I. ZAWARTOŚĆ CZĘŚCI OPISOWEJ

I. ZAWARTOŚĆ CZĘŚCI OPISOWEJ OPIS TECHNICZNY 1. Podstawa opracowania 2. Przedmiot i zakres opracowania 3. Opis stanu istniejącego i dane ogólne 4. Opis rozwiązania projektowego 4.1. Przyłącze wody 4.2. Przyłącze kanalizacji sanitarnej 4.3. Przyłącze kanalizacji deszczowej 5. Montaż rurociągu 5.1. Przyłącze wody 5.2. Przyłącze kanalizacji sanitarnej 5.3. Przyłącze kanalizacji deszczowej 6. Obliczenia 7. Uwagi końcowe ZESTAWIENIE PODSTAWOWYCH MATERIAŁÓW SPIS ZAŁĄCZNIKÓW 1. Warunki techniczne podłączenia do sieci wod-kan wydane przez Miejskie Wodociągi i Kanalizacja w Kędzierzynie Koźlu z dn. 18.06.2010 r., Ldz.DT.DB.300/1426/2010 II. ZAWARTOŚĆ CZĘŚCI RYSUNKOWEJ S/B -01- Plan sytuacyjny S/B -02- Profil przyłącza wody cz.i S/B -03- Profil przyłącza wody cz.ii S/B -04- Szczegół montażu hydrantu podziemnego S/B -05- Szczegół zestawu wodomierzowego S/B -06- Profil kanalizacji sanitarnej cz.i S/B -07- Profil kanalizacji sanitarnej cz.ii S/B -08- Profil kanalizacji sanitarnej cz.iii S/B -09- Profil kanalizacji sanitarnej cz.iv S/B -10- Profil kanalizacji deszczowej cz.i S/B -11- Profil kanalizacji deszczowej cz.ii S/B -12- Profil kanalizacji deszczowej cz.iii S/B -13- Profil kanalizacji deszczowej cz.iv 1

OPIS TECHNICZNY 1. Podstawa opracowania Podstawę opracowania niniejszego projektu stanowi: - Projekt architektoniczno-budowlany obiektu - Warunki techniczne podłączenia do sieci wod.-kan. - Obowiązujące normy i przepisy. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 15 czerwca 2002r. w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynku i ich usytuowanie (Dz.U.Nr 75 poz.690) PN-B-06050:1999 Geotechnika. Roboty ziemne. Wymagania ogólne. BN-8836-02:1983 Przewody podziemne. Roboty ziemne. Wymagania i badania przy odbiorze. PN-B-10736:1999 Roboty ziemne. Wykopy otwarte dla przewodów wodociągowych i kanalizacyjnych. Warunki techniczne wykonania. PN-EN 752-1 7 Zewnętrzne systemy kanalizacyjne. Część 1 7. PN-EN 476:2001 Wymagania ogólne dotyczące elementów stosowanych w systemie kanalizacji grawitacyjnej. PN-B-10735:1992 Kanalizacja. Przewody kanalizacyjne. Wymagania i badania przy odbiorze. PN-EN 1610: 2002 Budowa i badania przewodów kanalizacyjnych. PN-B-19729:1999 Kanalizacja. Studzienki kanalizacyjne. PN-EN 1401-1 3 Systemy przewodowe z tworzyw sztucznych. Podziemne bezciśnieniowe systemy przewodowe z niezmiękczonego polichlorku winylu (PVC-U) do odwodnienia i kanalizacji - Część 1 3. PN-EN 124:2000 Zwieńczenia wpustów i studzienek kanalizacyjnych do nawierzchni dla ruchu pieszego i kołowego. Zasady konstrukcji, badanie typu, znakowanie, sterowanie jakością. PN-B-01707:1992 Instalacje kanalizacyjne. Wymagania przy projektowaniu. PN-EN 805:2002 Zaopatrzenie w wodę. Wymagania dotyczące systemów zewnętrznych i ich części składowych. PN-B-10725:1997 Wodociągi. Przewody zewnętrzne. Wymagania i badania. PN-EN 12201-1 5:2004 Systemy przewodów rurowych z tworzyw sztucznych do przesyłania wody. Polietylen (PE). Część 1 5. PKN-CEN/TS 12201-7:2007 Systemy przewodów rurowych z tworzyw sztucznych do przesyłania wody. Polietylen (PE). Część 7. PN-ISO 4064-1 2+Ad1:1997 Pomiar objętości wody w przewodach. Wodomierze do wody pitnej zimnej. Część 1 2. PN-B-10720:1998 Wodociągi. Zabudowa zestawów wodomierzowych w instalacjach wodociągowych. Wymagania i badania przy odbiorze. PN-B-10728:1991 Studzienki wodociągowe. PN-EN 1717:2003 Ochrona przed wtórnym zanieczyszczeniem wody w instalacjach wodociągowych i ogólne wymagania dotyczące urządzeń zapobiegających zanieczyszczeniu przez przepływ zwrotny. PN-B-01706:1992 Instalacje wodociągowe. Wymagania przy projektowaniu. 2

PN-B-09700:1986 Tablice orientacyjne do oznaczania uzbrojenia na przewodach wodociągowych. PKTSGGiK Warunki techniczne wykonania i odbioru rurociągów z tworzyw sztucznych. 2. Przedmiot i zakres opracowania Przedmiotem opracowania jest projekt budowlany przyłącza wodociągowego, kanalizacji sanitarnej oraz kanalizacji deszczowej dla obiektu: przebudowywanego zabytkowego Podzamcza na Regionalne Centrum Rekreacyjno Zabytkowe. Inwestor: Gmina Kędzierzyn Koźle ul. Piramowicza 32, 47-200 Kędzierzyn Koźle Obiekt: Podzamcze Adres Inwestycji: ul. Pamięci Sybiraków 11, 47-200 Kędzierzyn Koźle 3. Opis stanu istniejącego i dane ogólne Bryła istniejącego obiektu ukształtowana jest na planie rozwartej litery l. Posiada dwa skrzydła: południowe (równoległe do ulicy Konopnickiej) i północne (po stronie ul. Pamięci Sybiraków). Budynek jest częściowo podpiwniczony, posiada dwie kondygnacje nadziemne i poddasze nieużytkowe. Projektuje się renowację i przebudowę obiektu podzamcza na cele rekreacyjno - biznesowe z reprezentacyjnym dziedzińcem. Na kondygnacji podziemnej zlokalizowana jest kuchnia wraz z zapleczem oraz pomieszczenia sanitarne dla personelu. W części podziemnej znajdować się będą takie pomieszczenia jak: wentylatorownia, wymiennikownia ciepła i kotłownia dla przygotowania ciepłej wody użytkowej. Na parterze znajdują się sale restauracyjne i sale klubowe, zaplecze socjalne z natryskami oraz komunikacja do windy i klatki schodowej. Na I piętrze zlokalizowane są biura wraz z węzłem sanitarnym oraz sale seminaryjne. Na poddaszu 1 znajduje się część hotelowa z węzłem sanitarnym, natomiast na poddaszu 2 są pomieszczenia techniczne. Doprowadzenie wody do budynku zrealizowane będzie z wodociągu dn150 biegnącego wzdłuż ulicy Konopnickiej. Instalacja kanalizacji sanitarnej odprowadzać będzie ścieki sanitarne z przyborów sanitarnych do kanału sanitarnego ks400 w ulicy Konopnickiej przyłączem wykonanym z rur PVC-U φ250. Wody opadowe i roztopowe będą odprowadzane do istniejącej kanalizacji deszczowej zlokalizowanej w ul. Kraszewskiego. Do budynku doprowadzona jest woda, gaz i odprowadzona ścieki sanitarne oraz deszczowe. 4. Opis rozwiązania projektowego 4.1.Przyłącze wody Przyłącze wody do budynków wykonać z rur PEHD φ110x10,0 do wody (SDR 11). Źródłem wody będzie wodociąg żeliwny Dn100 przebiegający w ul. Konopnickiej. Podłączenie do istniejącej sieci wodociągowej wykonać poprzez wcinkę w wodociąg żeliwny DN100 w punkcie w1. Na końcach rur żeliwnych sieciowych zamontować połączenia kołnierzowe do rur żeliwnych DN100. Z jednej strony wcinki za połączeniem kołnierzowym zastosować kompensator K DN100 (DOMEX). Następnie zamontować trójnik kołnierzowy DN100. Kolejno zamontować zasuwę do wody typu E2 z kołnierzem i króćcem PE DN100/φ110. Króciec z rurą PEHD połączyć za pomocą mufy elektrooporowej SDR11. Trzpień zasuwy wyprowadzić w obudowie teleskopowej do skrzynki żeliwnej na powierzchnię terenu. Zasuwę należy obrukować i oznaczyć. Dalej ułożyć odcinek przyłącza, jak pokazano na planie sytuacyjnym i profilu przyłącza wody. Przy przejściu przez ścianę zewnętrzną budynku zastosować rurę ochronna stalową Dn150. Wodomierz umieszczono w pomieszczeniu 0.10. Zastosowano wodomierz Aquila V3 firmy Mirometr o przepływie nominalnym Qn=50m 3 /h, średnicy DN100 i długości 300mm, z nakładką do zdalnego odczytu (Moduł radiowy Izar CP lub IZAR RCi). 3

W punkcie H1 na odcinku projektowanego przyłącza wody W1-W2 zamontować trójnik elektrooporowy redukcyjny φ110/90 zasilający hydrant podziemny H. Hydrant podziemny należy obrukować i oznaczyć. Szczegół montażowy hydrantu podziemnego DN80 ukazano na rys. S/B-04. 4.2.Przyłącze kanalizacji sanitarnej Instalacja kanalizacji sanitarnej odprowadzać będzie ścieki sanitarne z przyborów sanitarnych do istniejącej studzienki Si znajdującej się na kanale sanitarnym ks400 w ulicy Konopnickiej przyłączem wykonanym z rur PVC-U Lite φ250. Pozostałe odcinki wykonać z rur kielichowych PVC-U klasy S o średnicach 200x5.9, 160x4.7 i 110x3.2. Ścieki sanitarne z budynku będą odprowadzane przykanalikami ze spadkiem 2% do projektowanych studni kanalizacyjnych. Zebrane zanieczyszczenia ze studzienek S6, S7, S8, S9 S13, S13 S14, S15 biegną równolegle do budynku w kierunku południowo wschodnim. Od strony ul. Konopnickiej ścieki łączą się, gdzie cała ich ilość trafia do studzienki S1 i jest odprowadzana głównym przewodem φ250 do miejskiej sieci kanalizacyjnej. Trasę przyłącza, zagłębienie i spadek kanału sanitarnego pokazano na planie sytuacyjnym i profilach. W projektowanej kanalizacji sanitarnej zastosowano 16 studzienek kanalizacyjnych oraz separator tłuszczu. Zaproponowano studnie z kręgów betonowych z betonu klasy C-35/45 o średnicy wewnętrznej Ø 1200, Ø 1000, Ø 800, łączonych na uszczelki, a jako zwieńczenie- właz żeliwnym klasy D-400 z wypełnieniem betonowym oraz wkładką wygłuszającą (firmy Stąporków Meier). Płytę przykrywkową należy montować na pierścieniu odciążającym. Dolną część studni z kinetą należy zamówić, jako element monolityczny. Podłączenia rur do studni wykonać w sposób elastyczny z zastosowaniem specjalnych szczelnych przejść dla rur z PCV-U. Włączenia wtórnie na budowie wykonać na wcisk we wcześniej wykonanym otworze o kształcie kołowym, wykonanym wierceniem niedopuszczalne jest włączenie przyłącza poprzez wykucie otworu w ścianie studni. Otwory w ścianach studzienki należy wykonać w min. odległości 15 cm od złącza kręgów. Podłączenia kaskadowe wykonać z kaskadą zewnętrzną, gdzie rura spadowa powinna być posadowiona wraz ze studzienką na wspólnym fundamencie oraz obetonowana betonem C12/15. Montaż studni wykonać według wytycznych producenta. W okienkach piwnicy zastosowano wpusty W1,W2,W3, a po drugiej stronie budynku pod zadaszeniem wpust piwniczny W4. Z powodu znikomej ilości odprowadzanych cieczy wpusty te zostały podłączone do kanalizacji sanitarnej. Jako przewody odprowadzające zastosowano ruru PVC-U lite klasy S 110x3,2, a jako wpusty- wpusty deszczowe Ø110. Wpusty W1, W2, W3 należy odprowadzić do studzienki S13 i wpiąć się za pomocą szczelnego przejścia w ścianie studni. Do studzienki S8 wpust należy wpiąć bezpośrednio do kinety. Przewody należy prowadzić ze spadkiem 3% i 1,4%, a sposób ich prowadzenia pokazano na planie sytuacyjnym i przekrojach. Ścieki z restauracji zawierające substancje tłuszczowe są odprowadzane do znajdującego się na zewnątrz separatora tłuszczu i skrobi (S) LIPO-B39-SK-4-T-450 o przepływie nominalnym 4 l/s. Urządzenie wykorzystuje różnice gęstości tłuszczy i wody. Ścieki przez króciec wlotowy i deflektor wprowadzane są do wydzielonej komory szlamowej, gdzie następuje wytrącenie i sedymentacja części stałych. W komorze separacji zmniejsza się prędkość przepływu. Wydłużony czas zatrzymania powoduje flotację oleju oraz schłodzenie, zestalenie i flotację tłuszczy. Po oddzieleniu tłuszczu, ścieki odprowadzane są do kanalizacji sanitarnej. Separator tłuszczów jest przeznaczony do zabudowy zewnętrznej i wykonany z PEHD o wysokiej sztywności obwodowej, oraz jest zintegrowany z osadnikiem o pojemności 450 l. Zlokalizowany jest przed studzienką Sk na głębokości 4,45 m. Rura systemowa ML/1000 umożliwia dojście do separatora. Separator znajduje się w bliskiej odległości od ul. Konopnickiej, co umożliwia na podjechanie wozu asenizacyjnego. Częstotliwość opróżniania zbiornika zależy od szybkości jego napełnienia -zbiornik opróżniamy w momencie, gdy będzie pełny. 4

4.3. Przyłącze kanalizacji deszczowej Dla odprowadzenia wód opadowych i roztopowych z obiektu zaprojektowano ciąg kanalizacyjny. Wody opadowe z parkingów i jezdni drogi dojazdowej będą odprowadzane za pomocą wpustów ulicznych przykanalikami Φ200 do studzienek kanalizacji deszczowej. Wpusty uliczne wyposażone będą w kinety ślepe pełniące rolę osadnika. Przewidziano odwodnienie liniowe (odw1) na drodze dojazdowej AS-200 z rusztem żeliwnym D400 oraz odwodnienie liniowe AS-200 z rusztem żeliwnym B125 (odw2) wzdłuż przeszklonej ściany budynku. Ilość wód deszczowych. Ilość wód deszczowych odprowadzanych do odbiornika Przewidywana ilość wód deszczowych do odprowadzenia z powierzchni utwardzonych oraz dachu: 65l /s Sumaryczna ilość wód deszczowych odprowadzana do kanalizacji deszczowej przy maksymalnym opadzie 150 l/s ha wynosi 65,00 l/s. Kanał PCW Ø315 prowadzony ze spadkiem 1,44 % będzie wypełniony w 52% Zastosowane urządzenia: Rury kanalizacyjne Zastosować rury PVC (typ ciężki) o połączeniach kielichowych z uszczelką gumową (EPDM, TPE) o powierzchni zewnętrznej gładkiej, o jednorodnej i jednolitej strukturze ścianki rur i kształtek, o sztywności obwodowej nominalnej min. SN 8 kn/m2 (typ ciężki), wykonane zgodnie z normą PN-EN: 1401:1999. Montaż rur zgodnie z zaleceniami producenta rur. Nie dopuszcza się stosowania rur z PVC ze spienionym rdzeniem,. Studnie inspekcyjne Zaprojektowano studnie z kręgów betonowych z betonu klasy C35/45 o średnicy wewnętrznej Ø 1000 o grubości ścianki 100 mm, łączonych na uszczelki; z włazem żeliwnym klasy D-400 o wypełnienieniu betonowym, z wkładką wygłuszającą, wykonane zgodnie z normą PN- EN 124:2000. Płytę przykrywkową należy montować na pierścieniu odciążającym. Dolną część studni z kinetą należy zamówić, jako element betonowy prefabrykowany. Dno studni monolityczny odlew z gotową kinetą z betonu szczelnego klasy min. C35/45 o wodoszczelności W12, nasiąkliwości 4% i mrozoodporności F-150 łączony z kręgami za pomocą uszczelki, kineta dostosowana do średnicy kanałów dopływowych i odpływowych oraz kąta ich włączenia, a także z wbudowanymi króćcami przyłączeniowymi. Podłączenia rur do studni wykonać w sposób elastyczny z zastosowaniem specjalnych szczelnych przejść dla rur z PCW. Włączenia rur do kinety w dno kanału. Podłączenia kaskadowe wykonać za pomocą rury spadowej PCW montowanej na zewnątrz studni i obetonowanej. Montaż studni wykonać według wytycznych producenta. Rury układane w strefie przemarzania gruntu (do 1m) ocieplić warstwą żużlu. Wpusty uliczne Należy zastosować studzienki TEGRA Ø600 z wpustami żeliwnymi z kinetą ślepa spełniającą rolę osadnika. Odpływ ze studzienki wykonać przewodem Ø200 z rur PCW na głębokości wg profilu. Do wykonania podłączeń zastosować rury kielichowe PCW lite klasy S. Włączenie przewodów do trzonów studzienek (powyżej kinety), wykonać za pomocą wkładek in situ. Umożliwia się zastosowanie wpustów ulicznych betonowych DN500. Odwodnienie liniowe Jako odwodnienie liniowe zastosować korytka AS-200 ze spadkiem wewnętrznym 3,2 % oraz bez spadku firmy AS PPH. Do korytek zastosować ruszty żeliwne klasy D-400 oraz B125. Element odpływowy odwodnienia liniowego posiadać będzie łapacz zanieczyszczeń. Odpływ z odwodnienia liniowego wykonać przewodem Ø200 z rur PCW na głębokości wg 5

profilu. Do wykonania podłączeń zastosować rury kielichowe PCW lite klasy S. Włączenie przewodów do trzonów studzienek (powyżej kinety), wykonać za pomocą wkładek in situ. Odwodnienie rur spustowych Wody deszczowe z dachu budynku należy odprowadzać rurami spustowymi a następnie podejściami kanalizacyjnymi PCV Ø110 montowanymi w ziemi do studzienki. Dół rury spustowej zaopatrzyć we wpust deszczowy z koszem na zanieczyszczenia. Podłączenie rur spustowych budynku RS1-RS12 do projektowanej kanalizacji deszczowej. Odwodnienie fontanny Wody z fontanny będą odprowadzane okresowo do kanalizacji deszczowej. Odprowadzenie wód odbędzie się przewodami PVC PCV Ø110 do projektowanej studni D4. 5. Montaż rurociągu 5.1.Przyłącze wody Sposób wykonania projektowanego przyłącza wodociągowego, jego trasę i głębokość ułożenia pokazano na planie sytuacyjnym i profilu. Montaż przewodów z PE przeprowadzać przy temperaturze otoczenia od 0 0 C do 30 0 C. Rurociąg układać na dnie suchego wykopu, wykonanego zgodnie z zaprojektowanym spadkiem, na 20 cm podsypce z piasku. Rury układane w strefie przemarzania gruntu (do 1 m) ocieplić warstwą żużlu. W miejscach wystąpienia możliwych skrzyżowań z istniejącymi sieciami, należy wykonać wykopy kontrolne w celu ustalenia zagłębienia tych sieci. Po przeprowadzeniu próby szczelności rurociąg należy obsypać piaskiem 30 cm nad górną krawędź rury i 40 cm nad rurą ułożyć zieloną taśmę ostrzegawczą PCV z wkładką metalową szerokości 20 cm. Rodzimy grunt z wykopów wymienić na piasek. Wykopy w drodze zasypać piaskiem i ubijać warstwami ok. 20 cm do uzyskania zagęszczenia ok. 97 %, resztę wykopów do zagęszczenia 90%. Odbiory częściowe oraz odbiór końcowy należy przeprowadzić zgodnie z normą PN-81/H-10725. Próba szczelności i dezynfekcja wodociągu. Próbę szczelności przeprowadzić zgodnie z normą PN-81/B10725. Ciśnienie próbne powinno wynosić 1,0 MPa. Po zakończeniu próby przewód przepłukać, następnie zdezynfekować roztworem chloraminy (23-30mg/l) przez 24 godziny i ponownie przepłukać. 5.2. Przyłącze kanalizacji sanitarnej Rury kanalizacyjne należy układać na wyrównanym dnie suchego wykopu wykonanym zgodnie z zaprojektowanymi spadkami na 20 cm podsypce piaskowej. Przewód po ułożeniu powinien ściśle przylegać do podłoża na całej jej długości w co najmniej ¼ jej obwodu. Rurę układać odcinkami co 5 m kielichami w kierunku przeciwnym do przepływu ścieków. W miejscach złączy kielichowych należy wykonać dołki montażowe dla umożliwienia wepchania bosego końca rury w kielich rury. Powyżej rury wykonać zasypkę piaskową o wysokości ok. 30 cm. Rodzimy grunt z wykopów wymienić na piasek. Wykopy w drodze zasypać piaskiem i ubijać warstwami ok. 20 cm do uzyskania zagęszczenia ok. 97 %, resztę wykopów do zagęszczenia 90%. 5.3. Przyłącze kanalizacji deszczowej Rury kanalizacyjne układać na wyrównanym dnie suchego wykopu na 20 cm podsypce piaskowej. Przewód po ułożeniu powinien ściśle przylegać do podłoża na całej jej długości, w co najmniej ¼ jej obwodu. Rurę układać odcinkami co 5 m kielichami w kierunku przeciwnym 6

do przepływu ścieków. W miejscach złączy kielichowych należy wykonać dołki montażowe dla umożliwienia wepchania bosego końca rury w kielich rury. Powyżej wykop zasypać piaskiem do wysokości ok. 30 cm ponad kanał. Należy zwrócić uwagę, aby w zasypce nie było kamieni i innych ciężkich przedmiotów. Rodzimy grunt z wykopów wymienić na piasek. Wykopy w drodze zasypać piaskiem i ubijać warstwami ok. 20 cm do uzyskania zagęszczenia ok. 97 %, resztę wykopów do zagęszczenia 90%. Przewody montowane w wykopie Roboty ziemne należy prowadzić zgodnie z normą BN-83/8836-02. Projektowane przewody wodne i kanalizacyjne należy układać w wykopie wąskoprzestrzennym z odpowiednio zabezpieczonymi ścianami pełnym odeskowaniem. Wody gruntowe usytuowane są na poziomie 167,40 m n.p.m. W przypadku wysokich wód gruntowych wykopy należy odwodnić w celu umożliwienia wykonania montażu na sucho. Trasę, sposób prowadzenia kanałów, średnice i spadki pokazano na planie sytuacyjnym i profilach. Materiał Projektowany odcinek kanalizacji deszczowej wykonać z rur PCW-U litych do kanalizacji zewnętrznej klasy S łączonych na kielichy z uszczelką. Przykanaliki do wpustów ulicznych wykonywać z rur PCW-U litych Ø200 kielichowych klasa S. 6. Obliczenia Średnica przyłącza i dobór wodomierza głównego Przepływ obliczeniowy dla przyłączy i dobór wodomierza przeprowadzono wg PN-92/B-01706 przybory l/s szt wypływ umywalka 0,07 66 4,62 wanna 0,15 3 0,45 bidet 0,07 2 0,14 zmywarka 0,15 3 0,45 pisuar 0,30 10 3 spłuczka 0,13 54 7,02 natrysk 0,15 20 3 zlewozmywak 0,07 15 1,05 kurek ze złączką 0,15 4 0,6 Σqn 20,33 >20 l/s Q = 0,4(Σq n ) 0,54 +0,48 Q budynku = 2,50 l/s = 9,00 m 3 /h Q wod = 5,00 l/s = 18,00 m 3 /h przepływ DN e d wew V rz [ l/s ] [mm] [mm] [m/s] 12,50 110,00 10,00 90,00 1,97 Przepływ dla dwóch hydrantów wewnętrznych DN25 wynosi Q ppw = 2 l/s. Przepływ dla dwóch hydrantów zewnętrznych DN80 wynosi Q ppw = 5 l/s. Przyjmuje się zadziałanie dwóch wewnętrznych oraz jednego zewnętrznego hydrantu. Dobór wodomierza głównego wg PN-92/B-01706. 7

Q = Q pp + 0,15 Q byt.-gosp Q = 7 l/s + 0,15 x 2,50l/s = 7,36 l/s = 26,50 m 3 /h Q w = 2 Q =2 x 26,50 = 53,00 m 3 /h Dobrano wodomierz Aquila V3 firmy Mirometr o przepływie nominalnym Qn=50m 3 /h, średnicy DN100 i długości 350mm, z nakładką do zdalnego odczytu (Moduł radiowy Izar CP lub IZAR RCi). Na wejściu do budynku w pomieszczeniu nr 0.10 należy zamontować zestaw wodomierzowy składający się z: zaworu zaporowego kołnierzowego, wodomierza Aquila V3 DN100, zaworu zaporowego kołnierzowego, zaworu odcinającego DN100 z możliwością pobierania próbek wody, filtru kołnierzowego siatkowego z osadnikiem DN 100, zawór antyskażeniowy BA4760 DN100. Szczegółowy rysunek zestawu znajduje się w załączniku do projektu. 7. Uwagi końcowe Przy wykonywaniu robót budowlano-montażowych należy przestrzegać obowiązujących przepisów w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy. Całość robót należy wykonać zgodnie z obowiązującymi przepisami wykonania i odbioru oraz normami branżowymi i nadzorem osoby uprawnionej. Po wykonaniu przyłączy (przed zasypaniem) należy zlecić wykonanie geodezyjnego pomiaru powykonawczego celem naniesienia na zasoby mapy zasadniczej. 8