IV.3.b. Potrafisz samodzielnie dokonać podstawowej konfiguracji sieci komputerowej

Transkrypt

1 IV.3.b. Potrafisz samodzielnie dokonać podstawowej konfiguracji sieci komputerowej Co warto wiedzieć o łączeniu komputerów w sieci? Spójrz na rysunek IV.3p, który przedstawia właściwości Połączeń lokalnych, do których masz dostęp poprzez menu kontekstowe ikony Moje miejsca sieciowe, Właściwości, Połączenie lokalne, Właściwości Karta Ogólne zawiera zainstalowane składniki sieci. poziom wymagań cykl kształcenia D R K N Rys. IV.3p Do podstawowych składników naleŝą: 1. Protokoły sieciowe Najczęściej instaluje się protokół (TCP/IP), który wykorzystywany jest do konfiguracji sieci lokalnych i globalnych (Internetu). 2. Udostępnianie plików i drukarek w sieciach Microsoft Networks Jeśli ta usługa jest włączona, godzisz się świadomie na potencjalną moŝliwość korzystania z zasobów twojego komputera (plików, folderów drukarek). W ten sposób zmniejszasz poziom bezpieczeństwa zasobów stacji roboczej, ale stwarzasz moŝliwość lepszej wymiany danych. 3. Klient sieci Microsoft Networks Domyślasz się, Ŝe włączenie tej usługi jest konieczne, jeśli zamierzasz korzystać z zasobów innych komputerów połączonych w sieć. Jeśli udało ci się zainstalować składniki potrzebne do konfiguracji sieci, musisz ustalić nazwę komputera oraz do jakiej grupy roboczej ma on naleŝeć. W Panelu sterowania wybierz przystawkę System, zakładka Nazwa komputera (rys. IV.4p). Komputery, które chcesz połączyć muszą mieć róŝne nazwy (pomyśl, dlaczego) i powinny pracować w tej samej grupie roboczej. Kliknięcie przycisku Zmień pozwala na wprowadzenie odpowiednich nazw. Pozostaje jeszcze odpowiednia konfiguracja protokołu sieciowego. Wydawnictwo Szkolne PWN 1 E. Krawczyński, Z. Talaga, M. Wilk

2 Rys.IV.4p Musisz wiedzieć, Ŝe system Windows XP został wyposaŝony w kreator konfiguracji sieci, dostępny między innymi z poziomu Panelu sterowania. Kreator pozwala na konfigurowanie połączeń sieciowych. Przed uruchomieniem kreatora musisz przygotować szereg informacji, między innymi określić: w jaki sposób twój komputer będzie łączył się z siecią Internet, jak będzie nazywał się twój komputer, jak go opiszesz i do jakiej grupy roboczej ma naleŝeć, jaki chcesz zastosować poziom bezpieczeństwa w zakresie udostępniania zasobów. Spróbuj zrozumieć choćby ogólnie istotę działania Kreatora konfiguracji sieci, który dostępny jest po kliknięciu w ikonę Moje miejsca sieciowe. W pierwszym kroku masz dostępną informację ogólną dotyczącą podstawowych funkcji kreatora (rys. IV.5p). Jak widzisz, nie są one w tym miejscu wyjaśniane. Rys. IV.5p Wydawnictwo Szkolne PWN 2 E. Krawczyński, Z. Talaga, M. Wilk

3 Krok drugi określa warunki, jakie naleŝy spełnić przed dalszym działaniem kreatora (rys. IV.6p). Zwróć uwagę, Ŝe chodzi o podłączenie wszystkich urządzeń, które zamierzasz wykorzystywać do pracy w sieci. Nie musisz się jednak zbytnio przejmować. W praktyce Windows XP przy instalacji wykrywa poszczególne urządzenia i instaluje odpowiednie sterowniki. Rozumiesz takŝe potrzebę włączenia urządzeń zewnętrznych inaczej system nie mógłby testować działania wszystkich potrzebnych urządzeń. Połączenie z Internetem nie musi dotyczyć komputera, który chcesz przyłączyć do sieci. MoŜesz przecieŝ skorzystać z istniejącego juŝ połączenia, które powinno zostać udostępnione. Rys. IV.6p Krok trzeci wymaga pewnej rozwagi, ale nie jest skomplikowany (rys. IV.7p). Jeśli komputer, który łączysz do sieci, ma udostępniać Internet innym komputerom, wybierasz opcję pierwszą. Jeśli chcesz skorzystać z istniejącego połączenia z siecią Internet, wybierasz opcję drugą. Zwróć uwagę, Ŝe nie wyczerpuje to wszystkich moŝliwości. MoŜesz na przykład łączyć komputery wyłącznie do sieci lokalnej, bez łączenia z Internetem. Stąd trzecia opcja, która wyróŝnia inne sytuacje. Rys. IV.7p W czwartym kroku musisz podać nazwę i opis komputera (rys. IV.8p). Zwróć uwagę, Ŝe kaŝdy komputer w sieci, którą łączysz, musi mieć unikatową nazwę. Wydawnictwo Szkolne PWN 3 E. Krawczyński, Z. Talaga, M. Wilk

4 Rys. IV.8p Konieczność wprowadzenia nazwy grupy roboczej wynika z potrzeby porządkowania złoŝonych sieci komputerowych (rys. IV.9p). Zasadą jest, Ŝe komputery, z którymi chcesz się łączyć, powinny tworzyć tę samą grupę roboczą. Rys. IV.9p Kolejny krok jest bardzo waŝny z punktu widzenia bezpieczeństwa zasobów twojego komputera (rys. IV.10p). Stajesz przed dylematem: albo obniŝysz poziom bezpieczeństwa sieci i będzie moŝna udostępniać zasoby komputera, który łączysz do sieci, albo rezygnujesz z udostępniania zasobów, co moŝe utrudnić ich wymianę. Decyzja zaleŝy od uŝytkowników sieci. Warto w tym miejscu przeprowadzić rzeczową dyskusję, pamiętając o zasadzie, Ŝe ochrona zasobów musi być dostosowana do rzeczywistych potrzeb. Wydawnictwo Szkolne PWN 4 E. Krawczyński, Z. Talaga, M. Wilk

5 W ten sposób zostały wprowadzone najwaŝniejsze dane, na podstawie których kreator ustali połączenie (rys. IV.11p). Pamiętaj jednak, Ŝe nie jest moŝliwe wprowadzenie wszystkich ustawień. Zdarza się, Ŝe konfiguracja sieci jest skomplikowana i zaleŝy od pomysłu administratora. Trzeba zatem wprowadzić szereg ustawień, o które musisz po prostu zapytać. Rys. IV.10p W praktyce przeprowadzanie ćwiczeń w pracowni komputerowej jest utrudnione ze względu na warunki organizacyjne. Jeśli jednak w szkole są komputery, które pozwalają na takie ćwiczenia, warto nauczyć się zestawiać choćby proste sieci typu peer to peer. Satysfakcja z uzyskania takiego połączenia jest gwarantowana. Na zakończenie wspomnimy o jeszcze jednym, wygodnym sposobie łączenia komputerów przenośnych, który nie wymaga ustawiania konfiguracji. Komputery przenośne wyposaŝa się powszechnie w Port podczerwieni IrDA, który pozwala na bezprzewodowe połączenie komputerów. Połączenia wykrywane są z reguły automatycznie, a samo wysłanie plików polega na uruchomieniu aplikacji obsługującej port, w której musisz zaznaczyć lokalizację plików, które chcesz przekazać. Rys. IV.11p Sprawdź, czy potrafisz? Spójrz na rysunek IV.1p (paragraf IV.1.c.). W jaki sposób moŝna uzyskać zabezpieczenie komputera 313_1? Wydawnictwo Szkolne PWN 5 E. Krawczyński, Z. Talaga, M. Wilk