TKANKI ROŚLINNE
TKANKA OKRYWAJĄCA
SKÓRKA (epiderma)
Fragment epidermy dolnej liścia trzykrotki k. szparkowe zawierają chloroplasty, a k. właściwe - kuliste bezbarwne leukoplasty. Fioletowy kolor skórki pochodzi od antocyjanów.
aparaty szparkowe
Skórka (epiderma) ściągnięta z mięsistej łuski cebuli.
Epiderma liścia rośliny należącej do sukulentów ma głęboko osadzone aparaty szparkowe i bardzo grubą ścianę zewnętrzną zawierającą lipidy (wybarwione Sudanem III na pomarańczowo). Taka budowa skutecznie chroni przed parowaniem wody.
Cystolit w komórce skórki na przekroju poprzecznym blaszki liściowej fikusa bryłowata struktura osadzona na wyrostku ściany skierowanym do wnętrza komórki to węglan wapnia, którego nadmiar komórka odkłada w takiej postaci.
Włoski kutnerowate na liściu dziewanny.
Włoski tarczowate z liścia oliwnika - są martwe, a przez to srebrzystobiałe. Występują masowo na powierzchni organu i chronią go przed przegrzaniem rozpraszając światło.
KOREK (felem)
Korek na przekroju poprzecznym łodygi bzu czarnego Cienkościenne i martwe komórki korka są wypełnione powietrzem i pełnią rolę izolatora termicznego.
Przetchlinka na przekroju poprzecznym łodygi bzu czarnego. Luźna struktura przetchlinki umożliwia przewietrzanie tkanek leżących pod korkiem.
RYZODERMA
skórka z włośnikami
TKANKA MIĘKISZOWA (parenchyma)
MIĘKISZ (zasadniczy, powietrzny = aerenchyma, zieleniowy = chlorenchyma, spichrzowy)
Przekrój poprzeczny przez łodygę wywłócznika - widoczna aerenchyma z dużymi komorami powietrznymi, typowa dla rośliny wodnej.
Przekrój poprzeczny przez igłę sosny.
Przekrój przez liść jabłoni.
Przekrój poprzeczny przez liść hiacynta.
W komórkach bulw rosnących pod ziemią występują bezbarwne plastydy, tzw. amyloplasty, które gromadzą skrobię (fot. na górze). Na świetle plastydy te wytwarzają chlorofil i przekształcają się w chloroplasty (fot. na dole). Przykład ten pokazuje zdolność przechodzenia jednych typów plastydów w inne.
TKANKA WZMACNIAJĄCA (mechaniczna)
KOLENCHYMA (zwarcica)
Kolenchyma płatowa - tkanka wzmacniająca na obwodzie łodygi bzu czarnego, leżąca pod skórką. Ściany komórek kolenchymy są specyficznie zgrubiałe i silnie uwodnione.
SKLERENCHYMA (twardzica)
KOMÓRKI SKLERENCHYMY
Komórki kamienne (sklerenchymatyczne) z owocu gruszy.
Astrosklereid - gwiaździsta komórka sklerenchymatyczna na przekroju podłużnym ogonka liściowego grążela.
Astrosklereid gwiaździsta komórka sklerenchymatyczna na przekroju poprzecznym ogonka liściowego grążela.
Fragment gwiaździstej komórki sklerenchymatycznej z ogonka liściowego grzybienia białego (powierzchnia ściany komórki jest pokryta kryształami szczawianu wapnia).
TKANKI PRZEWODZĄCE (waskularne)
TKANKI W PRZEKROJU (mech płonnik)
CEWKA
NACZYNIA
CZŁONY NACZYŃ
DREWNO
drewno
ŁYKO
RURKI SITOWE
WIĄZKA PRZEWODZACA (otwarta)
WIĄZKA PRZEWODZACA (zamknięta)
Fragment włókna drzewnego. W ścianie komórki włókna widoczne jamki szczelinowe z wylotem ustawionym skośnie do długiej osi włókna.
drewno topoli - różne typy komórek drewna: pojedynczy człon naczynia (beczułkowata komórka bez ścian poprzecznych, transportująca wodę), wydłużone włókna drzewne oraz drobne komórki miękiszu drzewnego.
Biel - Twardziel dąb sosna cis
KOMÓRKI WYDZIELNICZE (gruczołowe)
Rodzaje: Włoski parzące Zbiorniki olejków eterycznych Hydatody Miodniki Kanały śluzowe Rurki mleczne Kanały żywiczne
Miodnik pozakwiatowy Hydatody (liść truskawki)
Ziarna skrobi w soku mlecznym wilczomlecza.
Włoski wydzielnicze u owadożernej rośliny.
Włosek wydzielniczy z liścia pelargonii. Przejrzysta część główki takiego włoska to zbiornik olejków eterycznych okryty kutikulą.
TKANKI TWÓRCZE
1. Tkanki embrionalne (ttp) 2. Merystemy wierzchołkowe (ttp) 3. Merystemy interkalarne (ttp) 4. Kambium wiązkowe i międzywiązkowe (ttw) 5. Felogen (ttw) 6. Merystemoidy (ttw) kalus 7. Archespor meski i zeński (ttw) 8. Kalus (ttw)
Przekrój podłużny przez wierzchołek korzenia pszenicy.
Stożek wzrostu korzenia.
Stożek wzrostu bobu.
Mitoza w komórkach stożka wzrostu korzenia cebuli.
Budowa pierwotna łodygi powojnika.
Przekrój przez korzeń bobu.
Barwę owocom jarzębiny - nadają karotenoidy występujące w chromoplastach. U tej rośliny chromoplasty przyjmują postać włókienkowatą.
Kryształy szczawianu wapnia pojedyncze lub bliźniacze w komórkach suchej łuski czosnku.
Kryształy szczawianu wapnia pojedyncze i bliźniacze (tzw. krzyżaki) w komórkach suchej łuski cebuli.
Druza (kompleks zrośniętych kryształów szczawianu wapnia) w liściu.
Kryształy szczawianu wapnia w komórkach ogonka liściowego begonii - przyjmują dwie formy: piramid oraz druz.
Igły krystaliczne szczawianu wapnia ułożone promieniście tworzą tzw. sferolit, widoczny na fotografii w miękiszu asymilacyjnym łodygi kaktusa.
Przekrój poprzeczny przez liść trawy wydmowej piaskownicy zwyczajnej - w różnych warunkach wilgotności. Szczególna budowa umożliwia zwijanie się blaszki liściowej podczas upalnych, suchych dni. Roślina chroni się w ten sposób przed nadmierną transpiracją.
Komórki liścia mchu z rodzaju merzyk - z licznymi chloroplastami. Zwężone odcinki ściany komórkowej są miejscami, przez które przechodzą grupy plazmodesm łączących sąsiednie protoplasty.