Wybrane kwestie prawa żywnościowego w ujęciu prawnokarnym
|
|
- Przybysław Grabowski
- 7 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 dr hab. Marek Mozgawa Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie Wybrane kwestie prawa żywnościowego w ujęciu prawnokarnym 1. Prawo żywnościowe nie jest dziedziną zbyt popularną w Polsce, a do rzadkości należą prawnokarne opracowania tego tematu. Wydaje się jednak, że jest to jeden z bardziej aktualnych (choć jeszcze niedocenianych) dziś problemów, w szczególności w obliczu obfitości różnorodnych towarów konsumpcyjnych na naszym rynku, przy nie zawsze uczciwie prowadzonej konkurencji w procesie zbywania towarów (gdzie często przedsiębiorca nastawia się na szybki zysk, nie dbając ani o jakość oferowanych artykułów, ani też o dobro jednostkowego klienta). Przy różnorodnej ilościowo i jakościowo ofercie rynkowej prawo żywnościowe formułuje swoje cele, wśród których istotną rolę odgrywa ochrona konsumentów przed narażeniem ich zdrowia (co jawi się jako zadanie priorytetowe), a także ochrona ich interesów ekonomicznych (przed poczynaniami nieuczciwych przedsiębiorców) 1. Nie bez znaczenia jest tu również ochrona konkurencji oraz swoiste uświadamianie konsumentów Krótkiej analizie poddany zostanie akt prawny o podstawowym znaczeniu dla przedmiotowej problematyki, tzn. ustawa z dnia 15 listopada 1970 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia 3 (zwana dalej prawem żywnościowym - p.ż.) F. Hufen, Lebensmittelrecht. Die Verwaltung, Zeitschrift fiir Verwaltungswissenschaft", 27 Band, 1994, Heft 3, s F. Hufen, Lebensmittelrecht.., op. cit., s Dz.U. Nr 29, poz. 245 z późn. zm. 38
2 Wybrane kwestie prawa żywnościowego.. Ustawa normuje warunki produkcji środków spożywczych i używek oraz obrotu tymi artykułami w zakresie niezbędnym dla ochrony ludności. W analogicznym zakresie ustawa reguluje również wymagania dotyczące urządzeń, aparatów, sprzętu, narzędzi, opakowań i innych materiałów, które stykają się ze środkami spożywczymi. Z uwagi na rozległość przedmiotowej problematyki ustawodawca zmuszony był, w drodze delegacji ustawowej, odesłać do szczegółowych rozwiązań zawartych w aktach prawnych niższego rzędu (rozporządzeniach i zarządzeniach) 4. W myśl art. 30 ust. 1 p.ż. penalizowane jest (pod groźbą kary pozbawienia wolności do lat dwóch) produkowanie lub wprowadzanie do obrotu szkodliwych dla zdrowia ludzkiego: środków spożywczych, używek, substancji dodatkowych dozwolonych lub przedmiotów określonych w art. 1 ust. 2 p.ż. (tzn. wspomnianych już urządzeń, aparatów, narzędzi, opakowań itp., które stykają się ze środkami spożywczymi i używkami w produkcji lub obrocie). Należy wyjaśnić, że w rozumieniu ustawy środkami spożywczymi są substancje lub ich mieszaniny zawierające składniki potrzebne dla organizmu ludzkiego i przeznaczone w stanie naturalnym 4 M.in. chodzi tu o: - rozporządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z 17 grudnia 1973 r. w sprawie zezwoleń na produkcję, wprowadzanie do obrotu i na przywożenie z zagranicy niektórych środków spożywczych (Dz.U. Nr 51, poz. 293 z późn. zm.), - rozporządzenie Ministra Handlu Wewnętrznego i Usług z dnia 10 października 1972 r. w sprawie wymagań sanitarnych w handlu okrężnym środkami spożywczymi i używkami (Dz.U. Nr 44, poz. 279 z późn. zm.), - rozporządzenie RM w sprawie zasad postępowania ze środkami spożywczymi i używkami o niewłaściwej jakości (Dz.U. Nr 19, poz. 110), - rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 15 lipca 1994 r. w sprawie znakowania środków spożywczych, używek i substancji dodatkowych dozwolonych, przeznaczonych do obrotu (Dz.U. Nr 86, poz. 402), - zarządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z 16 grudnia 1970 r. w sprawie szczegółowego określenia niektóiych pojęć używanych w ustawie o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia (M.P. Nr 2 z 1971 r., poz. 10), - zarządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z 22 kwietnia 1971 r. w sprawie szczegółowych warunków produkcji i wprowadzania do obrotu dietetycznych środków spożywczych (M.R Nr 33, poz. 211), - zarządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 31 marca 1993 r. w sprawie wykazu substancji dozwolonych i zanieczyszczeń technicznych w środkach spożywczych i używkach (M.P. Nr 22, poz. 233), 39
3 REJENT Nr 10 - październik 1995 r. lub po przerobieniu do spożywania przez ludzi (art. 2 ust. 1 pkt 1 p.ż.). Z kolei używkami są substancje lub ich mieszaniny nie zawierające składników odżywczych lub zawierające je w ilościach nie mających znaczenia dla odżywiania organizmu ludzkiego, które jednak ze względu na swoje oddziaływanie fizjologicznie lub cechy organoleptyczne są przeznaczone do spożywania lub w inny sposób są wprowadzane do organizmu ludzkiego (art. 2 ust. 1 pkt 2 p.ż.). Substancje dodatkowe (w myśl art. 5 zarządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z 16 grudnia 1970 r. w sprawie szczegółowego określenia niektórych pojęć używanych w ustawie o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia) 5 to substancje obce, dodawane do środków spożywczych lub używek albo zastosowane przy produkcji tych artykułów w celu: - nadania im określonego zapachu, barwy, konsystencji lub poprawienia innych cech organoleptycznych, - wzbogacenia wartości odżywczej, - przedłużenia okresu przydatności do spożycia, - zapewnienia prawidłowych procesów technologicznych. Środek spożywczy (albo używka) jest szkodliwy dla zdrowia, jeżeli jego spożycie w warunkach normalnych i zgodnie z przeznaczeniem może spowodować ujemne skutki dla zdrowia ludzkiego, a w szczególności, jeżeli zawiera drobnoustroje chorobotwórcze lub substancje toksyczne, niezależnie od ich pochodzenia ( 8 ust. 1 i 2 cytowanego zarządzenia z 16 grudnia 1970 r.). Po wyjaśnieniu podstawowych pojęć technicznych użytych w przepisie, należy przejść do analizy ustawowych znamion czynu zabronionego. Przedmiotem ochrony przepisu art. 30 ust. 1 p.ż. jest zdrowie człowieka. Jak zauważa się w doktrynie, przepis ten ma na celu ochronę zdrowia ludzkiego przed działaniami, które mogą doprowadzić do jego utraty w wyniku spożycia szkodliwych środków spożywczych, używek, substancji dodatkowych 6. Znamiona strony przedmiotowej przepisu art. 30 ust. 1 p.ż. przewidują dwie 5 6 Monitor Polski z 1971 r. Nr 2, poz. 10. Por. M. Bojarski, W. Radecki, Pozakodeksowe przepisy karne z komentarzem, Warszawa 1992, s
4 7 M. Bojarski, W. Radecki, Pozakodeksowe..., op. cit., s M. Bojarski, W. Radecki, Pozakode Wybrane kwestie prawa żywnościowego.. formy zachowania się sprawcy: produkowanie oraz wprowadzanie do obrotu. Produkowanie - w myśl powoływanego już zarządzenia z 16 grudnia 1970 r. - oznacza czynności podejmowane przez producenta w stosunku do środków spożywczych, używek, substancji dodatkowych dozwolonych i przedmiotów określonych w art. 1 ust. 2 p.ż. W szczególności, produkcja obejmuje przygotowywanie surowców do przerobu, ich przechowywanie, poddawanie procesom technologicznym, przygotowanie do obrotu (pakowanie i oznaczanie), przechowywanie wyrobów gotowych do czasu ich wprowadzenia do obrotu ( 1 ust. 1 zarządzenia z 16 grudnia 1970 r.). Produkcją jest również (w myśl 1 ust. 2 cytowanego zarządzenia) przygotowywanie środków spożywczych w postaci potraw przeznaczonych do bezpośredniego spożycia w zakładach żywienia zbiorowego i w zakładach garmażeryjnych. Przez wprowadzanie do obrotu należy rozumieć według M. Bojarskiego, W. Radeckiego uczynienie środków spożywczych, używek, substancji dodatkowych dozwolonych czy też przedmiotów (określonych w art. 1 ust. 2 ustawy) powszechnie dostępnymi przez takie działania, jak np. przekazanie ich do hurtowni czy sieci handlu detalicznego" 7. Zarządzenie z 16 grudnia 1970 r. (w sprawie szczegółowego określenia niektórych pojęć używanych w ustawie o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia) w art. 2 ust. 1 definiuje obrót" jako czynności podejmowane w stosunku do gotowych środków spożywczych itd., w celu dostarczenia do jednostek handlowych lub zakładów żywienia, a w szczególności sprzedaż, przechowywanie, transport i inne czynności związane z dostarczaniem takich artykułów odbiorcy. Obrotem - w myśl zarządzenia - jest również podawanie potraw do spożycia w zakładach żywienia zbiorowego oraz sprzedaż wyrobów garmażeryjnych. Przedmiotem zachowania przestępnego, stypizowanego w art. 30 ust. 1 p.ż., są środki spożywcze, używki oraz substancje dodatkowe dozwolone, które nie odpowiadają ustalonym dla nich warunkom zdrowotnym 8. W myśl art. 4 ust. 1 p.ż chodzi tu przede wszystkim o takie środki spożywcze i używki, które zawierają sub- 41
5 REJENT Nr 10 - październik 1995 r. stancje obce tego rodzaju lub w takich ilościach, które są szkodliwe dla zdrowia ludzkiego lub powodują zmiany organoleptyczne tych artykułów w stopniu uniemożliwiającym ich spożycie lub użycie. Substancjami obcymi są substancje nie będące środkami spożywczymi ani używkami, a znajdujące się w owych środkach (lub używkach) albo też na ich powierzchni; w szczególności są to substancje dodatkowe, zanieczyszczenia techniczne, zanieczyszczenia przypadkowe; substancjami obcymi są również środki chemiczne używane przy uprawie i ochronie roślin (art. 2 ust. 1 pkt 3 p.ż.). Należy wyjaśnić, że zanieczyszczeniami technicznymi są substancje obce, które w toku produkcji lub obrotu przenikają do środków spożywczych bądź używek albo pozostają na ich powierzchni pomimo zastosowania prawidłowych metod produkcji; zanieczyszczeniami technicznymi są również pozostałości środków chemicznych stosowanych przy uprawie i ochronie roślin ( 6 ust. 1 i 2 zarządzenia z 16 grudnia 1970 r.). Zanieczyszczeniami przypadkowymi są zaś substancje, które przedostały się lub przeniknęły do środków spożywczych, używek i substancji dodatkowych dozwolonych albo znajdują się na powierzchni takich artykułów wskutek nieprzestrzegania zasad higieny lub wskutek niewłaściwego postępowania z tymi artykułami w czasie produkcji lub obrotu ( 7 zarządzenia z 16 grudnia 1970 r.). Należy zauważyć, że jako przedmioty zachowania przestępnego, określonego w art. 30 ust. 1 p.ż., w grę wchodzą również środki spożywcze (lub używki) o niewłaściwej jakości. Przestępstwo stypizowane w art. 30 ust. 1 p.ż. jest przestępstwem materialnym (skutkiem jest wyprodukowanie lub wprowadzenie do obrotu określonych środków lub przedmiotów), powszechnym i umyślnym (gdzie w grę wchodzi dolus directus i dolus eventualis). Art. 30 ust. 2 p.ż. penalizuje (pod groźbą kary pozbawienia wolności do lat 3) produkcję lub wprowadzanie do obrotu dietetycznych środków spożywczych lub odżywek szkodliwych dla zdrowia ludzkiego. Analogicznie, jak w przypadku art. 30 ust. 1 p.ż., został określony przedmiot ochrony (zdrowie ludzkie) oraz strona przedmiotowa bezprawnego zachowania (produkowanie lub wprowadzanie do obrotu). O ile jednak w ust. 1 chodziło o ja- 42
6 Wybrane kwestie prawa żywnościowego.. kiekolwiek środki spożywcze (używki, substancje dodatkowe itd.), to w ust. 2 w grę wchodzą dietetyczne środki spożywcze lub odżywki szkodliwe dla zdrowia ludzkiego. W myśl powoływanego zarządzenia z 16 grudnia 1970 r., dietetycznym środkiem spożywczym jest taki produkt, który ze względu na skład i sposób przygotowania jest przeznaczony do żywienia ludzi w wypadkach określonych chorób lub stanów fizjologicznych i jest wprowadzany do obrotu z oznaczeniem dietetyczny środek spożywczy" ( 3 ust. 1). Odżywką zaś jest środek spożywczy, który - ze względu na wzbogacenie jego składu w określone składniki lub zwiększenie w nim zawartości składników naturalnych - jest przeznaczony do żywienia osób wymagających wzmożonego odżywiania się i jest wprowadzany do obrotu z oznaczeniem odżywka" ( 3 ust. 4 zarządzenia) 9. Oczywiście, dla bytu przestępstwa określonego w art. 30 ust. 2 p.ż. jest rzeczą konieczną, aby dietetyczny środek spożywczy lub odżywka była szkodliwa dla zdrowia (zatem zdatna do spowodowania ujemnych skutków dla zdrowia ludzkiego). Przestępstwo to jest materialnym, powszechnym, umyślnym (które może być popełnione w obu postaciach zamiaru: dolus directus i dolus eventualis). W myśl art. 30 ust. 3 p.ż., jeżeli sprawca czynów określonych w ust. 1 lub ust. 2 działa nieumyślnie, podlega karze pozbawienia wolności do roku, ograniczenia wolności albo grzywny Przepis art. 31 ust. 1 penalizuje (pod groźbą kary pozbawienia wolności do roku) wprowadzanie do obrotu jako artykuły odpowiadające określonym wymaganiom zepsute lub sfałszowane środki spożywcze, używki lub substancje dodatkowe dozwolone. W myśl cytowanego zarządzenia (z 16 grudnia 1970 r.), środek spożywczy jest zepsuty, jeżeli wskutek działania czynników naturalnych, jak wilgoć, czas, temperatura, światło albo wskutek obecności mikroorganizmów lub posożytów skład tego środka lub jego właściwości uległy zmianom, czyniąc go niezdatnym do spożycia zgodnie z prze- 9 Zarządzenie MZiOS z 16 grudnia 197 tetycznej ( środek spożywczy przygotowany do bezpośredniego spożycia, który odpowiada warunkom określonym w ust. 1" - 3 ust. 2) oraz posiłku dietetycznego ( zestaw potraw dietetycznych (ust. 2) przeznaczony do jednorazowego spożycia" - 3 ust. 3). 43
7 REJENT Nr 10 - październik 1995 r. znaczeniem ( 9). Środek spożywczy lub używka są sfałszowane, jeżeli zmieniony został ich skład lub inne podstawowe właściwości, a konsument nie został o tym powiadomiony w sposób wyraźny Sfałszowany jest również środek spożywczy (używka), w którym wprowadzone zostały zmiany mające na celu ukrycie jego rzeczywistego składu lub innych podstawowych właściwości. W szczególności środek spożywczy lub używka są sfałszowane, jeżeli: - dodano do nich substancje zmieniające ich skład i obniżające ich wartość odżywczą, - odjęto lub zmniejszono zawartość jednego lub więcej składników decydujących o wartości odżywczej lub innej podstawowej właściwości środka spożywczego lub używki, - dokonano zabiegów, które ukryły rzeczywisty ich skład lub nadały im wygląd środka spożywczego lub używki o należytej jakości ( 10 zarządzenia z 16 grudnia 1970 r.). Jest rzeczą charakterystyczną, że dość wąsko została określona strona przedmiotowa przestępnego zachowania się, a mianowicie w grę wchodzi jedynie wprowadzanie do obrotu". Poza zakresem penalizacji tego przepisu pozostawiono natomiast produkowanie (fałszowanie) środków spożywczych, używek lub substancji dodatkowych dozwolonych. Należy zwrócić uwagę, że ustawa nie włącza w skład ustawowych znamion przepisu art. 31 ust. 1 wymogu, aby określone artykuły były szkodliwe dla zdrowia (jak czynią to przepisy art. 30 p.ż.). W drodze wnioskowania a contrario należy zatem przyjąć, że dla bytu przestępstwa z art. 31 ust. 1 p.ż. przedmiotowe artykuły (środki spożywcze, używki) nie muszą stanowić zagrożenia dla zdrowia. W przypadku jednak, gdy taką cechę posiadają (szkodliwość dla zdrowia), to wydaje się, że zasadna będzie kumulatywna kwalifikacja (art. 30 ust. 1 p.ż. w zw. z art. 31 ust. 1 p.ż. w zw. z art k.k.). Z drugiej zaś strony, w przypadku fałszowania (produkowania) środków spożywczych itd., które jednak nie będą szkodliwe dla zdrowia, brak będzie możliwości zastosowania zarówno przepisów art. 30, jak i 31 p.ż. Przestępstwo z art. 31 ust. 1 jest przestępstwem materialnym, powszechnym, umyślnym (gdzie w grę wchodzą obie postacie zamiaru: bezpośredni i ewentualny). 44
8 Wybrane kwestie prawa żywnościowego.. W myśl przepisu art. 31 ust. 2, w wypadku mniejszej wagi, sprawca (tzn. wprowadzający do obrotu zepsute lub sfałszowane środki spożywcze, używki lub substancje dodatkowe) podlega karze grzywny. W doktrynie jest dość powszechnie akceptowana ocena wypadków mniejszej wagi" jako typów uprzywilejowanych, natomiast pewne rozbieżności powstają, gdy chodzi o rozumienie tego pojęcia (oraz zakres elementów pozwalających na przyjęcie, iż w grę wchodzi wypadek mniejszej wagi"). Należy tu przypomnieć trzy występujące stanowiska: - zawężające zakres kryteriów wyłącznie do elementów przedmiotowych, - pozwalające na uwzględnienie obok elementów przedmiotowych również elementów podmiotowych (choć w ograniczonym zakresie), - stanowisko stwierdzające, że elementy decydujące o istnieniu wypadku mniejszej wagi" należy utożsamiać z zakresem wszelkich okoliczności wpływających na wymiar kary 10. W doktrynie zdaje się dominować ostatnie z określonych powyżej stanowisk, które jednak - jak słusznie zauważa T. Bojarski - jest ujęciem idącym za daleko 11. W szczególności nie powinny tu być brane pod uwagę takie okoliczności, jak osobowość sprawcy, dotychczasowa jego karalność, opinia, jaką posiada czy nagminność czynów danego rodzaju. Jak zauważa T. Bojarski: Przemawiają za tym dwa dość ważne argumenty. Pierwszy łączy się ze sprawą rozumienia społecznego niebezpieczeństwa czynu, drugi - z ogólnymi zagadnieniami konstruowania w ustawie typów przestępstw" 12. Wydaje się, że udana jest próba zdefiniowania wypadku mniejszej wagi podjęta przez W. Kubalę: Wypadek mniejszej wagi to uprzywilejowana postać czynu o znamionach przestępstwa typu podstawowego, charakteryzująca się zmniejszonym stopniem społecznego niebezpieczeństwa ze względu na przewagę pozytywnych elemen- 10 Bliżej o tych kwestiach por. T. Bojarski, Odmiany podstawowych typów przestępstw w polskim prawie karnym, Warszawa 1982, s. 143 i n. 11 T. Bojarski, Odmiany..., op. cit., s T. Bojarski, Odmiany..., op. cit., s
9 REJENT Nr 10 - październik 1995 r. tów o charakterze przedmiotowo-podmiotowym" 13. Na gruncie przepisu art. 31 ust. 2 p.ż. z wypadkiem mniejszej wagi będziemy mieli do czynienia np. w sytuacji wprowadzenia do obrotu niewielkiej ilości zepsutych środków spożywczych, gdy nie stanowiły one zagrożenia dla zdrowia ludzkiego bądź też w sytuacji, gdy wprowadzono do obrotu sfałszowane używki, jednakże ich skład został zmieniony jedynie minimalnie, tak iż nie odbiegają one w znaczący sposób od normy (a ilość wprowadzonych do obrotu używek nie jest znacząca). Podobnie jak w przypadku art. 31 ust. 1, również przestępstwo określone w ust. 2 (jako wypadek mniejszej wagi") jest przestępstwem materialnym, powszechnym i umyślnym (dolus directus i dolus eventualis). Z kolei w art. 32 p.ż. spenalizowano w postaci wykroczenia (zagrożonego karą grzywny) szereg zachowań, które pokrótce przedstawię. I tak mamy tu do czynienia z następującymi zachowaniami: a) wprowadzenie w błąd (przez oznaczanie lub w inny sposób) co do zdrowotnej jakości lub właściwości odżywczej środka spożywczego, używki lub substancji dodatkowej dozwolonej, b) podawanie w reklamie danych wprowadzających w błąd co do właściwości odżywczych (środka spożywczego, odżywki lub substancji dodatkowej dozwolonej), c) wprowadzanie do obrotu środków spożywczych lub używek produkowanych w celach eksperymentalnych. Zgodnie z art. 9 p.ż., środki spożywcze, używki lub substancje dodatkowe dozwolone nie odpowiadające warunkom ustawy mogą być produkowane tylko w celach eksperymentalnych w sposób zapobiegający wprowadzaniu ich do obrotu; o podjęciu produkcji takich artykułów należy zawiadomić właściwy organ Państwowej Inspekcji Sanitarnej, d) wprowadzanie do obrotu środków spożywczych lub używek bez zezwolenia lub z naruszeniem warunków takiego zezwolenia w przypadkach przewidzianych w ustawie (w art. 5, art. 11 ust. 2 i art. 12 ust. 1 pkt 1 p.ż.), 13 W. Kubala, Wypadek mniejszej wagi, WPP 3/1972, s
10 Wybrane kwestie prawa żywnościowego.. e) wbrew zakazowi produkowanie albo wprowadzanie do obrotu środków spożywczych lub używek, stosowanie niedozwolonych składników albo naruszenie warunków określonych na podstawie art. 15 ust. 4 p.ż. (a dotyczących sposobu znakowania środków spożywczych, używek i substancji dodatkowych dozwolonych w opakowaniach jednostkowych przeznaczonych do obrotu oraz innych danych dotyczących środka spożywczego lub używki, które ze względu na ochronę zdrowia ludzkiego powinny być podane do wiadomości nabywcy), f) używanie do produkcji lub wprowadzanie do obrotu środków spożywczych, używek lub substancji dodatkowych dozwolonych po upływie terminu ich przydatności, g) niedopełnienie obowiązku przechowywania próbek środków spożywczych wydawanych przez zakłady żywienia zbiorowego lub sprzedawanych przez zakłady wprowadzające do obrotu wyroby garmażeryjne, h) w przypadku produkcji przetworów grzybowych, środków spożywczych zawierających grzyby, skupie, przechowywaniu lub sprzedaży grzybów przez zakłady przetwórcze lub handlowe niezatrudnienie osoby posiadającej uprawnienia w zakresie grzyboznawstwa bądź też nieprzestrzeganie innych wymagań niezbędnych dla ochrony zdrowia ludzkiego, i) podjęcie produkcji przetworów grzybowych, środków spożywczych zawierających grzyby, prowadzenie skupu, wprowadzanie grzybów do obrotu, ich przechowywanie bez stwierdzenia przez właściwego państwowego inspektora sanitarnego spełnienia wymagań niezbędnych dla ochrony zdrowia ludzkiego (określonych w odrębnych przepisach), j) rozpoczęcie działalności polegającej na produkcji i obrocie środkami spożywczymi, używkami i substancjami dodatkowymi dozwolonymi bez zgody właściwego organu pełniącego nadzór sanitarny. 3. Krótko przedstawione zostaną teraz niektóre kwestie relacji przepisów art p.ż. do innych przepisów prawnokarnych. a) Jak wiadomo, do znamion przestępstwa z art pkt 3 k.k. należy między innymi sprowadzenie powszechnego nie- 47
11 REJENT Nr 10 - październik 1995 r. bezpieczeństwa dla życia lub zdrowia ludzkiego poprzez wyrób lub wprowadzenie do obrotu szkodliwych dla zdrowia środków spożywczych. Analizowany uprzednio przepis art. 30 ust. 1 p.ż. penalizuje natomiast produkcję lub wprowadzanie do obrotu szkodliwych dla zdrowia ludzkiego środków spożywczych, używek, substancji dodatkowych (lub przedmiotów określonych w art. 1 ust. 2 p.ż). Porównanie treści obu tych przepisów prowadzi do wniosku, że analogicznie zostało określone znamię czasownikowe (produkowanie lub wprowadzanie do obrotu m.in. szkodliwych dla zdrowia środków spożywczych), z tym, że dla bytu przestępstwa z art pkt 3 k.k. jest jeszcze konieczne, aby środki te sprowadzały niebezpieczeństwo dla życia albo zdrowia ludzkiego. Jak słusznie zauważył SN w wyroku z dnia 30 maja 1977 r. (IV KR 84/77) 14, to ostatnie sformułowanie wskazuje, że chodzi tu o zagrożenie zdrowia w poważnym stopniu i mające charakter niebezpieczeństwa powszechnego, a nie szkodliwość dla zdrowia w nieznaczonym stopniu, powodującą tylko przejściowe i niegroźne zakłócenia czynności organizmu. W takiej bowiem sytuacji można mówić tylko o ogólnej szkodliwości dla zdrowia, co należy do istoty czynu z art. 30 ust. 1 p.ż. b) W 1977 r. Sąd Najwyższy rozpoznawał przekazane w trybie art k.p.k. przez SW w Z. zagadnienie prawne wymagające zasadniczej wykładni ustawy, a mianowicie: Czy sfałszowanie lodów przez dodanie w czasie ich produkcji mleka w proszku oraz przez zwiększenie ilości wody, a następnie wprowadzenie tychże lodów do sprzedaży po normalnie obowiązującej cenie, stanowi jedno przestępstwo określone w art , czy też również wyczerpuje dyspozycję art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 25 listopada 1970 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia (Dz.U. Nr 29, poz. 245 z późn. zm.)'? 15 Oczywiście, jak słusznie zauważył SN, na tle pytania SW zachodzi potrzeba rozważenia, czy opisane w nim zachowanie sprawcy stanowi jeden czyn (kiedy w grę wejdzie zbieg przepisów) bądź też dwa czyny (gdzie będziemy mieli do czynienia z rzeczywistym zbiegiem przestępstw). W przedmiotowej sprawie 14 OSNPG 1/1977, poz Uchwała z dnia 26 sierpnia 1977 r. (VII KZP 27/77), OSNKW 9/1977, poz
12 Wybrane kwestie prawa żywnościowego.. mieliśmy do czynienia z jednym zachowaniem (czynem) sprawcy, polegającym na wprowadzeniu do obrotu i sprzedaży jako artykułu odpowiadającego określonym wymaganiom sfałszowanych lodów. Wynikało to ze zwartości miejsca i czasu charakteryzującej opisane zachowanie sprawcy (a także z tego, że było ono wyrazem jednej decyzji woli). Mówiąc o kwalifikacji prawnej przedmiotowego zachowania, słusznie podkreśla SN, że sprawca, który sprzedaje sfałszowane lody, oszukuje nabywcę co do ich gatunku, a zatem działanie to wyczerpuje znamiona przestępstwa określonego w art k.k. Należy jednak zauważyć, że przepis ten (art k.k.) nie daje nam pełnej prawnokarnej charakterystyki czynu, bowiem określone w nim oszukiwanie nabywcy co do gatunku sprzedawanego towaru nie musi wyrażać się w sprzedaży towaru sfałszowanego, ale np. w sprzedaży towaru niższego gatunku jako towaru wyższego gatunku (i po odpowiednio wyższej cenie). Natomiast -jak zauważa SN - samo wprowadzenie do obrotu sfałszowanych lodów jako artykułu odpowiadającego określonym wymaganiom wyczerpuje znamiona przestępstwa określonego w art. 31 ust. 1 p.ż. Przepis art. 31 ust. 1 p.ż. nie wyczerpuje jednak całości przedmiotowego zachowania sprawcy, gdyż do znamion przestępstwa określonego w tym przepisie nie należy oszukiwanie nabywcy (tzn. doprowadzenia go do niekorzystnego rozporządzenia mieniem, co stanowi konieczny warunek kwalifikacji z art ). Słusznie zatem SN wyprowadza wniosek, iż skoro w omawianym przypadku żaden z wymienionych przepisów nie obejmuje w całości zachowania sprawcy, jego czyn należy zakwalifikować (zgodnie z art k.k.) z obu zbiegających się przepisów. Należy również zauważyć, że w pewnych sytuacjach możliwy będzie idealny zbieg przestępstwa z wykroczeniem (art. 31 ust. 1 p.ż. w zw. z art k.w. w zw. z art k.w.), a mianowicie wtedy, gdy nabywca sfałszowanego środka spożywczego poniósł albo mógł ponieść stratę nie przekraczającą staiych zł. c) Nierzadko w praktyce będziemy mieli do czynienia z sytuacją, w której na skutek zachowania stypizowanego w przepisie art. 31 ust. 1 p.ż. (wprowadzanie do obrotu zepsutych lub sfałszowanych środków spożywczych, używek lub substancji dodatkowych dozwolonych) dojdzie do spożycia takowych środków, a w rezulta- 49
13 REJENT Nr 10 - październik 1995 r. cie do skutku w postaci rozstroju zdrowia, to w takiej sytuacji - w zależności od stopnia tego rozstroju - zasadna będzie kumulatywna kwalifikacja z art. 31 ust. 1 w zw. z art. 155 k.k. lub w zw. z art. 156 k.k. d) Należy również zwrócić uwagę na występującą zbieżność znamion wykroczenia stypizowanego w art. 25 u.z.n.k. z 16 kwietnia 1993 r. ( Kto umyślnie oznaczając lub wbrew obowiązkowi nie oznaczając towarów lub usług, wprowadza klientów w błąd co do pochodzenia, ilości, jakości, składników, sposobu wykonania, przydatności...") z przepisem art. 32 pkt 1 p.ż. ( Kto przez oznaczanie lub w inny sposób wprowadza w błąd co do zdrowotnej jakości lub właściwości odżywczej środka spożywczego, używki albo substancji dodatkowej dozwolonej..."). Zestawienie powyższych przepisów prowadzi do wniosku, że wejdzie tu w grę jedynie zbieg pomijalny (przy zastosowaniu zasady lex specialis derogat legi generali). Oczywiście, przepisem szczególnym jest art. 32 pkt 1 p.ż. Powyżej przedstawiono jedynie kilka problemów związanych z prawnokarnym aspektem prawa żywnościowego, które to - jak się wydaje - już w niedalekiej przyszłości nabierze istotnego znaczenia nie tylko teoretycznego, ale i praktycznego. 50
USTAWA z dnia 25 listopada 1970 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia. Rozdział 1 Przepisy ogólne
Kancelaria Sejmu s. 1/13 USTAWA z dnia 25 listopada 1970 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia Rozdział 1 Przepisy ogólne Art. 1. 1. Ustawa normuje warunki produkcji środków spożywczych i używek
POSTANOWIENIE Z DNIA 28 MARCA 2002 R. I KZP 3/2002
POSTANOWIENIE Z DNIA 28 MARCA 2002 R. I KZP 3/2002 Branie zakładnika w rozumieniu art. 252 1 k.k. to pozbawienie wolności jakiejś osoby wbrew jej woli. Przetrzymywanie zakładnika oznacza utrzymanie bezprawnego
USTAWA z dnia 24 lipca 2002 r. o zmianie ustawy o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia oraz innych ustaw
Kancelaria Sejmu s. 1/11 USTAWA z dnia 24 lipca 2002 r. o zmianie ustawy o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia oraz innych ustaw Opracowano na podstawie: Dz.U. z 2002 r. Nr 135, poz. 1145, Nr 208,
USTAWA z dnia 6 września 2001 r. o materiałach i wyrobach przeznaczonych do kontaktu z żywnością
Kancelaria Sejmu s. 1/7 USTAWA z dnia 6 września 2001 r. o materiałach i wyrobach przeznaczonych do kontaktu z żywnością Opracowano na podstawie: Dz.U. z 2001 r. Nr 128, poz. 1408; Art. 1. 1. Ustawa określa
22. Międzynarodowy Kongres Ogólnopolskiego Systemu Ochrony Zdrowia "Innowacyjna Ochrona Zdrowia".
22. Międzynarodowy Kongres Ogólnopolskiego Systemu Ochrony Zdrowia "Innowacyjna Ochrona Zdrowia". KATOWICE 4-5 KWIETNIA 2017 Radca Prawny Krystian Szulc Śląska Izba Aptekarska Prawne aspekty obrotu produktem
Doradztwo prawne Doradztwo podatkowe Audyt Outsourcing
Bezpieczeństwo produkcji opakowań spożywczych wybrane aspekty prawne - Odpowiedzialność producentów Doradztwo prawne Doradztwo podatkowe Audyt Outsourcing Treść: Odpowiedzialność Odpowiedzialność Odpowiedzialność
UCHWAŁA Z DNIA 27 LUTEGO 2001 R. I KZP 1/2001
UCHWAŁA Z DNIA 27 LUTEGO 2001 R. I KZP 1/2001 Odpowiedzialność karna na podstawie art. 90 w zw. z art.50 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (jedn. tekst: Dz. U. z 2000 r. Nr 106,
WYBRANE ZAGADNIENIA Z PRAWOZNAWSTWA W ASPEKCIE PRAWA ŻYWNOŚCIOWEGO
SPIS TREŚCI Wykaz skrótów... 11 Przedmowa... 13 Rozdział I WYBRANE ZAGADNIENIA Z PRAWOZNAWSTWA W ASPEKCIE PRAWA ŻYWNOŚCIOWEGO... 15 1. Pojęcie prawa... 15 1.1. Prawo a inne systemy normujące stosunki społeczne...
USTAWA z dnia 6 września 2001 r. o materiałach i wyrobach przeznaczonych do kontaktu z żywnością
Kancelaria Sejmu s. 1/1 USTAWA z dnia 6 września 2001 r. o materiałach i wyrobach przeznaczonych do kontaktu z żywnością Opracowano na podstawie: Dz.U. z 2001 r. Nr 128, poz. 1408, z 2003 r. Nr 171, poz.
F AKTURY W PODATKU OD
F AKTURY W PODATKU OD TOWARÓW I USŁUG Sankcje za wadliwe wystawianie faktur Gdynia, 10 lutego 2014 RODZAJE ODPOWIEDZIALNO CI Odpowiedzialność podatkowa Odpowiedzialność karna skarbowa ODPOWIEDZIALNO Ć
UCHWAŁA Z DNIA 13 GRUDNIA 2000 R. I KZP 43/2000
UCHWAŁA Z DNIA 13 GRUDNIA 2000 R. I KZP 43/2000 Zawarte w art. 278 5 k.k. sformułowanie przepisy 1, 3 i 4 stosuje się odpowiednio, oznacza zastosowanie do wypadku kradzieży energii, wyłącznie znamion przestępstwa
POSTANOWIENIE. SSN Zbigniew Puszkarski
Sygn. akt IV KK 118/16 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 26 kwietnia 2016 r. SSN Zbigniew Puszkarski w sprawie P. Z. co do którego umorzono postępowanie karne o czyn z art. 157 2 k.k. po rozważeniu
Kontrolą powyższego zagadnienia objęto 5 placówek, w tym:
Informacja z wyników kontroli jakości handlowej w małych zakładach produkcyjnych oferujących wyroby garmażeryjne we własnych sklepach na rynku lokalnym, a także wyrobów garmażeryjnych z segmentu luksusowe
SPOŁEM Powszechna Spółdzielnia Spożywców ul. Wrocławska 13-15 63-400 Ostrów Wlkp. NIP: 6220005729 DECYZJA
D/KA.ŻG.8361.18.2014 ZPO Poznań, dnia...kwietnia 2014r. SPOŁEM Powszechna Spółdzielnia Spożywców ul. Wrocławska 13-15 63-400 Ostrów Wlkp. NIP: 6220005729 DECYZJA Na podstawie art. 40a ust. 1 pkt 3 oraz
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Danuta Bratkrajc
Sygn. akt IV KK 213/12 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 25 października 2012 r. SSN Józef Dołhy (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Krzysztof Cesarz SSA del. do SN
W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Sygn. akt IV KK 291/10 W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 5 stycznia 2011 r. Sąd Najwyższy w składzie: SSN Tomasz Grzegorczyk spraw. (przewodniczący) SSN Edward Matwijów SA del. do SN Henryk
USTAWA z dnia 19 marca 1997 r. o zmianie niektórych upoważnień do wydawania aktów wykonawczych
Kancelaria Sejmu s. 1/1 USTAWA z dnia 19 marca 1997 r. Opracowano na podstawie: Dz.U. z 1997 r. Nr 43, poz. 272. o zmianie niektórych upoważnień do wydawania aktów wykonawczych Art. 1. W ustawie z dnia
PRAWO KARNE WOBEC NARAŻENIA ŻYCIA I ZDROWIA LUDZKIEGO NA NIEBEZPIECZEŃSTWO
MONOGRAFIE PRAWNICZE PRAWO KARNE WOBEC NARAŻENIA ŻYCIA I ZDROWIA LUDZKIEGO NA NIEBEZPIECZEŃSTWO MARCIN DUDZIK Wydawnictwo C.H.Beck MONOGRAFIE PRAWNICZE MARCIN DUDZIK PRAWO KARNE WOBEC NARAŻENIA ŻYCIA I
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Dariusz Świecki (przewodniczący) SSN Andrzej Ryński (sprawozdawca) SSN Kazimierz Klugiewicz
Sygn. akt IV KK 54/18 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 14 marca 2018 r. SSN Dariusz Świecki (przewodniczący) SSN Andrzej Ryński (sprawozdawca) SSN Kazimierz Klugiewicz
DECYZJA Nr 25 / ŻG / 2013
Łódzki Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej z siedzibą w Łodzi ul. Gdańska 38, 90 730 Łódź... Łódź, dnia 17.04.2013 r. (oznaczenie organu Inspekcji Handlowej) Nr akt: ŻG.8361.375.2012 DECYZJA Nr 25
UCHWAŁA Z DNIA 27 PAŹDZIERNIKA 2005 R. I KZP 32/05
UCHWAŁA Z DNIA 27 PAŹDZIERNIKA 2005 R. I KZP 32/05 Przedmiotem ochrony przepisu art. 45 ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. Nr 75, poz. 468, w brzmieniu przed nowelizacją
WYROK Z DNIA 21 CZERWCA 2012 R. III KK 148/12
WYROK Z DNIA 21 CZERWCA 2012 R. III KK 148/12 Doprowadzenie człowieka do stanu nieprzytomności lub bezbronności w rozumieniu art. 280 1 k.k. to zachowania, które nie polegają na użyciu przemocy wobec osoby;
Firma handlowa SOBKOWIAK Sp. j. ul. Wolsztyńska 54 64-212 Siedlec
WIELKOPOLSKI WOJEWÓDZKI INSPEKTOR INSPEKCJI HANDLOWEJ Al. Marcinkowskiego 3, 60-967 Poznań Poznań, dnia września 2013r. Nr akt : D/LE.ŻG.8361.139.2013 ZPO Firma handlowa SOBKOWIAK Sp. j. ul. Wolsztyńska
UCHWAŁA Z DNIA 29 STYCZNIA 2002 R. I KZP 31/01
UCHWAŁA Z DNIA 29 STYCZNIA 2002 R. I KZP 31/01 Penalizacja przewidziana w art. 70 4 k.k.s. obejmuje także posiadanie lub przechowywanie przez osobę nieuprawnioną znaków akcyzy usuniętych z wyrobu akcyzowego
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Józef Dołhy (przewodniczący) SSN Andrzej Stępka (sprawozdawca) SSN Eugeniusz Wildowicz
Sygn. akt V KK 200/14 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 7 października 2014 r. SSN Józef Dołhy (przewodniczący) SSN Andrzej Stępka (sprawozdawca) SSN Eugeniusz Wildowicz
- podżeganie - pomocnictwo
FORMY WSPÓŁDZIAŁANIA PRZESTĘPNEGO (ZJAWISKOWE FORMY POPEŁNIENIA PRZESTĘPSTWA) sprawcze - sprawstwo pojedyncze - współsprawstwo - sprawstwo kierownicze - sprawstwo polecające niesprawcze - podżeganie -
art kks odpowiedzialnośd posiłkowa art kks odpowiedzialnośd za zwrot
Częśd ogólna: 1. Czyn zabroniony a) pojęcie czynu zabronionego (art. 53 art. 1 b) czyn c) znamiona czynu zabronionego a. podmiot art. 9 3 kks art. 24 1 kks odpowiedzialnośd posiłkowa art. 25 5 kks odpowiedzialnośd
KODEKS wykroczeń KODEKS POSTĘPOWANIA W SPRAWACH O WYKROCZENIA
KODEKS wykroczeń KODEKS POSTĘPOWANIA W SPRAWACH O WYKROCZENIA TEKSTY USTAW 17. WYDANIE KODEKS wykroczeń KODEKS POSTĘPOWANIA W SPRAWACH O WYKROCZENIA TEKSTY USTAW Zamów książkę w księgarni internetowej
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Rafał Malarski (przewodniczący) SSN Jarosław Matras (sprawozdawca) SSN Barbara Skoczkowska
Sygn. akt III KK 170/12 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 11 grudnia 2012 r. SSN Rafał Malarski (przewodniczący) SSN Jarosław Matras (sprawozdawca) SSN Barbara Skoczkowska
I N F O R M A C J A. dotycząca wyników kontroli jakości i prawidłowości oznakowania soków, napojów bezalkoholowych oraz wód.
I N F O R M A C J A dotycząca wyników kontroli jakości i prawidłowości oznakowania soków, napojów bezalkoholowych oraz wód. Wojewódzki Inspektorat Inspekcji Handlowej w Łodzi w ramach realizacji programu
II. Nieumyślność Art k. k. z 1932 r. 7 2 k.k. z 1969 r. 9 2 k.k. z 1997 r.
II. Nieumyślność Art. 14. 2 k. k. z 1932 r. Przestępstwo nieumyślne zachodzi zarówno wtedy, gdy sprawca możliwość skutku przestępnego przewiduje, lecz bezpodstawnie przypuszcza, że go uniknie, jak i wtedy,
KPW Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia
KW Kodeks wykroczeń KPW Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Stan prawny na 13 sierpnia 2018 r. KW Kodeks wykroczeń KPW Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Stan prawny na 13 sierpnia 2018
USTAWA. z dnia 13 września 2002 r. o produktach biobójczych. (Dz. U. z dnia 21 października 2002 r.) [wyciąg] Rozdział 1.
Dz.U.02.175.1433 z późn. zm. USTAWA z dnia 13 września 2002 r. o produktach biobójczych. (Dz. U. z dnia 21 października 2002 r.) [wyciąg] Rozdział 1 Przepisy ogólne Art. 1. 1. Ustawa określa warunki wprowadzania
DECYZJA Nr 45/ ŻG / 2011
Łódzki Wojewódzki Inspektor Łódź, dnia 23.08.2011 r. Inspekcji Handlowej z siedzibą w Łodzi 90-730 Łódź, ul. Gdańska 38 Nr akt: ŻG - 47 29 / 11 DECYZJA Nr 45/ ŻG / 2011 Na podstawie art. 40a ust. 1 pkt
Nowelizacja ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia
Nowelizacja ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia Ustawa z dnia 8 stycznia 2010r. o zmianie ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia oraz niektórych innych ustaw ( Dz. U. Nr 21 poz. 105) dostosowuje
Penalizacja nieudzielenia informacji w postępowaniu wykroczeniowym a art. 78 ust. 4 Prawa o ruchu drogowym
NOWA KODYFIKACJA PRAWA KARNEGO. Tom XXIII AUW No 3068 Wrocław 2008 Penalizacja nieudzielenia informacji w postępowaniu wykroczeniowym a art. 78 ust. 4 Prawa o ruchu drogowym SZYMON MICHÓR Zakład Prawa
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Andrzej Ryński (przewodniczący) SSN Krzysztof Cesarz SSN Przemysław Kalinowski (sprawozdawca)
Sygn. akt III KK 366/16 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 14 października 2016 r. SSN Andrzej Ryński (przewodniczący) SSN Krzysztof Cesarz SSN Przemysław Kalinowski
Bezpieczeństwo produkcji opakowań spożywczych. wybrane aspekty prawne
Bezpieczeństwo produkcji opakowań spożywczych wybrane aspekty prawne I. Wprowadzenie Jedną z najdonioślejszych kwestii natury prawnej w zakresie produkcji opakowań spożywczych jest odpowiedzialność podmiotów
POSTANOWIENIE. SSN Waldemar Płóciennik (przewodniczący) SSN Włodzimierz Wróbel (sprawozdawca) SSA del. do SN Piotr Mirek. Protokolant Ewa Oziębła
Sygn. akt II KK 215/14 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 29 stycznia 2015 r. SSN Waldemar Płóciennik (przewodniczący) SSN Włodzimierz Wróbel (sprawozdawca) SSA del. do SN Piotr Mirek Protokolant
I N F O R M A C J A. dotycząca wyników kontroli jakości i prawidłowości oznakowania tłuszczów do smarowania innych niż tłuszcze mleczne
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- WOJEWÓDZKI INSPEKTORAT tel. 42 636-03-57 ul. Gdańska 38 90-730 Łódź fax 42 636-85-50
Spis treści Rozdział I. Przestępstwa przeciwko mieniu. Zagadnienia ogólne 1. Wprowadzenie 2. Ujęcie historyczno-prawne 3. Ujęcie prawno-porównawcze
str. Przedmowa... V Wykaz skrótów... XV Rozdział I. Przestępstwa przeciwko mieniu. Zagadnienia ogólne... 1 1. Wprowadzenie... 3 2. Ujęcie historyczno-prawne... 8 I. Geneza i rozwój karnoprawnej ochrony
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Kazimierz Klugiewicz (przewodniczący) SSN Andrzej Ryński (sprawozdawca) SSN Barbara Skoczkowska
Sygn. akt V KK 452/15 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 9 marca 2016 r. SSN Kazimierz Klugiewicz (przewodniczący) SSN Andrzej Ryński (sprawozdawca) SSN Barbara Skoczkowska
Informacja z wyników kontroli jakości handlowej i prawidłowości oznakowania soków i napojów bezalkoholowych oraz wód za III kwartał 2009
Sporządził: Data sporządzenia: 2009-11-20 Osoba odpowiedzialna: Data upublicznienia: 2009-11-20 Redaktor Biuletynu Joanna Tudruj Soki i napoje bezalkoholowe - III kwartał 2009 r. 19/2009 Informacja z wyników
DECYZJA Nr 31 / ŻG / 2012
Łódzki Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej z siedzibą w Łodzi ul. Gdańska 38, 90 730 Łódź... Łódź, dnia 18.05.2012 r. (oznaczenie organu Inspekcji Handlowej) Nr akt: ŻG.8361.56.2012 DECYZJA Nr 31
Spis treści Przedmowa Wykaz skrótów Część I. Podstawy odpowiedzialności karnej w obrocie gospodarczym Rozdział 1. Istota prawa karnego gospodarczego
Przedmowa... XIX Wykaz skrótów... XXV Część I. Podstawy odpowiedzialności karnej w obrocie gospodarczym... 1 Rozdział 1. Istota prawa karnego gospodarczego... 3 1.1. Źródła prawa karnego gospodarczego...
WYROK Z DNIA 15 GRUDNIA 2011 R. II KK 184/11
WYROK Z DNIA 15 GRUDNIA 2011 R. II KK 184/11 Treść art. 244 k.k., zawierającego komplet znamion określonego w tym przepisie czynu, m.in. polegającego na niezastosowaniu się do orzeczonego przez sąd zakazu
Jakość środków chemicznych stosowanych w produkcji cukru w aspekcie spełniania wymagań unijnych aktualizacja.
Jakość środków chemicznych stosowanych w produkcji cukru w aspekcie spełniania wymagań unijnych aktualizacja. 1 Rozporządzenie (WE) Nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z 28 stycznia 2002 ustanawiające
umyślność i nieumyślność
umyślność i nieumyślność 57. Kodeks karny zawiera definicję: a. godzenia się; b. świadomości; c. nieświadomości; Odróżnij definicję zamiaru i definicję nieumyślności od definicji elementów składających
I N F O R M A C J A. dotycząca wyników kontroli jakości i prawidłowości oznakowania przetworów owocowo-warzywnych z segmentu luksusowe
I N F O R M A C J A dotycząca wyników kontroli jakości i prawidłowości oznakowania przetworów owocowo-warzywnych z segmentu luksusowe Wojewódzki Inspektorat Inspekcji Handlowej w Łodzi w II kwartale 2011
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Danuta Bratkrajc
Sygn. akt IV KK 713/18 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 13 grudnia 2018 r. SSN Wiesław Kozielewicz (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Andrzej Ryński SSN Barbara
I N F O R M A C J A. z wyników kontroli prawidłowości funkcjonowania firmowych sklepów cukierniczych i piekarniczych w I kwartale 2013 r.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- WOJEWÓDZKI INSPEKTORAT tel. 42 636-03-57 ul. Gdańska 38 90-730 Łódź fax 42 636-85-50
Materiały źródłowe do przedmiotu:
Materiały źródłowe do przedmiotu: 1. Red. J. Gawęcki, L. Hryniewiecki: Żywienie człowieka. Podstawy nauki o żywieniu. T. 1. Wyd. Nauk. PWN, Warszawa 2003. 2. Red. J. Hasik, J. Gawęcki: Żywienie człowieka
Wychowanie w trzeźwości
do góry zamknij Urząd Miasta Racibórz https://www.raciborz.pl/dla_mieszkancow/wychowanie_w_trzezwosci/printpdf Wychowanie w trzeźwości Spożywanie i sprzedaż alkoholu: Zasady spożywania i sprzedaży alkoholi
POSTANOWIENIE. SSN Barbara Skoczkowska (przewodniczący) SSN Andrzej Ryński SSN Andrzej Stępka (sprawozdawca)
Sygn. akt III KK 411/14 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 30 stycznia 2015 r. SSN Barbara Skoczkowska (przewodniczący) SSN Andrzej Ryński SSN Andrzej Stępka (sprawozdawca) na posiedzeniu w trybie
POSTANOWIENIE. Protokolant Małgorzata Sobieszczańska
Sygn. akt II KK 12/16 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 16 lutego 2016 r. SSN Eugeniusz Wildowicz (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Jerzy Grubba SSN Józef Szewczyk Protokolant Małgorzata Sobieszczańska
POSTANOWIENIE. postanowił: utrzymać w mocy zaskarżone zarządzenie. Sygn. akt III KZ 39/16. Dnia 22 czerwca 2016 r. Sąd Najwyższy w składzie:
Sygn. akt III KZ 39/16 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 22 czerwca 2016 r. SSN Dariusz Świecki w sprawie J. P. po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu, w dniu 22 czerwca 2016 r., zażalenia
Feliks Prusak Niezgłoszenie przedmiotu opodatkowania w następstwie niedopełnienia obowiązku celnego. Palestra 39/5-6( ), 39-45
Niezgłoszenie przedmiotu opodatkowania w następstwie niedopełnienia obowiązku celnego Palestra 39/5-6(449-450), 39-45 1995 INiezgłoszenie przedmiotu opodatkowania w następstwie niedopełnienia obowiązku
WIELKOPOLSKI WOJEWÓDZKI INSPEKTOR INSPEKCJI HANDLOWEJ Al. Marcinkowskiego 3, 60-967 Poznań. D/KA.ŻG.8361.175.2013 ZPO Poznań, dnia...grudnia 2013r.
WIELKOPOLSKI WOJEWÓDZKI INSPEKTOR INSPEKCJI HANDLOWEJ Al. Marcinkowskiego 3, 60-967 Poznań D/KA.ŻG.8361.175.2013 ZPO Poznań, dnia...grudnia 2013r. Pani Urszula Marciniak SKLEP SPOŻYWCZO- MONOPOLOWY ul.
POSTANOWIENIE. SSN Jerzy Kwaśniewski
Sygn. akt III SK 7/11 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie : Dnia 24 maja 2011 r. SSN Jerzy Kwaśniewski w sprawie z powództwa H. L. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przeciwko Prezesowi Urzędu
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Dorota Rysińska (przewodniczący) SSN Michał Laskowski SSN Jarosław Matras (sprawozdawca)
Sygn. akt III KK 275/13 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 4 września 2013 r. SSN Dorota Rysińska (przewodniczący) SSN Michał Laskowski SSN Jarosław Matras (sprawozdawca)
DECYZJA Nr 84 / ŻG / 2012
Łódzki Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej z siedzibą w Łodzi ul. Gdańska 38, 90 730 Łódź... Łódź, dnia 12.12.2012 r. (oznaczenie organu Inspekcji Handlowej) Nr akt: DSk.8361.153.2012 DECYZJA Nr 84
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Dorota Rysińska (przewodniczący) SSN Kazimierz Klugiewicz (sprawozdawca) SSN Barbara Skoczkowska
Sygn. akt IV KK 76/12 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 21 sierpnia 2012 r. SSN Dorota Rysińska (przewodniczący) SSN Kazimierz Klugiewicz (sprawozdawca) SSN Barbara
Powyższe zagadnienia badano w 6 placówkach handlowych w tym w 4 sklepach sieci handlowych, placówce ogólnospożywczej oraz 1 hurtowni.
Informacja z wyników kontroli jakości i prawidłowości oznakowania suszonych grzybów oraz innych suszonych środków spożywczych, a także produktów z tych grup z segmentu luksusowe za IV kwartał 2011r. Powyższe
DECYZJA Nr 31 / ŻG / 2013
Łódzki Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej z siedzibą w Łodzi ul. Gdańska 38, 90 730 Łódź... Łódź, dnia 26.04.2013 r. (oznaczenie organu Inspekcji Handlowej) Nr akt: DSk.8361.46.2013 DECYZJA Nr 31
INSPEKTORAT WSPARCIA SIŁ ZBROJNYCH
INSPEKTORAT WSPARCIA SIŁ ZBROJNYCH SZEFOSTWO SŁUŻBY ŻYWNOŚCIOWEJ OPIS PRZEDMIOTU ZAMÓWIENIA PIEROŻKI Z GRZYBAMI opis wg słownika CPV kod CPV 15894300-4 AKCEPTUJĘ: OPRACOWAŁ: opracował: Wojskowy Ośrodek
ZAŻALENIE. na postanowienie o umorzeniu dochodzenia z dnia ( )
Katowice, dnia ( ) r. L.Dz.W../2015 Sygn. RO-12/UPR4/2014/AF Sąd Rejonowy Zamiejscowy z siedzibą w P. za pośrednictwem: Prokuratura Rejonowa w T. Ośrodek Zamiejscowy w P. sygn. akt. 5 Ds 234/15 ZAŻALENIE
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Sygn. akt V KK 380/15 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 8 stycznia 2016 r. SSN Henryk Gradzik (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Małgorzata Gierszon SSN Jarosław
UCHWAŁA SKŁADU SIEDMIU SĘDZIÓW Z DNIA 13 LISTOPADA 2003 R. WZP 3/03
91 UCHWAŁA SKŁADU SIEDMIU SĘDZIÓW Z DNIA 13 LISTOPADA 2003 R. WZP 3/03 Żołnierz, który po wyznaczeniu do służby lub będąc w służbie, wbrew zakazowi przewidzianemu w art. 43 1 ust. 1 ustawy z dnia 26 października
I N F O R M A C J A WYNIKI KONTROLI. 1. Rzetelność obsługi: 2. Przestrzeganie przepisów prawa żywnościowego
I N F O R M A C J A Łódź, dnia 24.10.2011r. z wyników kontroli prawidłowości funkcjonowania pizzerii w szczególności pod kątem sprawdzenia zgodności składu surowcowego potraw z deklaracją w kartach menu
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Jolanta Włostowska
Sygn. akt III KK 54/15 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 24 marca 2015 r. SSN Józef Szewczyk (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Michał Laskowski SSN Kazimierz Klugiewicz
USTAWA z dnia 16 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw 1)
Kancelaria Sejmu s. 1/7 USTAWA z dnia 16 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw 1) Opracowano na podstawie: Dz.U. z 2004 r. Nr 93, poz. 889. Art. 1. W ustawie z dnia
Prawnokarne konsekwencje naruszenia prawa do informacji oraz obowiązku zachowania tajemnicy
Prawnokarne konsekwencje naruszenia prawa do informacji oraz obowiązku zachowania tajemnicy dr inż. Agnieszka Gryszczyńska Katedra Prawa Informatycznego Wydział Prawa i Administracji UKSW Konferencja naukowa
Spis treści Rozdział I. Przestępstwa przeciwko mieniu. Zagadnienia ogólne 1. Wprowadzenie 2. Ujęcie historyczno-prawne 3. Ujęcie prawno-porównawcze
str. Przedmowa..................................................... V Wykaz skrótów.................................................. XV Rozdział I. Przestępstwa przeciwko mieniu. Zagadnienia ogólne........
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Włodzimierz Wróbel (przewodniczący) SSN Andrzej Stępka (sprawozdawca) SSN Krzysztof Cesarz
Sygn. akt V KK 252/16 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 20 października 2016 r. SSN Włodzimierz Wróbel (przewodniczący) SSN Andrzej Stępka (sprawozdawca) SSN Krzysztof
POSTANOWIENIE Z DNIA 12 PAŹDZIERNIKA 2006 R. III KK 58/06
POSTANOWIENIE Z DNIA 12 PAŹDZIERNIKA 2006 R. III KK 58/06 Klientem, w rozumieniu art. 24 ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (Dz. U. Nr 47, poz. 211 ze zm.), jest zarówno
DECYZJA Nr 51 / ŻG / 2013
Łódzki Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej z siedzibą w Łodzi ul. Gdańska 38, 90 730 Łódź... Łódź, dnia 27.06.2013 r. (oznaczenie organu Inspekcji Handlowej) Nr akt: ŻG.8361.102.2013 DECYZJA Nr 51
I N F O R M A C J A. Efektem kontroli było ujawnienie nieprawidłowości w 58 sklepach, czyli w 77% placówek objętych kontrolą.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- WOJEWÓDZKI INSPEKTORAT tel. 42 636-03-57 ul. Gdańska 38 90-730 Łódź fax 42 636-85-50
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Anna Janczak
Sygn. akt II KK 348/13 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 30 stycznia 2014 r. SSN Małgorzata Gierszon (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Rafał Malarski SSN Andrzej
PIOTR I PAWEŁ PLUS Sp. z o.o. ul. Marcelińska Poznań
WIELKOPOLSKI WOJEWÓDZKI INSPEKTOR INSPEKCJI HANDLOWEJ Al. Marcinkowskiego 3, 60-967 Poznań Nr akt : ŻG.8361.133.2012/15 ZPO Poznań, dnia stycznia 2013 r. PIOTR I PAWEŁ PLUS Sp. z o.o. ul. Marcelińska 23
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Krzysztof Cesarz (przewodniczący) SSN Andrzej Stępka (sprawozdawca) SSN Dorota Rysińska
Sygn. akt III KK 38/16 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 16 marca 2016 r. SSN Krzysztof Cesarz (przewodniczący) SSN Andrzej Stępka (sprawozdawca) SSN Dorota Rysińska
Robert Walkowski Firma Handlowo-Usługowa ul. Grotnicka 35 64-140 Włoszakowice
WIELKOPOLSKI WOJEWÓDZKI INSPEKTOR INSPEKCJI HANDLOWEJ Al. Marcinkowskiego 3, 60-967 Poznań Nr akt : D/LE.ŻG.8361.33.2012 ZPO Poznań, dnia lipca 2012 r. Robert Walkowski Firma Handlowo-Usługowa ul. Grotnicka
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Tomasz Artymiuk (przewodniczący) SSN Jacek Błaszczyk SSN Paweł Wiliński (sprawozdawca)
Sygn. akt III KK 678/18 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 8 maja 2019 r. SSN Tomasz Artymiuk (przewodniczący) SSN Jacek Błaszczyk SSN Paweł Wiliński (sprawozdawca)
STRONA PODMIOTOWA CZYNU ZABRONIONEGO
STRONA PODMIOTOWA CZYNU ZABRONIONEGO I. UMYŚLNOŚĆ Art. 9. 1 k.k. Czyn zabroniony popełniony jest umyślnie, jeżeli sprawca ma zamiar jego popełnienia, to jest chce go popełnić albo przewidując możliwość
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Anna Janczak
Sygn. akt II KK 216/17 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 9 sierpnia 2017 r. SSN Andrzej Stępka (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Małgorzata Gierszon SSN Piotr Mirek
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Sygn. akt III KO 20/17 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 29 czerwca 2017 r. SSN Dariusz Świecki (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Michał Laskowski SSN Roman Sądej
DECYZJA Nr 81 / ŻG / 2011
Łódzki Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej z siedzibą w Łodzi ul. Gdańska 38, 90 730 Łódź... Łódź, dnia 27.12.2011 r. (oznaczenie organu Inspekcji Handlowej) Nr akt: ŻG.8361.309.2011 DECYZJA Nr 81
ODPOWIEDZIALNOŚĆ KARNA LEKARZA
ODPOWIEDZIALNOŚĆ KARNA LEKARZA dr n. med. Marta Rorat Katedra Medycyny Sądowej, Zakład Prawa Medycznego UM we Wrocławiu ISTOTA ODPOWIEDZIALNOŚCI KARNEJ Art. 1. 1. Odpowiedzialności karnej podlega ten tylko,
ZAGADNIENIA PRAWNE DOTYCZĄCE PRACY RATOWNIKA WOPR
ZAGADNIENIA PRAWNE DOTYCZĄCE PRACY RATOWNIKA WOPR Ogólne założenia kodeksu karnego Art. 1.. Odpowiedzialności karnej podlega ten tylko, kto popełnia czyn zabroniony pod groźbą kary przez ustawę obowiązującą
I N F O R M A C J A. Nieprawidłowości stwierdzono w 13 placówkach (87% badanych).
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- WOJEWÓDZKI INSPEKTORAT tel. 42 636-03-57 ul. Gdańska 38 90-730 Łódź fax 42 636-85-50
I N F O R M A C J A. dotycząca wyników kontroli jakości i prawidłowości oznakowania dżemów, powideł, konfitur, galaretek oraz syropów
-------- -------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- WOJEWÓDZKI INSPEKTORAT tel. 42 636-03-57 ul. Gdańska 38 90-730 Łódź fax 42
WIELKOPOLSKI WOJEWÓDZKI INSPEKTOR INSPEKCJI HANDLOWEJ Al. Marcinkowskiego 3, 60-967 Poznań DECYZJA
WIELKOPOLSKI WOJEWÓDZKI INSPEKTOR INSPEKCJI HANDLOWEJ Al. Marcinkowskiego 3, 60-967 Poznań D/KO.ŻG.8361.124.2012 Poznań...stycznia 2013r. Zakład Mięsny "Janicki" Jakub Janicki Karol Janicki s. c. ul. Łąkowa
POSTANOWIENIE. SSN Michał Laskowski (przewodniczący) SSN Rafał Malarski SSN Andrzej Stępka (sprawozdawca) Protokolant Łukasz Biernacki
Sygn. akt III KK 257/15 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 27 sierpnia 2015 r. SSN Michał Laskowski (przewodniczący) SSN Rafał Malarski SSN Andrzej Stępka (sprawozdawca) Protokolant Łukasz Biernacki
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Waldemar Płóciennik (przewodniczący) SSN Kazimierz Klugiewicz (sprawozdawca) SSN Eugeniusz Wildowicz
Sygn. akt II KK 197/18 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 14 czerwca 2018 r. SSN Waldemar Płóciennik (przewodniczący) SSN Kazimierz Klugiewicz (sprawozdawca) SSN Eugeniusz
Kryminologiczna i prawna problematyka środków odurzających. Temat XVI Ustawa o przeciwdziałaniu narkomanii, Część 2
Kryminologiczna i prawna problematyka środków odurzających Temat XVI Ustawa o przeciwdziałaniu narkomanii, Część 2 Przepisy karne ustawy Podstawowe cechy: ustawa typizuje tzw. przestępstwa (także wykroczenia)
DECYZJA Nr 90 / ŻG / 2013
Łódzki Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej z siedzibą w Łodzi ul. Gdańska 38, 90 730 Łódź... Łódź, dnia 07.11.2013 r. (oznaczenie organu Inspekcji Handlowej) Nr akt: ŻG.8361.234.2013 DECYZJA Nr 90
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Rafał Malarski (przewodniczący) SSN Józef Dołhy SSN Jarosław Matras (sprawozdawca)
Sygn. akt II KK 298/14 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 7 listopada 2014 r. SSN Rafał Malarski (przewodniczący) SSN Józef Dołhy SSN Jarosław Matras (sprawozdawca)
Szczegółowy spis treści
Wykaz skrótów 13 Przedmowa 15 Zagadnienia ogólne 17 1. Uwagi wprowadzające 17 2. Dobro prawne w przypadku przestępstw z ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii 18 2.1. Zdrowie publiczne 20 2.2. Indywidualne
POSTANOWIENIE Z DNIA 24 LUTEGO 2006 R. I KZP 52/05
POSTANOWIENIE Z DNIA 24 LUTEGO 2006 R. I KZP 52/05 Jeżeli w ustawie wskazano, że orzekanie co do określonego czynu następuje na podstawie przepisów Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia, to czyn
POSTANOWIENIE. Sygn. akt IV KK 343/15. Dnia 19 listopada 2015 r. Sąd Najwyższy w składzie: SSN Roman Sądej
Sygn. akt IV KK 343/15 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 19 listopada 2015 r. SSN Roman Sądej na posiedzeniu w trybie art. 535 3 k.p.k. po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 19 listopada 2015r.,
POSTANOWIENIE. SSN Eugeniusz Wildowicz
Sygn. akt IV KK 362/16 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 22 listopada 2016 r. SSN Eugeniusz Wildowicz na posiedzeniu w trybie art. 535 3 k.p.k. po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 22 listopada