Rada Unii Europejskiej Bruksela, 12 grudnia 2016 r. (OR. en)

Rada Unii Europejskiej Bruksela, 12 grudnia 2016 r. (OR. en) 15254/16 FISC 227 ECOFIN 1160 CO EUR-PREP 48 NOTA Od: Do: Dotyczy: Sekretariat Generalny Rady Delegacje Sprawozdanie dla Rady Europejskiej dotyczące kwestii podatkowych, przygotowane przez Radę Ecofin 1. Rada (Ecofin) została poproszona o złożenie Radzie Europejskiej sprawozdania na temat rozmaitych kwestii podatkowych, o których Rada Europejska wspomniała w szczególności w konkluzjach z posiedzeń w marcu i czerwcu 2012 r., w maju 2013 r. i w grudniu 2014 r. 2. 22 listopada 2016 r. na forum działającej w Radzie Grupy Roboczej Wysokiego Szczebla do Spraw Podatkowych został przygotowany i uzgodniony projekt sprawozdania Rady Ecofin dla Rady Europejskiej dotyczącego kwestii podatkowych, z myślą o przedłożeniu go Radzie za pośrednictwem Coreperu. 3. 6 grudnia 2016 r. Rada Ecofin zatwierdziła sprawozdanie w wersji zamieszczonej w załączniku i zgodziła się przekazać je Radzie Europejskiej obradującej 15 i 16 grudnia 2016 r. 15254/16 jp/mo/mak 1 DG G 2B PL

ZAŁĄCZNIK SPRAWOZDANIE DLA RADY EUROPEJSKIEJ DOTYCZĄCE KWESTII PODATKOWYCH, PRZYGOTOWANE PRZEZ RADĘ ECOFIN 1. Niniejsze sprawozdanie przedstawia ogólny obraz postępów poczynionych w Radzie w trakcie prezydencji słowackiej. 2. Niniejsze sprawozdanie dotyczy różnych kwestii, o których Rada Europejska wspomniała w konkluzjach z 1 2 marca 2012 r. 1 poświęconych wzrostowi gospodarczemu, a także w konkluzjach z 28 29 czerwca 2012 r. 2, 22 maja 2013 r. 3, 24 25 października 2013 r. 4, 19 20 grudnia 2013 r. 5, 20 21 marca 2014 r. 6, 26 27 czerwca 2014 r. 7 oraz 18 grudnia 2014 r. 8 ; kwestie te poruszono również w stosownych konkluzjach Rady w sprawie VAT przyjętych w 2012 r. 9 i 2016 r. 10 Sprawozdanie w zarysie przedstawia aktualny stan odnośnych prac Rady. 3. Zgodnie z postulatem Rady Europejskiej obradującej 18 grudnia 2014 r. 11, w trakcie prezydencji słowackiej Rada nadal koncentrowała swoje prace na walce z unikaniem opodatkowania i agresywnym planowaniem podatkowym, zarówno na szczeblu globalnym, jak i unijnym. Prace te prowadzono w szczególności w oparciu o przygotowany przez prezydencję plan działania dotyczący dalszych prac związanych z nieuczciwą konkurencją podatkową oraz erozją bazy podatkowej i przenoszeniem zysków w kontekście UE (dalej EU BEPS ); plan ten zaktualizowano 14 lipca 2016 r. (dok. 11071/16 FISC 121). W trakcie tych prac przedmiotem szczególnej uwagi prezydencji była spójność prac UE i działań OECD w dziedzinie erozji bazy podatkowej i przenoszenia zysków (BEPS). 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 Dok. EUCO 4/3/12 REV 3 (pkt 9 i 21). Dok. EUCO 76/12, 28 29 czerwca 2012 r. Dok. EUCO 75/1/13 REV 1, 22 maja 2013 r. Dok. EUCO 169/13, 24 25 października 2013 r. Dok. EUCO 217/13, 19 20 grudnia 2013 r. Dok. EUCO 7/1/14 REV 1, 20 21 marca 2014 r. Dok. EUCO 79/14 CO EUR 4 CONCL 2, pkt 2. Dok. EUCO 237/14 CO EUR 16 CONCL 6, pkt 3. Dok. 9586/12 FISC 63 OC 213 oraz dok. 14877/12 ECOFIN 864 FISC 136 OC 579. Dok. 9494/16 FISC 86 ECOFIN 509 oraz dok. 14257/16 FISC 190 ECOFIN 1023. Dok. EUCO 237/14, 18 grudnia 2014 r. 15254/16 jp/mo/mak 2

4. Konkretniej, w dziedzinie opodatkowania bezpośredniego Rada szybko wypracowała podejście ogólne w listopadzie 2016 r. i przyjęcie w grudniu 2016 r. w odniesieniu do czwartej zmiany dyrektywy w sprawie współpracy administracyjnej (DAC 5). Ponadto przyjęte zostały konkluzje Rady dotyczące komunikatu Komisji z dnia 5 lipca 2016 r. w sprawie dalszych środków na rzecz zwiększenia przejrzystości oraz przeciwdziałania uchylaniu się od opodatkowania i unikaniu opodatkowania 12, w sprawie kryteriów i procesu prowadzącego do ustanowienia unijnego wykazu jurysdykcji niechętnych współpracy do celów podatkowych 13 oraz w sprawie komunikatu dotyczącego budowania sprawiedliwego, konkurencyjnego i stabilnego systemu opodatkowania osób prawnych w UE 14. Nie udało się jeszcze osiągnąć porozumienia co do przekształcenia dyrektywy w sprawie odsetek i należności licencyjnych (IRD). 5. W dziedzinie opodatkowania pośredniego prezydencja słowacka poczyniła postępy w odniesieniu do następujących dossier na forum Rady: a) w dziedzinie VAT: i) przyjęcie konkluzji Rady w sprawie ulepszeń w obecnych unijnych przepisach VAT dotyczących transakcji transgranicznych; ii) iii) utorowanie drogi do zakończenia negocjacji dotyczących umowy między UE a Norwegią w sprawie współpracy administracyjnej w dziedzinie VAT; oraz wymiana poglądów na temat wykrywania oszustw związanych z VAT za pomocą systemów informatycznych. b) przyjęcie konkluzji Rady dotyczących sprawozdania Komisji dla Rady dotyczącego oceny dyrektywy Rady 92/83/EWG w sprawie harmonizacji struktury podatków akcyzowych od alkoholu i napojów alkoholowych; c) przejrzyste dyskusje dotyczące podatku od transakcji finansowych (PTF) w ramach wzmocnionej współpracy. 12 13 14 Dok. 13139/16 FISC 150 ECOFIN 885. Dok. 14166/16 FISC 187 ECOFIN 1014. Dok. 15315/16 FISC 231 ECOFIN 1170 wydany po posiedzeniu Rady Ecofin na podstawie dok. 14752/16 FISC 204 ECOFIN 1094. 15254/16 jp/mo/mak 3

6. Bardziej szczegółowe informacje dotyczące poszczególnych dossier znajdują się poniżej. A. Dossier ustawodawcze Budowanie sprawiedliwego, konkurencyjnego i stabilnego sytemu opodatkowania osób prawnych w UE 7. Pakiet, który Komisja przedłożyła 26 października 2016 r., został zaprezentowany i omówiony na posiedzeniu Grupy Roboczej Wysokiego Szczebla 27 października i na posiedzeniu Rady Ecofin, które odbyło się 8 listopada 2016 r. 8. Prezydencja priorytetowo potraktowała analizę poszczególnych elementów pakietu, z myślą o umożliwieniu postępów w odniesieniu do tych dossier: a) Rozbieżności w kwalifikacji struktur hybrydowych z udziałem państw trzecich (ATAD 2) 9. Uzgadniając 20 czerwca 2016 r. dyrektywę w sprawie przeciwdziałania unikaniu opodatkowania (ATAD 2), Rada wydała oświadczenie, w którym zwróciła się do Komisji, by ta przedstawiła wniosek dotyczący rozbieżności w kwalifikacji struktur hybrydowych z udziałem państw trzecich w celu zapewnienia przepisów spójnych z zasadami zalecanymi w sprawozdaniu OECD dotyczącym działania 2 w kontekście erozji podstawy opodatkowania i przenoszenia zysków oraz nie mniej skutecznych niż te zasady. W oświadczeniu tym Rada dąży do osiągnięcia porozumienia w sprawie takiego wniosku do końca 2016 r. 10. W odpowiedzi na oświadczenie Rady, Komisja przedłożyła wniosek dotyczący dyrektywy Rady zmieniającej dyrektywę (UE) 2016/1164 w zakresie rozbieżności w kwalifikacji struktur hybrydowych dotyczących państw trzecich (dok. 13733/16 FISC 173). We wniosku określono przepisy służące zajęciu się rozbieżnościami w kwalifikacji struktur hybrydowych dotyczących państw trzecich, obejmującymi stałe zakłady, przeniesienia hybrydowe, tzw. importowane rozbieżności w kwalifikacji i rozbieżności w kwalifikacji związane z podwójną rezydencją podatkową. 11. Prezydencja umieściła ten wniosek jako jeden z ważniejszych punktów w swoim programie i przyznała priorytet pracom w tym zakresie po to, by spełnić oczekiwania wyrażone w oświadczeniu Rady. 15254/16 jp/mo/mak 4

12. Od momentu przedłożenia wniosku Radzie 26 października 2016 r., był on przedmiotem dyskusji na kilku posiedzeniach, mianowicie 3, 10, 15, 16, 22, 23 i 28 listopada 2016 r. Po przeprowadzeniu analizy technicznej delegacje omówiły zakres wniosku Komisji i porównały go z zakresem działania 2 OECD dotyczącego BEPS. Kilka delegacji wyraziło chęć dalszego rozszerzenia zakresu wniosku Komisji. 13. Wniosek został przedstawiony Radzie Ecofin 6 grudnia do dyskusji. Większa część tekstu została ustalona, prezydencja odnotowała jednak pewne zastrzeżenia parlamentarne, a szereg nierozstrzygniętych kwestii będzie wymagał dalszych prac. b) Wspólna podstawa opodatkowania osób prawnych (CCTB) 14. W ramach ponownego przedstawienia wniosku z 2011 r. w sprawie wspólnej skonsolidowanej podstawy opodatkowania osób prawnych ( CCCTB ) Komisja przedłożyła wniosek dotyczący dyrektywy Rady w sprawie wspólnej podstawy opodatkowania osób prawnych ( CCTB ) (dok. 13730/16 FISC 170 IA 99). 15. Wniosek CCTB określa wspólne przepisy dotyczące podatku od osób prawnych do celów obliczania podstawy opodatkowania przedsiębiorstw w UE. Najważniejsze zmiany w stosunku do wniosku z 2011 r. są następujące: jego obowiązkowy charakter dla dużych przedsiębiorstw, ulga z tytułu wzrostu i inwestycji (AGI) w celu wyeliminowania faworyzowania finansowania dłużnego, bardzo wysokie odliczenia kosztów badań i rozwoju w celu wspierania innowacji, a także tymczasowe kompensowanie strat transgranicznych. 16. Wniosek został przedstawiony Grupie Roboczej do Spraw Podatkowych na posiedzeniu 3 listopada 2016 r., na którym przeprowadzono następnie ogólną wymianę poglądów. 17. Na tym samym posiedzeniu przeanalizowano ocenę skutków (dok. 13730/16 FISC 170 IA 99 ADD 2 + 3), która towarzyszyła wnioskowi CCTB; w związku z tym pojawiły się liczne pytania, zwłaszcza co do spodziewanego wpływu na krajowe dochody podatkowe. Kontynuowane będą prace o charakterze technicznym. 15254/16 jp/mo/mak 5

c) Wspólna skonsolidowana podstawa opodatkowania osób prawnych (CCCTB) 18. Komisja przedłożyła również wniosek dotyczący dyrektywy Rady w sprawie wspólnej skonsolidowanej podstawy opodatkowania osób prawnych ( CCCTB ) (dok. 13731/16 FISC 171). Wniosek ten jest uzupełnieniem wniosku CCTB zawierającym element konsolidacji. 19. Wniosek dotyczący CCCTB ustanawia warunki istnienia grupy, w tym techniczne zasady dotyczące: konsolidacji; reorganizacji; sposobu ujmowania strat i niezrealizowanych zysków kapitałowych; transakcji między grupą a podmiotami spoza grupy, np. w odniesieniu do podatków pobieranych u źródła i ulg podatkowych. Wniosek określa także zasady dotyczące podziału zysków za pomocą opisania mechanizmów wag służących przydziałowi skonsolidowanej podstawy kwalifikującym się państwom członkowskim. 20. Wniosek został przedstawiony Grupie Roboczej do Spraw Podatkowych na posiedzeniu 3 listopada 2016 r., na którym przeprowadzono następnie ogólną wymianę poglądów. Na tym samym posiedzeniu przeanalizowano ocenę skutków (dok. 13731/16 FISC 171 ADD 2 + 3), która towarzyszyła wnioskowi CCCTB. 21. Jeśli chodzi o metody pracy, państwa członkowskie skoncentrują się w pierwszej kolejności na wniosku CCTB, tym samym analizując kwestię konsolidacji bezzwłocznie po pomyślnym zakończeniu dyskusji w sprawie CCTB bez uszczerbku dla kompetencji przyszłych prezydencji do zorganizowania swoich prac w sposób, jaki uznają za stosowny. Niemniej jednak oba wnioski (w sprawie CCTB i CCCTB) zostały przedstawione jako pakiet. b) Rozstrzyganie sporów 22. Z myślą o udoskonaleniu obecnych mechanizmów rozwiązywania sporów, Komisja przedłożyła wniosek dotyczący dyrektywy Rady w sprawie mechanizmów rozstrzygania sporów dotyczących podwójnego opodatkowania w Unii Europejskiej (dok. 13732/16 FISC 172). Wniosek opiera się na obecnej wielostronnej konwencji arbitrażowej 15 i utrzymuje system obowiązkowego wiążącego arbitrażu, który miałby zostać rozszerzony na wszystkie transgraniczne przypadki podwójnego podatku dochodowego nakładanego na zyski przedsiębiorstw, przy jednoczesnym dodaniu obowiązków rozstrzygania sporów i ograniczeń czasowych. 15 Konwencja 90/436/EWG z dnia 23 lipca 1990 r. w sprawie eliminowania podwójnego opodatkowania w przypadku korekty zysków przedsiębiorstw powiązanych (Dz. U. L 225 z 20.8.1990, s. 10). 15254/16 jp/mo/mak 6

23. Udoskonalenie mechanizmów rozstrzygania sporów między państwami członkowskimi jest uznawane przez wiele zainteresowanych podmiotów za ważne dla zapewnienia uczciwej, wydajnej i konkurencyjnej gospodarki. Pewność podatkowa odgrywa istotną rolę we wspieraniu inwestycji i wzrostu gospodarczego; powinna być ona elementem otoczenia podatkowego, w którym funkcjonują przedsiębiorstwa. Potencjalne przypadki podwójnego opodatkowania powinny być zatem rozwiązywane szybko i zdecydowanie. Obecne przypadki podwójnego opodatkowania są rozwiązywane za pomocą procedur wzajemnego porozumiewania przewidzianych w umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania między państwami członkowskimi (niektóre z nich przewidują już wiążący arbitraż) lub za pomocą konwencji arbitrażowej, jeśli spór dotyczy ustalania cen transferowych. 24. Wniosek został przedstawiony Grupie Roboczej do Spraw Podatkowych na posiedzeniu 3 listopada 2016 r., na którym przeprowadzono następnie ogólną wymianę poglądów. Kontynuowane będą prace o charakterze technicznym. e) Komunikat wstępny ( chapeau ) 25. Komunikat Komisji pt. Budowanie sprawiedliwego, konkurencyjnego i stabilnego sytemu opodatkowania osób prawnych w UE 16 przedstawia w ujęciu ogólnym cztery wnioski ustawodawcze wchodzące w skład pakietu. Komunikat ten był przedmiotem rozmów na forum Grupy Roboczej Wysokiego Szczebla do Spraw Podatkowych 27 października 2016 r. i został zaprezentowany Radzie Ecofin na posiedzeniu, które odbyło się 8 listopada 2016 r., umożliwiając delegacjom przedstawienie ich wstępnych opinii na temat poszczególnych wniosków. Prezydencja stwierdziła, że zaproponuje Radzie konkluzje w sprawie przedmiotowego komunikatu wstępnego; zostały one omówione przez Grupę Roboczą do Spraw Podatkowych na posiedzeniu, które odbyło się 15 listopada, przez attaché do spraw fiskalnych na posiedzeniu 16 listopada i przyjęte przez Radę Ecofin 6 grudnia 2016 r. Dyrektywa w sprawie odsetek i należności licencyjnych (IRD) przekształcenie 26. Prezydencja niderlandzka zaproponowała elementy techniczne, które można by wykorzystać do obliczenia minimalnego efektywnego opodatkowania (MET), i przeanalizowała kilka wariantów dotyczących zakresu minimalnego efektywnego opodatkowania. Pomijając kwestię polityczną dotyczącą stosowności włączenia klauzuli minimalnego efektywnego opodatkowania do dyrektywy IRD, trzy główne kwestie wciąż pozostają jednak otwarte: 16 Dok. 13729/16 FISC 169. 15254/16 jp/mo/mak 7

a) metoda obliczania efektywnego opodatkowania: duża liczba delegacji poparła z czysto technicznej perspektywy propozycję prezydencji niderlandzkiej dotyczącą metody obliczania efektywnego opodatkowania, choć niektóre delegacje nie poparły tej propozycji; b) wyłączenia z MET: pojawiły się rozbieżne opinie dotyczące ewentualnych wyłączeń z klauzuli MET dla należności licencyjnych, a także w przypadku systemów zgodnych ze zmodyfikowanym podejściem do metody wydatkowej lub w przypadku płatności odsetek; c) zakres dyrektywy: niektóre delegacje pragnęły rozszerzenia obecnego zakresu dyrektywy w celu objęcia odsetek i należności licencyjnych należnych państwom trzecim; kwestia takiego rozszerzenia nie uzyskała natomiast poparcia innych delegacji. 27. Na posiedzeniu Grupy Roboczej Wysokiego Szczebla, które odbyło się 13 kwietnia 2016 r., stwierdzono, że delegacje są podzielone w kwestii zasady wprowadzenia klauzuli MET do dyrektywy IRD, że istnieją rozbieżne poglądy na temat zakresu takiej klauzuli i że w związku z tym niezbędne są dalsze prace. 28. Prezydencja słowacka poświęciła dyrektywie IRD jedno posiedzenie Grupy Roboczej Wysokiego Szczebla (22 września 2016 r.), które zostało przygotowane z użyciem szczegółowego kwestionariusza dotyczącego wskazania przypadków niewłaściwego wykorzystania korzyści mających zastosowanie na mocy IRD. Prace techniczne na tym posiedzeniu skoncentrowały się na następujących kwestiach: a) Wspólna klauzula minimalna przeciw unikaniu opodatkowania: na szczeblu technicznym, po przeanalizowaniu alternatywnego zastosowania przepisów ogólnych przeciw unikaniu opodatkowania ujętych w ATAD, państwa członkowskie potwierdziły swoje poparcie dla kompromisowego tekstu prezydencji z czerwca 2015 r. w odniesieniu do włączenia wspólnej klauzuli minimalnej przeciw unikaniu opodatkowania do dyrektywy IRD. Niemniej jednak niektóre państwa członkowskie podtrzymały swoje stanowisko, że ich poparcie dla takiej klauzuli jest uzależnione od przyjęcia klauzuli MET w celu zapewnienia, by dyrektywa IRD obejmowała szeroki zakres sytuacji, w których dochodzi do unikania opodatkowania i sytuacji, w których nie ma to miejsca. 15254/16 jp/mo/mak 8

b) Klauzula MET: zasada dotycząca kontrolowanych spółek zagranicznych (CFC) przyjęta w ATAD unika pojęcia efektywnego opodatkowania, odnosi się natomiast do poziomu faktycznie zapłaconego podatku od osób prawnych, jednak te dwa pojęcia są powiązane, gdyż mierzenie efektywnego opodatkowania wiąże się z porównaniem określonego dochodu i poziomu faktycznie zapłaconego podatku z tytułu tego samego dochodu. Przeanalizowano stosowność zasady CFC przyjętej w ATAD do celów zapewnienia faktycznego/efektywnego opodatkowania w dyrektywie IRD. Jednak wśród państw członkowskich nie udało się znaleźć wystarczającego poparcia dla wprowadzenia tego rozwiązania. c) Transgraniczna wypłata odsetek: Grupa Robocza do Spraw Podatkowych zbadała dodatkowe środki, które można by rozważyć, w szczególności tzw. test własności/erozji bazy podatkowej, czyli test włączony do klauzuli OECD w ramach BEPS, która to klauzula dotyczy ograniczenia korzyści. Test ten jest opracowany i przeznaczony dla podmiotów prawnych i ma zagwarantować, że podmiot prawny ubiegający się o korzyści z umowy podatkowej nie jest jedynie podstawionym podmiotem do celów umowy podatkowej. Jego celem jest uniemożliwienie takim podstawionym podmiotom ubiegania się o korzyści z tytułu umowy podatkowej. Alternatywnie, Grupa Robocza do Spraw Podatkowych omówiła kwestię tego, czy środki przyjęte jednostronnie przez państwa członkowskie mogłyby być odpowiednim sposobem identyfikowania i ograniczania przypadków nadużywania dyrektywy IRD. Uznano, że kwestie te wymagają dalszych prac. Przejrzystość: własność rzeczywista podmiotów nieprzejrzystych 29. 6 lipca 2016 r. Komisja przekazała wniosek dotyczący dyrektywy Rady zmieniającej dyrektywę 2011/16/UE w odniesieniu do dostępu organów podatkowych do informacji dotyczących przeciwdziałania praniu pieniędzy (DAC 5) 17. Wniosek został wydany wraz z komunikatem Komisji w sprawie dalszych środków na rzecz zwiększenia przejrzystości oraz przeciwdziałania uchylaniu się od opodatkowania i unikaniu opodatkowania, w którym Komisja zaprezentowała kilka propozycji dotyczących silniejszego i bardziej skoordynowanego stanowiska UE wobec nadużyć podatkowych. 17 Dok. 10978/16 FISC 120. 15254/16 jp/mo/mak 9

30. Na podstawie dyrektywy w sprawie współpracy administracyjnej (DAC) państwa członkowskie automatycznie wymieniają informacje na temat dochodów i kapitału posiadanych przez osoby fizyczne i podmioty za granicą. Dyrektywa ta była kilkakrotnie zmieniana i począwszy od 2017 r. państwa członkowskie będą automatycznie wymieniać informacje dotyczące interpretacji indywidualnych prawa podatkowego o wymiarze transgranicznym; wkrótce przedmiotem ich wymiany będą również sprawozdania według krajów dotyczące informacji na temat działalności przedsiębiorstw wielonarodowych do celów podatkowych. 31. Wraz z wnioskiem dotyczącym zmiany 4. dyrektywy w sprawie przeciwdziałania praniu pieniędzy w celu wzmocnienia mechanizmów obrony UE przed praniem pieniędzy i finansowaniem terroryzmu Komisja zaproponowała zmianę dyrektywy w sprawie współpracy administracyjnej w celu poprawy wymiany informacji o właścicielach rzeczywistych. Z uwagi na to, że dyrektywa przewiduje, iż instytucje finansowe mają dokonać przeglądu struktur w celu zidentyfikowania i zgłoszenia właścicieli rzeczywistych, organy podatkowe aby móc monitorować i potwierdzać, że instytucje finansowe właściwie stosują dyrektywę DAC, a także kontrolować, czy instytucje te właściwie stosują DAC muszą mieć dostęp do informacji w zakresie przeciwdziałania praniu pieniędzy. 32. Prezydencja słowacka uznała ten wniosek za jeden z priorytetowych zgodnie z własnymi priorytetami w walce z oszustwami podatkowymi i uchylaniem się od opodatkowania i rozpoczęła stosowne prace 19 lipca 2016 r. Grupa Robocza do Spraw Podatkowych przeanalizowała wniosek i, po pierwszej wymianie poglądów, prezydencja przedłożyła tekst kompromisowy, który został przeanalizowany 6 września 2016 r. Na posiedzeniu Rady Ecofin, które odbyło się 8 listopada 2016 r., uzgodnione zostało podejście ogólne 18. Parlament Europejski wydał opinię 22 listopada 2016 r., w związku z czym Rada przyjęła dyrektywę 6 grudnia 2016 r. 33. Rada uznała również znaczenie wzmocnienia związku między współpracą administracyjną w kwestiach podatkowych a wzmocnieniem walki z praniem pieniędzy. W tym celu Rada i Komisja wydały wspólne oświadczenie, w którym potwierdziły swoją zdecydowaną wolę podsumowania przyszłej zmiany 4. dyrektywy w sprawie przeciwdziałania praniu pieniędzy oraz włączenia do przyszłej zmiany DAC wyników zmiany 4. dyrektywy w sprawie przeciwdziałania praniu pieniędzy. 18 Dok. 12041/1/16 REV 1 FISC 133 ECOFIN 782. 15254/16 jp/mo/mak 10

34. W odpowiedzi na komunikat Komisji z dnia 5 lipca 2016 r. w sprawie dalszych środków na rzecz zwiększenia przejrzystości oraz przeciwdziałania uchylaniu się od opodatkowania i unikaniu opodatkowania, który towarzyszył wnioskowi w sprawie DAC 5, prezydencja słowacka przygotowała konkluzje Rady, które zostały zatwierdzone przez Radę Ecofin 11 października 2016 r. 19 W konkluzjach tych wskazano również, że niezbędna jest skuteczniejsza i efektywniejsza współpraca między organami podatkowymi i innymi instytucjami zaangażowanymi w walkę z uchylaniem się od opodatkowania, praniem pieniędzy i finansowaniem terroryzmu. Negocjacje w sprawie opodatkowania dochodów z oszczędności prowadzone z europejskimi państwami trzecimi 35. 17 czerwca 2011 r. Komisja przyjęła zalecenie dotyczące mandatu upoważniającego do wszczęcia negocjacji ze Szwajcarią, Liechtensteinem, Andorą, Monako i San Marino w celu ulepszenia umów UE z tymi państwami trzecimi w sprawie opodatkowania dochodów z oszczędności i zapewnienia dalszego stosowania przez te państwa środków równoważnych środkom obowiązującym w UE. 36. Na posiedzeniu Rady, które odbyło się 14 maja 2013 r., osiągnięto porozumienie w sprawie mandatu negocjacyjnego, zgodnie z niedawnymi wydarzeniami na szczeblu globalnym, kiedy to uzgodniono wspieranie automatycznej wymiany informacji jako standardu międzynarodowego. 37. Po przyjęciu decyzji w sprawie podpisania umowy ze Szwajcarią i podpisaniu tej umowy w imieniu Unii Europejskiej 27 maja 2015 r., podpisanie umowy z Liechtensteinem nastąpiło 26 października 2015 r., z San Marino 8 grudnia 2015 r., a z Andorą 12 lutego 2016 r. 8 grudnia 2015 r. Rada przyjęła decyzję w sprawie zawarcia umów ze Szwajcarią i Liechtensteinem, a 21 kwietnia 2016 r. decyzję w sprawie zawarcia umowy z San Marino. 38. Prezydencja słowacka była w stanie pozytywnie zamknąć cały proces poprzez przyjęcie 12 lipca 2016 r. decyzji w sprawie podpisania umowy z Monako, podpisanie tej umowy tego samego dnia i wreszcie przyjęcie 20 września 2016 r. decyzji w sprawie zawarcia umowy z Andorą, a 11 października 2016 r. decyzji w sprawie zawarcia umowy z Monako. 19 Dok. 13139/16 FISC 150 ECOFIN 885. 15254/16 jp/mo/mak 11

Wspólny system podatku od transakcji finansowych (PTF) 39. 28 września 2011 r. Komisja przedłożyła Radzie wniosek dotyczący dyrektywy w sprawie wspólnego systemu podatku od transakcji finansowych (PTF). Cele wniosku były następujące: sprawiedliwy udział sektora finansowego w kosztach kryzysu; unikanie rozdrobnienia jednolitego rynku; oraz tworzenie odpowiednich czynników zniechęcających do zawierania transakcji, które nie zwiększają wydajności rynków finansowych. 40. Z uwagi na to, że nie udało się osiągnąć jednomyślnego porozumienia wszystkich państw członkowskich, na podstawie wniosku jedenastu państw członkowskich (Austrii, Belgii, Estonii 20, Francji, Grecji, Hiszpanii, Niemiec, Portugalii, Słowacji, Słowenii i Włoch dalej zwanych uczestniczącymi państwami członkowskimi ) i zgodnie z upoważnieniem przyjętym przez Radę 22 stycznia 2013 r. 21 w następstwie zgody Parlamentu Europejskiego udzielonej 12 grudnia 2012 r., Komisja przedłożyła 14 lutego 2013 r. wniosek dotyczący dyrektywy Rady w sprawie wdrożenia wzmocnionej współpracy w dziedzinie podatku od transakcji finansowych. 41. W wyniku prac przygotowawczych przeprowadzonych przez Grupę Roboczą do Spraw Podatkowych i, w stosownych przypadkach, przez Grupę Roboczą Wysokiego Szczebla aktualny stan prac nad tym dossier omówiono na następujących posiedzeniach Rady Ecofin: 6 maja 2014 r., podczas którego ministrowie 10 uczestniczących państw członkowskich (bez Słowenii) wydali wspólne oświadczenie 22 ; 7 listopada 2014 r. 23, 9 grudnia 2014 r. 24 oraz 8 grudnia 2015 r. 25, dyskusje prowadzono na podstawie sprawozdań prezydencji; 20 21 22 23 24 25 16 marca 2016 r. Republika Estońska zakończyła formalności wymagane do wycofania się ze wzmocnionej współpracy w dziedzinie PTF. Zob. dok. 7808/16 FISC 47 LIMITE. Dz.U. L 22 z 25.1.2013, s. 11. Dok. 9399/14 FISC 79 ECOFIN 445 oraz dok. 9576/14 PV/CONS 22 ECOFIN 460. Dok. 14949/14 FISC 181 ECOFIN 1001. Dok. 16498/14 FISC 222 ECOFIN 1159 oraz dok. 16753/14 FISC 230 ECOFIN 1188 CO EUR-PREP 50, pkt 36 46. Dok. 14942/15 FISC 181 ECOFIN 947. 15254/16 jp/mo/mak 12

17 czerwca 2016 r. 26, podczas którego w ramach działań następczych względem oświadczenia 10 uczestniczących państw członkowskich (bez Estonii), które zostało włączone do protokołu z posiedzenia Rady Ecofin z 8 grudnia 2015 r. 27 Rada przyjęła do wiadomości stan prac nad tym dossier w odniesieniu do kilku wybranych kwestii, mianowicie: a) stosowania zasady miejsca emisji i zasady siedziby oraz terytorialnego zakresu PTF 28 ; b) zwolnienia z PTF działalności animatora rynku 29 ; c) zakresu transakcji związanych z umowami dotyczącymi instrumentów pochodnych, które mają być objęte PTF 30. 42. Proces, który uruchomiono w 2015 r., gdy grupa robocza [do spraw podatkowych] omawiała części składowe ( zasadnicze elementy ) PTF oraz sposób złożenia tych zasadniczych elementów w możliwe modele PTF 31, był kontynuowany również w trakcie prezydencji słowackiej. Z inicjatywy uczestniczących państw członkowskich można było poczynić dalsze postępy na szczeblu Grupy Roboczej do Spraw Podatkowych w odniesieniu do kilku elementów PTF, które uważane są za elementy o dużym znaczeniu ( podstawowy napęd ) dla dalszych prac nad doprecyzowaniem pozostałych aspektów przyszłego PTF i nad redagowaniem tekstu ustawodawczego dyrektywy. 43. Ponadto uczestniczące państwa członkowskie przedstawiły Grupie Roboczej do Spraw Podatkowych swoje ustalenia dotyczące efektywności kosztowej poboru PTF, z racji tego, że dyskusja na posiedzeniu Rady Ecofin w czerwcu 2016 r. pokazała potrzebę dalszego zapewnienia możliwości poboru tego podatku w sposób efektywny kosztowo. 26 27 28 29 30 31 Dok. 9602/16 FISC 90 ECOFIN 522. Dok. 15112/15 PV/CONS 72 ECOFIN 961 ADD 1. Dok. 9602/16 FISC 90 ECOFIN 522 pkt 6 8 oraz dok. 14942/15 FISC 181 ECOFIN 947, pkt 7 11. Dok. 9602/16 FISC 90 ECOFIN 522 pkt 9 12 oraz dok. 14942/15 FISC 181 ECOFIN 947, pkt 15 17. Dok. 9602/16 FISC 90 ECOFIN 522 pkt 13 15 oraz dok. 14942/15 FISC 181 ECOFIN 947, pkt 18 19. Dok. 14942/15 FISC 181 ECOFIN 947, pkt 3. 15254/16 jp/mo/mak 13

44. W tym kontekście i na podstawie sprawozdania przedstawionego w dok. 13608/16 FISC 164 ECOFIN 948 aktualny stan prac nad tym dossier omówiono na posiedzeniu Rady Ecofin 6 grudnia 2016 r. 45. W związku z powyższym i jak wskazano w sprawozdaniu dotyczącym kwestii podatkowych, przygotowanym przez Radę Ecofin dla Rady Europejskiej w czerwcu 2016 r. 32, dalsze prace w Radzie i jej organach przygotowawczych będą niezbędne, zanim możliwe będzie wypracowanie pomiędzy państwami członkowskimi uczestniczącymi we wzmocnionej współpracy takiego ostatecznego porozumienia, które będzie respektowało kompetencje, prawa i obowiązki państw członkowskich nieuczestniczących we wzmocnionej współpracy w sprawie PTF. Podatek od wartości dodanej (VAT) a) Ulepszenia w obecnych unijnych przepisach VAT dotyczących transakcji transgranicznych 46. Komunikat Komisji dotyczący planu działania w sprawie VAT W kierunku jednolitego unijnego obszaru VAT czas na decyzje (plan działania w sprawie VAT) został opublikowany 7 kwietnia 2016 r. 33 Plan działania w sprawie VAT przedstawia opinie Komisji na temat kierunku działań na rzecz modernizacji i dostosowania VAT, co wraz z zestawem pilnych i średnioterminowych środków ma doprowadzić do utworzenia jednolitego unijnego obszaru VAT. 47. W odpowiedzi na plan działania w sprawie VAT, Rada Ecofin przyjęła na posiedzeniu 25 maja 2016 r. konkluzje, które zawierały rozdziały pt. W odniesieniu do pilnych środków na rzecz zwalczania oszustw związanych z VAT oraz zniwelowania luki w podatku VAT, W odniesieniu do działań krótko- i średnioterminowych w dziedzinie VAT i MŚP, W odniesieniu do docelowego systemu VAT (jednolity unijny obszar VAT) oraz W odniesieniu do stawek VAT 34. 32 33 34 Dok. 10502/16 FISC 108 ECOFIN 640 CO EUR-PREP 28, pkt 42. Dok. COM (2016) 148 final. Zob. także: http://ec.europa.eu/taxation_customs/taxation/vat/action_plan/index_en.htm Dok. 9494/16 FISC 86 ECOFIN 509. 15254/16 jp/mo/mak 14

48. W konkluzjach Rady z 25 maja 2016 r. pozostawiono pole do dalszych prac i debaty w różnych dziedzinach 35. W związku z tym prezydencja słowacka zainicjowała wymianę poglądów między państwami członkowskimi na temat wskazania potrzeb w zakresie szybkiego ulepszenia obecnych unijnych przepisów VAT regulujących transgraniczne dostawy towarów; przepisami tymi należy się zająć w ramach prac nad ostatecznym systemem VAT i stopniowo je wprowadzać, stosownie do potrzeb, w ramach pierwszego etapu prac ustawodawczych. 49. Na posiedzeniu 8 listopada Rada Ecofin przyjęła konkluzje Rady w sprawie ulepszeń w obecnych unijnych przepisach VAT dotyczących transakcji transgranicznych 36. Konkluzje te obejmują pewne aspekty związane z ulepszeniem obecnych unijnych przepisów dotyczących VAT, mających zastosowanie w obrębie wewnątrzunijnych dostaw towarów: numer identyfikacyjny VAT; dane VIES, transakcje łańcuchowe, uproszczenie dotyczące magazynu konsygnacyjnego i dowód dostawy wewnątrzunijnej przepisami tymi należy się zająć w ramach prac nad ostatecznym systemem VAT i stopniowo je wprowadzać, stosownie do potrzeb, w ramach pierwszego etapu prac ustawodawczych. b) Umowa pomiędzy UE a Norwegią o współpracy administracyjnej w dziedzinie VAT 50. 9 grudnia 2014 r. Rada (Ecofin) przyjęła decyzję upoważniającą Komisję do rozpoczęcia negocjacji w sprawie umowy pomiędzy Unią Europejską a Norwegią o współpracy administracyjnej, zwalczaniu oszustw i odzyskiwaniu wierzytelności w dziedzinie podatku od wartości dodanej 37 ; oraz wytyczne dotyczące negocjowania tej przyszłej umowy 38. 51. Negocjacje te mają na celu ustanowienie wspólnych europejskich ram współpracy administracyjnej między państwami członkowskimi UE a Norwegią w dziedzinie VAT, aby wymieniać się informacjami i najlepszymi praktykami oraz prowadzić współpracę w zakresie odzyskiwania wierzytelności, tak by działania te przebiegały w podobny sposób, jak ma to miejsce pomiędzy państwami członkowskimi. 35 36 37 38 Dok. 9046/16 FISC 77 ECOFIN 404, pkt 10. Dok. 14257/16 FISC 190 ECOFIN 1023. Dok. 15942/14 FISC 207 N 32 ECOFIN 1080 LIMITE oraz dok. 16153/14 FISC 219 N 33 ECOFIN 1110 LIMITE + COR 1. Dok. 15942/14 ADD 1 FISC 207 N 32 ECOFIN 1080 RESTREINT UE/EU RESTRICTED + COR 1. 15254/16 jp/mo/mak 15

52. W wyniku dyskusji na forum Grupy Roboczej do Spraw Podatkowych prezydencja przedstawiła uaktualniony projekt tekstu umowy 39, który zawierał pewne poprawki do tekstu przedstawionego przez Komisję 40. Wszystkie delegacje były w stanie jednomyślnie zatwierdzić ten tekst prezydencji jako możliwy wynik tych negocjacji; na tej podstawie Komisja została poproszona o kontynuowanie i zakończenie tych negocjacji. 53. Na posiedzeniu, które odbyło się 8 listopada 2016 r., Rada Ecofin przyjęła do wiadomości aktualny stan negocjacji w sprawie umowy pomiędzy Unią Europejską a Norwegią o współpracy administracyjnej, zwalczaniu oszustw i odzyskiwaniu wierzytelności w dziedzinie VAT oraz tekst projektu umowy w wersji zawartej w dok. 13527/16 FISC 159 N 60 ECOFIN 940 RESTREINT UE/EU RESTRICTED 41. c) Zwalczanie oszustw związanych z VAT i dalsze prace 54. W oparciu o wcześniejsze dyskusje na temat zwalczania oszustw związanych z VAT w UE, których to dyskusji wyniki zostały podsumowane w sprawozdaniu dotyczącym kwestii podatkowych, przygotowanym przez Radę Ecofin dla Rady Europejskiej w czerwcu 2016 r. 42, prezydencja zainicjowała na posiedzeniu Grupy Roboczej Wysokiego Szczebla, które odbyło się 27 października 2016 r., wymianę poglądów na temat wykrywania oszustw związanych z VAT za pomocą systemów informatycznych, mając na uwadze następujące cele: a) promowanie korzyści płynących z wykazów krajowych; b) wspieranie szerszego uczestnictwa państw członkowskich w ramach analizowania sieci transakcji (Transaction Network Analysis TNA); c) przeanalizowanie ewentualnego wzajemnego połączenia TNA z krajowym systemem analizy ryzyka (np. wykazy krajowe). 39 40 41 42 Dok. 13527/16 FISC 159 N 60 ECOFIN 940 RESTREINT UE/EU RESTRICTED. Dok. 12045/16 FISC 134 N 52 ECOFIN 783 RESTREINT UE/EU RESTRICTED. Dok. 13607/2/16 FISC 163 N 61 ECOFIN 947 LIMITE. Dok. 10502/16 FISC 108 ECOFIN 640 CO EUR-PREP 28, pkt 48 54. 15254/16 jp/mo/mak 16

55. W trakcie tej dyskusji Komisja przedstawiła delegacjom aktualną sytuację co do TNA, a delegacja Republiki Czeskiej zaprezentowała krajowe środki obejmujące deklarację kontrolną VAT (obowiązek sprawozdawczy nakładany na podatników zarejestrowanych do celów VAT), którą wprowadzono, by zapewnić organom podatkowym szczegółowy przegląd transakcji podlegających opodatkowaniu zgłaszanych przez podatników w ich deklaracjach VAT (aby umożliwić weryfikację danych przedstawianych przez dostawców i kupujących oraz wczesne wykrywanie rozbieżności). 56. Kilka delegacji wyraziło pogląd, że dane gromadzone z wykazów krajowych mogłyby przyczyniać się, w stosownych przypadkach, do przyspieszenia działania krajowych systemów analizy ryzyka i do skutecznej walki z oszustwami związanymi z VAT oraz że warto byłoby zbadać możliwości wzajemnego powiązania w przyszłości narzędzi dotyczących krajowych wykazów z TNA. 57. Ponadto w następstwie decyzji podjętej na posiedzeniu wysokiego szczebla dyrektorów generalnych do spraw celnych, które odbyło się 20 kwietnia 2016 r., i zgodnie z konkluzjami Rady z maja 2016 r. w odpowiedzi na plan działania w zakresie VAT przyjęty w maju 2016 r., w czerwcu 2016 r. ustanowiona została ekspercka grupa analityczna ds. procedury celnej 4200. 58. Najważniejsze cele tej grupy to: wskazanie istniejących problemów z procedurą celną 4200, które ułatwiają dokonywanie oszustw związanych z VAT i oszustw celnych, oraz sformułowanie możliwych wariantów udoskonalenia istniejących środków kontroli, przy jednoczesnym poszanowaniu kompetencji organów zarówno podatkowych, jak i celnych. 59. W trakcie prezydencji słowackiej odbyły się trzy posiedzenia eksperckiej grupy analitycznej, a na posiedzeniu Grupy Roboczej Wysokiego Szczebla 22 listopada 2016 r. państwa członkowskie zostały poinformowane o aktualnej sytuacji. 15254/16 jp/mo/mak 17

Podatki akcyzowe (dyrektywa Rady 92/83/EWG) 60. 28 października 2016 r. Komisja przedstawiła sprawozdanie dla Rady dotyczące oceny dyrektywy Rady 92/83/EWG w sprawie harmonizacji struktury podatków akcyzowych od alkoholu i napojów alkoholowych. Komisja została zobowiązana do przedstawienia sprawozdania Radzie zgodnie z art. 22 ust. 7 dyrektywy 92/83/EWG 43. Ponadto dyrektywę tę uznano za wymagającą oceny w ramach komisyjnego programu sprawności i wydajności regulacyjnej (REFIT) 44. 61. Po przeanalizowaniu tego sprawozdania Rada przyjęła 6 grudnia 2016 r. konkluzje, które przedstawiono w dok. 15009/16 FISC 212 ECOFIN 1134 45. Rada m.in. zwróciła się do Komisji, by z uwzględnieniem przedmiotowych konkluzji Rady, jak również celów określonych w dyrektywie 92/83/EWG przeprowadziła wszystkie odpowiednie badania i po dokonaniu odpowiednich analiz technicznych, konsultacji społecznych i oceny skutków przedłożyła Radzie w 2017 r. stosowny wniosek ustawodawczy lub, w przypadku gdy postanowi nie przedkładać takiego wniosku, poinformowała Radę o przyczynach takiej decyzji. Ponadto Rada potwierdziła, że konieczne jest zapobieganie niejednoznacznościom prowadzącym do zakłóceń konkurencji między podmiotami gospodarczymi, a także stosowanie zharmonizowanych warunków i zasad opodatkowania napojów alkoholowych. Zasadnicze znaczenie ma poza tym zapewnienie równych warunków dla podmiotów gospodarczych na rzecz funkcjonalnego rynku wewnętrznego i wyeliminowanie zakłóceń uczciwej konkurencji, a także zapobieganie uchylaniu się od opodatkowania i unikaniu opodatkowania. 43 44 45 Dyrektywa Rady 92/83/EWG z dnia 19 października 1992 r. w sprawie harmonizacji struktury podatków akcyzowych od alkoholu i napojów alkoholowych (Dz.U. L 316 z 31.10.1992). REFIT jest programem służącym do przeglądu ogółu aktów prawnych UE w celu wskazania obciążeń, niekonsekwencji, luk lub nieskutecznych środków oraz przedstawienia koniecznych wniosków w następstwie ustaleń, jakich dokonano w ramach przeglądu. Dokument wydany po posiedzeniu Rady Ecofin na podstawie dok. 14722/16 FISC 200 ECOFIN 1088. 15254/16 jp/mo/mak 18

B. Koordynacja polityki podatkowej 62. W trakcie prezydencji słowackiej istotne prace w dziedzinie koordynacji polityki podatkowej (poza ramami unijnego prawodawstwa dotyczącego podatków) kontynuowano zgodnie z poniższymi informacjami. a) Unijny wykaz jurysdykcji państw trzecich niechętnych współpracy 63. W swoich konkluzjach z 25 maja 2016 r. w sprawie strategii zewnętrznej na rzecz efektywnego opodatkowania i zalecenia Komisji w sprawie wdrażania środków przeciwdziałających nadużyciom postanowień konwencji podatkowych, Rada Ecofin zachęciła Grupę ds. Kodeksu Postępowania, by do września 2016 r. rozpoczęła prace nad unijnym wykazem jurysdykcji niechętnych współpracy, a także by określiła na podstawie pierwszego przeglądu przeprowadzonego przez Komisję, państwa trzecie, z którymi należy rozpocząć rozmowy w celu ustanowienia unijnego wykazu jurysdykcji niechętnych współpracy i przeanalizowania środków ochronnych na poziomie unijnym, które zostaną zatwierdzone przez Radę w 2017 r. Można rozważyć wdrożenie tych środków ochronnych zarówno w obszarze podatków, jak i poza nim 46. 64. Prezydencja słowacka priorytetowo potraktowała prace nad tym dossier i zorganizowała wymianę poglądów na forum działającej w ramach Grupy ds. Kodeksu Postępowania podgrupy ds. państw trzecich 47, jak i na forum Grupy ds. Kodeksu Postępowania i Grupy Roboczej Wysokiego Szczebla. 65. Na posiedzeniu 8 listopada 2016 r. Rada Ecofin uzgodniła konkluzje w sprawie kryteriów i procesu prowadzącego do ustanowienia unijnego wykazu jurysdykcji niechętnych współpracy do celów podatkowych 48. 46 47 48 Dok. 9452/16 FISC 85 ECOFIN 502, pkt 10. Dok. 6674/16 FISC 33 ECOFIN 189. Dok. 14166/16 FISC 187 ECOFIN 1014. 15254/16 jp/mo/mak 19

66. Gdy tylko konkretne jurysdykcje spoza UE zostaną wybrane, zgodnie z wytycznymi określonymi w załączniku do tych konkluzji Rady, jurysdykcje te zostaną poddane przeglądowi, w myśl wytycznych i kryteriów, które również zostały uzgodnione przez Radę. Grupa ds. Kodeksu Postępowania (opodatkowanie działalności gospodarczej), przy wsparciu Sekretariatu Generalnego Rady, będzie prowadzić i nadzorować proces przeglądu. Służby Komisji będą wspierać Grupę ds. Kodeksu Postępowania poprzez przeprowadzenie koniecznych prac przygotowawczych dotyczących procesu przeglądu zgodnie z jej obecną rolą zdefiniowaną w ramach procesu kodeksu postępowania w zakresie opodatkowania działalności gospodarczej, ze szczególnym odniesieniem do wcześniejszych i bieżących dialogów z państwami trzecimi. 67. Do końca 2017 r., po przeprowadzeniu niezbędnych kroków przygotowawczych na forum Grupy ds. Kodeksu Postępowania (opodatkowanie działalności gospodarczej), w koordynacji z Grupą Roboczą Wysokiego Szczebla do Spraw Podatkowych, Rada powinna zatwierdzić unijny wykaz jurysdykcji niechętnych współpracy. 68. Grupie ds. Kodeksu Postępowania (opodatkowanie działalności gospodarczej) powierzono również zadanie sfinalizowania do stycznia 2017 r. wyboru jurysdykcji na potrzeby dokonania przeglądu, a także zadanie dalszej analizy środków ochronnych na szczeblu UE. 69. Prace w tych dziedzinach będą kontynuowane zgodnie z ramami czasowymi określonymi w konkluzjach Rady z 8 listopada 2016 r. b) Grupa ds. Kodeksu Postępowania (opodatkowanie działalności gospodarczej) 70. Grupa ds. Kodeksu Postępowania spotkała się w trakcie prezydencji słowackiej czterokrotnie: 21 lipca, 21 września, 19 października i 24 listopada 2016 r. Grupa kontynuowała prace w oparciu o nowy pakiet prac przyjęty w listopadzie 2015 r. (dok. 14302/15 FISC 159). 71. Grupa ds. Kodeksu Postępowania 49 kontynuowała prace dotyczące tego, czy w kwestiach objętych kodeksem nie są wprowadzane nowe szkodliwe, preferencyjne systemy podatkowe (standstill) i czy takie systemy są wycofywane (rollback), ze szczególnym uwzględnieniem korzystnego opodatkowania dochodów z patentów. W listopadzie 2014 r. grupa uzgodniła, że unijne systemy korzystnego opodatkowania dochodów z patentów, które były przedmiotem wcześniejszej analizy dokonanej przez grupę, w tym system francuski, są niezgodne ze zmodyfikowanym podejściem do metody wydatkowej i muszą zostać zmienione. 49 Sprawozdanie dla Rady Ecofin na jej posiedzenie 8 grudnia 2016 r., dok. 14750/16 FISC 202 ECOFIN 1092. 15254/16 jp/mo/mak 20

72. Na posiedzeniu, które odbyło się 21 września 2016 r., Francja przedstawiła dokument na temat swojego systemu korzystnego opodatkowania dochodów z patentów, ponownie stwierdzając, że francuski system własności intelektualnej nie wpływa w znaczący sposób na lokalizację działalności gospodarczej, w związku z czym nie należy go zmieniać. Grupa ds. Kodeksu Postępowania postanowiła przesłać Radzie sprawozdanie pt. Korzystne opodatkowanie dochodów z patentów: stan prac i dalsze działania (dok. 13924/16 FISC 183); Rada Ecofin zapoznała się z nim 8 listopada 2016 r. 73. Grupa ds. Kodeksu Postępowania przyjęła nowy pakiet prac w ramach swojego sprawozdania dla Rady z 23 listopada 2015 r. W nowym pakiecie prac stwierdzono, że: Grupa przeanalizuje kwestię transgranicznej wypłaty odsetek. Jej początkowe prace obejmą wskazanie potencjalnych problemów, które pojawiają się, gdy wypłaty są dokonywane z UE na rzecz państwa trzeciego. 74. Kwestia ta została omówiona na posiedzeniach Grupy ds. Kodeksu Postępowania 20 lipca, 21 września i 19 października. 75. Dokument roboczy przygotowany przez delegację niemiecką na posiedzenie grupy 20 lipca i dokument służb Komisji wskazały na następujący problem: należności licencyjne oraz dywidendy mogą być przenoszone bez opodatkowania między państwami członkowskimi UE, a spółki, które pragną przenieść swój dochód z należności licencyjnych lub dywidend do państw trzecich, mogą z tego skorzystać w celu przeniesienia takiego dochodu do podmiotów pośredniczących w państwach członkowskich, w których podatek potrącany u źródła z tytułu płatności wychodzących do takich państw trzecich jest niski lub nie obowiązuje w ogóle. Należności licencyjne lub dywidendy mogą być następnie przenoszone z tych państw członkowskich do odbiorców w państwach trzecich, a podatek potrącany u źródła nie jest płacony wcale lub też jego wysokość jest bardzo niewielka. Oznacza to, że podatnicy mogą potencjalnie unikać częściowo lub całkowicie opodatkowania z tytułu takich płatności. Jeżeli takie płatności są przenoszone do państw trzecich, które nie nakładają podatku na takie płatności, efekt końcowy jest taki, iż z tytułu tego rodzaju dochodu nie jest płacony żaden podatek. Ponadto struktury takie mogą umożliwiać spółkom pośredniczącym unikanie płacenia podatku od osób prawnych w państwie członkowskim ich siedziby, gdyż wykorzystują one koszty wygenerowane w wyniku takiego rozwiązania w celu obniżenia swojego dochodu podlegającego opodatkowaniu. 15254/16 jp/mo/mak 21

76. Transgraniczna wypłata odsetek może stwarzać problematyczne skutki. Państwa członkowskie wyraziły różne poglądy co do tego, czy kwestia opodatkowania transgranicznej wypłaty odsetek powinna być przedmiotem dalszych dyskusji na forum Grupy ds. Kodeksu Postępowania, a jeśli tak, to jakie potencjalne rozwiązania byłyby odpowiednie. 77. Niektóre delegacje wspomniały o już istniejących możliwościach w kontekście unijnych ram oraz umów o unikaniu podwójnego opodatkowania w celu przeciwdziałania spółkom pośredniczącym. Inne delegacje zwróciły uwagę na fakt, że pewne inicjatywy zostały dopiero co uzgodnione w UE i na forum OECD. To sprawia, że statystyki przedstawione przez służby Komisji byłyby mniej użyteczne, jako że dotyczą wyłącznie sytuacji w ramach bieżących przepisów. Kiedy nowe inicjatywy zostaną już wdrożone, może się okazać, że dalsze działania związane z transgraniczną wypłatą odsetek nie są już potrzebne. W związku z tym argumentuje się, że Grupa ds. Kodeksu Postępowania powinna poczekać na wyniki wdrożenia. 78. Według analizy, której wyniki służby Komisji przedstawiły na posiedzeniu grupy 19 października 2016 r., niedawno wprowadzone zmiany ustanowiłyby jedynie minimalny poziom ochrony, który można by podnieść poprzez wprowadzenie bardziej ukierunkowanych środków. Niektóre delegacje uważają, że konieczne są nowe inicjatywy służące przeciwdziałaniu potencjalnie szkodliwym skutkom związanym z transgraniczną wypłatą odsetek. Omówiono następujące warianty możliwych rozwiązań: a) koordynacja podatków u źródła; b) koordynacja krajowych środków ochronnych; c) podejście oparte na pakiecie narzędzi: podejście takie umożliwiłoby państwom członkowskim podjęcie decyzji o zastosowaniu co najmniej jednego z wariantów w celu zaradzenia sytuacji, w przypadku gdyby zastosowanie jednego z wariantów uznano by za wystarczające. Pakiet narzędzi w odniesieniu do transgranicznej wypłaty odsetek mógłby obejmować szczególne środki ochronne i definicję minimalnych stawek podatku u źródła. 79. Na tym etapie nie udało się osiągnąć porozumienia. Uznano, że kwestia ta wymaga dalszych prac. 15254/16 jp/mo/mak 22

80. Jeśli chodzi o interpretację kryterium wyjściowego, w swoich konkluzjach z 8 grudnia 2015 r. (dok. 15148/15 FISC 184) Rada Ecofin zwróciła się do Grupy ds. Kodeksu Postępowania o dalsze opracowywanie, w stosownych przypadkach, not zawierających wskazówki co do interpretacji kryteriów kodeksu, w tym kryterium wyjściowego, oraz ich stosowania. W swoich konkluzjach z 8 marca 2016 r. Rada Ecofin przypomniała, że Grupa ds. Kodeksu Postępowania miała opracowa[ć] wskazówki dotyczące interpretacji kryterium wyjściowego i jego stosowania (dok. 6900/16 FISC 35). Grupa omówiła interpretację kryterium wyjściowego 19 października 2016 r. i stwierdziła, że obecne sformułowanie nie wymaga żadnych dalszych wyjaśnień. 81. Grupa uzgodniła dwa zestawy wytycznych: a) pierwszy, dotyczący warunków i zasad wydawania interpretacji indywidualnych prawa podatkowego standardowe wymogi w zakresie dobrych praktyk stosowanych przez państwa członkowskie; oraz b) drugi, dotyczący kwestii proceduralnych związanych z notyfikowaniem środków podatkowych na mocy pkt E kodeksu postępowania. 82. Grupa ds. Kodeksu Postępowania kontynuowała działania służące promowaniu zasad i kryteriów kodeksu postępowania wśród państw trzecich, koncentrując się na tym etapie na dialogu z Liechtensteinem. Komisja przekazała grupie aktualne informacje na temat stanu dialogu z Liechtensteinem. Przewodniczący Grupy ds. Kodeksu Postępowania wysłał pismo do Liechtensteinu z zaproszeniem do grupy z myślą o dialogu na temat systemów podatkowych w tym państwie. c) Grupa ds. Kodeksu Postępowania: podgrupa ds. wyjaśnienia trzeciego i czwartego kryterium 83. W konkluzjach Rady z marca 2016 r. (dok. 6900/16, pkt 10) poparto utworzenie nowej podgrupy, która miałaby się zająć doprecyzowaniem interpretacji trzeciego i czwartego kryterium kodeksu: Rada (...) DECYDUJE, że jedna z podgrup zajmie się wyjaśnieniem trzeciego i czwartego kryterium kodeksu. 84. Na posiedzeniu Grupy ds. Kodeksu Postępowania, które odbyło się 20 lipca 2016 r., potwierdzono ten mandat i złożono wniosek o utworzenie nowej podgrupy w celu przygotowania konkluzji Rady w tej kwestii. 15254/16 jp/mo/mak 23

85. Podgrupa zebrała się 30 września i 13 października 2016 r. Uzgodniła projekt konkluzji Rady, które zostały włączone do szerszego zestawu konkluzji dotyczących półrocznego sprawozdania Grupy ds. Kodeksu Postępowania, oraz dalsze prace tej podgrupy, które mają zostać przeprowadzone w trakcie kolejnych prezydencji. d) Grupa ds. Kodeksu Postępowania: podgrupa ds. państw trzecich 86. W kontekście prac przygotowawczych nad konkluzjami Rady w sprawie kryteriów i procesu prowadzącego do ustanowienia unijnego wykazu jurysdykcji niechętnych współpracy do celów podatkowych 50 (zob. pkt [60 66] niniejszego sprawozdania), działająca w ramach Grupy ds. Kodeksu Postępowania podgrupa ds. państw trzecich 51, pod przewodnictwem prezydencji, zebrała się czterokrotnie od lipca 2016 r. i skoncentrowała swoje prace na następujących obszarach: (i) (ii) ustanowieniu kryteriów i wytycznych, które zostaną zastosowane w procesie przeglądu; wskazaniu, które jurysdykcje państw trzecich powinny zostać poddane przeglądowi w pierwszej kolejności; oraz (iii) potencjalnych środkach ochronnych. 87. Na posiedzeniu 19 października 2016 r. Grupa ds. Kodeksu Postępowania zatwierdziła sprawozdanie 52 odzwierciedlające aktualny stan prac w zakresie procesu prowadzącego do ustanowienia unijnego wykazu jurysdykcji niechętnych współpracy do celów podatkowych. Dyskusje na temat nierozstrzygniętych kwestii odbyły się na posiedzeniu Grupy Roboczej Wysokiego Szczebla 27 października 2016 r., z myślą o przedłożeniu tego dossier Radzie Ecofin. 88. [Po zatwierdzeniu konkluzji Rady zorganizowano kolejne posiedzenia podgrupy i Grupy ds. Kodeksu Postępowania w celu kontynuowania prac torujących drogę do uzgodnienia przez Radę unijnego wykazu jurysdykcji niechętnych współpracy, co powinno nastąpić w 2017 r.] 50 51 52 Dok. 14166/16 FISC 187 ECOFIN 1014. Dok. 6674/16 FISC 33 ECOFIN 189. Dok. 13496/16 FISC 158 ECOFIN 934 LIMITE + COR 1. 15254/16 jp/mo/mak 24