Krzysztof Gęsicki. Astrofizyka1. fizyka układu słonecznego. Wykładkursowydla2r.studiówAS1. wykład 1: współczesne obserwacje Słońca

Podobne dokumenty
O aktywności słonecznej i zorzach polarnych część I

Od centrum Słońca do zmian klimatycznych na Ziemi

Aktywne Słońce. Tomasz Mrozek. Instytut Astronomiczny. Uniwersytet Wrocławski

Słońce i jego miejsce we Wszechświecie. Urszula Bąk-Stęślicka, Marek Stęślicki Instytut Astronomiczny Uniwersytetu Wrocławskiego

Słońce a sprawa ziemskiego klimatu

Słońce to juŝ polska specjalność

Aktywność Słońca. dr Szymon Gburek Centrum Badań Kosmicznych PAN : 17:00

Słooce. Tomasz Mrozek Instytut Astronomiczny UWr Zakład Fizyki Słooca CBK PAN

Aktywne Słońce. Tomasz Mrozek. Instytut Astronomiczny. Uniwersytet Wrocławski

Koronalne wyrzuty materii

Odkrywania i poza Układ Słoneczny w polskim

Aktywność magnetosfery i zaburzenia w wietrze słonecznym.

Układ Słoneczny. Powstanie Układu Słonecznego. Dysk protoplanetarny

Ciała drobne w Układzie Słonecznym

1. Obserwacje nieba 2. Gwiazdozbiór na północnej strefie niebieskiej 3. Gwiazdozbiór na południowej strefie niebieskiej 4. Ruch gwiazd 5.

Odczarujmy mity II: Kto naprawdę zmienia ziemski klimat i dlaczego akurat Słooce?

Grawitacja - powtórka

Układ Słoneczny Układ Słoneczny

Słonecznego i Astrofizyki

HINODE i STeReO. Nowe satelitarne obserwatoria słoneczne. dr Tomasz Mrozek Instytut Astronomiczny Uniwersytet Wrocławski 11:41

Ruchy planet. Wykład 29 listopada 2005 roku

GRAWITACJA MODUŁ 6 SCENARIUSZ TEMATYCZNY LEKCJA NR 2 FIZYKA ZAKRES ROZSZERZONY WIRTUALNE LABORATORIA FIZYCZNE NOWOCZESNĄ METODĄ NAUCZANIA.

Wspólne obserwacje RHESSI i SphinX

Pola Magnetyczne w Układzie Słonecznym

Pozorne orbity planet Z notatek prof. Antoniego Opolskiego. Tomasz Mrozek Instytut Astronomiczny UWr Zakład Fizyki Słońca CBK PAN

OPIS MODUŁ KSZTAŁCENIA (SYLABUS)

OPIS MODUŁ KSZTAŁCENIA (SYLABUS)

Układ Słoneczny. Pokaz

Od Wielkiego Wybuchu do Gór Izerskich. Tomasz Mrozek Instytut Astronomiczny UWr Zakład Fizyki Słońca CBK PAN

Wstęp do astrofizyki I

Egzamin maturalny z fizyki i astronomii 5 Poziom podstawowy

SPIS TREŚCI ««*» ( # * *»»

Twarde rentgenowskie Słooce z bliska: przyrząd STIX na pokładzie sondy Solar Orbiter

Planety w układach podwójnych i wielokrotnych. Krzysztof Hełminiak

Analiza spektralna widma gwiezdnego

14 POLE GRAWITACYJNE. Włodzimierz Wolczyński. Wzór Newtona. G- stała grawitacji 6, Natężenie pola grawitacyjnego.

Astrofizyka1 fizyka układu słonecznego

Fizyka i Chemia Ziemi

Paweł Rudawy Zakład Heliofizyki i Fizyki Kosmicznej IA UWr

GRAWITACJA I ELEMENTY ASTRONOMII

Rozważania rozpoczniemy od fal elektromagnetycznych w próżni. Dla próżni równania Maxwella w tzw. postaci różniczkowej są następujące:

Tomasz Mrozek Instytut Astronomiczny, Uniwersytet Wrocławski Zakład Fizyki Słońca, Centrum Badań Kosmicznych PAN. Lekcje ze Słońcem w tle

Układ Słoneczny Pytania:

ANALIZA OBSERWACYJNA GORĄCEJ PLAMY RADIOŹRÓDŁA PICTOR A W SZEROKIM ZAKRESIE WIDMA

FIZYKA IV etap edukacyjny zakres podstawowy

Oddziaływanie cząstek z materią

Budowa i ewolucja gwiazd I. Skale czasowe Równania budowy wewnętrznej Modele Diagram H-R Ewolucja gwiazd

Fizyka jądrowa z Kosmosu wyniki z kosmicznego teleskopu γ

Tomasz Mrozek 1,2, Sylwester Kołomański 1 1. Instytut Astronomiczny UWr 2. Zakład Fizyki Słońca CBK PAN. Astro Izery

Dyfrakcja to zdolność fali do uginania się na krawędziach przeszkód. Dyfrakcja światła stanowi dowód na to, że światło ma charakter falowy.

Fizyka 3. Konsultacje: p. 329, Mechatronika

Spełnienie wymagań poziomu oznacza, że uczeń ponadto:

Wszechświat w mojej kieszeni. Układ Słoneczny. Gloria Delgado Inglada. 4 No. 4. Instytut Astronomii UNAM, Meksyk

Promieniowanie jonizujące

Budowa Galaktyki. Materia rozproszona Rozkład przestrzenny materii Krzywa rotacji i ramiona spiralne

Układ słoneczny, jego planety, księżyce i planetoidy

Ruch obiegowy Ziemi. Ruch obiegowy Ziemi. Cechy ruchu obiegowego. Cechy ruchu obiegowego

ETAP II. Astronomia to nauka. pochodzeniem i ewolucją. planet i gwiazd. na wydarzenia na Ziemi.

Słońce. Mikołaj Szopa

Grawitacja + Astronomia

Wstęp do astrofizyki I

Wstęp do astrofizyki I

Następnie powstały trwały izotop - azot-14 - reaguje z trzecim protonem, przekształcając się w nietrwały tlen-15:

Nasze obserwacje chromosfery słonecznej

pobrano z serwisu Fizyka Dla Każdego zadania fizyka, wzory fizyka, matura fizyka

Ekspansja Wszechświata

Zderzenia relatywistyczne

BUDOWA I EWOLUCJA GWIAZD. Jadwiga Daszyńska-Daszkiewicz

Wszechświat w mojej kieszeni. Układ Słoneczny. Gloria Delgado Inglada. 4 No. 4. Instytut Astronomii UNAM, Meksyk

Podstawy fizyki sezon 1 VII. Pole grawitacyjne*

Synteza jądrowa (fuzja) FIZYKA 3 MICHAŁ MARZANTOWICZ

Sztuczny satelita Ziemi. Ruch w polu grawitacyjnym

Wykład Budowa atomu 1

Wpływ aktywności Słońca na klimat Ziemi

Wszechświat czastek elementarnych

Zapisy podstawy programowej Uczeń: 2. 1) wyjaśnia cechy budowy i określa położenie różnych ciał niebieskich we Wszechświecie;

mgr Roman Rusin nauczyciel fizyki w Zespole Szkół Ponadgimnazjalnych Nr 1 w Kwidzynie

FIZYKA KLASA I LO LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCEGO wymagania edukacyjne

Fizyka Pogody i Klimatu, zima 2017 Dynamika: wykład 1

Budowa i ewolucja gwiazd I. Skale czasowe Równania budowy wewnętrznej Modele Diagram H-R Ewolucja gwiazd

Układ Słoneczny. Szkoła Podstawowa Klasy IV VI Doświadczenie konkursowe nr 2

Opozycja... astronomiczna...

8. ZORZA POLARNA Promieniowanie słońca. O17-8 Zorza Granice8

Niezwykle silne burze pogody kosmicznej: październik-listopad 2003

Fizyka i Chemia Ziemi

Orbita Hohmanna. Szkoła średnia Klasy I IV Doświadczenie konkursowe 1

I etap ewolucji :od ciągu głównego do olbrzyma

Liceum dla Dorosłych semestr 1 FIZYKA MAŁGORZATA OLĘDZKA

Wstęp do astrofizyki I

Cząstki elementarne. Składnikami materii są leptony, mezony i bariony. Leptony są niepodzielne. Mezony i bariony składają się z kwarków.

Saturn. Voyager 2, 21 lipiec1981

Teoria Wielkiego Wybuchu FIZYKA 3 MICHAŁ MARZANTOWICZ

przyziemnych warstwach atmosfery.

Tomasz Szumlak WFiIS AGH 03/03/2017, Kraków

Wstęp do astrofizyki I

Gwiazdy neutronowe. Michał Bejger,

Ewolucja w układach podwójnych

SCENARIUSZ LEKCJI FIZYKI Z WYKORZYSTANIEM FILMU PĘDZĄCE CZĄSTKI.

Zderzenie galaktyki Andromedy z Drogą Mleczną

Astronomia. Znając przyspieszenie grawitacyjne planety (ciała), obliczyć możemy ciężar ciała drugiego.

Transkrypt:

Krzysztof Gęsicki Astrofizyka1 fizyka układu słonecznego Wykładkursowydla2r.studiówAS1 wykład 1: współczesne obserwacje Słońca

nasza najbliższa gwiazda sporo możemy wypatrzyć własnym okiem przy pomocy niewielkiego teleskopu FunintheSun:AWhite-LightGuidetoOurNearestStar http://www.skyandtelescope.com/observing/ celestial-objects-to-watch/sun/sun-white-light-guide-nearest-star/

pociemnienie brzegowe oczywiście lepiej jest widoczne na fotografiach ale jeśli macie okazję obejrzeć całą tarczę Słońca- też je dostrzeżecie

plamy słoneczne

plamy należy oglądać przez odpowiednie filtry ale czasem rolę filtrów spełniają chmury

granulacja tarczy słonecznej(jest animacja) oraz pochodnie(w j.ang. faculae)

jest filmik pokazujący aktywność i wzrost liczby plam https://youtu.be/re9ejbjxkqq jest animacja pokazująca rotację i wzrost liczby plam

obserwowana powierzchnia Słońca fotosfera nad nią przezroczysta chromosfera o temperaturze ok. 10 000 K wyżej rozciąga się przezroczysta korona o temperaturze miliona K jeszcze dalej wiatr słoneczny pod fotosferą warstwa konwektywna promieniste jądro, w którym generowana jest energia

pod powierzchnią Słońca wytwarzane są pola magnetyczne koncentrują się w plamach słonecznych unoszone są w pętlach przez fotosferę do rejonów zewnętrznych tworzą niewidzialne pętle, wypełnione gorącym, zjonizowanym gazem, (widocznym w zakresach e-uv oraz X) zkoleidziurykoronalnenieemitująwx, ale otwarte linie pola magnetycznego sprzyjają wypływowi materii

nierozwiązane problemy pochodzenie pól magnetycznych szczegóły mechanizmu dynama słonecznego zmiana biegunowości obserwowana w obszarach okołobiegunowych skupienie pól magnetycznych w plamach 11 22 letni cykl aktywności dlaczego poszczególne cykle różnią się długością? co powoduje anomalie, jak np. minimum Maundera? procesy ogrzewające koronę do milionów stopni pochodzenie wiatru słonecznego i mechanizm(y) rozpędzania przyczyny rozbłysków i wyrzutów materii, oraz ich nieprzewidywalność

dla wyjaśnienia tych zagadek zorganizowano cały szereg misji kosmicznych

trochę nowsze dane(kuznetsov 2014)

Yohkoh zapoczątkował epokę kamer CCD w obserwacjach Słońca zaprojektowany do badania potężnych rozbłysków(flar), najlepiej widocznych w okolicach maksimum aktywności wyposażony w kamery i spektrometry zakresu X, dostarczył milionów obrazów, rejestrując Słońce w ciągu całego cyklu aktywności wykazał, że flary i koronalne wyrzuty materii mogą być wyzwalane przez zjawisko rekoneksji magnetycznej u podstawy korony znana jest sekwencja obrazów ilustrująca 11-letni cykl aktywności, różnicawjasnościwxpomiędzyminimumamaksimumjestoczynnik100

Ulysses jako ten legendarny Ulises badał nieznane dotąd terytoria na orbitę ponad biegunami Słońca dotarł wspierając się grawitacją Jowisza w ciągu 17 lat funkcjonowania zatoczył 3 obiegi po orbicie biegunowej najbardziej spektakularny rezultat rozkład gęstości i prędkości wiatru słonecznego pokazany jest na rysunku

Wind przeznaczony do pomiaru cząstek i pól magnetycznych na styku wiatru słonecznego z magnetosferą ziemską współpracuje z satelitami POLAR i GEOTAIL badającymi okolice biegunów magnetycznych oraz ogona magnetycznego najciekawszym rezultatem było wykrycie bardzo rozległych warstw rekoneksji, zachodzących w wietrze słonecznym w okolicach orbity Ziemi, a rozciągających się na setki promieni Ziemi. Wcześniej sądzono, że jest to zjawisko lokalne

SOHO umiejscowionywpunkciel 1 międzyziemiąasłońcem monitoruje Słońce 24h na dobę można czytać historie o utracie kontaktu z tą sondą i o jego późniejszym odzyskaniu, o orbicie okrążającej punkt Lagrange a, by odbiorniki z Ziemi nie patrzały prosto w Słońce, o odkryciach komet muskających Słońce itp. misja SOHO miała zbadać budowę wewnętrzną Słońca mechanizmy grzejące koronę pochodzenie i przyspieszanie energetycznych cząstek

analiza materiału heliosejsmologicznego wykazała, że różniczkowa rotacja(równik rotuje szybciej niż bieguny) jest charakterystyczna dla całej warstwy konwektywnej, podczas gdy głębsze rejony promieniste rotują jednorodnie dokładne wyznaczenia temperatury w jądrze nałożyły dokładne warunki na ilość produkowanych neutrin, wskazując na oscylacje samych neutrin pomiędzy ich rodzajami poznano wielkoskalowe strumienie pod powierzchnią Słońca dane heliosejsmologiczne pozwoliły na badanie niewidocznej drugiej strony Słońca poznano jak słoneczne pola magnetyczne oddziałują ze sobą, wyzwalając energię na ogromną skalę, tworząc olbrzymie bąble magnetyczne i kierując w stronę Ziemi wyrzuty materii

typowy obrazek z SOHO pokazuje takie wyrzuty, koronograf zasłania tarczę Słońca,zatodorysowanyjestwskaliobrazzakresuUV

są animacje powyższych obrazków jest efektowna artystyczna prezentacja obrazków SOHO w formie 22 slajdów https://soho.nascom.nasa.gov/hotshots/2002_08_29/

ACE umiejscowionywpunkciel 1 międzyziemiąasłońcem analizuje wysokoenergetyczne cząstki elementarne i jądra atomowe takie dane są cenne przy analizie rezultatów innych sond, choćby wcześniej omawianej WIND

TRACE misja typu Small Explorer (SMEX) o niskich kosztach szczegółowo analizuje drobnoskalowe i szybkie zjawiska zachodzące w dolnych rejonach korony przykłady obserwowanych struktur 40 razy większych od średnicy Ziemi

RHESSI kolejny SMEX analizuje promieniowanie X i gamma emitowane we flarach, pierwszy raz dostarczając zarówno obrazów jak i widm jednym z najciekawszych wyników było zarejestrowanie promieniowania 0.511 MeV pochodzącego z anihilacji elektronu z pozytronem w zjawisku flary. Nieoczekiwanie duża szerokość cechy widmowej pozostaje niewyjaśniona

Hinode obserwuje zmienne pole magnetyczne czarny kolor oznacza pole magnetyczne skierowane do środka Słońca, biały na zewnątrz

obrazy zakresu X ujawniły po raz pierwszy szczegóły struktur sigmoidalnych

zaobserwowano wir narastającej plamy słonecznej zderzający się z istniejącą starszą plamą

STEREO to para sond umieszczonych na orbicie, jedna przed druga za Ziemią pierwszy raz ukazały trójwymiarową strukturę pętli koronalnych

SDO = Solar Dynamic Observer wykazał istnienie dwukomórkowej cyrkulacji południkowej jej składowa w kierunku równika jest ulokowana względnie płytko w warstwie konwektywnej olbrzymie komórki konwektywne transportują moment pędu w kierunku równika powodując szybszą rotację równika niż biegunów SDO analizował przepływy w plamach słonecznych i wokół nich

potężna flara oraz koronalny wyrzut masy zarejestrowane przez SDO

Solar Probe Plus będzie badał plazmę w pobliżu Słońca(in situ)

Solar Orbiter oraz Interheliprobe współpracujące ze sobą sondy na orbitach nachylonych do ekliptyki pod kątem ok. 30 stopni będą obserwowały z daleka atmosferę Słońca oraz mierzyły wiatr słoneczny i plazmę in situ

dwa satelity IHP będą krążyły na orbitach różnie nachylonych alejedenzadrugimwodstępie1/4okresu a jeden z nich będzie po przeciwnej stronie Słońca niż Solar Orbiter

oczywiste zalety obserwacji satelitarnych: aktywne 24g na dobę nie zakłócane przez pogodę i bez absorpcji atmosferycznej ale obserwacje z Ziemi też mają swoje zalety: niższe koszty możliwość łatwego serwisowania i poprawiania instrumentów możliwość budowania dużych i ciężkich urządzeń na przykład spodziewamy się że ALMA dostarczy nowych danych zakresu milimetrowego i submilimetrowego widma dotyczących dolnych obszarów atmosfery Słońca w szczególności okolic minimum temperaturowego

kilka(wartych uwagi) stron WWW Polacy w badaniach układu słonecznego http://helio.astro.uni.wroc.pl/index.html http://www.astro.amu.edu.pl/index.php http://www.nasa.gov/mission_pages/ibex/index.html http://www.astro.uni.torun.pl/slonce/ godne polecenia czasopismo internetowe http://solarphysics.livingreviews.org

planowane tematy wykładów - aspekt obserwacyjny badań Układu Słonecznego - meteory, pył, planetoidy, komety, pas Kuipera, obłok Oorta - fizyka planet, formacja, porównanie z planetami pozasłonecznymi - powstanie Słońca, problem z młodym Słońcem - obserwacje Słońca w różnych zakresach widma - atmosfera Słońca, problemy ze składem chemicznym - wnętrze Słońca- równania, pulsacje, reakcje, neutrina - ewolucja Słońca - wiatr słoneczny, heliosfera, chromosfera, korona, aktywność -wpływsłońcanaziemię

zagadnienia wymagane na egzaminie zagadnienia będą wypisane po każdym wykładzie spośród nich będzie wybrane 20 pytań na egzamin egzamin będzie pisemny materiały do zajęć prezentacje z wykładów zamieszczam na swojej witrynie: www.umk.pl/~kmgesicki