ekowarszawa rozmowy wokół Programu Ochrony Środowiska Jak planować zielone Miasto? 24/11/2015 raport przygotował: Dariusz Hyc
Debata odbyła się w Bibliotece Narodowej w Sali Darczyńców. Udział wzięło około 80 osób. 01 W debacie udział wzięli Prof. Magdalena Staniszkis Paneliści Michał Olszewski Zastępca Prezydenta m.st. Warszawy prof. Barbara Szulczewska Kierownik Katedry Architektury Krajobrazu SGGW dr inż. Gabriela Maksymiuk architekt krajobrazu, SGGW prof. Magdalena Staniszkis SARP, Wydział Architektury Politechniki Warszawskiej dr Mirosław Grochowski ekspert współtworzący strategię #Warszawa2030, Uniwersytet Warszawski, Marek Mikos Dyrektor Biura Architektury i Planowania Przestrzennego Urzędu m.st. Warszawy Moderatorzy Dariusz Hyc, OW SARP moderator merytoryczny spotkania Anna Cybulko moderator dyskusji publicznej Zielona polityka w planowaniu przestrzennym 1 Rola terenów otwartych w mieście klimat krajobraz rekreacja przyroda edukacja kultura zdrowie ekonomia produkcja żywności Ponadto udział w dyskusji publicznej wziął Paweł Lisicki Zastępca Dyrektora Biura Ochrony Środowiska Urzędu m.st. Warszawy. Relacja z debaty Spotkanie rozpoczęto od przywitania gości i prezentacji ekspertów. Następnie głos zabrał Zastępca Prezydenta m.st. Warszawy Michał Olszewski. W prezentacji zostały poruszone następujące kwestie: przedstawienie głównych elementów Programu Ochrony Środowiska obszary interwencji POŚ etapowanie prac nad POŚ sposób włączenia mieszkańców Warszawy w opracowanie POŚ harmonogram i tematy kolejnych spotkań związanych z POŚ w 2016 roku: jakość powietrza atmosferycznego gospodarka wodna gospodarka odpadami standardy w zakresie urządzania zieleni adaptacja do zmian klimatu Następnie swoje prezentacje przedstawiali zaproszeni eksperci. 2 Ilość terenów zieleni w Warszawie z podziałem na kwalifikacje lasy 14% tereny rolnicze 12% rzeki i zbiorniki wodne 9% zieleń nieurządzona 8% parki 2,3% ogródki działkowe 3% cmentarze 0,1% zieleń osiedlowa ilość niezidentyfikowana 3 Parki miejskie jako inwestycja celu publicznego zielona polityka w planowaniu przestrzennym w gospodarce rynkowej 4 Rolnictwo miejskie 5 Zielone dzielnice zieleń na terenach prywatnych, określana w procentach powierzchni biologicznie czynnej, wyznaczanych dla inwestycji jako istotna część planowania zieleni miejskiej 6 Zielona infrastruktura techniczna retencja wód opadowych jako inwestycja celu publicznego 7 Cmentarze jako niedoceniany zasób terenów zielonych 2
8 Zieleń miejska w zurbanizowanej przestrzeni publicznej 9 Zielona architektura postulat zwiększenia liczby pokryć dachów i ścian budynków zielenią i dopuszczenia w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego pokryć dachowych biologicznie czynnych 10 Promocja rekreacji w mieście 2 Pięć potencjałów ilościowy jakościowy przestrzenny instytucjonalny wdrożeniowy Pytanie postawione na koniec prezentacji: Jak wykorzystać ten potencjał? 11 Siedem recept dla ekowarszawy przywrócić w planowaniu rolnictwo miejskie dbać o odpowiedni procent powierzchni biologicznie czynnej w nowych inwestycjach cykl hydrologiczny retencja wód deszczowych planowanie nowych terenów zieleni urządzonej parków i skwerów rozgęszczenie cmentarzy zieleń dachów promocja rekreacji w mieście 03 Marek Mikos Tereny zieleni w planowaniu przestrzennym Warszawy 02 Prof. Barbara Szulczewska Zielona infrastruktura 1 Zielona infrastruktura możliwe ujęcia sieciowe reinterpretacja koncepcji sieci ekologicznych (płatów i korytarzy) zintegrowane powiązane przestrzennie i funkcjonalnie obszary pokryte roślinnością lub/i wodami oraz struktury (np. zielone dachy), pełniące ważne funkcje klimatyczne, hydrologiczne, biologiczne, ekologiczne, społeczne hydrologiczne rozwiązania sprzyjające gospodarowaniu wodami opadowymi na miejscu sposób gospodarowania obszarami/strukturami pokrytymi roślinnością 1 Tereny zieleni w Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Warszawy lasy zieleń urządzona w tym: parki skwery ogrody dydaktyczne zieleń cmentarna ogrody działkowe zieleń osiedlowa zieleń towarzysząca zabytkowym fortyfikacjom zieleń przyuliczna zieleń naturalna w tym nadwodna, o wysokich walorach przyrodniczych (m.in. łąki, łęgi nadwiślańskie) 2 System przyrodniczy Warszawy obszary podstawowe SPW obszary wspomagające SPW obszary korytarzy wymiany powietrza układ powiązań przyrodniczych 3
3 Ocena aktualności Studium 04 4 Pozwolenia na budowę w konflikcie do Studium Dr Mirosław Grochowski 5 Aktualizacja uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego aktualizacja Studium ze względu na: dostosowania zapisów Studium do przepisów prawa, które weszły w życie po uchwaleniu Studium oraz innych aktów nadrzędnych i wiążących w stosunku do Studium, w granicach administracyjnych miasta korekty granic i funkcji pomiędzy wydzieleniami terenowymi o różnej funkcji rozwiązania inżynieryjne i komunikacyjne, w tym m.in. przystanków kolejowych i stacji metra korekty granic terenów leśnych (ZL) zgodnie z klasyfikacją użytków zasady ochrony dóbr kultury współczesnej inne, wynikające z wniosków o zmianę Studium, a nie naruszające generalnych założeń i ustaleń Studium Prelegent zwrócił też uwagę na konieczność zmian w Studium ze względu na zmiany w ustawodawstwie, na podstawie których miasto jest zobligowane do poddania ocenie rozwoju miasta ze względu na demografię i odlesienia, w związku z czym planowana aktualizacja Studium nie jest jeszcze uruchamiana. Prelegent postuluje, by nowe Studium było robione za pomocą nowych narzędzi (m.in. ustawy o rewitalizacji). Miasto musi w budżecie uwzględnić również zmianę ustawy o zarządzaniu nieruchomościami. Standardy w kształtowaniu zieleni w przestrzeni publicznej 1 Standardy funkcje zasadność/potrzeba skuteczność narzędzia 2 Kształtowanie terenów zielonych zasoby informacyjne cele instrumenty bonitacja i ocena form zagospodarowania wzbogacanie przez zieleń 3 Zieleń jako element zagospodarowania funkcje 4 Tereny zieleni charakter funkcjonalny przestrzeni inwestycja/zarządzanie Pan Dyrektor zwrócił również uwagę, że w wyniku zmian w przepisach zieleń miejska jest celem publicznym, jak również celem publicznym stały się ciągi piesze i place. 05 Dr Gabriela Maksymiuk Zarządzanie zieloną infrastrukturą miasta 1 Założenie ogólne: zarządzanie zieloną infrastrukturą powinno wpisywać się w ogólną koncepcję zarządzania miastem 4
2 Cztery zasadnicze działania: sformułowanie polityki rozwoju określenie celów i zadań strategicznych realizacja tej polityki koordynowanie, kontrolowanie i ocena działalności podmiotów realizujących zadania zgodnie z przyjętą polityką 3 Koordynowanie działań: planowanie realizacja utrzymanie obiektów zielonej infrastruktury 4 Czym zarządzać zasób interesariusze Po dyskusji do prowadzącego spotkanie zostały zgłoszone następujące postulaty: rozwój systemu ścieżek rowerowych jako element POŚ zwiększenie dostępności przestrzeni dla ludzi z psami, doinwestowanie infrastruktury związanej ze zwierzętami domowymi osoba wypowiadająca się zwróciła uwagę na ograniczenia, wprowadzane na terenach zieleni miejskiej, prywatnej i publicznej, dotyczące możliwości wyprowadzania psów, kotów i innych zwierząt domowych Żoliborz ochrona jakości powietrza w rejonie placu Wilsona w kontekście powstania mostu Krasińskiego 5 Kto ma zarządzać terenami zieleni parkami historycznymi zielenią osiedlową zielenią uliczną ogrodami działkowymi lasami 6 Potrzeba dialogu opartego na współpracy między administracją lokalną a mieszkańcami i organizacjami pozarządowymi Po prezentacjach odbyła się dyskusja publiczna, moderowana przez Annę Cybulko. Tematy poruszane podczas dyskusji publicznej: czy konieczna jest komercjalizacja części terenów zielonych? pytanie do prof. Magdaleny Staniszkis ochrona terenów mieszkalnych przed efektami ubocznymi lokalizacji kompostowni i innych obiektów związanych z utylizacją ochrona na terenie miasta dzikiej fauny jako element POŚ konieczność poprawy sprawności współpracy pomiędzy administracją miejską a mieszkańcami i organizacjami, stowarzyszeniami lokalnymi na przykładzie rejonu Jazdowa 5
organizatorzy: partnerzy merytoryczni: