Świadomość Kryszny w domu

Transkrypt

1 Świadomość Kryszny w domu Życie duchowe, podobnie jak życie materialne, wymaga praktycznego działania. Różnica polega na tym, że czynności materialne wykonujemy dla korzyści własnej lub dla dobra tych, których uważamy za swoich bliskich, czynności duchowe spełniamy z kolei dla korzyści Pana Kryszny zgodnie ze wskazówkami pism świętych pod kierunkiem nauczyciela duchowego. Nie sposób uczynić postępu duchowego bez przestrzegania instrukcji guru należącego do autoryzowanej sukcesji, która wywodzi się od samego Kryszny. Przedstawiony tutaj ogólny zarys ponadczasowych praktyk bhakti-jogi oparty jest na naukach najwybitniejszego nauczyciela i propagatora świadomości Kryszny w naszych czasach, Śri Śrimad A.C. Bhaktivedanty Swamiego Prabhupady, założyciela-acaryi Międzynarodowego Towarzystwa Świadomości Kryszny [ISKCON, skrót angielskiej nazwy ruchu przyp. tłum.]. Celem wiedzy duchowej jest zbliżenie nas do Boga, czyli do Kryszny. W Bhagavad-gicie (18.55) Najwyższy Pan mówi: bhaktya mam abhijanati. "Poznać Mnie można tylko dzięki służbie oddania". Wiedza umożliwia nam podjęcie właściwego działania. Sama teoria ma niewielką wartość. Przeznaczeniem wiedzy duchowej jest kierowanie nami we wszystkich aspektach życia, powinniśmy więc ułożyć je w taki sposób, byśmy mogli stosować się do nauk Kryszny na tyle, na ile to możliwe. Należy próbować dać z siebie wszystko, a nie ograniczać się do tego, co jest dla nas wygodne. Wówczas będziemy mogli wznieść się do transcendentalnego stanu bycia świadomym Kryszny nawet wtedy, gdy mieszkamy z dala od świątyni. Intonowanie mantry Hare Kryszna Pierwszą zasadą w służbie oddania jest intonowanie maha-mantry Hare Kryszna: Hare Kryszna, Hare Kryszna, Kryszna Kryszna, Hare Hare Hare Rama, Hare Rama, Rama Rama, Hare Hare Można intonować te święte imiona Pana zawsze i wszędzie, ale najlepiej robić to regularnie, o stałej porze. Najbardziej korzystne są wczesne godziny ranne. Intonuje się na dwa sposoby. Pierwszy to śpiewanie mantry w grupie, co nazywa się kirtanem. Drugi indywidualne powtarzanie mantry, co określane jest mianem japa (dosłownie: "mówić po cichu"). Powinniśmy skoncentrować się na słuchaniu świętych imion, wymawiać je wyraźnie i z uwagą. Jeśli umysł zacznie gdzieś "wędrować ", należy sprowadzić go z powrotem. Intonowanie jest modlitwą do Kryszny, która znaczy: "O energio Pana [Hare], wszechatrakcyjny Panie [Kryszna], Najwyższy Podmiocie Radości [Rama], proszę, zaangażuj mnie w służbę dla Ciebie". Z im większą uwagą i szczerością powtarzamy te imiona Boga, tym większy uczynimy postęp w życiu duchowym. Bóg jest wszechpotężny i wszechmiłosierny. Łaskawie sprawił, że intonowanie Jego świętych imion, które wyposażył we wszystkie swe moce, jest bardzo łatwe. Nie ma różnicy między imionami Boga a Nim samym. Oznacza to, że gdy powtarzamy święte imiona Kryszny i Ramy, znajdujemy się w bezpośrednim towarzystwie Boga i oczyszczamy się. Powinniśmy więc zawsze intonować z czcią i oddaniem.

2 Kiedy intonujemy sami, najlepiej robić to na koralach medytacyjnych (które można nabyć w świątyni pod jednym z adresów podanych na początku tej książki). Nie tylko ułatwi to skupienie uwagi na świętym imieniu, ale pomoże również w liczeniu, ile razy dziennie wypowiadamy mantrę. Każdy sznur składa się ze 108 małych korali i jednego dużego, który stanowi "główkę". Rozpoczynamy na koralu sąsiadującym z "główką" i łagodnie obracamy go między kciukiem a palcem środkowym prawej ręki, wypowiadając całą mantrę Hare Kryszna. Następnie robimy to samo na kolejnym koralu. W ten sposób powtarzamy mantrę na każdym ze 108 korali, aż dojdziemy do "główki". To liczone jest jako jedna runda. Potem, bez mantrowania na "główce", odwracamy korale i zaczynamy drugą rundę od korala, na którym intonowaliśmy ostatnią mantrę. Inicjowani bhaktowie obiecują mistrzowi duchowemu, że będą codziennie powtarzać co najmniej szesnaście rund mantry Hare Kryszna. Choćbyś był w stanie mantrować tylko jedną rundę dziennie, postaraj się robić to regularnie. Gdy czujesz, że możesz mantrować więcej, zwiększ liczbę rund i nigdy nie schodź poniżej tej liczby Możesz powtarzać więcej rund, niż sobie ustaliłeś, lecz nie mniej. (Pamiętaj, że korale są uświęcone i nie powinny dotykać ziemi czy być trzymane w nieczystym miejscu. Najlepiej nosić je w specjalnym woreczku.) Ustawienie ołtarza Z pewnością przekonasz się, że kirtan i intonowanie na koralach dają najlepsze rezultaty, gdy wykonuje się je przed ołtarzem. Kryszna i Jego czyści bhaktowie są tak łaskawi, że możemy Ich wielbić za pośrednictwem zdjęć czy obrazków, na których są przedstawieni. Obowiązuje tu podobna zasada jak przy wysyłaniu listu: nie można wysłać listu wrzucając go do jakiejkolwiek skrzynki; należy umieścić go w skrzynce autoryzowanej przez pocztę. Nie możemy czcić fikcyjnego wizerunku Boga, ale możemy czcić autoryzowany Jego obraz i wówczas Kryszna zaakceptuje nasze czczenie. Ustawienie w domu ołtarza jest równoznaczne z uznaniem Pana i Jego czystych bhaktów za najbardziej szanowanych gości. Gdzie powinniśmy ustawić ołtarz? A gdzie posadziłbyś gościa? Najlepiej w czystym, dobrze oświetlonym i wolnym od domowych zakłóceń miejscu. Obrazek przedstawiający Krysznę może stać na wiszącej na ścianie półce, na obramowaniu kominka, na stojącym w rogu pokoju stole czy też na półce z książkami. Gdy usadowisz już gościa, nie ignorujesz go; dla siebie również znajdziesz odpowiednie miejsce. Nie umieszczaj więc ołtarza w miejscu niedostępnym. Co powinno znajdować się na ołtarzu? Oto jego podstawowe elementy: 1. Zdjęcie Śrila Prabhupady. 2. Obrazek Pana Caitanyi i Jego towarzyszy. 3. Obrazek Śri Śri Radhy i Kryszny. Dodatkowo możesz przykryć ołtarz materiałem i postawić na nim kubeczki na wodę (jeden przed każdym obrazkiem). Możesz też mieć świecznik, specjalny talerz do ofiarowywania pożywienia, mały dzwoneczek, kadzidła, podstawkę na kadzidła i świeże kwiaty, które można postawić w wazonach albo po prostu położyć przed każdym z obrazków Jeśli chciałbyś wprowadzić wyższy standard czczenia Bóstw, zapytaj o to któregoś z bhaktów ISKCON-u lub napisz na adres świątyni. Pierwszą osobą, którą czcimy na ołtarzu, jest mistrz duchowy Nie jest on jednak Bogiem, lecz Jego najdroższym sługą i dlatego Pan obdarzył go szczególną mocą. Mistrz duchowy jest ogniwem łączącym ucznia z Bogiem i uczy go procesu bhakti-jogi. To ambasador Boga w świecie materialnym. Ambasadora traktuje się z szacunkiem należnym prezydentowi, a jego słowa są równie autorytatywne jak słowa prezydenta. Na podobnej zasadzie powinniśmy czcić mistrza duchowego tak samo, jak czcilibyśmy Boga i szanować jego słowa jak słowa samego Boga.

3 Istnieją zasadniczo dwa rodzaje guru: instruujący oraz inicjujący. Każdy, kto podejmuje proces bhaktijogi dzięki kontaktowi z ISKCON-em, ma ogromny dług wdzięczności wobec Śrila Prabhupady. Zanim w roku 1965 opuścił on Indie, aby propagować świadomość Kryszny, prawie nikt oprócz Hindusów nie wiedział o czystej służbie oddania dla Kryszny Dlatego każdy, kto dowiedział się o tym procesie z książek Śrila Prabhupady, z czasopisma Back to Godhead, z jego kaset czy dzięki kontaktowi z jego zwolennikami, powinien okazywać mu szacunek. Jako założyciel i duchowy przywódca Międzynarodowego Towarzystwa Świadomości Kryszny, jest on instruującym guru dla nas wszystkich. W miarę czynienia postępu w bhakti-jodze możesz w końcu zapragnąć przyjąć inicjację. Przed odejściem z tego świata Śrila Prabhupada autoryzował system, w oparciu o który kwalifikowani bhaktowie kontynuują jego pracę i inicjują uczniów. Obecnie jest w ISKCON-ie wielu mistrzów duchowych. Jeśli chcesz dowiedzieć się, jak można się z nimi skontaktować, by uzyskać duchowe przewodnictwo, spytaj bhaktę z najbliższej świątyni lub napisz do jednej ze świątyń wymienionych na początku książki. Drugim obrazkiem na ołtarzu powinien być wizerunek panca-tattvy, czyli Pana Caitanyi i Jego czterech głównych towarzyszy. Caitanya Mahaprabhu to inkarnacja Kryszny, który zstąpił w erze nowożytnej jako swój wielbiciel, aby nauczyć nas, jak podporządkować się Bogu dzięki intonowaniu Jego świętych imion i wykonywaniu innych czynności składających się na proces bhakti-jogi. Pan Caitanya jest najbardziej miłosierną inkarnacją. Sprawił On, że każdy z łatwością może osiągnąć miłość do Boga, jeśli intonuje mantrę Hare Kryszna. Na ołtarzu stawia się też obrazek Najwyższego Pana Śri Kryszny z Jego wieczną towarzyszką, Śrimati Radharani. Śrimati Radharani to duchowa moc Kryszny. Jest Ona uosobieniem służby oddania i bhaktowie zawsze przyjmują w Niej schronienie, aby nauczyć się, jak służyć Krysznie. W jaki sposób ustawić obrazki? Z lewej strony powinno stać zdjęcie Śrila Prabhupady, z prawej obrazek Pana Caitanyi i Jego towarzyszy, a w środku, nieco z tyłu, na małym podwyższeniu obrazek Radhy i Kryszny. Jeśli to możliwe, powinien on być trochę większy od dwóch pozostałych. Można go też powiesić na ścianie, trochę wyżej niż stojące obrazki. Ołtarz sprząta się codziennie rano. Przy wielbieniu Bóstw czystość jest zasadniczym wymogiem. Nie zaniedbałbyś przecież sprzątania pokoju ważnego gościa, a zrobienie w domu ołtarza jest równoznaczne z zaproszeniem Kryszny i Jego czystych wielbicieli. Jeśli masz naczynka z wodą, to codziennie je przepłucz i napełnij świeżą wodą. Kwiaty w wazonach należy zmieniać, gdy tylko zaczną więdnąć, a jeśli po ofiarowaniu kładziesz je przed zdjęciami, zmieniaj je codziennie. Przynajmniej raz dziennie ofiarowuje się kadzidło. Prasadam: Jak jeść w sposób duchowy Dzięki swym duchowym i niepojętym energiom Kryszna może przemienić materię w ducha. Żelazny pręt umieszczony w ogniu w krótkim czasie rozgrzewa się do czerwoności i nabiera cech ognia. W ten sam sposób pożywienie, które z miłością i oddaniem przygotujemy dla Kryszny i ofiarujemy Mu, zostaje całkowicie uduchowione. Takie pożywienie nazywa się prasadam, co znaczy "łaska Pana". Jedzenie prasadam jest bardzo ważnym elementem bhakti-jogi. Praktykowanie innych rodzajów jogi wymaga sztucznego kontrolowania zmysłów, ale bhakti-jogin może zająć je różnorodnymi i przyjemnymi czynnościami duchowymi, takimi jak np. smakowanie wybornych potraw ofiarowanych Krysznie. Tym sposobem zostają one stopniowo uduchowione. Pan Caitanya powiedział o prasadam: "Wszyscy już wcześniej kosztowali tych potraw. Teraz jednak, gdy zostały one przygotowane dla Kryszny i ofiarowane Mu z miłością i oddaniem, nabrały nadzwyczajnych smaków i zapachów. Spróbujcie ich tylko, a zobaczycie, że jest to coś zupełnie innego!

4 Pomijając już smak, sam zapach sprawia przyjemność umysłowi i wąchając je zapominamy o wszelkich innych zapachach. Możemy więc zrozumieć, że duchowy nektar ust Kryszny musiał dotknąć tych zwykłych potraw i użyczyć im swych transcendentalnych cech". Jedzenie pożywienia ofiarowanego wcześniej Krysznie jest doskonałością wegetarianizmu. Samo bycie wegetarianinem nie wystarcza; niektóre zwierzęta też są wegetarianami. Gdy jednak wzniesiemy się na poziom wyższy niż wegetarianizm i będziemy jedli tylko prasadam, jedzenie pomoże nam w osiągnięciu celu ludzkiego życia w rozbudzeniu oryginalnego związku duszy z Bogiem. W Bhagavad-gicie Pan Kryszna mówi, że ten, kto spożywa pokarm, który nie został najpierw ofiarowany Bogu, będzie cierpiał z powodu następstw karmy. Jak przygotowywać i ofiarowywać pożywienie Zanim kupimy produkty, z których później przygotujemy pożywienie, musimy wiedzieć, co możemy ofiarować, a czego nie. Mówi o tym Pan Kryszna w pismach wedyjskich. Przyjmuje On potrawy z warzyw, produktów mlecznych, owoców, orzechów i ziarna. Nie można ofiarowywać Mu mięsa, ryb i jajek. Zabronione są także niektóre produkty wegetariańskie, jak np. czosnek i cebula. (Zastąpić je może asafetida, dostępna w niektórych sklepach). To samo dotyczy kawy czy herbaty z zawartością kofeiny. Jeśli lubisz te napoje, to używaj kawy bezkofeinowej oraz herbat ziołowych lub owocowych. Robiąc zakupy bądź świadom tego, że niektóre produkty mogą zawierać mięso, ryby czy jajka pod różnymi postaciami. Stąd też zanim dokonasz zakupu jakiegoś produktu, uważnie zapoznaj się z jego składem. Na przykład niektóre jogurty i śmietany zawierają żelatynę; którą otrzymuje się z rogów, kopyt i kości zabitych zwierząt. Upewnij się też, że ser, który kupujesz, nie zawiera podpuszczki (enzymu uzyskiwanego z żołądków zabitych cieląt). Jeśli nie możesz tego sprawdzić, zachowaj ostrożność. Dobrym rozwiązaniem byłoby robienie sera samemu. Należy unikać pożywienia, które przygotowane było przez niebhaktów. Subtelne prawa natury działają w taki sposób, że nie tylko czynności kucharza podczas gotowania, ale także stan jego świadomości wpływają na jedzenie, które przygotowuje. Tak więc za pośrednictwem pożywienia kucharz wywiera wpływ na twoją świadomość. Działa to na podobnej zasadzie, jak w przypadku artysty, który poprzez swe dzieło wpływa na widza. Jeśli zatem spożywasz pokarm przygotowany przez niebhaktę, np. pracownika jakiegoś zakładu gastronomicznego, to z pewnością wchłoniesz pewną dozę materializmu i karmy. Dlatego w miarę możliwości należy używać jedynie świeżych, jak najmniej przetworzonych, naturalnych produktów. Przy gotowaniu najważniejsza jest czystość. Nie można ofiarować Bogu czegoś, co nie jest czyste. Stąd też wymóg utrzymywania w kuchni wzorowego porządku. Zanim wejdziesz do kuchni, zawsze dokładnie umyj ręce. Nie próbuj potraw, które gotujesz, jako że przyrządzasz posiłek dla przyjemności Kryszny, a nie dla siebie. Niewielką ilość każdej z ugotowanych potraw nałóż na talerz czy tacę przeznaczone specjalnie dla Kryszny; nikt oprócz Pana nie powinien jeść z tych talerzy. Najprostszym sposobem ofiarowania pożywienia jest po prostu modlenie się: "Panie, przyjmij, proszę, to pożywienie" i trzykrotne powtórzenie następujących mantr (w trakcie dzwoni się dzwoneczkiem): 1. Modlitwa do Śrila Prabhupady: nama om visnu-padaya krsna-presthaya bhu-tale śrimate bhaktivedanta-svamin iti namine namas te sarasvate deve gaura-vani-pracarine nirviśesa-śunyavadi-paścatya-deśa-tarine

5 "Kłaniam się z szacunkiem Śri Śrimad A.C. Bhaktivedancie Swamiemu Prabhupadzie, który jest bardzo drogi Panu Krysznie, ponieważ przyjął schronienie u Jego lotosowych stóp. Składam pokłon tobie, mistrzu duchowy, sługo Bhaktisiddhanty Sarasvati Goswamiego. Łaskawie szerzysz misję Caitanyadevy i wyzwalasz zachodnie kraje przesiąknięte impersonalizmem i filozofią pustki". 2. Modlitwa do Pana Caitanyi: namo maha-vadanyaya krsna-prema-pradaya te krsnaya krsna-caitanya-namne gaura-tvise namah "O najbardziej wspaniałomyślna inkarnacjo! Ty jesteś samym Kryszną, który pojawił się jako Śri Kryszna Caitanya Mahaprabhu. Masz złotawy kolor Śrimati Radharani i wszędzie rozdajesz miłość do Kryszny. Z szacunkiem kłaniam się Tobie" 3. Modlitwa do Pana Kryszny: namo brahmanya-devaya go-brahmana-hitaya ca jagad-dhitaya krsnaya govindaya namo namah "Kłaniam się z szacunkiem Panu Krysznie, który jest Bóstwem wielbionym przez wszystkich braminów, który jest życzliwy krowom i braminom, i który jest dobroczyńcą całego świata. Składam pokłon Bogu, Najwyższej Osobie, znanemu jako Kryszna i Govinda". Pamiętaj, że prawdziwym celem przygotowania i ofiarowania Panu pożywienia jest okazanie Mu oddania i wdzięczności. Kryszna przyjmuje twoje oddanie, a nie fizyczne składniki, które ofiarowujesz. Bóg jest kompletny sam w sobie niczego nie potrzebuje ale ponieważ jest niezwykle łaskawy, pozwala nam ofiarować sobie pożywienie, abyśmy mogli rozbudzić w swym sercu miłość do Niego. Po trzykrotnym powtórzeniu każdej z tych modlitw odczekaj przynajmniej pięć minut, aby pozwolić Krysznie przyjąć to, co dla Niego przygotowałeś. Ofiarowanie zakończ modlitwą do Śrila Prabhupady. Następnie przełóż potrawy z talerza Kryszny i umyj naczynia oraz sztućce, których użyłeś do ofiarowania. Teraz ty i twoi goście możecie zasiąść do prasadam. Spróbuj docenić duchową wartość pożywienia. Pamiętaj, że ponieważ Kryszna je przyjął, nie jest ono różne od Niego, tak więc gdy je spożywasz, oczyszczasz się. Za sprawą łaski Pana to, co ofiarowujesz na ołtarzu, staje się prasadam. Kwiaty, kadzidło, woda, pożywienie wszystko, co ofiarowujesz Panu dla Jego przyjemności zostaje uduchowione. Powinieneś zatem nie tylko traktować ofiarowane składniki z najgłębszym szacunkiem, ale także rozdawać je innym. Rozdawanie prasadam jest istotną częścią procesu czczenia Bóstw. Codzienne życie: cztery zasady Kto naprawdę chce czynić postęp w świadomości Kryszny, musi unikać następujących czterech grzesznych czynności: 1. Jedzenia mięsa, ryb i jajek. Pożywienie to przesiąknięte jest pasją i ignorancją, dlatego też nie można ofiarować go Panu. Osoba jedząca te rzeczy bierze udział w zadawaniu gwałtu bezradnym zwierzętom i w ten sposób zatrzymuje swój postęp duchowy. 2. Hazardu. Hazard w nieunikniony sposób wywołuje w nas niepokój oraz zwiększa chciwość, zazdrość i gniew.

6 3. Stosowania środków odurzających i używek. Narkotyki, alkohol, papierosy, a także napoje i inne produkty spożywcze zawierające kofeinę otępiają umysł, nadmiernie pobudzają zmysły i uniemożliwiają zrozumienie czy przestrzeganie zasad bhakti-jogi. 4. Nielegalnego seksu. Dotyczy to wszelkich stosunków seksualnych poza małżeństwem, jak również w małżeństwie, jeśli nie mają na celu prokreacji. Uprawianie seksu dla przyjemności zmusza do utożsamiania się z ciałem i trzyma z dala od świadomości Kryszny. Pisma objawione mówią, że seks jest najpotężniejszą z sił, które wiążą nas w świecie materialnym. Osoba pragnąca postępu w świadomości Kryszny powinna zminimalizować życie seksualne lub całkowicie je porzucić. Pełnienie praktycznej służby oddania Każdy musi wykonywać jakąś pracę, ale jeśli pracuje tylko dla siebie, dotkną go następstwa tego działania. Pan mówi w Bhagavad-gicie (3.9): "Pracę należy wykonywać jako ofiarę dla Visnu (Kryszny). W przeciwnym razie przywiązuje nas ona do świata materialnego". Nie musisz zmieniać zawodu chyba że pracując wykonujesz jakieś grzeszne czynności, jak to jest w przypadku rzeźnika czy kelnera. Jeśli jesteś pisarzem, pisz dla Kryszny; jeśli jesteś artystą, twórz dla Kryszny; jeśli pracujesz jako sekretarz czy sekretarka, pisz na maszynie dla Kryszny. Gdy masz wolny czas, możesz pomagać w świątyni. Możesz również ofiarować część owoców swej pracy, oddając pewien procent zarobków świątyni, aby pomóc w jej utrzymaniu i w propagowaniu świadomości Kryszny. Niektórzy bhaktowie mieszkający poza świątynią kupują książki traktujące o świadomości Kryszny i rozprowadzają je wśród przyjaciół i znajomych, lub też wykonują różne prace w świątyni. Bhaktowie często spotykają się w domach, gdzie śpiewają, czczą Bóstwa i studiują książki. Skontaktuj się z najbliższą świątynią, aby dowiedzieć się, czy są takie programy w pobliżu twego miejsca zamieszkania. Dodatkowe zasady służby oddania W służbie oddania istnieje wiele innych praktyk, które pomagają w rozwijaniu świadomości Kryszny. Poniżej wymieniamy dwie szczególnie istotne: Studiowanie literatury. Śrila Prabhupada poświęcił sporo czasu na tłumaczenie i objaśnianie książek, np. Śrimad-Bhagavatam i Bhagavad-gity. Słuchanie (lub też czytanie) słów samozrealizowanego nauczyciela jest podstawową zasadą życia duchowego. Przeznacz zatem codziennie trochę czasu na czytanie książek Śrila Prabhupady. Przebywanie w towarzystwie bhaktów. Ruch Hare Kryszna został założony przez Śrila Prabhupadę po to, by dać ludziom możliwość obcowania z wielbicielami Pana. Jest to najlepszy sposób na rozwinięcie wiary w proces świadomości Kryszny i nabranie entuzjazmu w służbie oddania. I na odwrót utrzymywanie zażyłych stosunków z niewielbicielami spowalnia postęp duchowy. Staraj się więc odwiedzać najbliższy ośrodek ruchu tak często, jak to możliwe. Podsumowanie Piękno świadomości Kryszny polega na tym, że możesz jej wziąć tyle, na ile jesteś gotowy. Sam Kryszna obiecuje w Bhagavad-gicie (2.40): "Wysiłek ten nie pójdzie na marne, a mały postęp na tej ścieżce chroni od największego niebezpieczeństwa". Zastosuj więc świadomość Kryszny w codziennym życiu, a z pewnością odniesiesz korzyść. Hare Kryszna!