KARTA OPISU MODUŁU KSZTAŁCENIA

Transkrypt

1 Nazwa modułu/przedmiotu KARTA OPISU MODUŁU KSZTAŁCENIA TEORIA PODSTAW PROJEKTOWANIA ARCHITEKTONICZNEGO Z ELEMENTAMI ERGONOMII 2 PODSTAWY PROJEKTOWANIA ARCHITEKTONICZNEGO 2 Kierunek studiów Profil kształcenia (ogólnoakademicki, praktyczny) Kod AU_K_1.2_002 Rok / Semestr ARCHITEKTURA ogólnoakademcki 1/2 Specjalność Przedmiot oferowany w języku: Kurs (obligatoryjny/obieralny) - polskim obligatoryjny Godziny Liczba punktów Wykłady 30 Ćwiczenia - Laboratoria: - Projekty / seminaria Stopień studiów: I Forma studiów (stacjonarna/niestacjonarna) stacjonarne i niestacjonarne Obszar(y) kształcenia Status przedmiotu w programie studiów (podstawowy, kierunkowy, inny) Odpowiedzialny za przedmiot: NAUKI TECHNICZNE (ogólnouczelniany, z innego kierunku) KIERUNKOWY - dr hab. Inż. arch. Ewa Pruszewicz-Sipińska, prof. nadzw. ewa.sipinska@sipinski.com.pl tel Wydział Architektury ul. Nieszawska 11A, Poznań tel.: Wykładowca: Podział ECTS (liczba i %) 8 pkt 100% dr hab. inż. arch. Radosław Barek bar.pp@wp.pl tel Wydział Architektury Politechniki Poznańskiej ul. Nieszawska 11A, Poznań tel.: Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności, kompetencji społecznych: 1 Wiedza: 2 Umiejętności: student ma uporządkowaną, podbudowaną teoretycznie wiedzę ogólną obejmującą kluczowe zagadnienia z zakresu dotyczącego kształtowania kompozycji architektonicznej i urbanistycznej, student ma podstawową wiedzę o trendach rozwojowych z zakresu kształtowania formy architektonicznej i urbanistycznej, student zna podstawowe metody stosowane przy rozwiązywaniu zadań projektowych z zakresu kształtowania kompozycji architektonicznej i urbanistycznej, studnet ma podstawową wiedzę niezbędną do rozumienia społecznych uwarunkowań działalności związanej z prawidłowym kształtowaniem przestrzeni. student potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych oraz innych właściwie dobranych źródeł, także w języku angielskim lub innym języku obcym uznawanym za język komunikacji międzynarodowej w zakresie studiowanego kierunku studiów; potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji, a także wyciągać wnioski oraz formułować i uzasadniać opinie, student potrafi przygotować w języku polskim (i języku obcym), uznawanym za podstawowy dla dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla studiowanego kierunku studiów, dobrze udokumentowane opracowanie dotyczące kwestii związanych z głównymi nurtami i kierunkami architektury i urbanistyki, student ma umiejętność samokształcenia się, student potrafi dokonać krytycznej analizy ogólnej i ocenić znaczenie rozwiązań projektowych z zakresu kompozycji architektonicznej i urbanistycznej, student potrafi posługiwać się technikami informacyjno-komunikacyjnymi obejmującymi środki plastyczne właściwe do realizacji zadań typowych dla kształtowania kompozycji architektonicznej.

2 3 Kompetencje społeczne student rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie, potrafi inspirować i organizować proces uczenia się innych osób, student ma świadomość ważności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności architektonicznej, w tym jej wpływu środowisko oraz na kontekst przestrzenny, i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje związane z prawidłowym kształtowaniem przestrzeni, student prawidłowo identyfikuje dylematy związane z wykonywaniem zawodu architekta i urbanisty, student ma świadomość roli społecznej absolwenta uczelni technicznej, a zwłaszcza rozumie potrzebę formułowania i przekazywania społeczeństwu, w szczególności poprzez środki masowego przekazu, informacji i opinii dotyczących osiągnięć techniki i innych aspektów działalności inżynierskiej; podejmuje starania, aby przekazać takie informacje i opinie w sposób powszechnie zrozumiały, student potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role. Cel przedmiotu WYKŁADY: przedstawienie studentom procesu projektowania z uwzględnieniem podstawowych narzędzi pracy architekta oraz podstawowych zagadnień związanych z kształtowaniem formy architektonicznej i urbanistycznej, przedstawienie studentom psychofizycznych relacji człowiek-architektura, oraz zasad projektowania zgodnych z ergonomią, przestawienie studentom podstawowych zasad kompozycji architektonicznej, przestawienie studentom podstawowych zasad kompozycji urbanistycznej, zapoznanie studentów z rozwojem różnorodnych, często sprzecznych ze sobą, kierunków i tendencji architektury i urbanistyki współczesnej z uwzględnieniem jej początków, źródeł inspiracji, założeń programowych i kierunków rozwoju, przedstawienie ciągłości i ewolucyjnego charakteru zmian w architekturze, zapoznanie studentów ze zmianami w architekturze wynikającymi z rozwoju kultury i społeczeństw (przejście od społeczeństwa przemysłowego do społeczeństwa informacji), które dokonały się w 20 wieku i postępują nadal w czasie teraźniejszym, uwrażliwienie studentów na role szeroko rozumianego kontekstu. Cel przedmiotu ĆWICZENIA PROJEKTOWE: poznanie problematyki związanej z kształtowaniem przestrzeni architektonicznej oraz wnętrz poznanie typów pawilonów wystawowych, ekspozycyjnych, niewielkich pawilonów handlowych, kaplic i innych niedużych budynków o przeznaczeniu usługowym lub kulturalnym zapoznanie z typami konstrukcji stałych oraz mobilnych i elastycznych, rozwinięcie umiejętności przeprowadzania analiz miejsca w skali urbanistycznej i architektonicznej, opanowanie zastosowania poznanych schematów funkcjonalnych w różnych konfiguracjach, nabycie umiejętności jednoczesnego kształtowania rzutów i bryły budynku, rozwinięcie umiejętności graficznego przedstawiania koncepcji architektonicznej (rzuty, przekroje, elewacje), rozwinięcie umiejętności rysunku odręcznego ułatwiającego wariantowanie rozwiązań, rozwinięcie umiejętności budowy makiet (roboczych i docelowych), pogłębienie wiedzy i umiejętności wykonywana rysunków koncepcyjnych (rzutów, przekrojów, elewacji) w oparciu o wiedzę budowlaną. Wiedza: numer (symbol) W01 W02 W03 Umiejętności: Efekty kształcenia student, który zaliczył przedmiot, ma podstawową wiedzę o współczesnych trendach rozwojowych z zakresu projektowania architektonicznego ma wiedzę w zakresie teorii projektowania architektonicznego ma szczegółową wiedzę dotyczącą podstaw projektowania architektonicznego, a także kompozycji przestrzennej odniesienie do kierunkowych efektów kształcenia AU1_W02 AU1_W12 AU1_W13

3 U01 U02 potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych oraz innych źródeł, polsko- i anglojęzycznych, dokonywać ich interpretacji oraz wyciągać wnioski, formułować i uzasadniać opinie potrafi posługiwać się środkami plastycznego wyrazu, charakterystycznymi dla realizacji zadań typowych dla kształtowania kompozycji architektonicznej potrafi stosować różne środki techniczne i materiałowe do prezentacji pomysłu U03 architektonicznego i urbanistycznego Kompetencje społeczne: postępuje zgodnie z zasadami etyki zawodowej; jest odpowiedzialny za K01 rzetelność uzyskanych wyników swoich prac i ich interpretację potrafi myśleć i działać w sposób przedsiębiorczy, twórczy i innowacyjny K02 UA1_U01 UA1_U07 UA1_U27 UA1_K02 UA1_K07 Sposoby sprawdzenia efektów kształcenia WYKŁADY: Warunki zaliczenia i sposób oceny projektu. Istotnym kryterium oceny projektów będzie sposób podejścia do następujących zagadnień obejmujących: Praca zaliczeniowa: na podstawie zgromadzonych materiałów własnych (szkice, fotografie) studenci opracowują esej fotograficzny przedstawiający współczesny istniejący budynek (w dowolnej skali) i dokonują jego oceny w formie autorskiego komentarza. Część graficzną pracy studenci uzupełniają niezbędnymi danymi (autor, nazwa obiektu, lokalizacja, rok wykonania/opracowania). Oceniana jest część graficzna i tekstowa oraz kompletność pracy, jakość wykonania i kompozycja plansz. Format A-3, technika wykonania dowolna. Format zapisu elektronicznego JPG, lub PDF. Wersje elektroniczne prac studenci oddają na CD-romie. Podstawą do przystąpienia do egzaminu jest uzyskanie zaliczenia z ćwiczeń w ramach modułu kształcenia. Ocena podsumowująca: przyjęta skala ocen: 2,0; 3,0; 3,5; 4,0; 4,5; 5,0. ĆWICZENIA PROJEKTOWE: Warunki zaliczenia i sposób oceny projektu. Istotnym kryterium oceny projektów będzie sposób podejścia do następujących zagadnień obejmujących: Ocena formująca: kompletność pracy w części analitycznej, projektowej i opisowej, jakość graficzna projektu, jakość przyjętych rozwiązań projektowych, stopień powiązania projektowanego budynku z otoczeniem, realizacja psychofizycznych i społecznych potrzeb użytkowników, innowacyjność rozwiązań formalnych i funkcjonalnych, prawidłowe rozwiązanie kwestii technicznych związanych z budynkiem usługowym, estetyka i czytelność części graficznej i opisowej oraz makiety. przeglądy cząstkowe, obejmujące poszczególne zadania projektowe, sprawdzające stopień zaawansowania pracy studenta, prezentowane na forum grupy, wspólna dyskusja, przyjęta skala ocen: 2,0; 3,0; 3,5; 4,0; 4,5; 5,0. Ocena podsumowująca: przegląd końcowy, obejmujący ostatnie zadanie projektowe, będące podsumowaniem wiedzy i umiejętności nabytych w trakcie realizacji poprzednich projektów, prezentacja na forum grupy lub na przeglądzie zbiorowym w obecności innych prowadzących, przegląd całościowy obejmujący wcześniej wykonane tematy, celem weryfikacji rozwoju studenta, w kontekście ostatniego zadania projektowego, warunkiem zaliczenia przedmiotu jest uzyskanie pozytywnych ocen ze wszystkich przeglądów, przyjęta skala ocen: 2,0; 3,0; 3,5; 4,0; 4,5; 5,0. Treści programowe WYKŁADY: Wykład 1 Współczesna przestrzeń publiczna; Zjawisko różnicowania się i selekcja przestrzeni urbanistycznych; ciągi komunikacyjne. Redefinicja tradycyjnych pojęć urbanistycznych: ulicy, placu, monumentu, przestrzeni publicznej, półpublicznej i prywatnej.

4 Wykład 2 Usługi we współczesnym świecie; zmiana metod pracy, kultura dostępu i komunikacja. Instytucje rządowe, biura, siedziby firm, zakłady produkcyjne - przykłady obiektów architektonicznych rozszerzających przestrzeń publiczną i strefę usług; struktury jednofunkcyjne (headquarters) i ich wpływ na kształtowanie miasta. Zmiany w typologii budynków użyteczności publicznej Wykład 3 Budynki komercyjne; parki rozrywki, branżowe sklepy wielkopowierzchniowe, malle, galerie handlowe, sklepy i ich wpływ na kształtowanie krajobrazu miejskiego (od uzupełnienia do landmarku). Elementy tradycyjne i nowe formy w obiektach komercyjnych; zmiany typologii budynków komercyjnych od przypadkowofunkcjonalnej architektury po celebracje natury i technologii. Znaczenie i przekaz architektoniczny w obiektach komercyjnych; kicz i instalacje multimedialne. Wykład 4 Obiekty kultury masowej Stadiony i multipleksy, kina, teatry, opery obiekty epoki wielkich widowisk; zadania architektoniczne budynków kultury masowej w tkance współczesnego miasta. Relacje obiekt kultury masowej kontekst urbanistyczny; współtworzenie rangi miejsca. Nowe formy i zmiana w schemacie funkcjonalnym obiektów kultury; zmienność form i funkcji, współczesne realizacje Wykład 5 Muzea i galerie; poszukiwanie nowych form wyrazu i inspiracji w innych dziedzinach sztuki; architektura dla sztuki powstanie lokalnych muzeów i galerii sztuki. Zmiana koncepcji muzeum i galerii co jest eksponatem? Relacje dzieło sztuki przestrzeń ekspozycji. Typy muzeów we współczesnej architekturze: sanktuarium, magazyn, handlowe centrum kultury, muzeum widowisko, muzeum programowe, automuzeum, prywatna galeria. Wykład 6 Obiekt architektoniczny; analiza krytyczna istniejącego obiektu architektonicznego, metody prezentacji istniejącego budynku. Wykład 7 Próba wspólnego, syntetycznego ujęcia zmian jakie dokonują się obecnie w architekturze współczesnej; wizje przeszłości architektury; kwestia postępu i rozwoju w architekturze. Zaliczenie. ĆWICZENIA PROJEKTOWE: Projekt koncepcyjny dowolnego niewielkiego budynku o funkcji usługowej na zadanej działce/działkach. Część analityczna: analiza materiałów wyjściowych (mapy zasadnicze, zdjęcia lotnicze i satelitarne), autopsyjna wizja terenu udokumentowana szkicami, rysunkami i zdjęciami, analizy w skali urbanistycznej i architektonicznej: struktury zabudowy, zieleni, komunikacji, wysokościowa, waloryzacyjna, nasłonecznienia, krytyczna analiza zapisów MPZP lub DoWZ, Obowiązująca skala: 1:500. Część projektowa: Praca indywidualna nad projektem: kontekst: wpisanie bryły w otoczenie, relacje publiczne-prywatne, wnętrze-zewnętrze, funkcja: realizacja pierwotnych i wtórnych potrzeb użytkowników, forma: ukształtowanie złożonego środowiska zamieszkiwania człowieka, którego ekspresja odpowiada indywidualnym potrzebom mieszkańców a jednocześnie realizuje potrzebę dialogu społecznego. Wymagane elementy projektu: inwentaryzacja rysunkowo-fotograficzna, część analityczna, projekt zagospodarowania działki, rzuty wszystkich kondygnacji, przekroje (min. 2), elewacje z uwzględnieniem użytych materiałów i kolorystyką, perspektywy: zewnętrzna i wewnętrzna, część opisowa: wskaźniki powierzchniowokubaturowe, zestawienie powierzchni, makieta urbanistyczna (wraz z otoczeniem w skali 1:500), makieta architektoniczna (wraz z działką 1:100). Literatura podstawowa: 1. Banham Reyner, Rewolucja w architekturze. Teoria i projektowanie w pierwszym wieku maszyny, Tłum. Zb. Drzewiecki, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa, Fikus Marian, Cechy procesu projektowego w działalności twórczej i projektowej, Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej, Poznań, Ghirardo Diane, Architektura Po Modernizmie, Tłum. M. Motak I M. A. Urbańska, Wydawnictwo Via Toruń, Wrocław, Giedion Siegfried, Przestrzeń, czas, architektura narodziny nowej tradycji, tłum. J. Olkiewicz, PWN, Warszawa, 1968.

5 5. Wejchert Kazimierz, Elementy kompozycji urbanistycznej, wyd. Arkady, Warszawa, Witruwiusz, O architekturze ksiąg dziesięć, tłum. Kazimierz Kumaniecki, Prószyński i S-ka, Warszawa Żórawski Juliusz, O budowie formy architektonicznej, Arkady, Warszawa, Literatura uzupełniająca: 1. Bańka Augustyn, Architektura psychologicznej przestrzeni życia. Behawioralne podstawy projektowania architektonicznego, Gemini S.C., Poznań, Jencks Charles, Architektura Postmodernistyczna, Arkady, Warszawa, Jencks Charles, Architektura późnego modernizmu i inne eseje, Arkady, Warszawa, Jodidio Philip, Nowe formy. Architektura lat dziewięćdziesiątych XX wieku, Taschen, Muza S.A. Warszawa, Krier Rob, Urban space, Rizzoli, New York, Norberg-Schulz Christian, Znaczenie w architekturze zachodu, Wydawnictwo Murator, Warszawa, Adamczewska-Wejchert H., Kształtowanie zespołów mieszkaniowych, Arkady, Warszawa nowe wyd. 8. Ghel J., Życie między budynkami. Użytkowanie przestrzeni publicznych, Wydawnictwo RAM, Kraków Neufert E., Podręcznik projektowania architektoniczno-budowlanego, Arkady, Warszawa nowe wydania 10. Rasmunssen S.E., Odczuwanie architektury, Wyd. Murator, Warszawa Periodyki: Czasopisma architektoniczne, urbanistyczne, itp Obciążenie pracą studenta forma aktywności godzin ECTS Łączny nakład pracy 208,5 8 Zajęcia wymagające indywidualnego kontaktu z nauczycielem 87,5 3 Zajęcia o charakterze praktycznym Bilans nakładu pracy przeciętnego studenta forma aktywności liczba godzin udział w wykładach udział w ćwiczeniach/ laboratoriach (projektach) przygotowanie do ćwiczeń/ laboratoriów przygotowanie do kolokwium/przeglądu zaliczeniowego 30 h 45 h 13 x 5 h = 65 h 3 x 12 h = 36 h udział w konsultacjach związanych z realizacją procesu kształcenia 7 x 1,5 h = 10,5h przygotowanie do egzaminu obecność na egzaminie Łączny nakład pracy studenta: 8 punktów ECTS 208,5 h W ramach tak określonego nakładu pracy studenta: zajęcia wymagające bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich: 30 h + 45 h + 10,5 h + 2 h = 87,5 h 3 punkty ECTS 20h 2 h