Starzenie się jako proces demograficzny P R O C E S S T A R Z E N I A S I Ę
Definicja Kirkwooda Starzenie się jest postępującym i uogólnionym uszkodzeniem funkcji organizmu, które prowadzi do utraty adaptacyjnej odpowiedzi na stres oraz rosnącego ryzyka chorób.
Proces biologicznego starzenia się jest powszechny, nieodwracalny, jednokierunkowy, nierówny w czasie (heterochroniczny) i w nierównym stopniu dotyczy poszczególnych narządów (heterotropiczny). Zmiany inwolucyjno zwyrodnieniowe usposabiają do chorób.
Starzenie się to postępujące Zmniejszanie się rezerw czynnościowych ustroju co prowadzi do pogarszanie się sprawności organizmu. Dochodzi do zmian biochemicznych między innymi w zakresie syntezy, modyfikacji i degradacji białek. To w konsekwencji prowadzi do obniżenia intensywności wielu procesów życiowych i rozwój typowych objawów starości.
Redukcji ulega Pojemność życiowa płuc Pojemność minutowa serca Zmniejszona filtracja nerkowa Zmniejszona absorpcja w przewodzie pokarmowym Zmniejszona aktywność szpiku kostnego
Objawami starzenia się Są między innymi ; Upośledzenie wzroku, słuchu, smaku, utrata uzębienia, obniżenie siły mięśniowej, zaniki tkanki mięśniowej, kostnej. Zmniejszenie elastyczności skóry, zmarszczki, siwienie. Skrócenie i spłycenie snu.
Starzenie się Z perspektywy cyklu życia człowieka, rozpoczyna się po osiągnięciu pełni rozwoju, to jest w zależności od różnic osobniczych od 25 do 30 roku życia, zaś kończy się śmiercią maksymalnie 90-120 roku życia.
Starzenie się jako zjawisko demograficznie Starzenie się społeczeństw, jest zjawiskiem stosunkowo niedawnym. Głównym powodem wydłużania się życia ludzkiego jest rozwój; Cywilizacji Medycyny
Postęp w wydłużaniu się przeciętnego trwania życia można przypisywać szeroko propagowanemu - od początku lat 90-tych - prowadzeniu zdrowego stylu życia. Wyniki badania stanu zdrowia ludności z 2009 roku wskazują, że w zachowaniach Polaków nastąpiły korzystne zmiany - zmienia się sposób odżywiania i styl życia. Wśród osób dorosłych (głównie mężczyzn) wyraźnie zmniejszył się odsetek osób palących tytoń.
Używki Co prawda nie zmniejsza się odsetek osób dorosłych pijących alkohol, ale zaobserwowano istotne zmiany w typowym wzorcu konsumpcji alkoholu, piwo wypiera napoje spirytusowe. Ponadto zwiększył się udział kobiet wykonujących specjalistyczne badania profilaktyczne
Średnia długość życia ludzkiego Okresy historyczne Średni okres przeżycia w latach prehistoria 20 Starożytny Egipt 21 Starożytna Grecja 21-23 Starożytny Rzym 21-23 Średniowiecze 21-25 XVIII wiek 24-29 XIX wiek Około 38 XX wiek w krajach słabo rozwiniętych 48-60
Średnia długość życia ludzi Polsce w latach 1800-1911 Lata kalendarzowy Średnia długość życia ludzi 1800 28 lat 1871-1880 37 lat 1881-1890 38,7 lat 1891-1900 42 lat 1910-1911 49 lat
Średnia długość życia ludzi w Polsce w latach 1924-1990 Lata Średnia długość życia kobiet 1924-1926 45,9 lat 45,9 1932-1934 51,4 lat 48,2 1949-1951 63,8 lat 57,9 1960-1960 70,5 lat 64,8 1970-1972 73, 8 lat 66,8 1980-1981 1990 75,4 lat 75,5 lat Średnia długość życia mężczyzn 66,9 66,5
Różnica w trwaniu życia mężczyzn i kobiet w Polsce jest wynikiem nadumieralności mężczyzn - podobnie jak w innych krajach. W dekadzie lat 90. różnica ta malała (w 1991 r. wynosiła 9,2 lat, a w 2001 r. 8,2), nowa dekada przyniosła wzrost jej wartości do 8,7 w latach 2006-2008. Od 2009 r. obserwowany jest ponowny spadek obecnie różnica wynosi 8,3 roku.
W 2012 r. przeciętne trwanie życia mężczyzn zamieszkałych w miastach wynosiło 73,1 lata, tj. o rok więcej niż mężczyzn na wsi, natomiast mieszkanki zarówno miast, jak i wsi, żyły średnio 81,0 lat. Obecnie w miastach kobiety żyją o 7,9 lat dłużej niż mężczyźni (w 1991 r. było to prawie 9 lat; w 2001 r. 7,8), natomiast na wsi o 8,9 lat.
Podział okresów starzenia się według WHO Wiek człowieka Od 45 59 roku życia Od 60-74 roku życia Od 75-89 roku życia Od 90 roku życia i więcej Okres starzenia się Starzenie się Wiek starszy Wiek stary Wiek bardzo stary
Statystycznie Dzisiaj każdy ma szanse dożyć starości i z roku na rok rośnie rzesza emerytów, z których od 8%- 10 % wymaga stałej opieki i pomocy. Cała wielka reszta pomimo różnych dolegliwości jest zdolna do samodzielnego i satysfakcjonującego życia. Życia dobrej jakości.
Wraz z wydłużaniem się życia człowieka W społeczeństwie przybywa ludzi w podeszłym wieku. Zmienia się stosunek ludzi starych do młodych.
Układ populacji Główny Urząd Statystyczny poinformował, że tempo przyrostu rzeczywistego wyniosło minus 0,1 proc., co oznacza, że na każde 10 tys. mieszkańców Polski w zeszłym roku ubyło 10 osób. Szacuje się, że na koniec 2013 r. ludność Polski liczyła 38 mln 496 tys. osób.
Przyrost naturalny Ze wstępnych danych wynika również, że w 2013 r. odnotowano ujemny przyrost naturalny ludności przede wszystkim w wyniku mniejszej niż w poprzednim roku liczby urodzeń, przy jednoczesnym wzroście liczby zgonów. Liczba urodzeń była mniejsza od liczby zgonów o ok. 15 tys. osób; współczynnik przyrostu naturalnego liczony na 1000 ludności wyniósł minus 0,4 promila.
Wydłużanie czasu życia Jednocześnie - jak wskazał GUS - żyjemy coraz dłużej. Mężczyźni żyją w Polsce przeciętnie 72,7 lat, a kobiety 81 lat. To o sześć lat dłużej niż na początku lat 90-tych i o blisko trzy lata dłużej niż w 2000 r. Coraz większa liczba osób dożywa 100 i więcej lat. Najwięcej osób sędziwych 90 100 lat żyje w USA.
Według WHO Populacja uważana jest za młodą wówczas gdy tylko 4% osób w danym społeczeństwie przekroczyło 65 rok życia. Populacja uważana za dojrzałą to taka w której 65 rok życia ukończyło od 4-7% osób. Za starą populacje uważa się taką w której 65 rok życia ukończyło 7% osób.
Procentowy udział ludzi starych w Polsce w roku 1990 Wiek osób żyjących 0-17 lat 29,9% 18-29 lat 16,7% 30-44 lat 23,3% 45-59 lat Udział % (w całej populacji )danej grupy wiekowej 15,5% Powyżej 65 lat 14,6% Z tego wynika że społeczeństwo polskie w latach 90- tych już było stare i starzeje się coraz bardziej.
W ostatnich latach obserwowany jest dalszy wzrost liczby osób w wieku po 65 r.ż. poprodukcyjnym. Z danych wstępnych wynika, że w końcu 2013 r. ludność w wieku poprodukcyjnym liczyła ponad 7 mln osób, a jej udział w ogólnej populacji wyniósł 18,2% (w 2000 r. odpowiednio: 5,7 mln, prawie 15%, ). W stosunku do 2012 r. liczba osób w wieku poprodukcyjnym wzrosła o ok 153 tys. (0,4 pkt proc.).
Polska wchodzi w tzw. trzecią fazę przejścia demograficznego, która najogólniej rzecz ujmując charakteryzuje się przede wszystkim obniżeniem stopy urodzeń (spadkiem dzietności), a jednocześnie wydłużeniem przeciętnego trwania życia. Te dwa procesy wzmocnione przez migracje zewnętrzne powodują dynamiczne starzenie się społeczeństwa.
Z prognoz Głównego Urzędu Statystycznego wynika, że osoby starsze (w wieku 65 lat i więcej) w 2035 r. będą stanowiły 23,2% ludności. Co ważne, odsetek osób będących w tzw. czwartym wieku, tj. mających 80 lat i więcej wyniesie w 2035 r. 7,2%, podczas gdy w 2007 r. kształtował się na poziomie 3%.
Proces ten zobowiązuje administracje państwową i służbę zdrowia do organizacji odpowiedniej specjalistycznej opieki. Zabezpieczenia ekonomiczne.