Józef Robakowski (1939) Z cyklu Fotografia obiektywna. sygn., dat., tytuł i dopisek "oryginał" na odwrocie

Transkrypt

1

2 1/ Józef Robakowski (1939) Z cyklu Fotografia obiektywna 1973 odbitka żelatynowo-srebrowa, papier,24 x 30 cm sygn., dat., tytuł i dopisek "oryginał" na odwrocie vintage print cena wywoławcza: zł estymacja: Prace z cyklu Fotografia obiektywna należą do najbardziej rozpoznawalnych prac fotograficznych Józefa Robakowskiego z lat 70. W nowatorskich analizach struktur przekazu fotograficznego, artysta eksperymentował z możliwościami mechanicznej rejestracji i podważaniem nawyków percepcji. Fotografie obiektywne zaliczane do prac analityczno-konceptualnych Robakowskiego, są przykładem badawczego podejścia do właściwości medium fotograficznego i kwestionowania wiarygodności fotografii jako przekazu wiernie odzwierciedlającego rzeczywistość. Prace z cyklu Fotografia obiektywna były reprodukowane m.in. w: Józef Robakowski. Moje własne kino, Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, Warszawa, 2012; Józef Robakowski. Istota idei, Muzeum Narodowe w Gdańsku, Gdańsk 2012.

3 2/ Andrzej Dłużniewski ( ) z serii Ikonogramy, nr rysunek, tusz, papier. 33 x 49 cm sygn., dat. i tytuł na przodzie cena wywoławcza: zł. estymacja: Prace z cyklu ikonogramów przedstawiają poddane geometrycznym rozkładom ramy nieistniejących obrazów. Ikonogramy były przykładem podejmowanych przez artystę w latach 70. analitycznych realizacji dotyczących pojęć związanych ze sztuką. Wiązały się z formułowaną wówczas ideą "obrazu nieobecnego obrazu". W abstrakcyjnych, uproszczonych formach Ideogramów, Dłużniewski przekształcał prostokątną ramę - granicę nieobecnego obrazu. Koncepcja Ideogramów z ich "geometrycznym baletem" miała kontynuację w pracy 22 obrazy figuralne (1979) składającej się z 22 fotografii przedstawiających różne konfiguracje działań artysty z ramami obrazów. Prace z serii Ikonogramy były wystawiane m.in.: Galeria Akmulatory 2, Poznań, 1976; Zachęta Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa, 2012; MOCAK Muzeum Sztuki Współczesnej, Kraków, 2013 Prace z serii Ikonogramy były reprodukowane m.in.: Spacer z Andrzejem Dłużniewskim w stronę sztuki, Muzeum Sztuki w Łodzi, 2005 (kat. wys.); Nieprzekupne oko. Galeria Akumulatory , Zachęta Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa, 2012 (kat. wys.)

4 3/ Andrzej Dłużniewski ( ) Z serii Ikonogramy, nr rysunek, tusz, papier. 33 x 49 cm sygn., dat. i tytuł na przodzie cena wywoławcza: zł estymacja: Prace z cyklu ikonogramów przedstawiają poddane geometrycznym rozkładom ramy nieistniejących obrazów. Ikonogramy były przykładem podejmowanych przez artystę w latach 70. analitycznych realizacji dotyczących pojęć związanych ze sztuką. Wiązały się z formułowaną wówczas ideą "obrazu nieobecnego obrazu". W abstrakcyjnych, uproszczonych formach Ideogramów, Dłużniewski przekształcał prostokątną ramę - granicę nieobecnego obrazu. Koncepcja Ideogramów z ich "geometrycznym baletem" miała kontynuację w pracy 22 obrazy figuralne (1979) składającej się z 22 fotografii przedstawiających różne konfiguracje działań artysty z ramami obrazów. Prace z serii Ikonogramy były wystawiane m.in.: Galeria Akmulatory 2, Poznań, 1976; Zachęta Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa, 2012; MOCAK Muzeum Sztuki Współczesnej, Kraków, 2013 Prace z serii Ikonogramy były reprodukowane m.in.: Spacer z Andrzejem Dłużniewskim w stronę sztuki, Muzeum Sztuki w Łodzi, 2005 (kat. wys.); Nieprzekupne oko. Galeria Akumulatory , Zachęta Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa, 2012 (kat. wys.)

5 4/ Jarosław Kozłowski (1945) Fakt rysunkowy XV 1979 rysunek, ołówek, biały karton, 90 x 136 cm sygn., dat. i tytuł na przodzie cena wywoławcza: zł. estymacja: W latach 70. rysunek był w twórczości Jarosława Kozłowskiego podstawowym narzędziem analitycznych dociekań dotyczących języka sztuki. Traktując rysunek jako najbardziej bezpośredni sposób notacji idei artystycznych, artysta rysował na papierze, na ścianach, chodnikach, realizował też performanse rysunkowe. W seriach rysunkowych realizowanych w drugiej połowie lat 70. stawiał pytania o ciężar, przestrzeń i czas rysunku. W Faktach rysunkowych interesowała go zarówno materialność jak procesualność zapisu. Prezentowana praca to przykład nakładania różnych form zapisu, sześciu warstw pokrywania powierzchni kartonu rysunkiem kresek przekątnych, owalnych, prostopadłych. Prace z serii Fakty rysunkowe były wystawiane m.in.: Galerie 38, Kopenhaga, 1979 (wyst. ind.); Royal Le Page Building, Edmonton, 1989 (wyst. ind.); BWA, Wrocław, 1995; Art Stations Foundation, Poznań, 2014; Centrum Sztuki Współczesnej Znaki Czasu, Toruń, 2016 (wyst. ind.). Prace z serii Fakty rysunkowe były reprodukowane m.in.: Jarosław Kozłowski, Rysunki i przestrzenie, BWA, Wrocław, 1995; Jarosław Kozłowski. Cudzysłowy, Fundacja Profile, Warszawa 2010; Jarosław Kozłowski, Doznania rzeczywistości i praktyki konceptualne , Centrum Sztuki Współczesnej Znaki Czasu, Toruń, 2016 (kat wyst.).

6 5/ Paweł Kwiek Mechaniczne sprzężenie - oddech - kanał informacji 1977/78 dwie odbitki żelatynowo - srebrowe na papierze o wym. 8,5 x 11,5 cm naklejone na brązowym papierze i kartonie o wym. 30,2 x 21,3 cm sygn., dat. i tytuł na przodzie vintage print cena wywoławcza: zł. estymacja: Zdjęcia przedstawiają jedną z najbardziej znanych akcji Pawła Kwieka, dotyczących relacji intermedialnych, relacji między ciałem a medium i między przekazem a odbiorcą. Mechaniczne sprzężenie - oddech - kanał informacji było działaniem, w którym artysta dokonał sprzężenia własnego oddechu z ekranem telewizora. Przy pomocy oddechu kierował jasnością obrazu. Fotografia wideo instalacji Mechaniczne sprzężenie - oddech - kanał informacji była reprodukowana m. in.: Żywa Galeria. Łódzki progresywny ruch artystyczny , Łódzki Dom Kultury Galeria FF, Łódź 2000

7 6/ Ryszard Waśko Róg 1977 odbitka żelatynowo-srebrowa, papier, 37,5 x 28 cm sygn., dat. i na odwrocie vintage print cena wywoławcza: zł estymacja: W latach 70. Ryszard Waśko obok filmu i fotografii realizował m.in. wideo instalacje, w których interesował go problem relacji pomiędzy rzeczywistością a jej reprezentacją. W instalacji Róg, w narożniku pomieszczenia umieścił monitor emitujący bezpośrednią transmisję filmowej rejestracji narożnika. Prezentowane zdjęcie jest autorskim, fotograficznym zapisem jednej z najbardziej znanych wideo instalacji artysty. Fotografia wideo instalacji Róg była reprodukowana m. in.: Żywa Galeria. Łódzki progresywny ruch artystyczny , Łódzki Dom Kultury Galeria FF, Łódź 2000; Łukasz Ronduda, Sztuka polska lat 70., Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, Warszawa, Polski Western, Jelenia góra, 2009.

8 7/ Andrzej Paruzel (1952) Trójkąt 1977 fotografia, odbitka żelatynowo - srebrowa, papier, 40 x 30 cm sygn., dat. i tytuł na odwrocie vintage print edycja:5/6 cena wywoławcza: zł. estymacja: Fotografia przedstawia wideo instalacje zrealizowaną przez Andrzeja Paruzela w1977. Kamera wideo transmituje kąt figury trójkąta umieszczonego w przestrzeni. Obraz kąta na monitorze łączy się z fragmentem jednego z boków trójkąta umieszczonego w realnej przestrzeni, tworząc figurę trójkąta przystającego. Praca była reprodukowana w: Andrzej Paruzel. Video instalacje, Dom Środowisk Twórczych, Łódź 1978.

9 8/ Andrzej Dłużniewski ( ) Z cyklu Proceder 1979 akryl, papier, 70 x 50 cm sygn., dat. i tytuł na przodzie cena wywoławcza: zł estymacja: Prace z cyklu Proceder powstały podczas akcji wykonanej przez Andrzeja Dłużniewskiego w 1979 roku w poznańskiej Galerii Akumulatory 2. Przez cztery dni artysta odgrywał malarza uprawiającego proceder malarski, realizując na oczach publiczności modernistyczny scenariusz tworzenia dzieła. Akcja zatytułowana Proceder była ironicznym komentarzem na temat mitu artysty i twórczej ekspresji, jej autor w prześmiewczy sposób podważał stereotypowe wyobrażenia dotyczące sztuki i jej twórców. Prace powstałe w trakcie Procederu zostały pocięte na fragmenty i część z nich została sprzedana za symboliczną złotówkę. Prace z cyklu Proceder były wystawiane m.in.: Galeria Akmulatory 2, Poznań, 1979; Zachęta Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa, 2012; MOCAK Muzeum Sztuki Współczesnej, Kraków, 2013 Prace z cyklu Proceder były reprodukowane m.in.: Spacer z Andrzejem Dłużniewskim w stronę sztuki, Muzeum Sztuki w Łodzi, 2005 (kat.wys.); Nieprzekupne oko. Galeria Akumulatory , Zachęta Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa, 2012 (kat. wys.)

10 9/ Andrzej Dłużniewski ( ) Z cyklu Proceder 1979 akryl, papier, 50 x 70 cm sygn., dat. i tytuł na przodzie cena wywoławcza: zł estymacja: Prace z cyklu Proceder powstały podczas akcji wykonanej przez Andrzeja Dłużniewskiego w 1979 roku w poznańskiej Galerii Akumulatory 2. Przez cztery dni artysta odgrywał malarza uprawiającego proceder malarski, realizując na oczach publiczności modernistyczny scenariusz tworzenia dzieła. Akcja zatytułowana Proceder była ironicznym komentarzem na temat mitu artysty i twórczej ekspresji, jej autor w prześmiewczy sposób podważał stereotypowe wyobrażenia dotyczące sztuki i jej twórców. Prace powstałe w trakcie Procederu zostały pocięte na fragmenty i część z nich została sprzedana za symboliczną złotówkę. Prace z cyklu Proceder były wystawiane m.in.: Galeria Akmulatory 2, Poznań, 1979; Zachęta Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa, 2012; MOCAK Muzeum Sztuki Współczesnej, Kraków, 2013 Prace z cyklu Proceder były reprodukowane m.in.: Spacer z Andrzejem Dłużniewskim w stronę sztuki, Muzeum Sztuki w Łodzi, 2005 (kat.wys.); Nieprzekupne oko. Galeria Akumulatory , Zachęta Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa, 2012 (kat. wys.).

11 10/ Jarosław Kozłowski (1945) Easy Drawings III ( Hommage à Władysław Strzemiński) 1982 rysunek, kredka, papier, 62 x 70 cm sygn., dat. i tytuł na przodzie cena wywoławcza: zł. estymacja: Seria Easy Drawings została zainicjowana w 1982 w londyńskiej Matt's Gallery, gdzie artysta posłużył się naklejonym na ścianę arkuszem polskiego papieru pakowego. Kontury obrysowujące wzory nadrukowane na papierze, miały kontynuacje w rysunkach wykonywanych na ścianach. W kolejnej wersji Rysunków swobodnych zrealizowanej w warszawskiej Galerii Piwna 20/26 w 1983, rysunki z wielkich arkuszy papieru rozprzestrzeniały się na ścianach galerii. Rysunek dedykowany Władysławowi Strzemińskiemu jest jedną z kilku osobno funkcjonujących prac z serii Rysunków swobodnych. Prace z serii Easy Drawings były wystawiane m.in.: Matt s Gallery, Londyn, 1982 (wys. ind.); Galeria Piwna 20/26, Warszawa, 1983 (wys. ind.); BWA, Wrocław, 1995 (wys. ind.) ; Centrum Sztuki Współczesnej Znaki Czasu, Toruń, 2016 (wys. ind.). Prace z serii Easy Drawings były reprodukowane m.in.: Threshold, Museet for Samtidskunst, No 15, September 1995; Jarosław Kozłowski, Rysunki i przestrzenie, BWA, Wrocław, 1995; Jarosław Kozłowski. Cudzysłowy, Fundacja Profile, Warszawa 2010; Jarosław Kozłowski, Doznania rzeczywistości i praktyki konceptualne , Centrum Sztuki Współczesnej Znaki Czasu, Toruń, 2016.

12 11/ Paweł Kwiek Petite différence 1977 dwie odbitki żelatynowo- srebrowe na papierze o wym. 17,5 x 13,5 cm naklejone na szarym na szarym kartonie o wym. 46,5 x 51 cm tytuł, data i pieczątka autorska na przodzie vintage print cena wywoławcza: zł estymacja: Petite difference to przykład analitycznych dociekań dotyczących właściwości medium fotograficznego. Dwa niemal identyczne zdjęcia przedstawiają to samo ujęcie tego samego motywu utrwalonego przy zastosowaniu różnych czasów naświetlenia.

13 12/ Józef Robakowski (1939) Z cyklu Fotografia obiektywna 1973 odbitka żelatynowo-srebrowa, papier, 24 x 30 cm sygn., dat., tytuł i dopisek "oryginał" na odwrocie vintage print cena: zł cena: Prace z cyklu Fotografia obiektywna należą do najbardziej rozpoznawalnych prac fotograficznych Józefa Robakowskiego z lat 70. W nowatorskich analizach struktur przekazu fotograficznego, artysta eksperymentował z możliwościami mechanicznej rejestracji i podważaniem nawyków percepcji. Fotografie obiektywne zaliczane do prac analityczno-konceptualnych Robakowskiego, są przykładem badawczego podejścia do właściwości medium fotograficznego i kwestionowania wiarygodności fotografii jako przekazu wiernie odzwierciedlającego rzeczywistość. Prace z cyklu Fotografia obiektywna były reprodukowane m.in. w: Józef Robakowski. Moje własne kino, Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, Warszawa, 2012; Józef Robakowski. Istota idei, Muzeum Narodowe w Gdańsku, Gdańsk 2012.

14 13/ Józef Robakowski (1939) Z cyklu Fotografia obiektywna 1973 odbitka żelatynowo-srebrowa, papier, 24 x 30 cm sygn., dat., tytuł i dopisek "oryginał" na odwrocie vintage print cena wywoławcza: zł cena: Prace z cyklu Fotografia obiektywna należą do najbardziej rozpoznawalnych prac fotograficznych Józefa Robakowskiego z lat 70. W nowatorskich analizach struktur przekazu fotograficznego, artysta eksperymentował z możliwościami mechanicznej rejestracji i podważaniem nawyków percepcji. Fotografie obiektywne zaliczane do prac analityczno-konceptualnych Robakowskiego, są przykładem badawczego podejścia do właściwości medium fotograficznego i kwestionowania wiarygodności fotografii jako przekazu wiernie odzwierciedlającego rzeczywistość. Prace z cyklu Fotografia obiektywna były reprodukowane m.in. w: Józef Robakowski. Moje własne kino, Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, Warszawa, 2012; Józef Robakowski. Istota idei, Muzeum Narodowe w Gdańsku, Gdańsk 2012.

15 14/ Andrzej Lachowicz ( ) Z serii Fotografia konkretna, nr odbitka żelatynowo-srebrowa, papier, 17 x 17 cm sygn., dat. i tytuł na odwrocie vintage print cena wywoławcza: zł estymacja: Praca z serii Fotografii konkretnej jest charakterystycznym przykładem praktyki artystycznej Andrzeja Lachowicza, który od lat 60. koncentrował się na badaniu wizualnego języka fotografii. W serii Fotografia konkretna, kontynuował problematykę zainicjowaną w 1964 w cyklu Cienie i rozwijał w praktyce teorię sztuki permanentnej. W dążeniu do zapisu permanentnego trwania artysta operował ciągłością seryjnością i powtarzalnością motywów. Prace z serii Fotografia konkretna były reprodukowane: Andrzej Lachowicz. Obserwacje i notacje, Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, Warszawa 2008.

16 15/ Andrzej Lachowicz ( ) Z serii N.Y.C. Fotografia konkretna 1977 fotografia, papier,17 x 17,5 cm sygn., dat. i tytuł na odwrocie vintage print cena wywoławcza: zł estymacja: Praca z serii Fotografii konkretnej jest charakterystycznym przykładem praktyki artystycznej Andrzeja Lachowicza, który od lat 60. koncentrował się na badaniu wizualnego języka fotografii. W serii Fotografia konkretna, kontynuował problematykę zainicjowaną w 1964 w cyklu Cienie i rozwijał w praktyce teorię sztuki permanentnej. Prezentowana praca została zrealizowana podczas pobytu artysty w Nowym Jorku. Prace z serii Fotografia konkretna były reprodukowane: Andrzej Lachowicz. Obserwacje i notacje, Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, Warszawa 2008.

17 16/ Natalia LL (1937) Z serii Sztuka Postkonsumpcyjna 1975 odbitka żelatynowo -srebrowa, papier, 28,7 x 37 cm sygn. i dat. na przodzie; sygn., dat., tytuł i edycja na odwrocie edycja: 5/5 vintage print cena wywoławcza: zł. estymacja: Sztuka konsumpcyjna (1972) i Sztuka Postkonsumpcyjna (1975) to serie prac fotograficznych i zapisy filmowe uważane za najbardziej rozpoznawalne prace Natalii LL. Sięgając po język kultury popularnej w seriach zdjęć z wizerunkami modelek konsumujących deficytowe w latach 70. produkty, artystka prowokowała przedstawieniami konsumpcyjnego erotyzmu. Czołowa przedstawicielka sztuki feministycznej w pionierski sposób pokazywała łączenie seksualności kobiety z reklamą i perswazjami rynku. W Sztuce konsumpcyjnej i Sztuce postkonsumpcyjnej Natalia LL odwracała tradycyjne relacje patriarchalnego społeczeństwa, sytuując kobietę w roli aktywnej dominatorki przejmującej kontrolę nad swoim wizerunkiem. Prace były reprodukowane m. in.: Natalia LL. Sztuka i energia, Muzeum Narodowe we Wrocławiu, Wrocław 1994; Natalia LL. Texty,, Galeria Bielska BWA 2004; Łukasz Ronduda, Sztuka polska lat 70., Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, Warszawa, Polski Western, Jelenia góra, 2009; Natalia LL. Doing Gender, Fundacja Lokal Sztuki/ Lokal_30, Warszawa 2013; Natali LL. Secretum et Tremor, Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, Warszawa 2015.

18 17/ Natalia LL (1937) Z serii Sztuka Postkonsumpcyjna 1975 odbitka żelatynowo -srebrowa, papier, 28,7 x 37 cm sygn. i dat. na przodzie; sygn., dat., tytuł i edycja na odwrocie edycja: 5/5 vintage print cena wywoławcza: zł. estymacja: Sztuka konsumpcyjna (1972) i Sztuka Postkonsumpcyjna (1975) to serie prac fotograficznych i zapisy filmowe uważane za najbardziej rozpoznawalne prace Natalii LL. Sięgając po język kultury popularnej w seriach zdjęć z wizerunkami modelek konsumujących deficytowe w latach 70. produkty, artystka prowokowała przedstawieniami konsumpcyjnego erotyzmu. Czołowa przedstawicielka sztuki feministycznej w pionierski sposób pokazywała łączenie seksualności kobiety z reklamą i perswazjami rynku. W Sztuce konsumpcyjnej i Sztuce postkonsumpcyjnej Natalia LL odwracała tradycyjne relacje patriarchalnego społeczeństwa, sytuując kobietę w roli aktywnej dominatorki przejmującej kontrolę nad swoim wizerunkiem. Prace były reprodukowane m. in.: Natalia LL. Sztuka i energia, Muzeum Narodowe we Wrocławiu, Wrocław 1994; Natalia LL. Texty,, Galeria Bielska BWA 2004; Łukasz Ronduda, Sztuka polska lat 70., Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, Warszawa, Polski Western, Jelenia góra, 2009; Natalia LL. Doing Gender, Fundacja Lokal Sztuki/ Lokal_30, Warszawa 2013; Natali LL. Secretum et Tremor, Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, Warszawa 2015.

19 18/ Krzysztof Wodiczko (1943) Autoportret narożny 1974 realizacja zdjęć użytych w pracy: Jan Flajszman fotografia naklejona na bibułę, w dwóch częściach: 132 x 38 cm (lewa strona); 138 x 49 cm (prawa strona) vintage print certyfikat podpisany przez artystę cena wywoławcza: zł estymacja: W Autoportrecie narożnym Krzysztof Wodiczko posłużył się własnym wizerunkiem wklejonym w narożnik galerii, przedstawiając widzeniu odbiorców wypaczony obraz swojej twarzy. Wizerunek autora, którego spojrzenie nie wykraczało poza widzenie samego siebie było ironiczną i autoironiczną konstatacja na temat narcystycznej kondycji artystów tkwiących w zaklętym kręgu własnych rozważań i unikających kontaktu z rzeczywistością. W tej wczesnej pracy późniejszy twórca sztuki społecznej i publicznej dystansował się od życia w "nierealnym, wyimaginowanym świecie artystycznych autorefleksji". Autoportret narożny jest jedyną zachowaną pracą Wodiczki z serii trzech autoportretowych realizacji z początku lat 70. Praca była wystawiana m.in.: Galeria Akumulatory 2, Poznań, 1974; Fundacja Profile, Warszawa, 2009; Zachęta Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa, 2012, MOCAK Muzeum Sztuki Współczesnej, Kraków, 2013; DOX Centre of Contemporary Art, Praga, Praca był reprodukowana m. in.: Krzysztof Wodiczko, Out/Inside(rs), DOX Centre of Contemporary Art, Prague 2013; Nieprzekupne oko, Zachęta Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa 2012; Krzysztof Wodiczko. Przejście , Fundacja Profile, Warszawa, 2012; Krzysztof Wodiczko. Na rzecz domeny publicznej, Muzeum Sztuki w Łodzi, Łódź 2015

20 19/ Łódź Kaliska Marek Janiak, Andrzej Kwietniewski, Adam Rzepecki, Andrzej Świetlik, Andrzej Wielogórski Freiheit Nein Danke (1) 1988 odbitka żelatynowo - srebrowa, papier, 23,7 x 27,2 cm sygn,, dat. i tytuł na odwrocie edycja: 2/2 cena wywoławcza: zł estymacja: Ikoniczna dla Łodzi Kaliskiej praca przedstawia jedną z akcji tworzenia żywych obrazów według znanych i popularnych arcydzieł. W inscenizacji według obrazu Eugene Delacroix Wolność wiodąca lud na barykady, artyści wykpiwali patos polskiej kultury i celebrowanie narodowych tradycji. Akcja została również sfilmowana. Powiększona i przekształcona wersja tej fotografii zatytułowana Człowiek Buhaj znajduje się w kolekcji Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie. Praca była reprodukowana m. in. w: Bakunin in Dresden, Kunstmuseum Düsseldorf, Düsseldorf 1990; Piotr Piotrowski, Znaczenia modernizmu. W stronę historii sztuki polskiej po 1945 roku, REBIS, Poznań 1999; Łódź kaliska. Bóg zazdrości nam pomyłek, "Ło dz Kaliska" Muzeum, Muzeum Kinematografii, Łódź 1999.

21 20/ Zbigniew Warpechowski (1938) bez tytułu, lata '70 rysunek, tusz, papier, 29,5 x 21 cm sygn. na odwrocie cena wywoławcza: zł estymacja W prezentowanym rysunku Zbigniew Warpechowski nawiązywał do serii performansów zrealizowanych w latach 70.,m.in.: 10 minut w Galerii Pi (Kraków, 1973) i 5 minut Galerii Repassage (Warszawa, 1974). Performensy te polegały na symbolicznych gestach zamykania ciemności w dłoniach artysty.

22 21/ Zbigniew Warpechowski (1938) Tatuaż retrospektywny 1963/64 rysunek, tusz, papier, 29,5 x 21 cm sygn., dat. i tytuł na przodzie cena wywoławcza: zł Estymacja Rysunki z motywem tatuażu pojawiały się w praktyce artystycznej Zbigniewa Warpechowskiego na początku lat 60. (m.in. w zbiorach Muzeum Sztuki w Łodzi). Czołowy twórca sztuki performens powracał do tego motywu w rysunkach i obiektach realizowanych w latach 80.

23 22/ Andrzej Partum ( ) Jesteś ignorantem kultury i sztuki 1974 druk artystyczny, offset na papierze, 8,5 x 14 cm cena wywoławcza: 250 zł estymacja: Jeden z druków Biuro Poezji założonego przez Andrzeja Partuma w 1971 i mieszczącego się w Warszawie, na strychu przy ul. Poznańskiej. Nazwą Biura pełniącego m.in. funkcję punktu wymiany korespondencji Andrzej Partum firmował rozsyłane komunikaty i manifesty. Druk z prowokacyjnym tekstem "Jesteś ignorantem kultury i sztuki " był adresowany do przedstawicieli ówczesnej kultury i instytucji sztuki. Kartki odesłane z odpowiedzią artysta zbierał w swoim archiwum w teczce z adnotacją Moja akcjadziałanie Jesteś ignorantem kultury i sztuki. Odpisy adwersarzy

24 23/ Andrzej Partum ( ) Milczenie Awangardowe (manifest) 1978 druk artystyczny, offset na papierze, 60 x 42 cm cena wywoławcza: 450 zł estymacja: Wydawnictwo Biura Poezji Andrzeja Partuma nawiązywało do jednej z najbardziej znanych akcji artysty zrealizowanej w związku z zaproszeniem go do udziału w filmie Józefa Robakowskiego Żywa Galeria. Andrzej Partum kontestujący zarówno oficjalny obieg sztuki jak funkcjonującą na jego marginesie sztukę awangardową, wywiesił wówczas na ul. Krakowskim Przedmieściu, pomiędzy Akademią Sztuk Pięknych i Uniwersytetem Warszawskim wielki transparent z hasłem "Milczenie Awangardowe".

25 24/ Paweł Susid (1952) Bez tytułu (Dzisiejsza gazeta) 1988 akryl, papier, 31 x 48,5 cm sygn., dat. i tytuł na przodzie cena wywoławcza: zł estymacja:

26 25/ Paweł Susid (1952) Bez tytułu (Flagi ładne i skromne /Libia + 3 kolory wertykalne) 2001 akryl, papier, 11 x 74 cm sygn. i dat. na przodzie cena wywoławcza: zł estymacja: Paweł Susid w charakterystyczny dla niego sposób łączy krótki tekst z oszczędną formą plastyczną. W obrazach komunikatach lapidarnie puentuje otaczającą go rzeczywistość kulturową społeczną, polityczną. Nanoszone za pomocą szablonu teksty są wkomponowane w uproszczoną wizualność malarskich przedstawień i dopełniają je skrótowym, ironicznym, często przewrotnym komentarzem. W prezentowanych pracach artysta w powściągliwy wizualnie sposób, ale z dużym poczuciem humoru komentuje retorykę tytułów prasowych i estetykę narodowej emblematyki.

27 26/ Zbigniew Libera (1959) Z serii Rzeczywistość jest płaska 2010 rysunek, papier, ołówek, kredki kolorowe, 42 x 59 cm sygn., dat. i tytuł na naklejce na odwrocie cena wywoławcza: zł estymacja: W projekcie zatytułowanym Rzeczywistość jest płaska Zbigniew Libera pokazuje wpływ obrazów kultury konsumpcyjnej na postrzeganie rzeczywistości i kreowanie jej mitów. W rysunkach z rowerami odtwarzał perspektywiczne deformacje i skróty widzenia z ujęć fotograficznych. Przedstawiając zdeformowane widzeniem kształty rowerów, obrazował pułapki i metody wizualnego łudzenia. wyobrażeniami Hasła na rysunkach wyraźnie odsyłają do opisanych przez Jeana Baudrillarda procesów odrealniania rzeczywistości, w których obraz ulega precesji produkującej kolejne mutacje. Estetyka tych napisów nawiązuje do dynamiki konstruktywistycznej topografii i retoryki agitacyjnych haseł rzeczników "wzrokowej higieny" i nowego ładu społecznego. Rysunki były reprodukowane m.in.: Zbigniew Libera. Rzeczywistość jest płaska, Fundacja Profile, Warszawa 2009.

28 27/ Zbigniew Libera (1959) Z serii Rzeczywistość jest płaska 2010 rysunek, papier, ołówek, kredki kolorowe, 42 x 59 cm sygn., dat. i tytuł na naklejce na odwrocie cena wywoławcza: zł. estymacja: W projekcie zatytułowanym Rzeczywistość jest płaska Zbigniew Libera pokazuje wpływ obrazów kultury konsumpcyjnej na postrzeganie rzeczywistości i kreowanie jej mitów. W rysunkach z rowerami odtwarzał perspektywiczne deformacje i skróty widzenia z ujęć fotograficznych. Przedstawiając zdeformowane widzeniem kształty rowerów, obrazował pułapki i metody wizualnego łudzenia. wyobrażeniami Hasła na rysunkach wyraźnie odsyłają do opisanych przez Jeana Baudrillarda procesów odrealniania rzeczywistości, w których obraz ulega precesji produkującej kolejne mutacje. Estetyka tych napisów nawiązuje do dynamiki konstruktywistycznej topografii i retoryki agitacyjnych haseł rzeczników "wzrokowej higieny" i nowego ładu społecznego. Rysunki były reprodukowane m.in.: Zbigniew Libera. Rzeczywistość jest płaska, Fundacja Profile, Warszawa 2009.

29 28/ Krzysztof Wodiczko (1943) Confederation Centre of the Arts, Charlottetown, Wyspa Księcia Edwarda, Kanada 1981/2010 fotografia,30 x 45 cm edycja 5/6 sygn., dat. na naklejce na tylnym obramieniu cena wywoławcza: zł estymacja: Fotografia przedstawia jedną z pierwszych publicznych projekcji Krzysztofa Wodiczko zrealizowanych na początku lat 80. w Kanadzie. Te wczesne projekcje analizujące właściwości budynków w kategoriach ludzkiego ciała artysta nazywał fenomenologicznymi. W projekcjach na gmachy użyteczności publicznej i budynki korporacyjne używając obrazów męskich dłoni, "ubierał" architekturę w gesty władzy. W projekcji na masywny budynek Confederation Centre of the Arts w Charlottetown, Wodiczko w sposób charakterystyczny dla jego wczesnych projekcji, traktował architekturę jako nośnik władzy i ujawniał jej dyscyplinujący charakter.

30 29/ Krzysztof Wodiczko (1943) Allegheny County Memorial Hall, Pittsburgh, /2010 fotografia,30 x 45 cm edycja 5/6 sygn. i dat. na naklejce na tylnym obramieniu cena wywoławcza: zł estymacja: Zdjęcie przedstawia jedną z monumentalnych projekcji realizowanych przez Krzysztofa Wodiczko w drugiej połowie lat 80. w Europie i Stanach Zjednoczonych. W obrazach wyświetlanych na historyczne monumenty lub fasady, tympanony i kolumnady reprezentacyjnych budowli artysta nawiązywał do narracji ewokowanych przez ich rzeźbiarsko - architektoniczne porządki. W projekcji na neoklasyczny budynek w Pittsburghu posłużył się popularnym w tradycji europejskiej sztuki motywem ikonograficznym dance macabre. Projekcja na Allegheny County Memorial Hall była jedną z pierwszych realizacji odnoszących się w krytyczny sposób do podtrzymywania kultury wojen. Artysta zwracał uwagę na łączenie w budowli dedykowanej żołnierzom i marynarzom funkcji obiektu kulturalnego z miejscem upamiętniania wojen. Praca była reprodukowana m.in.: Krzysztof Wodiczko. Public Address, Walker Art Center, Minneapolis 1992; Krzysztof Wodiczko. Instruments, projeccions, vehicles, Fundació Antoni Tãpies, Barcelona 1992; Krzysztof Wodiczko. Art Public, art critique. Textes, propos et documents, École supérieure des Beaux-Arts, Paris 1995; Krzysztof Wodiczko. Sztuka publiczna, Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, Warszawa 1995; Krzysztof Wodiczko. The 4th Hiroshima Art. Prize Hiroshima City Museum of Contemporar Art., Hiroshima 1999; Krzysztof Wodiczko. Sztuka domeny publicznej, Fundacja Profile, Warszawa 2010, Krzysztof Wodiczko, Black Dog, London 2011; Krzysztof Wodiczko. Na rzecz domeny publicznej, Muzeum Sztuki w Łodzi, Łódź 2015.

31 30/ Jarosław Kozakiewicz (1961) Dryf z serii Anatomia przestrzeni rzeźba, stal polerowana, 30 x 40 x 53 cm rysunek, kredka, papier, 18 x 24 cm sygn., i dat. na dołączonym do rzeźby rysunku przedstawiającym sposób jej konstruowania cena wywoławcza: zł estymacja: W rzeźbach z serii Anatomia przestrzeni Jarosław Kozakiewicz rozwija laboratorium form, których geometria wywiedziona jest z anatomii ludzkiego ciała. Wielościenne, nieregularne bryły powstały poprzez połączenie liniami otworów ciała człowieka. Kreślone w przestrzeni linie proste wyznaczają krawędzie geometrycznych brył - modułów, z których każdy konstruowany jest według innej miary. Pozornie abstrakcyjne bryły, z ich rozrastającymi się w przestrzeni szkieletowymi konstrukcjami pozostają puste, otwarte na przestrzeń otoczenia. W ich stalowych, geometrycznych strukturach artysta kształtuje własną gramatykę form, w których geometria ciała uzewnętrznia się i przekształca się w architektonikę przestrzeni.

32 31/ Jarosław Kozakiewicz (1961) Flirt z serii Anatomia przestrzeni rzeźba, stal malowana, 17 x 35 x 18 cm rysunek, kredka, papier, 25 x 43 cm sygn., i dat. na dołączonym do rzeźby rysunku przedstawiającym sposób jej konstruowaniacena wywoławcza: zł estymacja: W rzeźbach z serii Anatomia przestrzeni Jarosław Kozakiewicz rozwija laboratorium form, których geometria wywiedziona jest z anatomii ludzkiego ciała. Wielościenne, nieregularne bryły powstały poprzez połączenie liniami otworów ciała człowieka. Kreślone w przestrzeni linie proste wyznaczają krawędzie geometrycznych brył - modułów, z których każdy konstruowany jest według innej miary. Pozornie abstrakcyjne bryły, z ich rozrastającymi się w przestrzeni szkieletowymi konstrukcjami pozostają puste, otwarte na przestrzeń otoczenia. W ich stalowych, geometrycznych strukturach artysta kształtuje własną gramatykę form, w których geometria ciała uzewnętrznia się i przekształca się w architektonikę przestrzeni.

33 32/ Jarosław Kozłowski (1945) Kuszenie ciał purpurowych 2002 akwarela, papier, 69 x 99 cm oprawiona w pleksiglas i metalową ramę szer. 3 cm sygn., dat. i tytuł na odwrocie cena wywoławcza: zł estymacja: Jarosław Kozłowski uważany za czołową postać sztuki konceptualnej w swojej praktyce artystycznej wielokrotnie używał technik łączonych z bardziej tradycyjnie rozumianą sztuką. Po akwarele sięgnął - jak mówi - z przekory, z uwagi na przypisywaną tej technice anachroniczność. W ostatnich dwóch dekadach zrealizował kilka wielkich instalacji konstruowanych z prac wykonanych w tej technice. Kuszenie ciał purpurowych było eksponowane w ramach wystawy Hot News w poznańskiej Galerii Muzalewska w W prezentowanych wówczas pracach interesowały artystę pytania o sposoby ich interpretacji: na ile są one następstwem percepcji, a na ile projekcją odbiorcy, swoistą konfabulacją, na ile też tytuł pracy ukierunkowuje sposób jej lektury.

34 33/ Tomasz Ciecierski (1945) Bez tytułu 2006 olej, płótno, 38 x 22 x 6,5 cm sygn., dat na odwrocie cena wywoławcza: zł estymacja: Tomasz Ciecierski w swoich pracach rozwija własny dyskurs ze sztuką, zwłaszcza malarstwem i jego percepcją. Na początku lat 90. w obrazach "zbijanych" odrzucił tradycyjne pojmowanie obrazu i zaczął tworzyć reliefowe kompozycje, składające się z nakładanych na siebie warstwami, małych olejnych obrazków. Wieloelementowe kompozycje z wielością kadrów i nakładających się perspektyw burzyły stereotyp przestrzeni wizualnej oparty na perspektywie geometrycznej. Do obrazów konstruowanych za pomocą montażu w nieregularne, przestrzenne kompozycje artysta powrócił w serii prac z Ich rozbudowane, dynamiczne układy rozbijają przypisywaną malarstwu spójność przestrzeni i widzenia.

35 34/ Tomasz Ciecierski (1945) Bez tytułu 2006 olej, płótno, 39 x 22,5 x 7,5 cm sygn. i dat. na odwrocie cena wywoławcza: zł estymacja: Tomasz Ciecierski w swoich pracach rozwija własny dyskurs ze sztuką, zwłaszcza malarstwem i jego percepcją. Na początku lat 90. w obrazach "zbijanych" odrzucił tradycyjne pojmowanie obrazu i zaczął tworzyć reliefowe kompozycje, składające się z nakładanych na siebie warstwami, małych olejnych obrazków. Wieloelementowe kompozycje z wielością kadrów i nakładających się perspektyw burzyły stereotyp przestrzeni wizualnej oparty na perspektywie geometrycznej. Do obrazów konstruowanych za pomocą montażu w nieregularne, przestrzenne kompozycje artysta powrócił w serii prac z Ich rozbudowane, dynamiczne układy rozbijają przypisywaną malarstwu spójność przestrzeni i widzenia.

36 35/ Jerzy Rosołowicz ( ) Z cyklu Niewesołe, kryzysowe niby kwiaty ogrodowe wyhodowane jesienią i zimą1981 r. dla Pań i Panów Lekarzy przez ich wdzięcznego pacjenta - J.R. (oraz kilku innych zaprzyjaźnionych miłych osób co nieraz pomogli mu w biedzie) 1981 bibuła, farby wodne, tusz, 38, 5 x 25,5 cm certyfikat podpisany przez syna artysty cena wywoławcza: zł estymacja: Rysunki z ostatniej, zrealizowanej przez artystę serii prac, zatytułowanych przewrotnie humorystyczną dedykacją. Jerzy Rosołowicz, autor Teorii Funkcji Formy i koncepcji sztuki neutralnej, w ostatnich pracach powracał do wczesnych doświadczeń i technik, których używał w latach 50, w malowanych akwarelami metaforycznych kompozycjach z motywami natury. Prezentowane prace znajdujące się dotąd w posiadaniu syna artysty, pokazują nieznany wątek twórczości jednego z czołowych twórców sztuki konceptualnej.

37 36/ Jerzy Rosołowicz ( ) Z cyklu Niewesołe, kryzysowe niby kwiaty ogrodowe wyhodowane jesienią i zimą1981 r. dla Pań i Panów Lekarzy przez ich wdzięcznego pacjenta - J.R. (oraz kilku innych zaprzyjaźnionych miłych osób co nieraz pomogli mu w biedzie) 1981 rysunek, bibuła, farby wodne, tusz, 38 x 25 cm certyfikat podpisany przez syna artysty cena wywoławcza: zł estymacja: Rysunki z ostatniej, zrealizowanej przez artystę serii prac, zatytułowanych przewrotnie humorystyczną dedykacją. Jerzy Rosołowicz, autor Teorii Funkcji Formy i koncepcji sztuki neutralnej, w ostatnich pracach powracał do wczesnych doświadczeń i technik, których używał w latach 50, w malowanych akwarelami metaforycznych kompozycjach z motywami natury. Prezentowane prace znajdujące się dotąd w posiadaniu syna artysty, pokazują nieznany wątek twórczości jednego z czołowych twórców sztuki konceptualnej.

38 37/ Natalia LL (1937) Z serii Ptaki wolności 2003 fotografia, papier, 15 x 15 cm sygn., dat. i tytuł na odwrocie cena wywoławcza: zł estymacja: Natalia LL była jedną z pierwszych artystek podejmujących problematykę feministyczną i posługujących się w swojej sztuce własnym wizerunkiem. Autorka licznych, fotograficznych i filmowych autoportretów realizowanych od końca lat 60. wprowadza do nich wątki bardzo osobiste i intymne. W pracach z serii Ptaki wolności znajdują wyraz metafizyczne zainteresowania artystki i deklarowany przez nią zwrot ku duchowości.

39 38/ Natalia LL (1937) Z serii Volucres coeli (Ptaki niebieskie) 2003 fotografia, papier, 15 x 15 cm sygn., dat. i tytuł na odwrocie cena wywoławcza: zł estymacja: Natalia LL była jedną z pierwszych artystek podejmujących problematykę feministyczną i posługujących się w swojej sztuce własnym wizerunkiem. Autorka licznych, fotograficznych i filmowych autoportretów realizowanych od końca lat 60. wprowadza do nich wątki bardzo osobiste i intymne. W pracach z serii Ptaki niebieskie znajdują wyraz metafizyczne zainteresowania artystki i deklarowany przez nią zwrot ku duchowości.

40 39/ Tadeusz Kantor ( ) bez tytułu 1990 gwasz, kredka, tusz, papier, 17 x 14 cm cena wywoławcza: zł estymacja: Prace powstały w ostatnich miesiącach życia Tadeusza Kantora. Rysunki głów opatrzone krótkim komentarzem to impresje z podróży samolotem na trasie Paryż - Warszawa. Kantor podróżujący zazwyczaj z teczką z rysunkami notował i archiwizował w nich swoje myśli. W latach 80. w serii Dziennik z podróży, łącząc różne techniki, prowadził rodzaj rysunkowego dziennika artysty - podróżnika.

41 40/ Tadeusz Kantor ( ) bez tytułu 1990 gwasz, kredka, tusz, papier, 17 x 14 cm cena wywoławcza: zł estymacja: Prace powstały w ostatnich miesiącach życia Tadeusza Kantora. Rysunki głów opatrzone krótkim komentarzem to impresje z podróży samolotem na trasie Paryż - Warszawa. Kantor podróżujący zazwyczaj z teczką z rysunkami notował i archiwizował w nich swoje myśli. W latach 80. w serii Dziennik z podróży, łącząc różne techniki, prowadził rodzaj rysunkowego dziennika artysty - podróżnika.

42 41/ Łódź Kaliska Marek Janiak, Andrzej Kwietniewski, Adam Rzepecki, Andrzej Świetlik, Andrzej Wielogórski Instrukcja zabijania sztuki. W hołdzie Andy Warholowi dla pieniędzy / fotografia, akryl, serigrafia na płótnie, 50 x 122 cm sygn., dat. i tytuł na przodzie cena wywoławcza: zł estymacja: W serii Instrukcja zabijania sztuki. W hołdzie Andy Warholowi dla pieniędzy, artyści wykorzystali ujęcia ze swoich fotograficznych inscenizacji z lat 90. Czarno-białe zdjęcia są tłem dla kolorowych napisów i przedstawień produktów rodzimego konsumpcjonizmu. W pracach dedykowanych gwiazdorowi amerykańskiego pop artu, Łódź Kaliska grała na populistycznych nutach polskiego rynku reklamowego. Prezentacji prac z tej serii towarzyszył manifest Oda do naroda wykpiwający trwałość patriotycznych i narodowych resentymentów w polskiej kulturze. Praca reprodukowana m.in. w : Lomicje. 300 lat Łodzi Kaliskiej. Tom 3, Łódź Kaliska, Łódź 2009

43 42/ Łódź Kaliska Marek Janiak, Andrzej Kwietniewski, Adam Rzepecki, Andrzej Świetlik, Andrzej Wielogórski Instrukcja zabijania sztuki. W hołdzie Andy Warholowi dla pieniędzy / fotografia, akryl, serigrafia na płótnie, 53 x 64 cm sygn., dat. i tytuł na przodzie cena wywoławcza: zł estymacja: W serii Instrukcja zabijania sztuki. W hołdzie Andy Warholowi dla pieniędzy, Łódź Kaliska wykorzystała ujęcia ze swoich fotograficznych inscenizacji z lat 90. Czarno-białe zdjęcia są tłem dla kolorowych napisów i przedstawień produktów rodzimego konsumpcjonizmu. W prezentowanej pracy artyści posłużyli się, zrealizowaną osiem lat wcześniej, ironiczną reinterpretacją obrazu węgierskiego malarza Michaly Zichy'ego Triumf geniusza destrukcji (1875). Praca reprodukowana m.in. w : Lomicje. 300 lat Łodzi Kaliskiej. Tom 3, Łódź Kaliska, Łódź 2009

44 43/ Ewa Partum I like joseph beuys filzpostkarte, nr obiekt, drewno, filc, szkło, 34,5 x 28,5 cm cena wywoławcza: 2000 zł estymacja: Druga praca z serii dedykowanej Josephowi Beuysowi. Pierwsze odciski ust w działaniach Ewy Partum pojawiły się na początku lat 70., stając się charakterystycznym dla jej praktyki gestem politycznym. W pracy I like joseph beuys filzpostkarte Partum pozostawia ślad czerwonej szminki na powszechnie znanej filcowej pocztówce projektu Josepha Beuysa, przekształcając ikoniczny obiekt oraz tytuł jednego z najbardziej znanych działań artysty I like America and America Likes Me (1971). Posługując się pracą Beuysa, artystka wchodzi w dwuznaczną grę ze znaczeniem ikonicznych znaków oraz historią sztuki pisaną nazwiskami mężczyzn.

45 REGULAMIN AUKCJI 1. Aukcja organizowana jest przez Fundację Profile. 2. Partnerem aukcji, obsługującym aukcję w zakresie licytacji przez telefon i internet jest Artinfo.pl. 3. Przedmiotem aukcji są dzieła sztuki zebrane przez Fundację Profile. Każdy obiekt wystawiony na aukcję posiada zdjęcie, opis oraz cenę wywoławczą i estymację. Opisy obiektów i ceny wywoławcze mogą być zmienione przed rozpoczęciem licytacji. 4. Aukcja prowadzona jest zgodnie z przepisami prawnymi przez upoważnioną osobę zwaną Aukcjonerem. 5. Tak zwane postąpienie w licytacji określa Aukcjoner. 6. Do udziału w licytacji upoważniają wyłącznie tabliczki z numerami identyfikacyjnymi. Tabliczki wydawane są przed aukcją po wcześniejszym przekazaniu danych osobowych Kupującego, które pozostają do wyłącznej wiadomości Fundacji Profile. 7. Aukcjoner ma prawo do dowolnego rozdzielania lub łączenia obiektów wystawionych do sprzedaży oraz do ich wycofania z licytacji bez podania przyczyny. Opisy obiektów zawarte w katalogu mogą być uzupełnione przez Aukcjonera przed rozpoczęciem licytacji. 8. Zakończenie licytacji danego obiektu następuje w momencie uderzenia młotkiem przez Aukcjonera i jest równoznaczne z zawarciem umowy kupna sprzedaży. Osoba, która zaoferuje najwyższą cenę staje się nabywcą, z wyjątkiem, kiedy dzieje się to w sytuacji sporu. Aukcjoner ma prawo ten spór rozwiązać lub też ponownie zaoferować obiekt. 9. Do ceny wylicytowanej Organizator aukcji dolicza opłatę organizacyjną wynoszącą 15%. 10. Wybrane obiekty mogą zawierać ceny gwarantowane, poniżej których Organizator aukcji nie może dokonać sprzedaży. W przypadku, gdy cena sprzedaży nie osiągnie ceny gwarantowanej, następuje transakcja warunkowa i podlega dalszym negocjacjom. Cena gwarantowana nie może być niższa od dolnej estymacji. 11. Należność za zakupione obiekty powinna zostać zapłacona gotówką lub przelewem w ciągu siedmiu dni od daty aukcji. Jeżeli wpłata nie nastąpi w tym terminie Fundacja Profile ma prawo do anulowania sprzedaży i obciążenia Nabywcy wszelkimi kosztami wynikłymi z tego tytułu. 12. Prawo własności przechodzi na rzecz Kupującego w momencie dokonania całej wpłaty. 13. Fundacja Profile gwarantuje zgodność cech opisanych w katalogu ze stanem faktyczny. 14. Fundacja Profile nie ponosi odpowiedzialności za ukryte wady fizyczne i prawne zakupionych obiektów. 15. Fundacja Profile zastrzega sobie prawo wycofania obiektu przed aukcją bez podania przyczyny.