ETICS. Instukcja wykonawcza

Transkrypt

1 ETICS Instukcja wykonawcza

2

3 Czym jest ETICS? Złożony system izolacji ścian zewnętrznych budynku ETICS, (ang. External Thermal Insulation Composite System) jest obecnie jedną z najpopularniejszych metod wykonywania docieplenia zarówno budynków nowowznoszonych jak i istniejących. Obecnie funkcjonuje jeszcze pod nazwą Bezspoinowy System ociepleń (BSO) lub dawniejszą : metoda lekka mokra. Korzyści ze stosowania ETICS dostępność gotowych systemów ociepleń wielu producentów, łatwość wyeliminowania mostków termicznych, Odpowiednie dobranie elementów systemu oraz prawidłowe wykonanie gwarantuje zapewnienie wysokiej trwałości elewacji przez długie lata. Elementy składowe ETICS Podstawowymi składnikami systemu są: zaprawa klejąca do przyklejania płyt termoizolacyjnych, płyty fasadowe z wełny mineralnej, łącznik mechaniczne, masa lub zaprawa klejowo szpachlowa, siatka zbrojąca, środek gruntujący, tynk, elementy dodatkowe, np. listwy cokołowe. Przepisy na temat stosowanie ETICS w budynkach wysokich. Obecnie obowiązujące przepisy narzucają wymagania dla materiałów termoizolacyjnych stosowanych w budynkach wysokich. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie nakazuje zgodnie z 216 pkt. 6. W budynku, na wysokości powyżej 25 m od poziomu terenu, okładzina elewacyjna i jej zamocowanie mechaniczne, a także izolacja cieplna ściany zewnętrznej, powinny być wykonane z materiałów niepalnych. Oznacza to, że do wysokości 25 budynek może być ocieplany zarówno wełną, jaki i styropianem, jednakże powyżej tej wysokości konieczne jest stosowanie materiału niepalnego, jakim jest wełna mineralna ISOROC. Wyjątek stanowią jedynie budynki wymienione w 216 pkt. 7 tego samego rozporządzenia, mianowicie: Dopuszcza się ocieplenie ściany zewnętrznej budynku mieszkalnego, wzniesionego przed dniem 1 kwietnia 1995 r., o wysokości do 11 kondygnacji włączenie, z użyciem samo gasnącego polistyrenu spienionego, w sposób zapewniający nierozprzestrzenianie ognia. Stosowanie płyt termoizolacyjnych na wysokich budynkach Budynki wzniesione przed r. do 11 kondygnacji STYROPIAN LUB WEŁNA MINERALNA do 11 kondygnacji izolacja cieplna STYROPIAN LUB WEŁNA MINERALNA 25 m Budynki nowowznoszone Rys. 2 3

4 Produkty do ETISC i opis Typy płyt Kod wyrobu (oznacza deklarowane poziomy lub klasy właściwości wyrobu) Płyty o nieuporządkowanym układzie włókien 1000 mm x 600 mm ISOFAS MW-EN13162-T4-DS(TH)-WS- MU1-AW1-CS(10)20-TR10-WL(P) (d=50-99mm) MW-EN13162-T4-DS(TH)-WS- MU1-AW1-CS(10)30-TR10-WL(P) (d= mm) ISOPANEL MW-EN T4-DS(TH)-TR10- PL(5)250-WS-CS(10)30-MU1- WL(P) Deklarowane właściwości wyrobu wg PN-EN Długość (klasa tolerancji wymiarów) Szerokość (klasa tolerancji wymiarów) Grubość (klasa tolerancji wymiarów)<100 mm Grubość (klasa tolerancji wymiarów) 100 mm Stabilność wymiarowa w określonych warunkach temperatury i wilgotności względnej Stabilność wymiarowa w określonych warunkach temperatury i wilgotności względnej Metoda badania PN-EN 822 PN-EN 823 PN-EN 1604 Jedn. miary Poziomy lub tolerancje Kody klas lub poziomów Wartości Poziomy lub tolerancje Kody klas lub poziomów Wartości [%] [-] ± 2 [-] ± 2 [%] [-] ± 1,5 [-] 1,5 [mm/%] T4-3mm / + 5% T4-3mm / + 5% [%/mm] - 3% / + 5mm - 3% / + 5mm [%] [mm/m] DS(TH) ± 1,0 (zmiana grubości, długości i szerokości) ± 1 (zmiana płaskości) DS(TH) ± 1,0 (zmiana grubości, długości i szerokości) ± 1 (zmiana płaskości) Wytrzymałość na rozciąganie prostopadłe do powierzchni czołowych PN-EN 1607 [kpa] TR TR Poziom krótkotrwałej nasiąkliwości wodą PN-EN 1609 [kg/m 2 ] WS 1,0 WS 1,0 Naprężenia ściskające przy 10% odkształceniu wzgl. <100 CS(10)20 20 mm Naprężenia ściskające przy PN-EN 826 [kpa] CS(10) % odkształceniu wzgl. 100 CS(10)30 30 mm Wartość współczynnika oporu dyfuzyjnego pary wodnej PN-EN [-] MU1 1 MU1 1 Poziom długotrwałej nasiąkliwości wodą przy częściowym zanurzeniu PN-EN [kg/m 2 ] WL(P) 3,0 WL(P) 3,0 Współczynnik przewodzenia PN-EN [W/mK] [-] 0,036 [-] 0,036 ciepła λ D Reakcja na ogień PN-EN Od A do F Euroklasa A1 Euroklasa A1 Gęstość pozorna PN-EN 1602 [kg/m 3 ] [-] 100 [-] 110 4

5 Płyty o nieuporządkowanym układzie włókien 1000 mm x 600 mm ISOFAS-P MW-EN T3-DS(TH)- TR10-CS(10)20-WS-MU1-WL(P) (dla grubości mm) MW-EN T4-DS(TH)- TR15-CS(10)40-WS-MU1-WL(P) (dla grubości mm) MW-EN T4-DS(TH)- TR15-CS(10)50-WS-MU1-WL(P) (dla grubości mm) Poziomy lub tolerancje Płyty lamelowe 1200 mm x 200 mm ISOFAS-LM MW EN T5-DS(TH)-TR90-WS-CS(10)60-MU1-WL(P) (grubość mm) MW EN T5-DS(TH)-TR80-WS-CS(10)60-MU1-WL(P) (grubość mm) Poziomy lub tolerancje Kody klas lub poziomów Wartości Kody klas lub poziomów Wartości [-] ± 2 [-] ± 2 [-] ±1,5 [-] ±1,5 T3 T4 T4-3mm / + 10% (dla grubości 50 mm) - 3 % / + 5 % (dla grubości mm) - 3 %/+ 5 mm (dla grubości mm) T5-1mm / + 3mm - 1% / + 3mm DS(TH) ± 1,0 (zmiana grubości, długości i szerokości) DS(TH) ± 1,0 (zmiana grubości, długości i szerokości) ± 1 (zmiana płaskości) ± 1 (zmiana płaskości) TR10 TR15 10 (dla grubości mm) 15 (dla grubości 50 mm) TR 90 TR (dla grubości mm) 80 (dla grubości mm) WS 1,0 WS 1,0 CS(10)20 20 (dla grubości mm) CS(10)40 40 (dla grubości ) CS(10)50 50 (dla grubości ) CS(10)60 60 MU1 1 MU1 1 WL(P) 3,0 WL(P) 3,0 [-] 0,038 [-] 0,041 Euroklasa A1 Euroklasa A1 [-] 130 [-] 90 5

6 Przykładowa grubość izolacji Produkt Materiał murowy ISOFAS ISOPANEL ISOFAS-P ISOFAS-LM Rodzaj przegrody i temperatura w pomieszczeniu Współczynnik przenikania ciepła U C(max) [W/(m2 K)] od 1 stycznia 2014 r. Od 1 stycznia 2017 r. Od 1 stycznia 2012 r. * ) Ściany zewnętrzne a) przy t i 16 C b) przy 8 C t i 16 C c) przy t i <8 C 0,250,450,90 0,230,450,90 0,200,450,90 t i temperatura pomieszczenia ogrzewanego zgodnie z 134 ust. 2 rozporządzenia. *) Od 1 stycznia 2019 r. w przypadku budynków zajmowanych przez władze publiczne oraz będące ich własnością. 6

7 Instrukcja 1. Przygotowanie podłoża Przed przystąpieniem do prac ociepleniowych należy zapewnić równe odpowiednio przygotowane podłoże. Przede wszystkim należy ocienić jego jakość oraz wytrzymałość, a także zadbać o usunięcie wszelkiego pyłu, kurzu, tłuszczy oraz innych środków mogących wpłynąć na zmniejszenie przyczepności środka klejącego. Oczyszczone ściany należy pokryć środkiem gruntującym, dzięki któremu zmniejszona zostanie ich wodożądność, a co za tym idzie, zwiększona przyczepność zaprawy klejącej. 2. Montaż listwy startowej (cokołowej) Listwa startowa stanowi dolne wykończenie ocieplenia. Przed przystąpieniem do jej montażu należy w pierwszej kolejności określić i odpowiednio zaznaczyć wysokość cokołu, co dalszą pracę. Zaleca się stosowanie minimum trzech łączników na mb listwy 3. Nakładanie zaprawy klejącej (płyta/lamela) Zaprawę można nanosić się na powierzchnię płyt metodą obwodowo punktową. Przyjmuje się, że powierzchnia zaprawy klejącej po przymocowaniu płyty do ściany powinna wynosić co najmniej 40% powierzchni płyty z wełny mineralnej. Płyty z wełny mineralnej wymagają wcześniejszego zagruntowania, poprzez zaszpachlowanie klejem powierzchni płyty. Drugim sposobem metoda grzebieniowa polegająca na pokrywaniu zaprawą klejącą całej powierzchni płyty z wykorzystaniem pacy zębatej, przy czym można ją stosować tylko w przypadku, gdy na podłożu nie występują żadne nierówności. Za pomocą metody należy przyklejać płyty lamelowa. 4. Przyklejanie płyt Przed przystąpieniem do montażu zaleca się wyznaczyć kierunki przyklejania płyt stosując linki pomocnicze. Płyty należy układać poziomymi pasami zaczynając od listwy startowej, stosując przewiązania płyt min. 15 cm. a w narożach należy stosować przewiązania płyt oraz zaleca się wysunąć płytę poza krawędź ściany, w celu jej późniejszego docięcia po związaniu kleju. Płytę należy odpowiednio docisnąć do podłoża oraz lekko przesunąć, w celu dokładniejszego rozprowadzenia kleju oraz dociśnięcia do krawędzi płyt już przyklejonych. Należy dbać o to, aby na bieżąco usuwać wypływający spod płyt klej, mogący powodować powstawanie szczelin w warstwie termoizolacji. UWAGA: W przypadku występowania szczelin pomiędzy płytami należy je wypełnić dopasowanymi paskami z wełny mineralnej. Nie wolno wypełniać szczelin za pomocą pianki poliuretanowej lub styropianu. Należy pamiętać, aby nie stosować płyt uszkodzonych, z widocznymi ubytkami lub wgnieceniami zaleca się stosowanie jedynie całych płyt, z wyjątkiem krawędzi ścian, gdzie dopuszcza się użycie połówek płyt. 7

8 5. Izolacja naroży i otworów elewacyjnych Wykonując ocieplenie naroży ścian należy stosować przewiązania płyt oraz zaleca się wysunięcie płyty poza krawędź ściany, w celu jej późniejszego docięcia względem płyty prostopadłej po związaniu kleju. W przypadku otworów okiennych i drzwiowych ważne jest, aby krawędzie płyt wełny mineralnej nie pokrywały się z krawędziami tych otworów. 6. Szlifowanie fasady Po przyklejeniu płyt i związaniu kleju należy wyrównać powierzchnię wełny mineralnej poprzez zeszlifowanie wszelkich uskoków lub nierówności. Pominięcie tego procesu może skutkować zwiększonym zużyciem materiałów potrzebnych w kolejnych etapach. 7. Mocowanie listwy przyokiennej 8. Kołkowanie warstwy termoizolacji Z uwagi na duży ciężar wełny mineralnej, konieczne jest stosowanie łączników z trzpieniem metalowym. W przypadku wykonywania ocieplenia z użyciem płyt lamelowych oprócz podstawowych łączników mechanicznych należy dodatkowo stosować specjalne talerzyki o średniku nie mniejszej niż 130 mm, których zadaniem jest równomierny rozkład naprężeń. Prace związane z mocowaniem płyt wełny mineralnej za pomocą łączników mechanicznych należy wykonywać po związaniu kleju, nie wcześniej niż po upływie 24 godzin. Minimalna ilość łączników wynosi 4szt./m3, jednak jest ona uzależniona wielu czynników, w związku z czym szczegółowe informacje na temat ich ilości, długości i rodzaju powinny być zawarte w dokumentacji technicznej. Łączniki mechaniczne montuje się poprzez osadzenie we wcześniej nawierconym otworze, po czym, w zależności od typu łącznika, należy go wkręcić lub wbić w taki sposób, aby nie wystawał ponad powierzchnię płyty z wełny mineralnej oraz nie tworzył wgłębienia. Nieodpowiednia głębokość osadzenia łączników w warstwie termoizolacji może skutkować powstawaniem tzw. efektu biedronki na gotowej elewacji. 9. Zabezpieczenie ościeży Stosowanie specjalnych profili ochronno-uszczelniających 10. Wykonanie warstwy zbrojącej Prace na tym etapie należy wykonywać nie wcześniej niż po upływie 24 godzin od przyklejania płyt termoizolacyjnych. Do wykonania warstwy zbrojącej stosuje się zaprawę lub masę klejącą, którą należy nakładać na podłoże za pomocą pacy zębatej (10-12 mm), na którą następnie należy nałożyć przygotowaną wcześniej siatkę zbrojącą, a następnie przy użyciu pacy stalowej zatopić siatkę oraz wyrównać powierzchnię zaprawy. Po tej czynności siatka nie powinna być widoczna spod powierzchni materiału klejącego. Należy pamiętać, aby siatkę zbrojącą nakładać na zakład ok. 10 cm. Strefy narożne otworów okiennych i drzwiowych należy dodatkowo zabezpieczać stosują ukośne łaty z siatki zbrojącej o wymiarach 25 x 35 cm wtopione pod kątem 45, których zadaniem jest zabezpieczenie tych stref na elewacji przed działaniem dodatkowych naprężeń mogących powodować powstawanie rys. 11. Tynk Niektóre systemy wymagają wcześniejszego naniesienia podkłady tynkarskiego. 12. Malowanie 8

9 Pamiętaj! Prace ociepleniowe zaleca się wykonywać w dni, w które temperatura otoczenia oraz ocieplanego podłoża wynosi co najmniej +5 C, Płyty z wełny mineralnej należy chronić przed zawilgoceniem, Na każdym etapie wykonywania ocieplenia należy odpowiednio zabezpieczyć materiały przed działaniem wiatru, silnego nasłonecznienia oraz zamoczenia, Do wykonania ocieplenia w systemie ETICS zaleca się korzystanie z gotowych systemów według zaleceń producenta. Najczęściej popełniane błędy przy wykonywaniu ocieplenia systemem ETICS z użyciem wełny mineralnej ISOROC Wykonywanie ocieplenia w zbyt niskich temperaturach. Brak odpowiedniego zabezpieczenia ocieplanej elewacji w postaci siatki elewacyjnej chroniącej przed negatywnymi skutkami oddziaływania warunków zewnętrznych. Niedostateczne zabezpieczenie płyt z wełny mineralnej przed zamoczeniem i zawilgoceniem. Brak odpowiedniej dokumentacji projektowej określającej m.in. rodzaj i liczbę łączników mechanicznych, a także sposób ich rozmieszczenia. Nieodpowiednio przygotowane podłoże, mogące skutkować brakiem odpowiedniej przyczepności zaprawy klejącej, Stosowanie zbyt małej ilości zaprawy klejącej do przyklejania płyt termoizolacyjnych lub klejenie tylko w postaci placków, co może skutkować odkształcaniem się płyt. Przyklejanie płyt termoizolacyjnych bez zastosowania systemu mijankowego, brak przewiązania płyt na krawędziach ścian, a także pokrywanie się krawędzi płyt z narożami otworów elewacyjnych. Nieodpowiednie osadzenie, zbyt mała ilość łączników mechanicznych, a także stosowanie łączników z trzpieniem plastikowym. Niewłaściwa technologia wykonania warstwy zbrojącej, w tym brak wtopienia siatki zbrojącej w zaprawę, zbyt małe zakłady na łączeniach siatki zbrojącej oraz brak dodatkowego ukośnego zbrojenia z siatki na narożach otworów elewacyjnych. UWAGA! Wykonując ocieplenie w systemie ETICS firma ISOROC Polska S.A. zaleca korzystanie z gotowych systemów ociepleń oraz postępować zgodnie z zaleceniami dostawcy systemu. 9

10 NOTATKI 10

11

12 DZIAŁ DORADZTWA TECHNICZNEGO Wioletta Korowaj Doradca techniczny tel.: fax: kom.: Tomasz Parys Kierownik Sprzedaży ds. Klientów Przemysłowych tel.: fax: kom.: