Zasady oceniania uczniów na lekcjach fizyki Uczeń może orzymać jedną z nasępujących ocen: celujący - sprosał wymaganiom na ocenę bardzo dobrą - samodzielnie korzysa z różnych źródeł informacji - porafi zasosować posiadaną wiedzę w syuacjach nowych, problemowych, nieypowych - wykonuje zadania dodakowe - bierze udział i osiąga sukcesy w konkursach bardzo dobry - w pełnym zakresie opanował wiadomości i umiejęności programowe - sosuje je w syuacjach nowych - porafi zaplanować i przeprowadzić doświadczenie fizyczne - rozwiązuje samodzielnie zadania rachunkowe i problemowe - korzysa z różnych źródeł wiedzy dobry - opanował w dużym zakresie wiadomości i umiejęności programowe - poprawnie sosuje je w syuacjach ypowych - porafi wykonać zaplanowane doświadczenie - rozwiązuje samodzielnie ypowe zadania rachunkowe lub problemowe dosaeczny - opanował w podsawowym zakresie wiadomości i umiejęności programowe - sosuje je w syuacjach prosych - porafi wykonać prose doświadczenie - porafi rozwiązać prose zadanie lub problem dopuszczający - opanował w niewielkim sopniu wiadomości i umiejęności programowe - sosuje je w prosych syuacjach z pomocą nauczyciela - porafi wykonać prose doświadczenie z pomocą nauczyciela - braki w wiadomościach nie przekreślają dalszej nauki niedosaeczny - nie sprosał wymaganiom na ocenę dopuszczającą Na lekcjach fizyki ocenę można orzymać za: - usną odpowiedź - zapowiedziany sprawdzian obejmujący większą parię maeriału - zapowiedzianą lub niezapowiedzianą karkówkę - doświadczenie - pracę domową - pracę dodakową (np. prezenację, plaka) - akywność - udział w konkursie Podczas lekcji, a w szczególności w rakcie wykonywania demonsracji i doświadczeń uczeń ma obowiązek podporządkowania się poleceniom nauczyciela i przesrzegania zasad bezpiecznej pracy. Na lekcje fizyki uczeń przynosi podręcznik, sysemaycznie prowadzony zeszy przedmioowy i zeszy ćwiczeń oraz inne pomoce zlecone przez nauczyciela. Raz w semesrze uczeń może zgłosić nieprzygoowanie do lekcji. Uczeń może poprawiać ocenę ze sprawdzianu w erminie wyznaczonym przez nauczyciela. (Nie doyczy oceny celującej). Ocena z poprawy wpisywana jes do dziennika. Obie oceny brane są pod uwagę podczas klasyfikowania. Sprawdzian pisany niesamodzielnie może być przerwany i oceniony na niedosaecznie. Nie obowiązuje wedy możliwość poprawienia oceny. Akywność: pięć plusów - bdb Termin zapowiadania, oddania przez nauczyciela poprawionych sprawdzianów, pisania sprawdzianów przez uczniów nieobecnych, warunki poprawiania ocen bieżących, warunki i ryb uzyskiwania oceny klasyfikacyjnej wyższej niż przewidywana, ip. - zgodnie z WSO. Obowiązkiem ucznia jes przeczyanie po każdej lekcji odpowiedniego rozdziału z podręcznika. 0
Wymagania programowe z fizyki dla klasy ósmej Przemiany energii w zjawiskach cieplnych Tema według programu Energia wewnęrzna i jej zmiany przez wykonanie pracy Cieplny przepływ energii. Rola izolacji cieplnej Zjawisko konwekcji Ciepło właściwe Wymagania konieczne (dopuszczająca), w kórych na skuek wykonania pracy wzrosła energia wewnęrzna ciała przewodników i izolaorów ciepła oraz ich zasosowania objaśnia zjawisko konwekcji na przykładzie odczyuje z abeli warości ciepła właściwego analizuje znaczenie dla przyrody, dużej warości ciepła właściwego wody Wymagania podsawowe (dosaeczna) wymienia składniki energii wewnęrznej opisuje związek średniej energii kineycznej cząseczek z emperaurą opisuje przepływ ciepła (energii) od ciała o wyższej emperaurze do ciała o niższej emperaurze, nasępujący przy zeknięciu ych ciał opisuje rolę izolacji cieplnej w życiu codziennym wysępowania konwekcji w przyrodzie opisuje proporcjonalność ilości dosarczonego ciepła do masy ogrzewanego ciała i przyrosu jego emperaury oblicza ciepło właściwe na podsawie wzoru Q c w m Wymagania rozszerzone (dobra), dlaczego podczas ruchu z arciem nie jes spełniona zasada zachowania energii mechanicznej, dlaczego przyros emperaury ciała świadczy o wzroście jego energii wewnęrznej wykorzysując model budowy maerii, objaśnia zjawisko przewodzenia ciepła wymienia sposoby zmiany energii wewnęrznej ciała zjawisko konwekcji opisuje znaczenie konwekcji w prawidłowej wenylacji mieszkań definiuje ciepło właściwe subsancji ze wzoru Q m cw sens fizyczny pojęcia ciepła właściwego Wymagania dopełniające (b. dobra i celująca) objaśnia różnice między energią mechaniczną i energią wewnęrzna ciala. formułuje pierwszą zasadę ermodynamiki uzasadnia, dlaczego w cieczach i gazach przepływ energii odbywa się głównie przez konwekcję opisuje zasadę działania wymiennika ciepła i chłodnicy Przemiany energii podczas opnienia i parowania odczyuje z abeli emperaurę opnienia i ciepło opnienia opisuje zależność szybkości parowania od emperaury odczyuje z abeli emperaurę wrzenia i ciepło parowania opnienia (sałość emperaury, zmiany energii wewnęrznej opniejących ciał) podaje przykład znaczenia w przyrodzie dużej warości ciepła opnienia lodu opisuje proporcjonalność ilości dosarczanego ciepła w emperaurze opnienia do masy ciała, kóre chcemy sopić na podsawie proporcjonalności Q~ mdefiniuje ciepło opnienia subsancji ze wzoru Q= mc sens fizyczny pojęcia ciepła opnienia objaśnia, dlaczego podczas opnienia i krzepnięcia emperaura pozosaje sała, mimo zmiany energii wewnęrznej opisuje zjawiska sublimacji i resublimacji analizuje (energeycznie) zjawisko parowania i wrzenia opisuje proporcjonalność ilości 1 opisuje zależność emperaury wrzenia od zewnęrznego ciśnienia na podsawie proporcjonalności Q~ m definiuje ciepło opisuje zasadę działania chłodziarki
Drgania i fale sprężyse Ruch drgający Wahadło. Wyznaczanie okresu i częsoliwości drgań Fale sprężyse Dźwięki i wielkości, kóre je opisują. Badanie związku częsoliwości drgań z wysokością dźwięku. Ulradźwięki i infradźwięki wskazuje w ooczeniu przykłady ciał wykonujących ruch drgający objaśnia, co o są drgania gasnące podaje znaczenie pojęć: położenie równowagi, wychylenie, ampliuda, okres, częsoliwość demonsruje falę poprzeczną i podłużną podaje różnice między ymi falami źródeł dźwięku demonsruje wywarzanie dźwięków wymienia, od jakich wielkości fizycznych zależy wysokość i głośność dźwięku dosarczanego ciepła do masy cieczy zamienianej w parę znaczenia w przyrodzie dużej warości ciepła parowania wody opisuje przemiany energii w ruchu wahadła korzysa z zależności między okresem a częsoliwością doświadczalnie wyznacza okres i częsoliwość drgań wahadła lub ciężarka na sprężynie posługuje się pojęciami długości fali, szybkości rozchodzenia się fali, kierunku rozchodzenia się fali wywarzania dźwięku w powierzu podaje rząd wielkości szybkości fali dźwiękowej w powierzu, co nazywamy ulradźwiękami i infradźwiękami parowania ze wzoru Q = mc sens fizyczny pojęcia ciepła parowania odczyuje ampliudę i okres z wykresu x () dla drgającego ciała izochronizmu wahadła przekazywania drgań sosuje wzory vt v oraz do f obliczeń opisuje doświadczalne badanie związku częsoliwości drgań źródła z wysokością dźwięku podaje cechy fali dźwiękowej (częsoliwość 16 Hz 20000 Hz, fala podłużna, szybkość w powierzu) p opisuje ruch ciężarka na sprężynie i przemiany energii w ym ruchu opisuje wysępowanie w przyrodzie i zasosowania infradźwięków i ulradźwięków (np. w medycynie) Elekrosayka Tema według programu Elekryzowanie przez arcie i zeknięcie z ciałem naelekryzowanym Siły wzajemnego oddziaływania ciał naelekryzowanych Wymagania konieczne (dopuszczająca) opisuje budowę aomu i jego składniki elekryzuje ciało przez poarcie i doyk bada doświadczalnie oddziaływanie między ciałami naelekryzowanymi Wymagania podsawowe (dosaeczna) wskazuje w ooczeniu zjawiska elekryzowania przez arcie i doyk podaje prose wnioski 2 Wymagania rozszerzone (dobra) określa jednoskę ładunku (1 C) jako wielokroność ładunku elemenarnego elekryzowanie przez arcie i doyk podaje jakościowo, od czego zależy warość siły wzajemnego oddziaływania ciał naelekryzowanych Wymagania dopełniające (b. dobra i celująca) rysuje wekory sił wzajemnego oddziaływania dwóch kulek naelekryzowanych Przewodniki opisuje budowę, jak porafi doświadczalnie
i izolaory Zjawisko indukcji elekrosaycznej. Zasada zachowania ładunku przewodników i izolaorów demonsruje zjawisko indukcji przewodników i izolaorów (rolę elekronów swobodnych) objaśnia pojęcie jon uziemianie analizuje przepływ ładunków podczas elekryzowania przez doyk, sosując zasadę zachowania ładunku rozmieszczony jes, uzyskany na skuek naelekryzowania, ładunek w przewodniku, a jak w izolaorze zobojęniania ciał naelekryzowanych elekryzowanie przez indukcję wykryć, czy ciało jes przewodnikiem czy izolaorem mechanizm wyładowań amosferycznych Pole elekrosayczne wskazuje źródła pola opisuje oddziaływanie ciał naelekryzowanych na odległość, posługując się pojęciem pola elekrosaycznego opisuje siły działające na ładunek umieszczony w cenralnym i jednorodnym polu elekrosaycznym Prąd elekryczny Prąd elekryczny w mealach. Napięcie elekryczne Źródła prądu. Obwód elekryczny Naężenie prądu podaje jednoskę napięcia (1 V) wskazuje wolomierz, jako przyrząd do pomiaru napięcia wymienia źródła napięcia: ogniwo, akumulaor, prądnica buduje najprosszy obwód składający się z ogniwa, żarówki (lub opornika) i wyłącznika podaje jednoskę naężenia prądu (1 A) buduje najprosszy obwód prądu i mierzy naężenie prądu w ym obwodzie opisuje przepływ prądu w przewodnikach, jako ruch elekronów swobodnych posługuje się inuicyjnie pojęciem napięcia wymienia i opisuje skuki przepływu prądu w przewodnikach rysuje schema najprosszego obwodu, posługując się symbolami elemenów wchodzących w jego skład oblicza naężenie prądu q ze wzoru I = za pomocą modelu wyjaśnia pojęcie i rolę napięcia zapisuje wzór definicyjny napięcia wykonuje obliczenia, sosując definicję napięcia wskazuje kierunek przepływu elekronów w obwodzie i umowny kierunek prądu mierzy napięcie na żarówce (oporniku) objaśnia proporcjonalność q ~ q ze wzoru I = wskazuje skuki przerwania dosaw energii elekrycznej do urządzeń o kluczowym znaczeniu przelicza jednoski ładunku (1 C, 1 Ah, 1 As) Prawo Ohma. Wyznaczanie oporu przewodnika podaje jego jednoskę podaje prawo Ohma oblicza opór przewodnika na podsawie wzoru U R = I wyznacza opór przewodnika 3 wykazuje doświadczalnie proporcjonalność I ~ U i definiuje opór elekryczny przewodnika (9.8) oblicza wszyskie wielkości ze wzoru U R = I sporządza wykresy I(U) oraz odczyuje wielkości fizyczne na podsawie wykresów uwzględnia niepewności pomiaru na wykresie zależności I(U)
Obwody elekryczne i ich schemay Praca i moc prądu Zjawiska magneyczne Właściwości magnesów rwałych Przewodnik z prądem jako źródło pola magneycznego Zasada działania silnika zasilanego prądem sałym Prądnica Fale elekromagneyczne objaśnia rolę bezpiecznika i izolacjij odczyuje i objaśnia dane z abliczki znamionowej odbiornika odczyuje zużyą energię elekryczną na liczniku pracy wykonanej przez prąd elekryczny podaje jednoski pracy prądu 1 J, 1 kwh podaje jednoskę mocy 1 W, 1 kw podaje nazwy biegunów magneycznych i opisuje oddziaływania między nimi opisuje sposób posługiwania się kompasem demonsruje działanie prądu w przewodniku na igłę magneyczną umieszczoną w pobliżu demonsruje działanie elekromagnesu na znajdujące się w pobliżu przedmioy żelazne i magnesy objaśnia, jakie przemiany energii zachodzą w silniku elekrycznym urządzeń z silnikiem wie, że w prądnicy energia mechaniczna zamienia się na elekryczną wskazuje najprossze przykłady zasosowania fal rysuje schemay obwodów elekrycznych, w skład kórych wchodzi kilka odbiorników oblicza pracę prądu ze wzoru W = UI oblicza moc prądu ze wzoru P = UI przelicza jednoski pracy oraz mocy prądu opisuje doświadczalne wyznaczanie mocy żarówki (9.9) objaśnia sposób, w jaki wyznacza się ciepło właściwe wody za pomocą czajnika (9.5) opisuje zachowanie igły magneycznej w pobliżu magnesu zasadę działania kompasu opisuje budowę elekromagnesu na podsawie oddziaływania elekromagnesu z magnesem wyjaśnia zasadę działania silnika na prąd sały pokazuje, że ruchomy magnes wzbudza prąd elekryczny w zwojnicy nazywa rodzaje fal podaje inne przykłady zasosowania fal 4 budowę domowej sieci elekrycznej buduje obwód elekryczny zawierający kilka odbiorników według podanego schemau oblicza każdą z wielkości wysępujących we wzorach W = UI 2 U R W = 2 W = I R opisuje przemiany energii elekrycznej w grzałce, silniku odkurzacza, żarówce objaśnia sposób dochodzenia do wzoru P c w m wykonuje obliczenia zaokrągla wynik do dwóch cyfr znaczących opisuje oddziaływanie magnesu na żelazo i podaje przykłady wykorzysania ego oddziaływania do opisu oddziaływania używa pojęcia pola magneycznego podaje zasosowania elekromagnesu podaje informacje o prądzie zmiennym w sieci elekrycznej opisuje budowę i zasadę działania prądnicy omawia widmo fal podaje niekóre ich właściwości (rozchodzenie się w próżni, szybkość opisuje własności równoległego połączenia rozwiązuje problemy związane z przemianami energii w odbiornikach energii elekrycznej podaje definicję sprawności urządzeń elekrycznych możliwości oszczędzania energii elekrycznej za pomocą linii przedsawia pole magneyczne magnesu i Ziemi zjawisk związanych z magneyzmem ziemskim opisuje działanie elekromagnesu i wskazuje jego bieguny opisuje budowę i zasadę działania silnika zjawisko indukcji elekromagneycznej wskazuje znaczenie odkrycia ego zjawiska dla rozwoju cywilizacji wykorzysuje do obliczeń zależność λ=c/f
Opyka Źródła. Prosoliniowe rozchodzenie się Odbicie. Obrazy w zwierciadłach płaskich Obrazy w zwierciadłach kulisych Zjawisko załamania na granicy dwóch ośrodków Przejście przez pryzma. źródeł wskazuje ką padania i odbicia od powierzchni gładkiej podaje prawo odbicia wywarza obraz w szkicuje zwierciadło kulise wklęsłe wywarza obraz w zwierciadle kulisym wklęsłym wskazuje prakyczne zasosowania zwierciadeł kulisych wklęsłych wysępowania zjawiska załamania rozpoznaje ęczę jako efek rozszczepienia słonecznego opisuje sposób wykazania, że świało rozchodzi się po liniach prosych rozproszenia na powierzchniach chropowaych podaje cechy obrazu powsającego w opisuje oś opyczną główną, ognisko, ogniskową i promień krzywizny zwierciadła wykreśla bieg wiązki promieni równoległych do osi opycznej po jej odbiciu od zwierciadła wymienia cechy obrazów orzymywanych w zwierciadle kulisym demonsruje zjawisko załamania szkicuje przejście przez granicę dwóch ośrodków i oznacza ką padania i ką załamania opisuje świało białe, jako mieszaninę barw rozszczepienie w pryzmacie 8 c = 3 10 m s, różne długości fal) powsawanie obszarów cienia i półcienia za pomocą prosoliniowego rozchodzenia się w ośrodku jednorodnym rysuje konsrukcyjnie obraz punku lub odcinka w rysuje konsrukcyjnie obrazy w zwierciadle wklęsłym zmiany biegu promienia w zależności od szybkości rozchodzenia się pojęcie jednobarwnego i prezenuje je za pomocą wskaźnika laserowego objaśnia zjawiska zaćmienia Słońca i Księżyca rysuje konsrukcyjnie obraz dowolnej figury w objaśnia i rysuje konsrukcyjnie ognisko pozorne zwierciadła wypukłego rysuje konsrukcyjnie obrazy w zwierciadle wypukłym całkowiego wewnęrznego odbicia działanie filrów opycznych, na czym polega widzenie barwne Soczewki Orzymywanie obrazów za pomocą soczewek. Wady wzroku. Krókowzroczność i dalekowzroczność posługuje się pojęciem ogniska, ogniskowej i osi głównej opycznej wywarza za pomocą soczewki skupiającej osry obraz przedmiou na ekranie podaje rodzaje soczewek do korygowania każdej z wad wzroku opisuje bieg promieni równoległych do osi opycznej, przechodzących przez soczewkę skupiającą i rozpraszającą rysuje konsrukcje obrazów wyworzonych przez soczewki skupiające rozróżnia obrazy rzeczywise, pozorne, prose, odwrócone, powiększone, pomniejszone, na czym doświadczalnie znajduje ognisko i mierzy ogniskową soczewki skupiającej opisuje zasadę działania prosych przyrządów opycznych (lupa, oko) rysuje konsrukcje obrazów wyworzonych przez soczewki rozpraszające oblicza zdolność skupiającą soczewki ze 1 wzoru z = i wyraża f ją w diopriach zasadę działania innych przyrządów opycznych opisuje rolę soczewek w korygowaniu wad wzro 5
Porównanie rozchodzenia się fal mechanicznych i. Maksymalna szybkość przekazywania informacji wymienia ośrodki, w kórych rozchodzi się każdy z ych rodzajów fal polegają wady wzroku: krókowzroczności i dalekowzroczności porównuje szybkość rozchodzenia się obu rodzajów fal ranspor energii przez fale sprężyse i elekromagneyczne podaje znak zdolności skupiającej soczewek korygujących krókowzroczność i dalekowzroczność porównuje wielkości fizyczne opisujące e fale i ich związki dla obu rodzajów fal rozchodzenia się obu rodzajów fal wymienia sposoby przekazywania informacji i wskazuje rolę fal Uczniów obowiązują zagadnienia z klas niższych, powarzane podczas lekcji, zgodnie z wymaganiami w ych klasach. 6