Wywiady, dyskusje. AZS AWF Warszawa historia i teraÿniejszoœæ czyli jak trudno urzeczywistniæ idea³ klubu uczelnianego otwartego

Transkrypt

1 Wywiady, dyskusje AZS AWF Warszawa historia i teraÿniejszoœæ czyli jak trudno urzeczywistniæ idea³ klubu uczelnianego otwartego 81 Rozmowa z wiceprezesem, dr. Ryszardem Wysoczañskim Ryszard Wysoczañski absolwent Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie (1964) ma za sob¹ dzia³alnoœæ naukowo-dydaktyczn¹ (doktor nauk o kulturze fizycznej, adiunkt, a nastêpnie kierownik Zak³adu Teorii Wychowania Fizycznego AWF w Warszawie), administracyjn¹ (dyrektor departamentu nauki i kszta³cenia UKFiT ), organizacyjno-mened ersk¹ (sekretarz generalny w Polskim Zwi¹zku Lekkiej Atletyki ) oraz spo³eczn¹ (m.in. wiceprezes i prezes klubu AZS AWF Warszawa w latach , wiceprezes Zarz¹du G³ównego AZS ), cz³onek Komitetu Nauk o Kulturze Fizycznej Polskiej Akademii Nauk ( ), przewodnicz¹cy ( ), a obecnie cz³onek Prezydium Komisji do Zwalczania Dopingu w Sporcie. Obecnie wyk³ada teoriê rekreacji w Wy - szej Szkole Turystyki i Rekreacji w Warszawie. Sport Wyczynowy 2005, nr 5-6/

2 82 Rozmowa z dr. Ryszardem Wysoczañskim n Historia Klubu AZS AWF Warszawa zaczyna siê z koñcem lat 40-tych, czyli krótko po odbudowie i wznowieniu dzia³alnoœci Akademii Wychowania Fizycznego... Dok³adna data powstania klubu AZS AWF to 24 listopada 1949 roku. Pewne formalne znaczenie mia³ tu Dekret, z po³owy tamtego roku, o zmianie statusu Akademii Wychowania Fizycznego, z uczelni wojskowej w cywiln¹. Myœlê jednak, e czynnikiem przewa aj¹cym by³o tu niepohamowane pragnienie uprawiania sportu przez m³odzie, która rozpoczê³a studia. Do tego trzeba dodaæ postawê kadry dydaktycznej, w znacznej czêœci wywodz¹cej siê z przedwojennego CIWF, œwiadom¹ roli, jak¹ mo e odegraæ sport. Decyzja o powo³aniu Klubu by³a równoczeœnie nawi¹zaniem do tradycji warszawskiego sportu akademickiego, siêgaj¹cej roku n Jak du y by³ Klub w tym pocz¹tkowym okresie, ile liczy³ sekcji? Wraz z powstaniem Klubu rozpoczê³o dzia³alnoœæ 7 sekcji: gimnastyki sportowej, lekkoatletyki, siatkówki mêskiej i eñskiej, szermierki oraz zapasów i eglarstwa. To by³ pocz¹tek, w jakiœ czas potem do³¹czy³a do nich ca³a plejada nowych sekcji sportowych: bojerów, boksu, koszykówki eñskiej i mêskiej, pi³ki no nej, pi³ki rêcznej eñskiej i mêskiej, podnoszenia ciê arów, p³ywania i skoków do wody, wioœlarstwa i narciarstwa, tenisa ziemnego, ³y wiarstwa. n Panowa³a kiedyœ opinia, e AZS AWF by³ pionierem, gdy chodzi o nowe na polskim gruncie dyscypliny sportu... Faktycznie, tak mo na traktowaæ powo³anie do ycia w Klubie sekcji: akrobatyki sportowej, gimnastyki artystycznej, judo czy rugby. Dzia³o siê to w po³owie lat 50-tych. Historia tych sportów w Polsce rozpoczê³a siê w naszym Klubie. n Dokumenty wskazuj¹, i AZS AWF Warszawa by³ pierwszym akademickim klubem sportowym, za³o onym przy wy szej uczelni wychowania fizycznego i przez wiele lat jedynym tego typu stowarzyszeniem sportowym w Polsce. Klub od pocz¹tku pragn¹³ byæ jednostk¹ autonomiczn¹, samorz¹dn¹ i ten status stara siê utrzymaæ do dziœ. Oczywiœcie od 1949 roku statut Klubu zmienia³ siê wielokrotnie. By³ czas, kiedy zmieni³ nazwê na Miêdzyuczelniany Klub AZS Warszawa lub Klub Sportowy SZS-AZS Warszawa przy AWF nazwy te charakteryzowa³y jego zasiêg i charakter pracy. Zawsze jednak by³ cz³onkiem AZS i u ywa³ god³a, barw i znaków organizacyjnych AZS. Tak te stanowi aktualny statut z 17 paÿdziernika 2001 roku. n Kto trzyma w³adzê w Waszym klubie? Jak w ka dym tego typu stowarzyszeniu w AZS AWF Warszawa w³adza-

3 AZS AWF Warszawa historia i teraÿniejszoœæ czyli jak trudno mi s¹: Walne Zebranie Cz³onków, Zarz¹d Klubu i Komisja Rewizyjna. Prac¹ Zarz¹du kieruje prezes. n Sk¹d rekrutuj¹ siê prezesi, dziœ nale a³oby mówiæ, mened erowie klubowi? Na pocz¹tku, w latach , funkcjê tê pe³nili studenci starszych roczników AWF. PóŸniej na czele Klubu stali pracownicy naukowo-dydaktyczni Uczelni a ostatnio s¹ to osoby spoza niej, co uwa am za b³êdne, niezale nie od tego, jak wysok¹ pozycjê administracyjn¹ czy polityczn¹ sprawuj¹. Klub winien byæ jak najsilniej zwi¹zany z Uczelni¹, co zapewniæ mo e moim zdaniem unia personalna, osoba ³¹cz¹ca funkcje kierownicze w Uczelni i klubie. n Powi¹zania organizacji sportowych z politykami rzadko kiedy siê sprawdzaj¹. Dlatego, i nie s¹ naturalne. Pañska propozycja, a eby stanowisko prezesa klubu AZS AWF pe³ni³ ktoœ z w³adz Uczelni, wydaje siê oczywista; na studentów nie mo na chyba ju liczyæ... Nie te czasy, nie ten sport, nie te, co kiedyœ, problemy. n Jakie najwa niejsze problemy dotycz¹ teraz Pañskiego klubu? W latach 70-tych Klub zapewnia³ warunki dla dzia³alnoœci na poziomie wyczynowym sekcjom sportowych. Teraz dos³ownie walczy, by mog³o jako tako egzystowaæ 9 judo, lekkoatletyki, pi³ki rêcznej mêskiej, p³ywania, rugby, siatkówki eñskiej, szermierki, wioœlarstwa i zapasów. G³ównym i zasadniczym problemem jest niedobór œrodków finansowych na dzia³alnoœæ szkoleniow¹. Ma to zwi¹zek z przemianami ekonomicznymi, jakie dokona³y siê w Polsce po prze³omowych latach 80-tych. n Zapewne spad³a równie liczba cz³onków Klubu? Czy pozostaj¹ nimi nadal wy³¹cznie studenci? Pocz¹tkowo Klub skupia³ niemal wy³¹cznie studentów AWF, którzy w 70-80% byli jego cz³onkami. PóŸniej sekcje rozszerzy³y dzia³alnoœæ na m³odzie z innych uczelni warszawskich (UW, AM, PW, SGPiS i SGGW) oraz m³odzie szkoln¹, zw³aszcza ze szkó³ mistrzostwa sportowego. W latach piêædziesi¹tych mieliœmy oko³o cz³onków, a w najlepszym okresie ponad Dziœ, w po³owie 2005 roku, liczba zawodników nieco przekracza 500. n Z jakich Ÿróde³ zasilany jest finansowo AZS AWF i czy wobec tak trudnej sytuacji nie nale a³oby poddaæ weryfikacji jego cele statutowe? Mo e tych pieniêdzy, które otrzymuje, starczy³oby na prowadzenie szkolenia do poziomu uniwersjadowego, a nie olimpijskiego, albo wrêcz na dzia³alnoœæ sportowo-rekreacyjn¹ wœród warszawskich studentów, to te wa na sfera edukacji fizycznej... Zawodnicy kadry olimpijskiej nie mog¹ narzekaæ, ta grupa ma zagwaran-

4 84 Rozmowa z dr. Ryszardem Wysoczañskim towane wszelkie warunki tak e w Klubie, dziêki œrodkom z Polskiej Konfederacji Sportu, a tak e pomocy Uczelni. Natomiast dzia³alnoœæ Klubu ma przecie szerszy charakter i cele. Niew¹tpliwie czekaj¹ nas powa ne decyzje, jeœli nic siê w tej materii nie zmieni. Klub stara siê ograniczaæ wydatki wszêdzie gdzie tylko mo e, ale s¹ tego granice. Zmieni³ siê jego profil sportowy wskutek niedoboru œrodków finansowych musieliœmy, niestety, zrezygnowaæ z dyscyplin zespo³owych, tych, które kiedyœ by³y wizytówk¹ AZS AWF. Prowadziliœmy te kiedyœ bardzo szeroko zakrojon¹ pracê z m³odzie ¹ uzdolnion¹ sportowo. Dziœ nast¹pi³o równie zawê enie tego obszaru. Do ni szych grup wiekowych siêgamy tylko w wyj¹tkowych sytuacjach. n Jak wobec tego wyt³umaczyæ fakt, e AZS AWF znajduje siê w Polsce na pierwszym miejscu w klasyfikacji olimpijskiej klubów... Mo e to œwiadczyæ o s³aboœci innych klubów, mo e te wskazywaæ na wysok¹ efektywnoœæ pracy naszego. W sumie pozwala wnioskowaæ, e praca szkoleniowa prowadzona w normalnych warunkach przynios³aby wiele wiêcej... n Chyba nie pope³niê b³êdu, okreœlaj¹c Wasz Klub mianem œrodowiskowego otwartego? Na jakie œrodowiska jest otwarty obecnie? Na œrodowiska studenckie i uczniowskie. W tym drugim przypadku odnosi siê to, jak wspomnia³em, tylko do niektórych sekcji. n Czy ta m³odzie przesz³a ju etap wstêpnej selekcji, jest wdro ona w proces szkolenia, czy te sami musicie dokonywaæ tych czynnoœci? To dylemat, jaki powsta³ w ostatnich latach. Kiedyœ mieliœmy umowy zawarte ze szko³ami mistrzostwa sportowego i innymi placówkami, zajmuj¹cymi siê szkoleniem m³odzie y. Umowa jednak nie mo e byæ jednostronna, nie mo - na liczyæ na to, e za ukszta³towan¹ sportowo m³odzie, któr¹ jakaœ placówka skieruje do naszego Klubu, nie otrzyma ona adnej rekompensaty. A teraz na taki gest nas nie staæ. Zreszt¹, z uwagi na brak œrodków, nie bylibyœmy w stanie tej m³odzie y zagospodarowaæ. n Wygl¹da na to, e marnotrawimy talenty sportowe, jeœli ta m³odzie, która nie mo e zostaæ przyjêta do AZS AWF, nie trafia do innych klubów. Z uwagi na wspomnian¹ klasyfikacjê olimpijsk¹ klubów, szkoda, e nie bêdzie szkolona dalej w AZS AWF... Czy i w jakim zakresie owa m³odzie trafia do innych klubów, to problem ogólniejszy. Znaj¹c sytuacjê wielu klubów, œmiem twierdziæ, e trafia w bardzo niewielkim stopniu. To naprawdê problem; nie tylko z punktu widzenia sportowego, ale przede wszystkim wychowawczego. Trudna sytuacja finansowa naszego Klubu nie pozwala na prowadzenie ja-

5 AZS AWF Warszawa historia i teraÿniejszoœæ czyli jak trudno kiejœ perspektywicznej polityki sportowej. Przecie decyzja o podjêciu dzia- ³alnoœci danej sekcji powinna wynikaæ z rozwa enia szeregu czynników, np. z tego, czy jest to dyscyplina popularna, któr¹ m³odzie bêdzie chêtnie uprawiaæ, trudna szkoleniowo, kosztowna czy doœæ tania. Osobnym problemem w tym przypadku jest niedostatek kadry szkoleniowej bo brak na ni¹ œrodków. Ci, którzy s¹, to w wiêkszoœci pasjonaci, pracuj¹cy w zasadzie spo³ecznie. n Dot¹d nie udzieli³ mi Pan odpowiedzi na pytanie jakie s¹ Ÿród³a finansowego zasilania Klubu? Ju odpowiadam. S¹ dwa Ÿród³a dotacja z Polskiej Konfederacji Sportu i od samorz¹du sto³ecznego, b¹dÿ gminnego a tak e z Warszawsko-Mazowieckiego Stowarzyszenia Zwi¹zków Sportowych. Mówiê jednak o dwóch, a nie trzech, Ÿród³ach, bo Stowarzyszenie to tak e gestor œrodków samorz¹dowych. Obie dotacje kierowane s¹ g³ównie do sekcji sportów indywidualnych. Nale y dodaæ, i Uczelnia ma prawo, i z niego korzysta, fundowaæ niewielkie stypendia dla wyró niaj¹cych siê studentów-zawodników. n Z czego yje resztówka po dawnej œwietnoœci AZS AWF, czyli sekcje sportowych gier zespo³owych? Podpieramy siê, jeœli mogê to tak okreœliæ, sponsoringiem, adresowanym do owych sekcji, to jednak dalece niewystarczaj¹ce œrodki. Wracaj¹c do poprzedniej kwestii, trzeba podkreœliæ, e nasze dotacje, ³¹cznie równe bud etowi jednej sekcji gier zespo³owych œrednio zamo nego klubu, mog¹ byæ wykorzystane tylko na wczeœniej zaplanowane zadania okreœlone w rocznej ofercie, przedk³adanej w³adzom sportowym b¹dÿ samorz¹dowym. Klub nie mo e dysponowaæ nimi swobodnie, przegrupowuj¹c je bez zgody owych w³adz, na inne, wynikaj¹ce z aktualnej potrzeby, cele sportowe. Nie mo na realizowaæ za te œrodki zamierzeñ sportowych, które nie uzyska³y wczeœniejszej akceptacji. Korekta planu jest mo liwa, ale to droga przez mêkê biurokracji i rzadko skuteczna a sport to ycie dynamiczne... n To chyba nieporozumienie, przecie przekaziciel publicznych œrodków bud etowych nie ma pojêcia ani o planach szkoleniowych, ani o œrodkach potrzebnych do ich realizacji, ani te o rozmaitych potrzebach sekcji klubowych... Niezupe³nie, bowiem organ finansuj¹cy okreœlone zadanie otrzymuje od nas precyzyjn¹ informacjê o wszystkich elementach oferty. Klub jednak znajduje siê w sytuacji sprzedawcy ofert szkoleniowych i nic wiêcej nie jest w stanie zrobiæ, jeœli kupuj¹cy, zechc¹ kupiæ jedne oferty, a inne odrzuc¹. Problem w tym, poza przesterowaniem biurokratycznym, o którym by³a mowa, e co najwy ej sprzedajemy konkretny produkt w postaci zadania szkoleniowego, zawodów sportowych itp., ale nie udaje siê nam sprze-

6 86 Rozmowa z dr. Ryszardem Wysoczañskim da np. programu rozwoju Klubu, co oczywiœcie utrudnia dalekosiê n¹ politykê. n Czy mo na zatem mówiæ, i Klub jest autonomiczny, jak to zapisano w jego statucie? To pojêcie bli sze raczej kategorii teorii wzglêdnoœci, ycie wygl¹da zgo- ³a inaczej. Po pierwsze, jesteœmy zwi¹zani z Uczelni¹ i od niej zale ni to naturalne; po drugie, eby przetrwaæ, trzeba walczyæ, zabiegaæ o pomoc wszêdzie, gdziekolwiek jest to mo liwe, szukaæ poparcia, zyskiwaæ sympatyków i œciœle realizowaæ zadania, wynikaj¹ce z umów zawartych ze strukturami finansuj¹cymi owe zadania. n Wiem ju, e kadra trenerska nie jest zatrudniona na etatach Klubu, a jak wygl¹da sytuacja z p³atnoœci¹ za korzystanie z obiektów uczelnianych? Na szczêœcie za obiekty, z których korzystamy, nie musimy p³aciæ. Uczelnia jednak, co zaczynamy odczuwaæ, nie jest tym faktem zbyt uszczêœliwiona. Wynajmuj¹c je komuœ innemu, mog³aby przecie zarabiaæ. Na ten temat uwagi czyni¹ równie organa kontrolne, traktuj¹c ten gest Uczelni wobec naszego Klubu jako niezgodne z prawem gospodarowanie œrodkami bud etowymi... n To jakiœ absurd! Przecie od samego pocz¹tku istnienia Klubu za³o- eniem by³a œcis³a ³¹cznoœæ z Uczelni¹. Mia³ on stanowiæ jakby przed³u- enie procesu dydaktycznego, sekcje, jak pamiêtamy, prowadzili wybitni dydaktycy, tu nabierali praktyki przyszli trenerzy... A teraz ktoœ oœmiela siê twierdziæ, e pomaganie Klubowi jest marnotrawstwem pieniêdzy! yjemy w dziwnym œwiecie... O tych istotnych za³o eniach budowy i utrwalania organicznej koegzystencji Uczelni z Klubem zapomniano. Zreszt¹, czy mo na siê dziwiæ teraz wszyscy chc¹ na wszystkim zarabiaæ. n Okazuje siê wiêc, e z tego, co mia³oby stanowiæ atut klubu uczelnianego, skupiaj¹cego ambitn¹, inteligentn¹ m³odzie, œwiadom¹ swego wyboru, dziêki temu efektywniejsz¹ w pracy musi godziæ studia ze sportem rodz¹ siê same k³opoty, dla obu stron. Wydawa³oby siê, ze spo³ecznego punktu widzenia, e skoro jesteœmy otwarci na ca³e, nie tylko awuefowskie, œrodowisko studenckie Warszawy, to inwestowanie w taki Klub powinno byæ uznane za wyj¹tkowo korzystne. Okazuje siê, e nie wszyscy podzielaj¹ ten pogl¹d... n Bo to jest sprawa nowego podejœcia do sportu. Sport ma byæ, jak ka - de inne dzia³anie, przedsiêwziêciem biznesowym przynosiæ dochód. S¹ tacy, którzy twierdz¹, e nie ma sportu bez widowiska. Ale traktowanie

7 AZS AWF Warszawa historia i teraÿniejszoœæ czyli jak trudno sportu jako biznesu polegaj¹cego na sprzeda y widowisk nie mo e byæ koncepcj¹ dla ca³ego sportu. Wiele dyscyplin, nawet uznanych za olimpijskie, a wiêc o najwy szym statusie, nie w ka - dych warunkach nadaje siê do robienia widowisk, które mo na korzystnie sprzedawaæ. Poza tym ten poziom sportu to najwy sza strefa struktury sportu, korzystaj¹ca z owoców pracy szkoleniowej tych, którzy s¹ ni ej. Trzeba myœleæ o tym, aby ca³a struktura dzia³a³a prawid³owo. n Wiêkszoœæ osób dzia³aj¹cych na najwy szym poziomie sportu, zw³aszcza w dyscyplinach popularnych, nie myœli takimi kategoriami, globalne ujêcie nie jest im do niczego potrzebne. One dbaj¹ o swój interes. Wiem, e lubi Pan koszykówkê, gra³ Pan kiedyœ w kosza. Widzi Pan, co siê teraz dzieje. W polskich zespo³ach ligowych roi siê od graczy importowanych, po boisku biegaj¹ ró nokolorowi, demonstruj¹ wsady, mecze trwaj¹ d³u ej, jest ich wiêcej...widzom to siê podoba, w³aœcicielom klubów odpowiada, zwi¹zkowi równie. Tylko dlaczego nasze reprezentacje nie potrafi¹ przejœæ kwalifikacji do olimpijskiego turnieju... Nie jestem taki pewien, czy ten stan odpowiada zwi¹zkom sportowym. S¹dzê raczej, e istnieje tutaj konflikt interesów, podobny do tego, jaki nie do koñca ujawniany dr¹ y, co bardziej atrakcyjne (czytaj: kasowe), sporty indywidualne, gdzie relacje pomiêdzy zwi¹zkiem a mened erami opiekuj¹cymi siê zawodnikami bywaj¹ trudnym do zgryzienia orzechem. To niezmiernie ciekawy temat, wymagaj¹cy, pewnie w innym gronie, odrêbnej dyskusji. Na po ytek tej rozmowy mogê tylko skonstatowaæ, e ten kierunek, w jakim nasz sport, zw³aszcza gry sportowe, pod¹ a, bo waha³bym siê powiedzieæ rozwija, nie mo e byæ jedynym. Powinny istnieæ ró norodne propozycje, oferty ze strony sportu i odpowiadaj¹ce im formy organizacyjne, tak jak ró ne jest zapotrzebowanie na sport rekreacyjno-zdrowotne, wyczynowe, zawodowe. Poziom klubowych zespo³ów o miêdzynarodowym sk³adzie mo e siê okazaæ hamulcem w prawid³owym przebiegu szkolenia i wzroœcie poziomu naszych reprezentacji w grach zespo- ³owych. Dzia³a tu szereg mechanizmów, które nie s¹ zsynchronizowane ze sob¹. Jednak warunkiem podstawowym musi byæ du a liczba klubów, prawid³owo funkcjonuj¹cych, zatrudniaj¹cych odpowiedni¹ iloœæ kompetentnej kadry trenerskiej, maj¹cej do swojej dyspozycji odpowiednie warunki warsztatowe. Tu od razu zaznaczê, i nie ka dy klub musi mieæ laboratorium do monitorowania procesu treningu zawodników, chodzi o podstawowe wyposa enie. Jaki jest stan klubów w Polsce? Obawiam siê, e gorszy poza zawodowymi, jednosekcyjnymi przedsiêbiorstwami sportowymi lub mniej wiêcej taki sam, jak Klubu AZS AWF. Fakt, e istniejemy, dzia³amy i jeszcze mamy na swym koncie niekwestionowane osi¹gniêcia, jest z pogranicza cudu.

8 88 Rozmowa z dr. Ryszardem Wysoczañskim n Wróæmy do sposobów rozwi¹zywania problemów egzystencjalnych Klubu. Mo e powinniœcie skuteczniej zabiegaæ o sponsorów? Ten temat mamy dobrze zbadany. Sponsorzy nadzwyczaj skrupulatnie licz¹ wydawane przez siebie pieni¹dze, kalkuluj¹, co im siê doraÿnie i natychmiast lepiej op³aca. I doszli do wniosku, e najlepiej op³aca siê im zawrzeæ kontrakt z pojedynczym zawodnikiem, który ju robi za gwiazdê nie z klubem. Rzadkoœci¹ s¹ chlubne wyj¹tki. Regu³¹ jest przemo na chêæ siêgania po owoce, bez przesadnych skrupu³ów oraz potrzeby inwestowania w proces ich dojrzewania. Klasycznym przyk³adem, nie jedynym zreszt¹, s¹ nasze wielomiesiêczne rozmowy, prowadzone w okresie przedolimpijskim, ze znanym koncernem paliwowym na temat sponsorowania klubu. Wizja udzia³u 11 klubowych reprezentantów w Igrzyskach Olimpijskich (z Otyli¹ Jêdrzejczak w³¹cznie) jakoœ nie robi³a wówczas wiêkszego wra enia na osobach odpowiedzialnych w tym koncernie za reklamê i marketing... Fiasko ówczesnych rozmów do dzisiaj budzi we mnie ambiwalentne odczucia, coœ pomiêdzy z³oœliw¹ satysfakcj¹ (typu taka gratka przesz³a im ko³o nosa ), a autentyczn¹ z³oœci¹ na w³asn¹ nieudolnoœæ w przedstawianiu szans na wspólny projekt, jak to okreœlaj¹ marketingowcy. n A czy cz³onkowi stowarzyszenia, jakim jest zawodnik, wolno zawieraæ indywidualne umowy sponsorskie? Przecie to nie jest jego prywatny biznes. Na jego szkolenie klub wydaje powa ne sumy. Czy on nie ma adnych zobowi¹zañ wobec swego klubu? To dra liwa sprawa, ale bardzo istotna. Myœlê, e powinniœmy j¹ w niedalekiej przysz³oœci spokojnie przedyskutowaæ w gronie wszystkich zainteresowanych. W kwestii sponsoringu jest bardzo wa ny jeden jego aspekt. Otó sponsor daj¹c pieni¹dze pragnie zarazem lokowaæ siê w oœrodku w³adzy, mieæ wp³yw na decyzje klubu. To mo e naruszyæ zasady funkcjonowania specyficznego organizmu, jakim jest klub-stowarzyszenie sportu akademickiego, mo e naruszaæ tak e jego zwi¹zek z Uczelni¹. I na to równie nale y zwróciæ uwagê. n Winietê AZS AWF Warszawa w Internecie otwiera informacja: Do Igrzysk Olimpijskich Pekin 2008 pozosta³o jeszcze... dni znak, e to wa ny cel dzia³alnoœci Klubu w najbli szej perspektywie. Zawodnicy jakich dyscyplin przyst¹pili do przygotowañ olimpijskich i jak ocenia Pan ich olimpijskie szanse? Start naszych zawodników w Pekinie to cel wa ny, jeden z podstawowych (w koñcu dwadzieœcia medali olimpijskich, zdobytych przez naszych zawodników do czegoœ zobowi¹zuje), ale nie jedyny. Chcielibyœmy prowadziæ tak e szersz¹ dzia³alnoœæ sportow¹, nie

9 AZS AWF Warszawa historia i teraÿniejszoœæ czyli jak trudno tylko wysokowyczynow¹, bardziej zaktywizowaæ m³odzie studenck¹ i przyci¹gn¹æ j¹ do Klubu. Jestem optymist¹ na ten cel na pewno zdobêdziemy œrodki. W przygotowania olimpijskich anga ujemy naszych zawodników ze sportów indywidualnych, a wiêc lekkoatletyki, p³ywania, szermierki, wioœlarstwa. W tej chwili mamy w kadrze olimpijskiej 37 osób. Ile z nich stanie do rywalizacji w Pekinie, trudno powiedzieæ, znajdujemy siê we wstêpnej fazie przygotowañ. n Oficjalnie ju powo³ano do ycia akademickie centra sportu przy uczelniach sportowych mo e jest to jakiœ pomys³ na poprawê sytuacji równie klubu AZS AWF? Nie uwa am, a eby to rozwi¹zanie by³o idealne, ale kto wie mo e pozwoli zachowaæ to co cenne, co pozosta³o ze sportu akademickiego, jeœli te centra siê nie zbiurokratyzuj¹, na co siê zanosi. Wystarczy rzuciæ okiem na regulacje prawne, jakie w nich obowi¹zuj¹. Zreszt¹ powiem otwarcie wola³bym budowaæ mocne podstawy klubowego systemu szkolenia, a w ich dopiero nastêpstwie realizowaæ proces, wymagaj¹cy wyszukanych warunków, metod, aparatury itd., które s¹ potrzebne wyselekcjonowanej grupie zawodników o najwy szych kwalifikacjach. Ich proces treningu faktycznie wymaga zastosowania precyzyjnych narzêdzi. Ta sprawa powinna byæ jednak rozwi¹zywana nie na pocz¹tku programu dzia³añ naprawczych w naszym sporcie. Uwa am ten program bardziej za ratunkowy ni systemowy. n Chcia³bym, eby na zakoñczenie naszej rozmowy pojawi³a siê nutka optymizmu. S¹ wprawdzie tacy ludzie, którzy czytaj¹c tekst lubi¹ dowiedzieæ siê, e nie tylko oni maj¹ k³opoty, ale lepsze czasy dla takiego klubu, jakim jest AZS AWF Warszawa, o tak klarownej, po ytecznej formule klubu œrodowiskowego, ale zarazem otwartego, powinny nadejœæ. Temu nadejœciu trzeba jednak pomóc. Kto móg³by to zrobiæ? Uwa am, e w pierwszym rzêdzie Uczelnia. Sprawy Klubu powinny byæ jej sprawami, autentycznie. Powinien zostaæ rozluÿniony gorset przepisów krêpuj¹cych Uczelniê w sponsorowaniu swojego klubu, b¹dÿ regulacje te winny zmierzaæ do prawnego zbli enia obu dzisiaj odmiennych pod tym wzglêdem podmiotów. Jak widaæ, to rola dla organów ustawodawczych a te maj¹ ci¹gle inne sprawy na g³owie...uczelnia powinna jednak bardziej wp³ywaæ na postawy prosportowe studentów i wszystkich swoich pracowników, nauczycieli akademickich i administracji. Wreszcie funkcji prezesa Klubu, o czym ju mówi³em, nie powinien pe³niæ nikt z zewn¹trz, ale przedstawiciel w³adz Uczelni. Autonomia Klubu jest niezbêdna, ale równoczeœnie nie mo e oznaczaæ, e Klub jest obcym cia- ³em na terenie Uczelni. Wreszcie ktoœ w tym kraju powinien zrozumieæ, e klub sportowy tego ro-

10 90 Rozmowa z dr. Ryszardem Wysoczañskim dzaju nie jest i nie bêdzie przedsiêbiorstwem, a jego dzia³acze i szkoleniowcy pe³ni¹ okreœlon¹ rolê pedagogiczn¹. Nie s¹ wy³¹cznie producentami medali i wyników ku uciesze statystyków sportowych. A to oznacza, e jak by to nie zabrzmia³o powinno zwiêkszyæ siê zasilanie finansowe Klubu. Ponadto nale- y zmodyfikowaæ system finansowania tak, by obecna forma tzw. zadaniowa, zosta³a obudowana œrodkami pozwalaj¹cymi rozwijaæ mo liwoœci klubów awuefowskich w sferze podmiotowej. W³adze sportowe musz¹ zrozumieæ, e jesteœmy najlepsz¹ inwestycj¹. Sport studencki jest rozwijany na ca³ym œwiecie, nie jest to dzie³o przypadku, lecz œwiadomy, celowy wybór. Uczelnia zrobi³a w tym kierunku wa ny krok ju kilka lat temu, wprowadzaj¹c zasadê wolnego wstêpu na studia dla wybitnych zawodników (wed³ug œciœle okreœlonych kryteriów). Realizuje tak e formê indywidualnego toku studiów oraz stara siê zapewniæ sportowcom lepsze warunki mieszkaniowe. Jak Pan widzi, to nie s¹ nutki optymizmu, a ca³a symfonia optymistyczna. Rozmawia³: Andrzej Pac-Pomarnacki