Artykuł pobrano ze strony eioba.pl Artyleria samobieżna Jagdpanzer 38(t) Hetzer Jagdpanzer 38(t) Hetzer to niemieckie działo samobieżne, wóz został wprowadzony do uzbrojenia w 1944r. W konstrukcji pojazdu zastosowano podwozie czeskiego czołgu LT-38 (niemieckie oznaczenie PzKpfw. 38(t)). Uzbrojenie Hetzera stanowiła skuteczna armata Pak 39 L/48 kalibru 75mm oraz zamontowany nad przedziałem bojowym karabin maszynowy MG34 zasilany nabojem 7,92x57mm. Jednostka ognia wynosiła 41 nabojów do armaty i 1200 nabojów do karabinu maszynowego. Hetzer posiadał czteroosobową załogę, grubość pancerza czołowego wynosiła 60mm. Aby zwiększyć odporność wozu pancerz przedni i boczny został nachylony. Napęd pojazdu stanowił silnik beznynowy Epa AC-2800 o mocy 160 KM. Na podstawie Hetzera skonstruowano wóz ewakuacyjny Bergepanzer 38(t) i samobieżny miotacz ognia Flammpanzer 38(t). Co ciekawe po zakończeniu II wojny światowej produkcję wozu kontynuowano w Czechosłowacji. Hetzer był silnie uzbrojonym, dobrze opancerzonym oraz niewielkim działem samobieżnym, jest on uważany za jeden z najlepszych pojazdów tego typu. masa- 16t zasięg- 250KM napęd- silnik benzynowy o mocy 160KM SU-85
SU-85 to radzieckie działo samobieżne, wóz został wprowadzony do uzbrojenia w 1943r. W konstrukcji pojazdu zastosowano podwozie czołgu średniego T-34. SU-85 uzbrojony był w armatę D-5S Kalibru 85mm, pojazd nie posiadał karabinu maszynowego, jednostka ognia wynosiła 48 naboi do armaty. Grubość pancerza czołowego wynosiła 60mm, aby zwiększyć odporność wozu pancerz przedni oraz boczny został nachylony. SU-85 posiadał czteroosobową załogę, napęd pojazdu stanowił silnik wysokoprężny W-2 o mocy 500 KM. Początkowo stosowano czterobiegową skrzynię biegów, w późniejszych egzemplarzach zaczęto stosować lepszą pięciobiegową skrzynię przekładniową. W 1944 wprowadzono do uzbrojenia silniej uzbrojoną odmianę wozu, był to SU-100 uzbrojony w niezwykle skuteczną armatę D-10S kalibru 100mm. Jednostka ognia SU-100 wynosiła 34 naboje do armaty. Działo samobieżne SU-85 było dosyć dobrze opancerzone i nieźle uzbrojone, największa wada pojazdu to brak karabinu maszynowego. uzbrojenie- działo 85mm oraz km masa- 32t zasięg- 400KM napęd- silnik diesla o mocy 500KM M18 Hellcat
M18 Hellcat to amerykańskie działo samobieżne, pojazd został wprowadzony do uzbrojenia w 1943r. Uzbrojenie Hellcata stanowiła armata M1 kalibru 76mm umieszczona w wieży oraz wielkokalibrowy karabin maszynowy M2HB zasilany nabojem 12,7x99mm. Przedział bojowy był otwarty od góry. Jednostka ognia wynosiła 45 naboi do armaty i 800 naboi do karabinu maszynowego. Pojazd posiadał pięcioosobową załogę. Grubość pancerza czołowego kadłuba wynosiła 12mm, aby zwiększyć odporność pojazdu zastosowano nachylony pancerz przedni. Napęd pojazdu stanowił silnik benzynowy R975C1 o mocy 340 KM. Na podstawie Hellcata skonstruowano ciągnik amunicyjny M39. M18 Hellcat był nieźle uzbrojonym i niezwykle szybkim działem samobieżnym (był to jeden z najszybszych pojazdów pancernych II wojny światowej), największa wada Hellcata to bardzo słaby pancerz. pancerz- 12mm załoga- 5 osób masa- 17t zasięg- 170KM napęd- silnik benzynowy o mocy 340KM prędkość maksymalna- 80km/h Archer Archer to angielskie działo samobieżne, pojazd wprowadzono do uzbrojenia w 1944r. W konstrukcji pojazdu zastosowano podwozie czołgu piechoty Valentine. Uzbrojenie wozu stanowiła niezwykle skuteczna armata QFSA Mk II. kalibru 76,2mm (17 funtowa) oraz karabin maszynowy BREN zasilany nabojem 7,7x56R. Armata została zamontowana z tyłu pojazdu, co ciekawe przed oddaniem strzału kierowca musiał wyjść z pojazdu. Przedział bojowy był otwarty od góry, jednostka ognia wynosiła 39 naboi do armaty. Archer posiadał czteroosobową załogę, grubość pancerza czołowego kadłuba wynosiła 60mm. Napęd pojazdu stanowił silnik wysokoprężny GM 6046 Model 6-71M o mocy 195 KM. Archer był silnie uzbrojony, jednak ze względu na niedużą ruchliwość oraz umieszczenie
armaty nie był to udany pojazd. masa- 16t zasięg- 220KM napęd- silnik wysokoprężny o mocy 195 KM prędkość maksymalna- 30km/h SU-152 SU-152 to radzieckie działo samobieżne, pojazd został wprowadzony do uzbrojenia w 1943r. W konstrukcji SU-152 zastosowano podwozie czołgu ciężkiego KW. Uzbrojenie wozu stanowiła potężna haubica ML-20 kalibru 152mm, pojazd nie posiadał karabinu maszynowego. Naboje do haubicy nie były scalone (oddzielnie zostaje załadowany pocisk i ładunek miotający), jednostka ognia wynosiła 20 naboi. Pojazd posiadał pięcioosobową załogę, grubość pancerza czołowego kadłuba wynosiła 60mm. Napęd pojazdu stanowił silnik wysokoprężny W-2-K o mocy 600KM. SU-152 był bardzo dobrze uzbrojony i nienajgorzej opancerzony, największą wady tego pojazdu była nieduża szybkostrzelność haubicy. Następcą SU-152 zostało działo samobieżne ISU-152. Nowy pojazd od poprzednika różnił się podwoziem czołgu ciężkiego IS oraz lepszym opancerzeniem. uzbrojenie- haubica 152mm oraz km załoga- 5 osób masa- 45t zasięg- 180KM napęd- silnik wysokoprężny o mocy 600KM Tiger P Elefant
Tiger (P) Elefant (znane również jako Ferdinand) to niemieckie działo samobieżne, wóz został wprowadzony do uzbrojenia w 1943r. W konstrukcji pojazdu zastosowano podwozie prototypowego czołgu ciężkiego VK 4501 Tiger(P). Uzbrojenie Elefanta stanowiła bardzo skuteczna armata PaK 43/2 L/71. Początkowo Ferdinady nie posiadały karabinu maszynowego, na początku 1944r na pojazdach z przodu kadłuba zamontowano karabin maszynowy MG34 zasilany nabojem 7,92x57mm. Jednostka ognia wynosiła 55 naboi do armaty oraz 600 naboi do karabinu maszynowego. Wóz posiadał sześcioosobową załogę, grubość pancerza czołowego wynosiła 200mm. Napęd stanowiły 2 silniki benzynowe Maybach HL 120 TRM o łącznej mocy 600 KM zasilające 2 silniki elektryczne napędzające pojazd. Przedział silnikowy umieszczony był między przedziałem kierowania a bojowym. Elefant był silnie uzbrojony i bardzo dobrze opancerzony, jednak ze względu na niewielką ruchliwość, awaryjny układ napędowy oraz początkowo brak karabinu maszynowego nie było to udane działo samobieżne. uzbrojenie- działo 88mm oraz km pancerz-200mm załoga- 6 osób masa- 68t zasięg- 150KM napęd- silniki wysokoprężne o łącznej mocy 600KM prędkość maksymalna- 20km/h Autor: Przemysław Konicki Przedruk ze strony: http://www.opisybroni.republika.pl/ Artykuł pobrano ze strony eioba.pl