Wniosek DECYZJA RADY

Transkrypt

1 KOMISJA EUROPEJSKA Bruksela, dnia COM(2018) 551 final 2018/0292 (NLE) Wniosek DECYZJA RADY w sprawie stosowania przez Unię regulaminów nr 9, 63 i 92 Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych w sprawie jednolitych przepisów dotyczących homologacji pojazdów trójkołowych, motorowerów i zamiennych układów tłumiących wydechu dla pojazdów kategorii L w zakresie emisji hałasu PL PL

2 1. KONTEKST WNIOSKU Przyczyny i cele UZASADNIENIE Europejska Komisja Gospodarcza Organizacji Narodów Zjednoczonych (EKG ONZ) opracowuje wymagania zharmonizowane na szczeblu międzynarodowym, które mają na celu usunięcie barier technicznych w handlu pojazdami silnikowymi pomiędzy umawiającymi się stronami Porozumienia Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych dotyczącego przyjęcia jednolitych wymagań technicznych dla pojazdów kołowych, wyposażenia i części, które mogą być stosowane w tych pojazdach, oraz wzajemnego uznawania homologacji udzielonych na podstawie tych wymagań ( zrewidowanego porozumienia z 1958 r. ) 1, a także zagwarantowanie, że pojazdy takie zapewniają wysoki poziom ochrony zdrowia, bezpieczeństwa i ochrony środowiska. Unia Europejska jest umawiającą się stroną zrewidowanego porozumienia z 1958 r., podobnie jak państwa członkowskie, i stosuje większość regulaminów ONZ przyjętych na mocy tego porozumienia, z wyjątkiem tych, które nie zapewniają poziomu ochrony podobnego lub wyższego niż prawodawstwo UE. Dotyczyło to do tej pory regulaminów ONZ nr 9 w sprawie emisji hałasu z pojazdów trójkołowych 2, 63 w sprawie emisji hałasu z motorowerów 3 oraz 92 w sprawie zamiennych układów tłumiących wydechu dla pojazdów kategorii L 4 (odpowiednio regulaminy ONZ nr 9, 63 i 92 ). Przedmiotowe regulaminy ONZ zostały jednak niedawno dostosowane do tego samego poziomu ochrony środowiska co unijne przepisy dotyczące homologacji typu, co obecnie umożliwia Unii rozpoczęcie ich stosowania. Celem wspomnianych regulaminów jest ustanowienie równoważnych przepisów dotyczących należytej kontroli motocykli w zakresie hałasu i zapewnienie wyjaśnień dotyczących pomiaru hałasu emitowanego przez takie pojazdy w stanie nieruchomym. Na poziomie UE załączniki IV, V i VI do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 168/2013 w sprawie homologacji i nadzoru rynku pojazdów dwu- lub trzykołowych oraz czterokołowców 5, odnoszące się do załącznika IX do rozporządzenia (UE) nr 134/2014 dotyczącego wymogów w zakresie efektywności środowiskowej i osiągów jednostki napędowej pojazdów dwu- lub trójkołowych oraz czterokołowców i ich komponentów, układów i oddzielnych zespołów technicznych 6, upoważniają do udzielenia homologacji typu dla dwukołowych i trójkołowych pojazdów silnikowych zgodnie z procedurami pomiarowymi i wartościami granicznymi poziomów hałasu określonymi w załącznikach IV, V i VI do rozporządzenia (UE) nr 168/2013. Niniejsza decyzja Rady określa stosowanie przez Unię regulaminów ONZ nr 9, 63 i 92 oraz upoważnia Komisję do powiadomienia o tym Sekretarza Generalnego ONZ. Spójność z przepisami obowiązującymi w tej dziedzinie polityki Niniejszy wniosek uzupełnia unijną politykę dotyczącą rynku wewnętrznego w odniesieniu do przemysłu motoryzacyjnego i jest z nią w pełni zgodny Dz.U. L 346 z , s. 78. Dokument EKG ONZ/TRANS/WP.29/2017/2 [Dz.U. proszę zastąpić odniesieniem do publikacji w Dokument EKG ONZ/TRANS/WP.29/2017/4 [Dz.U. proszę zastąpić odniesieniem do publikacji w Dokument EKG ONZ/TRANS/WP.29/2017/5 [Dz.U. proszę zastąpić odniesieniem do publikacji w Dz.U. L 60 z , s. 52. Dz.U. L 53 z , s. 1. PL 1 PL

3 System WP.29 wzmacnia międzynarodową harmonizację norm dotyczących pojazdów. Porozumienie z 1958 r. odgrywa kluczową rolę w realizacji tego celu, ponieważ producenci unijni mogą posługiwać się wspólnym zbiorem regulaminów dotyczących homologacji typu, wiedząc, że ich produkty będą uznawane przez umawiające się strony za zgodne z ich prawodawstwem krajowym. Na przykład system ten umożliwił już w ramach rozporządzenia (UE) nr 134/2014 stosowanie regulaminu ONZ nr 41 w sprawie homologacji motocykli w zakresie hałasu, a także umożliwił obowiązkowe stosowanie 31 regulaminów ONZ w ramach rozporządzenia (UE) nr 3/2014 dotyczącego bezpieczeństwa funkcjonalnego pojazdów dwu- i trójkołowych oraz czterokołowców, a także rozporządzenia (UE) nr 44/2014 dotyczącego konstrukcji i wymogów ogólnych odnośnie do tych samych pojazdów. Podobne podejście przyjęto w rozporządzeniu (WE) nr 661/2009 w sprawie bezpieczeństwa ogólnego pojazdów silnikowych, które uchyla ponad 50 dyrektyw UE i zastępuje je odpowiednimi regulaminami opracowanymi na mocy porozumienia z 1958 r. i dyrektywy 2007/46/WE 7, która zastąpiła systemy homologacji państw członkowskich unijną procedurą homologacji oraz ustanowiła zharmonizowane ramy obejmujące przepisy administracyjne i ogólne wymogi techniczne odnoszące się do wszystkich nowych pojazdów, układów, komponentów i oddzielnych zespołów technicznych. Dyrektywą tą włączono regulaminy ONZ do unijnego systemu homologacji typu, bądź jako wymagania dotyczące homologacji typu, bądź jako przepisy alternatywne wobec przepisów Unii. Od czasu przyjęcia tej dyrektywy regulaminy ONZ w coraz większym stopniu są włączane do przepisów Unii w ramach unijnego systemu homologacji typu. Spójność z innymi politykami Unii Wniosek jest zgodny z celami rozporządzeń (UE) 168/2013 i 134/2014 i w związku z tym jest spójny z celami UE w zakresie ochrony zdrowia, bezpieczeństwa i ochrony środowiska, a także z celem polegającym na dążeniu do harmonizacji na szczeblu międzynarodowym prawodawstwa dotyczącego pojazdów kategorii L (pojazdy dwu- i trójkołowe oraz czterokołowce). Ponadto wniosek jest zgodny z decyzją Rady 97/836/WE, której celem jest stosowanie przez Wspólnotę Europejską postanowień zrewidowanego porozumienia z 1958 r. System WP.29 jest również powiązany z unijną polityką konkurencyjności, na którą niniejsza inicjatywa ma pozytywny wpływ. Niniejszy wniosek jest również spójny z polityką transportową i polityką energetyczną Unii, które są należycie uwzględnione w procesie opracowywania i przyjmowania regulaminów ONZ podlegających porozumieniu z 1958 r. 2. PODSTAWA PRAWNA, POMOCNICZOŚĆ I PROPORCJONALNOŚĆ Podstawa prawna Biorąc pod uwagę cel i treść decyzji Rady, podstawę prawną stanowią art. 114 i 207 TFUE w związku z art. 218 ust. 9 TFUE. Procedura przyjęcia niniejszej decyzji Rady została ustanowiona w art. 3 ust. 3 decyzji Rady 97/836/WE. Pomocniczość (w przypadku kompetencji niewyłącznych) Wymogi dotyczące poziomu hałasu zostały już zharmonizowane na poziomie UE, ale odpowiednie przepisy prawne są przestarzałe i wymagają uaktualnienia w odniesieniu do postępu technicznego, który nastąpił od czasu ich przyjęcia. Stosowanie instrumentów międzynarodowych, takich jak równoważne regulaminy ONZ, oraz ich włączenie do unijnego 7 Dz.U. L 263 z , s. 1. PL 2 PL

4 systemu homologacji typu pojazdów silnikowych może być przeprowadzone wyłącznie na poziomie Unii Europejskiej. Takie rozwiązanie nie tylko zapobiega rozdrobnieniu rynku wewnętrznego, lecz także zapewnia jednolite normy w zakresie ochrony zdrowia, bezpieczeństwa oraz normy środowiskowe w całej Unii. Daje ono również korzyści skali: produkty mogą być wytwarzane z przeznaczeniem na cały rynek unijny czy nawet międzynarodowy, a nie muszą być dostosowywane w celu uzyskania krajowej homologacji typu w każdym państwie członkowskim osobno. Wniosek jest zatem zgodny z zasadą pomocniczości. Proporcjonalność Wniosek jest zgodny z zasadą proporcjonalności, gdyż nie wykracza poza zakres działań koniecznych do osiągnięcia celu, jakim jest właściwe funkcjonowanie rynku wewnętrznego, przy jednoczesnym zapewnieniu wysokiego poziomu bezpieczeństwa publicznego i ochrony środowiska. Wybór instrumentu Proponowane instrumenty: decyzja Rady. Zastosowanie decyzji Rady jest uznane za właściwe, ponieważ jest zgodne z wymogami art. 3 ust. 3 decyzji Rady 97/836/WE. 3. WYNIKI OCEN EX POST, KONSULTACJI Z ZAINTERESOWANYMI STRONAMI I OCEN SKUTKÓW Oceny ex post/kontrole sprawności obowiązującego prawodawstwa Nie dotyczy. Konsultacje z zainteresowanymi stronami Przygotowując wniosek, Komisja Europejska przeprowadziła konsultacje z zainteresowanymi stronami oraz z ich organizacjami. Przeprowadzono ogólne konsultacje w sprawie przewidywanego stanowiska w sprawie emisji hałasu przez pojazdy obejmujące państwa członkowskie, producentów (przedstawicieli europejskich i krajowych oraz poszczególnych przedsiębiorstw), producentów części, organizacji transportowych i przedstawicieli użytkowników na posiedzeniu grupy roboczej ds. motocykli. Treść trzech regulaminów EKG ONZ została poparta przez wszystkie zainteresowane strony wchodzące w skład tej grupy, jak również w ramach grupy roboczej EKG ONZ ds. hałasu (GRB). Proponowane podejście w odniesieniu do stosowania regulaminów ONZ nr 9, 63 i 92 zostało również przedstawione na forum Komitetu Technicznego ds. Pojazdów Silnikowych (TCMV), który jest elementem procedury komitetowej w zakresie przepisów dotyczących pojazdów drogowych, ustanowionym na mocy art. 40 dyrektywy 2007/46/WE, i nie otrzymano żadnych uwag. Gromadzenie i wykorzystanie wiedzy eksperckiej Wiedza fachowa zewnętrznych ekspertów nie jest istotna dla niniejszego wniosku. Został on jednak zweryfikowany przez Komitet Techniczny ds. Pojazdów Silnikowych. W odniesieniu do treści regulaminów ONZ nr 9, 63 i 92 należy zauważyć, że w latach 2015/2016 przeprowadzono badanie zlecone przez Komisję, w którym zaproponowano wprowadzenie usprawnień w tych trzech regulaminach, aby móc zapewnić co najmniej taki sam poziom wymogów jak w przypadku rozporządzeń (UE) nr 168/2013 i 134/2014. W następstwie tego badania i w oparciu o wynikające z niego wnioski Komisja zaproponowała konieczne zmiany PL 3 PL

5 w tych trzech regulaminach ONZ, które zostały przyjęte przez WP.29 na sesji w marcu 2017 r., co doprowadziło do zmian, o których mowa w pkt 1 powyżej (kontekst niniejszego wniosku). Ocena skutków Stosowanie regulaminów ONZ nr 9, 63 i 92 nie prowadzi do zmiany ograniczeń lub progów emisji hałasu określonych obecnie w rozporządzeniu (UE) nr 168/2013. Ponadto metody badania określone w tych trzech regulaminach ONZ są równoważne pod względem zakresu i podejścia naukowego z metodami przewidzianymi w rozporządzeniu (UE) 134/2014. Dlatego też nie przewiduje się, by proponowane stosowanie regulaminu miało społeczne, środowiskowe i gospodarcze skutki dla Unii Europejskiej lub EOG z uwagi na ogólną równoważność zarówno proponowanych metod badania poziomów emisji hałasu, jak i ograniczeń i progów emisji hałasu. W ramach rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 168/2013 w sprawie homologacji i nadzoru rynku pojazdów dwu- lub trzykołowych oraz czterokołowców przeprowadzono analizę kosztów i korzyści związanych z hałasem oraz dokonywaniem nieuprawnionych manipulacji w pojazdach kategorii L, w wyniku której wykazano pogorszenie emisji hałasu w odniesieniu do pojazdów kategorii L ze względu na dokonywanie nieuprawnionych manipulacji. Pod tym względem regulaminy ONZ nr 9, 63 i 92 wprowadzają metody badań, wartości dopuszczalne emisji hałasu, a także racjonalne pod względem kosztów elementy i środki zabezpieczające przed nieuprawnionymi manipulacjami, które są w pełni zharmonizowane z unijnymi ramami prawnymi dotyczącymi pojazdów kategorii L. Sprawność regulacyjna i uproszczenie Jeśli chodzi o obciążenia administracyjne, niniejsza inicjatywa nie ma na nie wpływu, ponieważ regulaminy ONZ zaproponowane do stosowania w Unii nie spowodują wprowadzenia nowych obowiązków sprawozdawczych lub innych wymogów administracyjnych dla przedsiębiorstw, w tym dla MŚP. Przeciwnie, ma ona na celu ograniczenie obciążeń administracyjnych, ponieważ zastosowanie wymagań zharmonizowanych na poziomie światowym umożliwia producentom przedstawianie dokumentacji homologacji układów i części nie tylko w UE, ale również na rynkach eksportowych umawiających się stron porozumienia z 1958 r. spoza UE. Niniejszy wniosek ma bardzo pozytywny wpływ na konkurencyjność unijnego przemysłu motoryzacyjnego i na handel międzynarodowy. Przyjęcie przez partnerów handlowych UE zharmonizowanych na poziomie międzynarodowym przepisów dotyczących pojazdów uznawane jest za najlepszy sposób usunięcia pozataryfowych barier handlowych oraz otwarcia lub rozszerzenia dostępu do rynku dla unijnych przedsiębiorstw sektora motoryzacyjnego. Prawa podstawowe Wniosek nie ma skutków dla ochrony praw podstawowych. 4. WPŁYW NA BUDŻET Niniejsza inicjatywa nie ma wpływu na budżet. PL 4 PL

6 5. ELEMENTY FAKULTATYWNE Plany wdrożenia i monitorowanie, ocena i sprawozdania Nie dotyczy. Dokumenty wyjaśniające (w przypadku dyrektyw) Nie dotyczy. Szczegółowe objaśnienia poszczególnych przepisów wniosku W ramach inicjatywy proponuje się stosowanie w Unii regulaminów ONZ nr 9, 63 i 92 w sprawie homologacji typu w zakresie emisji hałasu z, odpowiednio, pojazdów trójkołowych, motorowerów i zamiennych układów tłumiących dla pojazdów kategorii L. PL 5 PL

7 2018/0292 (NLE) Wniosek DECYZJA RADY w sprawie stosowania przez Unię regulaminów nr 9, 63 i 92 Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych w sprawie jednolitych przepisów dotyczących homologacji pojazdów trójkołowych, motorowerów i zamiennych układów tłumiących wydechu dla pojazdów kategorii L w zakresie emisji hałasu RADA UNII EUROPEJSKIEJ, uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 114 i 207 w związku z art. 218 ust. 9, uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej, a także mając na uwadze, co następuje: (1) Zgodnie z decyzją Rady 97/836/WE 8 Unia przystąpiła do Porozumienia Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych dotyczącego przyjęcia jednolitych wymagań technicznych dla pojazdów kołowych, wyposażenia i części, które mogą być stosowane w tych pojazdach, oraz wzajemnego uznawania homologacji udzielonych na podstawie tych wymagań 9 ( zrewidowane porozumienie z 1958 r. ). (2) Zharmonizowane wymagania regulaminu nr 9 Jednolite przepisy dotyczące homologacji pojazdów kategorii L 2, L 4 oraz L 5 w odniesieniu w zakresie emisji hałasu 10, regulaminu nr 63 Jednolite przepisy dotyczące homologacji pojazdów kategorii L 1 w zakresie emisji hałasu 11 oraz regulaminu nr 92 Jednolite przepisy dotyczące homologacji nieoryginalnych zamiennych układów tłumiących wydechu (NORESS) w pojazdach kategorii L 1, L 2, L 3, L 4 oraz L 5 w zakresie ich emisji hałasu 12 Europejskiej Komisji Gospodarczej ONZ ( regulaminy ONZ nr 9, 63 i 92 ) mają na celu usunięcie barier technicznych w handlu pojazdami silnikowymi pomiędzy umawiającymi się stronami zrewidowanego porozumienia z 1958 r. oraz zagwarantowanie, że pojazdy takie zapewniają wysoki poziom bezpieczeństwa i ochrony. Kategoria pojazdów L obejmuje lekkie pojazdy, takie jak rowery Decyzja Rady 97/836/WE z dnia 27 listopada 1997 r. w związku z przystąpieniem Wspólnoty Europejskiej do Porozumienia Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych, dotyczącego przyjęcia jednolitych wymagań technicznych dla pojazdów kołowych, wyposażenia i części, które mogą być stosowane w tych pojazdach, oraz wzajemnego uznawania homologacji udzielonych na podstawie tych wymagań ( zrewidowane porozumienie z 1958 r. ) (Dz.U. L 346 z , s. 78). Dz.U. L 346 z , s. 81. Dokument EKG ONZ/TRANS/WP.29/2017/2 [Dz.U. proszę zastąpić odniesieniem do publikacji w Dokument EKG ONZ/TRANS/WP.29/2017/4 [Dz.U. proszę zastąpić odniesieniem do publikacji w Dokument EKG ONZ/TRANS/WP.29/2017/5 [Dz.U. proszę zastąpić odniesieniem do publikacji w PL 6 PL

8 z napędem, motorowery dwu- lub trójkołowe, motocykle z wózkiem bocznym lub bez niego, pojazdy trójkołowe i czterokołowce. (3) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 168/ i rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 134/ upoważniają do przyjęcia dopuszczalnych poziomów hałasu, wymagań dotyczących zamiennych układów wydechowych i procedur badania dwu- i trójkołowych pojazdów silnikowych i czterokołowców. (4) Załączniki IV, V i VI do rozporządzenia (UE) nr 168/2013 i załącznik IX do rozporządzenia (UE) nr 134/2014 zawierają wymagania dotyczące homologacji typu pojazdów kategorii L w odniesieniu do ich dopuszczalnego poziomu hałasu i układu wydechowego. (5) W dniu przystąpienia do zrewidowanego porozumienia z 1958 r. Unia przystąpiła do szeregu regulaminów ONZ wymienionych w załączniku II do decyzji 97/836/WE; Regulaminy nr 9, 63 i 92 ONZ nie zostały ujęte w tym wykazie. (6) Zgodnie z art. 3 ust. 3 decyzji 97/836/WE oraz zgodnie z art. 1 ust. 7 zrewidowanego porozumienia z 1958 r. Unia może podjąć decyzję o stosowaniu jednego, kilku lub wszystkich regulaminów ONZ, do których nie przystąpiła w chwili przystąpienia do zrewidowanego porozumienia z 1958 r. (7) W następstwie niedawnych zmian w regulaminach ONZ nr 9, 63 i 92, dostosowujących je do odpowiednich przepisów technicznych rozporządzeń (UE) nr 168/2013 i (UE) nr 134/2014, właściwe jest obecnie, by Unia stosowała regulaminy ONZ nr 9, 63 i 92 w celu zapewnienia wspólnych, zharmonizowanych wymogów na poziomie międzynarodowym. Powinno to umożliwić unijnym przedsiębiorstwom stosowanie jednego zestawu wymagań uznanego na poziomie światowym, w szczególności w umawiających się stronach zrewidowanego porozumienia z 1958 r., PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ: Artykuł 1 Unia Europejska stosuje regulamin Europejskiej Komisji Gospodarczej ONZ nr 9 Jednolite przepisy dotyczące homologacji pojazdów kategorii L 2, L 4 oraz L 5 w zakresie emisji hałasu, regulamin nr 63 Jednolite przepisy dotyczące homologacji pojazdów kategorii L 1 w zakresie emisji hałasu oraz regulamin nr 92 Jednolite przepisy dotyczące homologacji nieoryginalnych zamiennych układów tłumiących wydechu (NORESS) w pojazdach kategorii L 1, L 2, L 3, L 4 oraz L 5 w zakresie emisji hałasu. Artykuł Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 168/2013 z dnia 15 stycznia 2013 r. w sprawie homologacji i nadzoru rynku pojazdów dwu- lub trzykołowych oraz czterokołowców (Dz.U. L 60 z , s. 52). Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 134/2014 z dnia 16 grudnia 2013 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 168/2013 w odniesieniu do wymogów w zakresie efektywności środowiskowej i osiągów jednostki napędowej oraz zmieniające jego załącznik V (Dz.U. L 53 z , s. 1). PL 7 PL

9 Komisja powiadamia o niniejszej decyzji Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych. Niniejsza decyzja skierowana jest do Komisji. Sporządzono w Brukseli dnia [ ] r. Artykuł 3 W imieniu Rady Przewodniczący PL 8 PL