(12) OPIS PATENTOWY (19) PL (11)

Transkrypt

1 RZECZPOSPOLITA POLSKA Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (12) OPIS PATENTOWY (19) PL (11) (21) Numer zgłoszenia: (22) Data zgłoszenia: (13) B1 (51) IntCl7 A61F 2/24 (54) Stent zastawki serca, zwłaszcza zastawki mitralnej (4 3) Zgłoszenie ogłoszono: BUP 09/01 (73) Uprawniony z patentu: Fundacja Rozwoju Kardiochirurgii, Zabrze, PL Religa Zbigniew, W arszawa, PL Krzyśków Marek, Świętochłowice, PL Stolarzewicz Bogdan, Katowice, PL Wszołek Jolanta, Bielsko-Biała, PL (45) O udzieleniu patentu ogłoszono: WUP 11/05 (72) Twórcy wynalazku: Zbigniew Religa, Warszawa, PL Marek Krzyśków, Świętochłowice, PL Bogdan Stolarzewicz, Katowice, PL Jolanta Wszołek, Bielsko-Biała, PL (74) Pełnomocnik: Caban Włodzimierz, IN VENT Sp. z o.o. PL B1 (57) 1. Stent zastawki serca, zwłaszcza zastawki mitralnej, mający postać pierścienia wyposażonego w ramiona wyznaczające tworzącą figury przestrzennej zbieżnej w kierunku przeciwnym do pierścienia i pokryty materiałem obszyciowym, znamienny tym, że pojedyncze ramię (2) składa się z pręcików (3) rozdzielonych szczelinami (4) rozmieszczonych na długości ramienia (2), przy czym zewnętrzne końce pręcików (3) wyznaczają zarys (6) krawędzi ramienia (2). fig. 1

2 Stent zastawki serca, zwłaszcza zastawki mitralnej Zastrzeżenia patentowe 1. Stent zastawki serca, zwłaszcza zastawki mitralnej, mający postać pierścienia wyposażonego w ramiona wyznaczające tworzącą figury przestrzennej zbieżnej w kierunku przeciwnym do pierścienia i pokryty materiałem obszyciowym, znamienny tym, że pojedyncze ramię (2) składa się z pręcików (3) rozdzielonych szczelinami (4) rozmieszczonych na długości ramienia (2), przy czym zewnętrzne końce pręcików (3) wyznaczają zarys (6) krawędzi ramienia (2). 2. Stent według zastrz. 1, znamienny tym, że każdy z pręcików (3) ma zewnętrzny koniec ukształtowany w postaci płytki (5). 3. Stent według zastrz. 2, znamienny tym, że płytka (5) ma kształt owalny. 4. Stent według zastrz. 1 albo 2, albo 3, znamienny tym, że oś wzdłużna (0) każdego z pręcików (3) leży w płaszczyźnie przechodzącej przez oś podłużną (Oj) stentu. 5. Stent według zastrz. 4, znamienny tym, że oś wzdłużna (0) każdego z pręcików (3) stanowi odcinek linii prostej. 6. Stent według zastrz. 4, znamienny tym, że oś wzdłużna (0) każdego z pręcików (3) ma zarys krzywoliniowy, skierowany wypukłością w kierunku przeciwnym do osi podłużnej (0i) stentu. 7. Stent według zastrz. 1 albo 2, albo 3, znamienny tym, że osie wzdłużne (0) pręcików (3) są względem siebie zbieżne. 8. Stent według zastrz. 7, znamienny tym, że osie wzdłużne (0) pręcików (3) są zbieżne w kierunku pierścienia (1). 9. Stent według zastrz. 8, znamienny tym, że osie wzdłużne (0) pręcików (3) oraz obwód pierścienia (1) wyznaczają tworzącą stożkową. 10. Stent według zastrz. 8, znamienny tym, że osie wzdłużne (0) pręcików (3) oraz obwód pierścienia (1) wyznaczają tworzącą beczkową o wypukłości skierowanej na zewnątrz względem osi podłużnej (0i). 11. Stent według zastrz. 9 albo 10, znamienny tym, że pręciki (3) są osadzone na wspólnym trzonku (7) wystającym z pierścienia. * * * Przedmiotem wynalazku jest stent zastawki serca, zwłaszcza zastawki mitralnej, znajdujący zastosowanie w szczególności przy preparowaniu wszczepialnej biologicznej zastawki mitralnej dla chirurgicznego leczenia chorób serca u ludzi. Znany jest, na przykład z polskiego opisu patentowego nr elastyczny stent biologicznej protezy dwudzielnej zastawki serca, składający się z pokrytego materiałem obszyciowym tworzywowego elementu nośnego z kołnierzem. Element nośny ma w przekroju poprzecznym kształt zbliżony do owalu Cassiniego i jego cylindryczna powierzchnia w części przedsionkowej jest zaopatrzona w kołnierz, natomiast w części komorowej ma dwa jednakowe ramiona o krawędziach ukształtowanych faliście, korzystnie sinusoidalnie. Łukowate wcięcia pomiędzy ramionami osiągają swoje minimum w krótszej osi stentu, przy czym promienie wcięć różnią się między sobą. Ponadto ramiona stentu są korzystnie zbieżne w kierunku komory serca z kątem zbieżności nie większym niż 7, natomiast kołnierz stentu ma w przekroju poprzecznym kształt zbliżony do trapezu, który dłuższą podstawą przylega na całym obwodzie do cylindrycznego elementu nośnego. W odmianie wykonania ramiona mają promień szczytowy nie większy niż 1/8 długości dłuższej osi stentu. Pobrana od dawcy zastawka mitralna wszywana jest do pierścienia stentu, natomiast jej podzastawkowe struny ścięgniste, odcięte od mięśnia brodawkowatego, mocowane są pojedynczo do ramion stentu. Czynność mocowania strun ścięgnistych do ramion stentu jest bar-

3 dzo pracochłonna, a jej wynik zależy od predyspozycji osoby preparującej zastawkę, jako że do stentu tego nie ma możliwości wszycia kompletnego aparatu podzastawkowego z odcinkami mięśnia brodawkowatego. Celem wynalazku jest opracowanie takiej konstrukcji stentu, zwłaszcza zastawki mitralnej serca, która umożliwi wszycie kompletnego aparatu podzastawkowego z mięśniami brodawkowatymi, co zasadniczo uprości proces preparowania zastawki. Istota wynalazku polega na tym, że pojedyncze ramię stentu składa się z pręcików rozdzielonych szczelinami, rozmieszczonymi na długości ramienia, przy czym zewnętrzne końce pręcików wyznaczają zarys krawędzi ramienia. Korzystnym jest, gdy każdy z pręcików ma zewnętrzny koniec ukształtowany w postaci płytki, co ułatwia mocowanie mięśnia brodawkowatego. Najlepiej jest, gdy płytka ma kształt owalny, co ułatwia obszywanie materiałem obszyciowym, a jednocześnie dzięki brakowi ostrych występów zapobiega uszkadzaniu tego materiału obszyciowego. Prostszym konstrukcyjnie wykonaniem jest stent, w którym oś wzdłużna każdego z pręcików leży w płaszczyźnie przechodzącej przez oś podłużną stentu. W najprostszym wykonaniu oś wzdłużna każdego z pręcików stanowi odcinek linii prostej. Ze względów anatomicznych pożądanym jest jednak, aby oś wzdłużna każdego z pręcików miała zarys krzywoliniowy, skierowany wypukłością w kierunku przeciwnym do osi podłużnej stentu. W innym wykonaniu stentu według wynalazku pojedyncze ramię składa się z pręcików, których osie wzdłużne są względem siebie zbieżne. Korzystnym jest, gdy te osie wzdłużne pręcików są względem siebie zbieżne w kierunku pierścienia. W uproszczonym wykonaniu takiego stentu osie wzdłużne pręcików oraz pierścienia wyznaczają tworzącą stożkową. Najkorzystniej jest jednak, gdy osie wzdłużne pręcików oraz obwód pierścienia wyznaczają tworzącą beczkową o wypukłości skierowanej na zewnątrz względem osi podłużnej. Możliwym jest również takie wykonanie stentu, w którym pręciki tworzące ramię osadzone są na wspólnym trzonku wystającym z pierścienia. Zasadniczą zaletą stentu według wynalazku jest to, że umożliwia on wykorzystanie całego aparatu podzastawkowego zastawki mitralnej wraz z odcinkami mięśnia brodawkowatego. Dzięki temu w trakcie preparowania zastawki zostaje zachowana jej indywidualna geometria. Dodatkowo dzięki wykonaniu ramion w postaci pręcików uzyskuje się odpowiednią elastyczność stentu, co stwarza możliwość pełnej amortyzacji każdego kompleksu strun ścięgnistych i zapobiega ich zrywaniu. Istnieje również możliwość doginania pręcików, a więc przystosowania kształtu stentu do konkretnych indywidualnych cech preparowanej zastawki mitralnej. Ponadto stent według wynalazku w porównaniu do stentu o ramionach w postaci jednolitej powierzchni umożliwia znacznie korzystniejszy przepływ krwi przez zastawkę. Po przejściu przez pierścień krew nie zachowuje postaci cylindrycznej strugi lecz rozpływa się przez szczeliny między pręcikami, kształtując korzystny rozkład ciśnienia krwi w rejonie zastawki mitralnej. Wynalazek został bliżej objaśniony w przykładzie wykonania na rysunku, gdzie fig. 1 przedstawia widok stentu zastawki mitralnej z ramionami ukształtowanymi z równoległych do siebie pręcików, fig. 2 - fragment stentu w rozwinięciu z ramieniem zbudowanym z trzech równoległych względem siebie pręcików, fig. 3 - fragment stentu w rozwinięciu na płaszczyznę z ramieniem zbudowanym z trzech zbieżnych względem siebie pręcików, fig. 4 - fragment stentu w rozwinięciu na płaszczyznę z ramieniem zbudowanym z trzech zbieżnych względem siebie pręcików, osadzonych na wspólnym trzonku, fig. 5 - fragment stentu w przekroju podłużnym przez pręcik o profilu krzywoliniowym, fig. 6 - fragment stentu w przekroju podłużnym przez pręcik o profilu prostoliniowym. Stent zastawki mitralnej ma postać owalnego pierścienia 1wyposażonego w dwa ramiona 2. Każde z ramion 2 utworzone jest przez trzy pręciki 3 rozdzielone szczelinami 4 rozmieszczone na długości ramienia 2. Końce pręcików 3 wykonane są w postaci owalnych płytek 5, których zewnętrzne końce wyznaczają zarys 6 krawędzi ramienia 2.

4 Pręciki 3. ramion 2 wyznaczają tworzącą figury przestrzennej zbieżnej w kierunku przeciwnym do pierścienia 1. W podstawowym wykonaniu (fig. 1 i 2) osie wzdłużne 0 pręcików 3 leżą w płaszczyźnie przechodzącej przez oś podłużną 01 stentu (fig. 5) jednak mogą być również wykonane jako prostoliniowe (fig. 6). W innym wykonaniu pręciki 3 mają osie wzdłużne 0 zbieżne względem siebie w kierunku pierścienia 1 (fig. 3), przy czym w szczególnym przypadku pręciki 3 są osadzone na wspólnym dla każdego ramienia 2 trzonku 7 wystającym z pierścienia 1. Zarówno pierścień 1 jak i pręciki 5 obszyte są materiałem obszyciowym 8. fig. 3 fig. 4

5 fig. 5 fig. 6

6 fig. 1 fig. 2 Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 50 egz. Cena 2,00 zł.