A8-0121/1. Projekt rezolucji (art. 170 ust. 4 Regulaminu) w celu zastąpienia projektu rezolucji nieustawodawczej A8-0121/2015

Transkrypt

1 A8-0121/1 Poprawka 1 Liadh Ní Riada, Marie-Christine Vergiat, Tania González Peñas, Pablo Iglesias, Emmanouil Glezos, Eleonora Forenza, Neoklis Sylikiotis, Takis Hadjigeorgiou, Marisa Matias, Patrick Le Hyaric, Fabio De Masi, Marina Albiol Guzmán, Paloma López Bermejo, Lidia Senra Rodríguez, Ángela Vallina, Javier Couso Permuy, Sofia Sakorafa, Kostas Chrysogonos, Gabriele Zimmer, Inês Cristina Zuber w imieniu grupy GUE/NGL Sprawozdanie Krystyna Łybacka Kontynuacja wdraŝania procesu bolońskiego 2015/2039(INI) A8-0121/2015 Projekt rezolucji (art. 170 ust. 4 Regulaminu) w celu zastąpienia projektu rezolucji nieustawodawczej A8-0121/2015 Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie kontynuacji wdraŝania procesu bolońskiego Parlament Europejski, uwzględniając art. 165 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, uwzględniając Powszechną deklarację praw człowieka, w szczególności jej art. 26, uwzględniając Kartę praw podstawowych Unii Europejskiej, w szczególności jej art. 14, uwzględniając wspólną deklarację sorbońską w sprawie harmonizacji architektury europejskiego systemu szkolnictwa wyŝszego, podpisaną w dniu 25 maja 1998 r. w ParyŜu przez czterech ministrów edukacji z Francji, Niemiec, Włoch i Wielkiej Brytanii (deklaracja sorbońska) 1, uwzględniając wspólną deklarację podpisaną w Bolonii w dniu 19 czerwca 1999 r. przez ministrów edukacji z 29 państw europejskich (deklaracja bolońska) 2, uwzględniając komunikat opublikowany przez konferencję ministrów szkolnictwa wyŝszego w dniu 19 maja 2001 r. w Pradze, uwzględniając komunikat wydany na konferencji europejskich ministrów odpowiedzialnych za szkolnictwo wyŝsze, która odbyła się w dniach 28 i 29 kwietnia 2009 r. w Leuven i Louvain-la-Neuve 3,

2 uwzględniając deklarację budapeszteńsko-wiedeńską z dnia 12 marca 2010 r. przyjętą przez ministrów edukacji z 47 państw, która oficjalnie zainicjowała europejski obszar szkolnictwa wyŝszego 1, uwzględniając komunikat Konferencji Ministerialnej oraz trzecie Forum Polityki Bolońskiej, które odbyło się w Bukareszcie w dniach 26 i 27 kwietnia 2012 r. 2, uwzględniając strategię mobilności na 2020 r. dla europejskiego obszaru szkolnictwa wyŝszego (EHEA), którą przyjęto na konferencji ministerialnej w Bukareszcie w dniach 26 i 27 kwietnia 2012 r. 3, uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/55/UE z dnia 20 listopada 2013 r. zmieniającą dyrektywę 2005/36/WE w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych i rozporządzenie (UE) nr 1024/2012 w sprawie współpracy administracyjnej za pośrednictwem systemu wymiany informacji na rynku wewnętrznym 4, uwzględniając zalecenie Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 września 2005 r. w sprawie ułatwienia wydawania przez państwa członkowskie jednolitych wiz krótkoterminowych dla naukowców z państw trzecich podróŝujących w ramach Wspólnoty w celu prowadzenia badań naukowych 5, uwzględniając zalecenie Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 lutego 2006 r. w sprawie dalszej europejskiej współpracy w zakresie zapewniania jakości w szkolnictwie wyŝszym 6, uwzględniając zalecenie Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 kwietnia 2008 r. w sprawie ustanowienia europejskich ram kwalifikacji dla uczenia się przez całe Ŝycie 7, uwzględniając Konkluzje Rady z dnia 12 maja 2009 r. w sprawie strategicznych ram europejskiej współpracy w dziedzinie kształcenia i szkolenia ( ET 2020 ) 8, uwzględniając konkluzje Rady i przedstawicieli rządów państw członkowskich zebranych w Radzie z dnia 26 listopada 2009 r. w sprawie rozwijania roli edukacji w dobrze funkcjonującym trójkącie wiedzy 9, uwzględniając konkluzje Rady z dnia 11 maja 2010 r. w sprawie międzynarodowego Neuve_Communiqu%C3%A9_April_2009.pdf Dz.U. C 354 z , s Dz.U. C 289 z , s Dz.U. C 64 z , s Dz.U. C 111 z , s Dz.U. C 119 z , s Dz.U. C 302 z , s. 3.

3 wymiaru szkolnictwa wyŝszego 1, uwzględniając zalecenie Rady z dnia 28 czerwca 2011 r. w sprawie polityk na rzecz ograniczania zjawiska przedwczesnego kończenia nauki 2, uwzględniając zalecenie Rady z dnia 28 czerwca 2011 r. pt. Mobilna młodzieŝ promowanie mobilności edukacyjnej młodych ludzi 3, uwzględniając komunikat Komisji z dnia 10 maja 2006 r. zatytułowany Realizacja programu modernizacji dla uniwersytetów - Edukacja, badania naukowe i innowacje (COM(2006)0208), uwzględniając komunikat Komisji z dnia 3 marca 2010 r. zatytułowany Europa 2020 Strategia na rzecz inteligentnego i zrównowaŝonego rozwoju sprzyjającego włączeniu społecznemu (COM(2010)2020), uwzględniając komunikat Komisji z dnia 26 sierpnia 2010 r. zatytułowany Europejska agenda cyfrowa (COM(2010)0245/2), uwzględniając komunikat Komisji z dnia 20 września 2011 r. zatytułowany Działania na rzecz wzrostu gospodarczego i zatrudnienia plan modernizacji europejskich systemów szkolnictwa wyŝszego (COM(2011)0567), uwzględniając sprawozdanie zatytułowane Szkolnictwo wyŝsze w Europie 2009: postęp w realizacji Procesu Bolońskiego (Eurydice, Komisja Europejska, 2009 r.) 4, uwzględniając sprawozdanie zatytułowane Szkolnictwo wyŝsze w Europie 2010: wpływ Procesu Bolońskiego (Eurydice, Komisja Europejska, 2010 r.) 5, uwzględniając sprawozdanie zatytułowane Szkolnictwo wyŝsze w Europie 2012: sprawozdanie z realizacji procesu bolońskiego (Eurydice, Komisja Europejska, 2012 r.) 6, uwzględniając badanie Eurobarometru z 2007 r. na temat reformy szkolnictwa wyŝszego przeprowadzone wśród nauczycieli zawodowych 7, uwzględniając badanie Eurobarometru z 2009 r. na temat reformy szkolnictwa wyŝszego przeprowadzone wśród studentów 8, uwzględniając publikację Eurostatu z dnia 16 kwietnia 2009 r. zatytułowaną Proces boloński w dziedzinie szkolnictwa wyŝszego w Europie kluczowe wskaźniki 1 Dz.U. C 135 z , s Dz.U. C 191 z , s Dz.U. C 199 z , s

4 dotyczące wymiaru społecznego i mobilności 1, uwzględniając sprawozdanie końcowe z międzynarodowej konferencji w sprawie finansowania szkolnictwa wyŝszego, która odbyła się w Erywaniu w Armenii w dniach 8 9 września 2011 r. 2, uwzględniając swoją rezolucję z dnia 23 września 2008 r. w sprawie procesu bolońskiego i mobilności studentów 3, uwzględniając swoją rezolucję z dnia 20 maja 2010 r. w sprawie dialogu środowisk akademickich z przedsiębiorcami: nowe partnerstwo na rzecz modernizacji uczelni w Europie 4, uwzględniając swoją rezolucję z dnia 13 marca 2012 r. w sprawie wkładu instytucji europejskich w konsolidację i postępy procesu bolońskiego 5, uwzględniając Europejski Fundusz na rzecz Inwestycji Strategicznych (EFIS) 6, uwzględniając sprawozdanie Komisji Kultury i Edukacji (A8-0121/2015), uwzględniając art. 52 Regulaminu, A. mając na uwadze, Ŝe wyznaczone cele procesu bolońskiego tj. aby było łatwo podróŝować z jednego kraju do drugiego w celu kontynuowania w nim studiów lub podjęcia pracy, aby wzrosła atrakcyjność europejskiego szkolnictwa wyŝszego w celu umoŝliwienia takŝe duŝej liczbie cudzoziemców z krajów pozaeuropejskich podjęcia studiów lub pracy w Europie, aby europejski obszar szkolnictwa wyŝszego dostarczył Europie solidnej bazy w postaci zaawansowanej wiedzy wysokiej jakości i czuwał nad tym, aby Europa rozwijała się jako pokojowa i tolerancyjna wspólnota są wciąŝ aktualne, ale Ŝe konieczna jest ocena i dokonanie bilansu, Ŝeby podsumować sukcesy i poraŝki w kontekście wyznaczonych celów; B. mając na uwadze, Ŝe znaczenie procesu bolońskiego w obecnej sytuacji gospodarczej powinno wpisywać się w dąŝenie do realizacji celów związanych z rozwijaniem moŝliwie najwyŝszego poziomu wiedzy i innowacyjności w społeczeństwie dzięki szerokiemu dostępowi do edukacji oraz stałej aktualizacji wiedzy; mając na uwadze, Ŝe nastąpiło zjawisko przeciwne realizacja procesu bolońskiego w krajach europejskich i poza nimi spowodowała liberalizację szkolnictwa wyŝszego, podniesienie czesnego oraz rosnący wpływ przedsiębiorstw (nawet na szczeblu rad administracyjnych), często ze szkodą dla celu słuŝby publicznej, jaki powinien przyświecać szkolnictwu wyŝszemu; Dz.U. C 8 E z , s Dz.U. C 161 E z , s Dz.U. C 251 E z , s Wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie Europejskiego Funduszu na rzecz Inwestycji Strategicznych oraz zmieniającego rozporządzenie (UE) nr 1291/2013 i (UE) nr 1316/2013 (COM(2015)0010).

5 C. mając na uwadze, Ŝe większość absolwentów szkół wyŝszych musi przejść po uzyskaniu dyplomu przez wielomiesięczny lub wieloletni etap prekariatu, odbywając liczne staŝe, a takŝe wykonując pracę tymczasową lub poniŝej kwalifikacji poświadczonych dyplomem; mając na uwadze, Ŝe odnośnie do celu ograniczenia zjawiska niedopasowania umiejętności w Unii reforma w ramach procesu bolońskiego nie okazała się jak dotąd zbyt skuteczna; D. mając na uwadze, Ŝe od początku kryzysu w 2008 r. sytuacja w dziedzinie bezrobocia ludzi młodych nie poprawiła się wyraźnie; mając na uwadze, Ŝe na koniec 2014 r. w UE liczba młodych bezrobotnych poniŝej 25. roku Ŝycia wynosiła około 5 mln, co daje wskaźnik 21,7%, a w niektórych krajach poziom bezrobocia wśród młodzieŝy przekroczył 50%; mając na uwadze, Ŝe wprowadzone przez wiele państw członkowskich duŝe ograniczenia budŝetowe w obszarze edukacji, a takŝe stały wzrost kosztów nauki doprowadziły do masowego wzrostu liczby studentów zadłuŝonych, znajdujących się w niepewnej sytuacji i zmuszonych do podejmowania płatnej pracy w celu sfinansowania studiów; E. mając na uwadze, Ŝe uniwersytet to waŝny niemal tysiącletni dorobek, którego znaczenia dla postępu społecznego nie moŝna zredukować tylko do wkładu w gospodarkę i którego rozwoju nie moŝna uzaleŝniać jedynie od potrzeb ekonomicznych; mając na uwadze, Ŝe zgodnie ze stwierdzeniem filozofa uniwersytety są miejscem poszukiwania prawdy i piękna, poza tym Ŝe spoczywa na nich obowiązek kształcenia nowych specjalistów, naukowców, inŝynierów, nauczycieli, lekarzy, polityków i obywateli; F. mając na uwadze, Ŝe waŝne jest uznanie ogółu środowiska akademickiego (wykładowców, studentów, pracowników spoza grona pedagogicznego) za prawdziwy główny podmiot reform szkolnictwa wyŝszego, którego rola wykracza poza wspieranie instytucji regionalnych i krajowych w dziedzinie koordynacji, wprowadzania regulacji oraz zasobów; mając na uwadze, Ŝe proces boloński napotkał sprzeciw ze strony duŝej części wspólnoty uniwersyteckiej; mając na uwadze, Ŝe w wielu krajach europejskich miała miejsce duŝa mobilizacja społeczna przeciwko spowodowanym przezeń reformom związanym z procesem bolońskim i przeciwko liberalizacji szkolnictwa wyŝszego; G. mając na uwadze, Ŝe ta inicjatywa międzyrządowa nie tylko nie zdołała zapewnić wspólnego europejskiego rozwiązania dla powaŝnych problemów w wielu krajach, ale przeciwnie, pogłębiła nierówności w dostępie do szkolnictwa wyŝszego; H. mając na uwadze, Ŝe jednym z wyznaczonych celów procesu bolońskiego jest wspieranie mobilności i internacjonalizacji oraz zapewnienie zgodności i porównywalności róŝnych standardów i jakości rozmaitych systemów szkolnictwa wyŝszego, przy jednoczesnym poszanowaniu autonomii uniwersytetów, oraz przyczynienie się w ten sposób do stworzenia rzeczywiście demokratycznej europejskiej przestrzeni, w której obywatele będą mieli równe szanse; mając na uwadze, Ŝe nadal występują istotne przeszkody dla mobilności mające postać praw socjalnych, zdolności finansowej poszczególnych osób oraz stereotypów społeczno-kulturowych, co powoduje, Ŝe obecnie tylko 3% studentów korzysta z mobilności;

6 I. mając na uwadze, Ŝe naleŝy ocenić poczynione w ciągu ostatnich 15 lat postępy, a takŝe odnotowane niepowodzenia, z uwzględnieniem zarówno osiągnięć w zakresie współpracy regionalnej, jak i utrzymujących się problemów i sprzeciwów, a takŝe róŝnego stopnia realizacji wyznaczonych celów; J. mając na uwadze, Ŝe stałe i zwiększone publiczne wsparcie finansowe dla edukacji, szkolenia, szkolenia zawodowego, wiedzy i badań ma zasadnicze znaczenie, szczególnie w czasie kryzysu gospodarczego; K. mając na uwadze, Ŝe w tym nieustannie zmieniającym się kontekście istnieje potrzeba wyciągnięcia wniosków z niepowodzenia tego procesu, zakończenia go i uznania podstawowego znaczenia publicznego szkolnictwa wyŝszego, bezpłatnego, dostępnego dla wszystkich i umoŝliwiającego indywidualną i zbiorową emancypację, aby działać na rzecz rozwoju poszczególnych krajów i społeczeństwa w ogóle; Rola procesu bolońskiego 1. zwraca uwagę, Ŝe edukacja i badania naukowe stanowią jeden z głównych filarów kaŝdego społeczeństwa, Ŝe powinny zaleŝeć od słuŝby publicznej i sprzyjać kulturze, róŝnorodności i wartościom demokratycznym, aby przygotowywać studentów do stania się czynnymi obywatelami i umoŝliwić indywidualną i zbiorową emancypację; podkreśla kluczowe znaczenie większych inwestycji rządowych w edukację dla skutecznej walki z ubóstwem, nierównościami społecznymi i bezrobociem, zwłaszcza wśród młodych ludzi, przy jednoczesnym promowaniu integracji społecznej; przypomina, Ŝe edukacja leŝy w gestii państw członkowskich oraz Ŝe istotne jest finansowe wspieranie instytucji szkolnictwa wyŝszego poprzez wystarczające finansowanie publiczne umoŝliwiające zaspokojenie potrzeb ludności; 2. przypomina, Ŝe budŝet przeznaczany na edukację to inwestycja na przyszłość; sprzeciwia się zatem wprowadzonym przez wiele państw członkowskich duŝym ograniczeniom budŝetowym w obszarze edukacji, a takŝe stałemu wzrostowi kosztów nauki, który doprowadził do masowego wzrostu liczby studentów zadłuŝonych, znajdujących się w niepewnej sytuacji i zmuszonych do podejmowania płatnej pracy w celu sfinansowania studiów; uwaŝa, Ŝe zjawiska te mają negatywny wpływ na próby wzmocnienia społecznego wymiaru edukacji, i przypomina o potrzebie zapewnienia uniwersytetom odpowiedniego finansowania publicznego, tak aby mogły one wypełniać swoje misje; 3. zwraca się do państw członkowskich o zmniejszenie lub zamroŝenie z uwagi na obecny kryzys gospodarczy i społeczny kosztów czesnego tam, gdzie obowiązują aby nie stanowiły one dodatkowej przeszkody w dostępie jak największej liczby osób do szkolnictwa wyŝszego; wzywa Unię i państwa członkowskie do zwiększenia budŝetów na edukację, szczególnie w odniesieniu do stypendiów i zasiłków; 4. podkreśla, Ŝe upowszechnianie wiedzy, edukacji i badań przyczynia się do wspierania obywatelstwa europejskiego; podkreśla konieczność zasięgnięcia opinii środowiska akademickiego (wykładowców, studentów i pracowników spoza grona pedagogicznego) w celu zrozumienia oporu wobec reform związanych z procesem bolońskim, a takŝe konieczność zagwarantowania bezpłatnej i dostępnej dla wszystkich

7 edukacji publicznej spełniającej potrzeby społeczeństwa; 5. zauwaŝa, Ŝe reformy w ramach procesu bolońskiego doprowadziły do powołania europejskiego obszaru szkolnictwa wyŝszego; wskazuje na fakt, Ŝe jednym z priorytetów wyznaczonych w ramach procesu bolońskiego jest zapewnienie wszystkim studentom europejskich uniwersytetów moŝliwości uzyskania dyplomu, który będzie uznawany w kaŝdym państwie uczestniczącym w tym procesie; stwierdza, Ŝe cele te nie zostały dotychczas zrealizowane, natomiast wdraŝanie procesu bolońskiego i towarzyszących mu reform doprowadziło raczej do wytworzenia konkurencji i hierarchii dyplomów oraz placówek, do powstania szkolnictwa wielu prędkości, a takŝe do wykluczenia niektórych studentów; 6. stwierdza, Ŝe proces boloński w państwach, w których został wprowadzony, na ogół doprowadził do zmniejszenia liczby przedstawicieli wspólnoty akademickiej w instancjach zarządzających, zwłaszcza studentów, na rzecz przedstawicieli podmiotów gospodarczych, zwłaszcza duŝych przedsiębiorstw; Priorytety i wyzwania 7. domaga się oceny i globalnego bilansu procesu bolońskiego, Ŝeby uwypuklić sukcesy i poraŝki w kontekście wyznaczonych celów; podkreśla, Ŝe aby rozwijać kształcenie wysokiej jakości i dostępne dla wszystkich, konieczne jest uwzględnienie napotkanych trudności, przeszkód i niezrozumienia, w tym przez środowisko akademickie; 8. zachęca państwa członkowskie do rozwaŝenia moŝliwości utworzenia specjalnego statusu społecznego dla młodych ludzi, aby zapewnić im autonomię (dostęp do mieszkań, moŝliwość utrzymania się, dostęp do sportów, kultury i rozrywki), a takŝe wprowadzenia systemu zasiłków, zwłaszcza dla młodych ludzi w trakcie szkolenia lub poszukujących pierwszego zatrudnienia; 9. jest przeciwny sojuszom na rzecz wiedzy i sojuszom na rzecz umiejętności sektorowych, w ramach których instytucje szkolnictwa wyŝszego i przedsiębiorstwa opracowują wspólne programy, aby zapobiec niedostatkowi umiejętności ; podkreśla, Ŝe programy te zwiększają jeszcze podporządkowanie szkolnictwa wyŝszego interesom duŝych przedsiębiorstw i ograniczają edukację do jej wymiaru handlowego; 10. sprzeciwia się przyspieszeniu realizacji procesu bolońskiego w Europie; podkreśla wagę zachowania róŝnorodności nauczania, w tym róŝnorodności językowej; wzywa państwa członkowskie do znacznego podwyŝszenia stypendiów studenckich i do dopilnowania, by były one łatwo dostępne; 11. apeluje do państw członkowskich, państw naleŝących do europejskiego obszaru szkolnictwa wyŝszego oraz do całej Unii o uwzględnienie krytycznych opinii i sprzeciwów środowiska akademickiego wobec procesu bolońskiego oraz o podjęcie zamiast realizowania obecnych środków działań reformatorskich gwarantujących rzeczywisty powszechny dostęp do publicznego szkolnictwa wyŝszego, bezpłatnego i wysokiej jakości; 12. wzywa do dialogu między rządami, placówkami szkolnictwa wyŝszego i instytutami

8 badawczymi w celu lepszego ukierunkowania, zoptymalizowania i skuteczniejszego wykorzystania dostępnych funduszy i sprzeciwia się zmniejszeniu finansowania szkolnictwa wyŝszego, podczas gdy inne działy budŝetu nie są kwestionowane;; 13. wzywa rządy do poprawy skuteczności wykorzystania środków publicznych i przeznaczonych na finansowanie edukacji oraz do dostosowania się do głównego unijnego celu, jakim jest zainwestowanie 3% unijnego PKB w badania naukowe; podkreśla, Ŝe ambicja w publicznym finansowaniu edukacji i badań naukowych jest niezbędna, poniewaŝ finansowanie to jest głównym narzędziem zapewniania dostępu do wysokiej jakości edukacji dla wszystkich, a takŝe walki z kryzysem gospodarczym i bezrobociem; 14. podkreśla rolę nauki ścisłych, technologii, inŝynierii i matematyki, a takŝe ich znaczenie dla społeczeństwa; podkreśla konieczność ochrony róŝnorodności dyscyplin (zwłaszcza w naukach humanistycznych), nauczania, metod pedagogicznych i systemów szkolnictwa wyŝszego w Unii Europejskiej; uwaŝa w związku z tym za konieczne utrzymanie krajowego charakteru dyplomów, przy jednoczesnym wspieraniu wzajemnego uznawania dyplomów i kwalifikacji we wszystkich państwach członkowskich; 15. wyraŝa ubolewanie, Ŝe europejski system transferu i kumulowania punktów (ECTS) jest pomyślany jako wachlarz ogólnych powierzchownych kompetencji odpowiadających jedynie zapotrzebowaniu rynku, podczas gdy naleŝałoby umoŝliwić studentom poszerzanie wiedzy z zakresu wybranych przez nich przedmiotów; 16. podkreśla, Ŝe istotne jest zapewnienie wzajemnego uznawania i zgodności stopni naukowych w celu wzmocnienia systemu gwarantowania jakości na szczeblu europejskim i we wszystkich państwach naleŝących do europejskiego obszaru szkolnictwa wyŝszego; 17. przypomina, Ŝe państwa członkowskie ponoszą publiczną odpowiedzialność za kształcenie i Ŝe naleŝy wspierać finansowo placówki szkolnictwa wyŝszego, przede wszystkim za pomocą wystarczających publicznych środków finansowych; 18. podkreśla znaczenie celu, jakim jest doprowadzenie do tego, Ŝeby 40% populacji w wieku lata zdobywało wyŝsze wykształcenie oraz odpowiednie kompetencje i kwalifikacje, aby znaleźć satysfakcjonujące zatrudnienie; podkreśla potrzebę monitorowania efektów zatrudnienia absolwentów w celu stwierdzenia, na ile reformy szkolnictwa wyŝszego rzeczywiście posłuŝyły osiągnięciu celów dotyczących poprawy integracji zawodowej, wytyczonych w procesie bolońskim; w związku z tym przyjmuje do wiadomości zobowiązanie Komisji do poprawy dostępności danych na ten temat; domaga się oceny i globalnego bilansu procesu bolońskiego, Ŝeby podsumować sukcesy i poraŝki w kontekście wyznaczonych celów; podkreśla konieczność uwzględniania napotkanych trudności, przeszkód i niezrozumienia, w tym przez środowisko akademickie; 19. zauwaŝa, Ŝe mobilność studentów, wykładowców, badaczy i pracowników spoza grona pedagogicznego jest jednym z głównych wyznaczonych priorytetów procesu bolońskiego; wzywa państwa członkowskie, by poprawiły moŝliwości mobilności, a

9 takŝe jej jakość dzięki przyznawaniu stypendiów i zasiłków, a nie udzielaniu poŝyczek, które jeszcze powiększają zadłuŝenie studentów; podkreśla konieczność osiągnięcia do 2020 r. celu ilościowego 20%-wej mobilności studentów; 20. domaga się stopniowego włączania mobilności studentów do oficjalnych uniwersyteckich programów nauczania; wzywa UE, państwa członkowskie i uniwersytety do udostępniania programów wymiany jak największej liczbie chętnych poprzez ustanowienie mechanizmów zapewniania informacji oraz wsparcia finansowego i administracyjnego wszystkim studentom, nauczycielom akademickim i personelowi, tak aby wspierać zorganizowane moŝliwości mobilności, a takŝe poprzez wzmacnianie tych programów drogą odpowiedniego większego finansowania opartego na kryteriach społecznych; 21. podkreśla konieczność zapewnienia odpowiedniej reprezentacji studentów i wykładowców w dziedzinach sztuk pięknych i muzyki w unijnych programach mobilności; 22. wyraŝa sprzeciw wobec faktu, Ŝe oceny Komisji opierają się na wielowymiarowym narzędziu słuŝącym klasyfikacji instytucji szkolnictwa wyŝszego, biorąc pod uwagę, Ŝe nie uwzględnia ono róŝnorodności dyscyplin, nauczania i róŝnorodności językowej w publikacjach akademickich; jest zdania, Ŝe taka klasyfikacja stwarza duŝe ryzyko powstania konkurencji wśród placówek oraz wykładowców; podkreśla konieczność współpracy między placówkami, opartej na wymianie i dowartościowaniu wiedzy i badań; 23. zwraca uwagę na centralną rolę, jaką odgrywają placówki szkolnictwa wyŝszego w promowaniu mobilności oraz wypuszczaniu absolwentów i naukowców posiadających wiedzę i kwalifikacje; 24. wzywa państwa członkowskie, UE oraz europejski obszar szkolnictwa wyŝszego do zwiększenia mobilności poprzez propagowanie nauki języków, usuwanie przeszkód administracyjnych, zapewnienie odpowiedniego mechanizmu wsparcia finansowego i zagwarantowanie moŝliwości przenoszenia dotacji, stypendiów i punktów; zwraca uwagę, Ŝe mobilność jest nadal w mniejszym stopniu dostępna dla studentów pochodzących z uboŝszych środowisk; 25. podkreśla zmianę paradygmatu edukacyjnego zarówno w przypadku opracowywania, jak i realizacji programów na podejście bardziej nakierowane na studentów, które obejmuje ich indywidualny rozwój; zwraca uwagę na znaczenie udziału studentów w zarządzaniu szkolnictwem wyŝszym; 26. podkreśla, Ŝe naleŝy poszerzyć moŝliwości uczenia się przez całe Ŝycie, a takŝe uzupełniające formy kształcenia, takie jak kształcenie pozaformalne i nieformalne, które mają kluczowe znaczenie dla rozwoju tzw. umiejętności miękkich; kładzie nacisk na fakt, Ŝe placówki szkolnictwa wyŝszego muszą odgrywać kluczową rolę w koniecznym zabezpieczaniu ścieŝek kariery zawodowej poprzez umoŝliwienie powrotu do kształcenia osobom tracącym zatrudnienie lub mającym wygasającą umowę o pracę, a takŝe poprzez sprzyjanie mobilności z wyboru i awansowi zawodowemu w kierunku stabilnego i dobrze płatnego zatrudnienia;

10 27. wzywa równieŝ do badania moŝliwości oferowanych przez nowe technologie, digitalizację i TIK, aby wzbogacić proces nauczania i uczenia się; 28. kładzie nacisk na potrzebę zapewnienia uchodźcom dostępu do wszystkich placówek europejskiego obszaru szkolnictwa wyŝszego, aby umoŝliwić im zbudowanie niezaleŝnego Ŝycia poprzez edukację; jest zaniepokojony sytuacją studentów z krajów trzecich, którzy często znajdują się w szczególnie trudnej sytuacji podczas studiów i po ich zakończeniu; podkreśla, Ŝe atrakcyjność szkolnictwa wyŝszego w Europie polega takŝe na moŝliwościach przyjmowania takich studentów niezaleŝnie od ich narodowości; domaga się w związku z tym od państw członkowskich rozpoczęcia procesu legalizacji statusu wszystkich studentów zapisanych na uniwersytetach; 29. wzywa państwa członkowskie oraz placówki szkolnictwa wyŝszego do opracowywania nowych programów współpracy i programów badawczych, bazujących na interesach dzielonych z placówkami z państw trzecich, szczególnie tych połoŝonych w strefach objętych konfliktami, tak aby bez jakiejkolwiek dyskryminacji umoŝliwić studentom z tych państw dostęp do szkolnictwa wyŝszego i szkoleń; sugeruje zwłaszcza tworzenie partnerstw między uniwersytetami z Unii a uniwersytetami palestyńskimi; zwraca się do Komisji o wspieranie tego rodzaju programów; 30. zauwaŝa, Ŝe tylko kilka państw członkowskich stworzyło kompleksową strategię integrowania studentów z mniej uprzywilejowanych środowisk społecznoekonomicznych w szkolnictwie wyŝszym, a co za tym idzie, spróbowało rozwiązać problem tzw. filtra społecznego; 31. podkreśla rolę edukacji, jej jakości oraz misji nauczycielskiej w kształtowaniu przyszłych pokoleń, przyczynianiu się do większej spójności społeczno-gospodarczej oraz tworzenia stabilnych i dobrze płatnych miejsc pracy; w związku z tym apeluje o większe uznanie dla zawodu nauczyciela; 32. wzywa do podjęcia wysiłków gospodarczych i społecznych w celu poprawy integracji społecznej przez zapewnienie sprawiedliwego i otwartego dostępu do wysokiej jakości edukacji dla wszystkich, poprzez ułatwianie uznawania kwalifikacji zawodowych, okresów nauki za granicą i wcześniej zdobytej wiedzy, a takŝe poprzez programy tzw. umiejętności miękkich, kształcenia pozaformalnego i nieformalnego oraz przez zapewnienie odpowiedniego kształcenia dla zróŝnicowanej populacji studentów w ramach programu edukacji i uczenia się przez całe Ŝycie; 33. podkreśla rolę mobilności w obrębie sektora edukacji w międzykulturowym uczeniu się, a takŝe fakt, Ŝe w ramach reform procesu bolońskiego powinno się podjąć aktywne działania na rzecz wspierania u studentów znajomości i wzajemnego poszanowania innych kultur; o o o 34. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji oraz rządom i parlamentom państw członkowskich.

11 Or. fr