1. Natalia LL (1937) Śnienie Góry Sowie z cyklu Śnienie 1978

Transkrypt

1

2 1. Natalia LL (1937) Śnienie Góry Sowie z cyklu Śnienie 1978 odbitka żelatynowo-srebrowa, 49 x 49 cm, podklejona na tekturze w oprawie introligatorskiej sygn., dat., tytuł i naklejka autorska na odwrocie vintage print cena wywoławcza: PLN estymacja: Praca jest pierwszą rejestracją zainicjowanego w 1978 cyklu Śnienie. W kolejnych fotograficznych i filmowych zapisach artystka dokumentowała własne performatywne działania polegające na zasypianiu pod wpływem środków farmakologicznych przed publicznością zgromadzoną w przestrzeni galerii lub przeprowadzaniu indywidualnych seansów przed kamerą. W działaniach obejmujących również fotografowanie śpiących ludzi artystka traktowała doświadczenie snu jako alternatywny sposób intuicyjnego, pozalogicznego poznawania psychiki ludzkiej. Prace z serii Śnienie reprodukowane m.in. w: Bożena Czubak, Egocentryczne, niemoralne, przestarzałe. Współczesne wizerunki artystów, Zachęta Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa 2005, PERMAFO, Muzeum Współczesne Wrocław, Muzeum Narodowe we Wrocławiu, Wrocław 2012, Natalia LL. Doing Gender, Fundacja Lokal Sztuki/ Lokal_30, Warszawa 2013.

3 2. Józef Robakowski (1939) Trzy kąty z serii Relacje 1975/2000 fotografia, papier 30,3 x 60 cm sygn., dat., tytuł, edycja i pieczątka Galeria Wymiany na odwrocie edycja: 3/6 cena wywoławcza: PLN estymacja: Praca jest przykładem charakterystycznych dla artysty analitycznych dociekań dotyczących medium fotografii realizowanych w połowie lat 70 w serii zatytułowanej Relacje. Zakreślając rękoma trzy kąty na trzech kolejnych kadrach artysta odwołuje się do zasad geometrii i oczywistości wiedzy, dla których fotografia może być ilustracją, natomiast pomimo przypisywanego jej obiektywizmu nie jest wiarygodnym dowodem na istnienie pojęć geometrycznych. W przewrotny sposób autor zwraca uwagę na relację pomiędzy tym, co wiemy, co widzimy i, co pokazuje nam fotografia. Praca reprodukowana m.in. w: Józef Robakowski. Vital-Video, Muzeum Narodowe w Poznaniu, Poznań 1993, Żywa Galeria, łódzki progresywny ruch artystyczny , Łódzki Dom Kultury Galeria FF, Łódź 2000, Józef Robakowski moje własne kino, Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, Warszawa 2012, Polish Art of the 70 s. Polski Western, Jelenia Góra, Center for Conteporary Art Ujazdowski Castle, Warszawa 2009 / Sztuka polska lat 70., Polski Western, Jelenia Góra, Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, Warszawa 2009.

4 3. Józef Robakowski (1939) t=1/100, t=1/50, t=1/10 z serii Fotoakcje 1976/2000 fotografia, papier, 30,3 x 51,1 cm sygn., dat., tytuł, edycja i pieczątka Galeria Wymiany na odwrocie edycja: 2/6 cena wywoławcza: PLN estymacja: Praca z serii Fotoakcji jest charakterystycznym przykładem zainteresowań uwarunkowaniami ludzkiej percepcji i możliwościami rejestracji fotograficznej. W sekwencji trzech zdjęć artysta demonstruje różnice pomiędzy percepcją rzeczywistości postrzeganej okiem i jej zapisem za pomocą obiektywu fotograficznego. Manipulując czasem rejestracji poszczególnych sekwencji, utrwala na zdjęciach niedostrzegalne okiem. kolejne fazy fotografowanego zdarzenia. Praca reprodukowana m.in. w: Józef Robakowski. Istota idei, Muzeum Narodowe w Gdańsku, Gdańsk 2012.

5 4. Andrzej Różycki (1942) Projekt uruchomienia obrazu fotograficznego Ikar 1975 trzynaście odbitek żelatynowo srebrowych, jedna o wym. 11,5 x 14,5 cm oraz dwanaście o wym. 9 x 11 cm każda, podklejone na czarnym kartonie o wym. 70 x 50 cm. sygn. dat. i tytuł na przodzie kartonu vintage print cena wywoławcza: PLN estymacja: Prace z cyklu opatrzonego podtytułem Ikar należą do najbardziej rozpoznawalnych fotografii artysty. Trzynaście zdjęć zestawionych na planszy składa sie na kilkakrotnie zmultiplikowany autoportret autora w powtarzającej się pozie z uniesionymi ramionami. Na kolejnych ujęciach obraz zwielokrotnionej postaci wyłania się wyabstrahowanego tła w różnych konfiguracjach przestrzennych. Poszczególne kompozycje powstałe w wyniku manipulacji z wielokrotnym naświetlaniem były efektem zainteresowań artysty możliwościami przekształcania obrazów za pomocą procesów fotochemicznych. Prace z cyklu Ikar reprodukowane m. in. w: William A. Ewing, The Body: Photographs of the Human Form, Chronicle Books Llc, San Francisco, California, U.S.A., 1994, polskie wydanie: William A. Ewing, Ciało. Antologia fotografii ludzkiego ciała, Prima. Oficyna Wydawnicza, Warszawa, 1998; Historia fotografii od 1839 roku do dziś - Kolekcja George Eastman House, TASCHEN, 2010, Sztuka wymiany. Kolekcja Józefa Robakowskiego, Fundacja Profile i Muzeum Pałac w Wilanowie, Warszawa 2013; Marika Kuźmicz, Łukasz Ronduda, Warsztat Formy Filmowej, Fundacja Arton, Stenberg Press, Warszawa, Berlin 2017.

6 5. Andrzej Dłużniewski ( ) Z serii Nieon, nr XXXIII 1995 kolaż, papier, 30 x 24 cm sygn., dat. i tytuł na przodzie cena wywoławcza: PLN estymacja: Jedna z serii 29 prac, będących rodzajem antyportretów, kolażowych kompozycji przedstawiających tą samą figurę ludzką wypełnioną różną zawartością. Dla artysty były to portrety tych, z którymi nie mógłby się porozumieć, znaleźć wspólnego języka. Na poły żartobliwa i moralizatorska seria portretów, budowanych z gazetowych wycinków, fotografii czy odpadków codzienności, była grą z językiem, sztuką, literaturą i systemami etycznymi. Znane z codziennego języka zwroty z głębi serca, pełen wątpliwości, ma serce z kamienia, tylko głupstwa mu w głowie artysta przekładał na wizualny język wypełnień kolejnych figur. Prace z serii Nieon reprodukowane m.in. w: Spacer z Andrzejem Dłużniewskim w stronę sztuki, Muzeum Sztuki w Łodzi, 2005; Nieon I-XLI. NotHim I-XLI, Galeria Stara, Lublin 1997.

7 6. Andrzej Dłużniewski ( ) Z serii Nieon, nr XVIII 1995 kolaż, papier (kartki na niedostępne produkty), 30 x 24 cm sygn., dat. i tytuł na przodzie cena wywoławcza: PLN estymacja: \ Jedna z serii 29 prac, będących rodzajem antyportretów, kolażowych kompozycji przedstawiających tę samą figurę ludzką wypełnioną różną zawartością. Dla artysty były to portrety tych, z którymi nie mógłby się porozumieć, znaleźć wspólnego języka. Na poły żartobliwa i moralizatorska seria portretów, budowanych z gazetowych wycinków, fotografii czy odpadków codzienności, była grą z językiem, sztuką, literaturą i systemami etycznymi. Znane z codziennego języka zwroty z głębi serca, pełen wątpliwości, ma serce z kamienia, tylko głupstwa mu w głowie artysta przekładał na wizualny język wypełnień kolejnych figur. Prace z serii Nieon reprodukowane m.in. w: Spacer z Andrzejem Dłużniewskim w stronę sztuki, Muzeum Sztuki w Łodzi, 2005; Nieon I-XLI. NotHim I-XLI, Galeria Stara, Lublin 1997.

8 7. Jarosław Kozłowski (1945) 99 x A 1981 rysunek, czarna kredka, litery letrasetowe, biały karton, 100 x 70 cm sygn., dat. i tytuł na odwrocie cena wywoławcza: PLN estymacja: Od końca lat 60. rysunek był w twórczości artysty podstawowym narzędziem zapisu i analitycznych dociekań dotyczących języka sztuki. Traktując rysunek jako najbardziej bezpośredni sposób notacji idei artystycznych, Kozłowski rysował na papierze, na ścianach, chodnikach, realizował też performanse rysunkowe. W realizowanych seriach rysunkowych interesowała go zarówno materialność jak procesualność zapisu. W prezentowanym rysunku kształt litery A powstał w wyniku jednego, ciągłego gestu powtórzonego przez artystę 99 razy. Praca nawiązuje do serii rysunków z 1979 roku pt. Niedokończony alfabet x 99.

9 8. Jarosław Kozłowski (1945) Niebieski zapis (Fragment III) 1989 rysunek, niebieska kredka świecowa, kremowy karton, 70,8 x 100 cm sygn., dat. i tytuł w języku polskim i angielskim na odwrocie, sygn. i dat. na przodzie cena wywoławcza: PLN estymacja: Od końca lat 60. rysunek był w twórczości artysty podstawowym narzędziem zapisu i analitycznych dociekań dotyczących języka sztuki. Traktując rysunek jako najbardziej bezpośredni sposób notacji idei artystycznych, Kozłowski rysował na papierze, na ścianach, chodnikach, realizował też performanse rysunkowe. W realizowanych w latach 70. seriach rysunkowych interesowała go zarówno materialność jak procesualność zapisu. W serii Niebieskich zapisów zasadą był swoboda zarysowywania dużych powierzchni kartonu. Podczas pierwszej prezentacji Niebieskich zapisów w berlińskiej Giannozzo Galerie w 1990 seria tych rysunków tworzyła na ścianie sinusoidalną formę, cztery lata później w białostockiej Galerii Arsenał artysta zestawił je z Czerwonymi zapisami. Prace z serii Niebieski zapis reprodukowane m.in. w: Jarosław Kozłowski. Cudzysłowy, Fundacja Profile, Warszawa 2010.

10 9. Jarosław Kozłowski (1945) Niebieski zapis (Fragment V) 1989 rysunek, niebieska kredka świecowa, kremowy karton, 70,8 x 100 cm sygn., dat. i tytuł w języku polskim i angielskim na odwrocie; sygn. i dat. na przodzie cena wywoławcza: PLN estymacja: Od końca lat 60. rysunek był w twórczości artysty podstawowym narzędziem zapisu i analitycznych dociekań dotyczących języka sztuki. Traktując rysunek jako najbardziej bezpośredni sposób notacji idei artystycznych, Kozłowski rysował na papierze, na ścianach, chodnikach, realizował też performanse rysunkowe. W realizowanych w latach 70. seriach rysunkowych interesowała go zarówno materialność jak procesualność zapisu. W serii Niebieskich zapisów zasadą był swoboda zarysowywania dużych powierzchni kartonu. Podczas pierwszej prezentacji Niebieskich zapisów w berlińskiej Giannozzo Galerie w 1990 seria tych rysunków tworzyła na ścianie sinusoidalną formę, cztery lata później w białostockiej Galerii Arsenał artysta zestawił je z Czerwonymi zapisami. Prace z serii Niebieski zapis reprodukowane m.in. w: Jarosław Kozłowski. Cudzysłowy, Fundacja Profile, Warszawa 2010.

11 10. Andrzej Lachowicz ( ) Z serii Fotografia konkretna, nr odbitka żelatynowo-srebrowa, papier, 17 x 17 cm sygn., dat. i tytuł na odwrocie vintage print cena wywoławcza: PLN estymacja: Praca z serii Fotografii konkretnej jest charakterystycznym przykładem praktyki artystycznej Andrzeja Lachowicza, który od lat 60. koncentrował się na badaniu wizualnego języka fotografii. W serii Fotografia konkretna, kontynuował problematykę zainicjowaną w 1964 w cyklu Cienie i rozwijał w praktyce teorię sztuki permanentnej. W dążeniu do zapisu permanentnego trwania artysta operował ciągłością seryjnością i powtarzalnością motywów.. Prace z serii Fotografia konkretna reprodukowane m.in. w: Andrzej Lachowicz. Obserwacje i notacje, Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, Warszawa 2008.

12 11. Andrzej Lachowicz ( ) NOL (UFO) nad Toronto CA, July 20th, 1977, 7.28 PM 1977 / 2009 fotografia, papier, 20,2 x 30,4 cm sygn. dat. i tytuł na odwrocie; dopisek z dedykacją na odwrocie: For my dear friend Włodek N. who help me many times with my trouble healt. Ferbruary 21st, 2009 odbitka autorska cena wywoławcza: PLN estymacja: Zdjęcie zrobione przez artystę podczas pobytu w Toronto z balkonu jednego z przyjaciół. Przypadkowo powstałą formie w trakcie wywoływania zdjęcia, autor zinterpretował jako rejestrację zjawisk paranormalnych i zatytułował prezentowaną odbitkę Ufo nad Toronto.

13 12. Ewa Partum (1945) Zmiana 1974 / 2016 fotografia, papier, 29,5 x 44,5 cm sygn. i dat. na naklejce na tylnym obramieniu edycja: 1/5 cena wywoławcza: PLN estymacja: Fotografia dokumentująca jedną z najważniejszych manifestacji feministycznych w sztuce lat 70. przedstawia Ewę Partum podczas performensu zrealizowanego w 1974 w Galerii Adres mieszczącej się w jej łódzkim mieszkaniu. W trakcie performensu zatytułowanego Zmiana artystka na oczach publiczności poddała się procesowi postarzenia, połowa jej twarzy została ucharakteryzowana przez profesjonalną charakteryzatorkę filmową. Autorka performensu krytykowała sposób postrzegania sztuki kobiet z perspektywy ich biografii, wieku a nie dokonań artystycznych. Zdjęcia reprodukowane m.in. w: Ewa Partum , Muzeum Narodowe w Warszawie, Warszawa 2006; Sztuka polska lat 70., Polski Western, Jelenia Góra, Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, Warszawa 2009; Ewa Partum Nic nie zatrzyma idei sztuki, Muzeum Sztuki w Łodzi, Łódź 2015; Procedery sztuki lat 70. Fundacja Profile, Warszawa 2016.

14 13. Ewa Partum (1945) Zmiana 1974 / 2016 fotografia, papier, 29,5 x 22,5 cm sygn. i dat. na naklejce na tylnym obramieniu edycja: 1/5 cena wywoławcza: PLN estymacja: Fotografia dokumentująca jedną z najważniejszych manifestacji feministycznych w sztuce lat 70. przedstawia Ewę Partum podczas performensu zrealizowanego w 1974 w Galerii Adres mieszczącej się w jej łódzkim mieszkaniu. W trakcie performensu zatytułowanego Zmiana artystka na oczach publiczności poddała się procesowi postarzenia, połowa jej twarzy została ucharakteryzowana przez profesjonalną charakteryzatorkę filmową. Autorka performensu krytykowała sposób postrzegania sztuki kobiet z perspektywy ich biografii, wieku a nie dokonań artystycznych. Zdjęcia reprodukowane m.in. w: Ewa Partum , Muzeum Narodowe w Warszawie, Warszawa 2006; Sztuka polska lat 70., Polski Western, Jelenia Góra, Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, Warszawa 2009; Ewa Partum Nic nie zatrzyma idei sztuki, Muzeum Sztuki w Łodzi, Łódź 2015; Procedery sztuki lat 70. Fundacja Profile, Warszawa 2016.

15 14. Antoni Mikołajczyk ( ) Z cyklu Partytury miast 1989 Odbitka bromowo srebrowa wykonana metodą suszenia na szybie, papier barytowy, 51 x 64 cm sygn., dat., tytuł i autorska pieczątka na odwrocie, dopisek z dedykacją na odwrocie: Kochanej Joli, w dowód przyjaźni i wyjątkowego uznania dla Twego wyczulenia na to, co najważniejsze w sztuce i życiu. Antoni Mikołajczyk, Łódź, vintage print cena wywoławcza: PLN estymacja: W realizowanej od końca lat 70. serii Partytury miast artysta rozwijał ideę fotograficznych zapisów pokazujących efekt wzajemnego oddziaływania światła, przestrzeni i czasu. Za pomocą wydłużonej ekspozycji rejestrował aparatem ślady pozostawiane przez rożne źródła emisji światła, jak latarnie, światła samochodów, światła okien miejskich blokowisk. W niemal abstrakcyjnych kompozycjach nocny pejzaż miast przekształcał się w siatkę ciągłych, nakładających się na siebie linii. Prace z serii Partytury miast reprodukowane m. in. w: Gest plastyczny w fotografii. Z kolekcji Dariusza i Krzysztofa Bieńkowskich, Galeria Miejska Arsenał, Poznań, 2006, W Polsce, czyli gdzie?, Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, Warszawa 2006; Sztuka wymiany. Kolekcja Józefa Robakowskiego, Fundacja Profile i Muzeum Pałac w Wilanowie, Warszawa 2013; Antoni Mikołajczyk. Światło odnalezione, Fundacja 9/11 Art Space, Poznań 2016.

16 15. Krzysztof Wodiczko (1943) Linia jako teoria, obiekt, rzeczywistość, wizerunek 1976 fotografia, odbitka żelatynowo - srebrowa, papier, 16,2 x 24 cm sygn. i dat. na naklejce na tylnym obramieniu vintage print cena wywoławcza: PLN estymacja: Fotograficzny projekt realizacji Krzysztofa Wodiczko Linia jako teoria, obiekt, rzeczywistość, wizerunek przeznaczonej dla Galerii Foksal i pokazanej tam w 1976 roku. Zdjęcie przedstawia szkic projektu z linią narysowaną na ścianie, linią wiszącą z sufitu i umieszczoną w narożniku galerii. Wystawa, w której artysta odwołując się do tradycji awangardy konstruktywistycznej badał status znaczeniowy linii, była jednym z jego ostatnich, laboratoryjnych działań realizowanych w zamkniętym wnętrzu galerii. Praca reprodukowana m.in. w: Krzysztof Wodiczko. Art, public, art critique Textes, propos et documents, Ecole national superieure des Beaux Art, Paris 1995; Krzysztof Wodiczko, Black Dog Publishing Limited, London 2011, Krzysztof Wodiczko. Przejście , Fundacja Profile, Warszawa 2013; Krzysztof Wodiczko, Na rzecz domeny publicznej, Muzeum Sztuki, Łódź 2015.

17 16. Andrzej Paruzel (1952) Trampki w telewizji 1977 trzy odbitki żelatynowo srebrowe o wym. 9 x 18,7 cm każda, podklejone na białym kartonie o wym. 29,5 x 19,5 cm sygn., i dat. na przodzie kartonu vintage print cena wywoławcza: PLN estymacja: Praca jest przykładem charakterystycznych dla artysty analitycznych dociekań dotyczących medium fotograficznego i filmowego z połowy lat 70. Trzy kolejne zdjęcia pokazują zmieniający się sposób rejestracji i emisji fotografowanego i filmowanego kadru. Analiza obrazu i jego projekcji szczególnie widoczna jest na trzeciej fotografii, gdzie jak w lustrzanym efekcie następuje retransmisja kadru z butami i ich medialnego odbicia.

18 17. Teresa Tyszkiewicz (1953) Bez tytułu 1980 assamblage, metalowe szpilki, wata, czerwona farba olejna, czarny karton, 69 x 49,5 cm cena wywoławcza: PLN estymacja: Jedna z pierwszych realizacji artystki wykonanych z użyciem szpilek, które od końca lat 70. stały się podstawowym tworzywem jej prac, zarówno monumentalnych obrazów jak instalacji i obiektów przestrzennych. Początkowo były to głównie prace na papierze, w których miejsca krzyżowania się szpilek były maskowane cienkimi pasemkami waty. Rytmiczne układy połyskujących, metalowych szpilek tworzyły abstrakcyjne, falujące struktury.

19 18. Teresa Tyszkiewicz (1953) Bez tytułu 1981 assamblage, metalowe szpilki, drut, olej, papier, 46,8 x 31 cm sygn. i dat. na przodzie cena wywoławcza: PLN estymacja: W zainicjowanych pod koniec lat 70 pracach z użyciem szpilek artystka stosowała różne podłoża, m.in. papier, płótno, blachę, fotografię. Autorka filmów i performansów eksponowała procesualny charakter powstawania tych prac polegający na powtarzalności gestu wbijaniu szpilek. W prezentowanej, reliefowej kompozycji szpilki były wbijane w grubą warstwę farby olejnej wyciskanej z tuby wprost na papier a następnie łączone arabeską linii z cienkiego drutu.

20 19. Tomasz Ciecierski (1945) Bez tytułu 1973 rysunek, ołówek, olej, karton, 29,7 x 20,9 cm sygn. i dat. na odwrocie cena wywoławcza: PLN estymacja: Jedna z najwcześniejszych znanych prac rysunkowych artysty, który od początku lat 70. równolegle z malarstwem zajmował się rysunkiem. Prezentowany rysunek łączący ekspresję figuratywną z ekspresją abstrakcyjną poprzedzał cykl obrazów i rysunków alogicznych, w których artysta łączył wyabstrahowane z kontekstu elementy i stosował kolażową strukturę narracji z przedstawieniami umieszczanymi w czystej, jednorodnej przestrzeni.

21 20. Tomasz Ciecierski (1945) Apoteoza malarstwa 2015 assamblage, fotografia kolorowa laminowana na piance, podklejona na drewnianej ramie, metal, olej, drewno, żywica termoutwardzalna, 27,2 x 24,5 cm sygn., dat. i tytuł na odwrocie cena wywoławcza: PLN estymacja: W praktyce artysty od wielu lat malarstwo przenikało się z fotografią, poczynając od wklejania zdjęć w obrazy po fotograficzne rejestracje obrazów i malarskich akcesoriów. Apoteoza malarstwa jest pełnym poczucia humoru komentarzem na temat malarskich mitologii. Artysta użył jako tła fragmentu swojej monumentalnej kompozycji fotograficznej z 2003 roku składającej się z 1200 podobnych kadrów pokazujących pozostałości po malowaniu, wyciśnięte tubki i słoiczki po farbach.

22 21. Andrzej Różycki (1942) Fotografia warunkowa 1973 jedna odbitka bromowo-srebrowa na kremowym, matowym papierze barytowym o wym. 20,5 x 10 cm oraz dwie odbitki bromowo-srebrowe na błyszczącym papierze barytowym o wym. 15 x 24 cm każda, podklejone na czarnym kartonie o wym. 70 x 50 cm sygn. dat. i tytuł na przodzie kartonu vintage print cena wywoławcza: PLN estymacja: Praca z serii Fotografii warunkowej jest przykładem eksperymentów artysty z inżynierią fotografii, badawczego podejścia do mechaniki i narzędzi rejestracji fotograficznych. Posługując się zasadą powtarzania motywów i zestawiania kolejnych kadrów, artysta demonstrował możliwości i ograniczenia medium w zapisach kolejnych faz ruchu W prezentowanej pracy posłużył się zdjęciami Wacława Antczaka, barwnej postaci łódzkiego środowiska artystycznego, wielokrotnie przywoływanej w działaniach Warsztatu Formy Filmowej. Praca reprodukowana m.in. w : Żywa Galeria, łódzki progresywny ruch artystyczny , Łódzki Dom Kultury Galeria FF, Łódź 2000; Sztuka wymiany. Kolekcja Józefa Robakowskiego, Fundacja Profile i Muzeum Pałac w Wilanowie, Warszawa 2013; Marika Kuźmicz, Łukasz Ronduda, Warsztat Formy Filmowej, Fundacja Arton, Stenberg Press, Warszawa, Berlin 2017.

23 22. Andrzej Różycki (1942) Przyczynek do komparatystyki: Zapałki (9 : I dla fotografii) 1974 dziewięć odbitek bromowo-srebrowych na papierze barytowym o wym. 16,8 x 17 cm każda, podklejone na czarnym kartonie o wym. 65 x 60 cm sygn. i dat. na odwrocie kartonu; dwie naklejki z nazwiskiem i tytułem na przodzie kartonu vintage print cena wywoławcza: PLN estymacja: Praca składająca się z dziewięciu fotografii jest przykładem konceptualnych zainteresowań artysty związanego w latach 70. z Warsztatem Formy Filmowej. Stosując charakterystyczną dla siebie metodę zestawiania kadrów, autor przedstawił dziewięć różnych wariantów zarejestrowania tego samego tematu. W przyczynku do komparatystyki artysta w prosty i pełen humoru sposób zaprezentował analityczne możliwości medium fotograficznego.

24 23. Józef Robakowski (1939) Trzy pozy z cyklu Fotoakcje 1975 odbitka żelatynowo-srebrowa, papier, tekst letrasetowy, 29 x 39,8 cm sygn. i dat. na odwrocie vintage print cena wywoławcza: PLN estymacja: Praca z serii Fotoakcji jest przykładem charakterystycznych dla artysty eksperymentów realizowanych w obszarze fotografii w połowie lat 70. W analizach procesów percepcji i rejestracji obrazów rzeczywistości interesowały go relacje pomiędzy obrazem postrzeganym i sfotografowanym. Artysta eksponował zależność fotografii zarówno od samego medium jak i od operującego aparatem fotografa. W Trzech pozach wydobywał subiektywny i medialny charakter obrazów rejestrowanych techniką fotograficzną. Praca reprodukowana m.in. w: Józef Robakowski. Istota idei, Muzeum Narodowe w Gdańsku, Gdańsk 2012.

25 24. Józef Robakowski (1939) 1 metr z serii Relacje 1975/2000 fotografia, papier, 30,3 x 62,5 cm sygn., dat., tytuł, edycja i pieczątka Galeria Wymiany na odwrocie edycja: 2/6 cena wywoławcza: PLN estymacja: Jedna z trzech fotografii zatytułowanych 1 metr, na których artysta z poczuciem humoru prezentuje relatywny charakter fotografii. Na zdjęciach zakreśla otwartymi dłońmi różne odcinki w przestrzeni, oznaczając je za każdym razem jako metr. Różnicując wzorce metryczne na każdej z trzech fotografii, doprowadza do absurdu analityczne praktyki konceptualnej fotografii jako obszaru dochodzenia prawd o relacjach pomiędzy pewnikami wiedzy i doświadczeniami percepcji zmysłowej.

26 25. Józef Robakowski (1939) 1 metr z serii Relacje 1975/2000 fotografia, papier, 30,3 x 60 cm sygn., dat., tytuł. edycja i pieczątka Galeria Wymiany na odwrocie edycja: 2/6 cena wywoławcza: PLN estymacja: Jedna z trzech fotografii zatytułowanych 1 metr, na których artysta z poczuciem humoru prezentuje relatywny charakter fotografii. Na zdjęciach zakreśla otwartymi dłońmi różne odcinki w przestrzeni, oznaczając je za każdym razem jako metr. Różnicując wzorce metryczne na każdej z trzech fotografii, doprowadza do absurdu analityczne praktyki konceptualnej fotografii jako obszaru dochodzenia prawd o relacjach pomiędzy pewnikami wiedzy i doświadczeniami percepcji zmysłowej.

27 26. Andrzej Dłużniewski ( ) Z serii 22 obrazy figuralne 1979 fotografia na płótnie, 92 x 92 cm sygn. i dat. na odwrocie oprawy vintage print cena wywoławcza: PLN estymacja: Fotografie z serii 22 obrazów figuralnych pokazują działania autora z kawałkami drewna odgrywającymi rolę ramy obrazu. Artysta kontynuował i rozwijał w tej pracy ideę nieobecnego obrazu oraz geometrycznego baletu zainicjowaną w serii rysunków Ikonogramy ( ), w której poddawał licznym przekształceniom prostokątną ramę - granicę nieistniejącego obrazu. Prezentowana fotografia jest jedyną z tej serii zrealizowaną przez autora w dużej skali. Cała seria w mniejszych formatach wykonanych na płótnie znajduje się w zbiorach Muzeum Ziemi Chełmskiej w Chełmie, a współczesna kopia zdjęć na papierze w kolekcji MOCAK, Muzeum Sztuki Współczesnej w Krakowie. Prace z serii 22 obrazy figuralne reprodukowane m.in. w: Spacer z Andrzejem Dłużniewskim w stronę sztuki, Muzeum Sztuki w Łodzi, 2005; Procedery sztuki lat 70., Fundacja Profile, 2017.

28 27. Jarosław Kozłowski (1945) Dwie linie i punkt: A; B,A; C,B,A 1971 tryptyk, rysunek, biała kredka, litery letrasetowe, czarny papier, 48 x 68 cm każdy sygn., dat. i tytuł na odwrocie cena wywoławcza: PLN estymacja: Praca składająca się z trzech rysunków jest charakterystycznym przykładem analitycznych dociekań artysty rozwijanych w pierwszej połowie lat 70 w rysunkach, kolażach, instalacjach i książkach artystycznych. Refleksja nad językiem, jego referencyjnością, czy brakiem odniesień do rzeczywistości tak jak w prezentowanych pracach łączy się z grami językowymi, żartem, paradoksem. Rysunki powstały tuż przed realizacją i wydaniem w 1971 jednej z pierwszych książek artystycznych Kozłowskiego pt. A-B, z szybującymi w różnych kierunkach literami i bez ustalonego kierunku lektury.

29 28. Natalia LL (1937) Consumer Art - DANA z serii Sztuka konsumpcyjna 1972 dziewięć odbitek żelatynowo-srebrowych, papier barytowy, 23,5 x 23,7 cm każda sygn. i dat. na przodzie; sygn., dat., tytuł i kolejność w serii na odwrocie vintage print cena wywoławcza: PLN estymacja: Sztuka konsumpcyjna - Dana należy do serii prac fotograficznych i zapisów filmowych, w których artystka sięgając po język kultury popularnej prowokowała przedstawieniami konsumpcyjnego erotyzmu. Czołowa przedstawicielka sztuki feministycznej w pionierski sposób pokazywała łączenie seksualności kobiety z reklamą i perswazjami rynku. W realizowanych na początku lat 70. zestawach zdjęć (kolejnych kadrów) z wizerunkami modelek prowokowała dwuznacznością zmysłowej cielesności przedstawień odbiegających od konceptualnych rygorów ówczesnej sztuki. Prace z serii Sztuka Konsumpcyjna reprodukowane m. in. w: Natalia LL. Sztuka i energia, Muzeum Narodowe we Wrocławiu, Wrocław 1994; Natalia LL. Texty, Galeria Bielska BWA, Bielsko Biała 2004; Łukasz Ronduda, Sztuka polska lat 70., Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, Warszawa, Polski Western, Jelenia góra, 2009; PERMAFO, Muzeum Współczesne Wrocław, Muzeum Narodowe we Wrocławiu, Wrocław 2012; Natalia LL. Doing Gender, Fundacja Lokal Sztuki/ Lokal_30, Warszawa 2013; Natalia LL. Secretum et Tremor, Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, Warszawa 2015.

30 29. Krzysztof Wodiczko (1943) Hauptbanhof, Stuttgart 1983/2010 fotografia, papier 45 x 30 cm sygn., i dat. na naklejce na tylnym obramieniu edycja 5/6 cena wywoławcza: PLN estymacja: Autorska fotografia przedstawia projekcję artysty na monumentalny budynek dworca głównego w Stuttgarcie. Na boczną ścianę wieży zegarowej artysta wyświetlił obraz wypielęgnowanych dłoni biznesmena korespondujących z umieszczonym na szczycie wieży logo korporacji Mercedes-Benz, która w swojej największej wówczas fabryce w Stuttgarcie zatrudniała dużą liczbę gastarbeiterów. Miasto będące ważnym węzłem kolejowym, było miejscem napływu imigrantów poszukujących pracy i gromadzących się w okolicach dworca. Praca reprodukowana m.in. w: Krzysztof Wodiczko. Public Address, Walker Art Center, Minneapolis 1992; Krzysztof Wodiczko. Instruments, projeccions, vehicles, Fundació Antoni Tãpies, Barcelona 1992; Krzysztof Wodiczko. Art Public, art critique. Textes, propos et documents, École supérieure des Beaux-Arts, Paris 1995; Krzysztof Wodiczko. Sztuka publiczna, Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, Warszawa 1995; Krzysztof Wodiczko. The 4th Hiroshima Art. Prize Hiroshima City Museum of Contemporar Art., Hiroshima 1999; Krzysztof Wodiczko. Sztuka domeny publicznej, Fundacja Profile, Warszawa 2010, Krzysztof Wodiczko, Black Dog, London 2011; Krzysztof Wodiczko. Na rzecz domeny publicznej, Muzeum Sztuki w Łodzi, Łódź 2015.

31 30. Krzysztof Wodiczko (1943) AT&T Long Lines Building, Nowy Jork 1984/2010 fotografia, papier, 30 x 45 cm sygn. i dat. na naklejce na tylnym obramieniu edycja 5/6 cena wywoławcza: PLN estymacja: Autorska fotografia z projekcji na budynek mieszczący siedzibę koncernu AT & T na dolnym Manhattanie w Nowym Jorku. która została zaprezentowana dwa dni przed wyborami prezydenckimi w Stanach Zjednoczonych w Na północnej ścianie 40-piętrowego wieżowca artysta wyświetlił obraz gigantycznej dłoni wyciągniętej w geście składania przysięgi prezydenta elekta. Zdjęcie dłoni symbolicznie zwróconej ku siedzibie koncernu zostało zaczerpnięte z fotografii przedstawiającej Ronalda Reagana. Praca reprodukowana m.in. w: Krzysztof Wodiczko. Public Address, Walker Art Center, Minneapolis 1992; Krzysztof Wodiczko. Instruments, projeccions, vehicles, Fundació Antoni Tãpies, Barcelona 1992; Krzysztof Wodiczko. Art Public, art critique. Textes, propos et documents, École supérieure des Beaux-Arts, Paris 1995; Krzysztof Wodiczko. Sztuka publiczna, Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, Warszawa 1995; Krzysztof Wodiczko. The 4th Hiroshima Art. Prize Hiroshima City Museum of Contemporar Art., Hiroshima 1999; Krzysztof Wodiczko. Sztuka domeny publicznej, Fundacja Profile, Warszawa 2010, Krzysztof Wodiczko, Black Dog, London 2011; Krzysztof Wodiczko. Na rzecz domeny publicznej, Muzeum Sztuki w Łodzi, Łódź 2015.

32 31. Andrzej Paruzel (1952) Najbardziej neurotyczne miejsce w Europie (Mur Berliński) 1985/2007 fotografia, papier, 67 x 80 cm sygn., dat. i tytuł na odwrocie oprawy edycja: 2/6 cena wywoławcza: PLN estymacja: Autorska fotografia przedstawia instalację zaprezentowaną przez Andrzeja Paruzela w Ogrodzie Muzeum Historii Miasta Łodzi w Efemeryczne działanie zostało zrealizowane przy użyciu dwóch ton suchego lodu, cegieł, betonu i suchej farby. Pierwotnie praca nosiła tytuł Mur Berliński. Po interwencji cenzury tytuł został przekształcony na Najbardziej neurotyczne miejsce w Europie. Zdjęcia z tej serii były eksponowane razem z filmem.

33 32. Krzysztof M. Bednarski Bałkański klin 1999 rzeźba, brąz, lakier emaliowy, wosk, 42 x 36 x 28 cm sygn. u podstawy rzeźby cena wywoławcza: PLN estymacja: Rzeźba jest unikatową realizacją artysty zazwyczaj opracowującego całe serie różnych wersji wybranych tematów. Klin Bałkański powstał krótko po wybuchu walk w Kosowie i ponownym zaostrzeniu sytuacji na Bałkanach. Nawiązując do estetyki twórców awangardy konstruktywistycznej, artysta w ekspresyjnej formie i przewrotnej grze z ikonicznymi dziełami rzeczników nowego ładu społecznego komentował współczesną sytuację polityczną widzianą w szerokim kontekście tradycji, historii, geopolitycznych i kulturowych uwarunkowań. Praca reprodukowana w: Portret totalny Karola Marksa , Muzeum Górnośląskie, Bytom 2009.

34 33. Witosław Czerwonka ( ) Z cyklu Black Drawing, nr tusz, papier, 29,7 x 21,1 cm sygn., dat. tytuł i numer na przodzie cena wywoławcza: PLN estymacja: W serii rysunków Black Drawing wykonywanych ołówkiem, piórkiem, flamastrem lub długopisem artysta wypracował metodę polegającą na mechanicznej powtarzalności zapisu. Rezygnując z wszelkiego rodzaju odniesień do rzeczywistości, koncentrował się na prostej mechanice gestu artystycznego, wypełniania półautomatycznym pismem kolejnych arkuszy papieru. Rysunki z tej serii realizowane od 1982 i kontynuowane z przerwami do śmierci artysty postrzegane są jako rodzaj dziennika, pozornie bezosobowej rejestracji stanów emocjonalnych. Prace z serii Black Drawing reprodukowane m.in. w: Trzy sny. Witosław Czerwonka, Centrum Sztuki Współczesnej Łaźnia, Gdańsk 2013.

35 34. Witosław Czerwonka ( ) Z cyklu Black Drawing, nr tusz, papier, 29,7 x 21,1 cm sygn., dat. tytuł i numer na przodzie cena wywoławcza: PLN estymacja: W serii rysunków Black Drawing wykonywanych ołówkiem, piórkiem, flamastrem lub długopisem artysta wypracował metodę polegającą na mechanicznej powtarzalności zapisu. Rezygnując z wszelkiego rodzaju odniesień do rzeczywistości, koncentrował się na prostej mechanice gestu artystycznego, wypełniania półautomatycznym pismem kolejnych arkuszy papieru. Rysunki z tej serii realizowane od 1982 i kontynuowane z przerwami do śmierci artysty postrzegane są jako rodzaj dziennika, pozornie bezosobowej rejestracji stanów emocjonalnych. Prace z serii Black Drawing reprodukowane m.in. w: Trzy sny. Witosław Czerwonka, Centrum Sztuki Współczesnej Łaźnia, Gdańsk 2013.

36 35. Wojciech Bruszewski ( ) Maszyna poetycka no druk artystyczny, 27 x 21 cm sygn., dat. i tytuł na przodzie cena wywoławcza: PLN estymacja: Druk prezentuje projekt utopijnego urządzenia generującego rodzaj abstrakcyjnej poezji przy użyciu piktogramów. Koncepcja autora zakładała stworzenie maszyny losowo zestawiającej funkcjonujące w obiegu znaki i symbole. Projekt. był przykładem charakterystycznych dla artysty zainteresowań konstruowaniem urządzeń do generowania nowych słów, struktur językowych, a nawet rozbudowanych utworów literackich. Wcześniej, na początku lat 70. projektował maszynki do produkcji słów, w latach 90. opracował program komputerowy generujący sonety w nieistniejącym języku.

37 36. Zbigniew Libera (1959) Z serii Rzeczywistość jest płaska 1999/2000 rysunek, ołówek, kredki kolorowe, papier, 28 x 35,5 cm sygn., dat. i tytuł na naklejce na odwrocie certyfikat autentyczności podpisany przez artystę cena wywoławcza: PLN estymacja: W projekcie Rzeczywistość jest płaska artysta demonstrował wpływ obrazów kultury konsumpcyjnej na postrzeganie rzeczywistości i kreowanie jej mitów. W serii rysunków z samochodami i rowerami odtwarzał perspektywiczne deformacje i skróty widzenia charakterystyczne dla ujęć fotograficznych. Estetyką towarzyszących rysunkom haseł i napisów nawiązywał do dynamiki konstruktywistycznej topografii i retoryki agitacyjnych haseł rzeczników "wzrokowej higieny" i nowego ładu społecznego. Praca reprodukowana w.: Zbigniew Libera. Rzeczywistość jest płaska, Fundacja Profile, Warszawa 2009.

38 37. Jarosław Kozakiewicz (1961) Przedwczesne powitanie III z serii Anatomia przestrzeni rysunek, biała kredka, czarny papier, 29,8 x 41,8 cm sygn., dat., i tytuł na odwrocie cena wywoławcza: PLN estymacja: Rysunek do niezrealizowanej rzeźby z cyklu Anatomia przestrzeni przedstawia nałożone na siebie dwie sekwencje: poklatkowe ujęcie obrotu ludzkiej głowy oraz wpisany weń ciąg geometrycznych kształtów. W koncepcji cyklu Anatomia przestrzeni artysta rozwija laboratorium form, których geometria wywiedziona jest z anatomii ludzkiego ciała. W rysunku nawiązującym do studiów anatomicznych głowy artysta kształtuje własną gramatykę form, w których geometria ciała uzewnętrznia się i przekształca się w architektonikę przestrzeni. Rysunki z serii Anatomia przestrzeni reprodukowane w: Jarosław Kozakiewicz. Subiektywne mikrokosmologie, Zachęta - Narodowa Galeria Sztuki, Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie, Warszawa 2017.

39 38. Jarosław Kozakiewicz (1961) Inwersja z serii Anatomia przestrzeni rzeźba, stal niklowana, 60 x 10 x 20 cm certyfikat autentyczności podpisany przez artystę cena wywoławcza: PLN estymacja: fot. 1: Ujęcie frontalne fot. 2: Ujęcie lewej strony rzeźby W rzeźbach z serii Anatomia przestrzeni artysta rozwija laboratorium form, których geometria wywiedziona jest z anatomii ludzkiego ciała. Wielościenne, nieregularne bryły powstały poprzez połączenie liniami otworów ciała człowieka. Pozornie abstrakcyjne formy z ich rozrastającymi się w przestrzeni szkieletowymi konstrukcjami pozostają puste, otwarte na przestrzeń otoczenia. W ich stalowych, geometrycznych strukturach artysta kształtuje własną gramatykę form, w których geometria ciała uzewnętrznia się i przekształca się w architektonikę przestrzeni. Rzeźby z serii Anatomia przestrzeni reprodukowane w: Jarosław Kozakiewicz. Subiektywne mikrokosmologie, Zachęta - Narodowa Galeria Sztuki, Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie, Warszawa 2017.

40 39. Jarosław Kozakiewicz (1961) The color is the title II z serii Anatomia przestrzeni rzeźba, stal malowana, 26,5 x 17 x 12 cm certyfikat autentyczności podpisany przez artystę cena wywoławcza: PLN estymacja: fot. 1: Ujęcie frontalne fot. 2: Ujęcie lewej strony rzeźby W rzeźbach z serii Anatomia przestrzeni artysta rozwija laboratorium form, których geometria wywiedziona jest z anatomii ludzkiego ciała. Wielościenne, nieregularne bryły powstały poprzez połączenie liniami otworów ciała człowieka. Pozornie abstrakcyjne formy z ich rozrastającymi się w przestrzeni szkieletowymi konstrukcjami pozostają puste, otwarte na przestrzeń otoczenia. W ich stalowych, geometrycznych strukturach artysta kształtuje własną gramatykę form, w których geometria ciała uzewnętrznia się i przekształca się w architektonikę przestrzeni. Rzeźby z serii Anatomia przestrzeni reprodukowane w: Jarosław Kozakiewicz. Subiektywne mikrokosmologie, Zachęta - Narodowa Galeria Sztuki, Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie, Warszawa 2017.

41 40. Paweł Susid (1952) (Coca cola / Vodka ) z serii Zrozumieć słowa i wyciągnąć wnioski akryl na płótnie, 29,8 x 30 cm sygn. i dat. na odwrocie cena wywoławcza: PLN estymacja: W serii Zrozumieć słowa i wyciągnąć wnioski artysta pokrywa całe powierzchnie płócien powtarzającymi się słowami i tekstami. Uproszczony krój liter, kolorystyka tła i linie tekstu biegnące w poziomie, pionie lub na ukos konstruują rytm tych obrazów, ich pozornie niedbałą estetykę. W malowanych z szablonu tekstach artysta często w ironiczny sposób nawiązuje do absurdów otaczającej go rzeczywistości, nadużyć sztuki i stereotypów kultury wizualnej.

42 41. Krzysztof M. Bednarski (1953) Perfumowany proletaryat 1986 instalacja składająca się z półlitrowej, szklanej butelki czystej wódki oraz rysunku: tusz, pisak, karton, 43 x 33 cm; rysunek sygn. dat. i tytuł na przodzie; obiekt sygn. i dat. na banknocie na butelce cena wywoławcza: PLN estymacja: Praca charakterystyczna dla twórczości artysty z połowy lat 80, kiedy obok praktyki rzeźbiarskiej realizował obiekty z użyciem gotowych przedmiotów charakterystycznych dla peerelowskiej codzienności. Ironizując na temat realiów schyłkowego peerelu i dewaluacji proletariackich haseł, artysta zestawił rysunek przedstawiający butelki z ulatniającymi się oparami zatytułowany Perfumowany proletariat z półlitrową butelką wódki z etykietą zamienioną na będący wówczas w obiegu stuzłotowy banknot z napisem PROLETARYAT.

43 42. Łódź Kaliska Marek Janiak, Andrzej Kwietniewski, Adam Rzepecki, Andrzej Świetlik, Andrzej Wielogórski Instrukcja zabijania sztuki. W hołdzie Andy Warholowi dla pieniędzy / fotografia, akryl, serigrafia na płótnie, 67 x 61 cm sygn., dat. i tytuł na przodzie cena wywoławcza: PLN estymacja: W serii Instrukcja zabijania sztuki. W hołdzie Andy Warholowi dla pieniędzy artyści wykorzystali ujęcia ze swoich fotograficznych inscenizacji z lat 90. Czarno-białe zdjęcia są tłem dla kolorowych napisów i przedstawień produktów rodzimego konsumpcjonizmu. W pracach dedykowanych gwiazdorowi amerykańskiego pop artu Łódź Kaliska grała na populistycznych nutach polskiego rynku reklamowego. Prezentacji prac z tej serii towarzyszył manifest Oda do naroda wykpiwający trwałość patriotycznych i narodowych resentymentów w polskiej kulturze. Praca reprodukowana m.in. w: Lomicje. 300 lat Łodzi Kaliskiej. Tom 3, Łódź Kaliska, Łódź 2009.

44 43. Łódź Kaliska Marek Janiak, Andrzej Kwietniewski, Adam Rzepecki, Andrzej Świetlik, Andrzej Wielogórski Instrukcja zabijania sztuki. W hołdzie Andy Warholowi dla pieniędzy / fotografia, akryl, serigrafia na płótnie, 53 x 64 cm sygn., dat. i tytuł na przodzie cena wywoławcza: PLN estymacja: W serii Instrukcja zabijania sztuki. W hołdzie Andy Warholowi dla pieniędzy Łódź Kaliska wykorzystała ujęcia ze swoich fotograficznych inscenizacji z lat 90. Czarno-białe zdjęcia są tłem dla kolorowych napisów i przedstawień produktów rodzimego konsumpcjonizmu. W prezentowanej pracy artyści posłużyli się, zrealizowaną osiem lat wcześniej, ironiczną reinterpretacją obrazu węgierskiego malarza Michaly Zichy'ego Triumf geniusza destrukcji (1875) Praca reprodukowana m.in. w: Lomicje. 300 lat Łodzi Kaliskiej. Tom 3, Łódź Kaliska, Łódź 2009.

45 44. Paweł Susid (1952) (Gott mit uns / Gott is tot ) z serii Zrozumieć słowa i wyciągnąć wnioski akryl na papierze, 37 x 69 cm sygn. i dat. na przodzie cena wywoławcza: PLN estymacja: W malowanych z szablonu tekstach artysta powtarza słowa, zdania, hasła, slogany odnoszące się do różnych ideologii i religii, frazy, które przeszły do historii, wyrażenia i zwroty wzięte z potocznego języka. W pracy z serii Zrozumieć słowa i wyciągnąć wnioski zderza sprzeczne znaczenia i retoryki, łącząc tekst pruskiej dewizy GOTT MIT UNS, pojawiającej się do 1945 na detalach umundurowania armii niemieckiej z jedną z najczęściej przytaczanych fraz z pism filozoficznych Fryderyka Nietsche GOTT IST TOT.

46 45. Zbigniew Libera (1959) Z serii Rzeczywistość jest płaska 2010 fotografia, papier, 30 x 45 cm sygn., dat. i tytuł na naklejce na odwrocie certyfikat autentyczności podpisany przez artystę edycja: 2/5 cena wywoławcza: PLN estymacja: W serii Rzeczywistość jest płaska, w rysunkach, fotografiach i obiektach z samochodami artysta posłużył się jednym z najbardziej zmitologizowanych przedmiotów kultury konsumpcyjnej, który stał się atrybutem formułowanych w XX wieku utopii i centralnym motywem modernizacyjnych ideologii. Praca jest jedną z pięciu fotografii przedstawiających skonstruowane przez artystę modele samochodów, w których artysta rekonstruował w trzecim wymiarze ich obrazy spłaszczone widzeniem fotograficznym. Praca reprodukowana w: Zbigniew Libera. Rzeczywistość jest płaska, Fundacja Profile, Warszawa 2009.

47 REGULAMIN AUKCJI 1. Aukcja organizowana jest przez Fundację Profile. 2. Partnerem aukcji, obsługującym aukcję w zakresie licytacji przez telefon i internet jest Artinfo.pl. 3. Przedmiotem aukcji są dzieła sztuki zebrane przez Fundację Profile. 4. Każdy obiekt wystawiony na aukcję posiada zdjęcie, opis oraz cenę wywoławczą i estymację. Opisy obiektów i ceny wywoławcze mogą być zmienione przed rozpoczęciem licytacji. 5. Aukcja prowadzona jest zgodnie z przepisami prawnymi przez upoważnioną osobę zwaną Aukcjonerem. 6. Tak zwane postąpienie w licytacji określa Aukcjoner. 7. Do udziału w licytacji upoważniają wyłącznie tabliczki z numerami identyfikacyjnymi. Tabliczki wydawane są przed aukcją po wcześniejszym przekazaniu danych osobowych Kupującego, które pozostają do wyłącznej wiadomości Fundacji Profile. 8. Aukcjoner ma prawo do dowolnego rozdzielania lub łączenia obiektów wystawionych do sprzedaży oraz do ich wycofania z licytacji bez podania przyczyny. Opisy obiektów zawarte w katalogu mogą być uzupełnione przez Aukcjonera przed rozpoczęciem licytacji. 9. Zakończenie licytacji danego obiektu następuje w momencie uderzenia młotkiem przez Aukcjonera i jest równoznaczne z zawarciem umowy kupna sprzedaży. Osoba, która zaoferuje najwyższą cenę staje się nabywcą, z wyjątkiem, kiedy dzieje się to w sytuacji sporu. Aukcjoner ma prawo ten spór rozwiązać lub też ponownie zaoferować obiekt. 10. Do ceny wylicytowanej Organizator aukcji dolicza opłatę organizacyjną wynoszącą 15%. 11. Wybrane obiekty mogą zawierać ceny gwarantowane, poniżej których Organizator aukcji nie może dokonać sprzedaży. W przypadku, gdy cena sprzedaży nie osiągnie ceny gwarantowanej, następuje transakcja warunkowa i podlega dalszym negocjacjom. Cena gwarantowana nie może być niższa od dolnej estymacji. 12. Należność za zakupione obiekty powinna zostać zapłacona gotówką lub przelewem w ciągu siedmiu dni od daty aukcji. Jeżeli wpłata nie nastąpi w tym terminie Fundacja Profile ma prawo do anulowania sprzedaży i obciążenia Nabywcy wszelkimi kosztami wynikłymi z tego tytułu. 13. Prawo własności przechodzi na rzecz Kupującego w momencie dokonania całej wpłaty. 14. Fundacja Profile gwarantuje zgodność cech opisanych w katalogu ze stanem faktyczny. 15. Fundacja Profile nie ponosi odpowiedzialności za ukryte wady fizyczne i prawne zakupionych obiektów. 16. Fundacja Profile zastrzega sobie prawo wycofania obiektu przed aukcją bez podania przyczyny.