Response of weeds to different doses of Dragon 450 WG and Granstar Ultra SX 50 SG in spring barley

PROGRESS IN PLANT PROTECTION/POSTĘPY W OCHRONIE ROŚLIN 53 (1) 2013 Response of weeds to different doses of Dragon 450 WG and Granstar Ultra SX 50 SG in spring barley Skuteczność chwastobójcza obniżonych dawek preparatów Dragon 450 WG i Granstar Ultra SX 50 SG w uprawie jęczmienia jarego Krystyna Miklaszewska, Roman Kierzek Summary The aim of this study was to evaluate weed susceptibility to herbicides, applied at reduced doses in spring barley. Two herbicides: Dragon 450 WG (aminopyralid + florasulam) and Granstar Ultra SX 50 SG (thifensulfuron-methyl + tribenuron-methyl) were used in a tank-mixture with the adjuvant Olstick 90 EC at a dose of 1.0 l/ha or Trend 90 EC at the concentration of 0.05%, respectively. Each herbicide was applied in five doses: at the recommended dose, and in 75, 60, 50 and 25% of the recommended one. The experiments were conducted over two growing seasons (2011 and 2012) at the Agricultural Experimental Station of the Institute of Plant Protection National Research Institute in Winna Góra. The experiments were set up by randomized block design with four replications. The tested herbicides were applied at the full tillering stage of spring barley (BBCH 21 25). During treatment the weed species were at the growth stage of 2 6 true leaves. The most common species of weeds were: Chenopodium album, Viola arvensis, Anthemis arvensis, Stellaria media, Polygonum convolvulus, Veronica arvensis, Cirsium arvense and Galium aparine. The results showed the possibility to reduce the herbicide doses up to 50% while maintaining their high herbicidal effectiveness and good effect on the stability of grain yield. Key words: spring barley, weeds, reduced doses, herbicide, adjuvant, aminopyralid + florasulam, thifensulfuron-methyl + tribenuronmethyl Streszczenie Celem badań była ocena wrażliwości chwastów występujących w uprawie jęczmienia jarego na obniżone dawki herbicydów Dragon 450 WG (aminopyralid + florasulam) oraz Granstar Ultra SX 50 SG (tifensulfuron metylowy + tribenuron metylowy) wprowadzonych na rynek w ostatnim czasie. Dragon 450 WG stosowano łącznie z adiuwantem Olstick 90 EC w dawce 1 l/ha. Trend 90 EC w stężeniu 0,05% stanowił dodatek do herbicydu Granstar Ultra SX 50 SG. Każdy z testowanych środków stosowano w pięciu dawkach: w dawce zalecanej oraz w 75, 60, 50 i 25% dawki zalecanej. Doświadczenia prowadzono przez dwa sezony wegetacyjne (2011 i 2012) na terenie Polowej Stacji Doświadczalnej Instytutu Ochrony Roślin Państwowego Instytutu Badawczego w Winnej Górze, w układzie bloków losowanych, w czterech powtórzeniach. Badane herbicydy aplikowano w fazie pełni krzewienia jęczmienia jarego (BBCH 21 25). W momencie chwasty znajdowały się w fazie od 2 do 6 liści właściwych. Najczęściej występującymi gatunkami chwastów były: Chenopodium album, Viola arvensis, Anthemis arvensis, Stellaria media, Polygonum convolvulus, Veronica arvensis, Cirsium arvense i Galium aparine. Wyniki badań wskazują na możliwość obniżenia dawek badanych herbicydów nawet o połowę przy zachowaniu ich skuteczności chwastobójczej oraz stabilnego plonowania jęczmienia jarego. Słowa kluczowe: jęczmień jary, chwasty, obniżone dawki, herbicyd, adiuwant, aminopyralid + florasulam, tifensulfuron-metyl + tribenuron-metyl Instytut Ochrony Roślin Państwowy Instytut Badawczy Władysława Węgorka 20, 60-318 Poznań K.Miklaszewska@iorpib.poznan.pl Institute of Plant Protection National Research Institute Prog. Plant Prot./Post. Ochr. Roślin 53 (1): 91-95 Instytut Ochrony Roślin Państwowy Instytut Badawczy ISSN 1427-4337

92 Weeds response to different doses of herbicides / Reakcje chwastów na różne dawki herbicydów Wstęp / Introduction Podstawą działań zapobiegawczych w ochronie jęczmienia jarego przed chwastami powinno być eliminowanie zagrożeń potencjalnego zachwaszczenia oraz stymulowanie naturalnych czynników stwarzających korzystne warunki do rozwoju. Celem tych działań jest optymalne wykorzystanie potencjału konkurencyjnego tej rośliny uprawnej (Woźnica 2008; Paradowski i wsp. 2010). Jęczmień jary mimo, że charakteryzuje się mniejszą konkurencyjnością względem chwastów w porównaniu, np. z owsem, w dogodnych warunkach siedliskowych i pogodowych silnie się krzewi i skutecznie konkuruje z chwastami o składniki pokarmowe i wodę (Buczyński i Marks 2003). W praktyce rolniczej, do tej pory najczęstszą metodą ochrony upraw przed zachwaszczeniem było stosowanie herbicydów (Haliniarz i Kapeluszny 2012). Aplikowanie dużych ilości chemicznych środków ochrony roślin wywołuje szereg negatywnych skutków, takich jak wzrost szkodliwych pozostałości w glebie i ziarnie, a także wzrost skażenia środowiska naturalnego (Domaradzki i Sadowski 2002; Krawczyk 2007). Obecnie z uwagi na wysoki poziom nawożenia i uproszczenia zmianowania obniża się wskaźnik bioróżnorodności chwastów na polach uprawnych, a wzrasta zagrożenie spowodowane kompensacją niektórych gatunków (Szymankiewicz i wsp. 2003; Jędruszczak i Antoszek 2004). Podstawowym elementem zrównoważonego rolnictwa jest technologia integrowanej ochrony roślin, zakładająca między innymi aplikowanie obniżonych dawek herbicydów (Gołębiowska i Domaradzki 2010; Haliniarz i Kapeluszny 2012). W integrowanej ochronie przy podjęciu decyzji o wykonaniu należy uwzględnić progi szkodliwości dla danego gatunku i jeżeli jest to konieczne należy wykonać zabieg odchwaszczający. Na podstawie badań z obniżonymi dawkami, wielu autorów stwierdza, że należy dążyć do ograniczenia, a nie całkowitego zniszczenia chwastów (Fisher i Davies 1993; Domaradzki i Rola 2003; Domaradzki 2006; Krawczyk 2008). Pojawiające się na rynku herbicydy z nowymi substancjami czynnymi i w unowocześnionych formulacjach są rejestrowane w wąskim zakresie zalecanych dawek do skutecznego zwalczania wybranych gatunków chwastów. Brak jest informacji o poziomie wrażliwości poszczególnych gatunków na różne dawki tych środków. Celem badań była ocena wrażliwości chwastów występujących w uprawie jęczmienia jarego na obniżone dawki herbicydów wprowadzonych na rynek w ostatnim czasie. Badania obejmowały reakcję chwastów na aminopyralid + florasulam (Dragon 450 WG) oraz tifensulfuron metylowy+ tribenuron metylowy (Granstar Ultra SX 50 SG), stosowane z dodatkiem adiuwantów. Materiały i metody / Materials and methods Doświadczenia nad stosowaniem obniżonych dawek herbicydów wraz z adiuwantami w uprawie jęczmienia jarego prowadzono przez dwa sezony wegetacyjne (2011 i 2012). Założono je na terenie Polowej Stacji Doświadczalnej Instytutu Ochrony Roślin Państwowego Instytutu Badawczego w Winnej Górze w układzie bloków losowanych w czterech powtórzeniach. Doświadczenia założone na glebach płowych wytworzonych z piasków gliniastych średnich wykonano na dwóch odmianach jęczmienia jarego: Rubinek (2011) oraz Antek (2012). Do badań wybrano dwa dwuskładnikowe herbicydy: Dragon 450 WG zawierający 150 g/kg florasulamu i 300 g/kg aminopyralidu związków z grupy triazolpirymidyn oraz Granstar Ultra SX 50 SG zawierający jako substancje czynne związki z grupy pochodnych sulfonylomocznika 25% tifensulfuronu oraz 25% tribenuronu metylowego. Badane herbicydy aplikowano w fazie pełni krzewienia jęczmienia jarego, tzn. w fazie BBCH 21 25. W momencie chwasty znajdowały się w fazie od 2 do 6 liści właściwych. Każdy z testowanych środków stosowano w pięciu dawkach: w dawce zalecanej oraz w 75, 60, 50 i 25% dawki zalecanej. Dragon 450 WG stosowano łącznie z adiuwantem Olstick 90 EC w dawce 1 l/ha. Trend 90 EC w stężeniu 0,05% stanowił dodatek do herbicydu Granstar Ultra SX 50 SG. Obserwacje zwalczania najliczniej występujących chwastów przeprowadzono 14 i 60 dni po wykonaniu. Na 1 m 2 obiektu kontrolnego przy pomocy ramki o wymiarach 0,25 x 1,0 m ustalono liczbę poszczególnych gatunków chwastów. W oparciu o te dane na każdym poletku oceniano w procentach skuteczność herbicydów (liczebność i kondycja chwastów). Ponadto na powierzchni 1 m 2 określona została zielona masa poszczególnych gatunków chwastów, zarówno na obiektach kontrolnych, jak i zabiegowych. Po zbiorach ustalono wysokość plonu, masę tysiąca ziaren oraz gęstość ziarna w stanie zsypnym. Wyniki 2-letnich obserwacji uśredniono, a plon jęczmienia jarego poddano analizie statystycznej (test t-studenta na poziomie 5%). Wyniki i dyskusja / Results and discussion Chwasty wykazują wyższą wrażliwość na niższe dawki herbicydów we wcześniejszych stadiach rozwojowych (Dogan i wsp. 1999; Domaradzki i wsp. 2003; Krawczyk 2007). Zastosowane w doświadczeniach herbicydy aplikowano więc we wcześniejszych fazach rozwojowych chwastów, jednakże w zalecanych przez etykiety-instrukcje stosowania stadiach rozwojowych jęczmienia jarego (BBCH 21 25). W trakcie dwuletnich badań w uprawie jęczmienia jarego najczęściej występującymi gatunkami chwastów były: Chenopodium album, Viola arvensis, Anthemis arvensis, Stellaria media, Polygonum convolvulus, Veronica arvensis, Cirsium arvense i Galium aparine. Według Latowskiego (2002), Krawczyka (2007) oraz Paradowskiego i wsp. (2010) Ch. album jest gatunkiem pospolitym we wszystkich regionach Polski i najczęściej występującym w zbożach jarych. W przeprowadzonych doświadczeniach liczba sztuk komosy białej na 1 m 2 była wielokrotnie wyższa od innych gatunków. Już pierwsza ocena zwalczania poszczególnych gatunków chwastów, przeprowadzona 14 dni po wykonaniu wykazała dość wysoką skuteczność obu badanych herbicydów. Zdecydowanie lepiej w stosunku do szybkości i skuteczności działania prezentował się Granstar Ultra SX 50 SG,

Progress in Plant Protection/Postępy w Ochronie Roślin 53 (1) 2013 93 Tabela 1. Wpływ różnych dawek herbicydów na skuteczność zwalczania chwastów w jeczmieniu jarym (Winna Góra 2011 2012) Table 1. Efficacy of different doses of herbicides in spring barley (Winna Góra 2011 2012) Application time Średnie zniszczenie chwastów w % Average weed control in % ocena I 14 dni po first estimation 14 days after application 1 Kontrola [szt./m 2 ] Untreated [pcs/m 2 ] 46,9 15,0 12,0 11,3 9,5 8,0 2,2 1,5 2 Dragon 450 WG + Olstick 90 EC 33,3 g + 1,0 T2 75 75 60 65 75 55 75 70 3 Dragon 450 WG + Olstick 90 EC 25 g + 1,0 T2 73 73 50 50 73 50 73 60 4 Dragon 450 WG + Olstick 90 EC 20 g + 1,0 T2 64 63 45 40 63 43 63 45 5 Dragon 450 WG + Olstick 90 EC 16,66 g + 1,0 T2 53 50 43 35 55 40 57 45 6 Dragon 450 WG + Olstick 90 EC 8,33 g + 1,0 T2 43 40 30 20 43 30 49 35 7 Granstar Ultra SX 50 SG + Trend 90 EC 40 g + 0,05% T2 90 90 95 80 90 85 90 85 8 Granstar Ultra SX 50 SG + Trend 90 EC 30 g + 0,05% T2 85 85 88 70 85 80 85 75 9 Granstar Ultra SX 50 SG + Trend 90 EC 24 g + 0,05% T2 83 83 80 65 83 75 83 63 10 Granstar Ultra SX 50 SG + Trend 90 EC 20 g + 0,05% T2 65 65 68 50 65 70 73 55 11 Granstar Ultra SX 50 SG + Trend 90 EC 10 g + 0,05% T2 54 55 53 30 55 60 58 50 : T2 w fazie pełni krzewienia jęczmienia jarego (BBCH 21 25) ANTAR Tabela 2. Wpływ różnych dawek herbicydów na skuteczność zwalczania chwastów w jeczmieniu jarym (Winna Góra 2011 2012) Table 2. Efficacy of different doses of herbicides in spring barley (Winna Góra 2011 2012) Application time Średnie zniszczenie chwastów w % Average weed control in % ocena II 60 dni po second estimation 60 days after application ANTAR 1 Kontrola [szt./m 2 ] Untreated [pcs/m 2 ] 46,9 15,0 12,0 11,3 9,5 8,0 2,2 1,5 2 Dragon 450 WG + Olstick 90 EC 33,3 g + 1,0 T2 100 100 95 100 100 100 95 98 3 Dragon 450 WG + Olstick 90 EC 25 g + 1,0 T2 97 99 88 100 95 100 88 95 4 Dragon 450 WG + Olstick 90 EC 20 g + 1,0 T2 93 87 85 100 90 100 85 85 5 Dragon 450 WG + Olstick 90 EC 16,66 g + 1,0 T2 89 85 85 90 90 90 85 80 6 Dragon 450 WG + Olstick 90 EC 8,33 g + 1,0 T2 65 70 60 75 68 75 60 60 7 Granstar Ultra SX 50 SG + Trend 90 EC 40 g + 0,05% T2 99 99 90 100 98 100 90 100 8 Granstar Ultra SX 50 SG + Trend 90 EC 30 g + 0,05% T2 95 100 90 100 95 100 90 100 9 Granstar Ultra SX 50 SG + Trend 90 EC 24 g + 0,05% T2 95 100 80 100 90 100 80 95 10 Granstar Ultra SX 50 SG + Trend 90 EC 20 g + 0,05% T2 93 90 75 95 88 95 75 95 11 Granstar Ultra SX 50 SG + Trend 90 EC 10 g + 0,05% T2 68 70 50 75 80 75 50 85 : T2 w fazie pełni krzewienia jęczmienia jarego (BBCH 21 25)

94 Weeds response to different doses of herbicides / Reakcje chwastów na różne dawki herbicydów Tabela 3. Wpływ zróżnicowanych dawek herbicydów na zieloną masę chwastów (Winna Góra 2011 2012) Table 3. The effect of different doses of herbicides on fresh weed weight (Winna Góra 2011 2012) Application time Średnia waga chwastów [g] Average weed biomass [g] ocena II 6 tygodni po second estimation 6 weeks after application 1 Kontrola [szt./m 2 ] Untreated [pcs/m 2 ] 199,9 20,3 14,3 9,8 2,3 1,8 0,4 2 Dragon 450 WG + Olstick 90 EC 33,3 g + 1,0 T2 11,1 0,4 0,5 0,0 0,0 0,0 0,0 3 Dragon 450 WG + Olstick 90 EC 25 g + 1,0 T2 12,0 1,7 1,7 0,1 0,0 0,1 0,1 4 Dragon 450 WG + Olstick 90 EC 20 g + 1,0 T2 12,5 3,4 3,5 0,3 0,0 4,4 0,3 5 Dragon 450 WG + Olstick 90 EC 16,66 g + 1,0 T2 17,6 6,2 3,7 0,5 0,0 9,5 0,4 6 Dragon 450 WG + Olstick 90 EC 8,33 g + 1,0 T2 49,6 6,6 6,8 1,4 0,1 13,4 0,4 7 Granstar Ultra SX 50 SG + Trend 90 EC 40 g + 0,05% T2 0,6 4,9 7,1 6,0 0,0 0,8 0,0 8 Granstar Ultra SX 50 SG + Trend 90 EC 30 g + 0,05% T2 0,6 8,7 9,2 7,0 0,0 0,8 1,1 9 Granstar Ultra SX 50 SG + Trend 90 EC 24 g + 0,05% T2 1,1 18,6 13,2 7,2 0,0 5,9 2,7 10 Granstar Ultra SX 50 SG + Trend 90 EC 20 g + 0,05% T2 1,2 27,0 13,3 7,4 0,4 6,9 3,7 11 Granstar Ultra SX 50 SG + Trend 90 EC 10 g + 0,05% T2 6,3 38,9 14,5 12,3 0,8 8,2 5,2 NIR (0,05) LSD (0.05) 8,722 9,490 2,765 1,640 0,253 3,060 1,065 : T2 w fazie pełni krzewienia jęczmienia jarego (BBCH 21 25) Tabela 4. Wpływ zróżnicowanych dawek herbicydów na plon jęczmienia jarego (Winna Góra 2011 2012) Table 4. The influence of various doses of herbicides on the yield of spring barley (Winna Góra 2011 2012) Application time MTZ Weight of 1000 grains [g] Gęstość ziarna Grain density [kg/hl] Plon Yield [t/ha] 1 Kontrola [szt./m 2 ] Untreated [pcs/m 2 ] 54,69 66,81 5,51 2 Dragon 450 WG + Olstick 90 EC 33,3 g + 1,0 T2 53,68 66,95 5,68 3 Dragon 450 WG + Olstick 90 EC 25 g + 1,0 T2 52,14 67,37 5,78 4 Dragon 450 WG + Olstick 90 EC 20 g + 1,0 T2 54,22 67,37 5,79 5 Dragon 450 WG + Olstick 90 EC 16,66 g + 1,0 T2 53,21 67,31 5,65 6 Dragon 450 WG + Olstick 90 EC 8,33 g + 1,0 T2 58,88 66,87 5,77 7 Granstar Ultra SX 50 SG + Trend 90 EC 40 g + 0,05% T2 53,51 66,97 5,88 8 Granstar Ultra SX 50 SG + Trend 90 EC 30 g + 0,05% T2 53,39 65,86 5,59 9 Granstar Ultra SX 50 SG + Trend 90 EC 24 g + 0,05% T2 52,43 66,94 5,74 10 Granstar Ultra SX 50 SG + Trend 90 EC 20 g + 0,05% T2 53,18 66,59 5,94 11 Granstar Ultra SX 50 SG + Trend 90 EC 10 g + 0,05% T2 53,13 67,48 5,77 NIR (0,05) LSD (0.05) 2,456 2,890 0,290 : T2 w fazie pełni krzewienia jęczmienia jarego (BBCH 21 25) którego dawka obniżona nawet do 60% zalecanej zwalczała w stopniu zadowalającym większość gatunków. Druga ocena zniszczenia poszczególnych gatunków chwastów przeprowadzona 60 dni po pokazała wyraźnie, iż dawki herbicydów obniżone nawet o 50% są bardzo skuteczne. Gatunkami najlepiej zwalczanymi przez Dragon 450 WG zastosowany wraz z adiuwantem Olstick 90 EC były S. media, P. convolvulus i V. arvensis.

Progress in Plant Protection/Postępy w Ochronie Roślin 53 (1) 2013 95 W przypadku Granstar Ultra SX 50 SG + Trend 90 EC były to S. media, V. arvensis i G. aparine. Należy podkreślić, że procent zniszczenia chwastów przez oba herbicydy w dawkach obniżonych nawet o 50% mieścił się w granicach od 80 do 100%. Tylko A. arvensis oraz C. arvense traktowane 50% dawką Granstar Ultra SX 50 SG zwalczone zostały w 75%. Oba herbicydy stosowane w dawce obniżonej do 25% dawki zalecanej zwalczały chwasty w granicach od 50 do 75%. Jedynie P. convolvulus i G. aparine zwalczane były w wyższym procencie (odpowiednio: 80 i 85%) przez Granstar Ultra SX 50 SG + Trend 90 EC aplikowany w 25% dawki zalecanej. Wykonana w tym samym czasie (60 dni po ) analiza zielonej masy poszczególnych gatunków chwastów potwierdziła wysoką skuteczność przeprowadzonych zabiegów i możliwość obniżenia zalecanej dawki nawet o 50% pod warunkiem zastosowania herbicydów łącznie z adiuwantami. Średni plon ziarna jęczmienia jarego kształtował się w granicach od 5,51 do 5,94 t/ha. Najniższy plon otrzymano z poletek kontrolnych. Plony uzyskane z obiektów traktowanych różnymi dawkami herbicydów były istotnie wyższe od plonu kontrolnego, natomiast nie różniły się istotnie pomiędzy sobą. Analizując plony z poszczególnych kombinacji nie stwierdzono korelacji pomiędzy ich wysokością a poziomem zachwaszczenia. Badania prowadzone przez innych autorów (Domaradzki i Rola 2000; Pietryga i Drzewiecki 2007; Krawczyk i Kaczmarek 2009; Paradowski i wsp. 2010) potwierdzają korzystny wpływ stosowania obniżonych dawek, w szczególności herbicydów wieloskładnikowych na skuteczne zabezpieczenie zbóż przed chwastami oraz na stabilność i wielkość uzyskiwanych plonów. Wnioski / Conclusions 1. Stosowanie obniżonych dawek herbicydów Dragon 450 WG oraz Granstar Ultra SX 50 SG nawet do 50% dawki zalecanej na chwasty w młodszych stadiach rozwojowych pozwoliło skutecznie zabezpieczyć uprawę jęczmienia jarego przed zachwaszczeniem. 2. Stosowanie dodatku właściwych adiuwantów jest ważnym elementem obniżania zużycia herbicydów, a także utrzymania lub poprawy efektu chwastobójczego. 3. Ograniczenie konkurencyjnego oddziaływania chwastów dwuliściennych poprzez stosowanie różnych dawek herbicydów Dragon 450 WG oraz Granstar Ultra SX 50 SG zapewniło stabilne plonowanie jęczmienia jarego. 4. Nie stwierdzono istotnych różnic w plonie ziarna i w parametrach jakościowych plonu pomiędzy kombinacjami traktowanymi herbicydami w różnych dawkach. Literatura / References Buczyński G., Marks M. 2003. Zachwaszczenie i plonowanie jęczmienia w płodozmianie i w monokulturze. Zesz. Probl. Post. Nauk Rol. 490: 41 47. Dogan N.M., Kemmer A., Hurle K. 1999. Influence of weed growth stage on the performance of reduced herbicide doses. p. 165. Proc. of eleventh European Weed Research Society Symposium. Basel, 28.06 1.07.1999, 222 pp. Domaradzki K., Rola H. 2000. Efektywność stosowania niższych dawek herbicydów w zbożach. Pam. Puł. 120: 53 64. Domaradzki K., Sadowski J. 2002. Możliwość zmniejszenia obciążenia dla środowiska naturalnego poprzez stosowanie herbicydów w ograniczonych dawkach. Pam. Puł. 130: 99 114. Domaradzki K., Rola H. 2003. The possibility of weed control in cereals by use low rates of herbicides review of existing investigations. J. Plant Prot. Res. 43 (2): 163 170. Domaradzki K., Kieloch R., Rola H. 2003. Skuteczność herbicydów w zależności od dawki i fazy rozwojowej chwastów. Prog. Plant Prot./Post. Ochr. Roślin 43 (1): 109 114. Domaradzki K. 2006. Efektywność regulacji zachwaszczenia zbóż w aspekcie ograniczenia dawek herbicydów oraz wybranych czynników agroekologicznych. Monografie i Rozprawy Naukowe. IUNG PIB, Puławy 17: 54 64. Fisher N.M., Davies D.H.K. 1993. Reliability of broad-leaved weed control in cereals using low doses of herbicide. The BCPC Conference Weeds: 1223 1228. Gołębiowska H., Domaradzki K. 2010. Systemy chemicznej regulacji zachwaszczenia upraw rolniczych w aspekcie rolnictwa zrównoważonego. Fragm. Agron. 27 (1): 32 43. Haliniarz M., Kapeluszny J. 2012. Reakcja trzech odmian pszenicy jarej na zmniejszenie zalecanej dawki herbicydu Chwastom Trio 540 SL. Fragm. Agron. 29 (2): 33 42. Jędruszczak M., Antoszek R. 2004. Sposoby uprawy roli a bioróżnorodność zbiorowisk chwastów w monokulturze pszenicy ozimej. Acta Sci. Pol., Agricultura 3 (2): 47 59. Krawczyk R. 2007. Wpływ terminu stosowania zredukowanych dawek herbicydów w zbożach jarych na efektywność zwalczania chwastów. Prog. Plant Prot./Post. Ochr. Roślin 47 (3): 151 158. Krawczyk R. 2008. Obniżona dawka herbicydu uwarunkowania, badania, praktyka. Prog. Plant Prot./Post. Ochr. Roślin 48 (2): 621 627. Krawczyk R., Kaczmarek S. 2009. Possibilities of weed control in spring cereals using small herbicide doses in Poland conditions. J. Centr. Europ. Agric. 10: 433 438. Latowski K. 2002. Problem pospolitych chwastów segetalnych Polski. Prog. Plant Prot./Post. Ochr. Roślin 42 (1): 392 399. Paradowski A., Pietryga J., Matysiak K. 2010. Optymalizacja dawek w pszenicy jarej i jęczmieniu jarym. Prog. Plant Prot./Post. Ochr. Roślin 50 (4): 1859 1868. Pietryga J., Drzewiecki S. 2007. Redukcja dawek herbicydów w warunkach zróżnicowanego nawożenia azotowego a wysokość i jakość plonowania pszenicy jarej. Prog. Plant Prot./Post. Ochr. Roślin 47 (3): 234 237. Szymankiewicz K., Jankowska D., Deryło S. 2003. Wpływ płodozmianu i monokultury oraz sposobu uprawy roli na bioróżnorodność flory zachwaszczającej pszenżyto ozime. Acta Agrophys. 1 (4): 767 772. Woźnica Z. 2008. Herbologia. Podstawy Biologii, Ekologii i Zwalczania Chwastów. PWRiL, Poznań, 430 ss.