Wyznaczanie stałej Kerra

Podobne dokumenty
Laboratorium techniki laserowej. Ćwiczenie 5. Modulator PLZT

Ćwiczenie nr 6. Zjawiska elektrooptyczne Sprawdzanie prawa Malusa, badanie komórki Pockelsa i Kerra

LASERY I ICH ZASTOSOWANIE W MEDYCYNIE

WYZANCZANIE STAŁEJ DIELEKTRYCZNEJ RÓŻNYCH MATERIAŁÓW. Instrukcja wykonawcza

LASERY I ICH ZASTOSOWANIE

Ćwiczenie Nr 455. Temat: Efekt Faradaya. I. Literatura. Problemy teoretyczne

Instytut Fizyki Doświadczalnej Wydział Matematyki, Fizyki i Informatyki UNIWERSYTET GDAŃSKI

EFEKT FOTOWOLTAICZNY OGNIWO SŁONECZNE

Efekt Faradaya. Materiały przeznaczone dla studentów Inżynierii Materiałowej w Instytucie Fizyki Uniwersytetu Jagiellońskiego

OPTOELEKTRONIKA IV. ZJAWISKO FOTOELEKTRYCZNE WEWNĘTRZNE W PÓŁPRZEWODNIKACH.

Ćwiczenie nr 43: HALOTRON

KOOF Szczecin:

BADANIE WYMUSZONEJ AKTYWNOŚCI OPTYCZNEJ. Instrukcja wykonawcza

Uniwersytet Warszawski Wydział Fizyki. Badanie efektu Faraday a w kryształach CdTe i CdMnTe

Badanie własności hallotronu, wyznaczenie stałej Halla (E2)

Katedra Fizyki Ciała Stałego Uniwersytetu Łódzkiego. Ćwiczenie 1 Badanie efektu Faraday a w monokryształach o strukturze granatu

Wyznaczanie współczynnika załamania światła

Instytut Fizyki Doświadczalnej Wydział Matematyki, Fizyki i Informatyki UNIWERSYTET GDAŃSKI

EFEKT FOTOELEKTRYCZNY ZEWNĘTRZNY

40. Międzynarodowa Olimpiada Fizyczna Meksyk, lipca 2009 r. DWÓJŁOMNOŚĆ MIKI

INSTYTUT INŻYNIERII ŚRODOWISKA ZAKŁAD GEOINŻYNIERII I REKULTYWACJI ĆWICZENIE NR 5

Ćwiczenie Nr 6 Skręcenie płaszczyzny polaryzacji

BADANIE INTERFERENCJI MIKROFAL PRZY UŻYCIU INTERFEROMETRU MICHELSONA

Pomiar podstawowych parametrów liniowych układów scalonych

Skręcenie wektora polaryzacji w ośrodku optycznie czynnym

ĆWICZENIE 41 POMIARY PRZY UŻYCIU GONIOMETRU KOŁOWEGO. Wprowadzenie teoretyczne

BADANIE WYMUSZONEJ AKTYWNOŚCI OPTYCZNEJ

Badanie właściwości optycznych roztworów.

Ćwiczenie 363. Polaryzacja światła sprawdzanie prawa Malusa. Początkowa wartość kąta 0..

WYZNACZANIE KĄTA BREWSTERA 72

Wyznaczanie stosunku e/m elektronu

Wyznaczanie momentu magnetycznego obwodu w polu magnetycznym

Ćwiczenie 42 WYZNACZANIE OGNISKOWEJ SOCZEWKI CIENKIEJ. Wprowadzenie teoretyczne.

Skręcenie płaszczyzny polaryzacji światła w cieczach (PF13)

Pomiar właściwości ośrodka dwójłomnego poprzez wyznaczenie elementów macierzy Müllera-Ścierskiego

Ć W I C Z E N I E N R E-17

BADANIE EFEKTU HALLA. Instrukcja wykonawcza

BADANIE EFEKTU HALLA. Instrukcja wykonawcza

Źródła i 1detektory IV. ZJAWISKO FOTOELEKTRYCZNE WEWNĘTRZNE W PÓŁPRZEWODNIKACH.

WIECZOROWE STUDIA ZAWODOWE LABORATORIUM OBWODÓW I SYGNAŁÓW

Badanie kinetyki inwersji sacharozy

Instrukcja do ćwiczenia Optyczny żyroskop światłowodowy (Indywidualna pracownia wstępna)

I. PROMIENIOWANIE CIEPLNE

Wyznaczanie sił działających na przewodnik z prądem w polu magnetycznym

Politechnika Warszawska

UMO-2011/01/B/ST7/06234

1 Źródła i detektory. I. Badanie charakterystyki spektralnej nietermicznych źródeł promieniowania elektromagnetycznego

Metody Optyczne w Technice. Wykład 8 Polarymetria

Stanowisko do badania zjawiska tłumienia światła w ośrodkach materialnych

Badanie transformatora

E1. OBWODY PRĄDU STAŁEGO WYZNACZANIE OPORU PRZEWODNIKÓW I SIŁY ELEKTROMOTORYCZNEJ ŹRÓDŁA

LABORATORIUM Z FIZYKI Ć W I C Z E N I E N R 2 ULTRADZWIĘKOWE FALE STOJACE - WYZNACZANIE DŁUGOŚCI FAL

Wyznaczanie przenikalności magnetycznej i krzywej histerezy

Temat: Pomiar współczynnika załamania światła w gazie za pomocą interferometru Michelsona

ZADANIE 111 DOŚWIADCZENIE YOUNGA Z UŻYCIEM MIKROFAL

ĆWICZENIE Nr 4 LABORATORIUM FIZYKI KRYSZTAŁÓW STAŁYCH. Badanie krawędzi absorpcji podstawowej w kryształach półprzewodników POLITECHNIKA ŁÓDZKA

Badanie transformatora

Badanie rozkładu pola elektrycznego

Geometria płaska - matura Przyprostokątne trójkąta prostokątnego mają długości 3 7cm poprowadzona z wierzchołka kąta prostego ma długość: 12

Źródła i detektory IV. ZJAWISKO FOTOELEKTRYCZNE WEWNĘTRZNE W PÓŁPRZEWODNIKACH.

Ćwiczenie 74. Zagadnienia kontrolne. 2. Sposoby otrzymywania światła spolaryzowanego liniowo. Inne rodzaje polaryzacji fali świetlnej.

POLARYZACJA ŚWIATŁA. Uporządkowanie kierunku drgań pola elektrycznego E w poprzecznej fali elektromagnetycznej (E B). światło niespolaryzowane

LABORATORIUM FIZYKI PAŃSTWOWEJ WYŻSZEJ SZKOŁY ZAWODOWEJ W NYSIE. Ćwiczenie nr 3 Temat: Wyznaczenie ogniskowej soczewek za pomocą ławy optycznej.

Fizyka elektryczność i magnetyzm

MOMENT MAGNETYCZNY W POLU MAGNETYCZNYM

NIEZBĘDNY SPRZĘT LABORATORYJNY

Podstawy fizyki wykład 8

Ćwiczenie 1. Parametry statyczne diod LED

α k = σ max /σ nom (1)

BADANIE PROSTEGO ZJAWISKA PIEZOELEKTRYCZNEGO POMIAR NAPRĘŻEŃ

Optyka 2. Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Wyznaczanie prędkości dźwięku w powietrzu

Badanie współczynników lepkości cieczy przy pomocy wiskozymetru rotacyjnego Rheotest 2.1

Efekt fotoelektryczny

Ćwiczenie nr 82: Efekt fotoelektryczny

II. Badanie charakterystyki spektralnej źródła termicznego promieniowania elektromagnetycznego

MODULATOR CIEKŁOKRYSTALICZNY

E 6.1. Wyznaczanie elementów LC obwodu metodą rezonansu

Sprawdzanie prawa Ohma i wyznaczanie wykładnika w prawie Stefana-Boltzmanna

Stanowisko do pomiaru fotoprzewodnictwa

Wyznaczanie momentu magnetycznego obwodu w polu magnetycznym

OPTYKA FALOWA. W zjawiskach takich jak interferencja, dyfrakcja i polaryzacja światło wykazuje naturę

Badanie wzmacniacza niskiej częstotliwości

Wyznaczanie zależności współczynnika załamania światła od długości fali światła

WYZNACZANIE DŁUGOŚCI FALI ŚWIETLNEJ ZA POMOCĄ SIATKI DYFRAKCYJNEJ

Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 11: Moduł Younga

Agata Saternus piątek Dwójłomność kryształów, dwójłomność światłowodów, dwójłomność próżni (z ang. vacuum birefringence)

Laboratorium Metrologii

3.5 Wyznaczanie stosunku e/m(e22)

Polaryzatory/analizatory

BADANIE PROSTEGO I ODWROTNEGO ZJAWISKA PIEZOELEKTRYCZNEGO I JEGO ZASTOSOWANIA

Propagacja światła we włóknie obserwacja pól modowych.

Metodę poprawnie mierzonego prądu powinno się stosować do pomiaru dużych rezystancji, tzn. wielokrotnie większych od rezystancji amperomierza: (4)

Polarymetryczne oznaczanie stężenia i skręcalności właściwej substancji optycznie czynnych

Ćwiczenie 9 TRANZYSTORY POLOWE MOS

Fala EM w izotropowym ośrodku absorbującym

Widmo fal elektromagnetycznych

BADANIE ELEKTRYCZNEGO OBWODU REZONANSOWEGO RLC

13 K A T E D R A F I ZYKI S T O S O W AN E J

Katedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego. Wyznaczanie stałej szybkości i rzędu reakcji metodą graficzną. opiekun mgr K.

Transkrypt:

Ćwiczenie Nr 557:. Literatura; Wyznaczanie stałej Kerra 1. Ćwiczenia laboratoryjne z fizyki. Cz praca zbiorowa po reakcją. Kruk i J. Typka. Wyawnictwo Uczelniane PS. Szczecin 007.. Problemy teoretyczne: Polaryzacja światła, wójłomność, anizotropia optyczna, moulatory elektro-optyczne, efekt Kerra, ceramika PLZT (związek ołowiu z cyrkonem i tytanem omieszkowany lantanem).. Metoa pomiarowa : Większość przezroczystych kryształów wykazuje własność powójnego załamania (wójłomności). Dwójłomność może mieć charakter naturalny wnikający z anizotropii ośroka lub być wywołana przez czynniki zewnętrzne np. pole magnetyczne, pole elektryczne, naprężenie mechaniczne, czy też graient temperatury. Zjawisko wójłomności wywołane polem elektrycznym nazywamy zjawiskiem elektrooptycznym. Jeśli zmiana wójłomności jest proporcjonalna o kwaratu natężenia pola (E) n = λ KE 0 to mamy o czynienia z efektem Kerra, gzie λ 0 ługość fali w próżni, K stała Kerra. Efekt Kerra jest obserwowany we wszystkich stanach skupienia (ciała stałe, stałe, ciecze i gazy) i charakteryzuje się praktycznie zerową inercją, tzn. czas przejścia anego materiału ze stanu izotropowości o anizotropowości i owrotnie poczas włączania i wyłączania pola jest rzęu 10-9 10-11 s. Fakt ten wykorzystano przy buowie tzw. komórki Kerra. Na rys. 1 przestawiono schemat ukłau wykorzystywanego w eksperymencie o baania zjawiska Kerra. Ukła ten złożony jest z komórki Kerra umieszczonej miezy skrzyżowanymi polaryzatorami. Komórka Kerra skłaa się z ceramiki PLZT umieszczonej mięzy elektroami. Wiązka spójnego (o jenakowej częstości i fazie) światła z lasera najpierw zostaje spolaryzowana przez polaryzator, następnie przechozi przez komórkę Kerra i analizator. Aby zaobserwować zjawisko Kerra pole elektryczne musi być przyłożone prostopale o propagującego się promienia światła spolaryzowanego liniowo po kątem 45 o kierunku wektora E pola elektrycznego. Na wyjściu komórki światło spolaryzowane jest eliptycznie zależnie o rogi światła w ośroku, natężenia pola elektrycznego i rozaju substancji.

Pole to wywołuje wójłomność ośroka, z osią optyczną pokrywającą się z kierunkiem przyłożonego napięcia. Właściwości przezroczystej ceramiki PLZT zależą o jej skłau chemicznego, temperatury i zastosowanego pola elektrycznego. -45 o y PZLT + x Analizator y 45 o Polaryzator L - x z Rys. 1. Schemat ukłau o baania efektu Kerra Przy braku pola elektrycznego ceramika PLZT zachowuje się jak substancja izotropowa. Po umieszczeniu w polu elektrycznym PLZT zachowuje się jak materiał wójłomny, oznacza to, że biegnąca wiązka światła ulega rozzieleniu na wa promienie: zwyczajny (n z ) stosujący się o prawa Snelliusa, oraz nazwyczajny (n n ) niespełniający tego prawa. Promienie te są spolaryzowane liniowo w płaszczyznach o siebie wzajemnie prostopałych. Wartości współczynników załamania światła la tych promieni są różne. W ceramice PLZT o ługości L na roze mięzy promieniem zwyczajnym (n z ) i nazwyczajnym (n n ) powstanie wówczas różnica róg optycznych ( λ) λ = L( ) n n n z opowiaająca przesunięciu fazowemu L = π ( ) λ n n n z gzie λ jest ługością fali w próżni. Przesunięcie fazowe jest proporcjonalne o oległości L i kwaratu wektora gęstości polaryzacji P (gzie, P = ε 0 ε re ). Jeśli polaryzacja jest liniową funkcją natężenia pola elektrycznego E, a współczynnik proporcjonalności oznaczymy jako π K, to otrzymamy następującą zależność: = π K L E gzie K jest stałą Kerra. Natężenie światła przechozącego przez ten ukła jest mierzone przez fotoelement umieszczony za analizatorem i połączony o wzmacniacza. Oczytywane na miliamperomierzu cyfrowym natężenie prąu jest proporcjonalne o natężenia światła po przejściu przez ukła optyczny polaryzator - komórka analizator, określonego jest wzorem:

= 0sin gzie, 0 - jest natężeniem światła pomięzy polaryzatorem i analizatorem, ustawionymi w tej samej pozycji, kiey natężenie pola elektrycznego na elemencie PLZT jest równe zero. Po uwzglęnieniu, że E=U/ (U- napięcie, - oległość mięzy elektroami) otrzymujemy następującą zależność = sin 0 π K L U Aby wyrazić natężenie wiązki przechozącej przez ukła optyczny jako funkcję napięcia, równanie przekształcamy o postaci U = arc sin π K L W baanym ukłazie wymiary geometryczne komórki Kerra (PLZT) wynoszą opowienio: L = 1,5 mm, = 1,4 mm, λ 0 = 633 nm. 0

4. Wykonanie ćwiczenia: A. Ukła pomiarowy skłaa się z zasilacza wysokonapięciowego z wbuowanym woltomierzem, lasera He-Ne (1mW), ławy optycznej, komórki Kerra (PLZT), polaryzatora i analizatora z poziałkami kątowymi, wzmacniacza, fotoelementu (fotoioy), cyfrowego multimetru pełniącego rolę miliamperomierza. B. Czynności pomiarowe: 1. Włączyć laser He-Ne i wzmacniacz prąowy połączony o fotoelementu. W celu osiągnięcia stabilnych warunków pracy laser He-Ne powinien być włączony przez około pół goziny prze rozpoczęciem pomiarów ilościowych.. Wyjustować ukła tak, aby promień z lasera przechoził przez komórkę Kerra i trafiał na fotoelement. Prze komórką Kerra umieścić na ławie optycznej polaryzator a za nią analizator. Uwaga: Pomiary powinny być przeprowazone w zaciemnionym pomieszczeniu i nie należy przekraczać napięcia 1000V, ponieważ grozi to uszkozeniem komórki Kerra. 3. Ustawić polaryzator i analizator równolegle o siebie tak, aby oba wskazywały kąt 0 0. Włączyć miliamperomierz i ustawić jego zakres pomiarowy na 00mA. 4. Ustawić parametry wzmacniacza: - stopień wzmocnienia ustawić w pozycji V=10 3 - stałą czasową filtra olnoprzepustowego ustawić na τ=0. 6. Włączyć zasilacz wysokiego napięcia zasilający komórkę Kerra. W tym celu: a) Włączyć zasilacz przyciskiem ON z prawej strony przyrząu, b) Sprawzić, czy poświetlony jest na zielono napis SET, jeśli nie przyciskiem SELECT oprowazić o jego poświetlenia, c) Włączyć wysokie napięcie (HGH VOLTAGE) przyciskiem z lewej strony panelu zasilacza- powinien pojawić się poświetlony na czerwono napis ON, ) Wprowazić za pomocą klawiatury numerycznej wymagane napięcie. Jego wartość zostanie pokazana na śrokowym wyświetlaczu, e) Wcisnąć przycisk ENTER- zaprogramowane napięcie zostanie poane na wyjście zasilacza, a jego wartość zostanie pokazana na lewym wyświetlaczu. 7. Włączyć miliamperomierz (wybrać zakres 00 ma). Na wzmacniaczu wysokiego napięcia ustawić napięcie zasilające komórkę Kerra na wartość zero. Przy tym ustawieniu wskazanie miliamperomierza powinno być maksymalne ( 0 ). 8. Skrzyżować polaryzator i analizator. W tym celu ustawić polaryzator na +45 0, a analizator na -45 0 (lub owrotnie).

9. Zmienić zakres miliamperomierza na 0 ma. Zmierzyć zależność natężenia prąu fotoioy o napięcia U przykłaanego o komórki Kerra w zakresie o 300V o 1000V co 50V. Po nastawianiu anej wartości napięcia należy każorazowo oczekać około 3-5 minut w celu ustabilizowania wartości prąu. 9. Wyniki pomiarów umieścić w tabeli: U [V] 300 350 400 450 500 550 600 650 700 750 800 850 900 950 1000 [ma] 0 = arc sin U [ V ] 0 0 =... =... U=... U(λ/)=... L= 1,5mm = 1,4mm λ 0 = 633nm

10. Opracowanie wyników pomiarów: 1. Uzupełnić tabelę pomiarową wyliczając stosunek / 0, wartości przesunięcia fazowego oraz wartości U.. Wykreślić zależność wzglęnego natężenia światła (/ 0 ) o wartości napięcia U przyłożonego o elementu PLZT. 3. Znaleźć na wykresie położenie kolejnych ekstremów. Możliwe, że la anego natężenia ua się uzyskać tylko jeno ekstremum. Oszacować napięcie półfali (*) oczytując wartość napięcia opowiaającego maksimum / 0 natężenia wiązki światła po przejściu przez ukła optyczny. 4. Wykreślić zależność (U )- przesunięcia fazowego pomięzy promieniem zwyczajnym i nazwyczajnym o kwaratu napięcia. Na wykresach zaznaczyć niepewności U, oraz. 5. Na postawie wykresu (U ) wyznaczyć wartość stałej Kerra la PLZT. W tym celu metoą regresji liniowej wyznaczyć wartość współczynnika kierunkowego a prostej najlepiej opasowanej o punktów pomiarowych, jego niepewność stanarową u(a) oraz współczynnik korelacji r. Do tego celu wykorzystać tylko wyniki opowiaające wartościom (U ) w zakresie o minimalnej o maksymalnej wartości tego parametru (wznoszące się ramię krzywej). Ponieważ równanie otrzymanej prostej ma postać π L = K U prosta typu : y = a x + b to stała Kerra związana jest ze współczynnikiem kierunkowym zależnością: K = a, a jej niepewność wyliczamy z zależności u( K) = u( a) π L π L 6. W analizie anych eksperymentalnych należy ocenić zgoność otrzymanych wyników z przewiywaniami teoretycznymi: kryterium stanowi m.in. wartość współczynnika korelacji, a także porównanie własnych wyników z wynikami ostępnymi w literaturze. (*) Wielkością charakteryzującą elektrooptycznie element PLZT jest, tzw. napięcie półfali, U (λ/) czyli takie napięcie, przyłożone o kryształu, które wprowaza przesunięcie fazowe: =π.