POLSKA Listopad - Grudzień 2015 SKRÓTOWA ANALIZA WYNIKÓW Z KRAJU Blisko dziewięciu na dziesięciu respondentów w Polsce zgadza się ze stwierdzeniem, że pomaganie ludziom w państwach rozwijających się jest ważne (87%), co stanowi wynik zbliżony do unijnej średniej wynoszącej 89%. Respondenci w Polsce są jednak mniej skłonni niż wskazuje średnia, aby uważać, że pomoc rozwojową należy zwiększyć (57% w porównaniu do 68%). Odnotowano de facto spadek o jedenaście punktów procentowych odsetka osób, które myślą w ten sposób, natomiast zwiększył się odsetek osób uważających, że pomoc nie powinna być zwiększana (+9 pp) lub że powinna być zmniejszona, ponieważ już nas na nią nie stać (+4 pp). 62% respondentów w Polsce uważa, że pomaganie ludziom w państwach rozwijających się powinno być jednym z głównych priorytetów UE jest to wynik nieco poniżej unijnej średniej wynoszącej 69%. Odsetek respondentów, którzy sądzą, że powinien być to jeden z głównych priorytetów rządu krajowego jest również poniżej średniej (44% w porównaniu do 50%). Respondenci w Polsce są także mniej skłonni niż wskazuje średnia, aby uznawać pomoc rozwojową za sposób rozwiązywania problemu nieuregulowanej migracji (67% w porównaniu do 73%). Blisko jedna czwarta respondentów w Polsce słyszała o Celach Zrównoważonego Rozwoju (23%), co jest wynikiem niższym niż średni wynik unijny wynoszący 36%. Prawie jeden z pięciu respondentów (19%) ma świadomość Europejskiego Roku na rzecz Rozwoju, co stanowi wynik bardzo zbliżony do unijnej średniej (18%). Europejczycy są najbardziej skłonni uważać, że najpilniejszymi wyzwaniami państw rozwijających się są: pokój i bezpieczeństwo (41%), zdrowie oraz edukacja (obydwa po 34%). W Polsce tymczasem trzy najczęściej wymieniane wyzwania to: pokój i bezpieczeństwo (46%), zdrowie (31%) oraz wzrost gospodarczy, zatrudnienie i nierówności społeczne (24%). Chociaż odsetek respondentów w Polsce, którzy zgadzają się, że pojedyncze osoby mogą odegrać rolę w walce z ubóstwem w państwach rozwijających się jest znacznie niższy niż średnia unijna (40% w porównaniu do 52%), wskazuje on na wzrost o sześć punktów procentowych względem 2014 roku. Osobiście zaangażowanych w pomoc ludziom z państw rozwijających się jest tylko 16% respondentów, co stanowi wynik znacznie poniżej średniej dla UE wynoszącej 33%. Ponadto respondenci w Polsce należą do grona wyrażających w najmniejszym stopniu gotowość do płacenia więcej za artykuły spożywcze lub inne produkty z państw rozwijających się: taką gotowość wyraża tylko jedna czwarta (25%), co oznacza wynik niższy o cztery punkty procentowe względem 2014 roku. W całej UE młodsi respondenci (w wieku 15 24 lata) są zasadniczo bardziej pozytywni wobec kwestii rozwojowych niż starsze grupy wiekowe (od 25 r.ż. w górę). Tendencja ta jest jednak mniej jednoznaczna w Polsce, a różnice między starszymi i młodszymi respondentami są zasadniczo niewielkie. Warto przy tym jednak zauważyć, że młodsi respondenci w Polsce są bardziej skłonni niż starsi twierdzić, że pojedyncze osoby mogą odegrać rolę w zwalczaniu ubóstwa (49% w porównaniu do 39%). Częściej też mają pozytywne zdanie na temat skuteczności przekazywania darowizn organizacjom (75% w porównaniu do 62%), wolontariatu (80% w porównaniu do 68%) oraz oficjalnej pomocy rozwojowej (71% w porównaniu do 65%). 1
1. ZNACZENIE WSPÓŁPRACY I POMOCY ROZWOJOWEJ ORAZ STOSUNEK DO NICH QA1 QA5 QA7.2 QA7.3 2
2. KORZYŚCI ZE WSPÓŁPRACY I POMOCY ROZWOJOWEJ QA7.4 QA7.5 QA7.7 QA7.8 3
POLSKA Listopad - Grudzień 2015 3. ŚWIADOMOŚĆ CELÓW ZRÓWNOWAŻONEGO ROZWOJU WYZNACZONYCH PRZEZ ONZ QA10 QA10.E 4. WIEDZA NA TEMAT ROKU 2015 - EUROPEJSKIEGO ROKU ROZWOJU ORAZ ROZWOJU OGÓŁEM QA2 QA3 4
5. ZROZUMIENIE WYZWAŃ STOJĄCYCH PRZED PAŃSTWAMI ROZWIJAJĄCYMI SIĘ QA4 QA4.C 6. SKUTECZNOŚĆ RÓŻNEGO TYPU DZIAŁAŃ QA9 QA9.1.F 5
7. OSOBISTY WKŁAD I ZAANGAŻOWANIE W DZIAŁALNOŚĆ ROZWOJOWĄ QA7.1 QA7.1.F QA6 QA8 6