DECYZJA Nr 66 / ŻG / 2014

Podobne dokumenty
DECYZJA Nr 90 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 51 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 22 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 2 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 31 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 25 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 7 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 98 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 12 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 30 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 70 / ŻG / 2011

DECYZJA Nr 65 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 85 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 81 / ŻG / 2011

DECYZJA Nr 37 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 34 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 23 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 52 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 58 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 17/ ŻG / 2012

DECYZJA Nr 31 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 101 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 17 / ŻG / 2011

DECYZJA Nr 104 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 49 / ŻG / 2011

DECYZJA Nr 24 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 14 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 24 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 69 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 6 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 54 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 3 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 75 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 27/ ŻG / 2012

DECYZJA Nr 45/ ŻG / 2011

DECYZJA Nr 88 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 85 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 46 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 58 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 73 / ŻG / 2011

DECYZJA Nr 71 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 35 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 75 / ŻG / 2011

DECYZJA Nr 72 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 90 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 13 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 40 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 73 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 70 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 89 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 113 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 105 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 36 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 84 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 20 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 50 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 50 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 33 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 22 / KB ŻG / 2014

DECYZJA Nr 102 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 53 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 50 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 79 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 74 / ŻG / 2011

DECYZJA Nr 17 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 29 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 38 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 3 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 48 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 42 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 80 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 19 / KJ ŻG / 2015

DECYZJA Nr 73 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 57 / ŻG / 2011

DECYZJA Nr 8 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 82 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 6 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 49 / KJ ŻG / 2015

DECYZJA Nr 65/ ŻG / 2013

DECYZJA Nr 117 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 24 / ŻG / 2011

DECYZJA Nr 34 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 45 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 59 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 29 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 45 / KJ ŻG / 2015

DECYZJA Nr 2 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 93 / ŻG / 2013

SPOŁEM Powszechna Spółdzielnia Spożywców ul. Wrocławska Ostrów Wlkp. NIP: DECYZJA

DECYZJA Nr 40 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 1 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 16 / KJ ŻG / 2015

DECYZJA Nr 10 / KB ŻG / 2015

DECYZJA Nr 71 / KJ ŻG / 2015

DECYZJA Nr 15 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 74 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 11 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 8 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 57 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 1 / ŻG / 2013

Transkrypt:

Łódzki Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej z siedzibą w Łodzi ul. Gdańska 38, 90 730 Łódź... Łódź, dnia 21.07.2014 r. (oznaczenie organu Inspekcji Handlowej) Nr akt: ŻG.8361.63.2014 DECYZJA Nr 66 / ŻG / 2014 Na podstawie art. 40a ust. 1 pkt 3 i ust. 4 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno spożywczych (tj. Dz. U. z 2014 r., poz. 669) oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tj. Dz. U. z 2013, poz. 267 ze zm.) po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego Łódzki Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej z siedzibą w Łodzi wymierza przedsiębiorcy Cuc Nguyen Thi Kim wykonującej działalność gospodarczą pod nazwą Phuong Thao Bar Cuc Nguyen Thi Kim w Łodzi przy ul. Wujaka 7/2 karę pieniężną w kwocie 500,00 zł (słownie: pięćset złotych) z tytułu wprowadzenia do obrotu handlowego dwóch potraw wartości 23,50 zł nieodpowiadających jakości handlowej z uwagi na: niepodanie, w miejscu sprzedaży na wywieszce dotyczącej danego środka spożywczego lub w inny sposób w miejscu dostępnym bezpośrednio konsumentom wykazu składników wbrew postanowieniom 17 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 10 lipca 2007 r. w sprawie znakowania środków spożywczych (tj. Dz. U. z 2014 r., poz. 774), zastosowanie nazw wprowadzających konsumentów w błąd, co do charakterystyki środka spożywczego, w tym jego nazwy, rodzaju właściwości wbrew postanowieniom art. 46 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz. U. z 2010 r. nr 136, poz. 914 ze zm.) przywołanego w art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno spożywczych (tj. Dz. U. z 2014 r., poz. 669); niezadeklarowanie składników alergennych obecnych w gotowym produkcie (seler, mięczaki, soja) wbrew postanowieniom art. 14 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiającego procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz. U. L 31 z 01.02.2002 r. s. 1 ze zm.). 1

Uzasadnienie W dniach od 11 do 13 marca 2014 r. na podstawie upoważnienia Łódzkiego Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej numer ŻG.8361.63.2014 z dnia 11 marca 2014r. inspektorzy Wojewódzkiego Inspektoratu Inspekcji Handlowej w Łodzi przeprowadzili kontrolę w barze PHUONG THAO zlokalizowanym w Łodzi przy ul. Wujaka 7/2, należącym do Cuc Nguyen Thi Kim, wykonującej działalność gospodarczą pod nazwą Phuong Thao Bar Cuc Nguyen Thi Kim. Kontrolę przeprowadzono na podstawie przepisów art. 3 ust. 1-3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) Nr 882/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli urzędowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodności z prawem paszowym i żywnościowym oraz regułami dotyczącymi zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt (Dz. U. L 165 z 30.4.2004 ze zm.), art. 17 ust. 3 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz. U. z 2005 r. nr 187, poz. 1577, ze zm.), art. 24 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1935/2004 z dnia 27 października 2004 r. w sprawie materiałów i wyrobów przeznaczonych do kontaktu z żywnością oraz uchylającego dyrektywy 80/590/EWG (Dz. U. z 27.10.2004 s. 4 ze zm.) w związku z art. 3 ust. 1 pkt 6 oraz art. 3 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej (tj. Dz. U. z 2014 r., poz. 148) w obecności osoby czynnej ( ) w dniu 11 marca 2014 r. oraz właścicielki Cuc Nguyen Thi Kim w dniach 12 i 13 marca 2014 r. Inspektorzy występując w charakterze nabywców zakupili potrawy deklarowane w miejscu sprzedaży (jadłospis - menu) jako cielęcina ALA w 5-ciu smakach w cenie 11 zł i kaczka ALA po chińsku w cenie 12,50 zł. Przedmiotowe potrawy zostały wyprodukowane na zamówienie w dniu 11 marca 2014 r. w barze PHUONG THAO zlokalizowanym w Łodzi przy ul. Wujaka 7/2, należącym do Cuc Nguyen Thi Kim, wykonującej działalność gospodarczą pod nazwą Phuong Thao Bar Cuc Nguyen Thi Kim. W toku czynności kontrolnych sprawdzono prawidłowość oznakowania oraz rzetelność przekazywanych informacji o sprzedawanych potrawach. Stwierdzono, że w miejscu sprzedaży na wywieszce dotyczącej danego środka spożywczego lub w inny sposób w miejscu dostępnym bezpośrednio konsumentom dla potraw zakupionych przez inspektorów oraz pozostałych potraw wymienionych w jadłospisie (menu) wywieszonym na ścianie baru na wywieszce dotyczącej danego środka spożywczego lub w inny sposób w miejscu dostępnym bezpośrednio konsumentom nie podano wykazu składników, w tym również rodzaju używanego mięsa wbrew postanowieniom 17 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 10 lipca 2007 r. w sprawie znakowania środków spożywczych (tj. Dz. U. z 2014 r., poz. 774) zwanego dalej rozporządzeniem w sprawie znakowania środków spożywczych. Ponadto w trakcie kontroli ustalono, że do przygotowania potrawy deklarowanej w miejscu sprzedaży jako cielęcina ALA w 5-ciu smakach użyto mięsa wieprzowego, zaś do potrawy deklarowanej jako kaczka ALA po chińsku mięsa z udźca z indyka (oświadczenie z dnia 11.03.2014 r.), zatem zastosowane przez przedsiębiorcę nazwy cielęcina ALA w 5-ciu smakach, kaczka ALA po chińsku mogły wprowadzać konsumentów w błąd, co do charakterystyki środka spożywczego, w tym jego nazwy, rodzaju właściwości, składu i naruszały art. 46 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz. U. z 2010 r. nr 136, poz. 2

914 ze zm.) przywołany w art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno spożywczych (tj. Dz. U. z 2014 r., poz. 669) zwanej dalej ustawą o jakości. Ponadto na podstawie etykiet dołączonych przez producentów do surowców wykorzystywanych do produkcji potraw stwierdzono, że mieszanka warzywna 9 składnikowa wykorzystana do przygotowania potrawy pod nazwą cielęcina ALA w 5-ciu smakach zawierała w swoim składzie seler, zaś sos ostrygowy stosowany do marynowania mięsa indyczego wykorzystanego do przygotowania potrawy pod nazwą kaczka ALA po chińsku zawierał w swoim składzie ekstrakt z ostrygi (mięczaki) i soję, a przedsiębiorca nie uwidocznił, dla konsumentów, informacji o obecności alergenów w gotowym produkcie. Brak powyższej informacji może spowodować, iż potrawy te staną się niebezpieczne dla osób nietolerujących bądź uczulonych na seler, soję i mięczaki, a tym samym zostały one wprowadzone do obrotu z naruszeniem postanowień art. 14 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiającego procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz. U. L 31 z 01.02.2002 r. s. 1 ze zm.) zwanego dalej rozporządzeniem 178/2002. Stwierdzone nieprawidłowości zostały udokumentowane w protokole kontroli z dnia 11 marca 2014 r. (numer akt ŻG.8361.63.2014), zestawieniu artykułów żywnościowych skontrolowanych pod względem oznakowania oraz na zdjęciach zrobionych w trakcie kontroli. W związku z wprowadzeniem do obrotu środków spożywczych nieodpowiadających jakości handlowej w dniu 22 maja 2014 r. zostało wszczęte z urzędu postępowanie administracyjne w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej, na podstawie art. 40 a ust. 1 pkt 3 ustawy o jakości. O powyższym fakcie oraz o przysługującym prawie do zapoznania się z aktami sprawy, wypowiedzenia się co do zebranych dowodów i materiałów strona została poinformowana, za pośrednictwem poczty, pismem numer ŻG.8361.63.2014 z dnia 22 maja 2014 r. Przedmiotowe pismo zostało przesłane na adres do doręczeń wskazany w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. W związku z nieobecnością adresata (adnotacja mieszkanie/siedziba zamknięta ), zgodnie z art. 44 2 i 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. kodeks postępowania administracyjnego (tj. Dz. U. z 2013, poz. 267 ze zm.) zwanej dalej kpa Urząd Pocztowy Płock 4 w dniu 26 maja 2014 r. (po raz pierwszy) oraz w dniu 10 czerwca 2014 r. (powtórnie) awizował przesyłkę poleconą. Przesyłka ta nie została podjęta w terminie. Biorąc pod uwagę art. 44 4 kpa, który stanowi, iż doręczenie uważa się za dokonane z upływem 14 dni od daty pierwszego zawiadomienia, należało uznać dzień 09 czerwca 2014 r. za datę doręczenia stronie przedmiotowego pisma. W piśmie tym poproszono stronę o przesłanie informacji na temat wielkości obrotu za rok 2013. Ponieważ przedsiębiorca nie nadesłał przedmiotowej informacji w dniu 20.06.2014 r. pismem numer ŻG.8361.63.2014 poinformowano stronę o przedłużeniu prowadzonego postępowania i jednocześnie ponownie poproszono o przesłanie informacji na temat wielkości obrotu za rok 2013. Również i to pismo nie zostało podjęte przez stronę w terminie. Urząd Pocztowy Płock 4 w dniu 23 czerwca 2014 r. (po raz pierwszy) oraz w dniu 01 lipca 2014 r. (po raz drugi) awizował przesyłkę poleconą. 3

W oparciu o art. 44 4 kpa uznano, że przedmiotowa przesyłka została doręczona stronie w dniu 07 lipca 2014 r. W dniu 23 czerwca 2014 r. w siedzibie Wojewódzkiego Inspektoratu Inspekcji Handlowej w Łodzi przekazano stronie kopie pisma z dnia 22 maja 2014 r. informującego o wszczęciu postepowania administracyjnego i pisma z dnia 20 czerwca 2014 r. informującego o przedłużeniu wszczętego postępowania administracyjnego. Wówczas strona wskazała adres do doręczeń ul. Gdańska 97, 90 507 Łódź (pismo z dnia 23.06.2014 r.). W dniu 25 czerwca 2014 r. bezpośrednio w Wojewódzkim Inspektoracie Inspekcji Handlowej w Łodzi strona złożyła zeznanie podatkowe PIT 28, w którym podała wielkość obrotu za rok 2013. Łódzki Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej z siedzibą w Łodzi ustalił i stwierdził. Zgodnie z przepisem art. 17 ust. 1 rozporządzenia 178/2002 podmioty działające na rynku spożywczym i pasz zapewniają na wszystkich etapach produkcji, przetwarzania i dystrybucji w przedsiębiorstwach będących pod ich kontrolą, zgodność tej żywności lub pasz z wymogami prawa żywnościowego właściwymi dla ich działalności i kontrolowanie przestrzegania tych wymogów. Ustawa o jakości stanowi w art. 4 ust. 1, że wprowadzane do obrotu artykuły rolno-spożywcze powinny spełniać wymagania w zakresie jakości handlowej, jeżeli w przepisach o jakości handlowej zostały określone takie wymagania oraz dodatkowe wymagania dotyczące tych artykułów, jeżeli ich spełnienie zostało zadeklarowane przez producenta. Jak wynika z przepisu art. 3 pkt 5 ustawy o jakości przez jakość handlową należy rozumieć cechy artykułu rolno-spożywczego dotyczące jego właściwości organoleptycznych, fizykochemicznych i mikrobiologicznych w zakresie technologii produkcji, wielkości lub masy oraz wymagania wynikające ze sposobu produkcji, opakowania, prezentacji i oznakowania, nieobjęte wymaganiami sanitarnymi, weterynaryjnymi lub fitosanitarnymi. Art. 6 ust. 1 i 2 ustawy o jakości stanowi, że artykuły rolno spożywcze wprowadzane do obrotu są oznakowane, a do ich znakowania stosuje się odpowiednio wymagania określone w art. 45 ust. 2, art. 46 ust. 1 pkt 1 i art. 48 ust. 1 ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia. Przytoczony art. 46 ust. 1 pkt 1 podaje w lit. a, iż oznakowanie środka spożywczego nie może wprowadzać konsumenta w błąd w szczególności co do charakterystyki środka spożywczego, w tym jego nazwy, rodzaju, właściwości, składu, ilości, trwałości, źródła lub miejsca pochodzenia, metod wytwarzania lub produkcji. Wymagania w zakresie oznakowania środków spożywczych bez opakowań (w tym wyrobów gastronomicznych) zostały określone w 17 ust. 1 rozporządzenia w sprawie znakowania środków spożywczych. Przepis ten stanowi, że w przypadku środków spożywczych bez opakowań oprócz nazwy środka spożywczego podaje się: 4

1) nazwę albo imię i nazwisko producenta; 2) wykaz składników; 3) klasę jakości albo inny wyróżnik jakości handlowej, jeżeli zostały one ustalone w przepisach szczególnych wymagań w zakresie jakości handlowej poszczególnych artykułów rolno spożywczych lub ich grup albo jeżeli obowiązek podawania klasy jakości handlowej albo wyróżnika wynika z odrębnych przepisów; 4) w przypadku produktów rybołówstwa (.); 5) w przypadku pieczywa dodatkowo: a) masę jednostkową, b) informację pieczywo produkowane z ciasta mrożonego albo pieczywo produkowane z ciasta głęboko mrożonego w przypadku zastosowania takich procesów technologicznych. Informacje, o których mowa w ust. 1, podaje się w miejscu sprzedaży na wywieszce dotyczącej danego środka spożywczego lub w inny sposób w miejscu dostępnym bezpośrednio konsumentom ( 17 ust 2 rozporządzenia w sprawie znakowania środków spożywczych). Zgodnie z art. 49 ust. 1 ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia oznakowanie środka spożywczego zawiera informacje istotne dla ochrony zdrowia i życia człowieka. Art. 14 rozporządzenia 178/2002 wskazuje w: ust. 2, że środek spożywczy jest uznawany za niebezpieczny jeżeli jest szkodliwy dla zdrowia, ust. 3, że podczas podejmowania decyzji, że dany środek spożywczy jest niebezpieczny należy mieć na względzie informacje przeznaczone dla konsumenta, z uwzględnieniem informacji na etykiecie oraz inne informacje zwykle dostępne dla konsumenta dotyczące unikania konkretnych negatywnych skutków dla zdrowia związanych z daną żywnością lub rodzajem żywności (brak informacji o składnikach alergennych nie pozwoli konsumentom uczulonym na seler, soję, mięczaki uniknąć negatywnych skutków związanych z daną potrawą); ust. 4 lit. c, że podczas podejmowania decyzji, że dany środek spożywczy jest niebezpieczny należy mieć na względzie szczególną wrażliwość zdrowotną określonej kategorii konsumentów, jeżeli środek jest przeznaczony dla tej kategorii konsumentów (brak informacji o składnikach alergennych wskazuje, że produkt ten przeznaczony jest dla wszystkich konsumentów, w tym dla konsumentów o szczególnej wrażliwości zdrowotnej, co powoduje że produkt może być niebezpieczny dla konsumentów szczególnie wrażliwych na obecność w produkcie selera, soi i mięczaków), 5

ust. 8, że zgodność żywności ze szczegółowymi przepisami mającymi do niego zastosowanie nie powinna powstrzymywać właściwych władz przed podjęciem stosownych środków w celu nałożenia ograniczeń dotyczących wprowadzenia jej na rynek, jeżeli istnieją podstawy, aby podejrzewać, iż mimo takiej zgodności, ten środek spożywczy jest niebezpieczny (w tym przypadku żywność ta jest bezpieczna tylko dla konsumentów nie uczulonych na seler, soję i mięczaki, zatem podanie informacji o obecności w gotowym produkcie składników alergennych zapewni bezpieczeństwo wszystkim konsumentom). W załącznika nr 1 do rozporządzenia w sprawie znakowania środków spożywczych zostały wymienione jako składniki alergenne: soja i produkty pochodne (ust. 6), seler i produkty pochodne (ust 9), mięczaki i produkty pochodne (ust 14). Biorąc powyższe pod uwagę Łódzki Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej z siedzibą w Łodzi uznał, iż kontrolowany przedsiębiorca naruszył przepisy prawa żywnościowego i był odpowiedzialny za wprowadzenie do obrotu (w rozumieniu art. 3 pkt 4 ustawy o jakości) wyrobów gastronomicznych nieodpowiadających jakości handlowej. Na skutek przeprowadzonego postępowania Łódzki Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej z siedzibą w Łodzi wydał decyzję o wymierzeniu temu przedsiębiorcy kary pieniężnej, a ustalając wysokość kary wziął pod uwagę: 1. wysoki stopień szkodliwości czynu polegającego na niepodaniu w miejscu sprzedaży wykazu składników i informacji o obecności w gotowych potrawach składników alergennych oraz zastosowaniu nazw potraw, które mogły wprowadzać konsumentów w błąd, gdyż nieprawidłowości te w istotny sposób naruszały interesy konsumentów. Konsument ma prawo do pełnej i rzetelnej informacji o produkcie (bez podejmowania dodatkowych działań w celu uzyskania informacji np. od obsługi), aby podjąć właściwą decyzję podczas dokonywania zakupu. Każde dodatkowe działania powodują w rzeczywistości utrudnienie w zakupie, co może w konsekwencji skutkować zakupem produktu niezgodnego z jego oczekiwaniami, a dla osób nietolerujących bądź uczulonych na dany składnik zakupu produktu niebezpiecznego. Niepodawanie rzetelnych, pełnych i prawdziwych informacji uniemożliwia konsumentom dokonanie swobodnej i rzeczowej oceny oferowanych na rynku towarów i usług, co może wprowadzać ich w błąd; 2. wysoki stopień zawinienia, gdyż wina za niedopełnienie obowiązku wynikającego z przepisów prawa żywnościowego leżała wyłącznie po stronie kontrolowanego przedsiębiorcy. To strona, jako podmiot działający na rynku spożywczym winna zamieścić w sposób dostępny dla konsumentów nazwy potraw niewprowadzające konsumentów w błąd, wykazy ich składników oraz informacje istotne dla ochrony zdrowia i życia (takimi informacjami są bezwzględnie informacje o obecności składników alergennych w gotowych wyrobach). Przepisy prawa unijnego i krajowego nakładają na przedsiębiorców obowiązek uwidaczniania w miejscu bezpośrednio dostępnym konsumentowi informacji dotyczących nazw produktów zgodnych 6

z przepisami prawa żywnościowego, wykazu składników oraz informacji o składnikach alergennych obecnych w gotowym produkcie. Strona jednak tego nie uczyniła, co skutkowało wprowadzeniem do obrotu wyrobów gastronomicznych bez wymaganych oznaczeń, a jako profesjonalista działająca na rynku od wielu lat (co ustalono na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej), prowadząca kilkanaście barów na terenie kraju, powinna znać przepisy związane z wykonywaną działalnością i dołożyć wszelkich starań, aby oferowane do sprzedaży środki spożywcze spełniały wymagania w zakresie jakości handlowej; 3. wysoki zakres naruszenia, bowiem stwierdzone nieprawidłowości naruszały przepisy mające na celu ochronę konsumentów. Ponadto należy tu podkreślić, że brak informacji o obecności w gotowych potrawach składników alergennych naruszał interesy konsumentów nie tylko ze względu na ich prawo do rzetelnej informacji o produkcie mogące przesądzić o dokonanym przez nich wyborze, ale także ze względu na istotne znaczenie pewnych informacji dla zdrowia. Konsumenci muszą mieć dostęp do tych informacji, aby mieć gwarancję, że zakupiony przez nich produkt jest dla nich bezpieczny; 4. dotychczasową działalność przedsiębiorcy z dokumentacji zgromadzonej przez Wojewódzki Inspektorat Inspekcji Handlowej w Łodzi wynika, że kontrolowany przedsiębiorca po raz pierwszy naruszył przepisy ustawy o jakości; 5. niską wielkość obrotów podaną przez kontrolowanego przedsiębiorcę. W oparciu o powyższe ustalenia faktyczne i prawne dokonane w toku postępowania, a w szczególności o ustalenia odnoszące się do pięciu kryteriów wskazanych w art. 40a ust. 5 ustawy o jakości oraz ustalenia wynikające z treści art. 40 a ust. 1 pkt 3 ustawy o jakości, stanowiącego, iż kto wprowadza do obrotu artykuły rolno - spożywcze nieodpowiadające jakości handlowej podlega karze pieniężnej w wysokości do pięciokrotnej wartości korzyści majątkowej uzyskanej lub która mogłaby zostać uzyskana przez wprowadzenie tych artykułów do obrotu, lecz nie mniejszej niż 500,00 zł, a także z treści art. 17 ust. 2 rozporządzenia 178/2002 ustalającego normę, iż kary mające zastosowanie w przypadku naruszenia prawa żywnościowego powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające, Łódzki Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej orzekł jak w sentencji i wymierzył karę minimalną w wysokości 500,00 zł. Pouczenie: 1. Zgodnie z art. 127 1 i 2 kpa, art. 129 1 i 2 kpa stronie postępowania służy odwołanie od niniejszej decyzji do Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów w Warszawie (00-950 Warszawa, Plac Powstańców Warszawy 1). Odwołanie należy wnieść za pośrednictwem Łódzkiego Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej (90 730 Łódź, ul. Gdańska 38) w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji. 2. Na podstawie art. 40a ust. 6 i 7 ustawy o jakości strona jest zobowiązana uiścić należność pieniężną w wysokości 500,00 zł na rachunek Wojewódzkiego Inspektoratu Inspekcji Handlowej w Łodzi, ul. Gdańska 38, 90-730 Łódź, nr 91101013710007652231000000 NBP O/Okręgowy w Łodzi lub w kasie tego Inspektoratu (pok. 11) w dniach urzędowania w godz. 7 30 9 30 i 13 30 14 30 (poniedziałek, środa, czwartek, piątek) oraz 7

w godz. 8 00 10 00 i 14 00 15 00 (wtorek) w terminie 30 dni od dnia, w którym decyzja stała się ostateczna. Kara niezapłacona w terminie staje się zaległością podatkową w rozumieniu art. 51 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.). Łódzki Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej Marek Jacek Michalak... (imię i nazwisko, stanowisko służbowe, podpis) Otrzymują: 1. Cuc Nguyen Thi Kim ( ) 2. a/a 8