PL B1. (51) IntCl7 A61F 6/08 A63B 23/20. ADAMED Sp. z o.o., Pieńków, PL. Marian Adamkiewicz, Warszawa, PL

Transkrypt

1 RZECZPOSPOLITA POLSKA Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej ( 1 2 ) OPIS PATENTOWY ( 1 9 ) PL (11) (2 1) Numer zgłoszenia: (22) Data zgłoszenia: ( 1 3 ) B1 (51) IntCl7 A61F 6/08 A63B 23/20 (54) Zestaw dopochwowy (43) Zgłoszenie ogłoszono: BUP 23/99 ( 7 3 ) Uprawniony z patentu: ADAMED Sp. z o.o., Pieńków, PL (72) Twórcy wynalazku: Marian Adamkiewicz, Warszawa, PL (45) O udzieleniu patentu ogłoszono: WUP 04/04 (74) Pełnomocnik: Sierpińska Urszula, PATPOL Spółka z 0.0. PL B1 ( 5 7 ) Zestaw dopochwowy, stosowany w przypadku obniżenia narządów moczowo-płciowych i wysiłkowego nietrzymania moczu, lub w okresie przerwy pomiędzy stosowaniem terapeutycznej wkładki dopochwowej do leczenia zaburzeń statyki narządów płciowych oraz nietrzymania moczu u kobiet, która to terapeutyczna wkładka ma postać wydrążonej kuli z tworzywa sztucznego z przymocowanym luźno zewnętrznym sznurkiem i z umieszczoną luźno wewnątrz kulką o ciężarze odpowiednim do wysyłania bodźców mechanicznych, wywołujących naprzemienne skurcze mięśni gładkich, składający się z podzestawu korekcyjnych wkładek dopochwowych oraz dopochwowego podzestawu pomiarowego, służącego do określania rozmiaru wkładki dopochwowej, znam ienny tym, że podzestaw korekcyjnych wkładek dopochwowych zawiera co najmniej dwie kule (1) o skokowo wzrastającej średnicy, mieszczącej się w zakresie pomiędzy maksymalną i minimalną występującą u kobiet średnicą pochwy, przy czym każda z tych kul (1) jest korzystnie wydrążona, jest wyposażona w luźno zwisający sznurek (2) i korzystnie jest wykonana z materiału medycznego typu poliwęglanu lub polimetakrylanu metylu, zaś dopochwowy podzestaw pomiarowy zawiera co najmniej dwie kule (3) wykonane z metalu lub z tworzywa sztucznego, o średnicach analogicznych do średnic kul (1) podzestawu korekcyjnych wkładek dopochwowych, które, zamiast luźno zwisającego sznurka (2), są wyposażone w sztywno osadzoną listwę (4), korzystnie z naniesioną podziałką liniową do pomiaru średnicy 1lokalizacji optymalnego miejsca osadzenia wkładki w pochwie, w zależności od aktualnych warunków anatomicznych w obrębie narządów moczowo-płciowych kobiety. F I G. 1

2 Zestaw dopochwowy Zastrzeżenie patentowe Zestaw dopochwowy, stosowany w przypadku obniżenia narządów moczowo-płciowych i wysiłkowego nietrzymania moczu, lub w okresie przerwy pomiędzy stosowaniem terapeutycznej wkładki dopochwowej do leczenia zaburzeń statyki narządów płciowych oraz nietrzymania moczu u kobiet, która to terapeutyczna wkładka ma postać wydrążonej kuli z tworzywa sztucznego z przymocowanym luźno zewnętrznym sznurkiem i z umieszczoną luźno wewnątrz kulką o ciężarze odpowiednim do wysyłania bodźców mechanicznych, wywołujących naprzemienne skurcze mięśni gładkich, składający się z podzestawu korekcyjnych wkładek dopochwowych oraz dopochwowego podzestawu pomiarowego, służącego do określania rozmiaru wkładki dopochwowej, znamienny tym, że podzestaw korek cyjnych wkładek dopochwowych zawiera co najmniej dwie kule (1) o skokowo wzrastającej średnicy, mieszczącej się w zakresie pomiędzy maksymalną i minimalną występującą u kobiet średnicą pochwy, przy czym każda z tych kul (1) jest korzystnie wydrążona, jest wyposażona w luźno zwisający sznurek (2) i korzystnie jest wykonana z materiału medycznego typu poliwęglanu lub polimetakrylanu metylu, zaś dopochwowy podzestaw pomiarowy zawiera co najmniej dwie kule (3), wykonane z metalu lub z tworzywa sztucznego, o średnicach analogicznych do średnic kul (1) podzestawu korekcyjnych wkładek dopochwowych, które, zamiast luźno zwisającego sznurka (2), są wyposażone w sztywno osadzoną listwę (4), korzystnie z naniesioną podziałką liniową do pomiaru średnicy i lokalizacji optymalnego miejsca osadzenia wkładki w pochwie, w zależności od aktualnych warunków anatomicznych w obrębie narządów moczowo-płciowych kobiety. * * * Przedmiotem wynalazku jest zestaw dopochwowy, stosowany w przypadku obniżenia narządów moczowo-płciowych i wysiłkowego nietrzymania moczu lub w okresie przerwy pomiędzy stosowaniem terapeutycznej wkładki dopochwowej do leczenia zaburzeń statyki narządów moczowo-płciowych oraz wysiłkowego nietrzymania moczu u kobiet. Wraz z wiekiem oraz po przebytych porodach mięśnie dna miednicy ulegają osłabieniu i wydłużeniu, co prowadzi do obniżenia narządów moczowo-płciowych oraz do zmiany stosunków anatomicznych. Raz wydłużone mięśnie stają się coraz słabsze, co prowadzi do dalszego obniżenia narządów aż do wypadania macicy czyli wynicowania przez pochwę. Kanał pochwy jest najsłabszym miejscem w dnie miednicy, zatem ściany pochwy mogą stać się wrotami przepukliny dla pęcherza moczowego (cystocele), cewki moczowej (uretrocele) i odbytnicy (rectocele). Wraz z zaawansowaniem obniżenia narządów moczowo-płciowych narastają objawy dyskomfortu w dole brzucha od ciągnięć do bólu oraz objawy wysiłkowego nietrzymania moczu. Przy obniżeniu narządów moczowo-płciowych zmniejsza się odległość szyjki macicy od wejścia do pochwy, obniża się przednia ściana pochwy wraz z pęcherzem i cewką moczową (kąt pęcherzowo-cewkowy staje się coraz bardziej rozwarty), a cewka moczowa przesuwa się poza obszar działania ciśnienia tłoczni brzusznej. Następuje utrudniony odpływ krwi z narządów płciowych z powodu możliwości zaciśnięcia żył (niskociśnieniowych naczyń krwionośnych). W mniej zaawansowanych przypadkach obniżenia narządów moczowo-płciowych zalecane są specjalne zestawy ćwiczeń, mające na celu wzmocnienie mięśni dna miednicy. Ćwiczenia gimnastyczne mogą usprawnić tylko mięśnie poprzecznie prążkowane, to znaczy zależne od naszej woli. Poza mięśniami poprzeczne prążkowanymi, odpowiedzialne za zachowanie statyki narządu rodnego są mięśnie gładkie, które nie podlegają naszej woli

3 lecz są zarządzane przez autonomiczny układ nerwowy. Z mięśni gładkich zbudowany jest pęcherz moczowy, cewka moczowa, pochwa, zwieracz wewnętrzny cewki oraz mięśnie znajdujące się w więzadłach, utrzymujących macicę w prawidłowym położeniu. Znaczny postęp leczenia zaburzeń statyki narządów moczowo-płciowych umożliwiło wynalezienie wkładki terapeutycznej (opis patentowy nr RP ), mającej postać wydrążonej kuli z przymocowanym luźno zewnętrznym sznurkiem i z umieszczoną luźno wewnątrz kulką, która umożliwia wytworzenie impulsów mechanicznych i wywołanie reakcji skurczowej otaczających mięśni zarówno gładkich jak i poprzecznie prążkowanych. Metalowa kulka luźno osadzona we wkładce umieszczonej w pochwie wraz ze zmianą środka ciężkości w trakcie chodzenia uderza w czaszę wkładki przekazując impuls mechaniczny. Impuls mechaniczny stanowi bodziec do skurczu mięśni. Systematyczne ćwiczenia mięśni powodują ich przerost oraz zwiększenie siły działania. Wkładkę terapeutyczną można stosować ok. 30 min dwa razy dziennie. Dłuższe niż 30 minut stosowanie powoduje przemęczenie mięśni i bóle brzucha. Stosując wkładkę terapeutyczną codziennie przez okres ok. 3 miesięcy uzyskuje się zadowalające wyniki przy leczeniu niewielkiego stopnia obniżenia narządów moczowopłciowych (I stopień), natomiast nie obserwowano poprawy w bardziej zaawansowanych obniżeniach (II, III, IV). Przyczyną tego najprawdopodobniej jest to, iż przy bardziej zaawansowanych obniżeniach narządów moczowo-płciowych w okresach przerwy pomiędzy stosowaniem wkładki terapeutycznej macica obniża się, powodując niekorzystne efekty (skurcz izometryczny, przekrwienie bierne). W wypadku nieskuteczności metod zachowawczych przeprowadza się operacyjną korektę położenia narządów moczowo-płciowych. W zależności od objawów, wieku, stopnia zaawansowania, stosowane są różne taktyki postępowania leczniczego. Spośród ok. 200 modyfikacji stosowanych w korekcji położenia narządów moczowo-płciowych zasadą jest skrócenie mięśni i powięzi. Takie postępowanie poprawia położenie narządów moczowo-płciowych, jednakże nie jest przywrócona prawidłowa czynność mięśni, co nie zapewnia trwałego wyleczenia. W przypadku istnienia przeciwwskazań do zabiegu operacyjnego można zastosować przyrządy - protezy, służące do podtrzymywania narządów moczowo-płciowych w prawidłowym położeniu. Ze stanu techniki jest znany krążek dopochwowy do podtrzymywania obniżonej lub wypadającej macicy. Krążek ten zakłada się w ten sposób, że obręczą obejmuje szyjkę macicy i przytrzymuje macicę przed obniżeniem, rozciągając ściany pochwy w okolicy sklepienia tylnego pochwy. Wadą tego rozwiązania jest utrudnione zakładanie i wyjmowanie, co uniemożliwia stosowanie go w okresie przerwy pomiędzy stosowaniem wkładki terapeutycznej. Ponieważ krążek umieszczony jest wyżej w pochwie, zatem nie przenosi skurczu mięśnia dźwigacza odbytu, a więc nie podnosi macicy. Z brytyjskiego zgłoszenia patentowego jest znany płaszczyznowy łuk wykonany z tworzywa sztucznego, którego jedno szersze ramię opiera się na spojeniu łonowym, a drugie węższe ramię od wewnątrz dociska cewkę moczową do pęcherza. Maksymalny czas przetrzymywania takiego przyrządu w pochwie wynosi 2 godziny, co nie pozwala na nieograniczone w czasie noszenie wkładki. Działanie przyrządu polega na miejscowym ucisku cewki moczowej, co może spowodować stan zapalny i odleżyny. Jest również znany jednorazowy tampon dopochwowy (produkcji niemieckiej) utrzymywany w pochwie do 8 godzin. Działanie jego polega na tym, że po nasączeniu ciepłą wodą i włożeniu do pochwy, dociska on cewkę moczową w sposób łagodny, jednocześnie dopasowując się do kształtu pochwy. W związku z tym tampon taki, poza umiarkowanym dociskiem cewki moczowej, nie spełnia funkcji korekcyjnej, a także może spowodować powstanie zakażenia w przypadku zapomnienia o potrzebie jego usunięcia. Nasiąkanie wydzieliną pochwową może doprowadzić do rozszerzenia pochwy, pogarszając zarówno obniżanie macicy jak i pęcherza moczowego. Celem wynalazku jest skonstruowanie zestawu dopochwowego, umożliwiającego stałe utrzymywanie macicy i pęcherza moczowego w pozycji optymalnej.

4 Zestaw dopochwowy, stosowany w przypadku znacznego obniżenia narządów moczowo-płciowych i wysiłkowego nietrzymania moczu lub w okresie przerwy pomiędzy stosowaniem terapeutycznej wkładki dopochwowej do leczenia zaburzeń statyki narządów płciowych oraz nietrzymania moczu u kobiet, która to terapeutyczna wkładka ma postać wydrążonej kuli z tworzywa sztucznego z przymocowanym luźno zewnętrznym sznurkiem i z umieszczoną luźno wewnątrz kulką o ciężarze odpowiednim do wysyłania bodźców mechanicznych, wywołujących naprzemienne skurcze mięśni gładkich, składający się z podzestawu korekcyjnych wkładek dopochwowych i dopochwowego podzestawu pomiarowego, służącego do określania rozmiaru wkładki dopochwowej, według wynalazku charakteryzuje się tym, że podzestaw korekcyjnych wkładek dopochwowych zawiera co najmniej dwie kule o skokowo wzrastającej średnicy, mieszczącej się w zakresie pomiędzy maksymalną i minimalną, występującą u kobiet średnicą pochwy, przy czym każda z tych kul, korzystnie, jest wydrążona, jest wyposażona w luźno zwisający sznurek i korzystnie jest wykonana z obojętnego medycznie tworzywa sztucznego typu poliwęglanu lub metakrylanu metylowego, zaś dopochwowy podzestaw pomiarowy zawiera co najmniej dwie kule metalowe lub z tworzywa sztucznego o średnicach analogicznych do średnich kul podzestawu wkładek, które, zamiast luźno zwisającego sznurka, są wyposażone w sztywno osadzoną listwę, korzystnie z naniesioną podziałką liniową do pomiaru średnicy i lokalizacji optymalnego miejsca osadzenia wkładki w pochwie, w zależności od aktualnych warunków anatomicznych w obrębie narządów moczowopłciowych kobiety. Stosowanie korekcyjnej wkładki dopochwowej z zestawu według wynalazku polega na tym, że umieszcza się ją w pochwie i stosuje przez dowolnie długie okresy czasu. Dobrany, przy pomocy przyrządu pomiarowego, rozmiar średnicy wkładki powinien zapewnić stałą korekcję położenia macicy i pęcherza moczowego w taki sposób, aby ściany pochwy nie były za bardzo napięte oraz aby ciężar obniżonych narządów nie powodował wysunięcia wkładki w pozycji stojącej. Korekcja położenia narządów moczowo-płciowych i zwolnienie skurczu izometrycznego mięśni podtrzymujących narząd moczowo-płciowy powodują przywrócenie prawidłowego ich ukrwienia, umożliwiając ich regenerację oraz zapobiegają dalszemu obniżaniu się narządów moczowo-płciowych. Korekcja kąta pęcherzowo-cewkowego umożliwia utrzymanie moczu. Wkładka korekcyjna z zestawu według wynalazku, stosowana w okresach przerwy pomiędzy leczeniem wkładką terapeutyczną, wpływa korzystnie na mięśnie poprzez zniesienie skurczu izometrycznego i lepsze przygotowanie do skurczów dynamicznych po zastosowaniu wkładki terapeutycznej. Skojarzone naprzemienne stosowanie wkładki terapeutycznej i wkładki korekcyjnej umożliwia leczenie bardziej zaawansowanych przypadków obniżenia, a ponadto leczenie to jest bardziej efektywne. Wkładka korekcyjna stosowana naprzemiennie z wkładką terapeutyczną jest odpowiednio dopasowana, a więc dokładnie podtrzymuje macicę w jej optymalnym położeniu, a jednocześnie z racji kształtu kulistego może się przesuwać i obracać w różnych kierunkach, nie dopuszczając do powstania odleżyn. Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia podzestaw korekcyjnych wkładek dopochwowych zestawu według wynalazku, fig. 2 - podzestaw pomiarowy zestawu według wynalazku, fig. 3 - uproszczony przekrój strzałkowy miednicy kobiecej, na którym uwidoczniono kąt pęcherzowo-cewkowy powiększony, prawie do 180, przy którym następuje planowany lub mimowolny wypływ moczu, fig. 4 - przekrój strzałkowy miednicy kobiecej, w której umieszczono wkładkę korekcyjną z zestawu według wynalazku, korygującą kąt pęcherzowo-cewkowy, tak aby stanowił kąt rozwarty lub wynoszący około 90, przy którym to kącie jest najbardziej skuteczny mechanizm zamknięcia cewki moczowej, a fig. 5 - sposób dokonywania pomiaru średnicy światła pochwy dla określenia lokalizacji i właściwego rozmiaru średnicy wkładki korekcyjnej. Zestaw dopochwowy według wynalazku składa się z podzestawu korekcyjnych wkładek dopochwowych (fig. 1), stanowiących kule 1, korzystnie wydrążone, o skokowo zmieniającej się średnicy, mieszczącej się w zakresie pomiędzy maksymalną i minimalną występującą u kobiet średnicą pochwy, wyposażone na zewnątrz w luźno zwisający sznurek 2 i wykonane,

5 korzystnie, z materiału medycznego typu poliwęglanu lub metakrylanu metylu, oraz z dopochwowego podzestawu pomiarowego (fig. 2), zawierającego kule 3 wykonane, korzystnie, z metalu lub z tworzywa sztucznego, o średnicach analogicznych do średnic kul 1 podzestawu korekcyjnych wkładek dopochwowych z fig. 1, które, zamiast luźno zwisającego sznurka 2, są wyposażone w sztywno osadzoną listwę 4. Na listwie 4, korzystnie, jest naniesiona podziałka liniowa do pomiaru stopnia obniżenia narządów płciowych oraz optymalnej lokalizacji wkładki korekcyjnej w przypadku wysiłkowego nietrzymania moczu. Na figurze 3 przedstawiono uproszczony przekrój strzałkowy miednicy kobiecej, na którym uwidoczniono powiększony kąt pęcherzowo-cewkowy, prawie do 180, przy którym następuje planowany lub mimowolny wypływ moczu. Na figurze 5 przedstawiono sposób dokonywania pomiaru średnicy wkładki za pomocą przyrządu z podzestawu pomiarowego. Metodą prób różnymi średnicami kul 3 z podzestawu pomiarowego określa się wymiar najbardziej odpowiadający aktualnym warunkom anatomicznym. Po wybraniu odpowiedniego rozmiaru sprawdza się, w pozycji stojącej, czy przyrząd pomiarowy nie jest wypychany ciężarem obniżonych narządów. W wypadku zaistnienia takiej sytuacji należy zastosować większą średnicę wkładki. W przypadku uczucia parcia na mocz wkładka jest umieszczona za wysoko, a zatem w takiej sytuacji należy zastosować wkładkę mniejszą. Stosowanie korekcyjnej wkładki dopochwowej polega na tym, że po określeniu optymalnej średnicy wkładki, za pomocą podzestawu pomiarowego, umieszcza się ją w pochwie i stosuje przez dowolnie długie okresy czasu. Na figurze 4 pokazano przekrój miednicy po założeniu wkładki o odpowiednio dobranej, za pomocą podzestawu pomiarowego, średnicy kuli 1, wyposażonej w sznurek 2 do usuwania wkładki. Mechanizm działania wkładki korekcyjnej z zestawu według wynalazku polega na tym, że umieszczona w pochwie, powyżej mięśnia dźwigacza odbytu, wkładka opiera się na nim i przesuwa do góry i do przodu obniżoną ścianę przednią pochwy, podnosi pęcherz i cewkę moczową do góry. Podniesienie cewki moczowej do góry przywraca prawidłowe położenie cewki moczowej względem tylnej ściany pęcherza (zmniejszony kąt pęcherzowo- cewkowy, a pokazany na fig. 4). W przypadku jednoczesnego obniżenia macicy wkładka umiejscawia macicę w wyższym położeniu. Po zastosowaniu korekcyjnej wkładki dopochwowej z zestawu według wynalazku najszybciej odczuwalne jest ustąpienie dolegliwości bólowych. Do innych korzyści należy możliwość kontrolowania oddawania moczu dzięki korekcie kąta pęcherzowo-cewkowego, przy czym nie jest konieczne wyjmowanie wkładki w celu oddania moczu. Przesunięcie szyjki macicy w tzw. strefę czystą umożliwia wyleczenie stanów zapalnych. Zwolnienie napięcia mięśni i powięzi przywraca prawidłowe ukrwienie w obrębie narządów miednicy mniejszej. Najprawdopodobniej w tym mechanizmie korekcyjna wkładka dopochwowa poprawia wyniki leczenia wkładką terapeutyczną. Skojarzone stosowanie wkładki terapeutycznej i wkładki korekcyjnej umożliwia leczenie bardziej zaawansowanych przypadków obniżenia oraz leczenie to jest bardziej efektywne. Zaletą wkładki dopochwowej jest, że jest ona łatwo zakładana do pochwy i usuwana, opierając się o tylną ścianę pochwy w miejscu podparcia przez mięsień dźwigacza odbytu, co nie powoduje nadmiernego rozciągnięcia ścian pochwy. Wkładka korekcyjna zestawu według wynalazku spełnia funkcję podporową dla macicy w związku z jej obniżeniem oraz funkcję blokującą w przypadku wysiłkowego nietrzymania moczu, tzn. w przypadku nieadekwatnego zamknięcia światła cewki moczowej przy wzroście ciśnienia w jamie brzusznej. Optymalne dopasowanie średnicy wkładki do warunków w obrębie pochwy w czasie jej stosowania stwarza możliwość regeneracji mięśni częściowo odciążonych od utrzymywania macicy i pęcherza. Wkładka korekcyjna podpiera te narządy, a po regeneracji mięśnie przechwytują utrzymanie macicy i pęcherza ale już w skorygowanym położeniu. Leczenie obniżenia narządów moczowo-płciowych i wysiłkowego nietrzymania moczu u kobiet za pomocą zestawu dopochwowego polega na tym, że dopasowuje się odpowiedni

6 rozmiar wkładki korekcyjnej z podzestawu wkładek z zestawu dopochwowego, zawierającego co najmniej dwie kule o skokowo wzrastającej średnicy, mieszczącej się w zakresie pomiędzy minimalną i maksymalną występującą u kobiet średnicą pochwy, przy czym każda z tych kul jest, korzystnie, wydrążona, jest wyposażona w luźno zwisający sznurek i, korzystnie, jest wykonana z materiału medycznego typu poliwęglanu lub polimetakrylanu metylu i zawierającego dopochwowy podzestaw pomiarowy, zawierający co najmniej dwie kule wykonane z metalu lub z tworzywa sztucznego, o średnicach analogicznych do średnic kul podzestawu korekcyjnych wkładek dopochwowych, które, zamiast luźno zwisającego sznurka, są wyposażone w sztywno osadzoną listwę, korzystnie, z naniesioną podziałką liniową do pomiaru średnicy i lokalizacji optymalnego miejsca osadzenia wkładki w pochwie, w zależności od aktualnych warunków anatomicznych w obrębie narządów moczowo-płciowych kobiety, poprzez dobór odpowiedniej średnicy i głębokości osadzenia wkładki w pochwie metodą przybliżeń, zwłaszcza poczynając od maksymalnej średnicy kolejnych przyrządów z podzestawu pomiarowego, tak aby skurcz mięśni dźwigacza odbytu powodował podniesienie wkładki, a wkładka podniesienie macicy i/lub korektę kąta pęcherzowo-cewkowego i koryguje się w trakcie postępów leczenia rozmiary stosowanych kolejno wkładek poprzez analogiczny dobór ich średnic i głębokości osadzenia, przy czym pomiędzy kolejnymi zmianami wkładek, korzystnie, przeprowadza się ćwiczenia mięśni dna miednicy w pozycji leżącej na brzuchu lub kolankowo-łokciowej. Dobierany pod kontrolą lekarza, w miarę postępów leczenia, coraz mniejszy rozmiar wkładki przy pomocy przyrządu z podzestawu pomiarowego zapewnia stałą korekcję położenia macicy i pęcherza moczowego poprzez korektę kąta pęcherzowo-cewkowego w taki sposób, aby włókna mięśniowe rozproszone w otaczających tkankach na skutek przylegania do korekcyjnej wkładki dopochwowej miały możliwość stopniowego przywracania pierwotnego położenia narządom, które na skutek np. stałego działania siły ciężkości obniżają się w miarę upływu czasu. W przypadku znacznego obniżenia narządów moczowo-płciowych macica znajduje się na wysokości ramion dźwigacza odbytu powodując zwiększenie odległości między nimi. W takim przypadku ćwiczenia mięśni dźwigacza odbytu są niekorzystne, a skurcz mięśni uciska obniżoną macicę oraz nie powoduje jej podniesienia. W tym przypadku zastosowanie podporowej wkładki dopochwowej umieszcza macicę w wyższym położeniu i skurcze mięśnia dźwigacza odbytu podnoszą wkładkę podporową i jednocześnie macicę. W przypadku zastosowania za małej średnicy wkładki podporowej, wkładka przy skurczu mięśnia dźwigacza może wypaść. Po dopasowaniu wkładki przyrządem pomiarowym korzystne jest wykonanie próby skurczu mięśnia dźwigacza odbytu. Ćwiczenia mięśnia dźwigacza odbytu z wkładką podporową powodują poprawę wydolności mięśnia dźwigacza odbytu, zwężenie światła pochwy oraz wyższe ustawienie macicy. W ciągu 2 tygodni od zalecenia ćwiczeń konieczna jest kontrola, w celu ewentualnej korekty wkładki oraz kontrola położenia macicy. W zaawansowanych obniżeniach narządów moczowo-płciowych, kiedy szyjka macicy znajduje się poniżej ramion dźwigacza odbytu, stosowanie dopasowanej wkładki podporowej w trakcie ćwiczeń gimnastycznych podnosi macicę oraz ze zbliżeniem ramion dźwigacza odbytu, wkładka podporowa unosi się, a tym samym podnosi macicę. Postęp leczenia można śledzić poprzez badanie przyrządem pomiarowym tzw. grubości dna miednicy, tj: po założeniu przyrządu pomiarowego pociągamy go lekko do dołu, tak aby oparł się o ramiona dźwigacza odbytu i odczytujemy z podziałki odległość od spojenia łonowego. Poza określeniem postępu leczenia, ponownie dokonujemy pomiaru optymalnej średnicy wkładki podporowej.

7 F I G. 5

8 F I G. 4

9 F I G. 2 F I G. 3

10 F I G. 1 Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 50 egz. Cena 2,00 zł.