Ćwiczenie nr 1 - Wprowadzenie

Transkrypt

1 Ćwiczenie nr 1 - Wprowadzenie Opis kursu Celem kursu jest zapoznanie uczestników z projektowaniem 3D z użyciem programów AutoCAD 2014 i Inventor Pierwsza część kursu (1-7) obejmuje zagadnienia dotyczące projektowania obiektów 3D, ich modyfikacji oraz przygotowywania dokumentacji technicznej w programie AutoCAD. Druga część umożliwi zapoznanie się z podstawami projektowania w programie Inventor. Kurs będzie prowadzony w oparciu o wersję 2014 obu programów. Ćwiczenia 1-7 (AutoCAD) mogą być również wykonywane w wersjach wcześniejszych (od 2006). Występujące różnice pomiędzy poszczególnymi wersjami w wielu przypadkach nie są istotne i generalne zasady działania nie uległy zmianie. Poszczególne wersje różnią się pomiędzy sobą: interfejsem aktualnie standardem jest menu wstążkowe, którego nie posiada v Istnieje możliwość powrotu do wyglądu klasycznego programu, jednak ze względu na utrzymywanie standardu (wybór domyślny) oraz większe możliwości tego menu kurs będzie prowadzony dla predefiniowanego obszaru roboczego Modelowanie 3D, dodatkowymi narzędziami do sterowania widokiem narzędzia menu kołowego (polecenie: navswheel, inna nazwa stosowana w paskach skrótu i menu SteeringWheels) lub sześcianu widoku (polecenie: ViewCube), których zadaniem jest ułatwienie pracy z obiektami 3D i w rzeczywistości łączące wiele istniejących poleceń programu (zoom, 3Dorbita, nfragm, widok, luw) w jednym miejscu. W wersji 2006 polecenia te należy stosować pojedynczo, zmianami w sposobie wizualizacji nastąpiła zmiana sposobów wizualizacji (cieniowania) na bardziej zaawansowane, usprawnieniem procesu projektowania i edycji obiektów powierzchniowych pojawiły się nowe metody uzyskiwania obiektów bryłowych (wyciągnięcie przez przekroje i wyciągnięcie po krzywej) istnieje dynamiczny LUW, znacznie ułatwiono edycję brył (istnieje możliwość zmiany wielkości i położenia wybranych fragmentów brył) i zwiększono możliwości modyfikacji siatek. Te zmiany powodują, że proces projektowania obiektów 3D jest zdecydowanie łatwiejszy, głównie ze względu na łatwość modyfikacji utworzonych obiektów, wprowadzenie automatyzacji wykonywania rzutów, przekrojów, szczegółów od wersji 2013 w pełnej formie analogicznej do programów dedykowanych do modelowania 3D. innymi kosmetycznymi zmianami (np. zamiast arkusza, mamy układ) które są nieistotne z punktu widzenia sprawności projektowania Istotne różnice pomiędzy wersjami będą w poszczególnych opisach do ćwiczeń wymienione i skomentowane. Instrukcje do ćwiczeń w programie Inventor są sporządzone wyłącznie do wersji bez porównań z wersjami wcześniejszymi. 1

2 Opis interfejsu Interfejs programu podlega ciągłym zmianom z wersji na wersję, również jego ostateczny wygląd w dużej części zależy od ustawień i zmian wprowadzonych przez użytkownika. W wersji 2010 zakładka Model może wyglądać tak jak na rys. 1. Pasek szybkiego Menu aplikacji uruchamiania Wstążka (menu wstążkowe) Dodatkowe polecenie Ikona układu współrzędnych View cube (sześcian widoku) Dodatkowe palety narzędzi Zakładki Wiersz poleceń Pasek stanu Rys. 1. Ekran roboczy programu (v.2010) Poszczególne elementy okna odpowiadają za: Menu aplikacji dostęp do głównych operacji na plikach; Pasek szybkiego uruchamiania modyfikowane menu z poleceniami, do których chcemy mieć stały dostęp; Wstążka (menu wstążkowe) złożony system kart z sekcjami (panele) i elementami w sekcjach (polecenia), umożliwiający dostęp do większości poleceń programu. Część poleceń jest dostępnych po pełnym rozwinięciu sekcji. Dostęp do ustawień części poleceń, takich jak np. styl wymiarowania, styl tekstu jest możliwy po wciśnięciu ikony na pasku tytułu panelu; View cube (sześcian widoku) opcjonalne narzędzie służące do sterowania wyświetlaniem modelu (dostępny w trybie wizualizacji 3D); Dodatkowe polecenie istnieje możliwość przypięcia części poleceń w wybranym miejscu ekranu z użyciem opcji autoukrywania i przeźroczystości (tu menadżer właściwości warstw); Dodatkowe palety narzędzi - opcja, możliwość użycia innych poleceń niedostępnych we menu wstążkowym (lub trudno dostępnych) pogrupowanych w poszczególne palety Ikona układu współrzędnych wyświetla orientację osi układu współrzędnych i od wersji 2012 umożliwia tworzenie nowych układów współrzędnych Zakładki Model i standardowo 2 arkusze przygotowania wydruku (nazwane Układ1 i Układ2) Wiersz poleceń pole wprowadzania poleceń programu i wyświetlania informacji od programu od wersji 2013 w formie pływającej; Pasek stanu rozbudowany zestaw ustawień programu oraz informacji o wybranych wariantach pracy programu. Dokładniejszego wyjaśnienia wymaga działanie menu wstążkowego oraz paska stanu. 2

3 Menu wstążkowe (wstążka) składa się z kart. Ilość kart i ich zawartość zależy od ustawień standardowych danego typu obszaru roboczego (patrz dalej obszar roboczy) oraz od wyboru użytkownika programu. Dla danego typu obszaru roboczego można wybrać, które karty będą wyświetlane a które nie. Każda z kart posiada sekcje (panele), z których każdą można włączyć lub wyłączyć. Dostęp do ustawień wyświetlania przy pomocy prawego przycisku myszy użytego na wstążce. Istnieje również możliwość gruntownej rekonfiguracji całego menu wstążkowego (polecenie dostosuj) Rys. 2. Fragment karty Narzędzia główne Na rys. 2 pokazano fragment karty Narzędzia główne (konfiguracja obszaru roboczego do modelowania 3D). Poszczególne panele tej karty udostępniają polecenia lub warianty poleceń. Większość sekcji posiada dodatkowe polecenia dostępne po rozwinięciu danego panelu lub ikony polecenia. W wybranych panelach istnieją polecenia konfiguracyjne danej grupy poleceń dostępne przez ikonę (w tym fragmencie karty dla poleceń modelowania siatki i tworzenia płaszczyzny przekroju). Pasek stanu (rys. 3. ) składa się z szeregu ikon umożliwiających szczegółowe ustawienia narzędzi pomocniczych oraz informujących o stanie poszczególnych opcji programu. Pasek składa się z następujących części: Wyświetlanie współrzędnych kursora Narzędzia do rysowania (wyświetlane jako ikony obrazkowe lub jako tekstowe) o SKOK - ustawienie skoku kursora o SIATKA wyświetlanie siatki pomocniczej o ORTO blokada rysowania linii pod kątem względem układu osi układu współrzędnych o BIEGUN wspomaganie rysowania linii pod wybranymi kątami (standardowo pionowo i poziomo) narzędzie wykluczające się z trybem ORTO o OBIEKT ustawienia szczegółowe punktów charakterystycznych obiektów, o ŚLEDZENIE włączenie trybu śledzenia współrzędnych punktów o DLUW - włączenie dynamicznych układów współrzędnych, tworzących się chwilowa w momencie wskazywania powierzchni elementów przestrzennych o DYN - włączenie trybu dynamicznego poleceń o SZEROKOŚĆ włączenie wyświetlania szerokości obiektów o SW włączenie trybu szybkiego wyświetlania własności obiektów o SC wybieranie cykliczne umożliwiające wybór obiektu z kilku wzajemnie się zasłaniających o AM monitor opisów kontrolujący powiązanie opisów (wymiarów) z elementami modelu Przełącznik MODEL/PAPIER służący do przełączania się pomiędzy obszarami modelu i papieru na arkuszach wydruku. Narzędzia szybkiego podglądu arkuszy i rysunków Narzędzia nawigacji (sterowania wyglądem rysunków) Narzędzia do tworzenia opisów Wybór obszaru roboczego (konfiguracji programu) predefiniowanych lub własnych; Przycisk blokowania zmian w konfiguracji Przycisk konfiguracji paska stanu Przycisk wyczyść ekran służący do ukrycia menu wstążkowego i wszystkich dodatkowych palet i poleceń z ekranu 3

4 Rys. 3. Pasek stanu (v. 2010) i fragment paska v.2014 Rys. 4. Sekcja wspomagania rysowania (v. 2014) Obszar roboczy Istnieje możliwość szybkiej zmiany konfiguracji menu oraz ustawień dodatkowych programu przez wybranie z listy istniejących konfiguracji lub modyfikację istniejącej konfiguracji i zapisanie jej pod własną nazwą. Modyfikować i zapisywać można wiele ustawień menu, ustawienia początkowe itp. Dostęp do tych konfiguracji jest przez przycisk obszaru roboczego na pasku stanu. W wersji 2014 dostępne są 4 standardowe konfiguracje: Rysowanie i opis konfiguracja do rysunków 2D Podstawy 3D uproszczona konfiguracja do modelowania 3D Modelowanie 3D konfiguracja do modelowania 3D AutoCAD wersja standardowa konfiguracja programu bez menu wstążkowego w wyglądzie podobnym do v programu 4

5 CAD II v.2014 Ćwiczenie nr 1- Zadania do wykonania Narysować dwa rzuty pokazanego elementu, a następnie na arkuszu papieru odtworzyć układ rzutni z pokazaniem szczegółu. Zwymiarować i opisać zgodnie z rysunkiem 5