Globalne negocjacje klimatyczne. Artur Gradziuk Polski Instytut Spraw Międzynarodowych

Transkrypt

1 Globalne negocjacje klimatyczne Artur Gradziuk Polski Instytut Spraw Międzynarodowych

2 Bloki tematyczne negocjacji 1. Mitygacja ograniczenie emisji 2. Adaptacja do zmian klimatu 3. Transfer technologii 4. Finansowanie

3 Ścieżki negocjacyjne AWG KP strony Protokołu z Kyoto - Przyjęcie nowych zobowiązań redukcyjnych po 2012 roku - Usprawnienie funkcjonowania mechanizmów elastycznych (IET handel emisjami [AAU], JI wspólne wdrożenia, CDM mechanizmy czystego rozwoju) AWG LCA członkowie UNFCCC - Mitygacja - Adaptacja - Transfer Technologii - Finansowanie

4 Najważniejsze ugrupowania w negocjacjach - G77/Chiny 130 członków - AOSIS Sojusz Małych Państw Wyspiarskich 43 członków - LDC najsłabiej rozwinięte państwa 50 członków - UE 27 państw członkowskich UE - Umbrella koalicja państw rozwiniętych spoza UE (Australia, Kanada, Islandia, Japonia, Norwegia, Nowa Zelandia, Rosja, Ukraina, USA) - EIG Environmental Integrity Group (Meksyk, Rep. Korei, Szwajcaria)

5 COP 14 - Poznań - Ustalenie zasad funkcjonowania Funduszu Adaptacyjnego - Poznański Strategiczny Program Transferu Technologii - Brak jasnych zobowiązań dotyczących redukcji emisji gazów cieplarnianych - Brak deklaracji odnośnie finansowania działań klimatycznych

6 COP 15 - Kopenhaga Copenhagen Accord: - Finansowanie fast start na lata mld dolarów - Deklaracja w sprawie finansowania na lata mld - Zielony Fundusz Klimatyczny - Mechanizm Technologiczny - Przedstawienie przez kraje Aneksu I celów redukcyjnych podlegających MRV - Przedstawienie przez kraje spoza Aneksu I celów odpowiednich narodowych działań mitygacyjnych (NAMA) podlegających krajowym systemom MRV

7 Zobowiązania redukcyjne strony Aneksu I Kraj Poziom redukcji emisji do 2020 r. Rok bazowy Australia 5%-15%-25% 2000 Kanada 17% 2005 UE 20%-30% 1990 Japonia 25% 1990 Kazachstan 15% 1992 Nowa Zelandia 10%-20% 1990 Norwegia 30%-40% 1990 Rosja 15%-25% 1990 Szwajcaria 20%-30% 1990 Ukraina 20% 1990 USA 17% 2005 Źródło: UNFCCC

8 Zobowiązania redukcyjne kraje spoza Aneksu I Kraj Poziom redukcji emisji do 2020 r. Brazylia 36%-39% BAU Chile 20% BAU Chiny 40%-45% na jednostkę PKB 2005 Indie 20%-25% na jednostkę PKB 2005 Indonezja 26% Izrael 20% BAU Meksyk 30% BAU Rep. Korei 30% BAU RPA 34% BAU Rok bazowy Źródło: UNFCCC

9 COP 16 - Cancun ZRÓNOWAŻONY PAKIET DECYZJI Mitygacja: - Zmniejszenie emisji GHG dla ograniczenia wzrostu temperatury nie więcej niż o 2 C do 2050 r. w stosunku do okresu preindustrialnego, rozważenie celu ograniczenia wzrostu temperatury nie więcej niż o 1,5 C - take note w odniesieniu do przedstawionych przez strony Aneksu I krajowych celów redukcyjnych - Przyjęcie 1990 jako roku bazowego dla celów redukcyjnych - Wezwanie do zwiększenia poziomu ambicji celów redukcyjnych - Raportowanie co dwa lata w sprawie postępów w zakresie osiągania celów redukcyjnych, podejmowanych i planowanych działań oraz pomocy dla krajów rozwijających - Decyzja o stworzeniu międzynarodowego procesu weryfikacji redukcji emisji GHG - Przygotowanie przez kraje rozwinięte strategii lub planów rozwoju niskoemisyjnego

10 NAMA KRAJE SPOZA ANEKSU I - Uznanie, że kraje rozwijające podejmą NAMA (przy wsparciu ze strony krajów rozwiniętych) dla ograniczenia emisji do 2020 roku w stosunku do BAU - take note w zakresie działań i celów przedstawionych przez strony spoza Aneksu I - Kraje rozwinięte powinny udzielić wsparcia finansowego, technologicznego oraz w zakresie capacity building dla osiągnięcia celów wyznaczonych w NAMA - Stworzenie rejestru działań, do których kraje non-anex I będą zabiegały o wsparcie międzynarodowe - Raportowanie co 4 lata - MRV krajowe, ale zgodne z zaleceniami, które mają być wypracowane przez UNFCCC, konsultacje w sprawie zawartości raportów dot. realizacji NAMA

11 REDD+ - redukcja emisji w wyniku wylesiania i degradacji lasów - Przygotowanie przez kraje rozwijające się krajowych planów w zakresie REDD - Poziomu emisji związanej z wylesianiem i degradacją lasów - Rozwój systemu monitoringu dot. najważniejszych aspektów REDD - Wsparcie przez kraje rozwinięte przygotowania planów i strategii w krajach rozwijających się Mechanizmy elastyczne - Możliwość stosowania mechanizmów elastycznych KP po 2012 roku - Wzmocnienie realizacji CDM w krajach, w których dotychczas realizowanych było niewiele projektów CDM - Włączenie CCS jako dopuszczalnego projektu CDM

12 Adaptacja Cancun Adaptation Framework - Opracowanie krajowych planów i strategii dot. adaptacji - Oszacowanie ryzyka związanego ze zmianami klimatycznymi i potrzeb finansowych dla ich przeciwdziałania - Wzmocnienie zdolności instytucjonalnych do podejmowania działań adaptacyjnych - Rozwój, rozpowszechnianie i wdrażanie technologii i praktyk związanych z działaniami adaptacyjnymi - Wzmocnienie systemu gromadzenia danych i informacji, edukacji i świadomości społecznej - Stworzenie procesu umożliwiającego LDC formułowanie planów i strategii adaptacyjnych Ponadto: - Powołanie Komitetu Adaptacyjnego dla wdrażania Cancun Adaptation Framework

13 Transfer technologii a) Komitet Wykonawczy ds. Technologii - Dostarczanie informacji nt. potrzeby technologicznych oraz rekomendacji w zakresie instrumentów dla rozwoju i transferu technologii mitygacyjnych i adaptacyjnych - Promocja i ułatwianie współpracy między rządami, sektorem prywatnym, NGO i instytucjami badawczymi i akademickimi - Przedstawianie zaleceń dla zmniejszania barier w rozwoju i transferze technologii - Inicjowanie współpracy z odpowiednimi instytucjami w zakresie międzynarodowych przedsiewzięć dot. rozwoju i transferu technologii b) Centrum i Sieć Technologii Klimatycznych - Ułatwianie tworzenia sieci międzynarodowych, narodowych, regionalnych, sektorowych dot. technologii mitygacyjnych i adaptacyjnych - Doradztwo w zakresie identyfikacji potrzeb technologicznych i sposobów wdrażania technologii środowiskowych

14 - Stymulowanie i wspieranie na zasadzie współpracy z sektorem prywatnym i sektorem badawczym rozwoju i transferu istniejących i nowych technologii w krajach rozwijających się - Wspieranie partnerstwa międzynarodowych sektora publicznego i prywatnego dla przyspieszenia innowacyjności i dyfuzji technologii mitygacyjnych i adaptacyjnych - Wsparcie techniczne i szkolenia w krajach rozwijających się w zakresie technologii przyjaznych środowisku Finansowanie a) Zielony Fundusz Klimatyczny - Rada funduszu złożona z 24 członków (równa reprezentacja krajów rozwiniętych i rozwijających się) - Stały Komitet podlegający COP odpowiedzialność w zakresie gromadzenia, dystrybucji i weryfikacji funduszy Zielonego Funduszu Klimatycznego - take note w zakresie finansowania fast start (30 mld USD) i środków deklarowanych do 2020 roku (100 mld USD)

15 Najważniejsze sprawy do ustalenia Mitygacja - Ocena celów redukcyjnych do 2020 roku - Drugi okres redukcyjny protokołu z Kioto - Cele redukcyjne do 2050 roku - Szczegółowe zasady/wytyczne dotyczące MRV - Stworzenie dodatkowego mechanizmu ułatwiającego podejmowanie działań mitygacyjnych Adaptacja - Szczegółowe rozwiązania dotyczące Cancun Adaptation Framework, w tym zasad funkcjonowania Komitetu Adaptacyjnego - Ewentualne powołanie instytucji ubezpieczeń przed ryzykiem klimatycznym

16 Transfer technologii - Ustalenie relacji między Komitetem Wykonawczym ds. Technologii a Centrum i Siecią Technologii Klimatycznych - Struktura zarządzania instytucji Mechanizmu Technologicznego - Zasady wyboru lokalizacji Centrum i Sieci Technologii Klimatycznych - Stosunek miedzy Mechanizmem Technologicznym a mechanizmami finansowymi (GEF, Adaptation Fund, Green Climate Fund) - Zakres funkcji instytucji Mechanizmu Technologicznego Finansowanie - Szczegółowe zasady funkcjonowania Green Climate Fund - Wytyczne w sprawie zasad udzielania wsparcia dla realizacji NAMA - Sposoby finansowania działań związanych z redukcją emisji w wyniku wylesiania i degradacji lasów - Źródła funduszy na finansowanie działań w krajach rozwijających się do roku 2020 (rola sektora prywatnego)

17 COP 17 Durban 28 listopada 9 grudnia 2011