15 problemów związanych z przekazywaniem jednolitego pliku kontrolnego

15 problemów związanych z przekazywaniem jednolitego pliku kontrolnego

Kierownik Grupy Wydawniczej: Ewa Marmurska-Karpińska Wydawca: Marta Grabowska-Peda Redaktor: Bogdan Świąder ISBN: 978-83-269-5021-6 Copyright by Wydawnictwo Wiedza i Praktyka sp. z o.o. Warszawa 2016 Skład i łamanie: Raster Studio Wydawnictwo Wiedza i Praktyka sp. z o.o. ul. Łotewska 9a, 03-918 Warszawa tel. 22 518 29 29, faks 22 617 60 10 Niniejszy e-book chroniony jest prawem autorskim. Przedruk materiałów bez zgody wydawcy jest zabroniony. Zakaz nie dotyczy cytowania publikacji z powołaniem się na źródło. Zaproponowane w niniejszym poradniku wskazówki, porady i interpretacje dotyczą sytuacji typowych. Ich zastosowanie w konkretnym przypadku może wymagać dodatkowych, pogłębionych konsultacji. Publikowane rozwiązania nie mogą być traktowane jako oficjalne stanowisko organów i urzędów państwowych. W związku z powyższym redakcja nie może ponosić odpowiedzialności prawnej za zastosowanie zawartych w poradniku wskazówek, przykładów, informacji itp. do konkretnych przypadków.

15 PROBLEMÓW ZWIĄZANYCH Z PRZEKAZYWANIEM JEDNOLITEGO PLIKU KONTROLNEGO GOTOWE ROZWIĄZANIA Przedsiębiorcy prowadzący księgi podatkowe komputerowo będą mieli nowe obowiązki, które są związane z przekazywaniem elektronicznych danych urzędom skarbowym. Od 1 lipca 2016 r. wejdzie w życie nowelizacja Ordynacji podatkowej, która nakłada na przedsiębiorców obowiązek udostępniania całości lub części tych ksiąg oraz dowodów księgowych za pomocą środków komunikacji elektronicznej bądź na informatycznych nośnikach danych. Jednolity plik kontrolny to format ksiąg podatkowych oraz dowodów księgowych, w jakim podatnicy prowadzący księgi przy wykorzystaniu programów komputerowych będą obowiązani przekazywać organom podatkowym. Obowiązek ten został nałożony na podatników na podstawie nowo dodanego art. 193a Ordynacji podatkowej. Zmiany te spowodują, że będzie można w sposób automatyczny, przy wykorzystaniu odpowiednich algorytmów informatycznych, wyodrębnić niezbędne dane merytoryczne. Intencją tych rozwiązań jest wprowadzenie do systemów księgowych nowej funkcjonalności, tj. możliwości edycji ksiąg podatkowych oraz dowodów księgowych na podstawie powszechnie stosowanego w komunikacji elektronicznej standardu XML. Elektroniczne opracowywanie danych zawartych w księgach pozwoli na sprawniejsze weryfikowanie poprawności i rzetelności rozliczeń prowadzonych przez podatnika. Minister finansów przekonuje, że analiza ksiąg podatkowych przy wykorzystaniu technik informatycznych spowoduje zmniejszenie kosztów wypełniania obowiązków podatkowych przez przedsiębiorców. Żądanie organu podatkowego Artykuł 193a 1 Ordynacji podatkowej stanowi, że w przypadku prowadzenia ksiąg podatkowych przy użyciu programów komputerowych organ podatkowy może żądać przekazania całości lub części tych ksiąg oraz dowodów księgowych za pomocą środków komunikacji elektronicznej bądź na informatycznych nośnikach danych, w postaci elektronicznej odpowiadającej strukturze logicznej, wskazując rodzaj ksiąg podatkowych oraz okres, którego dotyczą. Struktura logiczna postaci elektronicznej ksiąg podatkowych oraz dowodów księgowych, z uwzględnieniem możliwości wytworzenia jej z programów informatycznych używanych 3

powszechnie przez przedsiębiorców oraz automatycznej analizy danych, jest dostępna w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych. Zdaniem resortu finansów Kontrola elektroniczna tylko częściowo spełnia związane z nią oczekiwania. Dotyczy to sytuacji, w których kontrolowany przekazuje dane zapisane w formatach elektronicznych nienadających się do analizy (np. PDF). W związku z tym import i analiza przekazanych plików są pracochłonne i nie mogą być odpowiednio zautomatyzowane, przez co nie mogą być osiągnięte podstawowe korzyści wynikające z kontroli elektronicznej (szybsza, bardziej zautomatyzowana, dokładniejsza, jak również mniej pracochłonna). W konsekwencji kontrolowany podlega dłuższej, wymagającej większego zaangażowania pracowników kontrolowanego i organu podatkowego tradycyjnej kontroli podatkowej. Sytuacja taka jest niekorzystna dla kontrolowanych i ma negatywny wpływ na dobrowolne wypełnianie obowiązków podatkowych. Ponadto organ podatkowy, w związku z postępowaniem podatkowym lub kontrolą podatkową, będzie mógł zażądać od kontrahentów podatnika wykonujących działalność gospodarczą przekazania, za pomocą środków komunikacji elektronicznej lub na informatycznym nośniku danych, wyciągu z ksiąg podatkowych i dowodów księgowych zapisanego w postaci elektronicznej odpowiadającej strukturze logicznej, jeżeli kontrahent podatnika prowadzi księgi podatkowe przy użyciu programów komputerowych. Czynności te kontrahent podatnika będzie musiał wykonać na własny koszt. Sposób przesyłania danych Minister finansów określi, w drodze rozporządzenia, sposób przesyłania za pomocą środków komunikacji elektronicznej ksiąg podatkowych, części tych ksiąg oraz dowodów księgowych w postaci elektronicznej oraz wymagania techniczne dla informatycznych nośników danych, na których księgi, części tych ksiąg oraz dowody księgowe mogą być zapisane i przekazywane, uwzględniając potrzebę zapewnienia bezpieczeństwa, wiarygodności i niezaprzeczalności danych zawartych w księgach oraz potrzebę ich ochrony przed nieuprawnionym dostępem. Księgi podatkowe Zgodnie z Ordynacją podatkową przez księgi podatkowe rozumie się: księgi rachunkowe, podatkową księgę przychodów i rozchodów, ewidencje oraz rejestry, do których prowadzenia, do celów podatkowych, na podstawie odrębnych przepisów, obowiązani są podatnicy, płatnicy lub inkasenci. 4

Jak wynika z projektu rozporządzenia, sposób przesyłania danych w postaci jednolitego pliku kontrolnego będzie możliwy poprzez stronę internetową, tj. czyli nie będzie to przekazywanie jak zwykłego załącznika do wiadomości e-mail. Projekt określa, że księgi mogą być przesyłane za pomocą oprogramowania interfejsowego dostępnego na stronie, której adres jest podany w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie urzędu obsługującego ministra finansów. Księgi przesyłane w ten sposób zostaną opatrzone bezpiecznym podpisem elektronicznym weryfikowanym za pomocą ważnego kwalifikowanego certyfikatu. W tym przypadku pojawiły się już wątpliwości, czy zostanie z góry określone ograniczenie rozmiaru dla jednolitego pliku kontrolnego, a gdyby tak było, to czy będzie opcja przesłania pliku w kilku lub kilkunastu załącznikach. Projekt zakłada też, że możliwe jest przekazywanie ksiąg na informatycznych nośnikach danych, które powinny zapewniać możliwość wiernego odczytywania danych w urządzeniach produkowanych przez różnych producentów, właściwych dla danego typu nośnika. Można więc sobie wyobrazić, że nośnikami takimi mogą być płyty CD, karty pamięci, karty flash, pendrive y. Informatyczne nośniki danych, na których księgi mogą być zapisane i przekazywane, muszą być: oznakowane w sposób pozwalający na jednoznaczną identyfikację; przystosowane do przenoszenia pomiędzy powszechnie dostępnymi urządzeniami odczytującymi; dostosowane do przechowywania w temperaturze 18 22 o C przy wilgotności względnej 40 50%. Okres przejściowy Rozwiązanie, które wprowadza obowiązek przesyłania danych w postaci jednolitego pliku kontrolnego, zacznie obowiązywać 1 lipca 2016 r. Nie jest to jednak obligatoryjne. W ustawie z 10 września 2015 r. o zmianie ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw zawarto przepisy, które określają okres przejściowy dla małych i średnich przedsiębiorców w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Na podstawie art. 29 tej ustawy w okresie od 1 lipca 2016 r. do 30 czerwca 2018 r. przedsiębiorcy ci mogą przekazywać dane w postaci elektronicznej odpowiadającej strukturze logicznej jednolitego pliku kontrolnego. Oznacza to, że bezwzględny nakaz zacznie obowiązywać dopiero od 1 lipca 2018 r., czyli 2 lata od wejścia w życie nowych przepisów. Podstawa prawna: 5 art. 1 pkt 130 i pkt 151, art. 29 ustawy z 10 września 2015 r. o zmianie ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2015 r. poz. 1649), art. 193a, art. 274c 1 pkt 2 i 1b ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.). Bogdan Świąder doradca podatkowy

Problem 1. Kiedy nowe obowiązki mają wdrożyć mikroprzedsiębiorcy? Okres 2-letni, przez który fakultatywnie można przekazywać dane w postaci elektronicznej odpowiadającej strukturze logicznej jednolitego pliku kontrolnego, dotyczy przedsiębiorców małych i średnich. Przepisy nie wspominają o sytuacji mikroprzedsiębiorców, którzy są też wymienieni w ustawie o swobodzie działalności gospodarczej. Nie oznacza to jednak, że mają oni od 1 lipca 2016 r. bezwzględny obowiązek stosowania nowych zasad. Mikroprzedsiębiorcami są tacy przedsiębiorcy, którzy w co najmniej jednym z dwóch ostatnich lat obrotowych: ``zatrudniali średniorocznie mniej niż 10 pracowników oraz ``osiągnęli roczny obrót netto ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług oraz operacji finansowych nieprzekraczający równowartości w złotych 2 milionów euro, lub sumy aktywów jego bilansu sporządzonego na koniec jednego z tych lat nie przekroczyły równowartości w złotych 2 milionów euro. W drodze wykładni należy przyjąć, że pojęcie małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP) w każdym przypadku zawiera w sobie również pojęcie mikroprzedsiębiorstw. Tak więc te przedsiębiorstwa będą również objęte okresem przejściowym, jeśli chodzi o obowiązek przesyłania danych w formacie jednolitego pliku kontrolnego. Trzeba tu odnieść się do przepisów unijnych. Pojęcie MŚP (małych i średnich przedsiębiorstw) powinno opierać się na definicji zawartej w zaleceniu Komisji 2003/361/WE z 6 maja 2003 r. dotyczącym definicji mikroprzedsiębiorstw oraz małych i średnich przedsiębiorstw (Dz.U. L 124 z 20 maja 2003 r.). W załączniku do zalecenia, w artykule 2 ust. 1 określono, że na kategorię przedsiębiorstw mikro, małych i średnich (MŚP) składają się przedsiębiorstwa, które zatrudniają mniej niż 250 osób i których obroty roczne nie przekraczają 50 mln euro, i/lub których roczna suma bilansowa nie przekracza 43 mln euro. W konsekwencji można przyjąć, że mikroprzedsiębiorcy prowadzący księgi podatkowe przy wykorzystaniu programów komputerowych będą objęci obowiązkiem przekazywania ksiąg i dokumentów w formie jednolitego pliku kontrolnego (JPK) dopiero od 1 lipca 2018 r. W okresie przejściowym od 1 lipca 2016 r. do 30 czerwca 2018 r. księgi i dokumenty w tej formie będą przekazywane przez sektor MŚP, a więc także przez mikroprzedsiębiorców na zasadzie fakultatywności. Problem 2. Jakie stanowisko w kwestii obowiązku tworzenia i przesyłania jednolitych plików kontrolnych prezentuje Ministerstwo Finansów? Wiceminister finansów w odpowiedzi z 23 marca 2016 r. na interpelację nr 1403 w sprawie obowiązku tworzenia i przesyłania do organów podatkowych jednolitych plików kontrolnych uznał, że także mikroprzedsiębiorcy mają prawo przekazywania w okresie przejściowym ksiąg i dokumentów formie elektronicznej na zasadzie fakultatywności. 6

Przypomniał, że w ustawie o swobodzie działalności gospodarczej są zawarte trzy odrębne definicje mikroprzedsiębiorcy, małego przedsiębiorcy i średniego przedsiębiorcy. O przynależności przedsiębiorcy do określonej grupy decydują dwa kryteria: 1) górna granica liczby pracowników zatrudnionych przez przedsiębiorcę oraz 2) wymóg maksymalnego rocznego obrotu netto oraz maksymalnej sumy aktywów bilansu (sformułowane alternatywnie). Definicje te zostały skonstruowane w taki sposób, że każdy mikroprzedsiębiorca spełnia kryteria uznania go za małego lub średniego przedsiębiorcę, a każdy mały przedsiębiorca spełnia przesłanki uznania go za średniego przedsiębiorcę. Minister stwierdził, że wskazanie w przepisie przejściowym nowelizacji Ordynacji podatkowej tylko na małych i średnich przedsiębiorców (z pominięciem mikroprzedsiębiorców) nie miało na celu zobowiązania mikroprzedsiębiorców do przekazywania ksiąg i dowodów w formie elektronicznych raportów w okresie przejściowym (2 lata). Mikroprzedsiębiorca nie może być w gorszej sytuacji niż mały i średni przedsiębiorca. Skoro uprawnienie do fakultatywnego przekazywania w okresie przejściowym (2 lata) ksiąg i dowodów w formie elektronicznych raportów przyznaje się małemu i średniemu przedsiębiorcy, to tym bardziej przysługuje ono mikroprzedsiębiorcy. W związku z tym przekazywanie przez mikroprzedsiębiorców w okresie przejściowym ksiąg i dokumentów w tej formie będzie odbywało się na zasadzie fakultatywności. Problem 3. Czy nowe przepisy dotyczą podmiotów zagranicznych? Problem stanowią spółki zagraniczne, które są zarejestrowane w Polsce do celów VAT. W stosunku do nich należy zastanowić się, czy spełniają warunki z Ordynacji podatkowej, tj. czy mają obrót roczny powyżej 50 mln euro, sumę aktywów ponad 43 mln euro lub zatrudnienie powyżej 250 pracowników. Czy liczy się tylko działalność w Polsce, czy także prowadzona za granicą? Przyjmując, że dotyczy to też innej działalności, to przedsiębiorcy zagraniczni, nawet przy wystawieniu lub odebraniu w Polsce tylko jednej faktury (np. gdy istnieje obowiązek zarejestrowania się u nas do celów VAT) mają obowiązek przesyłania jednolitego pliku kontrolnego. Jeśli przepisy o JPK obejmą inwestorów zagranicznych, może się zdarzyć, że aby uniknąć tego obowiązku, zdecydują się oni na zakładanie w Polsce np. spółek osobowych, które zamiast inwestora zagranicznego będą zobowiązane do przestrzegania przepisów o JPK. Przyjmując pogląd przeciwny, tj. że przy podmiotach zagranicznych należy uwzględniać jedynie skalę ich działalności w Polsce, nie będą brane pod uwagę: dane finansowe dla tego podmiotu jako całości oraz liczba pracowników zatrudnionych w innych krajach. Nie będzie też warunku dotyczącego sumy aktywów bilansu ponad 43 mln euro. Nie będzie on stosowany 7

do przedsiębiorców, którzy nie mają w Polsce oddziału, ale zarejestrowali się w naszym kraju do celów VAT. Jednak organy podatkowe przychylają sie do pierwszego stanowiska, stwierdzając, że JPK dotyczy również podmiotów niemających w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności, a zarejestrowanych w Polce jako podatnicy VAT. Ani przepisy art. 193a oraz 274c Ordynacji podatkowej według stanu prawnego od 1 lipca 2016 r., ani normy zawarte w ustawie o podatku od towarów i usług nie zawierają żadnych przesłanek do przyjęcia wniosku, aby JPK miał dotyczyć tylko podmiotów posiadających w kraju siedzibę lub stałe miejsce prowadzenia działalności. Wskazują dodatkowo, że z wykonywaniem na terytorium kraju czynności podlegających opodatkowaniu VAT, z tytułu których podatnik zobowiązany jest do rozliczenia podatku należnego, bezpośrednio wiąże się obowiązek prowadzenia ewidencji zgodnie z art. 109 ust. 3 ustawy o VAT. Problem 4. Jakie testy będą wykonane na danych z JPK? Będą to testy weryfikujące spójność, dokładność i kompletność ksiąg i deklaracji podatkowych. Podstawowymi testami będą testy weryfikujące wymogi formalne dla ksiąg, takie jak kolejna numeracja, luki i duplikaty zapisów. Właściwą grupę testów będą stanowić testy rzeczywiste, np. weryfikacja związku przychodów z kosztami ich uzyskania, ciągłości stosowania zasad rachunkowości (np. zasad wyceny aktywów metodą FIFO, LIFO), prawidłowości stosowania stawek podatku od towarów i usług itp. Problem 5. Jak rozumieć pozycje DataPoczatkowa oraz DataKoncowa? W nowych wersjach struktury logicznej schematów schem xml pola: DataOd i DataDo oznaczają początek i koniec okresu rozliczeniowego, którego dotyczą raportowane księgi lub dowody. Dla ksiąg i ewidencji podatkowych będą to z reguły miesiąc lub rok. Dla dowodów księgowych będą to okresy, w których dowody te zostały rozliczone (zaksięgowane pod datą). Dla dowodów księgowych możliwe będzie, ze względu na objętość zbiorów, dzielenie tych okresów na części (np. od 1. do 10., od 11. do 20. i od 21. do 31. dnia miesiąca). Problem 6. Jak przygotować się do kontroli zgodne z przepisami o JPK? Przedsiębiorcy, którzy korzystają z programów pochodzących od różnych producentów lub mają wprowadzone niestandardowe rozwiązania, powinni dokonać audytu systemów finansowo-księgowych, magazynowych i sprzedażowych pod kątem zgodności ze strukturami raportowymi JPK. Należy też przyporządkować poszczególne struktury do konkretnych elementów firmowych systemów IT oraz zaktualizować oprogramowanie do wersji umożliwiających 8

generowanie danych według nowych standardów. Na koniec sprawdza się poprawność po kątem spójności i zgodności wygenerowanych danych z wymaganymi strukturami. Należy też pamiętać o przeszkoleniu pracowników, którzy obsługują te programy, aby byli zdolni wygenerować odpowiednie dane na żądanie urzędników skarbowych. W większości podmiotów wystarczy dokonać aktualizacji systemu. Jednak firmy, które nie posiadają odpowiednich programów, będą musiały ponieść dodatkowy koszt zakupu oprogramowania (licencji oraz wdrożenia). Problem 7. Czy dane rachunkowe mają dotyczyć księgi głównej? Zgodnie z art. 2 ust. 3 ustawy o rachunkowości jednostki sporządzające sprawozdania finansowe zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Rachunkowości, Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej oraz związanymi z nimi interpretacjami ogłoszonymi w formie rozporządzeń Komisji Europejskiej (MSR) stosują przepisy ustawy oraz przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie, w zakresie nieuregulowanym przez MSR. A zatem jednostki te stosują przepisy ustawy o rachunkowości dotyczące prowadzenia ksiąg rachunkowych, inwentaryzacji oraz ochrony danych, te zagadnienia nie są bowiem uregulowane w MSR. Problem 8. Czy wykazywać dane z kont pomocniczych? Konta ksiąg pomocniczych uszczegóławiają zapisy na kontach księgi głównej. Dlatego w raportach JPK dla potrzeb kontroli konieczne będą zarówno informacje pochodzące z kont księgi głównej, jak i kont ksiąg pomocniczych. Nie oznacza to jednak konieczności wprowadzenia zmian w organizacji rachunkowości czy integracji modułów działających odrębnie w jednostkach z dniem 1 lipca 2016 r. Jeśli realizacja celu kontroli będzie wymagała danych szczegółowych niedostępnych na poziomie księgi głównej, sprawdzenie to początkowo będzie odbywało się poza strukturą JPK. Zakłada się stopniowe dostosowanie organizacji rachunkowości w jednostkach do potrzeb raportowania wg struktur JPK zapewniającego realizację celu kontroli. Problem 9. Czy raporty dotyczą okresów kilkudniowych? Zgodnie z art. 18 ust. 1 ustawy o rachunkowości jednostki mają obowiązek sporządzać zestawienie obrotów i sald kont księgi głównej na koniec każdego okresu sprawozdawczego, jednak nie rzadziej niż na koniec miesiąca. W tym zestawieniu znajdą się również obroty narastająco od początku roku obrotowego. Dzielenie ksiąg na okresy krótsze niż miesiąc powinno 9

być poprzedzone analizą niezbędności takiego rozwiązania. Organy podatkowe nie będą żądać uzyskania takich zbiorów, jeśli nie będzie przewidywała tego standardowa funkcjonalność systemu wykorzystywanego przez podatnika Problem 10. Jak wykazać dane objęte odwrotnym obciążeniem? W odrębnej sekcji pliku (oddzielnej od zakupu czy sprzedaży) należy wykazywać VAT należny od zakupów rozliczanych według mechanizmu tzw. odwrotnego obciążenia (dostawa, dla której podatnikiem jest nabywca, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, import usług, import towarów w ramach procedury uproszczonej). W świetle regulacji VAT, w przypadku wymienionych transakcji obowiązek rozliczenia podatku spoczywa na nabywcy, w związku z nabyciem towarów. Podatek należny staje się tutaj z reguły podatkiem naliczonym do odliczenia. Dla potrzeb kontrolujących rozliczenie podatku należnego i naliczonego z tytułu zakupów objętych odwrotnym obciążeniem powinno być ewidencjonowane odrębnie, z zaznaczeniem, w jakiej wysokości podatek należny staje się podatkiem naliczonym do odliczenia. Problem 11. Jaką datę wpisać jako wpływ faktury? W strukturze logicznej w polu K_5 dla Ewidencji zakupu VAT ma być podawana data wpływu faktury VAT. Często podatnicy nie rejestrują tej daty na poziomie swoich systemów źródłowych czy nawet w samej ewidencji VAT. Jaką datę w takim przypadku należy wskazać w JPK (np. czy może to być data wystawienia faktury przez sprzedawcę)? Faktury zakupowe powinny być ujmowane w ewidencji w okresie rozliczeniowym, w którym podatnik ma prawo do dokonania odliczenia i z takiego odliczenia chce skorzystać. Ewidencja zakupu i sprzedaży ma bowiem umożliwić podatnikowi prawidłowe sporządzenie deklaracji VAT. Wskazania jednak wymaga, że data otrzymania faktury nie zawsze będzie tożsama z datą powstania i zrealizowania prawa do dokonania odliczenia. Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy. Przepis ten stosuje się także odpowiednio do całości lub części zapłaty uiszczanej przed dokonaniem dostawy lub wykonaniem usługi (ust. 10c ww. art. 86 ustawy o VAT). 10

Poza tym, zgodnie z ust. 10b pkt 1 i 2 ww. art. 86 ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w: 1) ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny; 2) ust. 2 pkt 4 lit. c powstaje zgodnie z ust. 10, pod warunkiem że podatnik: a) otrzyma fakturę dokumentującą dostawę towarów, stanowiącą u niego wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, w terminie trzech miesięcy od upływu miesiąca, w którym w odniesieniu do nabytych towarów powstał obowiązek podatkowy, b) uwzględni kwotę podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w deklaracji podatkowej, w której jest on obowiązany rozliczyć ten podatek. Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w określonym terminie może dokonać takiego obniżenia w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (art. 86 ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług) lub jeśli te terminy minęły obniżenia może dokonać poprzez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do takiego obniżenia (art. 86 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług). Problem 12. Jaką wstawić datę sprzedaży w JPK? Datę sprzedaży należy uzupełnić w JPK w polu K_2. Zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 6 ustawy o VAT faktura zawiera datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi bądź datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, jeśli taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury. Przez datę dokonania dostawy towarów należy rozumieć datę jej faktycznego dokonania (tj. przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel), z wyjątkiem przypadków, w których przepisy ustawy o podatku od towarów i usług określają wprost ten moment (tzw. dostawy o charakterze ciągłym art. 19a ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług). W konsekwencji postanowienia umów cywilnoprawnych o uznaniu dostawy towarów za dokonaną (zastrzeżenie prawa własności do czasu zaistnienia danego zdarzenia, w sytuacji gdy towar został już wydany) lub usługi za wykonaną (przyjęcie jej wykonania dopiero z chwilą podpisania protokołów zdawczo-odbiorczych) pozostają bez znaczenia dla ww. celów, mogą pełnić jedynie funkcję pomocniczą w przypadku zaistnienia wątpliwości. Również wykonanie usługi następuje z chwilą faktycznego jej wykonania. W niektórych przypadkach ustawa umownie określa wykonanie usługi (art. 19a ust. 2 i 3). 11

Usługę przyjmowaną częściowo (określoną część podzielnej w sensie gospodarczym usługi) uważa się za wykonaną w odniesieniu do tej części usługi, dla której to określono zapłatę. Usługę, dla której w związku z jej świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te płatności lub rozliczenia, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi. Usługę świadczoną w sposób ciągły przez okres dłuższy niż rok, dla której w związku z jej świadczeniem w danym roku nie upływają terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego roku podatkowego, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi. Przez rok należy rozumieć 12 kolejnych następujących po sobie miesięcy. Problem 13. Czy podawać prefiks przed numerem VAT? W sekcji Ewidencja zakupu VAT w polu K_3 należy wskazać NIP wystawcy faktury. W tym polu może być raportowany nr rejestracji VAT właściwy dla dostawcy z innego kraju UE (od którego podatnik dokonuje zakupu w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, importu usług, dostaw z montażem), wraz z prefiksem wskazującym na kraj dostawcy. Czy NIP polskich dostawców ma być w tym polu wskazywany z przedrostkiem PL? Na podstawie art. 97 ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług, podmioty, o których mowa w ust. 1 3, zarejestrowane jako podatnicy VAT UE, które uzyskały potwierdzenie zgodnie z ust. 9, podając numer, pod którym są zidentyfikowane na potrzeby podatku, przy: 1) dokonywaniu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, 2) dokonywaniu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, 3) świadczeniu usług, do których stosuje się art. 100 ust. 1 pkt 4, dla podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej, 4) nabywaniu usług, do których stosuje się art. 28b, dla których są podatnikami z tytułu importu usług są obowiązane do posługiwania się numerem identyfikacji podatkowej poprzedzonym kodem PL. W przypadkach określonych w pkt 2 i 3 ww. art. 97 ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług faktura dokumentująca te transakcje powinna zawierać numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, poprzedzony kodem PL. Tylko zatem w takich przypadkach istnieje obowiązek podawania na fakturach NIP poprzedzonego kodem PL. Problem 14. Czy trzeba wskazywać zagraniczne stawki VAT? Na podstawie art. 130d ust. 1 oraz art. 134 ust. 1 ustawy o VAT, zakresie systemu Mini One Stop Shop (MOSS), podatnicy oraz podmioty zidentyfikowane na potrzeby procedury szczególnej 12

rozliczania VAT są obowiązani prowadzić w postaci elektronicznej ewidencję transakcji objętych procedurą szczególną rozliczania VAT. Jest ona prowadzona zgodnie z wymogami, o których mowa w art. 63c rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz. UE L z 23.3.2011, s. 1 z późn. zm.). Ewidencja taka powinna zawierać m.in. zastosowaną stawkę VAT (art. 63c ust. 1 pkt 4 rozporządzenia 282/2011). Przedmiotowa ewidencja w ramach tzw. procedury unijnej powinna być udostępniona przez podatnika za pomocą środków komunikacji elektronicznej na każde żądanie państwa członkowskiego identyfikacji oraz państwa członkowskiego konsumpcji (art. 130d ust. 2ustawy o podatku od towarów i usług). Analogicznie w przypadku tzw. procedury nieunijnej ewidencja powinna być udostępniona przez podmiot zagraniczny drogą elektroniczną na każde żądanie państwa członkowskiego identyfikacji oraz państwa członkowskiego konsumpcji. Biorąc pod uwagę powyższe, do struktury jednolitego pliku kontrolnego nie zostały wprowadzone zagraniczne stawki VAT stosowane w procedurze MOSS. Problem 15. Czy w pliku prezentować sprzedaż usług za granicą? Dotyczy to sytuacji, gdy miejscem świadczenia jest kraj siedziby nabywcy, tj. terytorium kraju UE i/lub terytorium kraju trzeciego. Ustawodawca przewidział raportowanie transakcji dostawy towarów oraz świadczenia usług poza terytorium kraju, w tym świadczenia usług, o których mowa w art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług, w deklaracji VAT-7. Przedmiotowe transakcje winny być raportowane w poz. 11 oraz odpowiednio poz. 12 deklaracji VAT-7. Obecnie obowiązujące wzory deklaracji dla podatku od towarów i usług określa rozporządzenie ministra finansów z 18 czerwca 2015 r. w sprawie wzorów deklaracji dla podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2015 r. poz. 914). Załącznik nr 4 do ww. rozporządzenia stanowi objaśnienia do deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7, VAT-7K i VAT-7D), z których wynika, że w poz. 11 tych deklaracji wykazuje się dostawę towarów oraz świadczenie usług poza terytorium kraju, w stosunku do których przysługuje podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, o którym mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy o VAT, lub prawo do zwrotu kwoty podatku naliczonego, o którym mowa w art. 87 ust. 5 ww. ustawy. W pozycji tej nie uwzględnia się wartości dostaw towarów i świadczonych usług dokonywanych w ramach działalności gospodarczej zarejestrowanej poza terytorium kraju. 13

Projekt z 14 marca 2016 r. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia. 2016 r. w sprawie sposobu przesyłania za pomocą środków komunikacji elektronicznej ksiąg oraz wymagań technicznych dla informatycznych nośników danych, na których księgi mogą być zapisane i przekazywane Na podstawie art. 193a 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) zarządza się, co następuje: 1. Rozporządzenie określa: 1) sposób przesyłania za pomocą środków komunikacji elektronicznej ksiąg podatkowych, części tych ksiąg oraz dowodów księgowych w postaci elektronicznej, zwanych dalej księgami ; 2) wymagania techniczne dla informatycznych nośników danych, na których księgi mogą być zapisane i przekazywane. 2.1. Księgi mogą być przesyłane za pomocą oprogramowania interfejsowego dostępnego na stronie, której adres jest podany w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych. 2. Księgi przesyłane w sposób, o którym mowa w ust. 1, są opatrzone bezpiecznym podpisem elektronicznym weryfikowanym przy pomocy ważnego kwalifikowanego certyfikatu w rozumieniu ustawy z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym (Dz.U. z 2013 r. poz. 262, z 2014 r. poz. 1662 oraz 2015 r. poz. 1893). 3. Sposób opatrywania ksiąg bezpiecznym podpisem elektronicznym weryfikowanym przy pomocy ważnego kwalifikowanego certyfikatu określa załącznik do rozporządzenia. 4. Struktura logiczna urzędowego poświadczenia odbioru ksiąg jest udostępniona w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych. 5. Urzędowe poświadczenie odbioru wydane przez elektroniczną skrzynkę podawczą systemu teleinformatycznego administracji podatkowej, po przeprowadzeniu prawidłowej weryfikacji 14

struktury logicznej, poprawności danych, autentyczności ksiąg oraz umocowania do podpisywania tych ksiąg: 1) zapewnia integralność przekazanych ksiąg zgodnie z przepisami ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz.U. z 2014 r. poz. 1114); 2) stanowi dowód i potwierdza termin przekazania ksiąg. 3.1. Informatyczne nośniki danych, na których księgi mogą być zapisane i przekazywane, powinny być: 1) oznakowane w sposób pozwalający na jednoznaczną identyfikację; 2) przystosowane do przenoszenia pomiędzy powszechnie dostępnymi urządzeniami odczytującymi; 3) dostosowane do przechowywania w temperaturze 18 22 o C przy wilgotności względnej 40 50%. 2. Informatyczne nośniki danych, o których mowa w ust. 1, powinny zapewniać możliwość wiernego odczytywania danych w urządzeniach produkowanych przez różnych producentów, właściwych dla danego typu nośnika. 4. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 lipca 2016 r. Załącznik do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia. 2016 r. Sposób opatrywania ksiąg bezpiecznym podpisem elektronicznym weryfikowanym przy pomocy ważnego kwalifikowanego certyfikatu Przyjmuje się następujące zasady opatrywania bezpiecznym podpisem elektronicznym weryfikowanym przy pomocy ważnego kwalifikowanego certyfikatu ksiąg: 1) księgi opatruje się podpisem elektronicznym z wykorzystaniem jednego z formatów określonych przez: a) specyfikację techniczną ETSI TS 101 903 XML Advanced Electronic Signatures (XAdES Basic Electronic Signature, w skrócie XAdES-BES) wydaną przez European Telecommunications Standards Institute, w którym do przygotowania formy kanonicznej księgi wykorzystano standardową metodę wyspecyfikowaną w standardzie XMLDSIG oraz treść podpisywanej księgi została umieszczona w elemencie ds:object, b) dokument PKCS#7 Cryptographic Message Syntax Standard wydany przez RSA Security; 15

2) algorytmem bezpiecznego podpisu elektronicznego jest Sha-1WithRSAEncryption, którego specyfikacja techniczna jest jednoznacznie określona poprzez następujący identyfikator obiektu: identyfikator iso(1) member-body(2) US(840) rsadsi(113549) pkcs(1) 1 5; 3) algorytmem szyfrowania jest RSA, którego specyfikacja techniczna jest jednoznacznie określona poprzez następujący identyfikator obiektu: identyfikator joint-iso-ccitt(2) ds(5) module(1) algorithm(8) encryptionalgorithm(1) 1; 4) funkcją skrótu jest SHA-1, którego specyfikacja techniczna jest jednoznacznie określona poprzez następujący identyfikator obiektu: identyfikator iso(1) identifiedorganization(3) oiw(14) oiwsecsig(3) oiwsecalgorithm(2) 26; 5) kwalifikowany certyfikat zawiera w polu identyfikatora podmiotu subject przynajmniej następujące atrybuty: nazwa kraju, nazwisko, imię(imiona) lub pseudonim, numer seryjny; 6) wykorzystany zostanie certyfikat kwalifikowany; 7) formaty, o których mowa w pkt 1, zawierają w szczególności: a) dla pkt 1 lit. a parametry identyfikujące jednoznacznie certyfikat kwalifikowany podmiotu podpisującego (tj. nazwa wystawcy certyfikatu i jego numer seryjny oraz wartość skrótu SHA-1 z certyfikatu), który musi zostać użyty podczas weryfikacji podpisu, są umieszczone w atrybucie podpisanym, którego specyfikacja techniczna jest określona poprzez następujący znacznik: SigningCertificate oraz treść kwalifikowanego certyfikatu X.509 jest umieszczona w elemencie ds:x509data, zawartym w elemencie Keylnfo, b) dla pkt 1 lit. b jako podpisany atrybut, certyfikat podpisującego, na który składa się treść kwalifikowanego certyfikatu X.509, służącego do weryfikacji bezpiecznego podpisu elektronicznego osoby przekazującej księgę. 16

NOWOŚĆ NA POLSKIM RYNKU Unikalna forma i jakość prezentowanych porad! Publikacja pełna jest przejrzystych instrukcji, przykładów i praktycznych porad. Dzięki temu wszystkie wskazówki do wykonywania swojej pracy dostajesz widoczne jak na dłoni, proste i gotowe do zastosowania w praktyce. Każde zagadnienie jest omawiane na przykładzie przekonaj się, że nawet najbardziej skomplikowane przepisy mogą być proste w zastosowaniu! ZAMÓW ZA DARMO NA PRÓBĘ PUBLIKACJĘ AKTUALNOŚCI KSIĘGOWE W KAŻDYM NUMERZE: Kompleksowe omówienie zagadnień krok po kroku Porady ekspertów-praktyków, zaprezentowane na przykładach Komentarze ekspertów do orzecznictwa i interpretacji organów podatkowych Przykłady księgowań Informacje o zmianach w przepisach Wyjaśnienia zagadnień, które budzą wątpliwości w praktyce. ABY OTRZYMAĆ NAJNOWSZY NUMER PUBLIKACJI AKTUALNOŚCI KSIĘGOWE KLIKNIJ I WYPEŁNIJ FORMULARZ NA DOLE STRONY

Więcej ebooków o tematyce finansowo-księgowej: www.fabrykawiedzy.com 1DK0004 ISBN 978-83-269-5021-6