SPIS TREŚCI str. Deklaracja zgodności 3-4 Świadectwo badania na znak bezpieczeństwa ekologicznego 5 1. Wstęp 6 2. Przeznaczenie kotła 6 3.

SPIS TREŚCI str. Deklaracja zgodności 3-4 Świadectwo badania na znak bezpieczeństwa ekologicznego 5 1. Wstęp 6 2. Przeznaczenie kotła 6 3. Opis budowy i funkcjonowania kotła 6 4. Parametry techniczno-eksploatacyjne 9 4.1. Paliwo 9 5. Wytyczne montażu kotłów 10 5.1. Wymagania dotyczące kotłowni 10 5.2. Ustawienie kotła 11 5.3. Podłączenie kotła do komina 12 5.4. Połączenie kotła z instalacją grzewczą 13 Tabela (Parametry techniczno-eksploatacyjne) 18-19 Schemat konstrukcji kotła 20-21 5.5. Połączenie kotła z instalacją elektryczną 22 6. Wytyczne obsługi i eksploatacji 22 6.1. Napełnianie wodą 22 6.2. Rozpalanie i praca kotła 23 6.2.1. Rozpalanie i praca kotła w trybie pracy automatycznej 23 6.2.2. Rozpalanie i praca kotła w trybie tradycyjnego paleniska 24 6.3. Czyszczenie kotła 25 6.4. Zakończenie palenia 26 6.5. Warunki bezpiecznej eksploatacji 26 7. Stany nieprawidłowej pracy kotła 27 8. Zabezpieczenia 28 9. Warunki dostawy 29 10. Utylizacja kotła 29 11. Warunki gwarancji 30 Naprawy serwisowe 33-34 Karta gwarancyjna 35 2

4

Szanowny nabywco i użytkowniku kotła typu SAS ECO. Niniejsza doku mentacja techniczno-rozruchowa zawiera wszystkie niezbędne informacje umożli wiające energooszczędną, bezpieczną i długoletnią eksploatację zakupionego kotła. Prosimy o zapoznanie się z jej treścią przed zamontowaniem i rozpoczę ciem eksploatacji kotła. Niniejszą dokumentację należy zachować do użytku w przyszłości. NINIEJSZĄ DOKUMENTACJĘ NALEŻY ZACHOWAĆ DO UŻYTKU W PRZY- SZŁOŚCI, JEDNOCZEŚNIE JEST TO KARTA GWARANCYJNA KOTŁA! 6 2. PRZEZNACZENIE KOTŁA 1. WSTĘP 2. PRZEZNACZENIE KOTŁA Kotły typu SAS ECO z zasobnikiem paliwa i podajnikiem tłokowym, przez naczone są do wodnych instalacji centralnego ogrzewania systemu otwartego*, z grawitacyjnym lub wymuszonym obiegiem wody, zabezpieczonych zgodnie z obecnie obowiązującymi, szczegółowymi przepisami krajowymi lub unijnymi (np. PN-91/B-02413 Ogrzewnictwo i ciepłownictwo Zabezpieczenie instalacji ogrzewań wodnych systemu otwartego Wymagania). Kotły typu SAS ECO zainstalowane zgodnie z zaleceniami niniejszej Dokumentacji Techniczno-Rozruchowej nie podlegają odbiorowi przez Urząd Dozoru Technicznego. Poleca się je szczególnie do ogrzewania mieszkań w domach jednorodzinnych, pawilonów handlowych, usługowych, gastronomicznych itp., w których obliczeniowa temperatura wody zasilającej nie przekracza 85 C, a ciśnienie robocze 1,5 bar. Wymagany ciąg spalin za kotłem 0,30-0,55 mbar (w zależności od mocy kotła). Kotły te mogą współ pracować również z instalacją ciepłej wody użytkowej za pośrednictwem wymiennika ciepła. Podstawą doboru kotła do ogrzewania obiektu, powinien być bilans cieplny sporządzony zgodnie z obecnie obowiązującymi, szczegółowymi przepisami kra jowymi lub unijnymi (np. PN-EN 12831:2006 Instalacje ogrzewcze w budynkach Metoda obliczania projektowego obciążenia cieplnego). 3. OPIS BUDOWY I FUNKCJONOWANIA KOTŁA Kocioł grzewczy typu SAS ECO jest niskotemperaturowym zautomatyzo wanym kotłem co., posiadającym korpus wodny wykonany z blach*) i rur stalowych konstrukcji spawanej. Kocioł typu SAS ECO stanowi konstrukcję przystosowaną do wysoko efektywnego spalania węgla kamiennego sortymentu miał oraz eko-groszek. Niedopuszczalne jest spalenie materiałów z tworzyw sztucznych, spalanie ich może doprowadzić do zatkania otworów dystrybucji powietrza, zabrudzenia płyty paleniska. Zanieczyszczenie powierzchni wymiennika prowadzi do obni- * zamontowana instalacja musi spełniać szczegółowe wymagania norm kraju przeznaczenia traktujących o zabezpieczeniu wodnych urządzeń grzewczych systemu otwartego oraz naczyń wzbiorczych systemu otwartego. *) wewnętrzne przegrody (elementy stykające się z ogniem) wykonane są z blachy kotłowej P265GH grubości 6 mm (8 mm dla kotłów o mocy od 78 kw), zewnętrzny korpus płaszcza wodnego wykonany jest z blachy stalowej grubości 4mm (5 mm dla kotłow o mocy od 78 kw).

żenia sprawności kotła i pogorszenia procesu spalania. Zabrania się stosowania materiałów łatwopalnych (np. benzyna, nafta, rozpuszczalnik) do rozpalania kotła, może to przyczynić się do powstania pożaru lub wybuchu. Podstawowe elementy kotła wyszczególniono na rysunku (str. 20-21). Cechą znamienną kotła typu SAS ECO jest to, że przednia komora stanowi palenisko o rozwiązaniu umożliwiającym jego pracę w dwóch trybach. W trybie pracy automatycznej kocioł funkcjonuje wykorzystując działanie zespołu złożonego z tłokowego podajnika paliwa napędzanego motoreduk torem (poz. 20) paleniska nadmuchowego (wentylatorowy system dystrybucji powietrza) oraz elektronicznego sterownika temperatury (poz. 8). Części paleniska narażone na wysoką temperaturę wykonane są ze stali żaroodpornej nierdzewnej (wydłużona żywotność urządzenia). Zaletą pracy kotła w tym trybie jest prosta obsługa polegająca na okresowym uzupełnianiu pali wa w zasobniku (kosz zasypowy) (poz. 12) i usunięciu popiołu bez konieczności wygaszania kotła. Po rozpaleniu kocioł nie wymaga stałej obsługi a jego eksploatacja może odbywać się w zasadzie w sposób ciągły w całym okresie grzewczym. Należy pamiętać o okresowych przerwach w pracy w celu czyszczenia wymiennika. Kocioł może również pracować poza sezonem grzewczym w układzie z bojlerem na ciepłą wodę użytkową. Kotłownia z kotłem na paliwo stałe nie jest kotłownią bezobsługową i wymaga okresowego nadzoru. W czasie pracy kotła konieczne jest codzienne wykonywanie czynności, aby nie dopuścić do powstania stanów awaryjnych. Sprawne palenisko kotła pozwala na spalanie takiej ilości paliwa, jaka niezbęd na jest do utrzymania zadanej przez użytkownika na sterowniku temperatury. Sterownik dokonuje ciągłych pomiarów temperatury wody w kotle i na jej pod stawie odpowiednio steruje pracą podajnika paliwa i wentylatora. Jednocześnie sterownik steruje pracą pomp co. i c.w.u., podłogową i mieszającą (jeżeli instalacja grzewcza jest wyposażona w pompy). Szczegółowy opis budowy, pracy i obsługi sterownika znajduje się w dołączonej do niniejszej dokumentacji instrukcji obsługi sterownika. Przed uruchomieniem kotła należy szczegółowo zapoznać się z instrukcją obsługi sterownika. Dodatkowo kocioł wyposażony jest w palenisko z rusztem wodnym, będąc tym samym przystosowanym do pracy w trybie palenia tradycyjnego. Kocioł pracuje wówczas wykorzystując naturalny ciąg spalin, dlatego eksploatacja kotła w tym trybie nie wymaga użycia energii elektrycznej. Proces spalania może być wtedy regulowany ręcznie śrubą regulacyjną dopływu powietrza znajdującą się w klapie dozującej powietrze (poz. 1) lub za pomocą miarkownika ciągu powietrza (poz. 9). (miarkownik ciągu powietrza nie stanowi wyposażenia standardowego kotła istnieje natomiast możliwość jego montażu w znajdującym się w części górnej kotła króćcu). W przypadku rezygnacji z jego zamontowania należy króciec zabezpieczyć korkiem. Miarkownik ciągu powietrza połączony cięgnem z klapką samoczynnie w sposób mechaniczny dozuje wlot powietrza do procesu spalania. Temperaturę wody w kotle odczytać można wówczas na termometrze (poz. 15). Rozwiązanie takie umożliwia nie tylko pracę kotła w sytuacjach awaryjnych, wynikających np. z braku dostawy energii elektrycznej, ale również stwarza możliwość okresowego spalania innych paliw 7

(rozdz. 4.1), bądź wykonywania krótkookresowych cykli tzw. przepalania zarówno w trakcie, jak i przed rozpoczęciem, czy po zakończeniu sezonu grzewczego. Płaszcz wodny kotła stanowi prostopadłościan o podwójnych ścianach, podzielony przegrodami wodnymi. Trójciągowa konstrukcja kanału spalinowego kotła wpływa na pełne wykorzystanie ciepła spalin. Ruszta wodne paleniska tradycyjnego stanowią jednolitą całość z wymiennikiem - są niewymienne. Pod rusztami na całym przekroju znajduje się ko mora popielnika paleniska tradycyjnego. Bezpośrednio na ruszcie wodnym kotła znajduje się wyciągana szuflada popielnicowa (poz 4). Nad szufladą, w tylnej części komory znajduje się natomiast zamontowana pod niewielkim skosem (umożliwiającym zsuwanie się popiołu) płyta paleniska automatycznego (poz. 26). Płyta posiada otwory, poprzez które następuje dystrybucja powietrza do warstwy spalanego paliwa. W górnej części paleniska automatycznego umieszczony jest płaskownik podtrzymujący (poz. 27) umożliwiający montaż górnych paneli ceramicznych (poz.28) do spalania peletów*. W kotłach o mocy powyżej 48 kw wkładki ceramiczne górne/ boczne (poz. 31) stanowią wyposażenie standardowe. Regulacja dopływ powietrza do otworów systemu dystrybucji (poz. 25) dla paleniska automatycznego odbywa się przy pomocy pokrętła (poz. 32) **. UWAGA: Ze względu na ruchome części podajnika zmiany położenia pokrętła regulacji powietrza dokonywać po uprzednimi wyłączeniu sterownika i odłączeniu zasilania na listwie przyłączeniowej (poz.10). Pod płytą paleniska znajduje się komora powietrzna, zamknięta drzwiczkami wyczystnymi umożliwiającymi jej oczyszczanie. Spaliny odprowadzane są do komina przez czopuch (poz. 11) usytuowany w górnej części kotła. Drzwiczki wyczystne, drzwiczki rozpalno-zasypowe oraz drzwiczki podwójne spełniające rolę drzwiczek paleniskowych i popielnikowych umieszczone są na ścianie czołowej kotła. Drzwiczki wyczystne przednie (poz. 7) oraz drzwiczki rozpalno-zasypowe (poz. 6) umożliwiają czyszczenie kanałów konwekcyjnych kotła. Drzwiczki (poz. 6) służą do rozpalenia kotła w trybie automatycznego podawania paliwa oraz spełniają rolę drzwiczek zasypowych przy załadunku paliwa w trakcie eksploatacji kotła w trybie tradycyjnym. Drzwiczki podwójne (poz. 3) spełniają rolę drzwiczek paleniskowych i popielnikowych. W dolnej części drzwiczek podwójnych umieszczona jest klapa (poz. 1), która połączona cięgnem z miarkownikiem ciągu powietrza (poz. 9) dozuje dopływ powietrza do pro cesu spalania (miarkownik ciągu powietrza nie stanowi wyposażenia standardowego kotła). Całość konstrukcji wymiennika ciepła obłożona jest materiałem izolacyjnym w postaci wełny mineralnej, który wypełnia przestrzeń między wymiennikiem, a obudową kotła. W górnej części wymiennika ciepła przyspawany jest króciec wody gorącej (poz. 14), a w dolnej, na ścianach bocznych, króciec wody powrotnej (poz. 16) oraz króciec spustowy (poz. 17). Króciec spustowy G ¾ (poz. 17) znajduje się na ścianie bocznej w dolnej części kotła, pełni on również funkcję dopływu wody schładzającej (wodociągowej) w przypadku montażu zabezpieczenia termicznego przed przegrzaniem - zawór termostatyczny Danfoss typu BVTS (wg rysunku 4 str. 17 ). Na ścianie * dot. kotłów o mocy do 48kW, panele ceramiczne nie stanowią wyposażenia standardowego kotła ** dot. kotłów o mocy powyżej 48kW 8

bocznej w górnej części kotła umiejscowiono króciec montażowy (G½ ) czujnika temperatury z kapilarą L=150 mm (poz. 29), w przypadku rezygnacji z jego zamontowania otwór należy króciec zabezpieczyć korkiem. Stopki regulacyjne (poz. 30) pozwalają na ostateczne ustalenie położenia kotła względem podłogi (montaż wg rysunku 1 str. 12 ), zakres regulacji 30 mm. Stopka podtrzymująca zasobnik opału standardowo montowane jest w kotle o mocy powyżej 48 kw (należy zadbać o jej prawidłowe ustawienie aby spoczywała stabilnie na podłożu i podtrzymywała kosz). W tylnej części kotła, za korpusem znaj duję się kosz zasypowy (zasobnik paliwa poz. 12) wraz z mechanizmem napędu podajnika (poz. 20) i wentylatorem nadmuchowym (poz. 22). Dzięki prostej i sprawdzonej konstrukcji, kotły te są niezawodne w eksploatacji i bardzo łatwe w obsłudze sprowadzonej do minimum. 4. PARAMETRY TECHNICZNO-EKSPLOATACYJNE 4. PARAMETRY TECHNICZNO-EKSPLOATACYJNE Podstawowe parametry energetyczne i dane techniczne wyszczególniono w tabeli (str 18-19) oraz na rysunku (str. 20-21) 4.1. PALIWO Paliwem do kotłów grzewczych typu SAS ECO jest: przy pracy w trybie automatycznego podawania paliwa: - paliwem podstawowym jest miał węgla kamiennego o wilgotności max.do 20%* lub węgiel kamienny sortymentu groszek (nazwa handlowa eko-groszek). Nie zaleca się stosowania węgla o grubszej granulacji** oraz mułu węglowego, gdyż tego rodzaju paliwo może utrudniać pracę podajnika, powodować niezupełne wypalanie paliwa oraz obniżać deklarowaną sprawność cieplną kotła. W przypadku montażu paneli ceramicznych (poz. 28) paliwem zastępczym może być granulat drzewny pelety***) o parametrach określonych w normie DIN 51731. Wilgotność biopaliwa ma znaczący wpływ na proces spalania i uzyskanie efektu grzewczego kotła. Wyposażenie paleniska automatycznego w panele ceramiczne****) zapewnienia optymalne warunki sprzyjające spalaniu biomasy, zwiększa efektywność procesu spalania oraz pozytywnie wpływa na żywotność kotła. W kotle typu SAS ECO dozwolone jest spalanie granulatu drzewnego - peletów jedynie w palenisku automatycznym z zamontowanymi panelami ceramicznymi. * dla prawidłowej pracy kotła zaleca się stosowanie paliwa uprzednio przesuszonego, wilgotny miał może ulec zawieszeniu w koszu zasypowym, powodując wygaszenie paleniska ** w szczególności, w czasie załadunku, bądź uzupełniania opału należy zwrócić uwagę na obecność dużych brył węgla mogących spowodować zablokowanie mechanizmu podajnika ***) średnica: 6 8 mm, dł. 20 30 mm, wilgotność max.12%, nie należy stosować paliwa o grubszej niż podana granulacji, gdyż tego rodzaju paliwo może utrudniać pracę podajnika. W szczególności, w czasie załadunku bądź uzupełniania opału należy zwrócić uwagę na obecność niepożądanych przedmiotów, kamieni mogących spowodować zablokowanie mechanizmu podajnika. ****) w kotłach o mocy do 48 kw, panele ceramiczne nie stanowią wyposażenia standardowego kotła. 9

Niedopuszczalne jest stosowanie materiałów z tworzyw sztucznych do rozpalania na płycie paleniska nadmuchowego! UWAGA: Zasobnik opału powinien być zasypywany paliwem wolnym od wody, nie zawierającym ciał obcych! Duża wilgotność opału niekorzystnie wpływa na żywotność kosza zasypowego! Zasobnik opału powinien być zawsze szczelnie zamknięty! Należy stosować paliwa zalecane przez producenta (najlepiej z atestem)! przy pracy w trybie palenia tradycyjnego : - węgiel kamienny do celów energetycznych sortymentu orzech (klasy 24/12 wg PN-91/G-04510). Na rusztach wodnych paleniska tradycyjnego można również spalać z dobrym skutkiem paliwa długopłomieniowe takie jak: węgiel brunatny i drewno w różnych postaciach tj. zrzynki, zrębki, wióry itp. Drewno powinno być przy najmniej rok sezonowane! Palenie mokrym drewnem obniża sprawność i niekorzyst nie wpływa na żywotność kotła. Nie zaleca się stosowania węgli spiekających się (koksujących), bowiem stosowanie tego typu węgli mimo ich dobrej kaloryczności może objawić się w nieco wyższych stratach węgla w popiele. Zanieczyszczenie powierzchni wymiennika prowadzi do obniżenia sprawności kotła i pogorszenia procesu spalania. Zabrania się stosowania materiałów łatwopalnych (np. benzyna, nafta, rozpuszczalnik) do rozpalania kotła, może to przyczynić się do powstania pożaru lub wybuchu. 10 5. WYTYCZNE MONTAŻU KOTŁÓW 5. WYTYCZNE MONTAŻU KOTŁÓW Montaż kotła powinien być wykonany przez wykwalifikowany personel z uprawnieniami (osoba wyspecjalizowana, posiadająca odpowiednie przeszkolenie oraz uprawnienia do wykonywania prac konserwacyjnych i naprawczych). Obowiązkiem instalatora jest szczegółowe zaznajomienie się z produktem, jego funkcjonowaniem oraz sposobem działania układów zabezpieczających. Przed przys tąpieniem do podłączenia kotła do instalacji grzewczej bezwzględnie należy dokład nie zapoznać się z treścią niniejszej Dokumentacji Techniczno-Rozruchowej. 5.1. WYMAGANIA DOTYCZĄCE KOTŁOWNI Kotłownia, w której zainstalowany zostanie kocioł centralnego ogrzewania musi spełniać wymagania obecnie obowiązujących, szczegółowych przepisów kraju przeznaczenia (np. PN-87/B-02411 Ogrzewnictwo. Kotłownie wbudowane na paliwo stałe. Wymagania). kotłownie należy lokalizować możliwie centralnie w stosunku do ogrzewanych pomieszczeń, a kocioł umieścić jak najbliżej komina, drzwi wejściowe do kotłowni powinny otwierać się na zewnątrz pomieszczenia i muszą być wykonane z materiałów niepalnych,

podłoga w kotłowni powinna być wykonana z materiałów niepalnych lub obita blachą stalową grubości 0,7 mm na odległość min, 0,5 m od krawędzi kotła. kotłownia powinna mieć wentylację nawiewną w postaci kanału o przekroju nie mniejszym niż 50% przekroju komina, lecz nie mniej niż 21 x 21 cm, z wylotem w tylnej części kotłowni (brak wentylacji nawiewnej lub jej niedrożność może powodować takie zjawiska jak dymienie, niemożliwość uzyskania wyższej temperatury) kotłownia powinna mieć wentylację wywiewną pod stropem pomieszczenia o przekroju nie mniejszym niż 25% przekroju komina lecz nie mniej niż 14 x 14 cm (celem wentylacji wywiewnej jest natomiast odprowadzenie z pomieszczenia szkodliwych gazów). kanał wywiewny powinien być wyprowadzony ponad dach i umieszczony w pobliżu komina. Na kanale wywiewnym nie należy lokalizować urządzeń do zamykania. UWAGA: Niedopuszczalne jest stosowanie wentylacji wyciągowej mecha nicznej. Kotłownia powinna mieć zapewnione oświetlenie dzienne i sztuczne. 5.2. USTAWIENIE KOTŁA Nie wymaga się specjalnego fundamentu do posadowienia kotła. Zaleca się ustawienie go na podeście betonowym wystającym 5 cm ponad poziom podłogi i krawędziowanym stalowymi kątownikami. Kocioł powinien być tak ustawiony by umożliwić łatwą i bezpieczną obsługę paleniska, popielnika, zasyp paliwa oraz czyszczenie kotła. Odległość tyłu kotła od ścian nie powinna być mniejsza niż 0,7 m, boku kotła od ściany nie mniejsza niż 1,0 m, natomiast przodu kotła od ściany przeciwległej nie mniejsza niż 2,0 m. Podłoże, na którym spoczywa kocioł powinno być dokładnie wypoziomowane, a wytrzymałość podłogi (stropu) powinna być dostateczna ze względu na masę kotła. W przypadku niedokładnie wypoziomowanego podłoża istnieje możliwość montażu stopek regulacyjnych w celu jednoznacznego ustalenia położenia kotła względem podłogi. Na wyposażeniu kotła typu SAS ECO znajdują się 4 szt. stopek regulacyjnych wraz z kpl. nakrętek i podkładek montażowych*. Sposób montaż stopek regulacyjnych przedstawia rys.1 A). Regulacja położenia kotła względem podłogi obywa się kluczem płaskim 19 przy pomocy dolnej nakrętki ustalającej (poz. 2). Po ostatecznym ustaleniu wysokości kotła względem podłogi należy nałożyć górną podkładkę (poz. 3), całość zablokować przez wkręcenie górnej nakrętki blokującej (poz. 2). Klucz płaski 19 nie stanowi wyposażenia kotła. Kocioł typu SAS ECO z zamontowanymi stopkami regulacyjnymi pokazano na rysunku 1 B). Kocioł powinien być tak ustawiony, by umożliwić łatwą i bezpieczną obsługę paleniska, popielnika, zasyp paliwa oraz czyszczenie kotła. * nie dotyczy kotłów o mocy powyżej 36kW 11

A) Sposób montażu stopek regulacyjnych B) Kocioł z zamontowanymi stopkami 1 stopka regulacyjna z gwintem (zakres regulacji 30mm) 2 nakrętka M12 3 podkładka Ø13 4 otwór montażowy Ø13mm 5 boczna płoza kotła Rysunek 1. Sposób montażu stopek regulacyjnych w kotle typu SAS ECO 5.3. PODŁĄCZENIE KOTŁA DO KOMINA Sposób wykonania przewodu kominowego oraz podłączenia do niego kotła powinien być zgodny z wymogami obecnie obowiązujących szczegółowych przepisów kraju przeznaczenia (np. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12.04.2002 Dz.U.Nr 75 poz.690 z późn. zm. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie). Kocioł należy podłączyć bezpośrednio do komina za pomocą przyłącza dymowego wykonanego w postaci rury stalowej (o wytrzymałości temp. >400 C) o średnicy umożliwiającej szczelne osadzenie na wylocie czopucha. Miejsce łączenia czopucha z kominem należy dokładnie uszczelnić. Ściany wewnętrzne kanału kominowego powinny być gładkie, szczelne, bez przewężeń i załamań. Zbyt mały ciąg może również powodować lub sprzyjać wytwarzaniu 5.3. się Podłączenie sadzy osiadającej kotła do komina w kanałach konwekcyjnych kotła. Jeżeli ciąg w kominie jest za wysoki, będzie powodować nadmierne zasysanie powietrza do komory paleniskowej z zewnątrz, powiększając straty cieplne i będzie 10) (np. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12.04.2002 Dz.U.Nr 75 wpływać na zwiększenie ilości pyłu wydmuchiwanego z popiołu. poz.690 Wysokość w sprawie i przekrój warunków komina technicznych, oraz dokładność jakim powinny jego odpowiadać wykonania budynki mają zna i ich czący usytuowanie). wpływ na prawidłową pracę kotła, dlatego powinny zapewnić utrzymanie wymaganej wielkości ciągu kominowego, tj. min. 0,30-0,55 mbar (w zależności od mocy kotła). Doboru wysokości i przekroju komina do mocy kotła należy dokonać zgodnie z wymogami obecnie obowiązujących, szczegółowych przepisów kraju przez naczenia. Przewód kominowy, do którego zostanie podłączony kocioł centralnego ogrze- 12

wania musi spełniać wymagania obecnie obowiązujących, szczegółowych przepisów kraju przeznaczenia (np. PN-89/B-10425 Przewody dymowe, spalinowe i wentylacyjne murowane z cegły. Wymagania techniczne i badania przy odbiorze; Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12.04.2002 Dz.U.Nr 75 poz. 690 z późn. zm. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie). W przypadku, gdy nie ma możliwości zapewnienia zalecanych parametrów komina, a występują problemy z ciągiem kominowym, co objawia się nieprawidłową pracą kotła, można zastosować wentylator wyciągowy spalin lub nasadę kominową z wbudowanym wentylatorem, która wspomaga i stabilizuje ciąg. Istotne jest, aby komin zaczynał się od poziomu podłogi kotłowni, bowiem spaliny wydostające się z kotła powinny mieć możliwość odbicia. Ważne jest również, aby w dolnej części komina znajdowała się wyczystka ze szczelnym zamknięciem. W celu uniknięcia powstania ciągu wstecznego w przewodzie kominowym, należy jego wysokość wyprowadzić ponad kalenicę dachu nie mniej niż 0,6 m. Drożność komina powinna być sprawdzona i potwierdzona przez uprawnionego kominiarza co najmniej raz w roku. PRZED URUCHOMIENIEM KOTŁA NALEŻY WYGRZAĆ KOMIN! Zalecane jest stosowanie wkładu kominowego ze stali nierdzewnej w szczególności w przypadku pracy całorocznej ogrzewanie zasobnika c.w.u. W przypad ku długotrwałego utrzymywania niskich temperatur na kotle stosowanie tego wkładu jest obowiązkowe. Utrzymywanie bowiem niskich temperatur na kotle powoduje emisję spalin mokrych. Może to być przyczyną zawilgocenia i korozji kominów murowanych. 5.4. POŁĄCZENIE KOTŁA Z INSTALACJĄ GRZEWCZĄ Kocioł powinien być połączony z instalacją grzewczą za pomocą złączy śrubunkowych, niedopuszczalne jest instalowanie kotła poprzez wspawanie. Zabezpieczenie instalacji grzewczych wodnych systemu otwarte go, należy wykonać zgodnie z wymogami obecnie obowiązujących, szczegółowych przepisów kraju przeznaczenia (np. PN-91/B-02413 Ogrzewnictwo i ciepłownictwo Zabezpieczenie instalacji ogrzewań wodnych systemu otwartego Wymagania). Objętość naczynia wzbiorczego powinna być równa co najmniej 4% objętości wody znajdującej się w całej instalacji grzewczej. UWAGA: Na rurach bezpieczeństwa, wzbiorczej, przelewowej i odpowietrzającej nie wolno instalować żadnych zaworów, a rury te oraz naczynie wzbiorcze należy zabezpieczyć przed zamarznięciem w nich wody. Kotły typu SAS ECO mogą pracować z grawitacyjnym lub wymuszonym obiegiem wody. Jeżeli w instalacji zastosowana jest pompa obiegowa na rurze zasilającej/powrotnej powinien być zamontowany zawór różnicowy, tak aby w razie braku energii elektrycznej, czy awarii pompy, zawór mógł się otworzyć a obieg samoczynnie mógł zacząć pracować w systemie grawitacyjnym. 13

Przykładowy sposób montażu kotła do instalacji centralnego ogrzewania i ciepłej wody użytkowej w systemie otwartym z wymuszonym obiegiem wody przedstawiono na rysunku 3 str. 16. Kotły typu SAS ECO mogą współpracować również z wodną instalacją centralnego ogrzewania za pośrednictwem wymiennika ciepła. Ze względu na małą pojemność wodną instalacji po stronie układu otwartego zalecany jest montaż zaworu zabezpieczenia termicznego przed przegrzaniem. Za wymiennikiem znajduje się instalacja grzewcza pracująca w systemie zamkniętym. Przykładowy sposób montażu kotła typu SAS ECO do instalacji centralnego ogrzewania i ciepłej wody użytkowej w układzie z wymiennikiem ciepła przedstawiono na rysunku 4 str. 17. Standardowo kocioł ECO wyposażony jest w króciec do montażu czujnika temperatury z kapilarą (poz. 2); czujnik temperatury L=150 mm montuje się w najcieplejszym miejscu, w górnej części kotła. Zawór termostatyczny (w opcji) Danfoss typu BVTS (poz. 8) stanowi zabezpieczenie termiczne kotła instalowanego w układzie otwartym współpracującego z instalacją za pośrednictwem wymiennika płytowego. W przypadku rezygnacji z montażu zaworu zabezpieczającego należy króciec zabezpieczyć korkiem. Podczas normalnej pracy zawór zabezpieczający przed przegrzaniem jest zamknięty i blokuje dopływ zimnej wody z sieci wodociągowej do instalacji ogrzewczej. Przegrzanie kotła (powyżej temp. 95 C w płaszczu) powoduje otwarcie zaworu termostatycznego zamontowanego na kotle, napływająca woda sieciowa chłodzi kocioł, wypływa z instalacji poprzez rurę przelewową (RP) otwartego naczynia wzbiorczego (poz. 10) do studzienki schładzającej (poz.11) a następnie do kanalizacji. Niedozwolony i zabroniony jest bezpośredni zrzut gorącej wody ze schładzania kotła, może to doprowadzić do uszkodzenia instalacji kanalizacji. Po spadku temperatury w otoczeniu czujnika poniżej 95 C następuje automatyczne zamknięcie zaworu zabezpieczającego i ustaje wypływ wody z naczynia przelewowego. Reduktor ciśnienia (poz. 7) /np. Danfoss typu 7BIS/ na wejściu zaworu termostatycznego umożliwia automatyczną regulację i utrzymanie stałych, stabilnych warunków przepływu zimnej wody chłodzącej niezależnie od wahań ciśnienia przed zaworem. Ciśnienie wody sieciowej powinno być zredukowane do ok. 1,5 bar. Montaż zabezpieczenia termicznego na dolocie zimnej wody zwiększa jego żywotność, ponieważ zawór chroniony jest przed zanieczyszczeniem poprzez zawapnienie w wyniku wycieków gorącej wody. Na wejściu wody chłodzącej musi być zainstalowany filtr siatkowy (poz. 6) /np. Danfoss typu Y222/ do przechwytywania zanieczyszczeń mechanicznych, zabezpiecza zawór przed osadami i innymi obcymi materiałami (np. drobinkami metali i rdzy), które mogłyby się osadzać w gnieździe zaworu powodując jego awarię. Zawór zwrotny (poz. 5) /np. Danfoss typu 601/ zabezpieczający przed ewentualnym odpływem wody z instalacji do sieci wodociągowej, zainstalowany jest na przewodzie wodociągowym. W przypadku braku dostaw energii elektrycznej, awarii pomp obiegowych, czy braku odbioru ciepła w instalacji, zawór zabezpieczający przed przegrzaniem (poz. 8) jest w stanie skutecznie schłodzić kocioł do bezpiecznej temperatury w kilka minut zabezpieczając urządzenie i instalację przed uszkodzeniem. Niezawodne działanie czujnika temperatury zapewnione jest przez dwa niezależne elementy termostatycz- 14

ne. Każdy z nich ma swój własny czujnik i mieszek. Jeśli jeden z tych układów ulegnie uszkodzeniu, drugi wciąż jest w stanie otworzyć zawór. Instalacja zabezpieczenia termicznego przed przegrzaniem może być przeprowadzona tylko przez wykwalifikowaną osobę. Warunkiem sprawnego funkcjonowania zabezpieczenia kotła przed przegrzaniem jest prawidłowo wykonana instalacja zgodnie z obecnie obowiązującemu przepisami (zgodnie z normą PN-91/B-02413 Ogrzewnictwo i ciepłownictwo Zabezpieczenie instalacji ogrzewań wodnych systemu otwartego Wymagania.) w szczególności spełnienie wymagań odnośnie pojemności, wyposażenia, umieszczenia naczynia wzbiorczego systemu otwartego; minimalnych średnic, prowadzenia, układu połączeń rur zabezpieczających; ochrony przed zamarznięciem urządzeń zabezpieczających; odpowietrzenia instalacji ogrzewania wodnego. Zaleca się sprawdzanie poprawności działania zaworu zabezpieczającego przed przegrzaniem (poz. 8) raz w roku przez wykwalifikowaną obsługę. Test przeprowadza się ręcznie wciskając czerwony przycisk, który otwiera przepływ przez zawór. Przynajmniej raz do roku należy wcisnąć czerwony przycisk na zaworze w celu usunięcia zabrudzeń oraz wyczyścić filtr siatkowy na wlocie wody chłodzącej. Należy kontrolować stan powierzchni czujnika temperatury (poz. 2), ponieważ wytrącające się osady mogą wpływać na błędne wskazania temperatury i wydłużać czas otwarcia zaworu zabezpieczającego przed przegrzaniem. Dla prawidłowego działania zaworu termostatycznego należy przestrzegać oznaczeń odpowiedniego kierunku przepływu podanego na korpusie zaworu. UWAGA: Zaleca się, aby kocioł został podłączony do układu instalacji grzew czej wyposażonej w zawór trój- lub czterodrożny. Zaletą pro ponowanego sposobu podłączenia kotła jest funkcja ochrony kotła przed niskotemperaturową korozją, co zapobiega przedwczesnemu jego zużyciu. W przypadku nie zastosowania się do zaleceń producenta dotyczących utrzymania podanych zakresów temperatury wody grzewczej (tabela PARAMETRY TECHNICZNO-EKSPLOATACYJNE str. 18-19, pkt. 12, 13, chodzi tu zwłaszcza o długotrwałe utrzymywanie temperatur wody na powrocie poniżej 55 C) kocioł należy obowiązkowo podłączyć do układu instalacji grzewczej wyposażonej w zawór trójlub czterodrożny zabezpieczający przed tzw. korozją niskich temperatur. 15

Rysunek 3. Schemat ogólny podłączenia kotła typu SAS ECO do instalacji c.o i c.w.u. w układzie otwartym z wymuszonym obiegiem wody oraz zaworem czterodrogowym. 1 kocioł SAS ECO, 2 otwarte naczynie wzbiorcze, 3 zawór zwrotny, 4 zawór różnicowy, 5 pompa obiegowa c.o., 6 zasobnik c.w.u., 7 zawór czterodrogowy, 8 pompa obiegowa c.o., 9 obieg instalacji c.o., RW rura wzbiorcza, RB rura bezpieczeństwa, RO rura odpowietrzająca, RP rura przelewowa, RS rura sygnalizacyjna 16

Przykład 4. Schemat ogólny podłączenia kotła typu SAS ECO do instalacji c.o i c.w.u. Kocioł w układzie otwartym współpracujący z instalacją za pośrednictwem wymiennika płytowego, zabezpieczony przed przegrzaniem zaworem termostatycznym Danfoss typu BVTS. 1 kocioł typu SAS ECO, 2 - czujnik temperatury z kapilarą, 3 króciec spustowy, 4 zawór kulowy odcinający, 5 zawór zwrotny, 6 filtr siatkowy, 7 reduktor ciśnienia, 8 zawór termostatyczny Danfoss typu BVTS zabezpieczający przed przegrzaniem, 9 zawór spustowy, 10 otwarte naczynie wzbiorcze, 11 studzienka (naczynie) schładzająca przelewowa, 12 zawór różnicowy, 13 - pompa obiegowa instalacji c.w.u., 14 zasobnik c.w.u., 15 zawór czterodrogowy, 16 pompa obiegowa układu otwartego, 17 płytowy wymiennik ciepła, 18 pompa obiegowa układu zamkniętego, RW rura wzbiorcza, RB rura bezpieczeństwa, RO rura odpowietrzająca, RP rura przelewowa, RS rura sygnalizacyjna 17

PARAMETRY TECHNICZNO EKSPLOATACYJNE Lp. Parametr Jedn. SAS ECO 1. Nominalna moc kotła kw 17 23 29 36 42 48 2. Powierzchnia grzewcza m 2 1.5 2.0 2.5 3.0 3.5 4.0 3. Sprawność cieplna % 81,8 83,5 4. Zużycie paliwa * kg/h 1,6 2,1 2,5 3,1 3,6 4,1 5. Pojemność zasobnika opału dm 3 kg 120 ~90 110 120 ~90 110 140 ~105 125 170 ~125 150 200 ~145 175 250 ~185 220 6. Temperatura spalin C 90 210 7. Pojemność wodna kotła l 90 100 120 140 160 190 8. Masa kotła (bez wody) kg 470 490 540 610 680 800 9. Wymagany ciąg spalin mbar 0,30 0,45 10. Max. dop. ciśnienie robocze bar 1,5 11. Max. dop. temp. robocza C 85 12. Zalecana temperatura robocza wody grzewczej C 60 80 13. Min. temp. wody powrotnej** C 55 14. Zasilanie elektryczne V/Hz ~230/50 15. Pobór mocy *** W do 270 do 480 16. Wymiary podstawowe kotła Wymiary komory paleniskowej *) A mm 1520 1550 1550 1600 1620 1660 A1 mm 910 940 940 990 1010 1040 B mm 500 500 570 620 670 720 B1 mm 450 450 520 570 620 690 H **) mm 1470 1530 1530 1580 1620 1700 H1 **) mm 1320 1440 1440 1440 1480 1550 H2 **) mm 145 145 145 145 145 145 C mm 410 500 500 550 570 600 C1 mm 180 180 180 200 220 220 D mm 690 800 800 800 820 860 17. Wymiary czopucha mm Ø 180 Ø 180 Ø200 Ø 200 Ø 220 Ø 220 18. Gwint króćca (zas./pow.) " G 1¼ G 1½ G 2 19. Wymiary otworu załadowczego *) mm x mm 250 x 180 250 x 180 290 x 210 340 x 210 390 x 210 460 x 230 20. Min. wysokość komina m 7 8 9 21. Min. przekrój przewodu kominowego cmxcm mm 18x18 Ø 210 20x20 Ø 220 21x21 Ø 240 22x22 Ø 250 25x25 Ø 280 25x25 Ø 280 * przy pracy z obciążeniem średnim (50% mocy nominalnej kotła) dla paliwa podstawowego ** w przypadku nie zastosowania się do zaleceń dotyczących utrzymania podanych zakresów temperatury wody grzewczej kocioł należy obowiązkowo podłączyć do instalacji grzewczej wyposażonej w zawór trój- lub czterodrożny, zabezpieczający przed tzw. korozją niskich temperatur *** chwilowy pobór mocy zależy od trybu pracy urządzenia *) dotyczy palenia na tradycyjnym palenisku wyposażonym w ruszt wodny **) w przypadku zastosowania stopek regulacyjnych (nie dotyczy kotłów o mocy powyżej 36kW) wymiar zwiększa się od min.29mm do max.56mm 18

PARAMETRY TECHNICZNO EKSPLOATACYJNE Lp. Parametr Jedn. SAS ECO 1. Nominalna moc kotła kw 58 68 78 90 100 125 150 175 200 225 2. Powierzchnia grzewcza m 2 5.0 6.0 7.0 8.0 9.0 12.0 14.0 16.0 18.0 20.0 3. Sprawność cieplna % 81,8 83,5 4. Zużycie paliwa * kg/h 5,0 6,5 7,2 8.3 9,6 11,5 13,0 15,0 17,5 20,0 5. Pojemność zasobnika opału dm3 kg 310 ~230 275 380 ~280 340 400 ~300 360 400 ~300 360 410 ~310 370 6. Temperatura spalin C 90 210 500 ~375 450 530 ~400 480 610 ~460 550 690 ~520 620 730 ~550 650 7. Pojemność wodna kotła l 260 350 420 510 620 809 890 950 1000 1050 8. Masa kotła ( bez wody) kg 890 930 1100 1220 1310 1600 1800 1920 2150 2270 9. Wymagany ciąg spalin mbar 0,55 10. Max. dop. ciśnienie robocze bar 1,5 11. Max. dop. temp. robocza C 85 12. Zalecana temperatura robocza wody grzewczej C 60 80 13. Min. temp. wody powrotnej ** C 55 14. Zasilanie elektryczne V/Hz ~230 / 50 15. Pobór mocy *** W do 675 do 875 do 1015 do 1175 A mm 1770 1840 1890 2040 2140 2270 2400 2520 2520 2570 A1 mm 1060 1140 1210 1310 1410 1460 1590 1640 1640 1690 Wymiary podstawowe B mm 735 780 820 820 850 880 920 980 980 1050 kotła B1 mm 680 720 760 760 790 820 860 920 920 990 16. H mm 1930 1930 2070 2070 2070 2120 2120 2120 2170 2170 H1 mm 1840 1840 1900+c* 1900+c* 1900+c* 1950+c* 1950+c* 1950+c* 2000+c* 2000+c* C mm 500 560 560 660 760 820 850 900 900 950 Wymiary komory paleniskowej *) C1 mm 280 300 300 350 400 550 550 550 550 550 D mm 810 810 810 810 810 810 810 810 810 810 17. Wymiary czopucha mm Ø 250 Ø 250 Ø 270 Ø 280 Ø 300 Ø 340 Ø 360 Ø 380 Ø 400 Ø 420 18. Gwint króćca (zas./pow.) " G 2 G 2½ lub poł.kołnierzowe G3 lub poł.kołnierzowe 19. Wymiary otworu załadowczego *) mm x mm 460x260 490x260 530x260 530x260 530x260 530x260 530x280 530x280 530x280 530x280 20. Wysokość komina m 10 11 12 14 15 16 21. Min. przekrój przewodu kominowego cmxcm mm 26x26 Ø 320 26x26 Ø 320 28x28 Ø 360 28x28 Ø 360 29x29 Ø 380 29x29 Ø 380 32x32 Ø 400 32x32 Ø 400 32x32 Ø 400 34x34 Ø 420 * przy pracy z obciążeniem średnim (50% mocy nominalnej kotła) dla paliwa podstawowego ** w przypadku nie zastosowania się do zaleceń dotyczących utrzymania podanych zakresów temperatury wody grzewczej kocioł należy obowiązkowo podłączyć do instalacji grzewczej wyposażonej w zawór trój- lub czterodrożny, zabezpieczający przed tzw. korozją niskich temperatur *** chwilowy pobór mocy zależy od trybu pracy urządzenia *) dotyczy palenia na tradycyjnym palenisku wyposażonym w ruszt wodny c* uchwyt służący do załadunku o wym. 150mm 19

SCHEMAT KONSTRUKCJI KOTŁA typu sas ECO 17-48 kw 1. 2. 3. 4. 5. 6. Klapa dozująca powietrze Kratka zabezpieczająca żar Drzwiczki podwójne (paleniskowo - popielnikowe) Szuflada popielnicowa Obudowa kotła (korpus) Drzwiczki rozpalno - zasypowe 7. 8. Drzwiczki wyczystne przednie Regulator temperatury (sterownik) Miarkownik ciągu powietrza 9. *) 10. Listwa przyłączeniowa 11. Czopuch 12. Zasobnik paliwa ( kosz zasypowy) 13. Zawór bezpieczeństwa 14. Króciec wody gorącej 15. Termometr 16. Króciec wody powrotnej 17. Króciec spustowy (dopływ wody schładzającej*) 18. Klapka otworu rewizyjnego 19. Hallotron * nie dotyczy kotłów o mocy powyżej 48 kw, zabezpieczenie termiczne przed przegrzaniem zawór termostatyczny Danfoss typu BVTS nie stanowi wyposażenia standardowego kotła ** panele ceramiczne umożliwiające spalanie peletów (nie stanowią wyposażenia standardowego kotła) *) miarkownik ciągu powietrza nie stanowi wyposażenia standardowego kotła **) w przypadku zastosowania stopek regulacyjnych (nie dotyczy kotłów o mocy powyżej 36kW) wymiar zwiększa się od min. 29mm do max. 56mm. 20

SCHEMAT KONSTRUKCJI KOTŁA typu sas ECO 58-225 kw 20. Motoreduktor z podajnikiem 21. Czujnik temperatury podajnika 22. Wentylator nadmuchowy 23. Wyczystka komory powietrznej 24. Ruszta wodne (zastępcze) 25. Otwory dystrybucji powietrza 26. Płyta paleniska automatycznego 27. Płaskownik podtrzymujący panele ceramiczne 28. Panele ceramiczne górne do spalania peletów ** 29. Króciec czujnika temperatury z kapilarą* 30. Stopki regulacyjne (nie dot. kotłów o mocy powyżej 36kW) 31. Wkładki ceramiczne (górne/boczne) do spalania peletów 32. Pokrętło regulacji powietrza do paleniska automatycznego 21

5.5. POŁĄCZENIE KOTŁA Z INSTALACJĄ ELEKTRYCZNĄ Pomieszczenie kotłowni powinno być wyposażone w instalację elektryczną 230V/50Hz zgodnie z wymogami obecnie obowiązujących, szczegółowych przepisów kraju przeznaczenia. Instalacja elektryczna musi być zakończona gniazdem wtykowym wyposażonym w styk ochronny. Wadliwa instalacja może spowodować uszkodzenie sterownika oraz stanowić zagrożenie dla użytkowników kotłowni. Zabrania się stosowania przedłużaczy. W przypadku konieczności odłączenia podajnika nie należy demontować hallotronu, można go rozłączyć na kostce przyłączeniowej. Sterownik oraz urządzenia z nim współpracujące pracują pod napięciem 230 V toteż wszelkie przyłączenia mogą być wykonywane jedynie przez osobę posiadającą niezbędne kwalifikacje (elektryka z uprawnieniami). Instalacja elektryczna musi spełniać wymagania obecnie obowiązujących, szczegółowych przepisów kraju przeznaczenia. UWAGA: Należy zwrócić uwagę, aby przewody zasilające urządzenia pracujące pod napię ciem znajdowały się z dala od elementów kotła, które w trakcie eksploatacji ulegają nagrzewaniu (pokrywa wyczystki górnej, czopuch, drzwiczki). 6. WYTYCZNE OBSŁUGI I EKSPLOATACJI 6.1. NAPEŁNIANIE WODĄ Napełnianie kotła i całej instalacji wodą powinno odbywać się przez króciec spustowy kotła. Czynność tę należy prowadzić powoli, aby zapewnić usunięcie powietrza z instalacji. O całkowitym napełnieniu instalacji wodą świadczy wypływ wody z rury przelewowej naczynia wzbiorczego systemu otwartego. Przy napełnianiu układu co. wodą zaleca się poluzować śrubunek w miejscu połączenia kotła z instalacją (na króćcu wody gorącej). W momencie wypłynięcia wody - dokręcić śrubunek. Kocioł typu SAS ECO można podłączyć z instalacją ogrzewczą za pośrednictwem wymiennika ciepła. Ze względu na małą pojemność wodną instalacji po stronie układu otwartego zalecany jest montaż zaworu zabezpieczenia termicznego przed przegrzaniem. Schładzanie układu z wykorzystaniem wody sieciowej zapobiega przegrzaniu kotła, wygotowaniu wody, uszkodzeniu instalacji w przypadku sytuacji awaryjnej: brak dostaw energii elektrycznej, awarii pompy, czy braku odbioru ciepła po stronie instalacji. W przypadku rezygnacji z montażu zaworu zabezpieczającego należy króciec zabezpieczyć korkiem. UWAGA: Niedopuszczalne i zabronione jest uzupełnianie wody w przypadku awarii instalacji stwierdzenia braku wody w kotle, a kocioł jest silnie rozgrzany, ponieważ można w ten sposób spowodować uszkodzenie lub pęknięcie! 22

Po zakończeniu sezonu grzewczego nie należy spuszczać wody z instalacji i kotła. Gdy zachodzi potrzeba, spuszcza się wodę po jej uprzednim ostudzeniu przez króciec spustowy kotła, do zlewu lub kratki ściekowej. 6.2. ROZPALANIE I PRACA KOTŁA Rozpalanie paliwa w kotle należy rozpocząć po uprzednim upewnieniu się, że instalacja grzewcza napełniona jest wodą oraz czy nie nastąpiło jej zamarznięcie. Należy również sprawdzić, czy nie następują przecieki wody w kotle lub na połączeniach gwintowanych. Należy również pamiętać, aby przed pierwszym rozruchem wygrzać komin. Osoba obsługująca kocioł powinna wiedzieć, że niektóre powierzchnie kotła są gorące i przed ich dotykaniem należy założyć na ręce rękawice ochronne! Należy również stosować okulary ochronne. Spaliny wydobywając się z zatkanego komina są niebezpieczne. Komin i łącznik należy utrzymywać w czystości; powinny one być czyszczone zgodnie z instrukcją wytwórcy. Kanały spalinowe kotła należy utrzymywać w czystości. Należy stosować jedynie zalecane paliwa. 6.2.1. ROZPALANIE I PRACA KOTŁA W TRYBIE PRACY AUTOMATYCZNEJ Przed rozpaleniem kotła należy załączyć sterownik w tryb pracy ręcznej, tak aby podajnik podał kilka porcji miału (w tym trybie sterowania podajnik oraz wentylator można włączać niezależnie od siebie). Na wtłoczonej warstwie paliwa należy poprzez drzwiczki rozpałowe ułożyć zgniecione kawałki papieru, a na papier kawał ki drewna. Następnie papier podpalić, zamknąć drzwiczki, włączyć wentylator. Kiedy palenisko jest równomiernie rozżarzone, należy przełączyć sterownik w tryb pracy automatycznej. Po jednorazowym rozpaleniu kocioł pracuje w zasadzie bezobsługowo, a proces spalania odbywa się w sposób ciągły. Dalsza obsługa kotła ogranicza się do uzupełniania zasobnika paliwa i opróżniania szuflady popielnikowej z nagromadzonego popiołu. Podczas załadunku paliwa do kosza zasypowego należy zwracać uwagę, aby w paliwie nie znajdowały się większe kawałki węgla, a w szczególności kamienie mogące spowodować zablokowanie podajnika! Nastawy sterownika należy wyregulować w zależności od aktualnych temperatur zewnętrznych oraz jakości i typu spalanego paliwa zgodnie z instrukcją obsługi sterownika dołączoną do niniejszej dokumentacji (rozdz. Programowanie Parametrów Pracy Kotła). W trybie pracy automatycznej sterownik dokonuje pomiarów temperatury wody w kotle i na jej podstawie odpowiednio steruje pracą podajnika paliwa oraz wentylatora nadmuchowego wg wcześniej dobranych optymalnych dla danego typu paliwa nastaw. Natomiast w zależności od warunków pogodowych regulację intensywności spalania oraz mocy cieplnej kotła należy zmieniać, dostosowując wartość temperatury wody opuszczającej kocioł do zmieniających się warunków (lub w przypadku za- 23

montowania zaworu trój- lub czterodroznego poprzez zmianę ustawienia zasuwy regulacyjnej). Jednocześnie sterownik steruje pracą pomp co. i c.w.u., podłogową, mieszającą (jeżeli instalacja grzewcza jest wyposażona w pompy). W trakcie pracy kotła nie zaleca się otwierania żadnych z drzwiczek, gdyż może to powodować cofanie się spalin do kosza zasypowego. W instalacji centralnego ogrzewania zapotrzebowanie ciepła zmienia się wraz ze zmianą warunków zewnętrznych, tj. pory dnia i zmiany temperatury zewnętrznej. Wartość temperatury wody opuszczającej kocioł zależy również od charakterystyki cieplnej budynku, tj. od użytych do budowy materiałów budowlanych, a szczególnie izolacyjnych. 6.2.2. ROZPALANIE I PRACA KOTŁA W TRYBIE TRADYCYJNEGO PALENISKA Przed rozpoczęciem rozpalania należy całkowicie otworzyć drzwiczki podwójne (poz. 3), natomiast drzwiczki zasypowe (poz. 6) oraz drzwiczki wyczystne (poz. 7) powinny być całkowicie zamknięte. Dla zabezpieczenia przed cofaniem się spalin do kosza zasypowego podczas spalania paliw w sposób tradycyjny (na ruszcie wodnym), wskazane jest przy najmniej częściowe wypełnienie miałem zasobnika opału (poz. 12), a następnie w trybie sterowania ręcznego wykonanie kilku cykli pracy podajnika. Przed rozpalaniem kotła w trybie tradycyjnego paleniska należy usunąć szufladę popielnika (poz. 4) natomiast do użycia przygotować kratkę zabezpieczającą palenisko (poz. 2), kratka ta zabezpiecza przed wydostawaniem się żaru poza obręb paleniska - stanowi ona standardowe wyposażenie kotła). Następnie na ruszcie paleniska umieścić zgniecione kawałki papieru oraz drewno. W górnej części drzwiczek podwójnych (poz. 3). umiejscowić kratkę zabezpieczającą żar (poz. 2). Sposób montażu kratki zabezpieczającej palenisko: górną część kratki wsunąć w uchwyty mocujące znajdujące się w górnej części otworu paleniskowego (do oporu), dolną część kratki wsunąć tak, aby wypustki ustalające jej prawidłowe umiejscowienie znalazły się w otworach znajdujących się w dolnej części otworu paleniskowego. Sposób demontażu kratki zabezpieczającej palenisko: kratkę przesunąć do góry (do oporu). Uwaga: kratka może być silnie rozgrzana! dolną część kratki wysunąć na zewnątrz kotła, wysunąć kratkę (do dołu). Wypełnioną materiałem rozpałowym przestrzeń paleniska podpalić. Po rozpaleniu - poprzez otwór drzwiczek zasypowych (poz. 6) - narzuca się cienką warstwę węgla. Po rozpaleniu się węgla należy - poprzez drzwiczki zasypowe (poz. 6) dosypać nieco 24

grubszą warstwę węgla, dopiero po jej rozpaleniu można napełnić komorę paleniska kotła paliwem (po uprzednim zamknięciu drzwiczek podwójnych). Następnie należy ustalić położenie klapy dozującej powietrze (poz. 1) w drzwiczkach podwójnych za pomocą śruby regulacyjnej, bądź cięgna i miarkownika ciągu powietrza (poz. 9), tak aby uzyskać wymaganą wydajność cieplną i żądaną temperaturę (miarkownik ciągu powietrza nie stanowi wyposażenia standardowego kotła istnieje natomiast możliwość jego montażu w znajdującym się w części górnej kotła króćcu), w przypadku rezygnacji z jego zamontowania należy króciec zabezpieczyć korkiem. Miarkownik ciągu powietrza połączony cięgnem z klapką samoczynnie w sposób mechaniczny dozuje wlot powietrza do procesu spalania. Temperaturę można kontrolować na termometrze (poz. 15). W przypadku zgaśnięcia ognia w kotle w czasie rozpalania należy oczyścić palenisko, przewietrzyć kanały kotła i rozpalanie rozpocząć ponownie. W czasie roz palania może wystąpić dymienie do pomieszczenia kotłowni lub roszenie (pocenie) kotła. Po rozgrzaniu się kotła i przewodu kominowego powyższe niekorzystne zjawiska powinny ustąpić. W trakcie normalnej eksploatacji kotła w trybie palenia tradycyjnego proces spalania polega na okresowym uzupełnianiu paliwa w komorze paleniskowej. Jednorazowy zasyp paliwa podstawowego wystarcza na ponad 5 godzin pracy kotła z mocą znamionową. Przy mniejszych wydajnościach okres stałopalności (przerwy w zasypywaniu) można wydłużyć o kilka godzin. 6.3. CZYSZCZENIE KOTŁA W celu oszczędnego zużycia paliwa oraz uzyskania deklarowanej mocy i sprawności cieplnej kotła niezbędne jest utrzymanie w należytej czystości komory spalania i kanałów konwekcyjnych. W komorze paleniskowej kotła szczególną uwagę należy zwrócić na okresowe oczyszczanie mikroszczelin w płycie paleniska automatycznego (poz. 26), otworów systemu dystrybucji powietrza (poz. 25), okolic gardła podajnika tłokowego. Czyszczenia kanałów konwekcyjnych, w których osiadają lotne popioły należy dokonywać systematycznie, co 3 7 dni, a w szczególności przy użytkowaniu kotła w trybie paleniska tradycyjnego. Do tego celu służą narzędzia, w które wyposażony jest kocioł. Czyszczenie kanałów konwekcyjnych kotła umożliwiają drzwiczki wyczystne przednie (poz. 7) oraz drzwiczki rozpalno-zasypowe (poz. 6). Dodatkowo należy dokonywać okresowego oczyszczania znajdującej się w tylnej części kotła komory powietrznej, w której gromadzi się pył spadający z płyty paleniska automatycznego. Czyszczenia takiego dokonuje się poprzez wyczystkę komory powietrznej (poz. 23). Czyszczenia kotła należy rozpocząć od zabezpieczenia obszaru motoreduktora, przewodów elektrycznych, wentylatora nadmuchowego przed lotnymi popiołami, pyłami pochodzącymi z komory spalania, kanałów konwekcyjnych wymiennika. Okresowe opróżnienie zasobnika opału (poz. 12) jest możliwe przy pomocy klapki otworu rewizyjnego (poz. 18). Również istotne dla prawidłowej eksploatacji kotła jest czyszczenie przewodu kominowego. 25

Nie stosowanie się do w/w zaleceń, może powodować nie tylko duże straty ciepła, ale również utrudniać obieg spalin w kotle, co z kolei może być przyczyną dymienia z kotła. Systematyczna obsługa przedłuża żywotność kotła i towarzyszących mu urządzeń. 6.4. ZAKOŃCZENIE PALENIA Po zakończeniu sezonu grzewczego lub w innych przypadkach planowanego wyłączenia kotła należy doprowadzić do wypalenia się zasypanej porcji paliwa. Po wygaszeniu kotła i ostudzeniu należy usunąć z paleniska wszystkie pozostałości po spalonym paliwie i dokonać czyszczenia oraz konserwacji całego kotła. Należy dokonać konserwacji (poprzez przesmarowanie olejem) wewnętrznych przegród komory paleniskowej oraz wszystkich elementów ruchomych. Na okres przerwy w funkcjonowaniu kotła w szczególności zabezpieczyć należy mechanizm podający paliwo do komory paleniskowej poprzez przesmarowanie poziomych prowadnic. Na okres przerwy w sezonie grzewczym nie należy spuszczać wody z kotła i instalacji. W przypadku awaryjnego wygaszenia kotła rozpalone paliwo należy usunąć do blaszanych pojemników i wynieść na zewnątrz kotłowni, względnie rozża rzone w palenisku paliwo zasypać piaskiem. UWAGA: Nie wolno gasić paliwa wodą w pomieszczeniu kotłowni! 6.5. WARUNKI BEZPIECZNEJ EKSPLOATACJI W celu zachowania bezpiecznych warunków obsługi kotła należy przestrzegać następujących zasad: utrzymywać w należytym stanie technicznym kocioł i związaną z nim instalację, a w szczególności dbać o szczelność instalacji co. oraz szczelność zamknięć drzwiczek i otworów wyczystkowych, utrzymywać porządek w kotłowni i nie składować żadnych przedmiotów nie związanych z obsługą kotła, w okresie zimowym nie należy stosować przerw w ogrzewaniu, by nie dopuścić do zamarznięcia wody w instalacji lub jej części. Zamarznięcie, szczególnie rury bezpieczeństwa (przelewowej) jest bardzo groźne, gdyż może spowodować zniszczenie kotła, niedopuszczalne jest rozpalanie kotła przy użyciu takich środków jak benzyna, nafta, rozpuszczalnik, gdyż może to spowodować wybuch lub poparzenie użytkownika, w przypadku awarii instalacji i stwierdzenia braku wody w kotle nie należy jej uzupełniać kiedy kocioł jest silnie rozgrzany, gdyż może to spowodować awarię kotła, wszystkie usterki kotła niezwłocznie usuwać. Kocioł należy regularnie oczyszczać z sadzy i substancji smolistych - każdy osad na ściankach kanałów konwekcyjnych zakłóca właściwy odbiór ciepła z wymiennika - obniża to sprawność urządzenia oraz zwiększa zużycie paliwa. 26

7. STANY NIEPRAWIDŁOWEJ PRACY KOTŁA PROBLEM Niska wydajność cieplna urządzenia Dymienie PRZYCZYNA/ OBJAW zanieczyszczenie kanałów spalinowych brak dopływu świeżego powietrza do kotłowni spalanie nieodpowiedniego paliwa błędnie dobrana moc kotła do powierzchni ogrzewanej nieprawidłowo zaprojektowana i wykonana instalacja c.o. nieprawidłowa praca sterownika wentylatora lub podajnika niedostateczny ciąg kominowy zanieczyszczenie kanałów spalinowych zużycie szczeliwa uszczelniającego drzwiczki i otwory wyczystkowe niewłaściwe połączenie kotła z kominem bardzo niskie ciśnienie atmosferyczne nieodpowiednia pozycja przepustnicy spalin w stosunku do występującego ciągu kominowego zbyt duża warstwa popiołów lotnych nagromadzona w obrębie zawirowywaczy spalin SPOSOBY USUNIĘCIA przeczyścić kanały spalinowe poprzez drzwiczki wyczystne sprawdzić stan wentylacji nawiewnej w kotłowni, poprawić jej drożność spalać paliwo o odpowiedniej jakości (patrz rozdział Paliwo ) wyregulować nastawy sterownika stosownie do warunków pogodowych oraz rodzaju paliwa, w szczególności ustawić właściwy czas przerwy w podawaniu, jeżeli sterownik nie funkcjonuje prawidłowo zajrzeć do instrukcji obsługi sterownika sprawdzić drożność komina oraz jego parametry (patrz tabela zgodności wysokości i przekroju komina względem mocy kotła), sprawdzić czy komin nie kończy się poniżej najwyższej kalenicy dachu przeczyścić kocioł przez drzwiczki wyczystne wymienić szczeliwo uszczelniające drzwiczki i otwory wyczystkowe (jest to materiał eksploatacyjny podlegający regularnej wymianie) sprawdzić dokładność połączenia kotła z kominem wyregulować pozycję przepustnicy, w przypadku jej zbytniego przymkniecia, utrudniającego odpływ spalin do komina oczyścić zarówno zawirowywacze spalin, jak i kanały spalinowe, za pomocą dostępnych narzędzi do obsługi kotła. 27