RADA UNII EUROPEJSKIEJ 7543/12 (OR. en) KOMUNIKAT PRASOWY 3154. posiedzenie Rady Sprawy zagraniczne HANDEL Bruksela, 16 marca 2012 r. PRESSE 105 PR CO 15 Przewodnicząca Pia Olsen Dyhr duńska minister handlu i inwestycji P R A S A Rue de la Loi 175 B 1048 BRUKSELA Tel.: +32 (0)2 281 6319 / 6319 Faks: +32 (0)2 281 8026 press.office@consilium.europa.eu http://www.consilium.europa.eu/newsroom 7543/12 1
Główne wyniki posiedzenia Rady Rada zatwierdziła przygotowane przez prezydencję podejście do kompleksowego przeglądu unijnego ogólnego systemu preferencji taryfowych w odniesieniu do krajów rozwijających się. Ogólny system preferencji taryfowych, w mocy od roku 1971, zostanie dostosowany do nowej sytuacji na świecie oraz usprawniony, by lepiej odpowiadać na potrzeby państw-beneficjentów. Preferencje zostaną skupione na państwach mających najbardziej palące potrzeby. Rada zgodziła się na kompromis skupiony na pięciu głównych obszarach wniosku Komisji. Na tej podstawie prezydencja przygotuje mandat dotyczący negocjacji z Parlamentem Europejskim w sprawie projektu rozporządzenia ustanawiającego nowy ogólny system preferencji taryfowych (do zatwierdzenia przez Komitet Stałych Przedstawicieli). Rada osiągnęła porozumienie polityczne w sprawie podpisania i tymczasowego stosowania umowy o wolnym handlu z Kolumbią i Peru pod warunkiem formalizacji decyzji na jednym z najbliŝszych posiedzeń Rady. Umowa ma na celu zniesienie wysokich taryf celnych, usunięcie barier technicznych w handlu, liberalizację rynków usług, ochronę oznaczeń geograficznych UE i otwarcie rynków zamówień publicznych. Obejmuje zobowiązania dotyczące egzekwowania standardów w zakresie pracy i ochrony środowiska oraz skuteczne i szybkie procedury rozwiązywania sporów. 7543/12 2
SPIS TREŚCI 1 UCZESTNICY... 4 OMAWIANE PUNKTY DWUSTRONNE UMOWY INWESTYCYJNE... 6 OGÓLNY SYSTEM PREFERENCJI TARYFOWYCH... 7 UMOWA O WOLNYM HANDLU UE KOLUMBIA/PERU... 9 UMOWA O WOLNYM HANDLU UE SINGAPUR... 10 HANDEL, WZROST I ROZWÓJ... 11 SPRAWY RÓŻNE... 12 Stosunki handlowe ze Stanami Zjednoczonymi... 12 ACTA... 12 Wywóz żywych zwierząt do Rosji... 12 INNE ZATWIERDZONE PUNKTY SPRAWY GOSPODARCZE I FINANSOWE Syria finansowanie przez EBI... 13 Agencje ratingowe... 13 1 Jeżeli deklaracje, konkluzje lub rezolucje zostały przez Radę formalnie przyjęte, jest to zaznaczone w tytule danego punktu, a tekst jest umieszczony w cudzysłowie. Dokumenty, do których odesłano w tekście, są dostępne na internetowej stronie Rady (http://www.consilium.europa.eu). Gwiazdką oznaczono akty przyjęte wraz z oświadczeniami do protokołu Rady przeznaczonymi do wiadomości publicznej; oświadczenia te można znaleźć na wyżej wspomnianej internetowej stronie Rady lub uzyskać z biura prasowego. 7543/12 3
UCZESTNICY Belgia: Didier REYNDERS Bułgaria: Iwo MARINOW Republika Czeska: Martin TLAPA Dania: Pia OLSEN DYHR Niemcy: Anne Ruth HERKES Estonia: Matti MAASIKAS Irlandia: Rory MONTGOMERY Grecja: Ioannis DRIMOUSSIS Konstantinos PAPADOPOULOS Hiszpania: Jaime GARCÍA-LEGAZ PONCE Francja: Pierre LELLOUCHE Włochy: Ferdinando NELLI FEROCI Cypr: Praxoula ANTONIADOU-KYRIACOU Łotwa: Daniels PAVĻUTS Litwa: Egidijus MEILŪNAS Luksemburg: Christian BRAUN Węgry: Péter GYÖRKÖS Malta: Tonio FENECH Niderlandy: Henk BLEKER Austria: Walter GRAHAMMER Polska: Andrzej DYCHA Portugalia: Miguel MORAIS LEITÃO wicepremier oraz minister spraw zagranicznych, handlu zagranicznego i spraw europejskich wiceminister gospodarki, energetyki i turystyki wiceminister przemysłu i handlu minister handlu i inwestycji sekretarz stanu, Federalne Ministerstwo Gospodarki i Technologii sekretarz generalny, Ministerstwo Rozwoju, Konkurencyjności i Żeglugi sekretarz generalny ds. międzynarodowych stosunków gospodarczych i współpracy na rzecz rozwoju sekretarz stanu ds. handlu sekretarz stanu przy ministrze gospodarki, finansów i przemysłu, odpowiedzialny za handel zagraniczny minister handlu, przemysłu i turystyki minister gospodarki wiceminister spraw zagranicznych minister finansów, gospodarki i inwestycji minister rolnictwa i handlu zagranicznego podsekretarz stanu, Ministerstwo Gospodarki Rzeczpospolitej Polskiej sekretarz stanu przy ministrze spraw zagranicznych, odpowiedzialny za sprawy europejskie 7543/12 4
Rumunia: Mihnea MOTOC Słowenia: Rado GENORIO Słowacja: Peter JAVORČÍK Finlandia: Jan STORE Szwecja: Ewa BJÖRLING Zjednoczone Królestwo: Norman LAMB zastępca stałego przedstawiciela minister handlu minister ds. stosunków pracy, spraw konsumenckich i poczty Komisja: Karel DE GUCHT członek Rząd państwa przystępującego był reprezentowany jak następuje: Chorwacja: Denis ČAJO szef Państwowego Biura Polityki Handlowej 7543/12 5
OMAWIANE PUNKTY DWUSTRONNE UMOWY INWESTYCYJNE Rada podsumowała negocjacje z Parlamentem Europejskim w sprawie projektu rozporządzenia ustanawiającego przepisy przejściowe w zakresie dwustronnych umów inwestycyjnych między państwami członkowskimi a państwami trzecimi. Rada z zadowoleniem przyjęła poczynione postępy, w szczególności potwierdzenie, że służby Komisji są w trakcie opracowywania nowego nieformalnego kompromisu, który może pomóc Parlamentowi i Radzie przezwyciężyć pozostałe różnice. Celem omawianego projektu rozporządzenia jest zagwarantowanie płynnego przejścia od obecnego systemu dwustronnych umów inwestycyjnych zawieranych między państwami członkowskimi a państwami trzecimi do systemu, w którym unijne umowy inwestycyjne są negocjowane przez Komisję w ramach kompetencji UE w zakresie bezpośrednich inwestycji zagranicznych, wprowadzonych artykułem 207 Traktatu z Lizbony jako element wspólnej polityki handlowej UE. Mandat negocjacyjny został zatwierdzony przez Komitet Stałych Przedstawicieli w czerwcu 2011 r. (10908/11). Od tego czasu odbyło się pięć sesji nieformalnych rozmów trójstronnych z udziałem Parlamentu; ostatnia z nich miała miejsce 28 lutego. Strony dążą do osiągnięcia wczesnego porozumienia w drugim czytaniu. Celem tego tzw. rozporządzenia o prawach nabytych, przedstawionego przez Komisję w lipcu 2010 r., jest wyjaśnienie statusu ponad 1 000 dwustronnych umów inwestycyjnych zawartych między państwami członkowskimi UE a państwami trzecimi. Określi ono warunki dalszego stosowania umów inwestycyjnych pozostających w mocy oraz warunki modyfikowania przez państwa członkowskie istniejących umów, a także negocjowania i zawierania nowych. Cele Rady odnośnie do tego wniosku są dwojakie: zapewnienie jak najwyższego poziomu pewności prawa, której towarzyszyć ma maksymalna ochrona inwestorów unijnych, a także utrzymanie pozycji UE jako uprzywilejowanego kierunku bezpośrednich inwestycji zagranicznych. Poza zakresem zastosowania tego projektu rozporządzenia polityka inwestycyjna UE oparta na nowej wyłącznej kompetencji unijnej w zakresie bezpośrednich inwestycji zagranicznych będzie dalej rozwijana zgodnie z Traktatem z Lizbony. Parlament Europejski przyjął swoje stanowisko w sprawie proponowanego rozporządzenia w pierwszym czytaniu w dniu 10 maja 2011 r. 7543/12 6
OGÓLNY SYSTEM PREFERENCJI TARYFOWYCH Rada zatwierdziła przygotowane przez prezydencję podejście do kompleksowego przeglądu unijnego ogólnego systemu preferencji taryfowych w odniesieniu do krajów rozwijających się. Rada zgodziła się na kompromis skupiony na pięciu głównych obszarach wniosku Komisji. Na tej podstawie prezydencja przygotuje mandat (do zatwierdzenia przez Komitet Stałych Przedstawicieli) dotyczący negocjacji z Parlamentem Europejskim w sprawie projektu rozporządzenia ustanawiającego nowy ogólny system preferencji taryfowych. Obecny unijny system preferencji taryfowych obowiązuje od roku 1971. Preferencje taryfowe przyznawane krajom rozwijającym się przyczyniają się do integracji tych państw z globalnym systemem handlu oraz do ich zrównoważonego rozwoju, zarazem zapewniając im wsparcie (w ramach szczególnego rozwiązania motywacyjnego dotyczącego zrównoważonego rozwoju i dobrych rządów GSP+) jako zachętę do poprawy zarządzania, jakości życia i ochrony praw człowieka. Przegląd ogólnego systemu preferencji taryfowych ma na celu dostosowanie go do zmienionych uwarunkowań na arenie światowej, a także usprawnienie go, tak by mógł lepiej reagować na konkretne potrzeby krajów z niego korzystających. Preferencje zostaną skupione na państwach mających najbardziej palące potrzeby (najmniej rozwiniętych, o niskich i średnio-niskich dochodach) z uwzględnieniem zmieniających się uwarunkowań gospodarczych i handlowych oraz faktu, że kryzys gospodarczy i ograniczenie preferencji odbiły się najdotkliwiej na krajach najbiedniejszych. Wybór beneficjentów będzie w dużym stopniu uzależniony od dochodów, przy czym z systemu zostaną wyłączone kraje korzystające już z preferencji w ramach umów o wolnym handlu lub autonomicznych porozumień. Pięć głównych obszarów uwzględnionych we wniosku to: kraje objęte systemem; marginesy preferencyjne i produkty objęte systemem; znoszenie preferencji; GSP+ (szczególne rozwiązanie motywacyjne dotyczące zrównoważonego rozwoju i dobrych rządów); oraz specjalne środki ochronne. 7543/12 7
Obecny unijny ogólny system preferencji taryfowych jest oparty na rozporządzeniu 732/2008 uzupełnionym decyzją 2008/938/WE w sprawie wykazu państw-beneficjentów GSP+. Unijny GSP składa się z rozwiązania ogólnego i dwóch rozwiązań szczególnych: rozwiązanie ogólne przewiduje obniżenie lub zawieszenie taryf celnych w odniesieniu do towarów przywożonych z krajów rozwijających się, które nie zostały sklasyfikowane przez Bank Światowy jako kraje o wysokim dochodzie i których eksport nie jest wystarczająco zróżnicowany; pierwsze szczególne rozwiązanie motywacyjne GSP+ przewiduje dalsze obniżenie taryf w odniesieniu do krajów rozwijających się, które podpiszą, ratyfikują i skutecznie wdrożą zestaw kluczowych konwencji ONZ i Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczących podstawowych praw człowieka i praw pracowniczych, ochrony środowiska oraz dobrych rządów; drugie szczególne rozwiązanie, wszystko oprócz broni (EBA), przewiduje całkowicie bezcłowy oraz wolny od kwot przywóz wszystkich towarów z krajów najsłabiej rozwiniętych (LDC), z wyjątkiem broni. Zgodnie z wnioskiem Komisji rozwiązanie wszystko oprócz broni nie zostanie zmienione. 7543/12 8
UMOWA O WOLNYM HANDLU UE KOLUMBIA/PERU Rada osiągnęła porozumienie polityczne w sprawie projektu decyzji zatwierdzającej podpisanie i tymczasowe stosowanie wielostronnej umowy o wolnym handlu z Kolumbią i Peru. Decyzja ta zostanie przyjęta na jednym z najbliższych posiedzeń, po ostatecznej redakcji tekstu umowy; Parlament Europejski zostanie poproszony o zgodę na jej zawarcie. Umowa, parafowana w marcu 2011 roku, ma na celu zniesienie wysokich taryf celnych, usunięcie barier technicznych w handlu, liberalizację rynków usług, ochronę oznaczeń geograficznych UE i otwarcie rynków zamówień publicznych. Obejmuje zobowiązania dotyczące egzekwowania standardów w zakresie pracy i ochrony środowiska oraz skuteczne i szybkie procedury rozwiązywania sporów. Zagwarantuje stronom traktowanie na równi z ich konkurentami w regionie, takimi jak Stany Zjednoczone. W oparciu o zasadę integracji regionalnej umowa pozostaje otwarta do podpisania przez Ekwador i Boliwię, dwóch pozostałych członków Wspólnoty Andyjskiej. Rokowania dotyczące międzyregionalnej umowy o stowarzyszeniu, obejmującej dialog polityczny, współpracę i handel, zawieszono w czerwcu 2008 r. W styczniu 2009 r. Rada upoważniła Komisję do rozpoczęcia negocjacji dotyczących wielostronnej umowy o handlu z państwami andyjskimi. 7543/12 9
UMOWA O WOLNYM HANDLU UE SINGAPUR Rada została poinformowana przez Komisję o rozwoju rokowań z Singapurem dotyczących umowy o wolnym handlu. Rada omówiła kilka kluczowych nierozstrzygniętych kwestii, przede wszystkim związanych z usługami finansowymi, oznaczeniami geograficznymi, regułami pochodzenia (kumulacją regionalną), barierami celnymi i pozacelnymi, mając na uwadze zakończenie rokowań w pierwszym półroczu bieżącego roku. Rokowania znajdują się w fazie zaawansowanej. Ostatnia ich runda miała miejsce w dniach 17 20 stycznia. Celem umowy jest stworzenie nowych możliwości na singapurskim rynku oraz otwarcie drogi do zawierania umów o wolnym handlu z innymi państwami ASEAN. Komisarz Karel De Gucht i singapurski minister handlu Lim Hng Kiang mają się spotkać przy okazji posiedzenia ministrów gospodarki UE ASEAN, które odbędzie się w Kambodży pod koniec bieżącego miesiąca. Oczekuje się, że handel towarami i usługami między UE a ASEAN przekroczy w 2011 roku poziom 200 mld EUR; ASEAN pozostaje również trzecim co do wielkości partnerem handlowym UE spoza Europy. Na Singapur przypada jedna trzecia wymiany handlowej UE z ASEAN; Singapur jest też głównym partnerem inwestycyjnym UE w tym bloku państw. Po zawieszeniu rozmów w sprawie międzyregionalnej umowy o wolnym handlu z państwami ASEAN Rada w grudniu 2009 r. podjęła decyzję o kontynuacji rokowań dwustronnych, w szczególności z Singapurem, przy zachowaniu celu strategicznego, którym jest zawarcie międzyregionalnej umowy o wolnym handlu z państwami ASEAN. 7543/12 10
HANDEL, WZROST I ROZWÓJ Rada przyjęła konkluzje w sprawie podejścia UE do handlu, wzrostu gospodarczego i rozwoju w kolejnym dziesięcioleciu. W konkluzjach tych podkreśla, że otwartość na handel międzynarodowy ma podstawowe znaczenie dla ułatwiania wzrostu sprzyjającego włączeniu społecznemu i ograniczania ubóstwa w krajach rozwijających się, tak jak utrzymanie otwartych rynków ma podstawowe znaczenie dla wzrostu gospodarczego i dobrobytu Europy. Rosnąca różnorodność gospodarcza krajów rozwijających się wymaga większego zróżnicowania w planowaniu i realizowaniu unijnej polityki handlowej, inwestycyjnej i rozwojowej, by lepiej skoncentrować się na krajach najsłabiej rozwiniętych i innych krajach rozwijających się mających największe potrzeby. Rada podkreśliła znaczenie wielostronnego podejścia jako najważniejszej metody zwalczania protekcjonizmu i rozwiązywania nierozstrzygniętych kwestii w zakresie handlu międzynarodowego. Wezwała też Komisję do przedstawienia w roku 2015 sprawozdania z działań następczych. Konkluzje te można znaleźć w dok. 7412/12. 7543/12 11
SPRAWY RÓŻNE Stosunki handlowe ze Stanami Zjednoczonymi Rada pokrótce omówiła stosunki handlowe ze Stanami Zjednoczonymi. ACTA Rada omówiła sytuację dotyczącą podpisania i ratyfikacji Umowy handlowej dotyczącej zwalczania obrotu towarami podrobionymi (ACTA) 1 między UE a Australią, Kanadą, Japonią, Republiką Korei, Meksykiem, Marokiem, Nową Zelandią, Singapurem, Szwajcarią i Stanami Zjednoczonymi. ACTA ustanawia międzynarodowe ramy dla lepszego egzekwowania praw własności intelektualnej oraz poprawy międzynarodowych standardów działań podejmowanych wobec naruszeń własności intelektualnej na wielką skalę. Rokowania zakończono w listopadzie 2010 r., a umowa została podpisana przez UE i 22 państwa członkowskie w Tokio w dniu 26 stycznia 2012 r. W dniu 22 lutego Komisja podjęła decyzję o przedłożeniu ACTA Trybunałowi Sprawiedliwości, by zweryfikował on zgodność tej umowy z traktatami UE, a w szczególności z Kartą praw podstawowych. Wywóz Ŝywych zwierząt do Rosji Na wniosek delegacji Łotwy 2 Rada omówiła zapowiedziany przez Rosję zakaz importu bydła, małych zwierząt przeżuwających i świń z UE, który ma zostać wprowadzony 20 marca. * * * Podczas obiadu ministrowie omówili możliwe sposoby podejścia do liberalizacji handlu towarami i usługami związanymi z ochroną środowiska. Przeprowadzili również wymianę poglądów na temat prowadzonej analizy zakresu w celu zbadania możliwości rozpoczęcia negocjacji w sprawie wolnego handlu z Japonią oraz omówili stosunki handlowe z Indiami. 1 2 12196/11 7578/12 7543/12 12
INNE ZATWIERDZONE PUNKTY SPRAWY GOSPODARCZE I FINANSOWE Syria finansowanie przez EBI Rada potwierdziła, że nie zamierza sprzeciwiać się przyjęciu przez Komisję aktu delegowanego skreślającego Syrię z wykazu państw kwalifikujących się do finansowania przez Europejski Bank Inwestycyjny (EBI) i objętych gwarancją UE. Komisja przedłożyła ten akt delegowany w dniu 8 lutego. Jest on rezultatem konkluzji Rady z maja 2011 r., w których wezwano EBI, by w chwili obecnej powstrzymał się od aprobowania nowych operacji finansowych w Syrii. Agencje ratingowe Rada potwierdziła, że nie zamierza sprzeciwiać się przyjęciu przez Komisję aktu delegowanego, w którym określa opłaty pobierane przez Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych od agencji ratingowych z tytułu nadzoru, rejestracji i certyfikacji. Komisja przedłożyła ten akt delegowany w dniu 7 lutego. Zgodnie z rozporządzeniem o agencjach ratingowych Rada ma od chwili powiadomienia trzy miesiące na sprzeciwienie się przyjęciu aktu delegowanego, o ile Rada i Parlament nie przyspieszą tego procesu poprzez powiadomienie Komisji, że nie zamierzają zgłaszać sprzeciwu. 7543/12 13