Baw się i bądź bezpieczny

Transkrypt

1 Baw się i bądź bezpieczny Edukacja komunikacyjna i zdrowotna BEZPIECZEŃSTWO - WAŻNA SPRAWA! Rok szkolny 2015/2016 Opracowały: Jolanta Wolna, Dorota Pawlak, Wioletta Suska. Oddajemy w Państwa ręce pierwszy numer gazetki dotyczącej bezpieczeństwa. Zachęcamy do podyskutowania z dziećmi na tematy poruszane na zajęciach w przedszkolu oraz na łamach naszego pisemka. Zachęcamy do przećwiczenia niektórych przykładów na zasadzie scenki dramowej, teatralnej lub quizu wiedzy o bezpieczeństwie. BEZPIECZEŃSTWO TO: Brak zagrożenia. Ewa, uważaj przechodząc przez. Zamknij drzwi przed. Pilnuj swoich rzeczy! Izo, nie ulegaj namowom obcych! Elu, nie baw się zapałkami! Czekaj na czerwonym świetle! Zawsze rozmawiaj z rodzicami. Edziu, pływaj w miejscach wyznaczonych! Ń Stop! Uważaj, zastanów się! To nie cukierek to narkotyk! Wołaj o pomoc! Omijaj zagrożenia! Jak bezpiecznym być na drodze Mówi słup na jednej nodze. Jego światła wciąż migają Wszystkich ludzi ostrzegają. Gdy czerwone światło świeci Stoją wszyscy starsi, dzieci. Na zielonym iść możemy O tym wszyscy dobrze wiemy. Uczy nas też pani w salach, że przechodzi się na pasach. Przez ulice nie biegniemy Teraz już to wszyscy wiemy. Na rowerze tylko w kaskach, Pamiętajcie o odblaskach. Taki odblask po to świeci By bezpieczne były dzieci.

2 BEZPIECZEŃSTWO, ZAPAMIĘTAJ TO WAŻNE! BEZPIECZEŃSTWO W PRZEDSZKOLU 1. W przedszkolu nie biegamy. Pamiętamy o sprzątaniu po sobie zabawek. Zawsze słuchamy pani. 2. W przedszkolu przestrzegamy ustalonych umów. 3. W łazience staramy się nie chlapać wodą. Na śliskiej podłodze łatwo o upadek. 4. Nigdy nie oddalamy się od swojej grupy, to niebezpieczne! Wiesz, dlaczego? 5. Nigdy nie bij kolegów. Baw się tak, by nikogo nie skrzywdzić. Jeśli chcesz mieć przyjaciół - dziel się zabawkami. 6. Nigdy nie kołysz się na krześle. To grozi niebezpiecznym upadkiem. 7. Nie kręcimy się podczas posiłków, nie bawimy się sztućcami, żeby nie zrobić krzywdy sobie i innym. 8. Przy jedzeniu nie rozmawiamy. Nie przynosimy do przedszkola gum do żucia ani twardych cukierków, bo można się zakrztusić. BEZPIECZEŃSTWO NA PLACU ZABAW 1. Uwaga! Nigdy nie podchodź pod rozpędzoną huśtawkę, bo cię uderzy! Stań z boku, jeśli chcesz poczekać na swoją kolej. 2. Bawiąc się na drabinkach i innych urządzeniach ogrodowych, bądź bardzo ostrożny. Słuchaj rad dorosłych opiekunów. 3. Nigdy nie popychaj kolegów, będąc wysoko na drabinkach, zjeżdżalniach. BEZPIECZEŃSTWO NA DRODZE 1. Jeżdżąc na rowerze w kasku, jedź bezpiecznie po wyznaczonych ścieżkach. Pamiętaj o innych mały kierowco. 2. Na grę w piłkę i zabawy wybieraj bezpieczne miejsca, z dala od ulic, torów, placów budowy. Zawsze mów rodzicom prawdę, gdzie idziesz. 3. Przechodząc przez ulicę zawsze pamiętaj, by się dokładnie rozglądnąć w lewo, w prawo i znowu w lewo. Pamiętaj o sygnalizacji świetlnej. Najlepiej przechodź przez ulicę z kimś dorosłym. 4. Nigdy nie przebiegaj przez ulicę. Nie wychodź zza innego samochodu. Zawsze bądź ostrożny w pobliżu jezdni. 5. Jadąc samochodem pamiętaj o zapięciu pasów. Popatrz,co się stanie, gdy ich nie zapniesz. Słuchaj opiekunów oni chcą dla ciebie jak najlepiej. CO ZAGRAŻA BEZPIECZEŃSTWU W PRZEDSZKOLU, NA PODWÓRKU, NA DRODZE? Dużo można mówić o zagrożeniach, jakie mogą czyhać w wymienionych miejscach, a temat i tak nie zostanie wyczerpany. Pragniemy przypomnieć sprawy według nas najważniejsze. Dziecko w przedszkolu jest pod opieką nauczyciela i to jego poleceniom musi się podporządkować, niemalże tak, jak poleceniom rodzica w domu. Dziecko musi wiedzieć i być przekonane o tym, że dorośli opiekunowie chcą dla niego dobrze i dbają o jego bezpieczeństwo. Dla dobra dzieci ustalone są grupowe zasady, umowy i kodeksy, gwarantujące wszystkim równe prawa, nakazy i zakazy. Dziecko, wiedząc czemu to służy, będzie lepiej i bezpieczniej funkcjonowało. Rodzicu wzmacniaj w dziecku jego świadomość. Baw się i bądź bezpieczny

3 DZIECKO NA DRODZE WAŻNE RADY! Motto: DOBRY PRZYKŁAD Niezależnie od tego czy siedzisz z przodu, czy z tyłu, zawsze zapinaj pasy, nawet na krótkich trasach, aby ten Twój nawyk stanowił dla dzieci przykład i wywoływał u nich taką samą potrzebę zabezpieczenia. Nigdy nie sadzaj dziecka z przodu ani na kolanach, gdyż w przypadku zderzenia czy gwałtownego hamowania, uderzy ono w przednią szybę lub tablicę rozdzielczą. Dziecko jest często ofiarą złego przykładu ze strony innych. Dlatego pamiętaj o odwracaniu głowy w lewo i prawo przed przejściem przez jezdnię, aby nakłonić dzieci do robienia tego samego. Nie mów dziecku szybko przechodź, pospiesz się, by nie nabrało przekonania, że należy przez ulicę przebiegać. WIDOCZNY NA DRODZE Dziecko nie wie, że na drodze trzeba widzieć i być widocznym, dlatego zawsze ubieraj dziecko tak, aby było dobrze widoczne na drodze (elementy odblaskowe, jasne ubrania nawet w ciągu dnia). Naucz dziecko, jak należy wychodzić spomiędzy zaparkowanych samochodów. Dziecko przekona się wówczas, że ze względu na swój wzrost niewiele widzi i jest zasłonięte przez samochody. Kierowcy mogą je nie zauważyć. ZACHOWANIA DZIECKA SĄ NIE DO PRZEWIDZENIA Dziecko nie jest małym dorosłym. Nie ma odruchów dorosłego, ani nie rozumuje tak jak on. Dlatego spróbuj sobie wyobrazić, jakie mogą być reakcje dzieci i zwolnij na ich widok. MAŁE DZIECKO = DUŻE NIEBEZPIECZEŃSTWO WĄSKIE POLE WIDZEIA Dziecko jest często ofiarą swojego wąskiego pola widzenia. Kiedy biegnie, spieszy się lub jest zaniepokojone, widzi tylko to, co przed nim. Dlatego zawsze miej się na baczności, kiedy widzisz dzieci w pobliżu ulicy. DŹWIĘKI Z OTOCZENIA Ucz dzieci, aby były czujne na wszystkie dźwięki spotykane na drodze i schodziły na bok w przypadku podejrzanego dźwięku (np. szybko lub blisko jadący samochód). Gdy widzisz po drugiej stronie ulicy znajome dziecko, nie wołaj go i nie dawaj żadnych znaków, tylko sam do niego podejdź. Przestrzegaj dzieci przed przechodzeniem przez jezdnię do rodziców, kolegów czy innych osób, nawet jeśli wołają lub dają znaki. To oni muszą przejść do dziecka. Jeśli dziecko jest pod wpływem stresu, nie puszczaj go samego na drogę, ale trzymaj mocno za rękę. Niekontrolowane emocje powodują niekontrolowane zachowania. Wychowanie dziecka to nie miła zabawa, a zadanie, w które trzeba włożyć wysiłek bezsennych nocy, kapitał ciężkich przeżyć i wiele myśli Janusz Korczak Baw się i bądź bezpieczny

4 WYCHOWANIE KMUNIKACYJNE PRZEZ RODZICÓW. 1. Wyrobienie nawyku posłuszeństwa: Dzieci muszą nauczyć się przestrzegać podstawowych zakazów, szczególnie dotyczących ich bezpieczeństwa (konsekwentnie egzekwowane przez rodziców). Dziecko powinno zrozumieć, że opuszczanie miejsca, w którym się bawi (np. podwórko) oraz wychodzenie samemu na ulice może być niebezpieczne tak samo jak zabawa zapałkami, odkręcanie gazu. 2. Utrwalenie pożytecznych przyzwyczajeń: Gdy dziecko stoi po przeciwnej stronie ulicy niż my, powinno wiedzieć, że zawsze ma czekać, aż do niego przejdziemy, nie należy wołać go do siebie, nawet, gdy nie jadą żadne pojazdy. W czasie każdego spaceru w pobliżu ulicy trzymać mocno za rękę. Przechodzimy przez jezdnię tylko w miejscach wyznaczonych lub dozwolonych. Przed wejściem na jezdnię zatrzymujemy się w sposób wyraźny przy krawężniku, rozglądając się w lewo, potem w prawo i znowu w lewo, aby wyrobić u dziecka podobne przyzwyczajenie. 3. Rozmowa z dzieckiem: Słowa pochwały za każdym razem, gdy dziecko prawidłowo przechodzi przez jezdnię. Zadawanie dziecku pytań dotyczących ruchu drogowego i odpowiadanie na nie, komentując różne zauważone sytuacje. 4. Właściwy ubiór dziecka: Jasne stroje z elementami odblaskowymi. Młodzi rowerzyści powinni używać kasków ochronnych. 5. Wybór drogi najbezpieczniejszej, a nie najkrótszej: Jeśli polecamy dziecku załatwienie sprawunków, warto przypomnieć i przeanalizować z dzieckiem trudności, na jakie może natrafić na ulicy. 6. Trening bezpiecznej drogi do przedszkola, szkoły: Warto omówić z dzieckiem miejsca niebezpieczne, starając się jednocześnie, by poznało i zapamiętało całą trasę. Starać się, by dziecko wychodziło wcześniej, by miało dość czasu na drogę, nie musiało się spieszyć i biec. Przypominać dziecku, że w sytuacjach awaryjnych najważniejsze jest bezpieczne dotarcie do celu, nawet za cenę spóźnienia się do szkoły. Na podstawie artykułu ze strony internetowej wwww.tarow.policja.gov.pl PIERWSZA POMOC. Obce ciało w oku. Jeśli pod górną powieką schowa się mały owad, albo ziarenko piasku powinieneś spojrzeć w dół. Górną powiekę trzeba delikatnie chwycić za rzęsy i naciągnąć na dolną powiekę, a potem puścić, żeby wróciła na swoje miejsce. Ciało obce najczęściej zatrzymuje się na rzęsach dolnej powieki. Jeśli do oka wpadnie coś ostrego, natychmiast należy pójść do lekarza. Baw się i bądź bezpieczny

5 DBAMY O BEZPIECZEŃSTWO DZIECKA. Wdrażanie dzieci do poszanowania i prawidłowego korzystania z zabawek. Pokoloruj mandalę układamy zabawki Przedszkolak uczy się: - odkładania zabawek na wyznaczone miejsce, dba o porządek; - zgłaszania uszkodzeń zabawek nauczycielce, - zgodnej i bezpiecznej zabawy: nie wyrywanie, nie rzucanie, itp. Przedszkolak wie, że bałagan może być przyczyną wypadku. WAŻNE NUMERY POLICJA STRAŻ POZARNA POGOTOWIE RATUNKOWE POGOTOWIE GAZOWE NUMER ALARMOWY UŻYWANY W SIECI KOMÓRKOWEJ Jeśli połączyłeś się ze służbami ratowniczymi, będziesz musiał podać informacje: o miejscu wypadku (na jakiej ulicy lub na jakiej drodze doszło do nieszczęśliwego zdarzenia); o liczbie osób rannych i ewentualnie ich obrażeniach (np. czy są przytomni, czy nie, czy silnie krwawi lub ma złamaną kończynę); o sobie imię, nazwisko, adres zamieszkania, ewentualnie numer telefonu, pod jakim się znajdujecie; Staraj się udzielić poszkodowanym pierwszej pomocy. Nie przeszkadzaj innym udzielającym pomocy.

6 CHWILA Z LOGOPEDĄ. Wrzesień jest miesiącem, w którym prowadzi się badania mowy dzieci. Kwalifikuje się je do szczegółowej diagnozy i ewentualnej terapii. Rodzice dzieci zakwalifikowanych spotkają się indywidualnie z logopedą, który przedstawi plan działania z dzieckiem i zasady współpracy z rodzicami. Jak mówi stare przysłowie Trening czyni mistrza tak jest również w terapii mowy. Warunkiem prowadzenia terapii jest systematyczna praca w domu. Co najmniej 10 minutowe codzienne ćwiczenie z dzieckiem, wg zaleceń logopedy, przyniosą oczekiwane rezultaty. Mamo! Tato! - Zróbcie wszystko, bym mówił poprawnie nie chcę mieć w przyszłości problemów w szkole. - Nie dajcie się nabrać, gdy próbuję się wymigać od ćwiczeń swoimi wykrętami bądźcie konsekwentni. - Nie przerywajcie rozpoczętej terapii pomóżcie, bym mówił poprawnie! Wasza córka! Wasz syn! Uśmiechnij się! Nauczycielka pyta dzieci jakie zwierzęta mają w domu. Uczniowie kolejno odpowiadają: - Ja mam psa - Ja mam kota - U nas są rybki w akwarium Wreszcie zgłasza się Jasio: - A my mamy kurczaka w lodówce. Jasiu pyta pani biorąc pod uwagę Twoje lenistwo, jakim zwierzęciem chciałbyś zostać? Wężem. A dlaczego? Bo leżą i idą. Uśmiechnij się! Małe co nieco dla małych i dużych. Marchewkowe kocie oczka. wg Anny Starmach Składniki: 450 g mąki 200 g masła 4 marchewki łyżeczka proszku do pieczenia 70 g cukru pudru 150 g konfitury malinowej Przygotowanie: - Piekarnik rozgrzewamy do temperatury 190 stopni C. - Mąkę mieszamy z proszkiem do pieczenia, cukrem pudrem - Marchewki obieramy i trzemy na tarce o małych oczkach. - Startą marchewkę i miękkie masło dodajemy do miski z mąką. Mieszamy, a następnie formujemy kleistą kulę. Na stolnicy wyrabiamy ciasto, podsypując mąką w razie potrzeby. Jeśli ciasto będzie zbyt suche, dodaj odrobinę wody. Jeśli będzie się za bardzo kleiło, dodaj więcej mąki (konsystencja zależy od wielkości marchewek). - Wyrobione ciasto cienko wałkujemy. Wycinamy małe koła. W połowie kółek wytnij mniejszy otwór. - Kocie oczka układamy na blaszce wyłożonej papierem do pieczenia i wstawiamy do piekarnika na około minut. - Po upieczeniu i wystudzeniu, marchewkowe kółka posmaruj konfiturą malinową i przykryj je ciastkami z dziurką. Możesz też z wierzchu posypać je odrobiną cukru pudru. SMACZNEGO!