Modelowanie mikrosystemów - laboratorium. Ćwiczenie 1. Modelowanie ugięcia membrany krzemowej modelowanie pracy mikromechanicznego czujnika ciśnienia



Podobne dokumenty
Piezorezystancyjny czujnik ciśnienia: modelowanie membrany krzemowej podstawowego elementu piezorezystancyjnego czujnika ciśnienia

Modelowanie mikrosystemów - laboratorium. Ćwiczenie 1. Modelowanie ugięcia membrany krzemowej modelowanie pracy mikromechanicznego czujnika ciśnienia

Modelowanie mikrosystemów - laboratorium. Ćwiczenie 2. Modelowanie pracy mikromechanicznego pojemnościowego czujnika ciśnienia z membraną typu bossed

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych z metody elementów skończonych w programie ADINA

PROJEKT MES COMSOL MULTIPHYSICS 3.4

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH.

Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych z metody elementów skończonych w programie ADINA

Analiza obciążeń baneru reklamowego za pomocą oprogramowania ADINA-AUI 8.9 (900 węzłów)

Analiza obciążeń baneru reklamowego za pomocą oprogramowania ADINA-AUI 8.9 (900 węzłów)

POLITECHNIKA POZNAŃSKA METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH LABORATORIA

PROJEKT LABORATORIUM MES

Politechnika Poznańska

METODA ELEMENTÓW SKOŃOCZNYCH Projekt

Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych z metody elementów skończonych w programie ADINA

Przeprowadź analizę odkształceń plastycznych części wykonanej z drutu o grubości 1mm dociskanej statycznie do nieodkształcalnej ściany.

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

Politechnika Poznańska. Projekt Metoda Elementów Skończonych

ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY w Szczecinie

Analiza obciążeń belki obustronnie podpartej za pomocą oprogramowania ADINA-AUI 8.9 (900 węzłów)

Projekt. Filip Bojarski, Łukasz Paprocki. Wydział : BMiZ, Kierunek : MiBM, Rok Akademicki : 2014/2015, Semestr : V

Projekt Metoda Elementów Skończonych. COMSOL Multiphysics 3.4

Politechnika Poznańska Metoda elementów skończonych. Projekt

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

Prowadzący: dr hab. Tomasz Stręk, prof. nadz. Wykonali: Adam Wojciechowski Tomasz Pachciński Dawid Walendowski

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH PROJEKT

Politechnika Poznańska. Zakład Mechaniki Technicznej

1.Otwieranie modelu Wybierz opcję Otwórz. W oknie dialogowym przechodzimy do folderu, w którym znajduje się nasz model.

POLITECHNIKA POZNAŃSKA

MEOMSy - laboratorium

Politechnika Poznańska. Metoda Elementów Skończonych

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY w Szczecinie

Politechnika Poznańska

ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY

ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY w Szczecinie

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

Metoda Elementów Skończonych. Projekt: COMSOL Multiphysics 3.4.

PLAN SZKOLEŃ FEMAP. Nasza oferta: Solid Edge najefektywniejszy dostępny obecnie na rynku system CAD klasy mid-range,

Temat: Modelowanie 3D rdzenia wirnika silnika skokowego

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

PLAN SZKOLEŃ Femap. Nasza oferta: Solid Edge najefektywniejszy dostępny obecnie na rynku system CAD klasy mid-range,

Metoda Elementów Skończonych - Laboratorium

dr inż. Cezary Żrodowski Wizualizacja Informacji WETI PG, sem. V, 2015/16 b) Operacja wyciągnięcia obrotowego z dodaniem materiału - uchwyt (1pkt)

dr inż. Cezary Żrodowski Wizualizacja Informacji WETI PG, sem. V, 2015/16

Temat: Modelowanie 3D rdzenia stojana silnika skokowego

ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY w Szczecinie

Nasyp przyrost osiadania w czasie (konsolidacja)

Podczas wykonywania analizy w programie COMSOL, wykorzystywane jest poniższe równanie: 1.2. Dane wejściowe.

AUTOVIEW Katalog sylwetek pojazdów. Instrukcja instalacji i wykorzystania w programach Cyborg Idea. C.A.R. Crash Analyse Ratschbacher GmbH

7. Modelowanie wałka silnika skokowego Aktywować projekt uŝytkownika

Symulacja zamknięcia pojemnika PP tutorial Abaqus 6.5-1

SYMULACJA ZAGADNIEŃ BIOMEDYCZNYCH

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

dr inż. Cezary Żrodowski Wizualizacja Informacji WETI PG, sem. V, 2015/16

Projekt z przedmiotu Metoda Elementów Skończonych

WYDZIAŁ BUDOWY MASZYN I ZARZĄDZANIA POLITECHNIKA POZNAŃSKA. Laboratorium MES projekt

Politechnika Poznańska

Metoda Elementów Skończonych- Laboratorium

Politechnika Poznańska

1.3. Tworzenie obiektów 3D. Rysunek 1.2. Dostępne opcje podręcznego menu dla zaznaczonego obiektu

Uruchomić programu AUI kliknięciem ikony znajdującej się na pulpicie. Zadanie rozwiązać za pomocą systemu ADINA.

Metoda Elementów Skończonych

GRAITEC Advance PowerPack 2016 R2

dr inż. Cezary Żrodowski Wizualizacja Informacji WETI PG, sem. V, 2015/16

Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych Numeryczne metody analizy konstrukcji

Metoda elementów skończonych

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

Studia Podyplomowe Grafika Komputerowa i Techniki Multimedialne, 2017, semestr II Modelowanie 3D - Podstawy druku 3D. Ćwiczenie nr 4.

Łukasz Januszkiewicz Technika antenowa

Metoda Elementów Skończonych

ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY w Szczecinie

Odporny na korozję czujnik ciśnienia dla mikroreaktorów chemicznych

Osiadanie kołowego fundamentu zbiornika

Temat: Kopiowanie katalogów (folderów) i plików pomiędzy oknami

Politechnika Poznańska

Politechnika Poznańska. Zakład Mechaniki Technicznej. Metoda Elementów Skończonych Lab. Wykonali: Marta Majcher. Mateusz Manikowski.

Politechnika Poznańska

POLITECHNIKA POZNAŃSKA. Metoda Elementów Skończonych

Kreślenie drukowanie plotowanie rysunków

Laboratorium Metoda Elementów Skończonych Projekt z wykorzystaniem programu COMSOL Multiphysics 3.4

PROJEKT METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

Informatyka w służbie efektów specjalnych. Część druga

Politechnika Poznańska

CAx integracja REVIT ROBOT.

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

Unity 3D - własny ekran startowy i menu gry

Opis funkcji modułu Konwerter 3D

Temat: Definiowanie zadań, sekwencji i kamer w prezentacji programu Autodesk Inventor

Politechnika Poznańska

Analiza fundamentu na mikropalach

Metoda Elementów Skończonych - Laboratorium

Metoda Elementów Skończonych

AutoPROFIL R 6 Dodatek do opisu programu Współpraca z programem AutoCAD 2004, 2005, LT 2004 i LT 2005

Automatyzacja i robotyzacja procesów technologicznych

Analiza dynamiczna fundamentu blokowego obciążonego wymuszeniem harmonicznym

AutoPROFIL R 6 Dodatek do opisu programu Współpraca z programem AutoCAD 2006 i LT 2006

LABORATORIUM METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

Transkrypt:

Modelowanie mikrosystemów - laboratorium Ćwiczenie 1 Modelowanie ugięcia membrany krzemowej modelowanie pracy mikromechanicznego czujnika ciśnienia Zadania i cel ćwiczenia. Celem ćwiczenia jest dobranie odpowiedniej grubości membrany krzemowej mikromechanicznego czujnika ciśnienia, dla zadanego zakresu ciśnień. Zadaniem wykonującego ćwiczenie jest zaprojektowanie w programie AutoCAD struktury czujnika ciśnienia oraz zamodelowanie pracy tego czujnika (membrany krzemowej) stosując jako parametr grubość membrany krzemowej oraz siłę działającą na tę membranę. Przebieg ćwiczenia. Ćwiczenie składa się z trzech etapów: etap 1 zaprojektowanie struktury czujnika ciśnienia w programie AutoCAD, etap 2 zamodelowanie zaprojektowanej struktury w programie Comsol Multiphysics, etap 3 prezentacja wyników. 1. Projekt AutoCAD. Powszechnie produkowany czujnik ciśnienia (przykład na rysunku poniżej produkcja ITE Warszawa) składa się z części krzemowej osadzonej na słupku szklanym o wysokości 2 mm. W podłożu krzemowym o grubości 380 µm, metodami mikromechanicznymi i mikroelektronicznymi, wytworzono membranę krzemową oraz na jej górnej części rezystory wdyfundowane (piezorezystory) i kontakty elektryczne. Tak przygotowane podłoże łączy się z podłożem szklanym zawierającym szereg przelotowych otworów w procesie bondingu anodowego. W kolejności, połączone podłoże dzieli się na niezależne chipy piezorezystancyjne czujniki ciśnienia o wymiarach (najczęściej) 2,2 x 2,2 mm 2 i wysokości 2,38 mm. Membrana krzemowa ma najczęściej wymiary 1 x 1 mm 2 i grubość dostosowaną do zakresu ciśnień roboczych.

W projekcie AutoCAD mikromechanicznego czujnika ciśnienia należy zatem przyjąć, że: struktura czujnika wykonana jest w podłoży krzemowym o orientacji krystalograficznej (100) stosując mokre anizotropowe trawienie krzemu, powierzchnia membrany wynosi 1,0 x 1,0 mm 2, grubość membrany 50 µm (wartość początkowa do symulacji). Uwaga: Prowadzący może indywidualnie zmienić wymiary membrany krzemowej. 2. Symulacja. Przeprowadzenie poprawnej symulacji wymaga: wybrania odpowiedniego modułu do symulacji, zaimportowania z pliku DXF zaprojektowanej struktury - modelu, określenia materiału, z jakiego zbudowany jest model, określenia warunków brzegowych, zadania odpowiedniej siatki podział modelu na trójkąty (do obliczeń wykorzystywana jest metoda elementów skończonych), umiejętna prezentacja wyników. Zadaniem realizującego ćwiczenie jest wykonanie kilkunastu symulacji gdzie parametrem będzie siła działająca na membranę krzemową przy jej stałej grubości. 3. Prezentacja wyników. Realizujący ćwiczenie przygotowuje zwarty raport, w którym zawarty jest cel ćwiczenia, krótki opis modelowanego obiektu oraz wyniki modelowania w formie obrazów graficznych 2D i 3D, przekrojów i wykresów.

Opis programu COMSOL Multiphisics 1. Wybranie odpowiedniego modułu do symulacji. 1. Uruchom program COMSOL Multiphysics, 2. W oknie dialogowym Model Nawigator, zakładce New, wybierz: Space dimension: 2D Application Modes / MEMS Module / Structural Mechanics / Plane Stress / Static analysis Wybór zatwierdź przyciskiem OK. Po zatwierdzeniu pojawi czyste się okno programu. 2. Importowanie pliku AutoCAD do programu Comsol Multiphisics 2.1. Import pliku. Zaimportuj odpowiedni plik z rozszerzeniem DXF wykorzystując ścieżkę: File / Import / CAD Data From File

2.2. Skalowanie. Zaznacz obiekt. Dopasuj wymiary obiektu (skalowanie) wykorzystując ścieżkę: Draw / Modify / Scale lub przycisk (skrót) menu pionowego, wpisując odpowiednie wartości. Po skalowaniu wykorzystaj funkcję szybkiego dostosowywania wymiarów obiektu do wielkości ekranu (Zoom Extents).

2.3. Rozbijanie obiektu. Zaznacz obiekt. Rozbij obiekt (Split Object) wykorzystując ścieżkę: Draw / Modify / Scale lub przycisk (skrót) menu pionowego.

2.4. Tworzenie obiektu Solid. Zaznacz obiekt. Utwórz obiekt (Solid) wykorzystując ścieżkę: Draw / Coerce To / Solid lub przycisk (skrót) menu pionowego.

3. Zadanie parametrów obiektu i symulacji. 3.1. Przypisanie materiału z jakiego zbudowany jest obiekt. Wybierz opcję Subdomain Settings wykorzystując ścieżkę: Phisics / Sybdomain Settings W oknie dialogowym Subdomain selection zaznacz numer obiektu.

Określ materiał obiektu wybierając go z bazy materiałów.

Wybór zatwierdź przysiskiem Apply a następnie OK. 3.2. Zadanie warunków brzegowych. Wybierz opcję Boundary Settings wykorzystując ścieżkę: Phisics / Boundary Settings W oknie dialogowym Boundary selection zaznacz odpowiednie odcinki. W zakładce Constraint określ warunki brzegowe: Fixed dla odcinków nieruchomych, Free dla odcinków ruchomych, na które nie działa bezpośrednio siła oraz dla odcinków ruchomych, na które siła działa bezpośrednio. W zakładce Load, dla odcinków na które działa siła bezpośrednio, określ wartość tej siły.

3.3. Podział obiektu na trójkąty (meshowanie). Wybierz opcję Mesh wykorzystując przycisk (skrót) menu podstawowego: Zagęść siatkę wykorzystując przycisk (skrót) menu podstawowego: Uwaga: Nie zagęszczaj siatki do przeprowadzenia pierwszej symulacji. Nie zagęszczaj zbytnio siatki w kolejnych próbach, gdyż może to znacząco obciążyć komputer. Podczas symulacji stosuj zawsze tę sama gęstość siatki jednakowe warunki symulacji i otrzymanych wyników.

Jeśli to konieczne, zagęść siatkę lokalnie wykorzystując przycisk (skrót) menu podstawowego: Uwaga: Nie zagęszczaj siatki do przeprowadzenia pierwszej symulacji. Nie zagęszczaj zbytnio siatki w kolejnych próbach, gdyż może to znacząco obciążyć komputer. Podczas symulacji stosuj zawsze tę sama gęstość siatki jednorodność wyników. 3.4. Przeprowadzenie symulacji. Wybierz opcję Bonduary Setteings wykorzystując ścieżkę: Phisics / Bodnuary Settings

3.5. Prezentacja wyników. Wybierz opcję Plot Parameters wykorzystując ścieżkę: Postprocessing / Plot Parameters W zakładce Surface, opcji Prdefined quantities wybierz odpowiedni rodzaj odkształceń lub naprężeń.

Wybór zatwierdź przyciskiem Apply a następnie OK.

Aby zobaczyć kształt pierwotny wybierz opcję Plot Parameters wykorzystując ścieżkę: Postprocessing / Plot Parameters, a następnie w zakładce Deform zaznacz Deformed shape plot

Aby uzyskać efekt animacji wybierz opcję Plot Parameters wykorzystując ścieżkę: Postprocessing / Plot Parameters, a następnie w zakładce Animate ustaw parametry animacji i włącz Start Animation