STEROWANIE MASZYN I URZĄDZEŃ I. Laboratorium. 1. Wprowadzenie

Podobne dokumenty
Sterowniki programowalne

Sterowniki Programowalne (SP) Wykład #4

STEROWANIE MASZYN I URZĄDZEŃ I. Laboratorium. 4. Przekaźniki czasowe

1. Podstawowe wiadomości Możliwości sprzętowe Połączenia elektryczne Elementy funkcjonalne programów...

Konfiguracja i programowanie sterownika GE Fanuc VersaMax z modelem procesu przepływów i mieszania cieczy

1. Cel ćwiczenia. 2. Podłączenia urządzeń zewnętrznych w sterowniku VersaMax Micro

PROGRAMOWALNE STEROWNIKI LOGICZNE

Działanie i charakterystyka sterownika GE FANUC VersaMaxNano

Podstawy programowania PLC w języku drabinkowym - ćwiczenie 5

Kurs Podstawowy S7. Spis treści. Dzień 1

INSTRUKCJA OBSŁUGI. Przekaźnik czasowy ETM ELEKTROTECH Dzierżoniów. 1. Zastosowanie

Dokumentacja Licznika PLI-2

Elementy oprogramowania sterowników. Instrukcje podstawowe, funkcje logiczne, układy czasowe i liczenia, znaczniki

Konfiguracja i programowanie sterownika GE Fanuc VersaMax z modelem procesu przepływów i mieszania cieczy. Przebieg ćwiczenia

CoDeSys 3 programowanie w języku drabinkowym LD

Przemysłowe Systemy Automatyki ĆWICZENIE 2

STEROWANIE MASZYN I URZĄDZEŃ I. Laboratorium. 8. Układy ciągłe. Regulator PID

Katedra Inżynierii Systemów Sterowania WEiA PG. Przemysłowe Sieci Informatyczne Laboratorium

Sterowniki programowalne. System GE Fanuc serii Zasady działania systemu (część I)

Politechnika Gdańska. Gdańsk, 2016

Ćwiczenie 3 - Sterownik PLC realizacja algorytmu PID

1. SFC W PAKIECIE ISAGRAF 2. EDYCJA PROGRAMU W JĘZYKU SFC. ISaGRAF WERSJE 3.4 LUB 3.5 1

LABORATORIUM PRZEMYSŁOWYCH SYSTEMÓW STEROWANIA

Programowanie sterowników przemysłowych / Jerzy Kasprzyk. wyd. 2 1 dodr. (PWN). Warszawa, Spis treści

Sterowniki Programowalne (SP)

Spis treści. Dzień 1. I Rozpoczęcie pracy ze sterownikiem (wersja 1707) II Bloki danych (wersja 1707) ZAAWANSOWANY TIA DLA S7-300/400

Opis szybkiego uruchomienia programu APBSoft

Licznik rewersyjny MD100 rev. 2.48

Instrukcja podstawowego uruchomienia sterownika PLC LSIS serii XGB XBC-DR20SU

Kurs SIMATIC S7-300/400 i TIA Portal - Zaawansowany. Spis treści. Dzień 1

ĆWICZENIE 7. Wprowadzenie do funkcji specjalnych sterownika LOGO!

Sterownik Visilogic V260

Programowanie sterowników PLC wprowadzenie

Kurs SIMATIC S7-300/400 i TIA Portal - Podstawowy. Spis treści. Dzień 1. I System SIEMENS SIMATIC S7 - wprowadzenie (wersja 1503)

1.2 Schemat blokowy oraz opis sygnałów wejściowych i wyjściowych

Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z podstawowymi funkcjami i pojęciami związanymi ze środowiskiem AutoCAD 2012 w polskiej wersji językowej.

Sterownik kompaktowy Theben PHARAO II

Kurs STARTER S5. Spis treści. Dzień 1. III Budowa wewnętrzna, działanie i obsługa sterownika (wersja 0504)

Ćwiczenia z S Komunikacja S z miernikiem parametrów sieci PAC 3200 za pośrednictwem protokołu Modbus/TCP.

LABORATORIUM PRZEMYSŁOWYCH SYSTEMÓW STEROWANIA

Elastyczne systemy wytwarzania

REGULATOR PI W SIŁOWNIKU 2XI

Laboratorium Napędu robotów

Podstawy programowania sterowników GeFanuc

Adresowanie obiektów. Adresowanie bitów. Adresowanie bajtów i słów. Adresowanie bajtów i słów. Adresowanie timerów i liczników. Adresowanie timerów

INSTRUKCJA OBSŁUGI. Licznik amperogodzin ETM ELEKTROTECH Dzierżoniów. 1. Zastosowanie

1. Opis okna podstawowego programu TPrezenter.

CoDeSys 3 programowanie w języku FBD

Sterowanie procesem wiercenia otworów w elemencie na linii produkcyjnej przy pomocy sterownika PLC

Siemens S Konfiguracja regulatora PID

SFC zawiera zestaw kroków i tranzycji (przejść), które sprzęgają się wzajemnie przez połączenia

R o g e r A c c e s s C o n t r o l S y s t e m 5. Nota aplikacyjna nr 016 Wersja dokumentu: Rev. A. obecności w VISO

IC200UDR002 ASTOR GE INTELLIGENT PLATFORMS - VERSAMAX NANO/MICRO

Przykład programowania PLC w języku drabinkowym - ćwiczenie 6

Laboratorium z Grafiki InŜynierskiej CAD. Rozpoczęcie pracy z AutoCAD-em. Uruchomienie programu

FAQ: /PL Data: 3/07/2013 Konfiguracja współpracy programów PC Access i Microsoft Excel ze sterownikiem S7-1200

Rys.1. Technika zestawiania części za pomocą polecenia WSTAWIAJĄCE (insert)

Norma IEC definiuje podział na dwie zasadnicze grupy:

Ćwiczenia z S S jako Profinet-IO Controller. FAQ Marzec 2012

JĘZYKI PROGRAMOWANIA STEROWNIKÓW

PROGRAMOWANIE UKŁADÓW REGULACJI CIĄGŁEJ PCS

POLITECHNIKA WROCŁAWSKA WYDZIAŁ ELEKTRYCZNY KATEDRA ENERGOELEKTRYKI LABORATORIUM INTELIGENTNYCH INSTALACJI ELEKTRYCZNYCH

ZASOBY ZMIENNYCH W STEROWNIKACH SAIA-BURGESS

Pierwsze kroki z easy Soft CoDeSys Eaton Corporation. All rights reserved.

Przykłady wybranych fragmentów prac egzaminacyjnych z komentarzami Technik mechatronik 311[50]

Kurs Zaawansowany S7. Spis treści. Dzień 1

Wydział Elektryczny. Katedra Automatyki i Elektroniki. Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych z przedmiotu: TECHNIKA CYFROWA 2 TS1C

Mikrooperacje. Mikrooperacje arytmetyczne

Sterownik Spid Pant 8 i Ant 8. Podręcznik użytkowania

Spis treści. Dzień 1. I Konfiguracja sterownika (wersja 1410) II Edycja programu (wersja 1406) III Środowisko TIA Portal (wersja 1410)

Standardowe bloki funkcjonalne

Dokumentacja sterownika mikroprocesorowego "MIKSTER MCC 026"

Opis ikon OPIS IKON. Ikony w pionowym pasku narzędzi: Ikony te używane są przy edycji mapy. ta ikona otwiera szereg kolejnych ikon, które pozwalają na

Zwory na płycie z łączem szeregowym ustawienie zworek dla programowania.

Szkoła programisty PLC : sterowniki przemysłowe / Gilewski Tomasz. Gliwice, cop Spis treści

Przejrzystość, intuicyjny charakter i łatwość oprogramowania sterowników FATEK.

2. Architektura mikrokontrolerów PIC16F8x... 13

dokument DOK wersja 1.0

Konfiguracja i programowanie PLC Siemens SIMATIC S7 i panelu tekstowego w układzie sterowania napędami elektrycznymi. Przebieg ćwiczenia

Systemy wbudowane. Wprowadzenie. Nazwa. Oznaczenia. Zygmunt Kubiak. Sterowniki PLC - Wprowadzenie do programowania (1)

Modułowy programowalny przekaźnik czasowy firmy Aniro.

Parametryzacja przetworników analogowocyfrowych

Instrukcja programowania wieratko-frezarki BFKO, sterowanej odcinkowo (Sinumerik 802C)

Instrukcja do oprogramowania ENAP DEC-1

Wstęp Architektura... 13

REGULATOR NAPIĘCIA STR DOKUMENTACJA TECHNICZNA INSTRUKCJA

INDU-22. Przemysłowy Sterownik Mikroprocesorowy. Przeznaczenie. masownica próżniowa

Układy VLSI Bramki 1.0

Programowanie sterowników B&R

Automatyzacja i robotyzacja procesów produkcyjnych

Technika Mikroprocesorowa Laboratorium 5 Obsługa klawiatury

Menu Plik w Edytorze symboli i Edytorze widoku aparatów

Regulator PID w sterownikach programowalnych GE Fanuc

Podstawy PLC. Programowalny sterownik logiczny PLC to mikroprocesorowy układ sterowania stosowany do automatyzacji procesów i urządzeń.

LABORATORIUM ENERGOOSZCZĘDNEGO BUDYNKU

Zapoznanie się z podstawowymi strukturami liczników asynchronicznych szeregowych modulo N, zliczających w przód i w tył oraz zasadą ich działania.

Opis układów wykorzystanych w aplikacji

Laboratorium - Monitorowanie i zarządzanie zasobami systemu Windows 7

LEKCJA TEMAT: Zasada działania komputera.

Instalacja programu:

Transkrypt:

STEROWANIE MASZYN I URZĄDZEŃ I Laboratorium 1. Wprowadzenie Opracował: dr hab. inż. Cezary Orlikowski Instytut Politechniczny

Ogólny schemat stanowiska laboratoryjnego ze sterownikiem programowalnym przedstawiono na rys. 1, gdzie: PLC sterownik programowalny (GE VersaMax Micro), JP jednostka podstawowa, MR moduł rozszerzający; PC komputer (programator). Komputer wyposażony jest w program narzędziowy Cimplicity do programowania sterowników (tworzenia programów sterujących) przy pomocy schematów drabinkowych. STEROWNIK PROGRAMOWALNY Sterownik programowalny jest urządzeniem, w którym mikroprocesor na podstawie programu zapisanego w pamięci steruje przebiegiem procesu technologicznego. Ogólny schemat funkcjonalny sterownika pokazano na rys.2. Sterownik odczytuje sygnały wejściowe pochodzące z czujników i przetworników pomiarowych, następnie wykonuje obliczenia zgodnie z programem sterującym, a potem na podstawie wyników ustawia sygnały wyjściowe sterując urządzeniami wykonawczymi. Odczyt wejść, obliczenia i ustawianie wyjść są powtarzane stale z okresem zwanym cyklem sterownika rys. 3. Wejścia binarne pochodzą z przekaźników, czujników stykowych, wyłączników krańcowych, przycisków ręcznych itd. Wyjścia binarne za pośrednictwem przekaźników i styczników włączają silniki, zawory, grzejniki, elementy sygnalizacyjne itp. Jednostka centralna steruje wymianą informacji z urządzeniami zewnętrznymi i z pamięcią oraz wykonuje kolejne kroki programu zapisane w pamięci. Pamięć w sterowniku, podobnie jak w każdym komputerze, służy do zapamiętania programu, który ma być wykonywany oraz do przechowywania informacji pośrednich powstających w trakcie wykonywania programu. Do programowania sterowników najczęściej służą specjalne programatory lub komputery z odpowiednim oprogramowaniem (narzędziowym), połączone ze sterownikiem. Dane sterownika w laboratorium: wejścia logiczne: - liczba: 16 (JP) i 8 (MR) - poziom sygnału: 0V 24V ( 0 = 0V 5V; 1 =11,5V 24V) wyjścia logiczne: - liczba: 8 (JP) i 4 (MR) - poziom sygnału maksymalny: 5V 24V. Na rys. 4 pokazano sposób podłączenia wejść i wyjść logicznych, gdzie: S element zadający sygnał wejściowy, P element wyjściowy, K przekaźnik. PROGRAM NARZĘDZIOWY CIMPLICITY Sterowniki GE FANUC mogą być programowane przy pomocy programu CIMPLICITY. Program ten bazuje na metodzie schematów stykowo przekaźnikowych nazywanych także schematami drabinkowymi. Po zbudowaniu schematu regulatora przy pomocy programu należy zbudowany schemat przesłać, do ste- 2

rownika, który po uruchomieniu będzie działał (przetwarzał sygnały wejściowe na wyjściowe) zgodnie z tym schematem. Ogólnie, układ stykowo przekaźnikowy składa się z dwóch podstawowych rodzajów elementów: styków (elementów wejściowych) i przekaźników (elementów wyjściowych). W programie CIMPLICITY funkcje logiczne realizowane przez sterownik przedstawiane są właśnie w taki właśnie sposób. Programowanie sterownika polega zatem na ustawieniu na ekranie komputera konfiguracji styków i przekaźników odpowiadającej funkcjom logicznym, które mają być realizowane przez sterownik. Stosowane w programie CIMPLICITY symbole graficzne styków i przekaźników zostały pokazane na rys. 5. Styki i przekaźniki nie są jedynymi elementami dostępnymi podczas programowania sterownika. Oprócz nich są także takie elementy (bloki funkcyjne rys. 5) jak: przekaźniki czasowe, liczniki i inne. Podstawową strukturą programu jest jednak schemat drabinkowy i dlatego wszystkie inne (oprócz styków i przekaźników) elementy są także w taki schemat włączane. Bloki funkcyjne przedstawione są jako duże prostokąty. Schemat drabinkowy posiada symboliczne źródło zasilania zakłada się przepływ sygnału od szyny zasilającej umieszczonej po lewej stronie schematu, poprzez połączenia, do przekaźnika lub bloku funkcyjnego umieszczonego po prawej stronie. Cały program składa się ze szczebli drabiny. Szczebel drabiny logicznej musi posiadać odpowiedni format oraz składnię, Najważniejsze zasady tworzenia struktury drabiny logicznej są następujące: - ostatnim elementem szeregowego połączenia elementów szczebla programu musi być przekaźnik lub blok funkcyjny - jeśli w szczeblu jest przekaźnik uaktywniany zboczem sygnału sterującego to musi być on jedynym przekaźnikiem w tym szczeblu - szczebel musi zawierać przynajmniej jeden styk przed przekaźnikiem, blokiem funkcyjnym lub połączeniem pionowym - po bloku funkcyjnym w szczeblu nie mogą wystąpić żadne styki Próba nieprawidłowego komponowania szczebla jest sygnalizowana przez program. Na rys. 6 pokazano przykładowy, prawidłowy, rozgałęziony szczebel drabiny logicznej, w którym występuje 3 styki, 2 przekaźniki i jeden blok funkcyjny. Zmienne programu sterującego Podczas budowania drabiny logicznej programu sterującego elementom logicznym użytkownik (programista) przypisuje zmienne. Oprogramowanie CIM- PLICITY posiada dwa typy zmiennych: zmienne dyskretne (jednobitowe mogące przyjmować wartość logiczną 0 lub 1), oraz zmienne rejestrowe, które służą do przechowywania danych innych niż pojedyncze bity. Elementom takim jak przekaźniki i styki przypisuje się zmienne dyskretne, pozostałe elementy wymagają przypisania kilku zmiennych, często różnego typu, jako parametrów. W tabl. 1 3 dokonano skrótowego zestawienia wybranych typów zmiennych i ich symboli. 3

Zmienne dyskretne Tablica 1 Typ Opis %I Zmienna reprezentująca fizyczne wejście dyskretne. Po symbolu następuje adres zmiennej w tablicy stanu wejść (np. %I00121). %Q Zmienna reprezentująca fizyczne wyjście dyskretne. Po symbolu następuje adres zmiennej w tablicy stanu wyjść (np. %Q00121). %M Symbol reprezentujący wewnętrzną zmienną dyskretną programu sterującego. Zmienna typu %M może posiadać pamięć stanu, jeśli przypisana jest przekaźnikowi z pamięcią. (po wyłączeniu sterownika i jego ponownym włączeniu wartość tej zmiennej jest jest taka jak przed wyłączeniem zasilania). W przypadku przypisania przekaźnikowi bez pamięci zmienna nie posiada pamięci stanu. %T Symbol reprezentujący chwilową zmienną dyskretną, bez możliwości wykorzystania pamięci stanu.. Zmienne rejestrowe Tablica 2 Typ Opis %R Zmienna 16-bitowa, oznaczająca rejestr, w którym można przechowywać dane programu sterującego (np. wyniki obliczeń). Symbolowi powinien towarzyszyć adres rejestru (np. %R00201). Zmienne systemowe Tablica 3 Zmienna Nazwa pomocnicza Definicja %S0001 FST_SCN Ustawiana jest wartość 1 jeżeli bieżący cykl jest pierwszym cyklem pracy sterownika %S0002 LST_SCN Ustawiana jest wartość 1 jeżeli bieżący cykl jest ostatnim cyklem pracy sterownika %S0003 T_10MS Podstawa czasu generatora sygnału prostokątnego: 0.01 s. %S0004 T_100MS Podstawa czasu generatora sygnału prostokątnego: 0.1 s. %S0005 T_SEC Podstawa czasu generatora sygnału prostokątnego: 1 s. %S0006 T_MIN Podstawa czasu generatora sygnału prostokątnego: 1 min. %S0007 ALW_ON Styk zwarty na stałe. %S0008 ALW_OFF Styk otwarty na stałe. Przy pomocy zmiennych opisanych w tabl. 1 3, można określać w programie sterującym różne typy danych przedstawione w tabl. 4. 4

Typy danych Tablica 4 Typ Nazwa Opis INT Signed Integer liczby całkowite ze znakiem Liczby całkowite ze znakiem zajmują 16 bitów pamięci i są zapisywane w formie dopełnienia do dwóch dla liczb ujemnych. DINT Double Precision Signed Integer liczby całkowite podwójnej precyzji ze znakiem Zakres: od 32768 do +32767 Liczby całkowite podwójnej precyzji ze znakiem są przechowywane w 32 bitach pamięci i są zapisywane w formie dopełnienia do dwóch dla liczb ujemnych. Zakres: od 2147483648 do +2147483647 BIT Bit Dana zajmująca najmniejszą komórkę pamięci, mogąca przyjmować wartość 0 lub 1. Słowo bitowe może mieć długość N. BYTE Byte bajt Dana zawierająca 8 bitów WORD Word słowo Słowo wykorzystuje 16 kolejnych bitów pamięci sterownika, ale, w przeciwieństwie do ciągu bitów reprezentującego w pamięci sterownika liczbę, bity mogą być niezależne od siebie. Każdy bit posiada swój własny stan logiczny: 0 lub 1. Zestaw instrukcji Program narzędziowy CIMPLICITY udostępnia szeroki zestaw instrukcji (elementów) do tworzenia programów sterujących. Celem przybliżenia możliwości programowania sterowników poniżej zestawiono wybrane elementy zestawu instrukcji. Bardziej szczegółowo będą one omówione w kolejnych ćwiczeniachach. Tablica 5 zawiera wybrane grupy elementów, a tablice 6 10 wybrane elementy w poszczególnych grupach. Wybrane grupy elementów programu Tablica 5 Grupa funkcji Opis BIT OPERATIONS Bloki działań na ciągach bitów COILS Przekaźniki CONTACTS Styki COUNTERS Liczniki TIMERS Przekaźniki czasowe 5

Bloki działań na ciągach bitów Tablica 6 Symbol Opis funkcji AND Operacja logiczna AND na dwóch ciągach bitów OR Operacja logiczna OR na dwóch ciągach bitów XOR Operacja logiczna XOR na dwóch ciągach bitów NOT Operacja logiczna NOT na ciągu bitów SHL Przesunięcie ciągu bitów w lewo SHR Przesunięcie ciągu bitów w prawo ROL Przesunięcie ciągu bitów w lewo w obiegu zamkniętym ROR Przesunięcie ciągu bitów w prawo w obiegu zamkniętym BIT- Przesuwanie 1 w obiegu zamkniętym SEQ Przekaźniki Tablica 7 Symbol Opis funkcji Przekaźnik o stykach otwartych, zwieranych w momencie dotarcia sygnału do przekaźnika. Wartość lo- -( )- giczna przypisanej zmiennej jest wtedy ustawiana na 1 Przekaźnik o stykach zamkniętych, rozwieranych w -( / )- momencie dotarcia sygnału do przekaźnika. Wartość logiczna przypisanej zmiennej jest wtedy ustawiana na 0 -( S )- Przekaźnik o stykach zwieranych w momencie dotarcia sygnału (wartość logiczna przypisanej zmiennej ustawiana jest wtedy na 1). Styki pozostają zwarte, a wartość zmiennej pozostaje 1 do czasu zadziałania sprzężonego przekaźnika -( R )- -( R )- Przekaźnik o stykach rozwieranych w momencie dotarcia sygnału. Styki pozostają rozwarte, a wartość zmienn ej pozostaje 0 do czasu zadziałania sprzężonego przekaźnika -( S )- -( )- Przekaźnik uaktywniany zboczem narastającym sygnału -( )- Przekaźnik uaktywniany zboczem opadającym sygnału 6

Styki Tablica 8 Symbol Opis funkcji Styk otwarty przewodzi sygnał, gdy wartość logiczna -½½- przypisanej zmiennej jest 1 -½/½- Styk zamknięty przewodzi sygnał, gdy wartość logiczna przypisanej zmiennej jest 0 Liczniki Tablica 9 Symbol Opis funkcji Licznik zliczający w górę jego zawartość jest zwiększana o 1 za każdym razem, gdy wartość logiczna do- UPCT R pływającego sygnału zmienia się z 0 na 1. Licznik przesyła sygnał wyjściowy, gdy zliczana wartość osiągnie wartość zadaną. Podanie sygnału na wejście zerujące licznika powoduje wyzerowanie jego zawartości. DNCT R Licznik zliczający w dół (od wartości zadanej). Jego zawartość jest zmniejszana o 1 za każdym razem, gdy wartość logiczna dopływającego sygnału zmienia się z 0 na 1. Licznik przesyła sygnał wyjściowy, gdy zliczana wartość osiągnie zero. Podanie sygnału na wejście zerujące licznika powoduje ustawienie jego zawartości na wartość zadaną. Przekaźniki czasowe Tablica 10 Symbol Opis funkcji Przekaźnik czasowy z pamięcią zliczający czas, gdy ONDTR dopływa do niego sygnał. Gdy sygnał nie dopływa, wartość zliczona jest przechowywana. Przesłanie sygnału wyjściowego następuje, gdy zliczona wartość osiągnie wartość zadaną. Bieżąca zawartość pamięci przekaźnika może zostać wyzerowana poprzez przesłanie sygnału na wejście zerujące przekaźnika. Przekaźnik czasowy bez pamięci zliczający czas, gdy TMR dopływa do niego sygnał. Gdy sygnał przestaje dopływać, wartość zliczona jest zerowana. Przesłanie sygnału wyjściowego następuje, gdy zliczona wartość osiągnie wartość zadaną. Menu główne programu narzędziowego Po uruchomieniu programu CIMPLICITY wyświetlony zostaje ekran główny programu oraz pojawia się okno wyboru istniejącego (lub rozpoczęcia nowego) programu sterującego (rys. 7). W przypadku wyboru opcji nowy program 7

(empty project) ukazuje się okno (rys. 8) z polem do wpisania nazwy nowego programu. Po wybraniu istniejącego programu lub wpisaniu nazwy nowego i jej zatwierdzeniu ekran programu Cimplicity ma postać jak na rys. 9 z aktywnym oknem Nawigator zawierającym drzewo katalogowe realizowanego projektu. Tworzenie programów sterujących Ekran programu narzędziowego z rys.9 zawiera paski narzędziowe znajdujące się w górnej jego części. Jeden z pasków narzędziowych (pokazany oddzielnie na rys.10) zawiera ikonę okna Nawigator umożliwiającą zamykanie i otwieranie tego okna. Ten sam pasek narzędziowy zawiera także ikony dwóch innych okien: Biblioteka elementów, Inspektor. Rozpoczęcie edycji programu sterującego wymaga uaktywnienia tych okien (pomocniczych), a także okna podstawowego edycji programu sterującego. Okno edycji programu sterującego otwiera się przez dwukrotne kliknięcie katalogu Main w drzewie katalogowym projektu w oknie Nawigatora. Na rys. 11 pokazano widok ekranu programu CIMPLICITY z oknem edycji programu sterującego (Main) i oknami pomocniczymi Nawigator, pokazanymi oddzielnie na rys. 12 13. Trzy okna pomocnicze są rozwijane (lub zwijane) przez wskazywanie odpowiednich ikon w jednym z pasków narzędziowych widocznym na rys. 11 oraz oddzielnie pokazanym na rys. 10. Okno Biblioteka elementów (pokazane oddzielnie na rys.12) zawiera dostępne elementy (funkcje) do tworzenia programu sterującego. Wybrane z nich są przedstawione w tablicach 5 10. Niektóre z tych funkcji dostępne są na pasku narzędziowym widocznym na ekranie roboczym przedstawionym na rys. 11, a także pokazanym oddzielnie na rys.14. Ten pasek narzędziowy zawiera także narzędzia, pomocne w konstruowaniu schematów drabinkowych, takie jak: wskaźnik, rysowanie linii poziomych i pionowych, wstawianie nowego szczebla schematu drabinkowego, wpisywanie komentarza. Okno Inspektora (pokazane oddzielnie na rys. 13) służy, między innymi, do wpisywania adresów zmiennych (sygnałów) przypisanych elementom takim jak styki, przekaźniki i bloki funkcyjne. Konstruowanie schematu drabinkowego polega na przeciąganiu myszką nazwy elementu wybranego z okna Biblioteka elementów do okna edycji programu sterującego. W przypadku stosowania elementów dostępnych na pasku narzędziowym należy wybrany element wskazać kursorem, a następnie kliknąć w odpowiednim miejscu ekranu edycji programu sterującego. Po narysowaniu schematu programu sterującego należy nadać nazwy (dowolne) wszystkim występującym w nim sygnałom. Dwukrotne kliknięcie na styk, przekaźnik lub linię sygnału wejściowego/wyjściowego bloku funkcyjnego powoduje otwarcie okna edycji nazwy sygnału (rys. 15). Nazwę należy wpisać w odpowiednim polu i zatwierdzić. Następnym etapem jest przypisanie wszystkim sygnałom odpowiednich adresów zgodnych z typem danej zmiennej. Po wskazaniu nazwy sygnału odpowiedni adres wpisuje się w polu Ref.Address w oknie Inspektora (rys. 11 i 13). 8

Uruchamianie i testowanie programów sterujących Poprawnie skonstruowany program sterujący (schemat drabinkowy) może być przesłany do sterownika i uruchomiony. Na rys. 16 pokazano pasek narzędziowy (por. także rys. 11) z poleceniami związanymi z uruchamianiem programu sterującego. Polecenie online/offline służy do przełączania trybu połączenia pomiędzy sterownikiem i komputerem. Tworzenie programu sterującego (lub jego modyfikacja) powinno odbywać się w trybie offline natomiast przesłanie programu sterującego do sterownika oraz testowanie programu musi być realizowane w trybie online. Tryb online jest sygnalizowany zielonymi znacznikami przy szynie zasilającej schematu drabinkowgo. Przesłanie programu do sterownika (oraz jego uruchomienie) nastąpi wtedy gdy w trybie online zostanie wskazana ikona ładowanie i start programu (rys. 16). Uruchamiania programu, który znajduje się już w pamięci sterownika dokonuje się przy pomocy polecenia start programu. Zatrzymanie wykonywania programu przez sterownik może być dokonane przy pomocy polecenia stop programu. Uruchomiony program sterujący przetwarza sygnały wejściowe (wyjściowe obiektu) na wyjściowe (wejściowe obiektu) zgodnie ze strukturą programu. Działanie programu (zmianę wartości sygnałów w czasie rzeczywistym) można obserwować na ekranie komputera programatora. Program CIMPLICITY umożliwia także przetestowanie skonstruowanego programu bez konieczności podłączania sygnałów z(do) obiektu do(ze) sterownika. Możliwe jest bowiem programowe wymuszanie wartości sygnałów dyskretnych i sprawdzenie czy sygnały wyjściowe przyjmują wartości zgodne założeniami autora programu sterującego. Programowe wymuszenie wartości sygnału wejściowego (dyskretnego) wykonywane jest przez wskazanie prawym klawiszem myszki danego elementu (rys. 17), a następnie wybranie polecenia force on ( 1 ) lub force off ( 0 ). Nazwa sygnału z wymuszoną w ten sposób wartością wyświetlana jest w kolorze czerwonym. Likwidacji wymuszenia wartości sygnału można dokonać przez wybór polecenia remove force (rys.17). CEL I PRZEBIEG ĆWICZENIA Cel Zapoznanie się ze sterownikiem programowalnym GE VersaMax Micro i programem narzędziowym Cimplicity. Zakres Uruchamianie sterownika. Uruchamianie i obsługa programu narzędziowego. Poznanie zasad tworzenia programu sterującego. Przesyłanie programu sterującego do sterownika, uruchamianie i testowanie. Demonstracja połączenia sterownika z obiektem sterowania. 9

PC PLC JP MR Rys. 1. Schemat ogólny stanowiska laboratoryjnego Obiekt/Proces Obiekt Zasilacz Układy wejściowe Układy wyjściowe Pamięć programu PLC Obiekt PC Programator Rys.2. Ogólny schemat funkcjonalny sterownika Czytanie wejść Realizacja algorytmu sterowania Rys. 3. Cykl pracy sterownika Ustawianie wyjść 10

S Sterownik K D P Wyjście logiczne + - 24 V Wejście logiczne C R P K Wyjście logiczne Rys. 4. Sposób podłączenia wejść i wyjść logicznych a) c) e) b) d) wejścia... BLOK FUNKCYJNY... wyjścia Rys. 5. Sposób przedstawiania styków (a - styk normalnie otwarty, b - styk normalnie zamknięty), przekaźników (c, d) i bloków funkcyjnych (e) w programie narzędziowym Cimplicity we %I0001 we1 %I0002 TMR TENTHS wy %Q0001 x1 %I0003 50 %R0001 PV y %Q0002 Rys. 6. Przykład szczebla drabiny logicznej 11

Rys.7. Okno wyboru istniejącego (lub rozpoczęcia nowego) programu sterującego 12

nawigator inspektor biblioteka elementów Rys. 10. Pasek narzędziowy okien pomocniczych 13

Rys. 11. Ekran roboczy programu Cimplicity (aktywne okno edycji programu sterującego oraz okna pomocnicze: Nawigator, Biblioteka elementów, Inspektor) Rys. 12. Ekran pomocniczy Biblioteka elementów 14

wskaźnik styki przekaźniki liczniki nowy szczebel komentarz przekaźniki czasowe linie podprogram Rys.14. Pasek narzędziowy z wybranymi funkcjami oraz narzędziami budowy schematów drabinkowych 15

Rys. 15. Wpisywanie nazwy sygnału online offline start programu stop programu ładowanie i start programu Rys. 16. Pasek narzędziowy z poleceniami do uruchamiania programu sterującego 16

Rys. 17. Testowanie programu sterujacego 17