PROGRAM NAUCZANIA DLA ZAWODU DIETETYK, O STRUKTURZE PRZEDMIOTOWEJ

Transkrypt

1 ROGRAM NAUZANIA DLA ZAWODU DIETETYK, O STRUKTURZE RZEDMIOTOWEJ wersja przed recenzją (wersja robocza) z dn Warszawa 2012 rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego.

2 SIS TREŚI: 1. TY ROGRAMU: RZEDMIOTOWY RODZAJ ROGRAMU: LINIOWY AUTORZY, REENZENI I KONSULTANI ROGRAMU NAUZANIA ODSTAWY RAWNE KSZTAŁENIA ZAWODOWEGO ELE OGÓLNE KSZTAŁENIA ZAWODOWEGO INFORMAJA O ZAWODZIE DIETETYK UZASADNIENIE OTRZEY KSZTAŁENIA W ZAWODZIE DIETETYK OWIĄZANIA ZAWODU DIETETYK Z INNYMI ZAWODAMI ELE SZZEGÓŁOWE KSZTAŁENIA W ZAWODZIE DIETETYK LAN NAUZANIA DLA ZAWODU DIETETYK ROGRAMY NAUZANIA DLA OSZZEGÓLNYH RZEDMIOTÓW odstawy psychologii i pedagogiki... łąd! Nie zdefiniowano zakładki. 2. Język obcy zawodowy w dietetyce... łąd! Nie zdefiniowano zakładki. 3. Język migowy... łąd! Nie zdefiniowano zakładki. 4. odstawy fizjologii i anatomii Organizacja ochrony zdrowia... łąd! Nie zdefiniowano zakładki. 6. Żywienie człowieka zdrowego i chorego Działalność gospodarcza w zakresie usług dietetycznych Technologia gastronomiczna... łąd! Nie zdefiniowano zakładki. 9. Technologia żywienia w dietetyce... łąd! Nie zdefiniowano zakładki. 10. Usługi w zakresie dietetyki... łąd! Nie zdefiniowano zakładki. 11. raktyki zawodowe... łąd! Nie zdefiniowano zakładki. ZAŁĄZNIKI

3 TY SZKOŁY: szkoła policealna Szkoła zawodowa szkołą pozytywnego wyboru 1. TY ROGRAMU: RZEDMIOTOWY 2. RODZAJ ROGRAMU: LINIOWY 3. AUTORZY, REENZENI I KONSULTANI ROGRAMU NAUZANIA: Autorzy: mgr inż. Krystyna Olchowik, mgr inż. Ilona Szymanek, Krzysztof is ( język migowy) Recenzenci: Konsultanci: mgr Urszula Wojtkiewicz 4. ODSTAWY RAWNE KSZTAŁENIA ZAWODOWEGO rogram nauczania dla zawodu DIETETYK opracowany jest zgodnie z poniższymi aktami prawnymi: 1. Ustawą z dnia 19 sierpnia 2011 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty oraz niektórych innych ustaw; 2. Rozporządzeniem w sprawie klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego z dnia 23 grudnia 2011 r.; 3. Rozporządzeniem w sprawie podstawy programowej kształcenia w zawodach z dnia 7 lutego 2012 r.; 4. Rozporządzeniem w sprawie ramowych planów nauczania z dnia 7 lutego 2012 r.; 5. Rozporządzeniem w sprawie warunków i sposobu oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy oraz przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów w szkołach publicznych z dnia 30 kwietnia 2007 z późn. zmianami; 6. Rozporządzeniem w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach z dnia 17 listopada 2010 r.; 7. Rozporządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 21 lipca 1997 r. w sprawie podstaw programowych kształcenia w zawodach nauczanych w szkołach medycznych (Dz. Urz. MZiOS Nr 11, poz. 27); 8. Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 30 września 2002 r. w sprawie uzyskiwania tytułu specjalisty w dziedzinach mających zastosowanie w ochronie zdrowia (Dz. U. Nr 173, poz. 1419); 9. rojekt rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie sposobu i trybu przeprowadzania kontroli podmiotów prowadzących bazy danych w zakresie ochrony zdrowia oraz przekazywania danych w nich zawartych do systemu informacji w ochronie zdrowia przekazany do uzgodnień zewnętrznych w dniu 2 maja 2012 roku; 10. Ustawa z dnia 14 marca 1985 r. o aństwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. tekst jednolity z 1998 r. Nr 90, poz. 575 z późn. zm.); 11. Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia (Dz. U. z 2001 r. Nr 63, poz. 634 z póżn. zm.); 12. Ustawa z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz.U Nr 171 poz z późn. zm.). 3

4 5. ELE OGÓLNE KSZTAŁENIA ZAWODOWEGO Szkoła zawodowa szkołą pozytywnego wyboru elem kształcenia zawodowego jest przygotowanie uczących się do życia w warunkach współczesnego świata, wykonywania pracy zawodowej i aktywnego funkcjonowania na zmieniającym się rynku pracy. Zadania szkoły i innych podmiotów prowadzących kształcenie zawodowe oraz sposób ich realizacji są uwarunkowane zmianami zachodzącymi w otoczeniu gospodarczospołecznym, na które wpływają w szczególności: idea gospodarki opartej na wiedzy, globalizacja procesów gospodarczych i społecznych, rosnący udział handlu międzynarodowego, mobilność geograficzna i zawodowa, nowe techniki i technologie, a także wzrost oczekiwań pracodawców w zakresie poziomu wiedzy i umiejętności pracowników. W procesie kształcenia zawodowego ważne jest integrowanie i korelowanie kształcenia ogólnego i zawodowego, w tym doskonalenie kompetencji kluczowych nabytych w procesie kształcenia ogólnego, z uwzględnieniem niższych etapów edukacyjnych. Odpowiedni poziom wiedzy ogólnej powiązanej z wiedzą zawodową przyczyni się do podniesienia poziomu umiejętności zawodowych absolwentów szkół kształcących w zawodach, a tym samym zapewni im możliwość sprostania wyzwaniom zmieniającego się rynku pracy. W procesie kształcenia zawodowego są podejmowane działania wspomagające rozwój każdego uczącego się, stosownie do jego potrzeb i możliwości, ze szczególnym uwzględnieniem indywidualnych ścieżek edukacji i kariery, możliwości podnoszenia poziomu wykształcenia i kwalifikacji zawodowych oraz zapobiegania przedwczesnemu kończeniu nauki. Elastycznemu reagowaniu systemu kształcenia zawodowego na potrzeby rynku pracy, jego otwartości na uczenie się przez całe życie oraz mobilności edukacyjnej i zawodowej absolwentów ma służyć wyodrębnienie kwalifikacji w ramach poszczególnych zawodów wpisanych do klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego 6. INFORMAJA O ZAWODZIE DIETETYK Dietetyk, poprzez planowanie diety i koordynowanie programów żywieniowych oraz prowadzeniu samodzielnego poradnictwa żywieniowego dla różnych grup populacyjnych, zarówno ludzi zdrowych jak i chorych pomaga w promocji zdrowia i zapewnia odpowiednie żywienie w czasie leczenia. Ocenia wpływ konkretnych produktów spożywczych na ludzki organizm w zależności od wieku, trybu życia i stanu zdrowia, zajmuje się doborem odpowiednich składników tworzących specjalne diety. Dietetyk jest specjalistą do spraw żywienia, zarówno w przypadku żywienia jednostkowego jak również zbiorowego. W swojej pracy zajmuje się on badaniem produktów żywnościowych, oceną ich jakości, wartości zdrowotnych i odżywczych, bada również proces przygotowywania potraw m. in. pod kątem utraty cennych wartości odżywczych w trakcie przetwarzania. osiada także wiedzę o reakcjach organizmu na przyjmowane pokarmy. onadto dietetyk przygotowany jest do wykonywania następujących zadań zawodowych: planowania, nadzorowania i stosowania, opartego na podstawach naukowych, żywienia indywidualnego i zbiorowego grup ludności; 4

5 stosowania żywienia klinicznego z wykorzystaniem diet naturalnych oraz produktów leczniczych specjalnego żywieniowego przeznaczenia w leczeniu chorób przebiegających z niedożywieniem, powstających na tle wadliwego żywienia i innych chorób; planowania i przygotowania potraw wchodzących w skład poszczególnych rodzajów zgodnie z obowiązującymi zasadami żywienia; samodzielnego planowania jadłospisów w oparciu o obowiązującą klasyfikację diet; nadzorowania i kontrolowania prawidłowości przebiegu procesów technologicznych na wszystkich etapach produkcji potraw, z uwzględnieniem systemu analizy zagrożeń krytycznych punktów kontrolnych; kontrolowania jakości surowców i produktów żywnościowych oraz warunków ich przechowywania; prowadzenia instruktażu dla pracowników zatrudnionych przy produkcji żywności pod kątem organizacji stanowisk pracy i przestrzegania zasad dobrej praktyki higienicznej i produkcyjnej; uczestniczenia w prowadzeniu leczenia żywieniowego na zlecenie, przy współpracy i pod nadzorem lekarza; oceny stanu odżywienia, sposobu żywienia i zapotrzebowania na składniki odżywcze pacjentów; rozpoznawania, zapobiegania i leczenia niedożywienia, w tym niedożywienia szpitalnego; prowadzenia dokumentacji dotyczącej żywienia pacjentów; udzielania porad dietetycznych; prowadzenia edukacji żywieniowej; prowadzenia samodzielnych gabinetów dietetycznych. 5

6 7. UZASADNIENIE OTRZEY KSZTAŁENIA W ZAWODZIE DIETETYK Szkoła zawodowa szkołą pozytywnego wyboru Dietetyk jest zawodem, który ma szczególne perspektywy zawodowe. Zaświadczać o tym może moda na zdrową żywność, dbanie o to co jemy i jak powinno się jeść. W związku z ujemnymi skutkami rozwoju cywilizacyjnego, czyli wzrostem liczby osób cierpiących na otyłość, zapotrzebowanie na usługi i kształcenie wykwalifikowanej kadry specjalizującej się w żywieniu ciągle wrasta. Na zdrowej i zbilansowanej diecie zależy coraz większej liczbie olaków. Dlatego dietetyk jest jednym z zawodów, który w ostatnich latach zyskał bardzo na popularności, a zapotrzebowanie na specjalistów z tej dziedziny nadal wzrasta. Zawód dietetyka nabiera znaczenia. Dietetycy przygotowują programy żywieniowe wspomagające leczenie w szpitalach i ośrodkach zdrowia dla osób cierpiących na choroby układu pokarmowego, nerek, układu krążenia, chorych na cukrzycę. onadto, trwa moda na zdrowe żywienie i olacy coraz chętniej korzystają z porad specjalistów, którzy ustalają im odpowiednią dietę. Z konsultantami żywieniowymi współpracują też osoby aktywne fizycznie i kluby sportowe. Dietetyk, poprzez planowanie diety i koordynowanie programów żywieniowych, pomaga w promocji zdrowia i zapewnia odpowiednie żywienie w czasie leczenia. Może nadzorować działania jednostek dostarczających żywność lub prowadzić poradnictwo. 8. OWIĄZANIA ZAWODU DIETETYK Z INNYMI ZAWODAMI odział zawodów na kwalifikacje czyni system kształcenia elastycznym, umożliwiającym uczącemu się uzupełnianie kwalifikacji stosownie do potrzeb rynku pracy, własnych potrzeb i ambicji. Efekty kształcenia wspólne dla wszystkich zawodów to: H, DG, JOZ, KS, OMZ oraz efekty kształcenia wspólne dla zawodów z branży medyczno społecznej: Kwalifikacja Symbol zawodu Zawód Elementy wspólne Z.1. Świadczenie usług w zakresie masażu Technik masażysta KZ(Z.a) Z.2. Wykonywanie i dobieranie przedmiotów ortopedycznych oraz środków Technik ortopeda KZ(Z.a) pomocniczych Z.4. Świadczenie usług opiekuńczych osobie chorej i niesamodzielnej Opiekun medyczny KZ(Z.a) Z.9. Świadczenie usług w zakresie terapii zajęciowej Terapeuta zajęciowy KZ(Z.a) Z.10. Świadczenie usług medycznych w zakresie ortoptyki Ortoptystka KZ(Z.a) Z.11. Świadczenie usług opiekuńczych i wspomagających rozwój dziecka Opiekunka dziecięca KZ(Z.a) Z.12. Z.14. Wykonywanie medycznych czynności ratunkowych i innych świadczeń opieki zdrowotnej w stanach nagłego zagrożenia zdrowotnego oraz prowadzenie edukacji w tym zakresie rowadzenie działalności profilaktyczno-leczniczej pod nadzorem i na zlecenie lekarza dentysty oraz utrzymanie gabinetu w gotowości do pracy Ratownik medyczny KZ(Z.a) Higienistka stomatologiczna KZ(Z.a) 6

7 i prowadzenie promocji zdrowia Szkoła zawodowa szkołą pozytywnego wyboru Z.15. Asystowanie lekarzowi dentyście i utrzymanie gabinetu w gotowości do Asystentka stomatologiczna KZ(Z.a) pracy Z.17. Wykonywanie i naprawa wyrobów medycznych z zakresu protetyki Technik dentystyczny KZ(Z.a) dentystycznej, ortodoncji oraz epitez twarzy Z.18. Świadczenie usług medycznych w zakresie protetyki słuchu rotetyk słuchu KZ(Z.a) Z.19. Sporządzanie i wytwarzanie produktów leczniczych oraz prowadzenie Technik farmaceutyczny KZ(Z.a) obrotu środkami farmaceutycznymi i materiałami medycznymi Z.20. Wykonywanie dezynfekcji i sterylizacji medycznej Technik sterylizacji medycznej KZ(Z.a) Z.21. E.27. Świadczenie usług medycznych w zakresie diagnostyki obrazowej, elektromedycznej i radioterapii Montaż i eksploatacja urządzeń elektronicznych i systemów informatyki medycznej Technik elektroradiolog KZ(Z.a) Technik elektroniki i informatyki medycznej KZ(Z.a) 9. ELE SZZEGÓŁOWE KSZTAŁENIA W ZAWODZIE DIETETYK Absolwent szkoły kształcącej w zawodzie dietetyk powinien być przygotowany do wykonywania następujących zadań zawodowych: 1) planowania, prowadzenia i nadzorowania żywienia indywidualnego i zbiorowego osób zdrowych i chorych; 2) organizowania i nadzorowania wszystkich etapów produkcji potraw z uwzględnieniem systemu analizy zagrożeń i krytycznych punktów kontroli; 3) oceniania stanu odżywienia, sposobu żywienia i zapotrzebowania na składniki odżywcze osób zdrowych i chorych; 4) udzielania porad dietetycznych i prowadzenia działalności edukacyjnej w zakresie żywienia; 5) prowadzenia dokumentacji żywieniowej w podmiotach leczniczych oraz w zakładach żywienia zbiorowego. Do wykonywania zadań zawodowych niezbędne jest osiągnięcie efektów kształcenia określonych w podstawie programowej kształcenia w zawodzie dietetyk: efekty kształcenia wspólne dla wszystkich zawodów (H, DG, JOZ, KS, OMZ) efekty kształcenia wspólne dla zawodów w ramach obszaru medyczno-społecznego stanowiące podbudowę do kształcenia w zawodzie KZ(Z.a) efekty kształcenia właściwe dla kwalifikacji wyodrębnionej w zawodzie Z.16. Świadczenie usług w zakresie dietetyki Kształcenie zgodne z opracowanym programem nauczania pozwoli na osiągniecie co najmniej wymienionych celów 7

8 10. LAN NAUZANIA DLA ZAWODU DIETETYK Zgodnie z Rozporządzeniem MEN w sprawie ramowych planów nauczania w Szkole olicealnej w 2 letnim okresie nauczania minimalny wymiar godzin na kształcenie zawodowe wynosi 1600 godzin, z czego na kształcenie zawodowe teoretyczne zostanie przeznaczonych minimum 800 godzin oraz na kształcenie zawodowe praktyczne również 800 godzin. W podstawie programowej kształcenia w zawodzie dietetyk, minimalna liczba godzin na kształcenie zawodowe została określona dla efektów kształcenia i wynosi: - na kształcenie w ramach kwalifikacji Z.16 przeznaczono minimum 950 godzin. - na kształcenie w ramach efektów wspólnych dla wszystkich zawodów i wspólnych dla zawodów w ramach obszaru kształcenia przeznaczono minimum 430 godzin. Tabela 3. lan nauczania dla programu o strukturze przedmiotowej Klasa Liczba godzin w okresie nauczania Lp. Obowiązkowe zajęcia edukacyjne I II semestr semestr semestr semestr tygodniowo łącznie Kształcenie zawodowe teoretyczne 1. odstawy psychologii i pedagogiki Język obcy zawodowy w dietetyce Język migowy 3 1, odstawy fizjologii i anatomii Organizacja ochrony zdrowia Żywienie człowieka zdrowego i chorego Działalność gospodarcza w zakresie usług dietetycznych ,5 112 Łączna liczba godzin Kształcenie zawodowe praktyczne* 8. Technologia gastronomiczna 13 6, Technologia żywienia w dietetyce , Usługi w zakresie dietetyki Łączna liczba godzin

9 Łączna liczba godzin kształcenia zawodowego RAKTYKI ZAWODOWE 2 tyg, 2 tyg, 160 *zajęcia odbywają się w pracowniach szkolnych, warsztatach szkolnych, centrach kształcenia praktycznego oraz u pracodawcy. Egzamin potwierdzający kwalifikację (Z.16.) odbywa się pod koniec klasy drugiej. 9

10 Wykaz działów programowych dla zawodu DIETETYK Nazwa przedmiotu Nazwa działu 1. odstawy psychologii i pedagogiki 1. 1.rocesy psychiczne i osobowościowe jednostki 1.2.Etyka w zawodzie dietetyka 2. Język obcy zawodowy w dietetyce 2.1.orozumiewanie się w języku obcym w sytuacjach zawodowych 2.2.Struktury leksykalno-gramatyczne w typowych sytuacjach zawodowych 3. Język migowy 3.1.Niesłyszący i język migowy 3.2.Daktylografia 3.3. Ideografia 4. odstawy fizjologii i anatomii 4.1. udowa organizmu człowieka 4.2. Funkcje organizmu człowieka 4.3. ierwsza pomoc 5. Organizacja ochrony zdrowia 5.1. rofilaktyka i promocja zdrowia 5.2. rawna ochrona zdrowia 6. Żywienie człowieka zdrowego i chorego 6.1.Zasady planowania żywienia 6.2.lanowanie żywienia dietetycznego 6.3. Ocena sposobu żywienia 6.4.lanowanie produkcji potraw 7. Działalność gospodarcza w zakresie usług dietetycznych 6.5.Dokumentacja żywieniowa 7.1. rawna ochrona pracy 7.2. rowadzenie działalności w zakresie poradnictwa dietetycznego 7.3 Rola i zadania dietetyka 8. Technologia gastronomiczna 81.ezpieczne przygotowanie potraw 8.2.Organizacja produkcji potraw 9. Technologia żywienia w dietetyce 9.1.rodukcja potraw dietetycznych 9.2.Żywienie dietetyczne 10. Usługi w zakresie dietetyki 10.1.oradnictwo dietetyczne Edukacja żywieniowa Liczba godzin przewidziana na dział

11 11. raktyki zawodowe raktyki zawodowe po IV semestrze

12 11. ROGRAMY NAUZANIA DLA OSZZEGÓLNYH RZEDMIOTÓW W programie nauczania dla zawodu dietetyk zastosowano taksonomie celów A. Niemierko 1. odstawy psychologii i pedagogiki 64 godziny 2. Język obcy zawodowy w dietetyce 64 godziny 3. Język migowy 48 godzin 4. odstawy fizjologii i anatomii 128 godzin 5. Organizacja ochrony zdrowia 64 godziny 6. Żywienie człowieka zdrowego i chorego 320 godzin 7. Działalność gospodarcza w zakresie usług dietetycznych 112 godzin 8. Technologia gastronomiczna 208 godzin 9. Technologia żywienia w dietetyce 304 godziny 10. Usługi w zakresie dietetyki 288 godzin 11. raktyki zawodowe 160 godzin 12

13 1. odstawy psychologii i pedagogiki 1. 1.rocesy psychiczne i osobowościowe jednostki 1.2.Etyka w zawodzie dietetyka 1. 1.rocesy psychiczne i osobowościowe jednostki Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi: KZ(Z.a)(5)1 diagnozować sytuację osoby co do której istnieje podejrzenie występowania przemocy; KZ(Z.a)(5)2 rozpoznawać potrzeby osoby co do której istnieje podejrzenie, że jest dotknięta przemocą; KZ(Z.a)(5)3 udzielać kompleksowych informacji o możliwości pomocy osobie co do której istnieje podejrzenie, że jest dotknięta przemocą; KZ(Z.a)(12)1 dobierać metody komunikacji z pacjentem, jego rodziną i grupą społeczną; oziom wymagań programowych ( lub ) Kategoria taksonomiczna KZ(Z.a)(12)2 porozumiewać się z rodziną pacjenta; KZ(Z.a)(12)3 informować grupę społeczną; KZ(Z.a)(13)1 znać prawne, uwarunkowania wykonywania działalności zawodowej; KZ(Z.a)(13)2 określać organizacyjne uwarunkowania zawodu; KS(3)1 analizować rezultaty działań; D KS(3)2 uświadomić sobie konsekwencje działań; KS(5)1 przewidywać sytuacje wywołujące stres; D KS(5)2 stosować sposoby radzenia sobie ze stresem; KS(5)3 określić skutki stresu; KS(9)1 stosować techniki negocjacyjne; Materiał nauczania odstawy psychologii społecznej; odstawowe pojęcia z zakresu dydaktyki; Rozwój psychofizyczny człowieka; Sytuacje konfliktowe; Techniki rozwiązywania konfliktów; 13

14 KS(9)2 zachowywać się asertywnie; KS(9)3 proponować konstruktywne rozwiązania; D Z.16.4.(1)1 definiować metody edukacyjne w zakresie żywienia; Z.16.4.(1)2 rozpoznawać metody edukacyjne w zakresie żywienia; p Z.16.4.(1)3 określać funkcje metod edukacyjnych w zakresie żywienia; Z.16.4.(1)4 stosować metody edukacyjne w zakresie żywienia; p lanowane zadania Rozpoznawanie przemocy: Opowiedz o sytuacji w której spotkaliście się z przemocą. Rozważ problemy, następnie zapisz w przygotowanej karcie podzielonej na dwie części, w I części zapisz moje odczucia, w II części jak rozpoznać przemoc?. Sformułuj wnioski; rzedstaw sposoby rozpoznawania przemocy, ( jak się do tego przygotować, jak udzielić pomocy). Uczeń powinien: zapoznać się z opisem sytuacji przemocy:- przygotować się w zespole do (opisanego przypadku) zgodnie z rolą osoby pomagającej, opracować i zapisać argumenty, których użyje aby rozpoznać przemoc - przed przystąpieniem do udzielania pomocy przypomnieć sobie sposoby rozpoznawania przemocy. Odpowiedzieć na pytania: o sprawiało trudność? Jakie błędy zostały popełnione? Jakie aspekty pomogły w osiągnięciu sukcesu. Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne Zajęcia edukacyjne mogą być prowadzone w pracowni poradnictwa żywieniowego, wyposażoną w stanowisko do udzielania porad żywieniowych, stanowisko komputerowe dla nauczyciela z dostępem do Internetu z drukarką, ze skanerem, z pakietem programów biurowych. Środki dydaktyczne - zestaw przepisów prawa - plansze, - przyrządy i materiały piśmienne - arkusze formatu A4, - kolorowe kartki formatu A4, - opis przypadku przemocy w środowisku - scenariusz zajęć Zalecane metody dydaktyczne Dział programowy rocesy psychiczne i osobowościowe jednostki wymaga stosowania aktywizujących metod kształcenia, ze szczególnym uwzględnieniem metody ćwiczeń, gier dydaktycznych lub metody projektu. Metody te zawierają opisy czynności niezbędne do wykonania zadania, a uczniowie pracują samodzielnie. Formy organizacyjne Zajęcia powinny być prowadzone z wykorzystaniem zróżnicowanych form: indywidualnej oraz grupowej. Grupy maksymalnie 5 osobowe ropozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia Sprawdzenie efektów kształcenia będzie przeprowadzone na podstawie prezentacji przygotowanych ćwiczeń oraz wykonanego projektu. W ocenie należy uwzględnić zawartość 14

15 merytoryczną, poprawność wykonania zadania zgodnie z instrukcją, czytelność, estetykę projektu, sposób prezentacji Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające: dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do potrzeb ucznia, dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do możliwości ucznia. 1.2.Etyka w zawodzie dietetyka Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi: oziom wymagań programowych ( lub ) Kategoria taksonomiczna Materiał nauczania KS(1)1 stosować zasady kultury osobistej; ojęcie etyki; Odpowiedzialność moralna i zawodowa; KS(1)2 stosować zasady etyki zawodowej; Dylematy etyczno zawodowe; KS(2)1 zaproponować sposoby rozwiązywania problemów; D Sposoby komunikacji interpersonalnej KS(2)3 zrealizować działania zgodnie z własnymi pomysłami; KS(4)1 analizować zmiany zachodzące w branży; D KS(4)3 wykazać się otwartością na zmiany w zakresie stosowanych metod i technik pracy; KS(6)1 przejawiać gotowość do ciągłego uczenia się i doskonalenia zawodowego; KS(6)2 wykorzystać różne źródła informacji w celu doskonalenia umiejętności zawodowych; KZ(Z.a)(13)3 charakteryzować etyczne uwarunkowania zawodu; KZ(Z.a)(22)3 formułować zasady etycznego postępowania wobec drugiej osoby; lanowane zadania Określenie zasad etycznego postępowania w zawodzie Opracuj kodeks - dekalog etycznego postępowania w zawodzie dietetyka Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne Zajęcia powinny odbywać się w pracowni poradnictwa żywieniowego, wyposażoną w: stanowisko do udzielania porad żywieniowych, stanowisko komputerowe dla nauczyciela z dostępem do Internetu z drukarką, ze skanerem, z pakietem programów biurowych Środki dydaktyczne 15

16 - słownik języka polskiego, - akty prawne, - materiały piśmienne arkusze formatu A4, - kolorowe kartki formatu A4 Zalecane metody dydaktyczne Dział programowy Etyka z zawodzie dietetyka wymaga stosowania aktywizujących metod kształcenia, ze szczególnym uwzględnieniem metody ćwiczeń, tekstu przewodniego, metody przypadków, mapy myśli, dyskusji dydaktycznej. Metody te zawierają opisy czynności niezbędne do wykonania zadania, a uczniowie pracują samodzielnie. Zaplanowane do osiągnięcia efekty kształcenia przygotowują ucznia do wykonywania zadań zawodowych dietetyka. W dziale powinny być kształtowane umiejętności analizowania, wyszukiwania, selekcjonowania informacji z zakresu etyki Formy organizacyjne Zajęcia powinny być prowadzone z wykorzystaniem zróżnicowanych form: indywidualnej oraz grupowej. Grupy maksymalnie 5 osobowe ropozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia Sprawdzenie efektów kształcenia będzie przeprowadzone na podstawie prezentacji. W ocenie należy uwzględnić zawartość merytoryczną, poprawność wykonania zadania zgodnie z instrukcją. Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające: dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do potrzeb ucznia, dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do możliwości ucznia. 16

17 2. Język obcy zawodowy w dietetyce 2.1. orozumiewanie się w języku obcym w sytuacja zawodowych 2.2. Struktury leksykalno-gramatyczne w typowych sytuacjach zawodowych 2.1.orozumiewanie się w języku obcym w sytuacjach zawodowych Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi: JOZ(1)1 posłużyć się poprawnie kontekstem w zrozumieniu wypowiedzi z użyciem specjalistycznego słownictwa stosowanego podczas wykonywania zadań zawodowych dietetyka; JOZ(1)2 zabrać głos w dyskusji na temat wysłuchanego tekstu dotyczącego rozmowy lekarza z pacjentem; JOZ(1)3 przeczytać i przetłumaczyć prawidłowo otrzymaną dokumentację choroby pacjenta; JOZ(2)1 określić w języku obcym czynności związane z wykonywaniem typowych zadań zawodowych dietetyka; JOZ(2)2 zaplanować rozmowę z pacjentem lub jego rodzina w języku obcym zawodowym z uwzględnieniem wypowiedzi lekarza; oziom wymagań programowych ( lub ) 17 Kategoria taksonomiczna JOZ(2)3 przeprowadzić szkolenie z zakresu żywienia w języku obcym; JOZ(2)4 zastosować zwroty grzecznościowe w rozmowach z pacjentem oraz jego rodziną, zgodnie z zasadami gramatyki; JOZ(2)5 posłużyć się językiem obcym w zakresie wspomagającym wykonywane zadań zawodowych dietetyka z zastosowaniem poprawnej terminologii; JOZ(2)6 zinterpretować typowe pytania stawiane przez pacjenta w języku obcym; JOZ(2)7 przekazywać informacje w języku obcym o konieczności przestrzegania diety, zgodnie z zasadami gramatyki; JOZ(4)1 porozumieć się z uczestnikami procesu pracy w języku obcym wykorzystując słownictwo zawodowe; JOZ(4)2 przekazać w języku obcym informacje dotyczące wykonywanych prac zgodnie z zasadami gramatyki; Materiał nauczania - Słownictwo związane z wykonywaniem zadań zawodowych, dotyczące planowania pracy dietetyka; - rowadzenie poradnictwa żywieniowego w języku obcym; - Rozmowa dotycząca żywienia dietetycznego - Zastosowanie zwrotów grzecznościowych;

18 JOZ(4)3 słuchać ze zrozumieniem wypowiedzi w języku obcym współpracowników oraz przełożonych zgodnie z zasadami aktywnego słuchania; JOZ(4)4 porozumiewać się z zespołem współpracowników i przełożonymi poprawnie w języku obcym zgodnie z zasadami gramatyki; JOZ(4)5 przygotować w formie pisemnej, w języku obcym wybraną dietę zgodnie z zasadami gramatyki; JOZ(4)6 przygotować w formie pisemnej, w języku obcym ofertę szkoleniową z zakresu żywienia dietetycznego; lanowane zadania rzygotuj w języku obcym formuły poleceń stosowanych podczas wykonywania zadań zawodowych dietetyka. rzygotuj w języku obcym materiały propagujących tematykę z zakresy żywienia. Należy podzielić grupę na pary oraz w drodze losowania rozdzielić materiały w różnym ujęciu propagujące tematykę z zakresu żywienia dietetycznego. Sporządź notatki z tekstu słuchanego i czytanego dotyczącego żywienia chorobie wrzodowej żołądka. Uczniowie wykonują ćwiczenia, po ich wykonaniu dokonują samooceny. Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne Zajęcia powinny odbywać się w pracowni poradnictwa żywieniowego, wyposażoną w: stanowisko do udzielania porad żywieniowych, stanowisko komputerowe dla nauczyciela z dostępem do Internetu z drukarką, ze skanerem, z pakietem programów biurowych Środki dydaktyczne prezentacje multimedialne o tematyce żywienia dietetycznego, materiały dydaktyczne, instrukcje do ćwiczeń. materiały piśmienne, arkusze formatu A4, kolorowe kartki formatu A4 Zalecane metody dydaktyczne Dominującymi metodami powinny być metoda ćwiczeń i metoda tekstu przewodniego. Metody te zawierają opisy czynności niezbędne do wykonania zadania, a uczniowie pracują samodzielnie lub w zespołach dwuosobowych. Dominującą metodą powinna być metoda ćwiczeń. Zaplanowane do osiągnięcia efekty kształcenia przygotowują ucznia do wykonywania zadań zawodowych dietetyka. W dziale powinny być kształtowane umiejętności analizowania, wyszukiwania, selekcjonowania informacji z zakresu żywienia dietetycznego, porozumiewania się w języku obcym lekarzami i pacjentami. Formy organizacyjne Zajęcia powinny być prowadzone z wykorzystaniem zróżnicowanych form: indywidualnej oraz grupowej. 18

19 ropozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia Do oceny osiągnięć edukacyjnych uczących się proponuje się przeprowadzenie testu wielokrotnego wyboru oraz testów typu próba pracy. Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające: dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do potrzeb ucznia, dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do możliwości ucznia Struktury leksykalno-gramatyczne w typowych sytuacjach zawodowych Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi: JOZ(3)1 przetłumaczyć na język obcy z zachowaniem zasad gramatyki i ortografii, teksty zawodowe napisane w języku polskim; oziom wymagań programowych ( lub ) Kategoria taksonomiczna JOZ(3)2 sporządzić notatkę na podstawie wysłuchanego tekstu; JOZ(3)3 przeczytać i przetłumaczyć obcojęzyczną dokumentację pacjenta; JOZ(3)4 przeczytać i przetłumaczyć obcojęzyczną dokumentację niezbędną do opracowania diety; JOZ(3)5 zredagować notatkę w języku obcym z tekstu zawodowego słuchanego i czytanego; JOZ(3)6 odczytać i dokonać analizy dokumentacji lekarskiej sporządzonej w języku obcym; JOZ(5)1 skorzystać z obcojęzycznych zasobów Internetu związanych z tematyką zawodową; JOZ(5)2 dokonać analizy informacji zawartych w materiałach popularyzujących problematykę żywienia dietetycznego w języku obcym; JOZ(5)3 wyszukać w różnych źródłach informacje z zakresu żywienia dietetycznego; JOZ (5)4 skorzystać z obcojęzycznych portali internetowych przy opracowywaniu materiałów popularyzujących problematykę żywienia dietetycznego; JOZ (5)5 zgromadzić i przetłumaczyć poprawnie materiały popularyzujące problematykę żywienia dietetycznego; JOZ (5)4 skorzystać z obcojęzycznych portali internetowych przy opracowywaniu materiałów popularyzujących problematykę żywienia dietetycznego Materiał nauczania - Sporządzanie i opracowywanie dokumentacji dietetycznej w języku obcym. - Źródła informacji z zakresu żywienia dietetycznego - Wiedza z zakresu dietetyki w zasobach internetowych. - Materiały szkoleniowe z zakresu żywienia dietetycznego. 19

20 JOZ (5)5 zgromadzić i przetłumaczyć poprawnie materiały popularyzujące problematykę żywienia dietetycznego lanowane zadania rzygotuj opis diety lekkostrawnej w języku obcym Opracuj dokumentację żywieniową w języku obcym Wykonaj ćwiczenie zgodnie z otrzymana instrukcją. Dokonaj samooceny swojej pracy w KARIE SAMOOENY. Należy podzielić grupę na pary oraz w drodze losowania rozdzielić przygotowane w języku polskim, opisy chorób, dla których będzie opracowana dokumentacja. Na podstawie otrzymanej instrukcji należy opracować dokumentację dla przydzielonego opisu choroby. Wykonaną pracę należy porównać z otrzymanym wzorcem i dokonać samooceny prawidłowości wykonania zadania. Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne Zajęcia edukacyjne mogą być prowadzone w pracowni językowej. W pracowni, w której prowadzone będą zajęcia edukacyjne powinny znajdować się: komputer z dostępem do Internetu, 1 stanowisko dla dwóch uczniów. Urządzenia multimedialne Środki dydaktyczne prezentacje multimedialne o tematyce żywienia dietetycznego, tabele z normami, materiały dydaktyczne, instrukcje do ćwiczeń. materiały piśmienne arkusze formatu A4, kolorowe kartki formatu A4 Zalecane metody dydaktyczne Dominującymi metodami powinny być metoda ćwiczeń i metoda tekstu przewodniego. Metody te zawierają opisy czynności niezbędne do wykonania zadania, a uczniowie pracują samodzielnie lub w zespołach dwuosobowych. Dominującą metodą powinna być metoda ćwiczeń. Zaplanowane do osiągnięcia efekty kształcenia przygotowują ucznia do wykonywania zadań zawodowych dietetyka. W dziale powinny być kształtowane umiejętności analizowania, wyszukiwania, selekcjonowania informacji z zakresu żywienia dietetycznego, porozumiewania się w języku obcym lekarzami i pacjentami Formy organizacyjne Zajęcia powinny być prowadzone z wykorzystaniem zróżnicowanych form: indywidualnej oraz grupowej. ropozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia Do oceny osiągnięć edukacyjnych uczących się proponuje się przeprowadzenie testu wielokrotnego wyboru oraz testów typu próba pracy. Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające: dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do potrzeb ucznia, dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do możliwości ucznia. 20

21 3. Język migowy 3.1. Niesłyszący i język migowy 3.2. Daktylografia 3.3. Ideografia 3.1. Niesłyszący i język migowy Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi: oziom wymagań programowych ( lub ) Kategoria taksonomiczna Materiał nauczania KZ(Z.a)(23)1 opisać wybrane problemy środowiska niesłyszących KZ(Z.a)(23)2 wymienić potrzeby osób niesłyszących ze szczególnym uwzględnieniem komunikowania się KZ(Z.a)(23)3 wyjaśnić pojęcia z zakresu języka migowego A A Ogólna problematyka uszkodzeń słuchu terminologia i dane liczbowe. Konsekwencje głuchoty w sferze fizycznej, psychicznej, zawodowej i społecznej. Osoby niesłyszące w odbiorze społecznym mity i fakty. Tożsamość środowiskowa i kulturowa niesłyszących. Komunikacja interpersonalna osób niesłyszących środki porozumiewania się, rola i znaczenie języka migowego, komunikacja totalna. Werbalne i niewerbalne metody porozumiewania się z niesłyszącymi. Mowa dźwiękowa, język migowy, język migany, pismo i inne środki porozumiewania się w praktyce zawodowej pracownika służby zdrowia. 21

22 KZ(Z.a)(23)4 scharakteryzować sposoby komunikacji z osobami niesłyszącymi Kształcenie osób niesłyszących w olsce, szkolnictwo specjalne i kształcenie integracyjne, kształcenie na poziomie ponadpodstawowym, kierunki kształcenia. Niesłyszący jako pracownik niepełnosprawny możliwości zatrudniania. Ochrona zdrowia niesłyszących. Niesłyszący, jako pacjent. Środki techniczne stosowane w leczeniu, rehabilitacji, kształceniu i zatrudnianiu osób z uszkodzeniami słuchu. Zaopatrzenie i zasady finansowania środków technicznych. Rehabilitacja społeczna działalność organizacji pozarządowych, uczestnictwo w kulturze, sport niesłyszących, duszpasterstwo niesłyszących. Działalność olskiego Związku Głuchych oraz współpraca jego organów ze służbami społecznymi samorządów lokalnych i innych instytucji w zakresie rozwiązywania problemów osób niesłyszących. lanowane zadania (ćwiczenia) Określenie sposobów komunikowania się osób niesłyszących. Na podstawie sporządzonych notatek dokonaj klasyfikacji metod i środków komunikacji pomiędzy osobami niesłyszącymi oraz osób niesłyszących z osobami słyszącymi. Dokonaj samooceny w oparciu o porównanie odpowiedzi z kluczem nauczycielskim. Wybór sposobu komunikowania się osoby słyszącej z osobą niesłyszącą. Zadaniem ucznia jest dokonanie wyboru środków i metod komunikacji w zależności od poziomu kompetencji językowych i możliwości technicznych, aby nawiązać konwersację z osobą niesłyszącą o określonym stanie sprawności. W oparciu o załączony kwestionariusz wywiadu opisujący osobę niesłyszącą wykonaj analizę przypadku i zaproponuj formę prowadzenia rozmowy z tą osobą. Dokonaj samooceny w Karcie samooceny ucznia. Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne Zajęcia prowadzone w klasie wyposażonej w sprzęt audiowizualny. o zapoznaniu się z treściami nauczania oraz obejrzeniu filmu prezentującego możliwości w zakresie komunikowania się osób niesłyszących, uczeń dokonuje realizacji zadań ćwiczeniowych. Aby zapewnić odpowiedni poziom kształcenia w zakresie języka migowego zajęcia mogą być prowadzone przez osoby, które ukończyły szkolenie w zakresie metodyki nauczania języka migowego i posiadają ważny certyfikat EJM przy ZG ZG. Jest to związane ze specyfiką języka migowego, który różny jest od innych języków poprzez kinestetyczny charakter. Środki dydaktyczne Zestawy ćwiczeń, instrukcje do ćwiczeń, karty samooceny ucznia, karty pracy ucznia. Filmy i prezentacje multimedialne o tematyce z zakresu języka migowego i niepełnosprawności słuchowej. Świdziński M., Gałkowski T. [red.] Studia nad kompetencją językową i komunikacją niesłyszących. UW, KA, Warszawa 2003 Szczepankowski.: Niesłyszący głusi głuchoniemi: wyrównywanie szans. WSi Warszawa, Szczepankowski, D. Koncewicz: Język migowy w terapii, Wyższa Szkoła edagogiczna w Łodzi, Łódź 2008 Otwarte drzwi podręcznik multimedialny do nauki języka migowego, ZG O/Łódź 2003 Zalecane metody dydaktyczne wykład konwersatoryjny opis wyjaśnienie 22

23 Formy organizacyjne Zajęcia z zakresu języka migowego powinny mieć formę grupową. Grupa nie powinna przekraczać 16 osób między innymi dlatego, że układ sali do prowadzenia zajęć z tego przedmiotu ma formę audytorium siedzącego na wycinku koła (półkole), tak aby nauczyciel był dobrze widoczny przez wszystkich uczniów i miał łatwy dostęp do każdego ucznia ropozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia Do oceny osiągnięć edukacyjnych uczniów proponuje się przeprowadzenie testu wielokrotnego wyboru z zakresu teorii języka migowego i niepełnosprawności słuchowe. Formy indywidualizacji pracy uczniów 23

24 3.2. Daktylografia Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi: oziom wymagań programowych ( lub ) Kategoria taksonomiczna Materiał nauczania KZ(Z.a)(23)5 odczytać znaki polskiego alfabetu palcowego oraz liczebników głównych i porządkowych KZ(Z.a)(23)6 posługiwać się czynnie polskim alfabetem palcowym oraz liczebnikami głównymi i porządkowymi rawidła przekazywania alfabetu palcowego. Ćwiczenia usprawniające palce i nadgarstki. Znaki liter A, L, I,, R, W, E, Y. Znaki liter,, O, S, T, M, N, U. Znaki liter K, G, F, Z, D, H, J, Ł. D Znaki liter i digrafów Ą, Ę, Ć, Ó, Ś, Ń, Ź, Ż, H, Z, SZ, RZ, X. rawidła przekazywania liczebników głównych i ich znaki od 1 do 999. Znaki liczebników głównych tysiąc, milion i zero. Znaki liczebników porządkowych. Znak %. lanowane zadania (ćwiczenia) Odczytywanie i przekazywanie komunikatów w zakresie daktylografii. Zadaniem ucznia jest odczytywanie i przekazywanie komunikatów w oparciu o polski alfabet palcowy i znaki liczb. Opis pracy: Uczniowie zajmują miejsca w zespołach 3 4 osobowych, tak aby siedzieli naprzeciw siebie. Jeden z uczniów przekazuje bez artykulacji alfabetem palcowym wyrazy lub liczby zapisane na karcie ćwiczeń, a pozostali członkowie zespołu starają się odczytać nadawany komunikat. o odczytaniu wszyscy w zespole powtarzają przekaz migowy jednocześnie artykułując. Uczniowie dokonują samooceny w Karcie samooceny ucznia w oparciu o ilość prawidłowych odczytów i bezbłędnych przekazów. Autoprezentacja/dane personalne Zadanie ucznia polega na płynnym przekazaniu swoich danych personalnych, adresu i nr telefonu kontaktowego. Opis pracy: Uczniowie zapisują na kartce papieru swoje dane osobowe, takie jak: imię i nazwisko, datę urodzenia, adres zamieszkania, kod pocztowy i nr telefonu komórkowego, a następnie w parach ćwiczą przekazywanie tych informacji między sobą danych własnych i współćwiczącego. Następnie prezentują je na forum grupy bez korzystania z karty ćwiczenia. Ocena wykonania ćwiczenia opiera się o liczbę popełnionych błędów. Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne Zajęcia prowadzone w klasie wyposażonej w sprzęt audiowizualny. Wprowadzanie nowych znaków łączy się z wysłuchaniem instrukcji ze strony nauczyciela, obserwacją wykonania znaku, odtworzeniem znaku, korektą ewentualnych błędów oraz przećwiczeniem odczytu i przekazu znaku w wyrazach wyświetlanych na ekranie. Za każdym razem blok nowych znaków jest ćwiczony przez miganie każdego ucznia przed grupą. Ćwiczenia konwersatoryjne prowadzone w zespołach 3 4 osobowych dają możliwość większej liczby ćwiczeń na odczytywanie. Aby zapewnić odpowiedni poziom kształcenia w zakresie języka migowego zajęcia z tego przedmiotu mogą być prowadzone przez osoby, które ukończyły szkolenie w zakresie metodyki nauczania języka migowego i posiadają ważny certyfikat EJM przy ZG ZG. Jest to związane ze specyfiką języka migowego, który różny jest od innych języków poprzez kinestetyczny 24

25 charakter. Środki dydaktyczne Zestawy ćwiczeń, instrukcje do ćwiczeń, karty samooceny ucznia, karty pracy ucznia. Filmy i prezentacje multimedialne z zakresu daktylografii. Hendzel J. K.: Słownik polskiego języka miganego. OFFER, Olsztyn 1995 Świdziński M., Gałkowski T. [red.] Studia nad kompetencją językową i komunikacją niesłyszących. UW, KA, Warszawa 2003 Szczepankowski.: Niesłyszący głusi głuchoniemi: wyrównywanie szans. WSi Warszawa, Szczepankowski, D. Koncewicz: Język migowy w terapii, Wyższa Szkoła edagogiczna w Łodzi, Łódź 2008 Otwarte drzwi podręcznik multimedialny do nauki języka migowego, ZG O/Łódź 2003 Zalecane metody dydaktyczne instruktaż pokaz ćwiczenie Formy organizacyjne Zajęcia z zakresu języka migowego powinny mieć formę grupową. Grupa nie powinna przekraczać 16 osób, między innymi dlatego, że układ sali do prowadzenia zajęć z tego przedmiotu ma formę audytorium siedzącego na wycinku koła (półkole), tak aby nauczyciel był dobrze widoczny przez wszystkich uczniów i miał łatwy dostęp do każdego ucznia ropozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia Do oceny osiągnięć edukacyjnych uczniów proponuje się przeprowadzenie testu praktycznego w formie dyktanda migowego oraz praktycznych zadań migowych. Formy indywidualizacji pracy uczniów W przypadku uczniów, którzy mają problemy z koordynacją wzrokowo ruchową, bądź z percepcją i odtwarzaniem znaków migowych, należy prowadzić zajęcia w formie indywidualnej, tj. gdy są prowadzone ćwiczenia w 3 4 osobowych podgrupach nauczyciel prowadzi zajęcia ćwiczeniowe z wybranym uczniem. Jeżeli zachodzi taka potrzeba, to powtarza je wielokrotnie z poszczególnymi uczniami, jednak nie zaniedbując kontroli działań pozostałych uczniów. 25

26 3.3. Ideografia Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi: oziom wymagań programowych ( lub ) Kategoria taksonomiczna Materiał nauczania KZ(Z.a)(23)7 odczytać i zaprezentować 300 elem zajęć dydaktycznych z ideografii jest poznanie przez uczniów 300 znaków pojęciowych języka podstawowych znaków pojęciowych języka migowego migowego i posługiwanie się nimi w sposób zgodny z zasadami systemu językowo migowego. KZ(Z.a)(23)8 przekazać 300 podstawowych znaków Treści kształcenia, czyli słownictwo są zgodne z kierunkiem kształcenia. pojęciowych języka migowego zgodnie z zasadami D Znaki wprowadzane są w 24 jednostkach zajęć dydaktycznych i utrwalane w 12 jednostkach systemu językowo migowego w formie uproszczonej ćwiczeniowych w formie konwersatorium migowego. lanowane zadania (ćwiczenia) Odczytywanie i przekazywanie komunikatów w zakresie ideografii. Zadaniem ucznia jest odczytywanie i przekazywanie komunikatów w oparciu o znaki pojęciowe języka migowego, polski alfabet palcowy i znaki liczb przekazywane w uproszczonej formie systemu językowo migowego. Uczniowie zajmują miejsca w zespołach 3 4 osobowych, tak aby siedzieli naprzeciw siebie. Jeden z uczniów przekazuje bez artykulacji zdania zapisane na karcie ćwiczeń, a pozostali członkowie zespołu starają się odczytać nadawany komunikat. o odczytaniu wszyscy w zespole powtarzają przekaz migowy jednocześnie artykułując. Uczniowie dokonują samooceny w Karcie samooceny ucznia w oparciu o ilość prawidłowych odczytów i bezbłędnych przekazów. Uczniowie otrzymują karty ćwiczeń z zawartością 10 zdań związanych z tematyką bieżących zajęć. o samodzielnym opracowaniu materiału prezentują go przed grupą. Ocena wykonania ćwiczenia opiera się o liczbę bezbłędnie przekazanych zdań. Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne Zajęcia prowadzone w klasie wyposażonej w sprzęt audiowizualny. Wprowadzanie nowych znaków łączy się z wysłuchaniem instrukcji ze strony nauczyciela, obserwacją wykonania znaku, odtworzeniem znaku, korektą ewentualnych błędów oraz przećwiczeniem odczytu i przekazu znaku w zdaniach wyświetlanych na ekranie. Za każdym razem blok nowych znaków jest ćwiczony poprzez miganie każdego ucznia przed grupą. Ćwiczenia konwersatoryjne prowadzone w zespołach 3 4 osobowych dają możliwość większej liczby ćwiczeń na odczytywanie. Aby zapewnić odpowiedni poziom kształcenia w zakresie języka migowego zajęcia z tego przedmiotu mogą być prowadzone przez osoby, które ukończyły szkolenia w zakresie metodyki nauczania języka migowego i posiadają ważny certyfikat EJM przy ZG ZG. Jest to związane ze specyfiką języka migowego, który różny jest od innych języków poprzez kinestetyczny charakter. Środki dydaktyczne 26

27 Zestawy ćwiczeń, instrukcje do ćwiczeń, karty samooceny ucznia, karty pracy ucznia. Filmy i prezentacje multimedialne z zakresu ideografii. Hendzel J. K.: Słownik polskiego języka miganego. OFFER, Olsztyn 1995 Świdziński M., Gałkowski T. [red.] Studia nad kompetencją językową i komunikacją niesłyszących. UW, KA, Warszawa 2003 Szczepankowski.: Niesłyszący głusi głuchoniemi: wyrównywanie szans. WSi Warszawa, Szczepankowski, D. Koncewicz: Język migowy w terapii, Wyższa Szkoła edagogiczna w Łodzi, Łódź 2008 Otwarte drzwi podręcznik multimedialny do nauki języka migowego, ZG O/Łódź 2003 Zalecane metody dydaktyczne instruktaż pokaz ćwiczenie Formy organizacyjne Zajęcia z zakresu języka migowego powinny mieć formę grupową. Grupa nie powinna przekraczać 16 osób, między innymi dlatego, że układ sali do prowadzenia zajęć z tego przedmiotu ma formę audytorium siedzącego na wycinku koła (półkole), tak aby nauczyciel był dobrze widoczny przez wszystkich uczniów i miał łatwy dostęp do każdego ucznia. ropozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia Do oceny osiągnięć edukacyjnych uczniów proponuje się przeprowadzenie testu praktycznego w formie dyktanda migowego oraz praktycznych zadań migowych. Formy indywidualizacji pracy uczniów W przypadku uczniów, którzy mają problemy z koordynacją wzrokowo ruchową, bądź z percepcją i odtwarzaniem znaków migowych, należy prowadzić zajęcia w formie indywidualnej, tj. gdy są prowadzone ćwiczenia w 3 4 osobowych podgrupach nauczyciel prowadzi zajęcia ćwiczeniowe z wybranym uczniem. Jeżeli zachodzi taka potrzeba, to powtarza je wielokrotnie z poszczególnymi uczniami, jednak nie zaniedbując kontroli działań pozostałych uczniów. 27

28 4. odstawy fizjologii i anatomii 4.1. udowa i funkcjonowanie organizmu człowieka 4.2. Udzielanie pierwszej pomocy 4.1. udowa organizmu człowieka Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi: oziom wymagań programowych ( lub ) 28 Kategoria taksonomiczna Materiał nauczania KZ(Z.a)(1)1 definiować terminologię z zakresu anatomii i fizjologii człowieka ojęcia z zakresu anatomii, fizjologii człowieka KZ(Z.a)(1)2 określić budowę oraz funkcje komórek organizmu człowieka udowa i funkcje układu pokarmowego człowieka KZ(Z.a)(1)3 określić budowę oraz funkcje, tkanek i narządów organizmu udowa i funkcje układu wydalniczego człowieka człowieka KZ(Z.a)(1)4 wyjaśniać różnice w budowie poszczególnych narządów i układów Funkcje układu krążenia człowieka organizmu człowieka Rola narządów zmysłów KZ(Z.a)(1)5 analizować budowę anatomiczną, fizjologię i patofizjologię układów i Różnicowanie budowy poszczególnych układów narządów organizmu człowieka i narządów człowieka KZ(Z.a)(1)6 wyjaśniać różnice w funkcjonowaniu poszczególnych narządów i układów, organizmu człowieka rocesy metaboliczne KZ(Z.a)(1)7 przedstawiać najważniejsze procesy metaboliczne zachodzące w organizmie człowieka KZ(Z.a)(4)1 określać pojęcia z zakresu patologii; KZ(Z.a)(4)2 charakteryzować objawy zaburzeń oraz zmian chorobowych; KZ(Z.a)(4)3 opisywać sposoby diagnozowania i leczenia pacjentów z chorobami poszczególnych układów i narządów; Z.16.4.(11)1 przedstawiać wyniki badań pacjenta z cukrzycą; Z.16.4.(11)2 przedstawiać wyniki badań pacjenta z otyłością; Z.16.4.(11)3 przedstawiać wyniki badań pacjenta z niedożywieniem; Z.16.4.(11)4 przedstawiać wyniki badań pacjenta z nadciśnieniem;

29 Z.16.4.(11)5 przedstawiać wyniki badań pacjenta z chorobą wieńcową; Z.16.4.(11)6 przedstawiać wyniki badań pacjenta z miażdżycą; lanowane zadania 1. Na modelu jamy brzusznej wskaż i nazwij oraz opisz położenie narządów jamy brzusznej. 2. Scharakteryzuj budowę i czynności układu pokarmowego, nazwij i opisz położenie narządów układu pokarmowego człowieka. Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne Zajęcia edukacyjne mogą być prowadzone w pracowni anatomicznej wyposażoną w: modele i plansze anatomiczne, foliogramy, przeźrocza, filmy dydaktyczne dotyczące anatomii człowieka atlasy anatomiczne, fantomy osoby dorosłej, dziecka i niemowlęcia do resuscytacji krążeniowo-oddechowej, defibrylator automatyczny, środki opatrunkowe. Środki dydaktyczne urządzenia multimedialne, materiały piśmienne arkusze formatu A4, kolorowe kartki formatu A4, instrukcje do ćwiczeń, scenariusze zajęć, literatura dotycząca budowy organizmu człowieka, modele i plansze anatomiczne, foliogramy, przeźrocza, filmy dydaktyczne dotyczące anatomii człowieka atlasy anatomiczne, fantom osoby dorosłej, dziecka i niemowlęcia. Zalecane metody dydaktyczne Dział programowy udowa organizmu człowieka wymaga stosowania aktywizujących metod kształcenia, ze szczególnym uwzględnieniem metody ćwiczeń, metody przypadków, mapy myśli, dyskusji dydaktycznej, pokazu, instruktażu. Dominującymi metodami powinny być metoda ćwiczeń. Metody te zawierają opisy czynności niezbędne do wykonania zadania, a uczniowie pracują samodzielnie. W dziale powinny być kształtowane umiejętności analizowania, wyszukiwania, selekcjonowania informacji z zakresu budowy organizmu człowieka Formy organizacyjne Zajęcia powinny być prowadzone z wykorzystaniem zróżnicowanych form: indywidualnej oraz praca w grupach 5 osobowych 29

30 ropozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia Sprawdzenie efektów kształcenia będzie przeprowadzone na podstawie prezentacji. W ocenie należy uwzględnić zawartość merytoryczną, poprawność wykonania zadania zgodnie z instrukcją. Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające: dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do potrzeb ucznia, dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do możliwości ucznia Udzielanie pierwszej pomocy Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi: oziom wymagań programowych ( lub ) Kategoria taksonomiczna Materiał nauczania KZ(Z.a)(6)1 wskazać rodzaje zagrożeń życia, KZ(Z.a)(6)2 zidentyfikować zagrożenia związane z pracą dietetyka KZ(Z.a)(6)3 rozpoznać objawy wskazujące na zagrożenie życia i zdrowia KZ(Z.a)(6)4 określić sposoby uniknięcia zagrożeń życia KZ(Z.a)(7)1 wskazać poszczególne etapy udzielania pierwszej pomocy, KZ(Z.a)(7)2 ocenić stan zdrowia poszkodowanego, KZ(Z.a)(7)3 wskazać jakie informacje należy podać wzywając pogotowie, KZ(Z.a)(7)4 dokonać analizy skuteczności udzielania pierwszej pomocy. KZ(Z.a)(7)5 dokonać analizy, czy pierwsza pomoc jest potrzebna KZ(Z.a)(7)6 dokonać pomiarów podstawowych parametrów życiowych (tętna, cienienia, oddechów); KZ(Z.a)(7)7 wykonać zabiegi reanimacyjne w nagłych przypadkach i stanach 30 Identyfikacja zagrożeń życia Rozpoznawanie zagrożeń na stanowisku dietetyka Zasady udzielania pierwszej pomocy Nawiązywanie kontaktu z entrum owiadamiania Ratunkowego Wytyczne RR algorytmy postępowania Stany zagrażające zdrowiu i życiu człowieka ich charakterystyka (NZK, zawał mięśnia sercowego, udar mózgu, padaczka, omdlenia, oparzenia, wstrząs rodzaje, zranienia) Standardy postępowania w stanach nagłego zagrożenia życia