nieuniknione zadrażnienia z Rosją, która również miała swoje interesy na tym obszarze.

Podobne dokumenty
Europa w XIX wieku - opis przedmiotu

Bezpieczeństwo ' polityczne i wojskowe

ZAKŁADANE OSIĄGNIĘCIA UCZNIÓW W KLASIE VII

, , POLSKA POLITYKA ZAGRANICZNA W OPINII SPOŁECZNEJ WARSZAWA, PAŹDZIERNIK 95

Wymagania edukacyjne na poszczególne oceny z przedmiotu historia klasa VII

HISTORIA klasa VII - wymagania edukacyjne na poszczególne oceny

HISTORIA GOSPODARCZA POWSZECHNA. Autor: JAN SZPAK

ZADANIA DO SPRAWDZIANU

70. ROCZNICA ZAKOŃCZENIA II WOJNY ŚWIATOWEJ

Kongres wiedeński. Kongres się nie posuwa, on tańczy

Rozdział 13. Europa Świętego Przymierza

OD STAROŻYTNOŚCI DO R.

HISTORIA KLASA III GIMNAZJUM SZKOŁY BENEDYKTA

HISTORIA EGZAMIN KLASYFIKACYJNY 2015/16 KLASA VI. Imię:... Nazwisko:... Data:...

Rozkład materiału. kl. III/podręcznik :Poznać, zrozumieć, WSiP 2009/

Rozkład materiału do historii w klasie III A

Autor: Zuzanna Czubek VIB

Świat u progu I wojny światowej

Nowy kształt Europy. Historia Polski Klasa VI SP

problemy polityczne współczesnego świata

Problemy polityczne współczesnego świata

Organizacja Traktatu Północnoatlantyckiego, (ang. North Atlantic Treaty Organization, NATO; organizacja politycznowojskowa powstała 24 sierpnia 1949

Andrzej Zapałowski "Następna Dekada. Gdzie byliśmy i dokąd zmierzamy", George Friedman, Kraków 2012 : [recenzja]

CENTRUM BADANIA OPINII SPOŁECZNEJ

SPIS TREŚCI. Słowo wstępne 11

Wiek XVII w Polsce. Wojny ze Szwecją.

Zagadnienia na egzamin licencjacki z tematyki europejskiej

Drogi do Niepodległej kontekst międzynarodowy druga debata historyków w Belwederze 21 stycznia 2017

Gospodarka światowa w Mateusz Knez kl. 2A

_ A AKADEMIA OBRONY NARODOWEJ. WYDZIAŁ STRATEGICZNO-OBRONNY Katedra Prawa i Bezpieczeństwa Międzynarodowego QD KONFLIKTÓW DO PARTNERSKIEJ WSPÓŁPRACY

Świat po wielkiej wojnie

Nie tylko Legiony Czyn zbrojny czwarta debata historyków w Belwederze 19 czerwca 2017

TRANSATLANTIC TRENDS POLAND

Niepodległa polska 100 lat

Europa po kongresie wiedeńskim

Wątek tematyczny I (dalszy ciąg). Ojczysty Panteon i ojczyste spory

Tradycyjna Gospodarka światowa i jej upadek

Zjednoczenie Niemiec

NOWA TOŻSAMOŚĆ NIEMIEC I ROSJI W STOSUNKACH MIĘDZYNARODOWYCH

Dezintegracja gospodarki światowej w latach

Zagadnienia wstępne ZAJĘCIA ORGANIZACYJNE. POJĘCIE SPORU. ŚRODKI POKOJOWEGO ZAŁATWIANIA SPORÓW.

PRZYCZYNY WYBUCHU PIERWSZEJ WOJNY ŚWIATOWEJ

Warszawa, sierpień 2014 ISSN NR 119/2014 KONFLIKT UKRAIŃSKI I WOJNA HANDLOWA Z ROSJĄ

Stanisław Koziej ODSTRASZANIE W WARUNKACH HYBRYDOWEJ ZIMNEJ WOJNY

Semestr: zimowy. Zaliczenie: Praca pisemna Test końcowy Aktywność na zajęciach

3 Religie Rola Rzymu Ośrodki kulturowe po upadku Rzymu 4 Schemat społeczeństwa Pojęcia

Przesłanki i geneza procesu integracji europejskiej

Spis treści. Wprowadzenie. Łączenie realizmu z wizją przyszłości... 13

Spis treści OD AUTORA WPROWADZENIE

KONKURS z HISTORII DLA UCZNIÓW SZKOŁY PODSTAWOWEJ z WOJEWÓDZTWA PODKARPACKIEGO W ROKU SZKOLNYM 2016/17

GENEZA I ZADANIA NATO FUNKCJONOWANIE SIŁ ZBROJNYCH RP W NATO

Polityczne uwarunkowania bezpieczeństwa europejskiego

I Wojna Światowa. Koniec epoki

Francuzi nie pogodzili się z utratą części kraju. Zgodnie z powiedzeniem z tamtych czasów nigdy o tym nie rozmawiano, zawsze pamiętano.

2014 rok Rok Pamięci Narodowej

Pieniądze nie od zawsze pochodziły z bankomatów. Mają długą historię i rozwijały się przez wiele tysięcy lat. Wraz z rozwojem społeczeństwa, powstała

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z HISTORII - KLASA SIÓDMA

Polityka zagraniczna Unii Europejskiej opinie Polaków i Niemców

PRÓBNY EGZAMIN GIMNAZJALNY Z NOWĄ ERĄ 2016/2017 HISTORIA I WIEDZA O SPOŁECZEŃSTWIE

HISTORIA INTEGRACJI EUROPEJSKIEJ

Do Polski, Rosji, SŁOWIAN!

II WOJNA ŚWIATOWA GRZEGORZ GRUŻEWSKI KLASA III G SZKOŁA PODSTAWOWA NR 19 GDAŃSK

Ocena dążeń Rosji i konfliktu rosyjsko-gruzińskiego

Wykaz przedmiotów i modułów, które umożliwiają studentom powracającym z programów ERASMUS i MOST realizację kierunkowych efektów kształcenia

Spis treści. Wykaz stron internetowych... XVII Wykaz podstawowej literatury... XIX Przedmowa... XXI

PODSTAWA PROGRAMOWA (zakres rozszerzony)

Załącznik nr 3 do zarządzenia nr 12 Rektora UJ z 15 lutego 2012 r. Plan studiów na kierunku: Stosunki międzynarodowe (studia stacjonarne, I stopnia)

Gniewomir Pieńkowski Funkcjonalne Obszary Analizy Problemu Kryzysu w Stosunkach Międzynarodowych

-2- Jak widać, wydarzenia, o których mowa - podobnie jak wcześniej konflikt w Czeczenii -

EGZAMIN GIMNAZJALNY W ROKU SZKOLNYM 2012/2013

Organizacje międzynarodowe

Niepubliczne Liceum Ogólnokształcące nr 81 SGH TEST EGZAMINACYJNY 2017 rok

Wstęp 9. Rozdział 2 [Roman Kuźniar]

Rozdział 28. Wybuch wielkiej wojny

WOJEWÓDZKI KONKURS PRZEDMIOTOWY Z HISTORII I SPOŁECZEŃSTWA DLA UCZNIÓW SZKÓŁ PODSTAWOWYCH 2016/2017 TEST ELIMINACJE REJONOWE

Warszawa, czerwiec 2015 ISSN NR 84/2015 O KONFLIKCIE NA UKRAINIE I SANKCJACH GOSPODARCZYCH WOBEC ROSJI

Rodzaj zajęć dydaktycznych*

Europa Zachodnia w XVI wieku

INTERNETOWY KONKURS HISTORYCZNY- DROGA DO NIEPODLEGŁOŚCI

Brzeg Praski; 1909; fot. Józef B. Ćwikiel; źródło Warszawa w Starej Fotografii, wyd. Bosz, str. 12. Narrator:

Przedmiotowy system oceniania Bliżej geografii Gimnazjum część 3

Finansowy Barometr ING

. omasz Stępniewskr. ^ Geopolityka regionu MORZA CZARNEG. ^, w pozimnowojennym świecie

BADANIE DIAGNOSTYCZNE

Czy jesteśmy zwycięzcami? Polacy o przeszłości i o II wojnie światowej. Czy jesteśmy zwycięzcami? TNS Maj 2015 K.034/15

Niemcy Austro-Węgry Bułgaria Turcja. Francja Rosja Wielka Brytania

Pojęcie sporu w prawie międzynarodowym

Walka z ASF w Europie

, , OPINIE O KIERUNKACH WSPÓŁPRACY POLSKI Z INNYMI KRAJAMI WARSZAWA, SIERPIEŃ 97

Andrzej Jezierski. Cecylia Leszczyńska HISTORIA

A KRYSTYNA WIADERNY-BIDZIŃSKA

KLUCZ PUNKTOWANIA ODPOWIEDZI

Warszawa, styczeń 2012 BS/11/2012 OCENA POLSKIEJ PREZYDENCJI W RADZIE UNII EUROPEJSKIEJ

Polska Centrala Firm Symulacyjnych CENSYM

Rodzaj zajęć dydaktycznych*

Spis tresci. Wykaz 11 Wstçp 13

CENTRUM BADANIA OPINII SPOŁECZNEJ

Handel zagraniczny meblami drewnianymi :01:36

Warszawa, wrzesień 2009 BS/127/2009 OPINIA PUBLICZNA WOBEC MISJI NATO W AFGANISTANIE

Spis treści. Wstęp 11. I. Gospodarcze skutki wielkich odkryć geograficznych i podbojów kolonialnych w XVI-XVII w.

Transkrypt:

W rozmowie Jacka Tabisza i Piotra Napierały poświęconej zagadnieniu strachu w polityce jednym z wątków były okoliczności wybuchu I wojny światowej. Postanowiłem więc przypomnieć swój tekst napisany przed rokiem, na stulecie zabójstwa Franciszka Ferdynanda. Prezentuję w nim swe subiektywne poglądy na temat przyczyn tego konfliktu. Zdają sobie sprawę z kontrowersyjności niektórych tez nie jest to jedyna możliwa interpretacja znanych faktów, ale mnie przekonuje najbardziej. 28 czerwca 1914 r. arcyksiążę Franciszek Ferdynand zginął w Sarajewie z ręki młodego serbskiego nacjonalisty Gawriło Prinicipa. Choć zabójstwo następcy tronu Austro-Węgier było sprawą poważną, wybuch w jego następstwie konfliktu zbrojnego wcale nie był oczywistością. A może I wojna światowa w ogóle nie była nieunikniona? Pierwsza wojna światowa, w porównaniu choćby z drugą, wciąż pozostaje w Polsce tematem traktowanym nieco po macoszemu. Jest to z jednej strony uzasadnione, biorąc pod uwagę jak bardzo dotknięty został nasz kraj późniejszym konfliktem. Z drugiej strony trudno jest to jednak zrozumieć: w Wielkiej Wojnie Polacy walczyli po obu stronach, zaś ziemie polskie także były teatrem działań zbrojnych. Polacy nie cenią też zbytnio porządku, który legł w gruzach po wybuchu tej wojny.

Po części trudno się temu dziwić XIX wiek Polska spędziła wszak pod zaborami. Dla naszego kraju był to czas niewoli, dla Europy zaś bezprecedensowego rozwoju. Warto sobie jednak uświadomić, jak wiele zostało utracone wskutek wybuchu wojny oraz konsekwencji jej zakończenia. Rozwój wolnego handlu i parytet, jaki pieniądz miał w kruszcu, sprzyjały zacieśnianiu więzów gospodarczych. Wielka Brytania hołdowała parytetowi złota, zaś Francja, Belgia, Szwajcaria, Włochy i Luksemburg zawarły w 1865 roku tzw. Łacińską Unię Monetarną, w której z kolei obowiązywał bimetalizm (w założeniu przejściowo). Analogiczne związki łączyły też Austrię z Bawarią, Danię i Szwecję w ramach Skandynawskiej Unii Monetarnej, podobne rozwiązania stosowano też w ramach Niemieckiego Związku Celnego. Obecnie w ramach strefy euro dąży się do rozwoju koncepcji wspólnej europejskiej waluty, choć wskutek kryzysu gospodarczego idzie to jak po grudzie. Można więc powiedzieć, że w jednym tylko przypadku integracji gospodarczej I wojna światowa cofnęła Europę o przeszło stulecie. Mimo wszystko nie do końca prawdziwa jest wizja porządku ustalonego na kongresie wiedeńskim, który dał Staremu Kontynentowi sto lat pokoju i zagwarantował warunki do pomyślnego rozwoju. Owszem, Święte Przymierze (i koncert mocarstw co należy zdecydowanie rozróżnić, Wielka Brytania nie była bowiem członkiem tego pierwszego), nie cieszące się dobrą sławą w naszym kraju (bo niby jak chwalić akt który pod płaszczykiem świątobliwych deklaracji sankcjonuje m.in. niewolę Polski) było całkiem sprawnym wzajemnym układem bezpieczeństwa, który zapewnił Europie pokój i równowagę na pewien czas. Zbyt często zapomina się jednak, że Święte Przymierze przestało de facto funkcjonować mniej więcej wraz z wybuchem wojny krymskiej. Austria nie poparła wówczas Rosji w sporze z Francją geopolityka okazała się ważniejsza od wspólnoty konserwatywnego światopoglądu. Układ wiedeński przestał sprawnie funkcjonować. Zaowocowało to przeszło dwoma dekadami konfliktów, by wymienić wojny wynikające z rywalizacji francusko-austriackiej, austriacko-pruskiej, czy

wreszcie wojnę francusko-pruską. Okres pomiędzy Wiedniem a Sarajewem nie był wcale tak pokojowy jak się powszechnie uważa. Napoleon III oraz Otto von Bismarck swoimi świadomymi działaniami przeprowadzili, a w innych przypadkach mimowolnie ułatwili, procesy zjednoczeniowe Włoch i Niemiec. Gdyby obowiązywały ustalenia wiedeńskie, byłoby to nie do pomyślenia. Zasada legitymizmu wynikała nie tylko z przekonania o nadprzyrodzonej sankcji władzy monarszej, ale także była środkiem prowadzącym do zachowania i utrwalenia kruchej równowagi politycznej na kontynencie. Co by o tej zasadzie nie myśleć, nie była chyba gorszą formą zapewnianie tejże równowagi niż goła siła. A ta właśnie zaczęła dominować wskutek przynoszącej skutki odmienne od zamierzonych polityki Napoleona III oraz determinacji Żelaznego Kanclerza. Zjednoczenie Niemiec oraz pokonanie przez nie Francji nie mogło ujść uwadze kierowników nawy państwowej Zjednoczonego Królestwa. Imperatywem polityki brytyjskiej była wszak równowaga na kontynencie europejskim i niedopuszczenie do tego, by któreś z państw zdobyło znaczącą przewagę nad innymi. Bismarckowskie Niemcy taką przewagę w praktyce osiągnęły. Od tego momentu konflikt brytyjsko-niemiecki był kwestią czasu. Cesarstwo Niemieckie stawało się coraz bardziej ekspansywne, nie tylko jako potęga gospodarcza, zalewająca rynki swoimi produktami (napis made in Germany, dziś będący synonimem wysokiej jakości, został w Zjednoczonym Królestwie wprowadzony w celu pobudzenia patriotyzmu gospodarczego i odwiedzenia ludności od kupna oznaczonych nim towarów w miejsce rodzimych), ale też poprzez rozbudowę swojej floty, co było już wprost rzuceniem rękawicy Brytanii panującej nad morzami. Niemcy postanowili także nadrobić zaległości w zdobywaniu posiadłości kolonialnych. Interesowali się nie tylko Afryką, ale także usiłowali zdobyć wpływy polityczne, gospodarcze i militarne w będącym chorym człowiekiem EuropyImperium Osmańskim. Austriacy po porażce w walce o przewodzenie państwom niemieckim znajdowali tylko jeden kierunek, w którym mogli prowadzić ekspansję polityczną: Bałkany. Rodziło to

nieuniknione zadrażnienia z Rosją, która również miała swoje interesy na tym obszarze. W takim układzie stopniowe wykształcanie się dwóch bloków: niemiecko-austriackiego oraz brytyjsko-francusko-rosyjskiego było procesem całkowicie naturalnym. Zadecydowały o nich sprzeczności interesów politycznych oraz zasada wróg mojego wroga jest moim przyjacielem. Brytyjczycy rychło doprowadzają do poprawy stosunków z Francja, swoim odwiecznym wrogiem, oraz polubownie załatwiają problematyczne dotąd spory kolonialne (a jeszcze w 1898 w incydent w Faszodzie, całkowicie kuriozalny spór o zatknięcie flag, nieomal doprowadził do wojny pomiędzy tymi państwami), zaczęli także dogadywać się z Rosjanami w sprawie podziałów wpływów w Afganistanie czy Persji. Większym wrogiem stawały się Niemcy. Na dodatek był to wróg wspólny. Mocarstwa europejskie posiadały tyle punktów spornych, że w zasadzie żyły na beczce z prochem. Najdrobniejszy konflikt mógł okazać się iskrą, która doprowadzi do eksplozji. W takiej sytuacji system sojuszy spełniał pewną pożyteczną rolę odstraszał potencjalnego agresora. System ten został w praktyce wypróbowany latem 1914 r. i przyniósł skutek wręcz przeciwny wprawdzie sojusze zadziałały bez zarzutu, ale to właśnie pogrążyło Europę w wojnie na cztery lata. Oczywiście sprawa zabójstwa Franciszka Ferdynanda była jedynie pretekstem, o którym wszyscy szybko zapomnieli. Nieszczęsny następca tronu nie był (za sprawą swego mezaliansu) nawet szczególnie lubiany na dworze wiedeńskim. Nie ma co łudzić się jednak, że gdyby któreś z państw spasowało i wyłamało się z systemu sojuszów, ocaliłoby w ten sposób pokój. Skoro wojna mogła wybuchnąć wcześniej (o mały włos nie wybuchła w roku 1911 w wyniku sporu francusko-niemieckiego o Maroko) to równie dobrze mogła wybuchnąć kilka miesięcy albo lat później. Nikt nie jest nieomylny. Nawet tak wybitny publicysta historyczny jak sam Stanisław Cat-Mackiewicz łudzi się w zakończeniu swego wybornego zbioru szkiców o Belle Epoque Europa in flagranti, że pokój był do uratowania. Być

może w konkretnym momencie był. Na dłuższą metę nie było to możliwe. O doprowadzenie do wojny Cat oskarża, nie na darmo słynąc jako zagorzały anglofob, brytyjską hipokryzję. Osobiście uważam, że zawiniła jednak ekspansja niemiecka. Niemcy lubili przedstawiać Albion jako ośmiornicę oplatającą swymi mackami Europę, jednak sojusze z Francją i Rosją nie zostały przez Anglików zawarte w celu napaści na Niemcy. Były one sojuszami obronnymi. W istocie to raczej niemieckie macki łapczywie zbliżały się do Wysp Brytyjskich. Brytyjczycy obawiali się niemieckiej ekspansji i bali się, że nie będą w stanie jej sprostać. W celu odsunięcia konfrontacji w czasie kilkukrotnie (1898, 1899, 1901) proponowali sojusz Niemcom. Propozycje te były jednak za każdym razem bezceremonialnie odrzucane. Poddani Kaisera obawiali się zapewne, że Imperium Brytyjskie poszukuje koalicjanta, który będzie mógł prowadzić wojnę do swego ostatniego żołnierza w imieniu Londynu. Ale też Niemcy zagrali va banque, uważali bowiem, że animozje brytyjsko-francuskie i brytyjsko-rosyjskie związany z ekspansją kolonialną w Afryce i strefami wpływów w Azji Środkowej są tak wielkie, że nie da się ich zażegnać i synowie Albionu pozostaną osamotnieni. Jeżeli grę dyplomatyczną można porównać do partii brydża, to jak widać Cesarstwo Niemieckie zdecydowanie przelicytowało. Popularny autor bardzo dobrych książek historycznych Niall Ferguson sugeruje, że Zjednoczone Królestwo powinno było pogodzić się z powstaniem niemieckiej Europy i nie ingerować w sprawy kontynentu, dzięki czemu dałoby się uniknąć konfliktu zbrojnego. Ale dlaczego Brytyjczycy mieliby tak postąpić? Z jakiej racji mieliby wyrzec się podstawowej zasady swej polityki zagranicznej i nie reagować na zagrożenie interesów Imperium? Jaką mieli gwarancję, że apetyty niemieckie zostaną zaspokojone. Teza prof. Fergusona wydaje mi się postulatem prowadzenia czegoś w rodzaju polityki appeasementu. Cóż, przed kolejną wojną zdecydowanie się ona nie sprawdziła. Reasumując, prawdziwą przyczyną wybuchu pierwszej wojny światowej było odejście od zasad prowadzenia polityki

międzynarodowej ustalonych na kongresie wiedeńskim. Za jego cezurę można uznać wojnę krymską. W wyniku osłabienia wiedeńskiego układu sił oraz aktywnej polityki Napoleona III oraz Bismarcka głównym czynnikiem rozstrzygającym konflikty na kontynencie stawała się goła siła. W takiej sytuacji państwa zabezpieczały swoje interesy poprzez zawieranie sojuszy, z których rychło wykształciły się dwa przeciwstawne bloki Trójprzymierze i Trójporozumienie. W obliczu licznych sprzeczności interesów, najdrobniejszy konflikt mógł doprowadzić do uruchomienia machiny traktatów reasekuracyjnych i wybuchu wojny na skalę europejską (a ponieważ mocarstwa posiadały kolonie zamorskie w praktyce światową). Ostatecznie miało to miejsce latem roku 1914. Zabójstwo Franciszka Ferdynanda doprowadziło do wybuchu Wielkiej Wojny, choć raczej mało który z weteranów powiedziałby, że walczył za Franciszka Ferdynanda. Gdyby wojna wybuchła wcześniej, walczyliby za sprawę francuskiego/niemieckiego Maroka. Gdyby rozpoczęła się trochę później znalazłby się równie dobry powód. Wybrana bibliografia: Ferguson Niall, The Pity of War, film dokumentalny BBC; Kissinger Henry, Dyplomacja, tłum. zbiorowe, Warszawa 2003. Mackiewicz Stanisław, Europa in flagranti, Warszawa 1965. Pajewski Janusz, Historia powszechna 1871-1918, Warszawa 2001. Osterhammel Jurgen, Historia XIX w. Przeobrażenie świata, tłum. zbiorowe, Poznań 2013. Tekst pierwotnie ukazał się na Portalu historycznym Histmag.org Materiał został opublikowany na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa Na tych samych warunkach 3.0 Polska.