Wspólne Polityki UE. Prowadzący: Dr K. Śledziewska. wykład 1 Zagadnienia wstępne Wspólne Polityki UE, wykład 1 1

Transkrypt

1 Wspólne Polityki UE wykład 1 Zagadnienia wstępne Prowadzący: Dr K. Śledziewska Wspólne Polityki UE, wykład 1 1

2 Plan zajęć Prezentacja. Warunki zaliczenia Wprowadzenie: podstawowe definicje Wspólne Polityki UE, wykład 1 2

3 Integracja gospodarcza Proces dyskryminacji państw trzecich, znoszenia przeszkód we współpracy proces łączenia gospodarek. Stan stosunków czy proces, którego celem jest dojście do danego stanu. Ma miejsce kiedy grupa państw w sposób jawny bardziej intensyfikuje między sobą współpracę gospodarczą niż ma miejsce z pozostałymi krajami. Intensyfikacja współpracy rozumiana jest jako znoszenie barier, które wcześniej ją hamowały. Nie tylko liberalizacją ale również harmonizacją polityk gospodarczych Wspólne Polityki UE, wykład 1 3

4 Kolejne stopnie integracji Economic union Common market Unia gospodarcza Customs union Wspólny rynek Free trade area Unia celna Strefa wolnego handlu Wspólne Polityki UE, wykład 1 4

5 Regionalizm Preferencyjnych porozumienia handlowe (preferential trade arrangements PTA) Regionalne umowy handlowe (regional trade agreements RTAs) porozumienia handlowe, w których strona zobowiązuje się jednostronnie bądź w wyniku negocjacji, do przyznania jednej lub więcej stronom preferencji w handlu towarami lub usługami. Kraje mogą przyznawać sobie wzajemnie preferencje w postaci obniżonych taryf, ich pełnej eliminacji lub, w przypadku usług, liberalizacji częściowej. Kraje rozwinięte muszą ustanowić FTA, CU lub porozumieniu o integracji gospodarczej (economic integration agrement EIA) Wspólne Polityki UE, wykład 1 5

6 World Trade Organisation (WTO), organizacja międzynarodowa siedziba w Genewie kontynuacja Układu Ogólnego w Sprawie Taryf Celnych i Handlu (GATT) powołana w 1994 w Marakeszu (Maroko) GATT wszedł w życie 1 stycznia 1948 roku podstawą prawną wielostronnego systemu współpracy handlowej Zasady: klauzula najwyższego uprzywilejowania (KNU), narodowe traktowanie Wspólne Polityki UE, wykład 1 6

7 WTO Klauzula Największego Uprzywilejowania (ang. MFN Most Favoured Nation clause) Artykule I GATT, Artykule II GATS Artykule IV TRIPS preferencja przyznana jednemu krajowi musi być rozciągnięta na wszystkich członków WTO raje nie mogą dyskryminować partnerów handlowych i jeśli decydują się uprzywilejować jeden z krajów na przykład niższą stawką celną, wówczas przywilej ten musi zostać rozciągnięty na pozostałe kraje członkowskie WTO Wspólne Polityki UE, wykład 1 7

8 WTO Traktowanie narodowe (ang. National Treatment) podatki i inne opłaty oraz przepisy krajowe nie powinny być stosowane wobec produktów importowanych i krajowych, tak aby stwarzać ochronę produkcji krajowej. Listy koncesyjne (ang. Schedules of concessions) całość zobowiązań członków WTO przyjętych w ramach danej Rundy Negocjacyjnej dotyczących obniżek taryf celnych, wraz z okresami ich implementacji, oraz kontyngentów taryfowych. muszą być bezwzględnie przestrzegane przez członków WTO stwarza całkowitą przejrzystość daje pełną informację na temat poziomu stawek celnych członków i perspektyw ich obniżania Wspólne Polityki UE, wykład 1 8

9 Rundy W ramach WTO odbywają się kilkuletnie rundy negocjacji mają na celu liberalizację handlu światowego i ew. wzmocnienie systemu WTO. Runda Rozwojowa Doha lub Nowa Runda (ang. Doha Development Agenda DDA). Główne obszary negocjacyjne Nowej Rundy to: rolnictwo dostęp do rynku, dopłaty do eksportu, wsparcie wewnętrzne sektora rolnego dostęp do rynku dla towarów nierolnych (NAMA), handel usługami, zasady WTO, ochrona praw własności intelektualnej (TRIPS), r rozstrzyganie sporów, handel a środowisko, implementacja (realizacja porozumień WTO) ułatwienia w handlu. Wspólne Polityki UE, wykład 1 9

10 WTO i preferencyjne układy handlowe Artykuł XXIV GATT Article XXIV: Territorial Application Frontier Traffic Customs Unions and Free-trade Areas Interpretacja Artykułu XXIV GATT Enabling Clause GATT (Klauzula upoważniająca) dotyczy krajów rozwijających się tekst GATT z roku 1979 decyzja pozwalająca na powstawanie preferencyjnych umów handlowych pomiędzy krajami rozwijającymi się GATS Article V określa warunki potrzebne do spełnienia przy dyskryminacyjnej liberalizacji usług Wspólne Polityki UE, wykład 1 10

11 Artykuł XXIV WTO Par.4 cele unii celnej ułatwienie handlu pomiędzy terytoriami tworzącymi ugrupowanie, a nie wznoszenie barier wobec handlu z innymi układającymi się stronami Par. 8 definicja zniesienie ceł i innych restrykcyjnych regulacji handlowych w stosunku do praktycznie biorąc całej wymiany. Kraje winny stosować w zasadzie te same cła i inne regulacje handlowe w stosunku do krajów trzecich Par. 5 tworzenie wspólnej taryfy celnej nie może naruszać koncesji handlowych krajów trzecich. cła i inne środki handlowe w wymianie z innymi członkami GATT nie mogą być w całości wyższe lub bardziej restrykcyjne niż poziom ceł i rozmiary przepisów handlowych przed utworzeniem Par. 7 wymogi przejrzystości. Zawarte porozumienie musi być niezwłocznie notyfikowane z innymi członkami WTO Zbadanie zgodności nowo utworzonego porozumienia z art. XXIV grupa robocza (akceptacja, 2/3 głosów) Wspólne Polityki UE, wykład 1 11

12 Kontrowersje Par.8: praktycznie biorąc całej wymiany WTO przyznaje, że brak kryterium EU - 90% handlu i znaczący sektor nie powinien być pominięty. Ale jak mierzyć? Faktyczny handel czy potencjalny? 1996 Komitet do Regionalnych Umów Handlowych badanie umów handlowych i ich wpływu na multilateralny system handlowy brak konsensusu brak raportów Wspólne Polityki UE, wykład 1 12

13 Średnia liczba RTAs na państwo członkowskie WTO, Wspólne Polityki UE, wykład 1 13

14 Skumulowana liczba RTAs, Wspólne Polityki UE, wykład 1 14

15 Średnia liczba RTAs na kraj, Wspólne Polityki UE, wykład 1 15

16 Liczba podpisanych umów RTAs, 2010 rok Wspólne Polityki UE, wykład 1 16

17 Typy RTAs Etapy integracji PSA FTA FTA&EIA CU CU&EIA Strefa wolnego handlu (FTA) Unia celna (CU) Wspólny rynek Unia gospodarcza Unia monetarna Wspólne Polityki UE, wykład 1 17

18 Typy RTAs, 2010 rok Wspólne Polityki UE, wykład 1 18