OPIS DANYCH WEJŚCIOWYCH I WYJŚCIOWYCH PROGRAMU FPEtool: Program FPETool zestawia kilka modułów użytkowych w następujące kategorie:

Transkrypt

1 OPIS DANYCH WEJŚCIOWYCH I WYJŚCIOWYCH PROGRAMU FPEtool: Program FPETool zestawia kilka modułów użytkowych w następujące kategorie: A. USTAWIENIA PROGRAMU procedury użytkowe, użytkownik może ustawiać cele programowe, ukierunkowanie źródeł, zmieniać jednostki operacyjne a nawet kolorystykę. Program pozwala na stworzenie kilku plików danych, na podstawie których będą prowadzone obliczenia a także zmianę ścieżki docelowej gdzie profile będą zapisywane. Także pozwala na zmianę jednostek z angielskich na metryczne. Odczytaj/Zapisz stworzony plik danych, Widok/Edycja ścieżek pliku danych, Widok/Edycja pliku danych, Jednostki/Metryki danych. Brak.

2 B. FORMY POŻARU moduł programu dotyczący przeważnie rozwiązywania problemów jednoparametrowych, np. Jak długo 50 osób będzie się ewakuowało z 7. piętra na zewnątrz konkretnego budynku? lub Kiedy zacznie się spalać dany materiał palny?. Wybrane dane: Powierzchnia podłogi A floor [m 2 ], Pojemność cieplna otaczającego powietrza c p, [kj/(kg* K)], Przyspieszenie ziemskie g [m/s 2 ], Ciepło spalania H c [kj/kg*k], Długość charakterystyczna L c [m], Masa najniższej warstwy powietrza m [kg], Masa powietrza opuszczającego pomieszczenie na poziomie najniższej warstwy m exit [kg/s], Masa powietrza opuszczającego pomieszczenie przy suficie m plume [kg/s], Bezwzględna szybkość wydzielania się ciepła Q/Q 0, Szybkość wydzielania się ciepła wskutek pożaru Q [kw], Wartość początkowa szybkości wydzielania się ciepła wskutek pożaru Q 0 [kw], Sztuczna zmienna integracji s, Czas symulacji t [s], Czas charakterystyczny t c [1s], Temperatura dymu T [K], Temperatura otoczenia T [K], Wysokość z [m],

3 Różnica wysokości między granicą dymu a najniższym elementem materiału palnego z intf [m], Wysokość płomieni od poziomu podłogi z fire [m], Wysokość przestrzeni nad płomieniami z ceil [m], Stosunek strat energii pochłoniętej na konwekcję do powierzchni barier konstrukcyjnych pomieszczenia λ c, Stosunek wzrostu bieżącej emisji ciepła do energii promieniowania λ r, Gęstość otaczającego powietrza ρ [1,2 kg/m 3 ], Czas bezwzględny τ [t/t characteristic ], Wysokość bezwzględna ϛ [z/l c ], Temperatura względna ϕ [T/T ], Sprawność spalania Χ A. B.1. Przykład obliczeń prowadzonych na bazie pierwszego submodelu ASETBX. FPEtool jest dwu strefowym modelem, który symuluje efekty przed i po rozgorzeniu oraz określa wycieki (masy, gazów i paliwa) poza pomieszczenie, w którym powstał pożar. Program ten opary o analityczny model wypełnienia pojedynczego pomieszczenia produktami pirolizy opracowanym przez E. E. Zukoski w pracy Development of a Stratified Ceiling Layer in the Early Stages of a Closed-Room Fire. Podstawowym założeniem tego modelu jest fakt, że pokój jest zamknięty z wyjątkiem małych otworów, które znajdują się na poziomie podłogi bądź sufitu. Aczkolwiek te otwory są na tyle duże, że utrzymują w pomieszczeniu niezmienne ciśnienie. Gazy pożarowe gromadzą się pod sufitem a model Zukoskiego przewiduje wzrost bądź grubość warstwy pod sufitowej w funkcji czasu. Algorytm kolumny konwekcyjnej. Program zakłada, że kolumna konwekcyjna jest osiowo symetryczna oraz zdolna jest do zasysania powietrza na całej swojej powierzchni oraz jej źródłem jest punkt. Góra część kolumny jest rozpatrywana jako turbulentna poza przypadkiem, gdzie źródło jest bardzo małe i się tli. Dwie zależności służą do określenia kolumny konwekcyjnej. Pierwsza odnosi się do obszaru powyżej granicy spalania a druga odnosi się do obszaru poniżej granicy spalania. Granica spalania określana jest wzorem: z l o 2 / Q c z (1) Gdzie: zl - jest wysokością powyżej granicy spalania, gdzie T 500 zo - jest wysokością wirtualnego źródła może być poniżej lub powyżej granicy spalania (m) C

4 Q c - jest konwekcyjną szybkością uwalniania ciepła do kolumny (kw) Umiejscowienie źródła jest bardziej narzędziem komputerowym niż fizycznym. Z racji, że kolumna powstaje z źródła punktowego, należało prowadzić korektę odnoszącą się do realnego źródła kolumny poprzez określenie z o. Może ono znajdować się poniżej lub powyżej powierzchni ognia. Dla normalnych warunków atmosferycznych oraz materiałów palnych, które spalają się tylko powierzchniowo, zo wyznacza się za pomocą wzoru: Gdzie: D - jest efektywna średnicą źródła ognia (m) 2/5 z o 1.02D 0.083Q (2) Q - całkowita szybkość uwalniania ciepła przez źródło (kw) FPEtool używa następującej metody do obliczenia efektywnej średnicy źródła ognia: Gdzie: D f 1/ 2 (3) 2( II m m f ) m - strumień masy (kg/s) f II m f - strumień masy na jednostkę powierzchni (kg/s m2). Wielkość ta jest wielkością domyślną określoną na podstawie strumienia masy drewna potrzebnego do wyprodukowania 1135 kw/m2 energii. Dla poziomów wewnątrz kolumny konwekcyjnej, które są większe bądź równe z l albo poziomów powyżej płomieni, przepływ masy powietrza obliczany jest za pomocą równania: Gdzie: 1/ 3 2 / 3 c o c o 5/ 3 5 / 3 m 0.071Q ( z z ) [ Q ( z z ) ](4) m - masa powietrza zassanego do kolumny (kg/s)

5 Q c - konwekcyjna szybkość uwalniania ciepła do kolumny (kw) z - odległość między wysokością granicy spalania do dolnej granicy warstwy dymu (m) Dla poziomów mniejszych niż z l równanie przyjmuje postać: z m Q c (5) 0.166Q z 2 / 5 c Równanie 5 ogranicza się do pożarów rozlewisk lub pożarów powierzchni rozległych horyzontalnie. Stosunek strat energii pochłoniętej na konwekcję do powierzchni barier konstrukcyjnych pomieszczenia λ c, Stosunek wzrostu bieżącej emisji ciepła do energii promieniowania λ r, Wysokość płomieni [m], Wysokość przestrzeni nad płomieniami [m], Powierzchnia pomieszczenia [m 2 ], Skok czasowy [s]. Temperatura dymu jako funkcja czasu T[t], Wysokość dolnej granicy obłoku dymu [m], Gęstość obciążenia ogniowego Q, Wykresy temperatury w funkcji czasu, wysokości dolnej granicy obłoku dymu w funkcji czasu oraz gęstości obciążenia ogniowego w funkcji czasu. o

6 B.2. Temperatura dymu w atrium Odległość między miejscem powstawania dymu a wysokością interesującą badacza [m], Gęstość obciążenia ogniowego Q [kw]. Temperatura na wysokości dymu, Największa możliwa gęstość obciążenia ogniowego.

7 B.3. Statyczna (graniczna) wysokość gazu /charakterystyczna wysokość obłoku, warunkowana gęstościami i różnicą temp. sąsiadujących gazów/ Temperatura dymu T h [ o C], Grubość ciepłej warstwy powietrza z [m]. Różnica ciśnień między warstwami dumy oraz ciepłego powietrza P [Pa lub ciśnienie słupa wody].

8 B.4. Temperatura Strumieni podsufitowych Algorytm strumieni sufitowych. Program FPETool przewiduje zwłokę jaka jest potrzebna do zadziałania urządzenia tryskaczowego. FPETool wykorzystuje model DETACT- QS do obliczenia tego czasu jednak zależności między tym submodelem a prędkościami strumieni ściennych opracował R. L Alpert. w pracy Calculation of Response Time of Ceiling-Mounted Fire Detectors. Alpert założył, że pożar znajduje się pod gładką, poziomą, nieograniczonym sufitem oraz kolumna konwekcyjna zasysa powietrze o temperaturze otoczenia. Zależności dla maksymalnej temperatury strumieni sufitowych podzielona jest na dwie strefy: T max 2 / Q r To dla (6) 5 / 3 H H

9 T max Q 2 / ( ) T r r o dla (7) H H Gdzie: Tmax - maksymalna temperatura gazu w strumieniu sufitowym ( C ) To - początkowa temperatura gazu ( C ) Q - całkowita szybkość uwalniania ciepła przez źródło pożaru (kw) H - odległość między powierzchnią materiału palnego a sufitem (m) r - promień pomiędzy tryskaczem a osią pionową pożaru (m) Zależności między prędkościami strumieni sufitowych także jest podzielona na dwie strefy: Q 1/ 3 r 0.946( ) dla H H (8) Gdzie: 1/ 3 1/ H r dla (9) 5 / 6 r H - maksymalna prędkość strumienia sufitowego (m/s) Q Wzory 6 i 7 są niezależne od promienia i odnoszą się do temperatury w kolumnie konwecyjnej a strumienie sufitowe obliczane są powyżej źródła pożaru. Równania 7 i 9 odnoszą się do stref poza kolumną konwekcyjną. K współczynnik warunkowany umiejscowieniem źródła ognia (1 źródło w środku pomieszczenia, 2 źródło przy ścianie, 4 źródło w rogu pomieszczenia), Powierzchnia sufitu A [m 2 ], Odległość między punktem bezpośrednio nad źródłem ognia a rozpatrywanym miejscem na suficie (promień promieniowania) r [m], Temperatura początkowa T [ o C], Maksymalna gęstość obciążenia ogniowego Q max [kw].

10 Temperatura podsufitowej warstwy dymu T gas jet [ o C], na wysokości z i w promieniu r od źródła ognia, Czas t, po którym podsufitowa warstwa dymu może przeszkadzać w swobodnym rozprzestrzenianiu się kolumny konwekcyjnej. B.5. Temperatura kolumny konwekcyjnej K współczynnik warunkowany umiejscowieniem źródła ognia (1 źródło w środku pomieszczenia, 2 źródło przy ścianie, 4 źródło w rogu pomieszczenia), Temperatura początkowa T [ o C], Wolna przestrzeń między płomieniami a sufitem z [m], Powierzchnia sufitu A [m 2 ], Maksymalna gęstość obciążenia ogniowego Q max [kw]. Odległość między punktem bezpośrednio nad źródłem ognia a rozpatrywanym miejscem na suficie (promień promieniowania) r [m], Temperatura kolumny konwekcyjnej T plume [ o C], Czas t, po którym kolumna konwekcyjna może oddziaływać na pozostałą przestrzeń.

11 B.6. Czas ewakuacji Prędkość poruszania się po drogach ewakuacyjnych (m/min), Prędkość poruszania się po pionowych drogach ewakuacyjnych (osoba/min/m rzeczywistej szerokości drogi ewakuacyjnej), Strumień ewakuowanych w odniesieniu do drzwi ewakuacyjnych (osoba/min/szerokość drzwi), Strumień ewakuowanych w odniesieniu do klatki schodowej(osoba/min/m rzeczywistej szerokości drogi ewakuacyjnej), Liczba ewakuowanych, Możliwość określenia sprawności/niepełnosprawności ewakuowanych ze zmianą ich prędkości poruszania się, Prędkość najwolniejszego ewakuowanego, Szerokość drzwi ewakuacyjnych [m], Całkowita długość dróg ewakuacyjnych w odniesieniu do poszczególnych kondygnacji obiektu [m], Wysokość między poziomem kondygnacji, z której prowadzona jest ewakuacja a wyjściem ewakuacyjnym do strefy bezpiecznej, Szerokość klatki schodowej [m], Wysokość pojedynczego schodka [mm], Szerokość pojedynczego schodka [mm].

12 Całkowity czas ewakuacji oraz czas ewakuacji w odniesieniu do wysokości między poziomem kondygnacji, z której jest ona prowadzona a wyjściem ewakuacyjnym do strefy bezpiecznej, Czas potrzebny na pokonanie poziomej drogi ewakuacyjnej i dotarcie do wybranych drzwi strefy bezpiecznej [min], Czas potrzebny na pokonanie pionowej drogi ewakuacyjnej i dotarcie do wybranych drzwi strefy bezpiecznej [min]. B.7. Siły oddziałujące na drzwi Wysokość budynku [m lub ft], Wysokość drzwi [m lub ft], Szerokość drzwi [m lub ft], Wysokość pomieszczenia [m lub ft], Szerokość podsufitowej warstwy dymu [m lub ft], Prędkość wiatru [km/h lub mph], Temperatura budynku T bldg [ o C lub o F ], Temperatura pożaru T fire [ o C lub o F ], Temperatura na zewnątrz budynku T outside [ o C lub o F ], Ciśnienie oddziałujące na drzwi [Pa lub lb f /ft 2 ], Siła oddziałująca na klamkę drzwi [N lub lb f ].

13

14 B.8. Front pożaru Temperatury względne [T/T ], i temperatury zapłonu T ignition materiałów palnych użytych do symulacji, Temperatura zapłonu T ignition [ o C lub o F ], Temperatura powierzchni T surface [ o C lub o F ], Prędkość rozprzestrzeniania się płomienia [m/s lub ft/s].

15 B.9. Porównanie danych normatywnych z doświadczalnymi Wysokość pomieszczenia [m lub ft], Szerokość pomieszczenia [m lub ft], Długość pomieszczenia [m lub ft], Wysokość otworu [m lub ft], Szerokość otworu [m lub ft], Masa drewna odpowiadająca obciążeniu ogniowemu zakładanych warunków pożarowych [kg lub lb m ], Masa drewna odpowiadająca obciążeniu ogniowemu zakładanych warunków pożarowych w przeliczeniu na jednostkę powierzchni pomieszczenia [kg lub lb m ], Różnica czasowa wynikająca z zestawienia czasu symulacji i czasu założonego w wymaganiach normatywnych t effective fire resistanse.

16 B.10. Przepływ masowy przez otwory Współczynnik wyznaczony równaniem [2], Temperatura podsufitowej warstwy dymu [ o C], Temperatura zewnętrzna [ o C], Szybkość spalania [g/s], Masowa prędkość wypływu gazu na zewnątrz [g/s], Masowa prędkość napływu gazu z zewnątrz [g/s], Wysokość wentylacyjnej płaszczyzny neutralnej [m].

17 B.11. Objętościowy przyrost dymu w kolumnie konwekcyjnej Gęstość obciążenia ogniowego [kw], Energia promieniowania cieplnego, Straty energii, Wysokość nad źródłem płomieni [m]. Objętościowy przyrost w kolumnie konwekcyjnej na danej wysokości nad źródłem ognia [m 3 /s lub scfm].

18 B.12. Zapłon pobliskich materiałów palnych wskutek promieniowania cieplnego Odległości między porcjami materiału palnego [mm lub in.], Odporność materiału palnego na zapalenie (materiały łatwopalne 10 kw/m 2, palne 20 kw/m 2 oraz trudnozapalne 20 kw/m 2 ), Obciążenie ogniowe zdolne zapalić sąsiadujące ze źródłem pożaru materiały palne.

19 B.13. Strumień wydostającego się przez otwory dymu Powierzchnia otworu [m 2 ], Temperatura dymu [ o C], Szerokość warstwy dymu [m]. Strumień wydostającego się przez otwory dymu [L/s].

20 B.14. Reagowanie tryskaczy i czujek Wysokość pomieszczenia nad źródłem ognia [m lub ft], Odległość rzutu pionowego czujki od źródła ognia [m lub ft], Temperatura zewnętrzna oraz temperatura aktywacji tryskaczy T [ o C lub o F ], Temperatura aktywacji czujek T D, activation [ o C lub o F ], Współczynnik RTI [(m*s) 1/2 lub (ft*s) 1/2 ], Maksymalne obciążenie ogniowe [kw], Temperatura kolumny konwekcyjnej w funkcji odległości od źródła ognia[ o C], Temperatura zadziałania tryskaczy i czujek [ o C], Wykresy powyższych zależności.

21 B.15. Temperatura rozgorzenia wg Thomas a Długość pomieszczenia [m lub ft], Szerokość pomieszczenia [m lub ft], Wysokość pomieszczenia [m lub ft], Wysokość otworu [m lub ft], Szerokość otworu [m lub ft], Obciążenie ogniowe odpowiadające rozgorzeniu [kw], Energia tracona wskutek wypływu gazów przez otwory [kw], Energia tracona wskutek ogrzewania ścian pomieszczenia [kw],

22 B.16. Temperatura podsufitowej warstwy dymu Skok czasowy [s], Temperatura początkowa T [ o C lub o F ], Czas symulacji [s], Właściwości materiałowe barier wydzielających pomieszczenie: - powierzchnia materiału [m 2 lub ft 2 ], - grubość materiału δ [m lub ft], - przewodność cieplna [kw/(m*k)], - pojemność cieplna [kj/(kg* K)], - gęstość materiału [kg/m 3 ], Powierzchnia otworów [m 2 ], Obciążenie ogniowe w funkcji czasu, Temperatura [ o C lub o F], Ograniczenie wentylacji [kg/s], Czas osiągnięcia temperatury rozgorzenia.

23 B.17. Ograniczenia wentylacji Szerokość otworu [m lub ft], Wysokość otworu [m lub ft], Wysokość umiejscowienia otworu [m lub ft], Sprawność reakcji spalania. Gęstość obciążenia ogniowego ograniczana warunkami wentylacji [kw].

24

25 TWORZENIE POŻARU zestawienie szablonów tworzenia i edytowania plików dotyczących pożarów. Każdy z plików zbudowany jest z trzech kolumn danych: szybkość wydzielania ciepła, czas, szybkość pirolizy materiału palnego. Użytkownik może modelować własne pożary, korzystając z istniejących szablonów. Program wylicza czas zapalenia zadanego materiału palnego wskutek termicznego oddziaływania pożaru, który powstał z pierwotnego materiału palnego. C.1. Formuła Nazwa pliku, Skok czasowy [s], Ciepło spalania [kj/g lub BTU/lb m ]. Obciążenie ogniowe odpowiadające zainicjowaniu reakcji spalania [kw], Stała wzrostu pożaru α [kw/s 2 ], odczytywana z NFPA 92B oraz Handbook a SFPE Inżynierowie Ochrony Przeciwpożarowej, Stała wykładnicza β [s -1 ], Czas całkowity pożaru [s], Obciążenie ogniowe [kw], Szybkość utraty masy (masowa szybkość pirolizy) [g/s]. C.2. Wolne spalanie Nazwa pliku (na potrzeby użytkownika),

26 Dane pozyskane z modułu TWORZENIE POŻARU, Wymiary materiału palnego [mm lub ft], Procentowy udział promieniowania termicznego w całkowitym obciążeniu ogniowym [%], Temperatura zapłonu [ o C lub K], Energia zapłonu [J], Czas zapłonu [s], Inercja termiczna materiału palnego [kw 2 *s/(m 4 *K 2 )], Najkrótsza odległość między porcjami materiału palnego [mm lub in], Maksymalny czas symulacji [s], Czas całkowity pożaru [s], Obciążenie ogniowe [kw], Szybkość utraty masy (masowa szybkość pirolizy) [g/s]. Wykresy powyższych zależności w funkcji czasu. C.3. Edycja Czas zestawiony z aktualnymi wartościami obciążenia ogniowego i masowej szybkości pirolizy [s], Obciążenie ogniowe [kw], Szybkość utraty masy (masowa szybkość pirolizy) [g/s]. Tabelaryczne zestawienie wartości czasu, obciążenia ogniowego i masowej szybkości pirolizy, Wykres obciążenia ogniowego w funkcji czasu, Kopia pliku podstawowego na potrzeby użytkownika. C.4. Własny pożar Opcja I: - obciążenie ogniowe [kw], - czas [s]. Opcja II: - szybkość utraty masy (masowa szybkość pirolizy) [g/s], - czas [s]. Opcja III: - obciążenie ogniowe [kw], - szybkość utraty masy (masowa szybkość pirolizy) [g/s], - czas [s]. Opcja IV: - obciążenie ogniowe [kw], - czas [s], - ciepło spalania [kj/g]. Opcja V: - czas [s], - ciepło spalania [kj/g], - szybkość utraty masy (masowa szybkość pirolizy) [g/s],

27 czas [s], ciepło spalania [kj/g], szybkość utraty masy (masowa szybkość pirolizy) [g/s], C.5. Wskaźniki brak. Gęstość obciążenia ogniowego na jednostkę powierzchni pomieszczenia [kw/m 2 ], Wskaźnik szybkości spalania α.

28 D. SYMULATOR POŻAROWY moduł ten określa skutki rozwoju pożaru w wentylowanym pomieszczeniu, w którym znajdować się mogą tryskacze oraz czujki dymu. Wykorzystuje przy tym model strefowy. E. KORYTARZ procedura określająca charakterystykę przemieszczania się obłoku dymu. Sprawdza się najlepiej w przypadku długich wąskich przestrzeni. F. TRZECI POKÓJ określa zmianę warunków rozprzestrzeniania się dymu oraz ich wpływ na zdrowie i życie ludzi. Program FPETool umożliwia funkcjonalne połączenie ze sobą ostatnich trzech modułów, tj. symulatora pożarowego, korytarza oraz trzeciego pokoju. Skorelowanie ze sobą danych wejściowych i wyjściowych tych modułów pozwala uzyskać ciekawe i złożone warunki pożarowe (np. uzyskane podczas symulacji pożaru pomieszczenia parametry obłoku dymu, mogą zostać użyte jako dane wejściowe do określania szkodliwego wpływu dymu na ludzi przemieszczających się poziomymi drogami ewakuacyjnymi). Dane wejściowe i wyjściowe poszczególnych modułów: B. FORMY POZARU C. TWORZENIE POŻARU D. SYMULATOR POŻAROWY Model I: Przed rozgorzeniem Długość pomieszczenia [m lub ft], Szerokość pomieszczenia [m lub ft], Wysokosć pomieszczenia [m lub ft], Obwód pomieszczenia [m lub ft], Liczba materiałów palnych tworzących sufit (maksymalnie 5 warstw), Inercja termiczna [kw 2 s/(m 4 *K 2 )], Przewodność cieplna materiału tworzącego sufit [kw/(m*k)], Gęstość materiału tworzącego sufit [kg/m 3 ], Pojemność cieplna materiału tworzącego sufit [kj/(kg*k)], Grubość warstwy materiału tworzącego sufit [mm lub in.], Udział procentowy materiałów tworzących sufit, Liczba materiałów palnych tworzących ściany (maksymalnie 5 warstw), Inercja termiczna [kw 2 s/(m 4 *K 2 )], Przewodność cieplna materiału tworzącego ściany [kw/(m*k)], Gęstość materiału tworzącego ściany [kg/m 3 ], Pojemność cieplna materiału tworzącego ściany [kj/(kg*k)], Grubość warstwy materiału tworzącego ściany [mm lub in.], Udział procentowy materiałów tworzących ściany Tryskacze zadziałały/ nie zadziałały, Odległość tryskacza od źródła promieniowania cieplnego [m lub ft], Współczynnik RTI [(m/s) 1/2 ], Temperatura aktywacji tryskacza [ o C lub o F],

29 Czujki dymowe zadziałały/ nie zadziałały, Odległość czujek dymu od źródła promieniowania cieplnego [m lub ft], Temperatura aktywacji czujki dymu [ o C lub o F], Ciepło spalania [kj/kg], Wysokość płomieni [m lub ft], Współczynnik gaszenia [m 2 /g], Temperatura rozgorzenia [ o C lub o F], Minimalne stężenie tlenu, które umożliwia reakcję spalani przed rozgorzeniem [% obj.], Minimalne stężenie tlenu, które umożliwia reakcję spalani o rozgorzeniem [% obj.], Stosunek molowy CO/CO 2 w reakcji spalania warunkowanej ilością paliwa, Stosunek molowy CO/CO 2 w reakcji spalania warunkowanej wentylacją, Ciepło oddane w postaci promieniowania termicznego λ r, Maksymalny stosunek chwilowych strat ciepła pobieranego przez ściany do całkowitej szybkości wydzielania ciepła λ c,max, Obecność wentylacji z zewnątrz pomieszczenia (Tak/ Nie), Obecność wentylacji na zewnątrz pomieszczenia (Tak/ Nie), Wysokość otworu wentylacyjnego [m lub ft], Szerokość otworu wentylacyjnego [m lub ft], Wysokość od podłogi do parapetu [m lub ft], Ilość wymian powietrza na godzinę, Model II: Po rozgorzeniu Wysokość otworu wentylacyjnego [m lub ft], Szerokość otworu wentylacyjnego [m lub ft], Wysokość od podłogi do parapetu [m lub ft], Ciepło przemiany fazowej materiału palnego [kj/g], Ciepło spalania [kj/g], Ilość materiału palnego w przeliczeniu na jednostkę powierzchni pomieszczenia [kg/m 2 ], % materiału palnego, który ulegnie spaleniu, Czas rozpoczęcia symulacji [s], Czas zadziałania tryskaczy [s], Czas zadziałania czujki dymu [s], Temperatura średnia dymu [ o C lub o F], Wysokość podsufitowej warstwy dymu nad poziomem podłogi [m lub ft], Średnie stężenie tlenu w warstwie dymu [molowe lub objętościowe], Średnie stężenie tlenku węgla w warstwie dymu [molowe lub objętościowe], Średnie stężenie dwutlenku węgla w warstwie dymu [molowe lub objętościowe], Szybkość wydzielania ciepła [kw], Szybkość pirolizy [kg/s], Średnia wysokość płomieni [m lub ft], Masa powietrza pobrana przez kolumnę konwekcyjną [kg],

30 Wymagana ilość tlenu, podtrzymująca proces spalania, Entalpia masowa na zewnątrz otworu wentylacyjnego [kw], Entalpia masowa wewnątrz otworu wentylacyjnego [kw], Entalpia masowa wentylacji mechanicznej [kw], Widzialność w dymie [m -1 ], Odległość na którym 5% emitowanego światła jest widoczne [m lub ft], Przepływ dymu wewnątrz pomieszczenia [m 3 /s], Przepływ dymu na zewnątrz pomieszczenia [m 3 /s], Temperatura podsufitowej warstwy dymu w pobliżu czujki dymu [ o C lub o F], Szybkość przepływu podsufitowej warstwy dymu w pobliżu czujki dymu [m/s], Temperatura podsufitowej warstwy dymu w pobliżu czujki ciepła [ o C lub o F], Szybkość przepływu podsufitowej warstwy dymu w pobliżu czujki ciepła [m/s], Temperatura zadziałania czujki ciepła [ o C lub o F]. E. KORYTARZ Współczynnik konwekcji cieplnej (wskazany przedział W/(m 2 *K)), Wysokość warstwy dymu w momencie otwarcia przejścia na korytarz[m lub ft], Temperatura dymu napływającego do korytarza [ o C lub o F], Przepływ dymu [m 3 /s], Stężenie CO [ppm], Stężenie CO 2 [% obj.], Wysokość otworu [m lub ft.], Szerokość otworu [m lub ft.], Wysokość między podłożem a dolną krawędzią otworu [m lub ft.], Wysokość korytarza[m lub ft.], Szerokość korytarza [m lub ft.], Maksymalny dystans założony w modelu [m lub ft.], Skok czasowy symulacji [s] Czas trwania symulacji [s], Odległość dymu od drzwi, przez które się dostał na korytarz [m lub ft.], Szybkość przemieszczania się dymu [m lub ft.], Przeciętna wartość długości obłoku dymu na korytarzu [m lub ft.], F. TRZECI POKÓJ a) parametry odniesienia Wysokość odniesienia mierzonego ciśnienia [m lub ft.], Ciśnienie odniesienia [Pa lub psi], Temperatura odniesienia, mierzona przy podłodze pomieszczenia [ o C lub o F], Cza symulacji [s], Długość międzyczasu [s], b) parametry pomieszczenia docelowego Wysokość podłogi [m lub ft],

31 Wysokość sufitu [m lub ft], Szerokość pomieszczenia [m lub ft], Wysokość pomieszczenia [m lub ft], Wysokość warstwy dymu [m lub ft], Temperatura górnej warstwy w pomieszczeniu [ o C lub o F], Temperatura dolnej warstwy w pomieszczeniu [ o C lub o F], Powierzchnia materiału palnego [m 2 lub ft 2 ], Pojemność cieplna materiału [kw/m/k], Gęstość materiału palnego [kg/m 3 ], Ciepło właściwe materiału palnego [kj/kg/k], Grubość materiału palnego [m lub ft], Stężenie O 2 dolnej warstwy [% obj.], Stężenie O 2 górnej warstwy [% obj.], Stężenie CO 2 dolnej warstwy [% obj.], Stężenie CO 2 górnej warstwy [% obj.], Stężenie CO dolnej warstwy [ppm], Stężenie CO górnej warstwy [ppm], c) parametry pomieszczenia sąsiadującego Wysokość podłogi [m lub ft], Wysokość sufitu [m lub ft], Wysokość warstwy dymu [m lub ft], Temperatura górnej warstwy w pomieszczeniu [ o C lub o F], Temperatura dolnej warstwy w pomieszczeniu [ o C lub o F], Stężenie O 2 dolnej warstwy [% obj.], Stężenie O 2 górnej warstwy [% obj.], Stężenie CO 2 dolnej warstwy [% obj.], Stężenie CO 2 górnej warstwy [% obj.], Stężenie CO dolnej warstwy [ppm], Stężenie CO górnej warstwy [ppm], d) parametry przestrzeni przenikania Wysokość sufitu przestrzeni przenikania w stosunku do poziomu podłogi pomieszczenia docelowego [m lub ft], Wysokość progu przestrzeni przenikania w stosunku do poziomu podłogi pomieszczenia docelowego [m lub ft], Powierzchnia przestrzeni przenikania [m 2 lub ft 2 ], Wysokość dolnej warstwy strefy zadymienia [m lub ft], Temperatura warstwy podsufitowej w pomieszczeniu docelowym [ o C lub o F], Temperatura warstwy przypodłogowej w pomieszczeniu docelowym [ o C lub o F], Zawartość tlenu w warstwie podsufitowej [mol lub % obj.], Zawartość tlenu w warstwie przypodłogowej [mol lub % obj.], Zawartość CO 2 w warstwie podsufitowej [mol lub % obj.], Zawartość CO 2 w warstwie przypodłogowej [mol lub % obj.], Zawartość CO w warstwie podsufitowej [mol lub % obj.],

32 Zawartość CO w warstwie przypodłogowej [mol lub % obj.], Cząstkowa efektywna dawka toksyczna, w oparciu o toksyczność 3 gazów w warstwie podsufitowej, Cząstkowa efektywna dawka toksyczna, w oparciu o toksyczność 3 gazów w warstwie przypodłogowej, Cząstkowa efektywna dawka ciepła w warstwie przypodłogowej, Cząstkowa efektywna dawka ciepła w warstwie podsufitowej, Cząstkowa efektywna dawka toksyczna, w oparciu o toksyczność CO w warstwie podsufitowej, Cząstkowa efektywna dawka toksyczna, w oparciu o toksyczność CO w warstwie przypodłogowej. Przykładowa symulacja pożaru za pomocą Submodel ASETBX. Submodel informuje nas uprzednio, że może zostać wykorzystany do przeprowadzenia obliczeń w pojedynczym pomieszczeniu a także, że obliczenia będą prowadzone do momentu osiągnięcia warunków rozgorzenia. Do obliczenia przykładowych wyników wprowadziliśmy następujące dane: Wysokość pomieszczenia 3m Powierzchnia podłogi 15 m2 Wysokość na jakiej umieszczone jest źródło pożaru 0.2m Czas przez jaki mają być prowadzone obliczenia Przyjęliśmy scenariusz spalania jako umiarkowany

33

34

35