Rys. 2. Ustawienia parametrów dla rysowanego okręgu. Rys. 1. Lokalizacja funkcji Środek i średnica

Transkrypt

1 Import pliku zawierającego geometrię części to pierwszy krok pracy w programie SigmaNEST. Moduł importu obsługuje szereg plików w formatach DWG, DXF, CDL, DSTV i inne, charakterystyczne dla danych programów typu CAD. Na podstawie geometrii tworzona jest część. Utworzoną część możemy zapisać do bazy części lub bezpośrednio użyć w zadaniu rozmieszczenia. Importowana do programu geometria niejednokrotnie wymaga pewnej obróbki ze względu na zawieranie nadmiarowej ilości informacji lub błędy wykonania. Obróbkę tej geometrii wykonujemy w programie, w którym została narysowana lub w środowisku SigmaNEST. O wiele efektywniejszy jest drugi sposób, ponieważ SigmaNEST oferuje użytkownikowi funkcje umożliwiające zautomatyzowanie czynności przekształcających geometrię. Kilka z nich omówimy w niniejszym newsletterze. ZASTĘPOWANIE FRAGMENTÓW GEOMETRII Często spotykaną sytuacją podczas importu geometrii jest potrzeba zamiany wybranych jej elementów na inne. Na przykład geometria danego elementu posiada pewną ilość okręgów o niedużej średnicy. Okręgów tych nie chcemy wycinać z arkusza blachy lecz oznaczyć gdzie znajduje się ich środek na części, aby w przyszłości wykonać je za pomocą frezowania. Jeżeli dana geometria mieści w sobie wiele takich okręgów, to ich zamiana na punkty przy użyciu narzędzi CAD-owskich będzie pracochłonna. SigmaNEST daje możliwość zbudowania prostej instrukcji, zamieniającej wszystkie okręgi o średnicy równej lub mniejszej określonej wartości na punkty, gdy tego zażądamy podczas tworzenia części. Z raz napisanej instrukcji możemy korzystać wielokrotnie, wybierając kiedy ma być aktywna. Załóżmy, że wszystkie okręgi o średnicy równej lub mniejszej 30 mm zamieniane będą podczas importu na punkt pozycjonowany w środku okręgu. W pierwszej kolejności określamy kształt geometrii podlegającej zamianie. Rysujemy więc w wbudowanym w SigmaNEST edytorze CAD okrąg o średnicy 30 mm w punkcie 0,0. Wybieramy funkcję Środek i średnica (rys. 1), wpisujemy długość średnicy i wprowadzamy współrzędną X=0 i Y=0 środka okręgu, potwierdzając wprowadzone wartości enterem (rys. 2) Rys. 1. Lokalizacja funkcji Środek i średnica Rys. 2. Ustawienia parametrów dla rysowanego okręgu

2 Po wykonaniu tych czynności okrąg o średnicy 30 mm pojawia się w obszarze roboczym. Przygotowaną geometrię eksportujemy do katalogu Replace (C:\Users\Public\Documents\SNData\Replace) w formacie CDL (rys. 3). Podobnie postępujemy w przypadku punktu, czyli zamiennika oryginału. Nie zapominamy o umieszczeniu naszego zamiennika w punkcie 0,0. Geometrię punktu eksportujemy w formacie CDL do folderu Replace. Mając określoną geometrię oryginalną i zamiennik tworzymy instrukcję dla programu, informującą na jakich zasadach ma podmieniać geometrię. W tym celu przechodzimy do zakładki Narzędzia-Pomoc, rozwijamy listę znajdującą się przy ikonie Menedżera plików i wybieramy folder SNData. W tej lokalizacji odszukujemy plik Replace.ini i otwieramy za pomocą edytora tekstowego. Plik zawiera kilka domyślnych instrukcji dla geometrii przykładowych. Przewijamy listę instrukcji domyślnych i w wolnym obszarze wpisujemy instrukcję sprecyzowaną dla naszych potrzeb (rys. 4). Pierwsza linia instrukcji to nagłówek informujący o kolejnej konfiguracji odpowiedzialnej za zamianę fragmentów geometrii. Kolejne linie odpowiadają za: InputFile=okrag.CDL wskazanie pliku geometrii oryginalnej zamienianej; ReplaceWith=punkt.CDL wskazanie pliku geometrii zamiennika; Scale=2 aktywację możliwości wprowadzenia minimalnego i maksymalnego rozmiaru (za pomocą skali) dla otworów zamienianych na punkt. Wprowadzenie wartości 1 spowodowałoby zamianę wszystkich okręgów, niezależnie od ich średnicy na punkt, a założyliśmy, że chcemy zamieniać wyłącznie okręgi o średnicy równej lub mniejszej 30 mm. Pominięcie instrukcji Scale doprowadziłoby do zamiany na punkt wyłącznie okręgów o średnicy 30 mm. Jeżeli zależy nam na zmianie geometrii w danym zakresie wymiarów, zawsze ustawiamy wartość 2 i definiujemy minimalny i maksymalny rozmiar geometrii. MinScale=0 wyznaczenie minimalnej wielkości okręgu zamienianego na punkt; MaxScale=1 wyznaczenie maksymalnego rozmiaru okręgu zamienianego na punkt. Wartość skali wynosi 1, czyli maksymalny okrąg brany pod uwagę w tej instrukcji ma średnicę równą 30 mm. Gdyby wartość skali wynosiła 2, maksymalny okrąg podlegający instrukcji posiadałby średnicę równą 60 mm; Action=DELETE usuwanie oryginalnej geometrii; ReplaceAction=ATTR,10 przypisanie atrybutu grawerowania dla wstawianego punktu. Zapisujemy wprowadzone zmiany i importujemy z opcją mapowania interaktywnego przykładowy plik DXF z geometrią prostokąta i kilkoma okręgami o średnicach 50, 40, 30, 20, 16 mm (rys 5. i rys. 6). Po wyświetleniu się okna Mapowania interaktywnego przechodzimy do zakładki Opcje i zaznaczamy Zastąp wzory (rys. 7). Rys. 3. Eksport utworzonej geometrii do formatu CDL Rys. 4. Instrukcja wprowadzona w pliku Replace.ini

3 Rys. 5. Przykładowa geometria zawierająca otwory o różnych średnicach Rys. 6. Import geometrii z opcja Mapowania interaktywnego Rys. 7. Wybór funkcji Zastąp wzory

4 Następstwem kliknięcia OK jest utworzenie części (rys. 8). Jak widać skrajne usytuowane okręgi, o średnicach większych niż 30 mm pozostały bez zmian. Okręgi znajdujące się po środku, o średnicach 30, 20 i 16 mm program zamienił na punkt, któremu przypisał atrybut grawerowania (znakowanie), co dokładnie widać po przejściu do geometrii części (kliknięcie prawym przyciskiem myszy na części i wybór Geometria ). Podczas aktywnego podglądu geometrii części klikamy przycisk atrybutu Znakowanie znajdujący się na panelu bocznym po lewej stronie. Wszystkie elementy geometrii o nadanym atrybucie Znakowanie podświetlają się na niebiesko (rys. 9). Pisząc instrukcję określającą w jaki sposób dany typ geometrii ma być zamieniany na inny możemy skorzystać z większej ilości poleceń, nie zawartych w tym przykładzie. Aby uzyskać listę tych poleceń, w oknie pomocy programu wpisujemy frazę Replace Patterns. Atrybuty i ich numery, które możemy nadać geometrii przedstawia tabela 1. Numer Atrybut 0 Autokompensacja 7 Brak kompensacji 8 Lewa kompensacja 9 Prawa kompensacja 10 Znakowanie 11 Brak cięcia 20 Szczegół 28 Specjalne narzędzie Tab. 1. Atrybuty i ich numery dla konturów geometrii. Rys. 8. Widok utworzonej części po zastosowaniu funkcji Zastąp wzory Rys. 9. Podświetlenie elementów geometrii z przypisanym atrybutem Znakowanie

5 Zastosowanie funkcji Zastąp wzory jest szczególnie przydatne wówczas, gdy chcemy nanieść na daną część skomplikowaną geometrię, np. wygrawerować logo firmy. Postępujemy analogicznie jak w przykładzie powyżej. Skomplikowaną geometrię (zamiennik) (rys. 10) wczytujemy do obszaru roboczego SigmaNEST i eksportujemy do folderu Replace w formacie CDL. Pamiętajmy, aby podczas importu geometrii do obszaru roboczego wybrać jej charakterystyczny punkt i zadbać o to, żeby znajdował się w punkcie 0,0 obszaru roboczego. Następnie w nowym obszarze roboczym, po przejściu do zakładki CAD rysujemy punkt (oryginał) o współrzędnych 0,0 i eksportujemy w formacie CDL. Zlokalizowanie pojedynczego punktu i punktu charakterystycznego skomplikowanej geometrii w początku układu współrzędnych zagwarantuje przekształcanie oryginału na zamiennik tak, że charakterystyczny punkt zamiennika zawsze będzie pokrywał się z pojedynczym punktem (oryginał). Instrukcja dla programu jest bardzo prosta i zawiera wyłącznie informację o nazwie oryginału, nazwie zamiennika, konieczności usunięcia oryginału i przypisania atrybutu Znakowanie dla zamiennika (rys. 11). Po tak przygotowanej konfiguracji wystarczy zaimportować lub utworzyć w SigmaNEST prostą geometrię (rys. 12), by przy konwertowaniu na część uzyskać efekt widoczny na rysunku 13. Rys. 10. Geometria o dużym stopniu skomplikowania [1] Rys. 11. Instrukcja wprowadzona do pliku Replace.ini dla przykładu drugiego Rys. 12. Import geometrii o niskim poziomie skomplikowania, zawierającej punkt (oryginał) Rys. 13. Część oparta na geometrii o wysokim poziomie skomplikowania, zawierająca zamiennik

6 WCZYTYWANIE GEOMETRII ZAWIERAJĄCEJ WIELE CZĘŚĆI Jeśli importowany przez nas plik zawiera geometrię więcej niż jednej części SigmaNEST oferuje możliwość utworzenia z takiego pliku wielu części bez konieczności tworzenia nowych plików zawierających wyłącznie pojedynczą geometrię. W tym celu wczytujemy przykładowy plik z opcją mapowania interaktywnego i przechodzimy do zakładki Opcje. Z listy rozwijanej Tworzenie części wybieramy Wiele części (rys 14). Jeżeli chcemy aby informację zawarte wewnątrz konturów geometrii zostały podstawione jako nazwa części, przechodzimy do zakładki Ustawienia etykiet i wybieramy Zmienne jako nazwa części (rys. 15). Skorzystanie z typu etykiet Zmienne jako nazwa części spowoduje podstawienie do nazwy utworzonej części pierwszej informacji tekstowej, którą program zlokalizuje wewnątrz geometrii elementu. Po kliknięciu OK wyświetli się okno Parametrów części z listą utworzonych, odrębnych części, o nazwach pobranych z rysunku (rys. 16). Rys. 14. Wybór opcji Wiele części Rys. 15. Wybór typu etykiet Zmienne jako nazwa części.

7 Rys. 16. Widok okna Parametrów części uwzględniającego listę z wieloma częściami Jeśli masz jakieś pytania dotyczące automatyzacji importu plików geometrii w SigmaNEST, skontaktuj się z nami! Z przyjemnością odpowiemy na wszelkie pytania: mgr inż. Dariusz Kućmierz Konsultant techniczny SigmaNEST d.kucmierz@stigo.com.pl Bibliografia: [1]