INFORMACJA DOTYCZĄCA POSTĘPOWAŃ PROWADZONYCH PRZEZ ORGANY SKARBOWE WOBEC DROP S.A. Art. 9 Wykonując swoje zadania, w szczególności w zakresie nadzoru i kontroli, właściwy organ działa wyłącznie na podstawie i w granicach prawa, z poszanowaniem uzasadnionych interesów przedsiębiorcy. Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej WARSZAWA, 17 LUTEGO 2011

AGENDA WPROWADZENIE OPIS SYTUACJI POSTĘPOWANIE KONTROLNE ZA 2005 ROK W ZAKRESIE VAT DYREKTOR URZĘDU KONTROLI SKARBOWEJ W WARSZAWIE DECYZJA DYREKTORA IZBY SKARBOWEJ W WARSZAWIE DOTYCZĄCA 2005 ROKU WYROKI SĄDÓW DOTYCZĄCE PODATKU OD TOWARÓW I UŁUG WSZCZĘCIE KONTROLI ZA OKRES OD STYCZNIA 2009 DO MAJA 2010 I OD LIPCA 2010 DO LISTOPADA 2010 PRZEZ DYREKTORA URZĘDU KONTROLI SKARBOWEJ W BYDGOSZCZY ROZWIĄZANIA DOTYCZĄCE PODATKU VAT DOTYCZĄCE ZŁOMU W UNII EUROPEJSKIEJ STAN PRAC NAD WPROWADZENIEM SAMONALICZANIA VAT W POLSCE 2

WPROWADZENIE Niniejszy dokument zawiera opis postępowań podatkowych i kontroli skarbowych prowadzonych przez Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie, Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Warszawie, Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Bydgoszczy oraz Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w Spółce. Opisany został stan faktyczny przebiegu poszczególnych postępowań z wyjaśnieniem, jakie decyzje zostały podjęte przez wyżej wymienione organy niezgodnie z prawem. Przedstawione zostały fragmenty dokumentów ze zgromadzonej przez organy podatkowe dokumentacji, które potwierdzają niezgodne z obowiązującymi ustawami decyzje Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Warszawie, Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie oraz Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie. W szczególności dotyczy to decyzji zabezpieczających, które zostały podjęte bez zgromadzenia wymaganych prawem dowodów, które potwierdzałyby potencjalne nieprawidłowości w zakresie naliczania podatku od towarów i usług w Spółce. Pokazany został także błąd jaki popełniły organy podatkowe wydając decyzję w zakresie postępowania podatkowego i jednocześnie kontroli za ten sam okres. W ostatniej części dokumentu przedstawione zostały zalecenia Unii Europejskiej w zakresie przeciwdziałania wyłudzaniu podatku od towarów i usług w zakresie obrotu towarami wrażliwymi (złom). Przedstawiono także obecny stan prac nad ustawą o samonaliczaniu podatku od towarów i usług od złomu w Polsce. Wprowadzenie ustawy wprowadzającej samonaliczanie podatku VAT od obrotu złomem z dniem 1 kwietnia 2011 roku wyeliminuje zjawisko wyłudzania tegoż podatku przez nieuczciwe podmioty. 3

OPIS SYTUACJI - SCHEMAT NACZELNIK DRUGIEGO MAZOWIECKIEGO URZĘDU SKARBOWEGO W WARSZAWIE Wniosek o zabezpieczenie za 2006 r. Wniosek o zabezpieczenie za 2007 r. DYREKTOR URZĘDU KONTROLI SKARBOWEJ W WARSZAWIE 08.07.2011 r. Decyzja o postępowaniu podatkowym za V 2010 26.07.2011 r. Decyzja o postępowaniu podatkowym za XII 2009 20.10.2010 r. Decyzja zabezpieczająca za V 2010 r. 2223739 PLN 26.11.2010 r. Decyzja zabezpieczająca za 2006 r. 3661643 PLN 07.12.2010 r. Decyzja zabezpieczająca za 2007 r. 6178581 PLN 28.12.2010 r. Zajecie rachunku na kwotę 8402320 PLN 21.01.2011 r. Zajęcie rachunku na kwotę 3661643 PLN 31.01.2011 r. Decyzja zabezpieczająca za XII 2009 r. 4430 573 PLN 19.09.2008 r. wszczęcie kontroli za 2005, 2006, 2007 12.05.2010r. protokół kontroli za 2006r. 2477 667 PLN 28.09.2009r.decy zja za 2005 r -361 549 PLN + odsetki. DYREKTOR URZĘDU KONTROLI SKARBOWEJ W BYDGOSZCZY 12.01.2011 wszczęcie kontroli za okres od I 2009 do V 2010 i VII 2010 do XI 2010 07.12.2010 decyzja utrzymująca decyzję UKS za 2005 r. 361 549 + odsetki DYREKTOR IZBY SKARBOWEJ W WARSZAWIE 4

OPIS SYTUACJI CZ. 1 19 września 2008 roku Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w Warszawie wszczął postępowanie kontrolne w zakresie podatku od towarów i usług za lata 2005-2007. 10 listopada 2009 roku Spółka otrzymała protokół kontroli za 2005 rok. W terminie 14 dni Spółka wniosła uwagi do protokołu. 28 września 2010 roku Dyrektor Kontroli Skarbowej w Warszawie wydał decyzję, jakoby Spółka zawyżyła podatek naliczony przez Spółkę o kwotę 361 549 złotych. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w decyzji zakwestionował rzeczywistość dostaw złomu od jednego podmiotu. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w Warszawie wydając decyzję niekorzystną dla Spółki całkowicie pominął zeznania pracowników i współpracowników Spółki oraz kierowców świadczących na korzyść Spółki. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w Warszawie nie uznał zeznań kierowcy firmy transportowej, ponieważ wystąpiła rozbieżność w zakresie powierzchni punktu skupu z którego odbierał towar i następnie dostarczał do Spółki. Kierowca zeznania składał co najmniej 3 lata po wykonaniu usług. Decyzja Dyrektora Urzędu Skarbowego oparta została więc jedynie na zeznaniach jednego świadka L.W. w postępowaniu karnym, który zeznał, że nie dokonywał obrotu złomem. Świadek L.W. w kolejnym przesłuchaniu przed organami skarbowymi 28 stycznia 2010 roku zeznał, że w 2005 roku nabywał złom od firm i osób fizycznych. Spółka w terminie 14 dniowym złożyła odwołanie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Warszawie. 7 grudnia 2010 roku Spółka otrzymała decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, który utrzymał decyzję pierwszej instancji w mocy. W uzasadnieniu Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie powołał się na sofizmat następującej treści: Wskazać bowiem należy na okoliczność, iż swoistą specyfiką branży obrotu złomem jest funkcjonowanie ogromnej ilości firm, które jedynie firmują obrót tym towarem, podczas gdy źródło jego pochodzenia jest nieujawnione(co jest faktem notoryjnym). Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie potwierdził także słuszność nie uznania zeznań kierowcy firmy transportowej, który po kilku latach nie był w stanie dokładnie określić powierzchni skupu (kierowca zeznał, że był to plac ok. 50 metrów na 50 metrów, podczas gdy wynajmujący plac świadek L.W.zeznał,żebyłtoplacokoło100na100metrów). Według opinii ekspertów decyzja Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Warszawie oraz decyzja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie zostały podjęte w sprzeczności z przepisami art. 122 (zasada prawdy obiektywnej), art. 187 1 (zasada oficjalności postępowania dowodowego), art. 191 (zasada swobodnej oceny dowodów) i art. 121 1(zasada prowadzenia postępowania w sposób budzący zaufanie) Ordynacji podatkowej. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wydając decyzję niekorzystną dla Spółki nie uwzględnił art. 127 (zasada dwuinstancyjności) Ordynacji podatkowej. Spółka w związku z powyższą decyzją Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie podjętą w sprzeczności z prawem na początku stycznia 2011 roku wniosła skargę za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. W maju 2010 roku Spółka otrzymała protokół kontroli Urzędu Kontroli Skarbowej w Warszawie za 2006 rok. Urząd Kontroli Skarbowej w Warszawie w protokole stwierdził, że Spółka jakoby zawyżyła podatek naliczony o kwotę 2 477 667 złotych. Urząd Kontroli Skarbowej w Warszawie zakwestionował rzeczywistość dostaw 6 kontrahentów Spółki. W terminie 14 dni Spółka wniosła zastrzeżenia do protokołu wraz z wnioskami dowodowymi (przesłuchanie świadków). W 2010 roku na wniosek Spółki przesłuchani zostali wszyscy pracownicy i współpracownicy Spółki którzy odbierali złom od kwestionowanych kontrahentów. Wszyscy potwierdzili rzeczywistość kwestionowanych przez Urząd Kontroli Skarbowej w Warszawie dostaw złomu do Spółki. 5

OPIS SYTUACJI CZ. 2 8 lipca 2010 roku Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie wszczął kontrolę podatkową w zakresie prawidłowości rozliczeń z budżetem państwa z tytułu podatku od towarów i usług za maj 2010 roku. 20 października 2010 roku Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie na podstawie art. 33 1, art. 33 2 pkt. 2 art. 33 3, art. 33 4 pkt.2 oraz art. 207 Ordynacji podatkowej postanowił zabezpieczyć na majątku Spółki kwotę 2 223 739 złotych na przybliżone zobowiązania podatkowe Spółki z tytułu podatku od towarów i usług za miesiąc maj 2010 roku. W uzasadnieniu Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie stwierdził, że jakoby zgromadzono informacje dotyczące kontrahentów Spółki mogące świadczyć o występowaniu w ewidencjach Spółki faktur, które nie odzwierciedlały faktycznie przebiegu zdarzenia gospodarczego. Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w uzasadnieniu powołał się na decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Warszawie z 29 września 2010 roku dotyczącą roku 2005. Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie powołała się także na kontrolę Urzędu Kontroli SkarbowejwWarszawieza rok2006i2007. 26 listopada 2010 roku Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie na podstawie art. 33 1, art. 33 2 pkt. 2 art. 33 3, art. 33 4 pkt.2 oraz art. 207 Ordynacji podatkowej na wniosek Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Warszawie postanowił zabezpieczyć na majątku Spółki kwotę 3 661 643 złotych(2 447 667 należność główna + 1 183 976 odsetki) na przybliżone zobowiązania podatkowe Spółki z tytułu podatku od towarów i usług za 2006 rok. W uzasadnieniu Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie stwierdził, że jakoby transakcje z 6 kontrahentami nie odzwierciedlały rzeczywistych transakcji gospodarczych (nabycia złomu). Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie w uzasadnieniu postanowienia stwierdził, że z informacji uzyskanych od Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Warszawie wynika, że Urząd Kontroli Skarbowej w Warszawie kwestionuje rzetelność dostaw 3 kontrahentów Spółki(firma M., firma K., firma S.) w 2007 roku. Rzetelność dostaw wymienionych kontrahentów w 2007 roku była kwestionowana, ponieważ były kwestionowane dostawy złomuw2006roku. Zabezpieczenie jest bezprawne, ponieważ 1 lipca 2010 roku właściciel firmy K. (wymienionej w postanowieniu) podczas przesłuchania przez Urzędem Kontroli Skarbowej w Warszawie na pytanie : Czy kiedykolwiek wystawił Pan jakąś fakturę dla DROP, bez faktycznej dostawy i sprzedaży złomu? odpowiada: Nie, nigdy. Ten sam świadek na pytanie: Proszę powiedzieć w jakim okresie sprzedawał Pan złom do Spółki DROP z siedzibą przy ul. Sytej 114Z/1 w Warszawie. odpowiada: Złom do DROP sprzedawałem w okresie od 2006 r. do chwili obecnej tj. do czerwca 2010 r. Zabezpieczenie jest bezprawne, ponieważ 6 października 2010 roku przed Urzędem Kontroli Skarbowej w Warszawie właściciel firmy S. na pytanie: Czy wszystkie faktury VAT, które Pan wystawił z ramienia firmy S. na rzecz DROP stwierdzały czynności dokonane? odpowiedział: Tak. 7grudnia2010rokuNaczelnikDrugiegoMazowieckiegoUrzęduSkarbowegowWarszawienapodstawieart.33 1,art.33 2pkt.2 art. 33 3, art. 33 4 pkt.2 oraz art. 207 Ordynacji podatkowej na wniosek Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Warszawie postanowił zabezpieczyć na majątku Spółki kwotę 6 178 581 złotych(4 365 914 należność główna + 1 812 667 odsetki) na przybliżone zobowiązania podatkowe Spółki z tytułu podatku od towarów i usług za 2007 rok. W uzasadnieniu Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie powołuje się na wszczęcie kontroli przez Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Warszawie. Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie w uzasadnieniu całkowicie pomija fakt, że kwestionowani kontrahenci w zeznaniach przed Urzędem Kontroli Skarbowej w Warszawie potwierdzili dostawy złomu do Spółki i że za wystawionymi fakturami zawsze była rzeczywista dostawa złomu. Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie pomimo zeznań świadków i braku dokumentów stwierdzającego jakoby Spółka zawyżyła podatek naliczony od towarów i usług za 2007 rok podjął decyzję o zabezpieczeniu. 6

OPIS SYTUACJI CZ. 3 28 grudnia 2010 Spółka otrzymuje zawiadomienie o zajęciu zabezpieczającym prawa majątkowego stanowiącego wierzytelność z rachunku bankowego Spółki. Zawiadomienie dotyczy postanowienia z 20 października 2010 roku dotyczącego maja 2010 (2 223 739 zł), roku 2007 (6 178 581 zł), oraz roku 2005(615 911,85 zł). Zabezpieczenie za 2005 rok jest bezprzedmiotowe, ponieważ kwota 615 911,85 złotych pomniejszyła zwrot podatku od towarów i usług należny Spółce. 17 stycznia 2011 roku Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie postanawia przedłużyć zabezpieczenia za maj 2010 roku do dnia upływu dwóch miesięcy od dnia doręczenia ostatecznej decyzji lub innego orzeczenia podlegającego wykonaniu w sprawie określenia wysokości podatku od towarów i usług za maj 2010r., bądź doręczenia postanowienia o nadaniu rygoru natychmiastowej wykonalności. Dokładnie takie same decyzje dotyczą roku 2006 i 2007. 21 stycznia 2011 Spółka otrzymuje zawiadomienie o zajęciu zabezpieczającym prawa majątkowego stanowiącego wierzytelność z rachunku bankowego Spółki. Zawiadomienie dotyczy kwestionowanych faktur za 2006 rok. 28 stycznia 2011 roku Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w Warszawie informuje, że postępowanie kontrolne za 2007 rok jest na etapie zbierania dowodów, a kontrola podatkowa jest zawieszona. Z powyższej informacji wynika, że zabezpieczenie za 2007 rok ma termin do końca świata i dwa miesiące dłużej (kontrola jest zawieszona więc nie będzie decyzji). 31 stycznia 2011 roku Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie na podstawie art. 33 1, art. 33 2 pkt. 2art.33 3,art.33 4pkt.2orazart.207OrdynacjipodatkowejpostanowiłzabezpieczyćnamajątkuSpółki kwotę4430573złotychnaprzybliżone zobowiązania podatkowe Spółki z tytułu podatku od towarów i usług za miesiąc grudzień 2009 roku. W uzasadnieniu Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie stwierdził, że ze względu na utrudniony lub niemożliwy kontakt z niektórymi kontrahentami Spółki oraz że pod niektórymi adresami wskazanymi jako miejsce prowadzenia działalności znajdują się mieszkania, w których nie jest prowadzona działalność gospodarcza wystawione przez niektórych kontrahentów faktury VAT nie odzwierciedlają rzeczywistych transakcji gospodarczych (dostaw złomu na rzecz DROPS.A.). Powyższa decyzja dostała podjęta niezgodnie z prawem. Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie przed wydaniem decyzji nie zwrócił się do Spółki o wydanie pełnej dokumentacji dotyczącej rzeczywistych dostaw w grudniu 2009 roku. Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie podejmując decyzję zabezpieczającą na ponad 4 mln złotych za grudzień 2009 roku nie przesłuchał ani jednego pracownika lub współpracownika Spółki. Decyzja zabezpieczająca została podjęta wbrew orzeczeniom sądów polskich (WSA i NSA) i Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Nie może być kwestionowana faktura kontrahenta, który z jakiś powodów nie jest obecny w miejscu zameldowania. Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie kwestionuje dostawy kontrahenta, który potwierdził rzeczywistość dostaw do Spółki w okresie od 2006 roku do czerwca 2010 roku 1 lipca 2010 roku przed Urzędem Kontroli Skarbowej w Warszawie(zeznania świadka-właściciela przedsiębiorstwa K.). 12 stycznia 2011 roku Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w Bydgoszczy wszczął postępowanie kontrolne w Spółce za okres od stycznia 2009 r. do maja 2010 r. i od lipca 2010r. do listopada 2010. Przeniesienie kontroli do Urzędu Kontroli Skarbowej w Bydgoszczy nie zostało wyjaśnione (siedziba Spółki mieści się w Warszawie). Powyższa decyzja utrudni Spółce korzystanie z prawa wynikającego z art. 178 Ordynacji podatkowejwzakresiewgląduwaktasprawy (art.178. 1.Stronamaprawowgląduwaktasprawy,sporządzaniaznichnotatek,kopiilubodpisów. Prawo to również przysługuje również po zakończeniu postępowania). Dotychczas Spółka korzystała z tego prawa bardzo często. Analiza akt sprawy na bieżąco pozwala Spółce czynnie uczestniczyć w postępowaniu kontrolnym(składanie wniosków dowodowych). 7

OPIS SYTUACJI CZ. 4 Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie wydając decyzję o zabezpieczeniu na podstawie art. 33 1 i 33 2 Ordynacji podatkowej (zabezpieczenie w toku postępowania podatkowego lub kontroli podatkowej przed wydaniem decyzji) powinien zgromadzić dowody, z których będzie wynikać, że zobowiązanie nie zostanie wykonane(wyrok NSA z 12 kwietnia 2001 r., III S.A. 271/00). Spółka korzystając z uprawnień wynikających z art. 178 Ordynacji podatkowej (udostępnienie akt) nie otrzymała dokumentu lub dowodów, które uzasadniałyby podjętą decyzję o zabezpieczeniu. Taki dokument nie znajdował się także na liście dokumentów, które organ podatkowy wyłączył z akt na podstawie art. 179 Ordynacji podatkowej i wyłączenie których zostało uzasadnione faktycznie i prawnie. Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie i Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w Warszawie wydając decyzje nie przeanalizował gospodarki magazynowej Spółki. Spółka posiada zintegrowany system komputerowy, który umożliwia dokładny monitoring przepływu towaru przez magazyny Spółki. Spółka w ramach kontroli wewnętrznej okresowo dokonuje inwentaryzacji poszczególnych magazynów. Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie podejmując decyzje zabezpieczające w ciągu 6 miesięcy nie przeprowadził weryfikacji przepływów towarów przez magazyny Spółki. Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie i Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w Warszawie nie kwestionują w decyzjach faktur sprzedażowych Spółki i tym samym rzeczywistości dostaw towarów do odbiorców Spółki. Organy podatkowe podejmując decyzje nie przeprowadziły analizy ekonomicznej, która wykazywałaby, że w interesie Spółki była nierzeczywista działalność gospodarcza. Zabezpieczenie dotyczące grudnia 2009 roku wielokrotnie przekracza zysk jaki Spółka osiągnęła na działalności gospodarczej w tym miesiącu. W dokumentacji organów podatkowych nie ma dowodów uzasadniających nierzeczywisty obrót towarami współce. Organy kontroli skarbowej prowadzą kontrole w Spółce sprzecznie z art. 83 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej. Zgodnie z art. 83 wymienionej ustawy czas trwania wszystkich kontroli u przedsiębiorcy w jednym roku kalendarzowym nie może przekraczać w odniesieniu do pozostałych przedsiębiorców (dużych) 48 dni roboczych. Organy obchodzą ten przepis zawieszając i odwieszając kontrole. W związku z tym Spółka nie może określić, kiedy może oczekiwać ostatecznych decyzji. Zgodnie z art. 9 wyżej wymienionej ustawy organy administracji publicznej wspierają rozwój przedsiębiorczości, tworząc korzystne warunki do podejmowania i wykonywania działalności gospodarczej. Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego przedłużając zabezpieczenia do nieokreślonego terminu + 2 miesiące utrudnia zarządzanie ryzykami na jakie narażona jest Spółka w swojej działalności statutowej. Działania Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie wprowadziły do działalności ryzyka, które w chwili obecnej Spółka nie jest w stanie mierzyć dostępnymi narzędziami analitycznymi. 8

HARMONOGRAM KONTROLI URZĘDU KONTROLI SKARBOWEJ ZA 2005 R. 19 września 2008 r. Postanowienie o wszczęciu postępowania kontrolnego w Spółce wydane przez Dyrektora UKS 10 listopada 2009 r. Sporządzenie protokołu kontroli podatkowej przez Dyrektora UKS 23 listopada 2009 r. Wniesienie zastrzeżeń do protokołu przez Spółkę 28 września 2010 r. Wydanie decyzji przez Dyrektora UKS określająca kwotę zobowiązania Spółki z tytułu podatku VAT (361.549,35 PLN) 13 października 2010 r. Wniesienie odwołania od decyzji Dyrektora UKS 26 października 2010 r. Dyrektor UKS podtrzymuje swoją decyzję z 28 września 2010 r. 3 grudnia 2010 r. Złożenie zastrzeżeń do decyzji z 28 września 2010 r. do Dyrektora Izby Skarbowej 7 grudnia 2010 r. Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy decyzję Dyrektora UKS 7 stycznia 2011 r. Wniesienie skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego 9

HARMONOGRAM KONTROLI URZĘDU KONTROLI SKARBOWEJ ZA 2006 R. 19 września 2008 r. Postanowienie o wszczęciu postępowania kontrolnego w Spółce wydane przez Dyrektora UKS 12 maja 2010 r. Sporządzenie protokołu kontroli podatkowej przez Dyrektora UKS 26 maja 2010 r. Wniesienie zastrzeżeń oraz wyjaśnień do protokołu przez Spółkę 8 czerwca 2010 r. Zawiadomienie Dyrektora UKS o sposobie załatwienia zastrzeżeń Spółki 9 czerwca 2010 r. Wydanie postanowienia przez Dyrektora UKS o odmowie przeprowadzenia dowodu z przesłuchania świadków wnioskowanych przez Spółkę 20 września 2010 r. Dyrektor UKS wydał nowy termin zakończenia postępowania kontrolnego 31 grudnia 2010 r.. 26 listopada2010 r. Decyzja Naczelnika II Mazowieckiego US o zabezpieczeniu na majątku Spółki potencjalnych należności wraz z odsetkami - 3.661.643 PLN 21 grudnia 2010 r. Przedłużono termin zakończenia kontroli na 28 luty 2011 r. 21 stycznia 2011 r. Zajęcie zabezpieczające z rachunku bankowego kwoty 3.661.643 PLN 10

HARMONOGRAM KONTROLI URZĘDU KONTROLI SKARBOWEJ ZA 2007 R. 19 września 2008 r. Postanowienie o wszczęciu postępowania kontrolnego w Spółce wydane przez Dyrektora UKS 19 października 2010 r. Dyrektor UKS wydał nowy termin zakończenia postępowania kontrolnego 31 grudnia 2010 r.. 7 grudnia 2010 r. Decyzja Naczelnika II Mazowieckiego US o zabezpieczeniu na majątku Spółki potencjalnych należności wraz z odsetkami - 6.178.581 PLN 28 grudnia 2010 r. Zajęcie zabezpieczające z rachunku bankowego kwoty 6.178.581 PLN 21 grudnia 2010 r. Przedłużono termin zakończenia kontroli na 31 marca 2011 r. 11

HARMONOGRAM POSTĘPOWAŃ II MZAOWIECKIEGO US ZA XII 2009 R. 5 lutego 2010 r. Rozpoczęcie kontroli z upoważnienia Naczelnika II Mazowieckiego US 26 lutego 2010 r. Naczelnik II Mazowieckiego US sporządził protokół, według którego Spółka zaniżyła podatek VAT za grudzień 2009 r. o 75.166,01 PLN (Spółka 6 faktur z grudnia 2009 roku ujęła w rejestrze sprzedaży za styczeń 2010). 26 lipca 2010 r. Naczelnik II Mazowieckiego US wszczął postępowanie kontrolne 1 października 2010 r. Przedłużono termin zakończenia kontroli na 2 listopada 2010 r. 2 listopada 2010 r. Przedłużono termin zakończenia kontroli na 3 stycznia 2011 r. 30 grudnia 2010 r. Przedłużono termin zakończenia kontroli na 2 marca 2011 r. 31 stycznia 2011 r. Decyzja Naczelnika II Mazowieckiego US o zabezpieczeniu na majątku Spółki potencjalnych należności - 4.430.573 PLN 12

HARMONOGRAM POSTĘPOWAŃ II MZAOWIECKIEGO US ZA MAJ 2010 R. 8 lipca 2010 r. Naczelnik II Mazowieckiego US wszczął postępowanie kontrolne 9 Lipca 2010 r. Wniesienie zażalenia na działania Naczelnika II Mazowieckiego US 29 lipca 2010 r. Naczelnik II Mazowieckiego US wydał postanowienie w sprawie przedłużenia zwrotu podatku VAT do czasu zakończenia postępowania kontrolnego 29 września 2010 r. Przedłużono termin zakończenia kontroli na 15 listopada 2010 r. 20 października 2010 r. Decyzja Naczelnika II Mazowieckiego US o zabezpieczeniu na majątku Spółki potencjalnych należności - 2.154.671 PLN 25 października 2010 r. Dyrektor Izby Skarbowej wyznaczył termin zakończenia kontroli na 24 grudnia 2010 r. 28 października 2010 r. Odwołanie Spółki w zakresie ustanowienia zabezpieczenia na majątku Spółki 28 grudnia 2010 r. Zajęcie zabezpieczające z rachunku bankowego kwoty 2 154 671 PLN 27 stycznia 2011 r. Przedłużono termin zakończenia kontroli na 6 maja 2011 r. 13

ODRZUCENIE ZEZNAŃ KIEROWCY (DECYZJA DYREKTORA UKS ZA 2005) W trakcie niniejszego postępowania w celu wypełnienia dyspozycji art. 122 ustawy Ordynacja podatkowa i ustalenia stanu faktycznego przesłuchano w charakterze świadków: osoby mogące transportować złom z firmy Wt. L.W. do DROP tj. osobę wskazaną na dowodzie WZ nr 20/06/05 J. W. oraz osoby wykazane w księdze przychodów i rozchodów jako dostawcy usług transportowych na rzecz L.W. tj. B.L, G.Ż, P.S. i D.W. W/w osoby w trakcie przesłuchań zeznały m.in., że: J.W. - po okazaniu mu w/w dowodu WZ potwierdził autentyczność okazanej kserokopii tego dokumentu, w szczególności zapisu w/w towar odebrał Pan W.J.B. zam...- Ł ul. U, paszport.., Pesel. stwierdzając, że przewoził taki towar tj. złom od firmy Wt. do DROP. Zeznał, że towar odebrał z okolic Białegostoku, chyba z miejscowości C. i transportowałem go samochodem ciężarowym, ciągnikiem siodłowym MAN 390 o numerze rej...znaczepą o numerzerej...należącymdofirmy C. P.S.,..R.,ul..Towardostarczyłwokolicę Warszawy do Otwocka na ul. W. ale numeru podał bonie pamiętał. Świadek zeznał, że towar został mu wydany przez M.G. nie podając w jakiej firmie był on zatrudniony. Usługę na rzecz Wt. wykonywał tylko raz jako kierowca firmy C. Powyższym zeznaniom świadka Organ nie dał wiary, ponieważ zeznanie to jest rozbieżne z zeznaniami L. W., który stwierdził, że jedynym dostawcą był A.P. prowadzący działalność pod nazwą Kupno-Sprzedaż A.P. z/s w W. ul.., który jak wykazało postępowanie kontrolne w tej firmie nie dokonywał obrotu złomem, lecz jedynie wprowadził do obrotu prawnego fikcyjne faktury zakupu VAT wystawione przez podmioty nieistniejące. Źródło: Decyzja Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Warszawie z dnia 28.09.2010r. str. 14 Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w Warszawie nie dał wiary zeznaniom kierowcy, ponieważ były one rozbieżne z zeznaniami L.W.! L.W. kilka razy zmieniał swoje zeznania. 14

ODRZUCENIE ZEZNAŃ KIEROWCY (DECYZJA DYREKTORA UKS ZA 2005) D.W. prowadzący działalność po nazwą Usługi Transportowe D.R.W., ul. P. 2, J.,..- L, zeznał m.in., że w 2005 r. wykonywałusługinarzeczpanal.w.tj.przewoziłmetalekolorowezfirmywt.dofirmydrop.przewoziłmetalekolorowezfirmywt.zb. do firmy DROP w Otwocku. Złom transportował własnym samochodem Scania ciągnik siodłowy z naczepą nr rej. (ciągnik) i naczepą, której nr rejestracyjnego nie pamiętał. Podał, że ładowność tego zestawu (tj. ciągnika i naczepy) wynosiła 24 tony. Złom woził z B., ze składu który znajdował się na obrzeżach miasta przy głównej drodze. Nie pamiętał ile razy woził ten złom i nie podał czy to było jeden raz czy kilkanaście razy. Nie pamiętał ilości i rodzaju przewożonego złomu stwierdzając, że był to złom metali kolorowych. Na temat punktuskupuzłomuwb.pand.w.stwierdził,żebyłotoplacowymiarach50metrówna50metrów.natymplacubyłabramawjazdowa i obok stała hala. Nie pamiętał, czy ten plac był ogrodzony, czy w hali stała mała waga (1 metr na 1 metr), na placu znajdowały się pojemniki metalowe, które zawierały złom. Pan D.W. opisał również sposób odbioru towaru przez oddział na obrzeżach Otwocka tj. stwierdził, że złom rozładowywali pracownicy Spółki DROP za pomocą wózków widłowych. Dokumenty dotyczące przewożonego złomu (dowody WZ) otrzymywał od firmy Wt. W B. Dokumenty te i złom odbierali wg niego pracownicy Spółki DROP, jednak świadek nie podał ich nazwisk. Ci pracownicy potwierdzali na dokumencie WZ przyjęcie towaru, z czego jeden egz. tego dokumentu WZ otrzymywał z powrotem. Organ uznał, że zeznanie w/w świadka jest sprzeczne z zeznaniem L.W. i A.P w zakresie powierzchni punktu skupu w B., jego wyposażenia oraz w zakresie transportu złomu i wystawianych dokumentów, ponieważ L.W. w przesłuchaniu z dnia 28.01.2010 r. zeznał,żebyłtodużyplacutwardzonyokoło100na100metrów,ogrodzonyparkanem,przedwjazdemnaplacbyładużawagado50ton, oraz waga szalowa do 2 ton, naprzeciw wjazdu stała duża hala o powierzchni około 500-700m kwadratowych. Od głównej drogi kierunek Sochaczew Łódź nieruchomość była położona około 150-200 metrów. Źródło: Decyzja Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Warszawie z dnia 28.09.2010r. str. 16 Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w Warszawie nie uznał zeznań kierowcy firmy transportowej korzystnych dla Spółki ze względu na rozbieżności w zakresie powierzchni skupu z zeznaniami L.W. L.W. kilka razy zmieniał zeznania. Zeznanie kierowca składał kilka lat po wykonaniu usługi transportowej. Dane kierowcy znajdowały się w dokumentacji firmy Wt. L.W. KierowcaniebyłiniejestpowiązanyzeSpółkąDROPS.A. 15

PODSUMOWANIE DECYZJI DYREKTORA UKS ZA 2005 Podsumowując wyżej opisany materiał dowodowy zebrany w trakcie niniejszego postępowania stwierdzono, że schemat działalności gospodarczej A.P. i L.W. polegał na przygotowaniu i wprowadzeniu do obrotu prawnego dokumentów zakupu i sprzedaży złomu niepotwierdzających dostaw w nich określonych. Dla uprawdopodobnienia zawartych transakcji wykorzystywano mechanizmy takie jak m. in. Dokonywanie wzajemnych rozliczeń za pośrednictwem rachunków bankowych. Sporządzone przez A.P. i L.W. dokumenty prawidłowe z formalnego punktu widzenia wprowadzono do obiegu prawnego, pomimo że poświadczały nieprawdę. Tym samym uznano, że faktury wystawione przez Wt. L.W. na rzecz Spółki DROP nie odzwierciedlają rzeczywistego przebiegu transakcji gospodarczych, a więc nie stanowiły dostaw w rozumieniu art. 5 ust.1 pkt ustawy o VAT, ponieważ czynności dostawy w nich określone nie zostały dokonane. Nie występował podatek należny od tych czynności, które w rozumieniu w/w przepisu nie podlegały opodatkowaniu. L.W. prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą Wt. dokonywał fikcyjnego obrotu złomem tym samym podatek zawarty w wystawionych przez niego w/w fakturach VAT dokumentujących dostawy, które nie zostały dokonane, nie podlega odliczeniu. Brak podstawy do odliczenia podatku wynika z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT uzależniającego prawo do obniżenia podatku należnego od tego, czy zakupione towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, które w przedmiotowej sprawie z uwagi na brak dostaw złomu, nie wystąpiły. Stosownie do przepisu art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a) powyżej powołanej ustawy o podatku od towarów i usług nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego wystawione faktury stwierdzające czynności, które nie zostały dokonane. Źródło: Decyzja Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Warszawie z dnia 28.09.2010r. str. 17 Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w Warszawie, pomimo zeznań pracowników i współpracowników Spółki DROP S.A. oraz niezależnych kierowców firm transportowych, opierając się na zeznaniu tylko L.W. w postępowaniu karnym stwierdza, że przedsiębiorstwo Wt. L.W. nie dostarczało złomu w 2005 roku do spółki DROP. L.W. w zeznaniach przed organami skarbowymi potwierdzał dostawy złomu do spółki DROP. 16

UZASADNIENIE DECYZJI DYREKTORA IZBY SKARBOWEJ Z 07-12-2010 Wskazać bowiem należy na okoliczność, iż swoistą specyfiką branży obrotu złomem jest funkcjonowanie ogromnej ilości firm, które jedynie firmują obrót tym towarem, podczas gdy źródło jego pochodzenia jest nieujawnione(co jest faktem notoryjnym). Źródło: Decyzja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 07.12.2010r. str. 4 Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w uzasadnieniu Decyzji z 7 grudnia 2010 roku powołał się na sofizmat dicto simpliciter. 17

UZASADNIENIE DECYZJI DYREKTORA IZBY SKARBOWEJ Z 07-12-2010 Rzeczywistego dokonania dostaw złomu od firmy L.W. na rzecz Strony nie potwierdzają również w sposób jednoznaczny zeznania świadków wykonawców usług transportowych na rzecz firmy Wt., tj. Pana D.W., Pana G.Ż., Pana B.L., Pana P.S. oraz Pana J.W. Świadek P.S. całkowicie wykluczył możliwość dokonywania transportów do spółki Drop, świadek B.L. nie zna L.W. i nie pamięta firm Wt ani Drop, natomiast świadek G.Ż. przyznał, że wykonywał usługi transportowe na rzecz L.W., ale nazwy Drop Sp. z o.o. nie wiąże z dostawami złomu od Wt.. Jedynie świadkowie J.W. oraz D.W. potwierdzają fakt wykonania usługi transportu złomu od firmy L.W. do spółki Drop. Jednakże zeznaniom tym organ pierwszej instancji nie dał wiary z uwagi na rozbieżności z zeznaniami L.W. Źródło: Decyzja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 07.12.2010r. str. 8 Art. 127. Postępowanie podatkowe jest dwuinstancyjne Źródło: Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) Zasada dwuinstancyjności oznacza, że w wyniku złożenia zwyczajnego środka prawnego (odwołania, a w przypadkach wskazanych w ustawie także zażalenia) sprawa podatkowa będzie w całości przedmiotem postępowania przed organem drugiej instancji. Tworzy to obowiązek dwukrotnego ustalenia stanu faktycznego i dwukrotnej wykładni przepisów prawa (por. wyroki NSA z 25 września 2001 r., III S.A. 913/00, niepubl., oraz z 19 marca 2002 r., III S.A. 1861/00, niepubl. Źródło: Babiarz S., Dauter B., Gruszczyński G., Hausner R., Kabat A., Niezgódka-Medek M., 2010 Ordynacja podatkowa - komentarz Zgodnie z powyższym Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie nie może powoływać się na nie danie wiary zeznaniom świadków przez organ pierwszej 18 instancji.

WYROK WSA Z 19 MAJA 2010 ROKU (I SA/Ol250/10) Wyrok WSA z dnia 19 maja 2010 r., (I SA/Ol 250/10) Skarżący zasadnie wskazał, że zawarta w art. 122 O.p. zasada prawdy obiektywnej oraz konkretyzujące ją przepisy Rozdziału 11 Działu IV O.p. nakazują organom podatkowym prowadzącym postępowanie zebrać cały materiał dowodowy konieczny do wydania rozstrzygnięcia podatkowego. Z kolei przepis art. 191 O.p., konstytuujący zasadę swobodnej oceny dowodów, daje organom podatkowym pewnego rodzaju swobodę przy ocenie wiarygodności zgromadzonych dowodów. Jednakże działania organów powinny prowadzić do ustalenia stanu rzeczywistego sprawy. Natomiast zgodnie z art. 187 1 O.p. organ jest zobowiązany zebrać i w sposób wyczerpujący rozpatrzyć cały materiał dowodowy. Naruszenie zasady prawdy obiektywnej wiąże się często z naruszeniem zasady zaufania podatnika do organów podatkowych, unormowanej w art. 121 1 O.p. Zostały naruszone w/w zasady przy wydawaniu zaskarżonej decyzji. Zasadnie skarżący wskazał, że materiałem dowodowym branym pod uwagę przy rozstrzyganiu sprawy był materiał zgromadzony w postępowaniu karnym. Pozostałe dowody zostały uznane za niewiarygodne. W ten sposób została również naruszona zasada prawdy obiektywnej. Organ podatkowy nie rozważył bowiem dlaczego M. M. składając w dniu 24.06.2009r. zeznania przed organem podatkowym odwołał swoje wcześniejsze wezwania złożone w postępowaniu karnym. Należy bowiem zwrócić uwagę, że kontrahentem skarżącego była Spółką A, a nie M. M. Postępowanie karne dotyczy osoby fizycznej, a nie osoby prawnej, której był reprezentantem. Zarzut fikcyjności transakcji pomiędzy Spółką A a skarżącym, byłby uzasadniony w przypadku wykazania, że nie było dostawy towaru i nie została zapłacona cena za zakupiony towar. Nieścisłości w zeznaniach świadków dotyczące dat czy asortymentu towaru nie podważają faktu dostaw dokonanych przez Spółkę A na rzecz skarżącego. Za słuszny należy uznać zarzut skarżącego, że organy podatkowe pominęły dowody świadczące o dostaw pomiędzy Spółką A a skarżącym, a skupiły się na ustaleniu dostaw pomiędzy Spółką A, Spółką B i firmą C. Sprawa dotyczy rozliczeń skarżącego, to podstawowe znaczenie mają fakty odnoszące się do jego działalności. 19

WYROK WSA Z 11 MARCA 2010 ROKU (III SA/Wa 1896/09) CZ. 1 Podatek naliczony VAT z faktury od nieistniejącej firmy Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 11 marca 2010r. stwierdził, że aby organ podatkowy mógł zakwestionować prawo podatnika do odliczenia podatku naliczonego, musi przeprowadzić stosowne postępowanie dowodowe, którego głównym celem będzie ustalenie, czy podatnik odliczający podatek naliczony posługujący się fakturami, w których jako wystawcę wskazano podmiot nieistniejący wiedział lub powinien był wiedzieć, że nabywając towar uczestniczył w transakcji wykorzystanej do popełnienia oszustwa (nadużycia prawa) w podatku od towarów i usług lub też czy sam dążył do popełnienia oszustwa. Oznacza to, że w sytuacji w których dostawy zrealizowane zostały na rzecz podatnika, który nie wiedział lub nie mógł wiedzieć o tym, że dana transakcja była wykorzystana do celów oszustwa, które zostało popełnione przez sprzedawcę, nie może być pozbawiony prawa do odliczenia podatku naliczonego. 13. Dla zastosowania art. 88 ust. 3a pkt1 lit. a) u.p.t.u., koniecznym jest jednak obok ustalenia, że faktura pochodzi od podmiotu nieistniejącego, stwierdzenie, że z ogółu obiektywnych okoliczności wynika, że podatnik nabywając towar lub usługę od takiego podmiotu, przynajmniej mógł przewidywać, że transakcja stanowi nadużycie prawa. Potwierdzeniem prawidłowości zaprezentowanej wykładni przepisów, stanowiących podstawę prawną zaskarżonej decyzji jest orzecznictwo Sądów Administracyjnych. Przykładowo można wskazać wyroki wojewódzkich sądów administracyjnych z 12 czerwca 2007r. (sygn. akt I SA/Gd 888/06), z 7 sierpnia 2007r.(sygn. akt I SA/Gd 533/07), z 14 listopada 2007r. (sygn. akt III SA/Wa743/07) z 9 stycznia 2008r. (sygn. akt I SA/Ol 180/07) oraz z dnia 16 września 2008r. (sygn. akt I SA/Bd333/08) i z 14 października 2008r. o (sygn. akt I SA/Bd406/08). Zakwestionowanie prawa do odliczenia musi poprzedzać stosowne postępowanie dowodowe, którego głównym celem będzie ustalenie, czy podatnik odliczający podatek naliczony posługujący się fakturami, w których jako wystawcę wskazano podmiot nieistniejący wiedział lub powinien był wiedzieć, że nabywając towar uczestniczył w transakcji wykorzystanej do popełnienia oszustwa (nadużycia prawa) w podatku od towarów i usług lub też czy sam dążył do popełnienia oszustwa. Źródło: Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11.03.2010r., sygn. III SA/Wa 1896/09 20

WYROK WSA Z 11 MARCA 2010 ROKU (III SA/Wa 1896/09) CZ. 2 14. W przedmiotowej sprawie organy podatkowe poprzestały na stwierdzeniu, że zastosowanie art. 88 ust. 3a pkt 1 lit a) u.p.t.u. uzasadnione jest porównaniem wartości kwot transakcji objętych fakturami wystawionym przez PPH C. S.C. z kwotami podatku naliczonego wykazanymi w deklaracjach VAT-7 jak również okoliczności transakcji, które wskazują, że były to transakcje obciążone ryzykiem gospodarczym. Nie jest jednak możliwe postawienie znaku równości pomiędzy transakcjami obciążonymi ryzykiem gospodarczym a transakcjami dokonywanymi w celu oszustwa podatkowego, o którym podatnik dokonujący danych transakcji wiedział lub powinien był wiedzieć przy zachowaniu należytej staranności. Oznacza to, że sprawie poddanej pod ocenę sądu, organy podatkowego nieprawidłowo określiły zakres postępowania dowodowego i zaniechały ustalenia jednej z podstawowych okoliczności niezbędnych dla przyjęcia możliwości zastosowania art. 88 ust. 3a pkt 1 lit a) u.p.t.u., co sąd ocenia jako naruszenie przepisów postępowania to jest art. 122,187 1i191o.p.mająceistotnywpływnawyniksprawy. Źródło: Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11.03.2010r., sygn. III SA/Wa 1896/09 21

KONTROLA URZĘDU KONTROLI SKARBOWEJ W BYDGOSZCZY Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w Bydgoszczy postanowieniem z 3 lutego 2011 roku wszczął postępowanie kontrolne w zakresie podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia 2009 r. do maja 2010 r. i od lipca 2010 r. do listopada 2010 roku. Powyższe postanowienie dotyczy także grudnia 2009 r. Postępowanie podatkowe za grudzień 2009 r. prowadzi Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie zgodnie z Postanowieniem z 26 lipca 2010 roku. Spółka 11 lutego 2011 r. zwróciła się do Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie, wskazując na brak możliwości jednoczesnego prowadzenia postępowania podatkowego i postępowania kontrolnego w tym samym przedmiocie i przez różne organy podatkowe z prośbą o wyjaśnienie, który organ i na jakiej podstawie prowadzi postępowanie we wskazanym powyżej zakresie. Pytania: 1.Decyzje wydane przez który organ będą wiążące dla Spółki? 2. Komu ma być przekazana dokumentacja? 22

WYKAZ KONTROLI ORGANÓW PODATKOWYCH W SPÓŁCE Postępowanie Data rozpoczęcia Data zakończenia Czas trwania Kontrola podatkowa UKS za 2005 rok 19-09-2008 28-09-2010 739 Kontrola podatkowa UKS za 2006 rok 19-09-2008 881 Kontrola podatkowa UKS za 2007 rok 19-09-2008 881 Postępowanie podatkowe US za maj 2010 08-07-2010 224 Postępowanie podatkowe US za grudzień 2009 26-07-2010 206 Kontrola podatkowa UKS w Bydgoszczy zaokres od I 2009 do V 2010 i od VII 2010 do XI 2010 12-01-2011 36 23

ROZWIĄZANIA DOTYCZĄCE ZŁOMU W UNII EUROPEJSKIEJ Komisja Europejska zachęca państwa członkowskie do stosowania zasady samonaliczenia podatku w odniesieniu do obrotu nieco bardziej wrażliwymi towarami i ulgami, do których zalicza także złom. Już w komunikacie z 16 marca 2005 r. COM(2005) 89 Komisja Europejska wskazała na zasadę samonaliczenia podatku, jako skuteczną metodę walki z nadużyciami podatkowymi, m.in. w branży obrotu złomem. W samej Dyrektywie 2006/112 znajdują się odpowiednie regulacje pozwalające na wprowadzenie mechanizmu samonaliczenia podatku w profesjonalnym obrocie złomem(art. 199 ust. 1 lit. d) Dyrektywy 112/2006). źródło: Dziennik Gazeta Prawna Kto i jak naliczy podatek od towarów i usług w obrocie złomem 15-09-2010 24

ROZWIĄZANIE - PRACE NAD REVERSE CHARGE W POLSCE 4 stycznia 2011- I Czytanie Projektu ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy Prawo o miarach na 82 posiedzeniu Sejmu 19 stycznia 2011 Prace nad w/w Projektem na Posiedzeniu Sejmowej Komisji Finansów Publicznych 20 stycznia 2011 -Prace nad w/wprojektem na Posiedzeniu Sejmowej Podkomisji Finansów Publicznych (która po dwóch dniach pracy zakończyła swe prace) 2 luty 2011 -II Czytanie Projektu ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy Prawo o miarach na 82 posiedzeniu Sejmu Co nas jeszcze czeka? 23-25 luty 2011 głosowanie zgłoszonych poprawek do Projektu i skierowanie Projektu do Senatu 2-3 marca 2011 Rozpatrywanie Projektu na posiedzeniu Senatu 16-18 marca 2011 III Czytanie Projektu ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy Prawo o miarach na 82 posiedzeniu Sejmu co de facto oznacza przyjęcie zmiany Ustawy Do 31 marca 2011 Podpis Prezydenta RP pod Ustawą 1 KWIETNIA 2011 Ustawa VAT w nowej formule zaczyna obowiązywać z mechanizmem ReverseCharge tj. Mechanizm Samonaliczania VAT Nowe, identyczne zapisy do ustawy o VAT równolegle wprowadzą też od 1 kwietnia Czesi, którzy już dokonali zmian w swojej ustawie. źródło: Izba Gospodarcza Metali Nieżelaznych i Recyklingu 15-02-2011 25