Ustawa wchodzi w Ŝycie w terminie i na zasadach określonych w ustawie Przepisy wprowadzające ustawę o Inspekcji Bezpieczeństwa śywności oraz ustawę o Krajowej Stacji Chemiczno-Rolniczej. 5
UZASADNIENIE Stawiane przed rolnictwem wymagania związane z prowadzeniem produkcji roślinnej i wynikające z tego faktu działania w zakresie chemizacji, skłaniają do przywiązywania coraz większej uwagi do zagadnień ochrony środowiska, a tym samym bezpiecznego i zrównowaŝonego rozwoju tej dziedziny gospodarki. Coraz bezpieczniejsze sposoby produkcji Ŝywności wymagają nowoczesnych i adekwatnych uregulowań prawnych. W Polsce wiele z tych regulacji funkcjonuje w praktyce, konieczne są jednak uzupełnienia i zmiany mające na celu poprawę i racjonalizację funkcjonowania instytucji odpowiedzialnych za ocenę skutków działalności gospodarczej, w tym przypadku działalności rolniczej. Proponowany projekt ustawy o utworzeniu Krajowej Stacji Chemiczno-Rolniczej jest kolejnym etapem toczącego się procesu doskonalenia systemu wspierania decyzji w rolnictwie, opartego o racjonalne i najnowsze zdobycze naukowo-techniczne. W przypadku stosowania chemikaliów w produkcji roślinnej mają one kluczowe znaczenia, poprzez kształtowanie coraz bezpieczniejszych sposobów wytwarzania Ŝywności. Tym samym stanowią element zarządzania jakością w produkcji rolniczej. Utworzenie Krajowej Stacji Chemiczno-Rolniczej poszerza formułę funkcjonowania dotychczasowej Krajowej Stacji Chemiczno-Rolniczej i okręgowych stacji chemiczno-rolniczych o zadania wynikające z aktualnych potrzeb rolnictwa na tle nowoczesnych trendów polityki rolnej Unii Europejskiej i związanych z tym wymagań stawianych samym rolnikom. Celem utworzenia Krajowej Stacji Chemiczno-Rolniczej jest ponadto skupienie zagadnień chemizacji rolnictwa w jednolitej strukturze i osiągnięcie wyŝszej skuteczności funkcjonowania instytucji odpowiedzialnej za problematykę: 1) agrochemicznej obsługi rolnictwa, w tym dopuszczania nawozów do obrotu, zgodnie z przepisami o nawozach i nawoŝeniu; 2) dopuszczania środków ochrony roślin do obrotu, zgodnie z przepisami ustawy o ochronie roślin; 3) certyfikacji integrowanej produkcji określonej przepisami ustawy o ochronie roślin. Proponowany projekt ustawy wprowadza nowe regulacje zarówno organizacyjne, jak i kompetencyjne, co jest ściśle powiązane z dalszym porządkowaniem odpowiedzialności i troski państwa o stan zdrowia ludzi i zwierząt oraz środowiska przyrodniczego na skutek stosowania chemikaliów w rolnictwie. Projektowana ustawa składa się na pakiet ustaw związanych z reformą instytucji kontrolnych działających w obszarze zadań właściwych dla Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Projekt ustawy o Inspekcji Bezpieczeństwa śywności tworzy nową instytucję kontrolną na bazie Inspekcji Weterynaryjnej, Państwowej Inspekcji Ochrony Roślin i Nasiennictwa oraz Inspekcji 6
Jakości Handlowej Artykułów Rolno SpoŜywczych. Natomiast omawiana ustawa o Krajowej Stacji Chemiczno-Rolniczej tworzy, na bazie istniejących Krajowej Stacji Chemiczno-Rolniczej i okręgowych stacji chemiczno-rolniczych nową jednostkę realizującą zadania dotychczas regulowane w przepisach o nawozach i nawoŝeniu. W aktualnym stanie prawnym zadania związane z agrotechniczną obsługą rolnictwa realizuje Krajowa Stacja Chemiczno-Rolnicza, podległa Ministrowi Rolnictwa i Rozwoju Wsi oraz podległe jej okręgowe stacje chemicznorolnicze, na podstawie przepisów o nawozach i nawoŝeniu. Natomiast prowadzenie spraw związanych z wydawaniem pozwoleń ministra właściwego do spraw rolnictwa na wprowadzenie nawozów do obrotu leŝy w gestii Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Projekt przewiduje, Ŝe do zadań Krajowej Stacji Chemiczno-Rolniczej będą ponadto, co stanowi nowe rozwiązanie organizacyjne i kompetencyjne, naleŝały zadania z zakresu ochrony roślin, w szczególności prowadzenie spraw z zakresu dopuszczania środków ochrony roślin do obrotu oraz substancji aktywnej do stosowania w środkach ochrony roślin, opracowywanie szczegółowych metodyk prowadzenia produkcji roślin, z zastosowaniem integrowanej ochrony roślin oraz prowadzenia spraw związanych z certyfikacją integrowanej produkcji. Potrzeba utworzenia jednostki pełniącej funkcję krajowego urzędu ds. rejestracji środków ochrony roślin wynika z konieczności wdroŝenia, określonych w dyrektywie Rady 91/414/EWG, funkcjonujących w Państwach Członkowskich jednolitych zasad oceny substancji aktywnych i środków ochrony roślin. Biorąc pod uwagę, Ŝe rejestracja środków ochrony roślin jest traktowana w Unii Europejskiej jako kluczowy element bezpieczeństwa Ŝywności i środowiska, aktualnie istniejący w Polsce zdecentralizowany system dopuszczania środków ochrony roślin do obrotu w dalszej perspektywie moŝe nie sprostać wymaganiom i duŝej ilości zadań na nim ciąŝącym, są to m.in.: - dopuszczanie do obrotu środków ochrony roślin, - weryfikacja zezwoleń Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi na dopuszczenie do obrotu środków ochrony roślin w zakresie klasyfikacji pod względem stwarzania przez nie zagroŝeń dla zdrowia człowieka, pszczół i organizmów wodnych, zgodnie z przepisami o substancjach i preparatach chemicznych, - weryfikacja zarejestrowanych środków ochrony roślin, odnośnie spełnienia wymagań określonych w prawie europejskim, - współpraca z urzędami innych państw członkowskich w zakresie oceny wyników badań, informacji, danych oraz ocen dot. ok. 400 substancji aktywnych środków ochrony roślin, - wykonywanie zadań powierzonych przez Komisję Europejską w zakresie dopuszczania substancji aktywnych do stosowania w środkach ochrony roślin. Sam fakt konieczności współdziałania w tych procesach jednostek organizacyjnych mieszczących się w róŝnych częściach kraju i nadzorowanych przez Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi, Ministra Środowiska i Ministra Zdrowia, powoduje utrudnienia w realizacji zadań oraz wpływa na terminowość ich załatwiania. 7
W tej sytuacji niezbędne jest utworzenie jednolitej jednostki, w skład której wchodzić będą komórki organizacyjne odpowiedzialne za ocenę dokumentacji środków ochrony roślin oraz substancji aktywnych w pełnym zakresie (fizyko-chemia, los i zachowanie w środowisku, pozostałości, metody analityczne, toksykologia, ekotoksykologia oraz skuteczności środka ochrony roślin). Rezultatem tego będzie scentralizowanie systemu rejestracji środków ochrony roślin, a co za tym idzie usprawnieniem tego procesu. Do Krajowej Stacji zostaną równieŝ przeniesione zagadnienia dotyczące wprowadzania nawozów do obrotu. Rozpatrywanie wniosków o wydanie pozwolenia na wprowadzenie nawozu do obrotu jest czynnością pracochłonną i czasochłonną. WiąŜe się ono z dokładną analizą przedłoŝonych załączników, sprawdzeniem adekwatności przedłoŝonych opinii z badaniami nawozów, na podstawie których były one wydane, niekiedy prowadzeniem postępowania wyjaśniającego, zarówno z jednostkami uprawnionymi do wydawania opinii, jak i z wnioskodawcami. Przeniesienie tych zagadnień do Krajowej Stacji ma na celu odciąŝenie pracowników Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi od technicznych czynności. Projekt ustawy przewiduje, Ŝe Krajowa Stacja będzie podlegać ministrowi właściwemu do spraw rolnictwa, co tłumaczy się zakresem jej zadań znajdujących się w obszarze działów administracji kierowanych przez Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Projekt ustawy przewiduje utworzenie i funkcjonowanie okręgowych stacji chemiczno rolniczych, które zostaną utworzone, w drodze rozporządzenia, przez ministra właściwego do spraw rolnictwa, który w tym akcie wykonawczym przesądzi ostatecznie o ich liczbie, siedzibach i terytorialnym zasięgu działania. Projekt ustawy precyzyjne wskazuje na podział zadań pomiędzy Krajową Stację a okręgowe stacji, z zaznaczeniem, Ŝe szczegółowy opis zadań Krajowej Stacji i okręgowych stacji oraz sposób ich wykonywania regulują przepisy odrębne, tj. głównie przepisy o nawozach i nawoŝeniu oraz o ochronie roślin. Art. 5, 7, 8 i 9 projektu ustawy regulują organizację Krajowej i okręgowych stacji. NaleŜy w tym miejscu zwrócić uwagę, Ŝe zamiarem projektodawcy jest stworzenie systemu organizacyjnego, odzwierciedlającego silny organizacyjny, merytoryczny i finansowy wpływ Dyrektora Krajowej Stacji na dyrektorów okręgowych stacji. Zamysł stworzenia zcentralizowanej struktury organizacyjnej wiąŝe się z koniecznością zapewnienia jednolitych standardów wykonywanych zadań na obszarze całego kraju oraz konkretyzuje odpowiedzialność za realizacje tych zadań wobec Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi. W art. 6 projektu ustawy przewiduje się utworzenie przy Dyrektorze Krajowej Stacji, jako organu opiniodawczo doradczego Komisji do Spraw Środków Ochrony Roślin. Instytucja ta została przejęta z ustawy o ochronie roślin i co do istoty jej kształt jest taki sam. NaleŜy jednak zwrócić uwagę, Ŝe ze względu na przesunięcie zadań ministra właściwego do spraw rolnictwa na Krajową Stację, Komisja ta będzie działać przy Dyrektorze Krajowej Stacji. Ponadto jej zadania mogą zostać poszerzone, gdyŝ projekt ustawy przewiduje moŝliwość wydawania 8
komisji opinii spraw dotyczących środków ochrony roślin, przedstawianych przez Dyrektora Krajowej Stacji. Przepisy projektowanej ustawy nie zawierają norm technicznych, w związku z tym projekt nie podlega notyfikacji w rozumieniu przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie sposobu funkcjonowania krajowego systemu notyfikacji i aktów normatywnych (Dz. U. Nr 239, poz. 2039 oraz z 2004 r. Nr 65, poz. 597). Projekt ustawy, stosownie do art. 5 ustawy z dnia 7 lipca 2005 r. o działalności lobbingowej w procesie stanowienia prawa (Dz. U. Nr 169, poz. 1414), został umieszczony na stronie Biuletynu Informacji Publicznej Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Projekt ustawy jest zgodny z prawem Unii Europejskiej. Projekt ustawy nie jest objęty Programem prac legislacyjnych Rady Ministrów w II. półroczu 2006 r. Ocena skutków regulacji 1. Podmioty, na które oddziałuje projektowana regulacja. Proponowana ustawa dotyczy producentów i importerów, którzy wprowadzają do obrotu środki ochrony roślin, nawozy oraz producentów rolnych. 2. Konsultacje Projekt ustawy był konsultowany z Krajową Stacją Chemiczno-Rolniczą. Konsultacje społeczne będą prowadzone równolegle z uzgodnieniami międzyresortowymi. 3. Wpływ regulacji na sektor finansów publicznych, w tym budŝet państwa i budŝety jednostek samorządu terytorialnego. Projektowana regulacja nie wpłynie na sektor finansów publicznych (załącznik). 4. Wpływ na rynek pracy Projektowana regulacja wpłynie na rynek pracy, poniewaŝ przeniesienie rejestru środków ochrony roślin z Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi do Krajowej Stacji wiązać się będzie ze zwiększeniem liczby pracowników zajmujących się tymi problemami. Nie przewiduje się redukcji zatrudnienia pracowników terenowych w likwidowanych sześciu stacjach. Pracownicy ci zostaną zatrudnieni w stacjach przejmujących zadania po zlikwidowanych jednostkach. Natomiast stosunki pracy zostaną rozwiązane z pracownikami administracyjnotechnicznymi w likwidowanych stacjach. 5. Wpływ na konkurencyjność wewnętrzną i zewnętrzną gospodarki Regulacje zawarte w projekcie nie zmieniają konkurencyjności zewnętrznej i wewnętrznej. 6. Wpływ na sytuację i rozwój regionów. Zaproponowana ustawa nie wpływa na zmianę sytuacji i rozwój regionów. 9
Załącznik Wyliczenia zostały wykonane na podstawie 2006r. 1. Fundusz płac 2006r. 14 954 000 zł w tym nagrody jubileuszowe i odprawy 544 840 zł 2. Średnie zatrudnienie ogółem w/g sprawozdania Rb-70 za okres I-IX 2006r. 581 etatów 3. Średnia płaca miesięczna w stacjach 2 067 zł Zatrudnienie w likwidowanych okręgowych stacjach chemiczno-rolniczych w/g stanu na dzień 30.09.2006 r. 1. Białystok 31, 50 2. Gliwice 29 3. Gorzów Wielkp. 27 4. Łódź 29 5. Opole 26 6. Szczecin 31 Razem 173,50 etatów w tym pracownicy terenowi 67 etatów Koszty zwalnianych pracowników przedstawiają się następująco: 1. Liczba zwalnianych pracowników (173,50 minus 67) 106,50 etatów 2. Wynagrodzenie 3-miesieczne 660 406 zł 3. ZUS (18,71%) 123 562 zł 4. Odprawy (3-miesieczne) 660 406 zł 5. 13 za 3 miesiące (8,5% od 660 406 zł) 56 135 zł 6. ZUS od 13 10 503 zł Razem 1 511 012 zł Oszczędności w 2008r. wyniosą : 1. Wynagrodzenie 6-miesięczne 1 320 812 zł 2. ZUS (18,71%) 247 124 zł 3. 13 za 9 m-cy (8,5%) 168 404 zł 4. ZUS od 13 31 508 zł Razem oszczędności w 2008r. wyniosą 1 767 848 zł Oszczędności w 2009 r. będą się kształtować na poziomie 3 402 423 zł (średnie wynagrodzenie 2 067 zł x 106,50 etatów x 12 m-cy + ZUS + 13 ) 10
Jednocześnie nie przewiduje się zmniejszenia innych kosztów działalności (koszty materiałów w tym: odczynniki, sączki itp.), które zostaną przekazane do stacji obejmujących swoim zasięgiem teren po dotychczasowych funkcjonujących laboratoriach. Zapewni to realizację zadań na dotychczasowym poziomie. 11