Wniosek DECYZJA RADY

Podobne dokumenty
Wniosek DECYZJA RADY

Wniosek DECYZJA RADY

Wniosek DECYZJA RADY

Wniosek DECYZJA RADY

Wniosek ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

Wniosek ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

Wniosek DECYZJA RADY

Wniosek DECYZJA RADY

Wniosek DECYZJA RADY

Rada Unii Europejskiej Bruksela, 1 czerwca 2017 r. (OR. en) Jeppe TRANHOLM-MIKKELSEN, Sekretarz Generalny Rady Unii Europejskiej

Wniosek DECYZJA RADY

Wniosek ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

Wniosek DECYZJA RADY

Wniosek DECYZJA RADY

Wspólny wniosek DECYZJA RADY

Wniosek DECYZJA RADY

Wspólny wniosek DECYZJA RADY

Wniosek DECYZJA RADY

Wniosek DECYZJA RADY

Wniosek DECYZJA RADY

Wniosek DECYZJA RADY

Wniosek DECYZJA RADY

Wniosek ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY. zmieniające rozporządzenie (UE) nr 1380/2013 w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa

Zalecenie DECYZJA RADY

Wniosek DECYZJA RADY

Wniosek DECYZJA RADY. w sprawie podpisania, w imieniu Unii Europejskiej, Konwencji Rady Europy o zapobieganiu terroryzmowi (CETS No.

Wniosek DECYZJA RADY

Wniosek DECYZJA RADY

Rada Unii Europejskiej Bruksela, 13 lipca 2017 r. (OR. en) Jeppe TRANHOLM-MIKKELSEN, Sekretarz Generalny Rady Unii Europejskiej

Wniosek DECYZJA RADY. w sprawie ewentualnego przeniesienia siedziby ICCO z Londynu do Abidżanu

Wniosek DECYZJA RADY

Rada Unii Europejskiej Bruksela, 2 czerwca 2016 r. (OR. en) Jeppe TRANHOLM-MIKKELSEN, Sekretarz Generalny Rady Unii Europejskiej

Wniosek ROZPORZĄDZENIE RADY

Wniosek DECYZJA RADY

Wniosek ROZPORZĄDZENIE RADY

Wniosek ROZPORZĄDZENIE RADY

Wniosek DECYZJA WYKONAWCZA RADY

Wniosek DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

Wniosek DECYZJA RADY

Wniosek DECYZJA RADY

Wniosek DECYZJA RADY

Wniosek DECYZJA RADY

Wniosek DECYZJA RADY. w sprawie zawarcia Umowy między Unią Europejską a Tuvalu dotyczącej zniesienia wiz krótkoterminowych

Wniosek DECYZJA RADY

Rada Unii Europejskiej Bruksela, 19 października 2017 r. (OR. en)

Wspólny wniosek DECYZJA RADY

Wspólny wniosek DECYZJA RADY

Wniosek DECYZJA WYKONAWCZA RADY

Wniosek DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

Wniosek DECYZJA RADY

Wniosek DECYZJA WYKONAWCZA RADY

Rada Unii Europejskiej Bruksela, 3 października 2017 r. (OR. en)

Wniosek DYREKTYWA RADY

Wniosek DECYZJA RADY. w sprawie zawarcia Umowy między Unią Europejską a Republiką Vanuatu dotyczącej zniesienia wiz krótkoterminowych

Rada Unii Europejskiej Bruksela, 4 czerwca 2015 r. (OR. en) Uwe CORSEPIUS, Sekretarz Generalny Rady Unii Europejskiej

Wniosek ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

Wniosek DECYZJA WYKONAWCZA RADY

Zalecenie DECYZJA RADY

Wniosek ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

Rada Unii Europejskiej Bruksela, 29 listopada 2016 r. (OR. en) Jeppe TRANHOLM-MIKKELSEN, Sekretarz Generalny Rady Unii Europejskiej

Wniosek DECYZJA RADY

Wniosek DECYZJA WYKONAWCZA RADY

Rada Unii Europejskiej Bruksela, 21 kwietnia 2016 r. (OR. en) Jeppe TRANHOLM-MIKKELSEN, Sekretarz Generalny Rady Unii Europejskiej

Wniosek DECYZJA RADY

Wniosek ROZPORZĄDZENIE RADY

Rada Unii Europejskiej Bruksela, 16 grudnia 2015 r. (OR. en) Jeppe TRANHOLM-MIKKELSEN, Sekretarz Generalny Rady Unii Europejskiej

Wniosek DECYZJA RADY

Wniosek ROZPORZĄDZENIE RADY

Wniosek DECYZJA WYKONAWCZA RADY

Wniosek DECYZJA RADY

Wniosek DYREKTYWA RADY

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) NR

Wniosek DECYZJA RADY

11917/12 MSI/akr DG C1

Wniosek DECYZJA WYKONAWCZA RADY

Rada Unii Europejskiej Bruksela, 25 sierpnia 2016 r. (OR. en) Jeppe TRANHOLM-MIKKELSEN, Sekretarz Generalny Rady Unii Europejskiej

Wniosek ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

Rada Unii Europejskiej Bruksela, 18 stycznia 2017 r. (OR. en) Jeppe TRANHOLM-MIKKELSEN, Sekretarz Generalny Rady Unii Europejskiej

Wniosek ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

Rada Unii Europejskiej Bruksela, 3 czerwca 2015 r. (OR. en) Uwe CORSEPIUS, Sekretarz Generalny Rady Unii Europejskiej

Wniosek DECYZJA RADY

Wniosek DECYZJA RADY

Wniosek DECYZJA WYKONAWCZA RADY

Wniosek DECYZJA RADY

Wniosek ROZPORZĄDZENIE RADY. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 974/98 w odniesieniu do wprowadzenia euro na Litwie

RADA UNII EUROPEJSKIEJ. Bruksela, 13 maja 2014 r. (OR. fr) 8585/14. Międzyinstytucjonalny numer referencyjny: 2014/0115 (NLE) PECHE 186

Wniosek DECYZJA WYKONAWCZA RADY

Wniosek DECYZJA RADY

Wniosek DECYZJA RADY. z dnia [ ] r.

Wniosek ROZPORZĄDZENIE RADY

Rada Unii Europejskiej Bruksela, 20 grudnia 2017 r. (OR. en) Jeppe TRANHOLM-MIKKELSEN, Sekretarz Generalny Rady Unii Europejskiej

Rada Unii Europejskiej Bruksela, 9 czerwca 2017 r. (OR. en) Jeppe TRANHOLM-MIKKELSEN, Sekretarz Generalny Rady Unii Europejskiej

Wniosek DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

Wniosek ROZPORZĄDZENIE RADY. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 974/98 w odniesieniu do wprowadzenia euro na Łotwie

Wniosek DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

Wniosek DECYZJA RADY

Wspólny wniosek DECYZJA RADY

Wniosek DECYZJA RADY

Wniosek DECYZJA RADY

Wniosek DECYZJA RADY

Transkrypt:

KOMISJA EUROPEJSKA Bruksela, dnia 4.4.2017 r. COM(2017) 165 final 2017/0076 (NLE) Wniosek DECYZJA RADY w sprawie podpisania, w imieniu Unii Europejskiej, i tymczasowego stosowania Umowy dwustronnej pomiędzy Unią Europejską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki w sprawie środków ostrożnościowych odnoszących się do ubezpieczeń i reasekuracji PL PL

1. KONTEKST WNIOSKU Przyczyny i cele wniosku UZASADNIENIE Niniejszy wniosek przedstawiany jest w oparciu o decyzję Rady z dnia 21 kwietnia 2015 r. 1, zgodnie z którą Komisja została upoważniona do rozpoczęcia negocjacji ze Stanami Zjednoczonymi Ameryki (USA) dotyczących zawarcia umowy w sprawie ubezpieczeń i reasekuracji. Zgodnie z tą decyzją i wytycznymi negocjacyjnymi Komisja Europejska wynegocjowała w 2016 r. umowę dwustronną z USA w sprawie środków ostrożnościowych odnoszących się do ubezpieczeń i reasekuracji. Ta umowa dwustronna obejmuje trzy obszary, tj. nadzór nad grupą, reasekurację oraz wymianę informacji między organami nadzoru: określono w niej warunki dotyczące nadzoru nad grupą na terytorium obu stron umowy w odniesieniu do ich grup ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych. Grupy ubezpieczeniowe i reasekuracyjne z UE i USA prowadzące działalność w obu jurysdykcjach nie będą podlegały niektórym wymogom dotyczącym nadzoru nad grupą w odniesieniu do ich działalności na poziomie światowym, ale organy nadzoru zachowają możliwość wymagania i otrzymywania informacji na temat ich działalności na poziomie światowym, która mogłaby zaszkodzić ubezpieczającym lub stabilności finansowej; określono w niej warunki ostrożnościowe mające zastosowanie do zniesienia wymogu obecności na rynku lokalnym i wymogów dotyczących zabezpieczenia dla zakładów reasekuracji, których działalność jest uregulowana i podlega nadzorowi na terytorium drugiej ze stron; określono w niej postanowienia oraz w załączniku wzór protokołu ustaleń w sprawie wymiany informacji pomiędzy organami nadzoru w UE i USA. Organy nadzoru będą zachęcane do wykorzystywania tych postanowień w celu zapewnienia wysokiego poziomu tajemnicy służbowej podczas wszelkiej wymiany poufnych informacji niezbędnej do prowadzenia ich ogólnej działalności nadzorczej. W umowie ustanowiono zatem właściwe ramy ostrożnościowe, które mają mieć zastosowanie do zakładów ubezpieczeń i zakładów reasekuracji na terytorium obu stron. Niniejszy wniosek dotyczący decyzji Rady stanowi instrument prawny umożliwiający podpisanie i tymczasowe stosowanie przedmiotowej umowy dwustronnej. Spójność z przepisami obowiązującymi w tej dziedzinie polityki W prawodawstwie UE w dziedzinie ubezpieczeń ustanowiono ramy ostrożnościowe w celu ochrony ubezpieczających i utrzymania stabilności finansowej. Przedmiotowa umowa ma przyczynić się do zapewnienia wysokiego poziomu ochrony ubezpieczających w UE, zwłaszcza poprzez intensywniejszą współpracę i wymianę informacji między organami nadzoru, przy jednoczesnym zapewnieniu, by podlegające odpowiednim regulacjom i 1 Decyzja Rady w sprawie upoważnienia do rozpoczęcia negocjacji w imieniu Unii Europejskiej ze Stanami Zjednoczonymi Ameryki w celu zawarcia umowy w sprawie reasekuracji, z dnia 31 marca 2015 r., ST 7320 2015 INIT. PL 2 PL

nadzorowi zakłady ubezpieczeń i zakłady reasekuracji na terytorium obu stron nie były narażone na nadmierne obciążenia. Spójność z innymi politykami Unii Zgodnie z celami planu inwestycyjnego dla Europy i unii rynków kapitałowych przedmiotowa umowa ułatwi przeprowadzanie inwestycji przez zakłady reasekuracji 2. Przedmiotowa umowa pozostaje bez uszczerbku dla negocjacji w sprawie transatlantyckiego partnerstwa handlowo-inwestycyjnego z USA. 2. PODSTAWA PRAWNA, POMOCNICZOŚĆ I PROPORCJONALNOŚĆ Podstawa prawna Podstawę prawną do działania Unii stanowią art 207 TFUE w związku z art. 218 ust. 5 TFUE. Pomocniczość (w przypadku kompetencji niewyłącznych) Niniejsza inicjatywa wchodzi w zakres wyłącznych kompetencji Unii. Zasada pomocniczości nie ma zatem zastosowania. Proporcjonalność Niniejsze działanie na poziomie UE polegające na ustanowieniu zasad ostrożnościowych dla zakładów ubezpieczeń i zakładów reasekuracji jest zgodnie z zasadami określonymi w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/138/WE 3 ( Wypłacalność II ) i nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia określonych celów. 3. KONSULTACJE Z ZAINTERESOWANYMI STRONAMI Konsultacje z zainteresowanymi stronami Negocjacje były prowadzone w konsultacji z państwami członkowskimi w ramach odpowiedniego specjalnego komitetu Rady (Grupy Roboczej ds. Usług Finansowych) 4, a państwa członkowskie były regularnie informowane o postępach w negocjacjach. Parlament Europejski również był informowany na temat postępów w negocjacjach 5. Zainteresowane strony z branży działające na terytorium obu stron wyraziły swoje poparcie dla przedmiotowej umowy, w szczególności w odniesieniu do nadzoru nad transgranicznymi grupami ubezpieczeniowymi i reasekuracyjnymi oraz zniesienia wymogów dotyczących zabezpieczenia dla zakładów reasekuracji. 2 3 4 5 Zakłady reasekuracji z UE szacują, że złożyły w USA zabezpieczenia w wysokości około 40 mld USD, które mogłyby zostać wykorzystane bardziej efektywnie, jeżeli zostałyby zainwestowane w inny sposób. Szacunkowy koszt utraconych możliwości wynosi około 400 mln USD rocznie. Dz.U. L 335 z 17.12.2009, s. 1. Ze specjalnym komitetem Rady konsultowano się w dniach 14 marca, 13 czerwca, 29 czerwca, 7 września, 30 września, 18 października, 9 listopada, 29 listopada, 9 grudnia, 16 grudnia i 19 grudnia 2016 r., a także w dniu 10 stycznia 2017 r. Przewodniczący i członkowie komisji ECON Parlamentu Europejskiego zostali poinformowaniu o przebiegu negocjacji na posiedzeniach niejawnych w dniach 29 czerwca, 11 października, 16 listopada i 30 listopada 2016 r. PL 3 PL

Gromadzenie i wykorzystanie wiedzy eksperckiej Przed rozpoczęciem negocjacji UE i USA uważnie śledziły rozwój sytuacji w jurysdykcji drugiej strony, wymieniały informacje na temat rozwoju sytuacji regulacyjnej oraz zidentyfikowały konkretne aspekty systemów regulacyjnych drugiej strony, które mogą być problematyczne dla zakładów ubezpieczeń lub zakładów reasekuracji prowadzących działalność na terytorium drugiej strony. Działania te w szczególności prowadzono w ramach dialogu pomiędzy UE a USA umożliwiającego współpracę urzędników i organów nadzoru z UE i USA. Europejski Urząd Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych uczestniczył w negocjacjach w charakterze obserwatora. 4. WPŁYW NA BUDŻET Brak wpływu na budżet UE. 5. ELEMENTY FAKULTATYWNE Plany wdrożenia i monitorowanie, ocena i sprawozdania W umowie przewidziano ustanowienie Wspólnego Komitetu, który będzie stanowił dla UE i USA forum konsultacji i wymiany informacji na temat zarządzania umową i jej prawidłowego wdrażania. Państwa członkowskie będą również musiały podjąć działania niezbędne do zapewnienia realizacji przedmiotowej umowy. Szczegółowe objaśnienia poszczególnych przepisów wniosku W art. 1 ustanowiono cele umowy w sprawie środków ostrożnościowych pomiędzy UE i USA w dziedzinach objętych umową. W art. 2 ustanowiono definicje obowiązujące w umowie. Art. 3 i 4 dotyczą odpowiednio reasekuracji oraz nadzoru nad grupą. Po rozpoczęciu pełnego stosowania przedmiotowej umowy zakłady reasekuracji pochodzące z terytorium jednej strony i prowadzące działalność na terytorium drugiej strony nie będą podlegać żadnemu wymogowi wniesienia zabezpieczenia lub ustanowienia oddziału lub spółki zależnej, jeżeli będą spełniały warunki ostrożnościowe ustanowione w niniejszej umowie, a grupy ubezpieczeniowe pochodzące z terytorium jednej strony i prowadzące działalność na terytorium drugiej strony, które będą spełniały wspomniane warunki, nie będą podlegać wymogowi obliczania wypłacalności grupy w odniesieniu do swojej działalności na poziomie światowym ani w odniesieniu do innych aspektów nadzoru nad grupą do ich działalności na poziomie światowym. Organy nadzoru mogą sprawować nadzór nad grupami ustanowionymi na terytorium strony będącej ich jurysdykcją oraz mogą wymagać informacji na temat działalności na poziomie światowym, która może spowodować poważne szkody dla ubezpieczających w ich jurysdykcji lub zagrozić stabilności finansowej, bądź też poważnie zaszkodzić zdolności do wypłaty odszkodowań. Art. 5 i 6 oraz załącznik dotyczą wymiany informacji między organami nadzoru, w tym zobowiązania obu stron do zachęcania organów nadzoru do współpracy w zakresie wymiany informacji do celów bezpośrednio związanych z wypełnianiem ich funkcji nadzorczych. PL 4 PL

Ponadto w art. 7 umowy przewidziano ustanowienie Wspólnego Komitetu w celu omówienia zastosowania i wdrożenia umowy, a w art. 11 i 12 przewidziano, że strony mogą zmienić lub wypowiedzieć umowę, jeżeli spełnione zostaną warunki i procedury przewidziane w tych artykułach, w tym obowiązkowe konsultacje w przypadku rozwiązania umowy. W art. 8, 9 i 10 ustanowiono, kiedy umowa wejdzie w życie i zacznie być stosowana, a także przewidziano w nich tymczasowe stosowanie niektórych artykułów umowy. W umowie przewidziano zasadniczo trzy sposoby jej stosowania przez strony: 1. pełne stosowanie każdego artykułu umowy, które rozpocznie się po upływie 60 miesięcy od daty podpisania umowy albo w dniu wejścia w życie umowy, w zależności od tego, która z tych dat jest późniejsza, oraz w odniesieniu do art. 3, 4 i 9 pod warunkiem że warunki ustanowione w art. 10 ust. 2 lit. b) zostaną spełnione. Umowa pozostaje w pełni stosowana, chyba że zostanie rozwiązana zgodnie z art. 11. 2. Jeżeli data wejścia w życie umowy jest wcześniejsza niż 60 miesięcy od daty podpisania umowy, niektóre części umowy zaczynają mieć zastosowanie wcześniej: art. 7 [Wspólny Komitet], art. 11 [Rozwiązanie Umowy i obowiązkowe konsultacje] oraz art. 12 [Zmiany] stosuje się od daty wejścia w życie umowy. Art. 4 ma być również stosowany od tej daty zgodnie z art. 10 ust. 2 lit. a) przez UE oraz na zasadzie dołożenia wszelkich starań przez USA. Art. 3 ust. 1 i 2 stosuje się w odniesieniu do unijnych zakładów reasekuracji w danym stanie USA od daty przyjęcia przez tenże stan USA środka zgodnego z tymi postanowieniami albo od daty, od której stosowane będzie jakiekolwiek ustalenie dotyczące unieważnienia zgodnie z art. 10 ust. 2 lit. d). Art. 3 ust. 3 zostaje wdrożony i jest stosowany w UE po upływie 24 miesięcy od daty podpisania, zgodnie z art. 10 ust. 2 lit. g). 3. Przed wejściem umowy w życie pewne jej części będą również tymczasowo stosowane. To tymczasowe stosowanie dotyczy następujących artykułów: art. 4, zgodnie z art. 10 ust. 2 lit. a) oraz art. 7. Tymczasowe stosowanie rozpoczyna się siódmego dnia miesiąca następującego po dniu, w którym strony powiadomiły się nawzajem, że dopełniły wymogów i procedur wewnętrznych niezbędnych do celów tymczasowego stosowania. Tymczasowe stosowanie trwa do daty wejścia w życie umowy (lub do momentu powiadomienia przez jedną ze stron drugiej strony o zamiarze niedopełnienia wymogów i procedur wewnętrznych niezbędnych do celów tymczasowego stosowania umowy). Załącznik I do umowy zawiera szczegółowe postanowienia dotyczące protokołu ustaleń w odniesieniu do wymiany informacji pomiędzy organami nadzoru, do której to wymiany informacji strony zachęcają organy nadzoru obu stron zgodnie z art. 6 umowy. PL 5 PL

2017/0076 (NLE) Wniosek DECYZJA RADY w sprawie podpisania, w imieniu Unii Europejskiej, i tymczasowego stosowania Umowy dwustronnej pomiędzy Unią Europejską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki w sprawie środków ostrożnościowych odnoszących się do ubezpieczeń i reasekuracji RADA UNII EUROPEJSKIEJ, uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 207 w związku z jego art. 218 ust. 5, uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej, a także mając na uwadze, co następuje: (1) W dniu 21 kwietnia 2015 r. Rada upoważniła Komisję do rozpoczęcia negocjacji ze Stanami Zjednoczonymi Ameryki dotyczących umowy w sprawie reasekuracji 6. Negocjacje zakończyły się pomyślnie w drodze wymiany listów między głównymi negocjatorami w dniu 12 stycznia 2017 r. (2) Umowa powinna zostać podpisana w imieniu Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem jej zawarcia w późniejszym terminie. (3) W celu umożliwienia ustanowienia Wspólnego Komitetu powołanego na mocy umowy, który to komitet będzie stanowił dla UE i USA forum wymiany informacji na temat prawidłowego wdrażania umowy, a także w celu umożliwienia wdrożenia zharmonizowanych praktyk przez organy nadzoru w UE w odniesieniu do nadzoru nad grupą, które to praktyki są już możliwe na podstawie obowiązujących ram prawnych UE w tej dziedzinie, art. 4 i 7 umowy powinny być stosowane tymczasowo, PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ: Artykuł 1 Podpisanie Umowy dwustronnej pomiędzy Unią Europejską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki w sprawie środków ostrożnościowych odnoszących się do ubezpieczeń i reasekuracji zostaje niniejszym zatwierdzone w imieniu Unii, z zastrzeżeniem zawarcia przedmiotowej umowy. Tekst umowy, która ma zostać podpisana, dołącza się do niniejszej decyzji. 6 Decyzja Rady w sprawie upoważnienia do rozpoczęcia negocjacji w imieniu Unii Europejskiej ze Stanami Zjednoczonymi Ameryki w celu zawarcia umowy w sprawie reasekuracji, z dnia 31 marca 2015 r., ST 7320 2015 INIT. PL 6 PL

Artykuł 2 Sekretariat Generalny Rady ustanawia instrument przekazujący pełne uprawnienia do podpisania umowy, z zastrzeżeniem jej zawarcia, osobie wskazanej (osobom wskazanym) przez negocjatora umowy. Artykuł 3 Art. 4 i 7 umowy stosuje się tymczasowo zgodnie z art. 9 i 10 umowy. Artykuł 4 Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia. Sporządzono w Brukseli dnia r. W imieniu Rady Przewodniczący PL 7 PL