SPIS ZAWARTOŚCI OPRACOWANIA

SPIS ZAWARTOŚCI OPRACOWANIA LP NAZWA Nr strony Skala Nr rysunku I CZĘŚĆ OPISOWA Opis techniczny. Str. 3 II ZAŁĄCZNIKI Karty katalogowe dobranych urządzeń. Str. 15 III CZĘŚĆ RYSUNKOWA Rzut pomieszczenia kotłowni. Schemat technologiczny kotłowni. Rzut dachu segment A cz.1 Rzut dachu segment A cz.2 Schemat instalacji solarnej. 1:20 --- 1:50 1:50 1:50 S-KS 01 S-KS 02 S-KS 03 S-KS 04 S-KS 05

OPIS TECHNICZNY 1. TEMAT OPRACOWANIA....4 2. CEL I ZAKRES OPRACOWANIA....4 3. PODSTAWA OPRACOWANIA....4 4. OPIS PROJEKTOWANYCH INSTALACJI....4 4.1. Technologia kotłowni gazowej....4 4.1.1. Bilans ciepła....4 4.1.2. Źródło ciepła....5 4.1.2.1. Dobór kotła gazowego....5 4.1.3. Urządzenia technologiczne kotłowni....5 4.1.3.1. Podgrzewacze pojemnościowe....5 4.1.3.2. Przeponowe naczynia wyrównawcze....5 4.1.3.3. Zawory bezpieczeństwa....8 4.1.3.4. Napełnianie i uzupełnianie zładu technologicznego....8 4.1.4. Układ spalinowy....8 4.1.5. Instalacja wentylacji grawitacyjnej pomieszczeń kotłowni....8 4.1.5.1. Instalacja wentylacji grawitacyjnej nawiewnej....8 4.1.5.2. Instalacja wentylacji grawitacyjnej wywiewnej.... 10 4.1.6. Wymagania dla pomieszczenia kotłowni.... 11 4.2. Instalacja gazowa.... 11 4.2.1. System detekcji gazu.... 11 4.2.1.1. Detektor gazu.... 11 4.2.1.2. Centrala detekcyjna.... 11 4.2.1.3. Zawór elektromagnetyczny samozamykający.... 11 4.2.2. Uwagi dodatkowe.... 12 4.3. Instalacja solarna.... 12 4.3.1. ZałoŜenia ogólne.... 12 4.3.2. Opis instalacji solarnej.... 12 4.3.2.1. Kolektory słoneczne.... 12 4.3.2.2. RuraŜ instalacji solarnej.... 13 4.3.2.3. Izolacja instalacji solarnej... 13 4.3.2.4. Zabezpieczenie przed przegrzaniem w instalacji.... 13 5. WYTYCZNE ELEKTRYCZNE.... 14 6. UWAGI.... 14 Str. 2

Warunki ogólne.1. Wykonawca jest zobowiązany do wykonania kompletnej instalacji solarnej oraz kotłowni gazowej opisanej w niniejszej specyfikacji..2. Wykonawca jest zobowiązany do zrealizowania wszystkich brakujących i pominiętych w niniejszym opracowaniu elementów instalacji wraz z dostarczeniem koniecznych materiałów i urządzeń dla kompletnego wykonania instalacji solarnej i kotłowni i zapewnienia jej pełnej funkcjonalności..3. Wykonawca jest równieŝ zobowiązany do koordynacji i wykonania połączeń instalacji wewnętrznych gazu, c.o. c.w.u. w punktach wykonywanych przez wykonawców innych branŝ. Wykonawca jest zobowiązany do zapoznania się z kompletną specyfikacją projektową obiektu i dokonaniem koordynacji montaŝowych niniejszych instalacji z innymi instalacjami mechanicznymi i elektrycznymi. Wszelkie zmiany montaŝowe wynikające z braku koordynacji wykonania instalacji wewnętrznych z innymi branŝami Wykonawca ma zrealizować na własny koszt..4. W przypadku kiedy Wykonawca zastosuje urządzenia niezgodne ze specyfikacją będzie obciąŝony kosztami demontaŝu tego urządzenia, zakupu i montaŝu urządzeń wyszczególnionych w niniejszej specyfikacji..5. Rysunki i część opisowa są dokumentacjami wzajemnie uzupełniającymi się. Wszystkie elementy ujęte w części opisowej a nie pokazane na rysunkach oraz pokazane na rysunkach a nie ujęte specyfikacją winny być traktowane jakby były ujęte w obu..6. Wszystkie wykonywane prace oraz proponowane materiały winny odpowiadać Polskim Normom i posiadać stosowną deklarację zgodności lub posiadać znak CE i deklarację zgodności z normami zharmonizowanymi oraz posiadać niezbędne atesty tak aby spełniać obowiązujące przepisy..7. Do zakresu prac Wykonawcy kaŝdorazowo wchodzą próby urządzeń i instalacji wg. obowiązujących norm i przepisów oraz protokolarny odbiór w obecności wskazanego przedstawiciela Inwestora. Do wykonanych prac Wykonawca winien załączyć równieŝ deklarację kompletności wykonanych prac oraz zgodności z projektem i niniejszą specyfikacją. Str. 3

1. TEMAT OPRACOWANIA. Tematem opracowania jest projekt wykonawczy instalacji technologii kotłowni gazowej oraz instalacji solarnej dla potrzeb projektowanego Hotelu Słoneczny Zdrój z odnową biologiczną i Spa, oraz stadium rehabilitacyjnym w Busku Zdroju przy ul. Bohaterów Warszawy /dz. nr 1; 46; 55/3; 56/1; 57/1 143; 78; 79/1/. 2. CEL I ZAKRES OPRACOWANIA. Zakres projektu obejmuje : technologię kotłowni gazowej; instalację solarną. 3. PODSTAWA OPRACOWANIA. zlecenie Inwestora; podkłady architektoniczno budowlane; obowiązujące normy, normatywy techniczne, katalogi urządzeń, armatury i materiałów; uzgodnienia międzybranŝowe. 4. OPIS PROJEKTOWANYCH INSTALACJI. Przygotowanie ciepła dla celów centralnego ogrzewania, instalacji wody uŝytkowej, oraz ciepła technologicznego dla urządzeń wentylacyjnych będzie realizowane przez nowoprojektowaną kotłownię gazową. Kotłownia zostanie zlokalizowana w przyziemiu budynku, w wydzielonym pomieszczeniu, w części zaplecza technologicznego. WyposaŜenie kotłowni będą stanowiły dwa kotły gazowe z palnikami wentylatorowymi, oraz podgrzewacze pojemnościowe i armatura regulacyjno zabezpieczająca. Lokalizacja urządzeń w kotłowni zgodnie z załączonym opracowaniem rysunkowym. Pomieszczenie kotłowni posiada własny szacht wyprowadzony ponad dach budynku, który zostanie wykorzystany do przeprowadzenia instalacji spalinowej z kotłowni i instalacji wentylacji. Zasilanie gazem kotłowni gazowej z przyłącza gazowego dla budynku. Kotłownia gazowa zostanie wyposaŝona w indywidualny przyłącz gazu. Do wspomagania procesu podgrzewu ciepłej wody uŝytkowej została zaprojektowana instalacja solarna. Instalacja solarna zaprojektowana wykorzystuje baterię 70 kolektorów słonecznych płaskich zlokalizowanych na dachu, pod kątem około 30 w kierunku południowym. Dobór kotłów w oparciu o obliczeniowe zapotrzebowanie na moc cieplną. Szczegółowy opis poszczególnych instalacji w dalszej części opracowania. 4.1. TECHNOLOGIA KOTŁOWNI GAZOWEJ. 4.1.1. BILANS CIEPŁA. Str. 4 Zapotrzebowanie na ciepło wynika z danych projektów centralnego ogrzewania, wentylacji, oraz wewnętrznej instalacji wody uŝytkowej i przedstawia się następująco:

» obliczeniowe zapotrzebowanie na moc cieplną dla c.o.: 237,0 kw» obliczeniowe zapotrzebowanie na moc cieplną dla wentylacji: 341,2 kw» obliczeniowe zapotrzebowanie na ciepło dla technologii basenu: 111,0 kw» obliczeniowe zapotrzebowanie na ciepło dla c.w.u.: 315,0 kw Sumaryczne obliczeniowe zapotrzebowanie na moc cieplną: 1004,2 kw 4.1.2. ŹRÓDŁO CIEPŁA. W obiekcie projektuje się kotłownię wodną na paliwo gazowe. Kotłownia zostanie wyposaŝona w dwa kotły gazowe firmy VIESSMANN. Kotły będą pracować przy zmiennych parametrach wody 80/60 C w funkcji zmian temperatury zewnętrznej. Kotłownia będzie przygotowywała wodę grzewczą do celów centralnego ogrzewania, przygotowania ciepłej wody uŝytkowej oraz ciepła technologicznego dla celów wentylacji i klimatyzacji oraz technologii podgrzewu wody basenowej. Praca układu grzewczego w systemie zamkniętym przy stabilizacji ciśnienia wody zładu technologicznego z wykorzystaniem urządzeń firmy REFLEX. 4.1.2.1. Dobór kotła gazowego. Dobór kotła wykonano w oparciu o bilans cieplny budynku. Pokrycie zapotrzebowania na ciepło jest realizowane przez kotłownię gazową, wyposaŝoną w dwa kotły gazowe o mocy grzewczej 560 kw kaŝdy, produkcji VIESSMANN typu VITOPLEX 200. Parametry pracy kotła 80/60 C. 4.1.3. URZĄDZENIA TECHNOLOGICZNE KOTŁOWNI. 4.1.3.1. Podgrzewacze pojemnościowe. W pomieszczeniu kotłowni zostaną zlokalizowane pojemnościowe podgrzewacze solarne i c.w.u. Instalacja solarna będzie ładowała bufor solarny o pojemności 6000 L. Bufor solarny składać się będzie z trzech zbiorników buforowych firmy Reflex typ PHF o pojemności 2000 L kaŝdy. Zbiorniki zostaną wyposaŝone w izolację cieplną typ PW i płaszcz foliowy PWF. Ładowanie buforów solarnych przez wymiennik ciepła. Wstępny podgrzew wody uŝytkowej będzie realizowany w podgrzewaczu wstępnym o pojemności 750 l. Ładowanie zasobnika wstępnego ze zbiorników buforowych za pośrednictwem wymiennika ciepła. Właściwy podgrzew będzie realizować podgrzewacze o pojemności 2000 l. Przewiduje się zastosowanie zasobników bez węŝownic firmy Viessmann. Dla podgrzewaczy właściwych zastosować zestawy do ładowania zasobników. Dogrzewanie wody w podgrzewaczach właściwych z kotłów gazowych. 4.1.3.2. Przeponowe naczynia wyrównawcze. a) Dobór przeponowego naczynia wzbiorczego po stronie kotłowej. Str. 5

Podstawą doboru urządzeń firmy REFLEX dla stabilizacji ciśnienia wody jest całkowita pojemność wodna zładu technologicznego, oraz ciśnienie otwarcia zaworów bezpieczeństwa. Obliczenie i dobór wielkości przeponowego naczynia wzbiorczego, dokonano na podstawie PN-B-02414. obliczeniowe obciąŝenie cieplne kotłowni: 1120 kw ciśnienie otwarcia zaworu bezpieczeństwa: 3.0 bar V = 13.5 Q [dm 3 ] - pojemność instalacji gdzie: V - całkowita pojemność instalacji [dm 3 ] Q - obliczeniowe obciąŝenie cieplne kotłowni Q = 1120 kw V = 13.5 1120.0 = 15120.0 [dm 3 ] Vu = V ρ 1 v [dm 3 ] - minimalna pojemność uŝytkowa naczynia wzbiorczego gdzie: V - całkowita pojemność instalacji V = 15.120 m 3 ρ 1 - gęstość wody instalacyjnej w temp. początkowej 10 C ρ 1 = 999.7 kg/m 3 v - przyrost objętości właściwej wody przy jej ogrzaniu od temp. 10 C do temp. zasilania równej 80 C v = 0.0287 dm 3 /kg Vu = 15.120 999.7 0.0287 = 433.8 [dm 3 ] Vu R = Vu + V E 10 [dm 3 ] - pojemność uŝytkowa z rezerwą eksploatacyjną gdzie: Vu - pojemność uŝytkowa naczynia Vu = 433.8 dm 3 V - całkowita pojemność instalacji V = 15.120 m 3 E - ubytki eksploatacyjne wody między uzupełnieniami E = 0.5% Vu R = 433.8 + 15.120 0.5 10 = 509.4 [dm 3 ] Vn R = Vu R (p max + 1)/(p max - p) [dm 3 ] - pojemność całkowita naczynia gdzie: Vu R - pojemność uŝytkowa z rezerwą eksploatacyjną Vu R = 509.4 dm 3 p max - maksymalne obliczeniowe ciśnienie w naczyniu p max = 3.0 bar p - ciśnienie wstępne w naczyniu p = 1.5 bar V = 509.4 (3.0 + 1)/(3.0-1.5) = 1358.4 [dm 3 ] Dla obliczonej pojemności dobrane zostały dwa naczynia przeponowe firmy REFLEX typu N o pojemności 800 dm 3 kaŝde. b) Dobór przeponowego naczynia wzbiorczego po stronie zasobnika c.w.u. Podstawą doboru urządzeń firmy REFLEX dla stabilizacji ciśnienia wody jest całkowita pojemność wodna instalacji, oraz ciśnienie otwarcia zaworów bezpieczeństwa. Obliczenie i dobór wielkości przeponowego naczynia wzbiorczego, dokonano na podstawie PN-B-02414. pojemność instalacji wodnej: 4 m 3 ciśnienie otwarcia zaworu bezpieczeństwa: 6.0 bar Vu = V ρ 1 v [dm 3 ] - minimalna pojemność uŝytkowa naczynia wzbiorczego gdzie: V - całkowita pojemność instalacji V = 4 m 3 ρ 1 - gęstość wody instalacyjnej w temp. początkowej 10 C ρ 1 = 999.7 kg/m 3 v - przyrost objętości właściwej wody przy jej ogrzaniu od temp. 10 C do temp. zasilania Str. 6

równej 60 C v = 0.0168 dm 3 /kg Vu = 4 999.7 0.0168 = 67.2 [dm 3 ] Vu R = Vu + V E 10 [dm 3 ] - pojemność uŝytkowa z rezerwą eksploatacyjną gdzie: Vu - pojemność uŝytkowa naczynia Vu = 67.2 dm 3 V - całkowita pojemność instalacji V = 4 m 3 E - ubytki eksploatacyjne wody między uzupełnieniami E = 0.5% Vu R = 67.2 + 4 0.5 10 = 87.2 [dm 3 ] Vn R = Vu R (p max + 1)/(p max - p) [dm 3 ] - pojemność całkowita naczynia gdzie: Vu R - pojemność uŝytkowa z rezerwą eksploatacyjną Vu R = 87.2m 3 p max - maksymalne obliczeniowe ciśnienie w naczyniu p max = 6.0 bar p - ciśnienie wstępne w naczyniu p = 1.5 bar V = 87.2 (6.0 + 1)/(6.0 1.5) = 135.65 [dm 3 ] Dla obliczonej pojemności dobrane zostało naczynie przeponowe Reflex DT5 o pojemności 200 dm 3. c) Dobór przeponowego naczynia wzbiorczego po stronie bufora solarnego. Str. 7 Podstawą doboru urządzeń firmy REFLEX dla stabilizacji ciśnienia wody jest całkowita pojemność wodna bufora, oraz ciśnienie otwarcia zaworów bezpieczeństwa. Obliczenie i dobór wielkości przeponowego naczynia wzbiorczego, dokonano na podstawie PN-B-02414. pojemność instalacji wodnej: 8 m 3 ciśnienie otwarcia zaworu bezpieczeństwa: 6.0 bar Vu = V ρ 1 v [dm 3 ] - minimalna pojemność uŝytkowa naczynia wzbiorczego gdzie: V - całkowita pojemność instalacji V = 8 m 3 ρ 1 - gęstość wody instalacyjnej w temp. początkowej 10 C ρ 1 = 999.7 kg/m 3 v - przyrost objętości właściwej wody przy jej ogrzaniu od temp. 10 C do temp. zasilania równej 80 C v = 0.0287 dm 3 /kg Vu = 8 999.7 0.0287 = 229.5 [dm 3 ] Vu R = Vu + V E 10 [dm 3 ] - pojemność uŝytkowa z rezerwą eksploatacyjną gdzie: Vu - pojemność uŝytkowa naczynia Vu = 229.5 dm 3 V - całkowita pojemność instalacji V = 8 m 3 E - ubytki eksploatacyjne wody między uzupełnieniami E = 0.5% Vu R = 229.5 + 8 0.5 10 = 269.5 [dm 3 ] Vn R = Vu R (p max + 1)/(p max - p) [dm 3 ] - pojemność całkowita naczynia gdzie: Vu R - pojemność uŝytkowa z rezerwą eksploatacyjną Vu R = 269.5m 3 p max - maksymalne obliczeniowe ciśnienie w naczyniu p max = 6.0 bar p - ciśnienie wstępne w naczyniu p = 1.5 bar V = 269.5 (6.0 + 1)/(6.0 1.5) = 419.2 [dm 3 ] Dla obliczonej pojemności dobrane zostały dwa naczynia przeponowe Reflex DT5 o pojemności 500 dm 3.

4.1.3.3. Zawory bezpieczeństwa. a) Dobór zaworu bezpieczeństwa dla kotła. Zastosować zawory bezpieczeństwa SYR typu 1915. Dobór zaworów w oparciu o wytyczne producenta. Ciśnienie otwarcia 3,0 bar. b) Dobór zaworów bezpieczeństwa dla zasobników ciepłej wody. Zawór bezpieczeństwa zostanie zamontowany bezpośrednio przy zasobniku, przy ustawionym ciśnieniu otwarcia zaworu 6,0 bar. Zastosowano zawory bezpieczeństwa SYR typu 2115. Dobór zaworów wykonano w oparciu o wytyczne producenta, w odniesieniu do pojemności podgrzewacza. 4.1.3.4. Napełnianie i uzupełnianie zładu technologicznego. Napełnianie zładu technologicznego odbywać się będzie wodą wodociągową uzdatnioną w stacji uzdatniania wody. Dobór stacji uzdatniania na etapie projektu wykonawczego, po przeprowadzeniu analizy jakości wody. Zład technologiczny instalacji grzewczej napełniany będzie przez połączenie elastyczne łączące zawór ze złączką do węŝa 3/4 zamontowany na przewodzie wody wodociągowej z zaworem do automatycznego napełniania instalacji grzewczej. Przewiduje się zastosowanie zaworu firmy SYR typu 2128 3/4. Napełnianie instalacji odbywać się będzie do ciśnienia ustawionego na manometrze będącym wyposaŝeniem dodatkowym automatycznego zaworu do napełniania. Z chwilą osiągnięcia Ŝądanego ciśnienia dopływ wody zostanie automatycznie odcięty. Po zakończeniu procesu napełniania połączenie elastyczne naleŝy bezwzględnie zdemontować. 4.1.4. UKŁAD SPALINOWY. Wytyczne prowadzenia przewodu spalinowego znajdują się na rzucie poziomym kotłowni. Odprowadzenie spalin z kaŝdego z kotłów do szachtu kominowego zrealizować rurami stalowymi kwasoodpornymi dwuściennymi izolowanymi o średnicy 250mm/310mm. Czopuchy izolowane termicznie według technologii producenta. Przewody prowadzić ze spadkiem 3% w kierunku kotłów. Podłączenie czopucha do przewodu kominowego wykonać za pomocą trójnika 45. Kominy naleŝy wyposaŝyć w niezbędne uzbrojenie, takie jak dolna i górna wyczystka, oraz taca skroplin z zaworem spustowym. Kominy wyprowadzić minimum 40 cm ponad połać dachu. 4.1.5. INSTALACJA WENTYLACJI GRAWITACYJNEJ POMIESZCZEŃ KOTŁOWNI. W pomieszczeniu kotłowni naleŝy przewidzieć niezamykalne otwory wentylacyjne. Dolna krawędź otworu nawiewnego powinna znajdować się maksymalnie 30cm nad podłogą. Natomiast otwór wentylacji wywiewnej powinien być umieszczony moŝliwie blisko stropu. Zgodnie z normą PN-B-02431-1 powierzchnia otworów nawiewnych i kanałów nawiewnych powinna wynosić co najmniej 5 cm 2 na kaŝdy 1 kw nominalnej mocy cieplnej kotłów. 4.1.5.1. Instalacja wentylacji grawitacyjnej nawiewnej. Wentylacja nawiewna będzie realizowana za pośrednictwem kanału nawiewnego typu zet z blachy stalowej ocynkowanej. Spód kanału wprowadzić w pomieszczeniu kotłowni 30 cm nad posadzką. Otwór czerpny i otwór nawiewny w kotłowni osiatkować. Str. 8

a) Obliczenie ilości powietrza do spalania. nominalna zainstalowana moc kotłowni: 1120 kw 860 = 963200 kcal/h B = Q / (w d η) [m 3 /h] - zuŝycie gazu do spalania gdzie: Q - nominalna moc kotłowni Q = 963200 kcal/h w d - wartość opałowa gazu ziemnego w d = 8460 kcal/m 3 η - sprawność kotła η = 0.94 B = 963200 / (8460 0.94) = 121.1 [m 3 /h] L = λ L t [Nm 3 /Nm 3 ] - zapotrzebowanie powietrza do spalania gdzie: λ - współczynnik nadmiaru powietrza λ = 1.2 L t - teoretyczne jednostkowe zapotrzebowanie powietrza do spalania gazu ziemnego L t = 8.9 Nm 3 /Nm 3 L = 1.2 8.9 = 10.68 [Nm 3 /Nm 3 ] L 1 = B L [Nm 3 /h] - całkowite rzeczywiste zapotrzebowanie powietrza do spalania gdzie: B - zuŝycie gazu do spalania B = 121.1 m 3 /h L - zapotrzebowanie powietrza do spalania L = 10.68 Nm 3 /Nm 3 L 1 = 121.1 10.68 = 1293,3 [Nm 3 /h] = 0.359 [Nm 3 /s] b) Obliczenie ilości powietrza dla wentylacji przestrzeni kotłowni. Obliczana w odniesieniu do kubatury kotłowni. V w = V k k [m 3 /h] - ilość powietrza do wentylacji gdzie: V k - kubatura kotłowni V k = 64.55 3.62 = 233.7 m 3 k - krotność wymian powietrza k = 2/h V w = 233.7 2 = 467.4 [m 3 /h] = 0.130 [m 3 /s] c) Całkowita ilość powietrza dla kotłowni. Obliczana łączna ilość do spalania i do wentylacji. V = L 1 + V w [m 3 /h] - całkowita ilość powietrza dla kotłowni gdzie: L 1 - ilość powietrza do spalania L 1 = 0.359 Nm 3 /s V w - ilość powietrza wentylacyjnego V w = 0.130 m 3 /s V = 0.359 + 0.130 = 0.489 [m 3 /s] Str. 9

d) Powierzchnia czynna otworu nawiewnego. Obliczana na podstawie ilości nawiewanego powietrza. Kontrolnie sprawdzono warunek normowy aby powierzchnia otworów nawiewnych wynosiła minimalnie 5 cm 2 na kaŝdy 1 kw mocy zainstalowanej. Fn = V / v [m 2 ] - czynna powierzchnia otworu nawiewnego gdzie: V - całkowita ilość powietrza dla kotłowni V = 0.489 m 3 /s v - prędkość powietrza w otworze nawiewnym v = 1.0 m/s Fn = 0.489 / 1.0 = 0.489 [m 2 ] Fn min = Q 0.0005 [m 2 ] - czynna powierzchnia otworu nawiewnego (z normy) gdzie: Q - nominalna moc kotłowni Q = 1120 kw Fn min = 1120 0.0005 = 0.56 [m 2 ] Dobrano kanał nawiewny dla Fn min. Dobrany kanał nawiewny typu zet o wymiarach 1000 600 mm. 4.1.5.2. Instalacja wentylacji grawitacyjnej wywiewnej. Wentylacja wywiewna będzie realizowana za pośrednictwem przewodu wentylacyjnego zlokalizowanego w szachcie spalinowym w pomieszczeniu kotłowni. Spód kanału wprowadzić w pomieszczeniu kotłowni przy stropie. Otwór wywiewny obustronnie osiatkować. a) Obliczenie ilości powietrza dla wentylacji przestrzeni kotłowni. Obliczana w odniesieniu do kubatury kotłowni. V w = V k k [m 3 /h] - ilość powietrza do wentylacji gdzie: V k - kubatura kotłowni V k = 64.55 3.62 = 233.7 m 3 k - krotność wymian powietrza k = 2/h V w = 233.7 2 = 467.4 [m 3 /h] = 0.130 [m 3 /s] b) Powierzchnia czynna otworu wywiewnego. Obliczana na podstawie ilości wywiewanego powietrza. Fw = V w / v [m 2 ] - czynna powierzchnia otworu wywiewnego gdzie: V w - ilość powietrza wywiewanego (wentylacyjna) V w = 0.130 m 3 /s v - prędkość powietrza w otworze wywiewnym v = 1.1 m/s Fw = 0.130 / 1.1 = 0.118 [m 2 ] Powierzchnia kanału wywiewnego ma wynosić 0.118 m 2. Str. 10

4.1.6. WYMAGANIA DLA POMIESZCZENIA KOTŁOWNI. Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie ściany wewnętrzne i stropy wydzielające kotłownię z kotłami na paliwo gazowe, o łącznej mocy cieplnej powyŝej 30kW, w budynku średniowysokim, powinny mieć klasę odporności ogniowej nie mniejszą niŝ określona poniŝej: dla ścian zewnętrznych: EI 60 dla ścian wewnętrznych: EI 60 dla stropów: EI 60 dla drzwi lub innych zamknięć: EI 30 4.2. INSTALACJA GAZOWA. 4.2.1. SYSTEM DETEKCJI GAZU. Pomieszczenie kotłowni gazowej wyposaŝyć naleŝy w system detekcji gazu firmy Atest Gaz złoŝony z następujących elementów: - czujnik ALPA PicoGaz NG 2 sztuki - centralka Eco-ALPA-17/XEF 1240 1 sztuka - sygnalizator optyczno akustyczny ALPA SZOA mini 1 sztuka - zawór MSV Dn100 1 sztuka 4.2.1.1. Detektor gazu. Zastosować detektory ALPA PicoGaz-NG do wykrywania gazów lŝejszych od powietrza. Detektor naleŝy zamontować na ścianie lub na suficie, nie niŝej niŝ 30 cm od sufitu, moŝliwie daleko od otworów okiennych i wentylacyjnych. Unikać naleŝy miejsc nasłonecznionych, naraŝonych na działanie silnych pól elektromagnetycznych, pary wodnej, wody, zapylenia. Detektor naleŝy montować w pozycji pionowej, komorą eksplozymetryczną w dół. Skuteczny promień monitoringu wynosi około 5m w kaŝdym kierunku licząc od miejsca posadowienia detektora. 4.2.1.2. Centrala detekcyjna. Do jednostki Eco-ALPA-17 podpinany jest detektor gazu sygnalizator optyczny, sygnalizator akustyczny, oraz zawór samozamykający. 4.2.1.3. Zawór elektromagnetyczny samozamykający. Elektromagnetyczny zawór odcinający umoŝliwia odcięcie dopływu gazu w przypadku zagroŝenia wybuchem na skutek wycieku gazu. Zawór jest otwierany ręcznie, natomiast zamykany za pomocą impulsu elektrycznego, lub ręcznie. W połoŝeniu otwarcia i zamknięcia nie wymaga zasilania. W pozycji roboczej zawór jest otwarty i pozwala na swobodny przepływ gazu. Zadziałanie zaworu, czyli jego zamknięcie, a tym samym natychmiastowe odcięcie dopływu gazu, następuje pod wpływem impulsu elektrycznego pochodzącego z systemu wykrywającego obecność gazu. Str. 11

4.2.2. UWAGI DODATKOWE. Do próby szczelności instalacja nie moŝe być malowana, zakryta tynkiem, a w przypadku wykonania jej na zewnętrznej ścianie budynku niedopuszczalne jest nasłonecznienie jej w trakcie próby. Kontrola szczelności połączeń z zastosowaniem otwartego ognia jest zabroniona. Wykonana instalacja gazowa podlegała będzie okresowej kontroli szczelności, którą naleŝy wykonać przynajmniej jeden raz w roku. 4.3. INSTALACJA SOLARNA. 4.3.1. ZAŁOśENIA OGÓLNE. Instalacja solarna jest projektowana do wspomagania podgrzewu ciepłej wody uŝytkowej. Dobór systemu solarnego wykonano w oparciu o przyjęte załoŝenia dotyczące zuŝycia wody w budynku. 4.3.2. OPIS INSTALACJI SOLARNEJ. W skład instalacji solarnej wchodzą: bateria kolektorów słonecznych płaskich zamontowanych na dachu pod kątem około 30 w kierunku południowym, zespoły pompowo sterownicze i zespoły naczynia przeponowego instalowane w pomieszczeniu projektowanej kotłowni przy zasobnikach c.w.u. Instalacja jest uruchamiana, kiedy temperatura na kolektorach słonecznych osiąga załoŝoną wartość, co uruchamia pompę obiegową przetłaczającą czynnik obiegowy między panelami słonecznymi a wymiennikiem ciepła. Wymiennik ciepła przekazuje ciepło do trzech projektowanych buforów solarnych o pojemności 2000 l kaŝdy. Układ jest ciśnieniowy. Zabezpieczenie przed wzrostem ciśnienia stanowi zawór bezpieczeństwa oraz przeponowe naczynie wzbiorcze. Układ jest wypełniony płynem niezamarzającym. Izolacja całości instalacji materiałem odpornym na temperaturę powyŝej 170 C. 4.3.2.1. Kolektory słoneczne. Dobrana została bateria siedemdziesięciu kolektorów słonecznych płaskich firmy VIESSMANN typu VITOSOL 200 F. MontaŜ kolektorów na powierzchni dachu. Specyfikacja kolektorów słonecznych: Typ kolektora słonecznego - kolektor płaski poziomy Typ i materiał obudowy kolektora - płaski / aluminium Wielkość - wymagana powierzchnia czynna absorbera - min 2,3 m2 Materiał absorbera aluminium lub miedź Str. 12

Konstrukcja rur absorbera - pojedyncza rura ułoŝona w sposób meandrowy (odległości osi sąsiednich odcinków rury nie większej niŝ Pmax = 100 mm). Parametry absorbera - min. współczynnik absorpcji nie mniejszy niŝ 0,95 - maks współczynnik emisji nie większy niŝ 0,05 Płyn solarny (nośnik ciepła) - niepalny, wodny roztwór glikolu propylenowego o zawartości wody maksimum do 60 % Wymagany certyfikat Solar-Keymark Sprawność kolektora: - optyczna odniesiona do powierzchni absorbera min. 79%, potwierdzona badaniami przeprowadzonymi nie wcześniej niŝ 01.01.2008 oraz certyfikatem SolarKeymark Współczynniki: a1a nie większy niŝ 4,05 [W/m2K] a2a nie większy niŝ 0,0185 [W/m2K] potwierdzone badaniami przeprowadzonymi nie wcześniej niŝ 01.01.2008 oraz certyfikatem SolarKeymark Dopuszcza się stosowanie urządzeń i rozwiązań równowaŝnych (posiadających nie gorsze parametry techniczno- uŝytkowe) pod warunkiem ich uzgodnienia z autorem projektu. 4.3.2.2. RuraŜ instalacji solarnej. Instalację solarną naleŝy wykonać z rur miedzianych. Lokalizacja przewodów i pionów instalacji solarnej w części rysunkowej opracowania. Czynnikiem obiegowym w układzie jest płyn Tyfokor. 4.3.2.3. Izolacja instalacji solarnej. Przewody instalacji solarnej naleŝy zaizolować otuliną o grubości 20 dla instalacji w budynku. Dla instalacji na zewnątrz (prowadzona po dachu) otulinę naleŝy zabezpieczyć poprzez dodatkowe oblachowanie instalacji. Otulina musi być odporna na temperaturę powyŝej 170 C. 4.3.2.4. Zabezpieczenie przed przegrzaniem w instalacji. Zaleca się równieŝ okresową kontrolę parametrów instalacji, zwłaszcza przy silnym nasłonecznieniu i zrzut wody ciepłej z instalacji. Str. 13

W celu uniknięcia przegrzania w instalacji naleŝy przewidzieć pod zaworem bezpieczeństwa instalacji solarnej naczynie ze stali nierdzewnej, do którego będzie wyrzucany płyn solarny. Za pomocą pompki ręcznej moŝna ponownie napełnić instalację. 5. WYTYCZNE ELEKTRYCZNE. W ramach projektu elektrycznego naleŝy przewidzieć zasilanie elektryczne do odbiorników według poniŝszego zestawienia: kotłownia gazowa: 3 400 V, 50 Hz, zgodnie z wytycznymi producenta; centrala detekcji tlenku węgla, zgodnie z wytycznymi producenta. Pompy obiegowe zgodnie z kartami katalogowymi Projekt w swojej zawartości nie obejmuje projektu automatyki kotłowni i systemu solarnego. 6. UWAGI. Instalację naleŝy wykonać zgodnie z projektami wykonawczymi, oraz Warunkami technicznymi wykonania i odbioru robót budowlano montaŝowych. Tom II Instalacje sanitarne i przemysłowe. Przedstawione w dokumentacji projektowej urządzenia techniczne, oraz materiały ze wskazaniem producenta naleŝy traktować jako przykładowe. Wykonawca moŝe zaproponować innych producentów dla urządzeń i materiałów określonych w projekcie z zachowaniem odpowiednich równowaŝnych parametrów technicznych dla osiągnięcia oczekiwanej funkcjonalności całego układu będącego przedmiotem opracowania, z jednoczesnym zapewnieniem uzyskania wszelkich wymaganych uzgodnień. Wszelkie zmiany dotyczące zastosowanych urządzeń i materiałów, oraz tras prowadzenia poszczególnych instalacji naleŝy konsultować z projektantem. Prace montaŝowe poszczególnych instalacji wykonać zgodnie z wytycznymi producentów poszczególnych urządzeń i materiałów. Projektujący nie ponosi odpowiedzialności za zmiany dokonane przez wykonawcę bez zgody pisemnej osób projektujących. Opracowanie chronione Ustawą o Prawie Autorskim i Prawach Pokrewnych (Dz.U. Nr 24/94 poz.83 z dnia 4 lutego 1994r.). Prace wykonywać zgodnie z Warunkami technicznymi wykonania i odbioru robót. W trakcie realizacji przestrzegać przepisów BHP i PPOś. Urządzenia montować i rozruch ich przeprowadzić zgodnie z dokumentacją techniczno ruchową dostarczoną przez producenta. Prowadzić stały serwis i przeglądy techniczne urządzeń zgodnie z ich wymogami eksploatacyjnymi. Str. 14