Temat kompleksowy: Moja Ojczyzna Temat zajęć : Poznajemy sąsiadów Polski. Poznajemy herby polskich miast ćwiczenia w sferze percepcyjnej. Zdjęcia herbów różnych polskich miast. Dzieci oglądają zdjęcia przedstawiające herby polskich miast. Zastanawiają się, dlaczego mają taki wygląd. Wybierają najciekawszy herb. R. opowiada dzieciom historie wybranych herbów. Herby przedstawiają charakterystyczne cechy danej miejscowości. Mogą to być elementy architektury, np.: wieże, kościoły, zamki oraz inne budynki. Przykładem takiego miasta jest np. Malbork lub Toruń. Mogą to być również postacie świętych, najczęściej patronów starych miejscowych kościołów, lub ich atrybuty, np. święty Piotr z kluczami do bram raju i czyśćca jest przedstawiony na herbie Ciechanowa. Herby mogą również informować o tym, kto założył dane miasto i kto był jego właścicielem. Herby mogą również nawiązywać swym znaczeniem do nazw miast, np. w herbie miasta Łodzi znajduje się łódź. Mogą się na nich również znajdować inne charakterystyczne dla danej miejscowości elementy, np.: krajobraz, środowisko przyrodnicze, elementy związane z legendą o powstaniu miasta.
Zajęcia 1. Z wizytą u naszych sąsiadów zajęcia prowadzone metodami aktywizującymi. Wyjaśnienie znaczenia słowa sąsiad. Wycięty z białego papieru kontur mapy Polski. R. mówi im zagadkę I. Fabiszewskiej. Mieszka obok ciebie, więc się dobrze znacie. Czasem też się w domach swoich odwiedzacie. (sąsiad) R. pyta: Kogo nazywamy sąsiadem? Kto z was zna swoich sąsiadów? Następnie układa kontur mapy Polski. Pyta dzieci: Co to jest? Czy Polska ma sąsiadów? Gdzie mieszkają sąsiedzi Polski? (Poza granicami naszego kraju). Przypomina, co znaczą słowa granice państwa. Proponuje poznanie sąsiadów Polski.
Zapoznanie z sąsiadami Polski. Wycięty z białego papieru kontur mapy Polski, mapa Europy, kartoniki z nazwami państw graniczących z Polską: Niemcy Czechy Słowacja Litwa Białoruś Rosja Ukraina
Dzieci z pomocą R. odnajdują na niej Polskę i wodzą palcem po jej granicach. R. układa na dywanie kartoniki, na których są zapisane nazwy państw graniczących z Polską: Niemcy, Czechy, Słowacja, Litwa, Białoruś, Rosja, Ukraina. Dzieci czytają nazwy państw. R. pokazuje te państwa na mapie. Dzieci kładą kartoniki z nazwami państw w odpowiednich miejscach przy konturze Polski. Zaproszenie w podróż do wybranych krajów naszych sąsiadów.
R. zaprasza w podróż do kraju jednego z naszych sąsiadów do Czech. Wizyta w Czechach. Zdjęcie flagi Czech, koperta i pocięte na części zdjęcie flagi Czech dla każdego dziecka. R. wita się z dziećmi, mówiąc: Ahoj. Dzieci odpowiadają tak samo. Dzieci opisują wygląd flagi. Poszukują podobieństwa do flagi Polski (np. czy jest na niej kolor czerwony lub biały). R. rozdaje koperty z pociętą na części flagą Czech. Dzieci układają flagę. R. pyta: Jakie miasto jest stolicą Czech? Jaki jest ulubiony przysmak Czechów? Opowiada dzieciom o czeskich knedlikach i pokazuje Pragę na mapie. Wizyta w Niemczech. flaga Niemiec zdjęcia niemieckich samochodów (np.: mercedesa, audi, volkswagena, opla)
kolorowe wstążki lub chusty.
Dzieci przemieszczają się samolotem do kolejnego sąsiada Polski do Niemiec, gdzie R. wita je po niemiecku, mówiąc: Guten Morgen, opisują flagę Niemiec, porównują ją z flagą Polski i układają z elementów. Następnie R. układa na dywanie, odwrócone obrazkami do dołu, zdjęcia przedstawiające różne niemieckie samochody. Chętne dziecko wybiera zdjęcia i odgaduje marki umieszczonych na nich samochodów (np.: Mercedes, Audi, Volkswagen, Opel). Potem R. rozdaje dzieciom kolorowe wstążki lub chusty. Włącza nagranie dowolnego utwór niemieckiego kompozytora: Ludwiga van Beethovena lub Jana Sebastiana Bacha. Przy dźwiękach muzyki dzieci wykonują dowolne improwizacje taneczne. https://youtu.be/namojgt0lk4 R. pokazuje na mapie stolicę Niemiec Berlin. Wizyta na Słowacji. zdjęcia słowackich Tatr, ilustracje do legendy o Janosiku.
Janosik żył w Białce Tatrzańskiej, która była siedzibą grupy zbójników. Zbóje jako panowie Podhala nikogo się nie bali, byli bowiem silnymi mężczyznami o rosłej posturze. Janek nie chciał pracować dla Pana, tak jak reszta chłopstwa. Za nieposłuszeństwo syna, kazano pobić ojca, co było przyczyną jego śmierci. Chłopiec nie miał już nikogo na tym świecie. Pragnął pomścić los ojca i Podhalan, którzy pracowali ponad swoje siły, a mimo to cierpieli głód. Janek postanowił przyłączyć się do zbójników, w tym celu udał się w góry do ich jaskini. Aby zostać zbójeckim kompanem musiał przejść ciężką próbę i wiele sprawdzianów. Kiedy udało się Jankowi dojść do zbójników, ci akurat zmierzali do wielkiej jaskini. Niedaleko znajdowała się druga jaskinia zamieszkiwana przez boginki, była ona po drugiej stronie niedźwiedziej góry. Trzecia jaskinia była już w Tatrach Liptowskich, to właśnie w niej Janek chronił się długo ze swą ukochaną Maryną. Gdy Janek dogonił zbójników, drogę zagrodzili mu wartownicy, którzy zabezpieczali zbójników przed panami. Chłopiec na pytanie dokąd idzie odpowiedział, że chce się przyłączyć do zbójników. Ci jednak mu nie uwierzyli. Zbójnicy postanowili, że chłopiec musi się wykazać. Musiał przeskoczyć z jednej góry na drugą, co nie było proste bo góry rozdzielała jeszcze rzeka. A p drugie musiał ładnie zaśpiewać i zatańczyć, bo tak przystało prawdziwemu zbójnikowi. Janek wiedział, że mimo trudności zadań, są one wykonalne. Zbójnicy poszli wojować więc Janek dostał czas na ćwiczenia. Chłopcu strasznie dłużył się czas więc postanowił pospacerować w kierunku gór, jednak zabłądził w głębi bukowiańskiego lasu. Na szczęście Janek dojrzał światełko i podążył w jego kierunku. Ujrzał chatkę, więc wszedł do środka i pochwalił Boga. W izbie zobaczył kobietę, która była czarownicą i poprosił ją o nocleg. Kobieta ostrzegła chłopca, że mieszkają z nią jeszcze dwie siostry, które mogą go zabić. Janek jednak nie miał siły iść dalej i postanowił spędzić tam noc. Ułożył się wygonie na ławie i zasnął. Gdy przyszły pozostałe dwie czarownice, postanowiły nie zabijać Janka, gdyż bardzo chłopiec im się spodobał, musiał jednak poddać się próbie. Polegała ona na położeniu rozpalonych węgli na brzuchu. Janek przetrzymał próbę mimo iż gorące węgle wyżłobiły mu dziurę w brzuchu. Czarownice postanowiły pomóc chłopcu w zostaniu zbójnikiem. Jedna kobiet pozbierała podkowy końskie, aby wykuć mu ciupagę zbójecką. Druga upolowała zwierzę, aby wykonać mu opaskę zbójecką. Trzecia zbierała len i uplotła mu koszulę. Ciupaga pomogła mu przeskakiwać z góry na górę i mogła rąbać ośmioro drzwi na raz, na dziewiątych traciła swą moc. Opaska
dawał mu dawał mu nadprzyrodzoną siłę, tak że mógł wyrywać drzewa z korzeniami, a koszula nie przepuszczała kul. Rankiem Janek wyszedł z chaty na spotkał się ze zbójcami. Przypomnieli mu o warunkach, które musi spełnić aby do nich dołączyć. Chłopiec odbił się na ciupadze i przeskoczył z góry na górę. Harnaś jednak nie chciał przyjmować Janka do swej zbójeckiej grupy więc zdecydował aby Janek zmierzył się siłą ze zbójnikami. Oczywiście dzięki koszuli pokonał wszystkich. Wobec tego postawił mu się sam Harnaś. Było trudno pokonać Harnasia, gdyż siłą dorównywał turowi. Jednak za pomocą podarków od czarownic, udało się pokonać Jankowi i Harnasia. W dowód szacunku Harnaś zdjął swą wysoką, zbójecką czapkę, założył mu ją na głowę i nazwał Janosikiem. Odtąd wszyscy szanowali Janosika teraz obaj byli panami Podhala. Janosik zabierał bogatym panom a pomagał biednym aby nie pomarli z głodu. Zawsze wymykał się wojsku z rąk. Postanowiono więc uciec się do podstępu. Powiedziano Marynie, że Janosik po słowackiej stronie znalazł sobie inną dziewczynę, którą kocha. Była to podstępne kłamstwo. Janosik nigdy nie zdradzał Maryny. Ale Maryna jak to kobieta ze złamanym sercem uwierzyła w te kłamstwa i postanowiła pomóc wojsku. Gdy Janosik tylko wszedł do izby, Maryna odpięła mu opasek, zdjęła koszulę i rzuciła je do przepaści razem z ciupagą. Po chwili wbiegła straż aby pojąć Janosika. Maryna dopiero wtedy zdała sobie sprawę, że to pułapka i co właśnie zrobiła. Było jednak na to za późno. Sąd wydał wyrok powieszenia Janosika na haku za "pośrednie źebro" (ostatnie żebro) Maryna cały czas płakała i przepraszała Janosika. Ten jednak jak przystało na prawdziwego zbója palił fajkę i konał w bólach i męczarniach. Podobno wypalił funt tabaki zanim zmarł. Maryna przytuliła się do niego, a Janosik chcąc ją pogłaskać, nie zdawał sobie sprawy jaka siła pozostała mu w ręce i zgniótł jej czaszkę. Tak oto zginęli oboje. Dzieci przemieszczają się do kolejnego sąsiada Polski na Słowację. R. wita je słowami: Dobre rano. Dzieci opisują flagę Słowacji, porównują ją z flagą Polski i układają z elementów. R. pokazuje dzieciom zdjęcia słowackich Tatr. Wyjaśnia, że część tych gór leży po polskiej stronie, a część po słowackiej. Opowiada legendę o Janosiku. Zapoznanie z Unią Europejską. R. wyjaśnia dzieciom, że chociaż każde z państw, które odwiedziły podczas zajęć, ma swój język, swoje tradycje i swą kulturę, to wszystkie mają również coś wspólnego. Leżą w Europie i są członkami jednej wielkiej rodziny, którą jest Unia Europejska. Polska również jest jej członkiem.
Karta pracy, cz. 5, nr 24 Dzieci czytają napis, wskazują Polskę na mapie, czytają nazwy wybranych państw należących do Unii Europejskiej, wskazują nazwy państw, które są sąsiadami Polski. Zajęcia 2. Ćwiczenia gimnastyczne. Zabawy na świeżym powietrzu. Zabawy skakankami. Zorganizowanie konkursu skoków na skakance. Dzieci skaczą obunóż na skakance. Liczą, ile razy im się to udało. R. zapisuje wyniki na kartce. Gra w kręgle. Kręgle, kula do kręgli. R. wyjaśnia dzieciom zasady gry. Ustawia kręgle w czterech rzędach, jeden przed drugim (w pierwszym rzędzie jeden kręgiel, w drugim rzędzie są dwa kręgle, w trzecim rzędzie są trzy kręgle, a w czwartym rzędzie cztery kręgle). Wyznacza linię rzutu. Dzieci kolejno rzucają kulą, starając się przewrócić jak największą liczbę kręgli. Zamek czy zamek? rozmowa na temat znaczenia słowa zamek i jego wieloznaczności. Zdjęcia przedstawiające zamki: w Krakowie w Warszawie,
zamek błyskawiczny, mała szkatułka na biżuterię (zamykana na klucz). R. układa na stole zdjęcia przedstawiające zamek w Krakowie i zamek w Warszawie. Dzieci wypowiadają się na ich temat. R. informuje, gdzie znajdują się te budowle. Następnie przekazuje kilka informacji na temat zamków, np. w jakim celu w dawnych czasach budowano zamki, z jakich materiałów je budowano, kto je zamieszkiwał. Układa na stole zamek błyskawiczny oraz np. zamkniętą na klucz małą szkatułkę na biżuterię. Pyta, co te przedmioty mają wspólnego z przedstawionymi na zdjęciach zamkami. Informuje, że słowo zamek ma wiele znaczeń: zamek w szkatułce, zamek z drzwiach, zamek przy kurtce. Pyta dzieci, czy znają jeszcze inne słowa, które mają wiele znaczeń (np.: pilot, zebra).
Karta pracy, cz. 5, nr 25 Dzieci odszyfrowują nazwy krajów według podanego kodu, odszukują litery wśród naklejek i naklejają je w odpowiednich miejscach, czytają te wyrazy, czytają nazwy wybranych państw Unii Europejskiej. POWODZENIA!!!!!