Politechnika Łódzka. Instytut Systemów Inżynierii Elektrycznej. Laboratorium przyrządów wirtualnych. Ćwiczenie 3

Transkrypt

1 Politechnika Łódzka Instytut Systemów Inżynierii Elektrycznej Laboratorium przyrządów wirtualnych Ćwiczenie 3 Wykorzystanie technologii ActiveX do rejestracji danych z przyrządów wirtualnych

2 1. Wstęp Do przekazywania informacji pomiędzy rożnymi aplikacjami w środowisku Windows służy wprowadzona przez Microsoft technologia ActiveX. Pozwala ona na umieszczanie bloków w naszym programie mogących ingerować w dowolny program aktualnie zainstalowany na naszym systemie operacyjnym. Takie rozwiązanie pozwala nam rozbudowywać nasze aplikacje, jednakże musi być stosowane rozważnie. W przeciwnym razie nieograniczony dostęp do wszystkich aplikacji systemu może być potencjalnie niebezpieczny. Celem ćwiczenia jest stworzenie pliku VI w programie LabVIEW realizującego zadanie związane z generowaniem 10 liczb pseudolosowych i automatycznym zapisywaniu wyników w utworzonym automatycznie pliku Excel. Liczby zapisywane są do pierwszych 10 wierszy pierwszej kolumny arkusza. 2. Wykonanie aplikacji z technologią ActiveX 2

3 Pierwszym krokiem w stworzeniu schematu jest dodanie wszystkich potrzebnych nam bloków z grupy ActiveX. Funkcje te możemy odnaleźć w grupie Communication ActiveX. Rysunek 1. Biblioteka ActiveX zawierająca najważniejsze bloki schematu. Funkcja Automation Open zwraca odnośnik do podanego obiektu ActiveX. na zacisk wejściowy Automation Refnum należy podłączyć zacisk umieszczonego na panelu obiektu Automation Refnum(grupa Refnum palety Controls). Następnie na obiekcie ustawiamy kursor i po naciśnięciu prawego przycisku myszy wybieramy Select ActiveX Class Excel_Application. Po wstawieniu funkcji Property Node należy ustawić na niej kursor i po naciśnięciu prawego przycisku myszy wybrać pozycję Properties Visible. Podanie z panelu sygnału True powoduje otwarcie okna arkusza Excell. Kolejna funkcja Property Node tworzy odnośnik do skoroszytu. Po ustawieniu na nią kursora i wciśnięciu PPM wybieramy Properties Workbooks. Utworzony odnośnik łączymy z zaciskiem reference funkcji Invoke Node. Następnie najeżdżamy na Invoke Node i PPM wybieramy Methods Add co powoduje dodanie nowego skoroszytu, do którego odnośnik dostępny jest na zacisku Add. Zacisk ten łączymy z zaciskiem reference funkcji Property Node. Po ustawieniu na nią kursora i kliknięciu PPM wybieramy z menu Properties Sheets. Odnośnik z zacisku Sheets łączymy z zaciskiem reference funkcji Invoke Node. Po ustawieniu na niej kursora i wciśnięciu PPM z rozwiniętego menu wybieramy Methods Add. W ten sposób do utworzonego wcześniej skoroszytu zostanie dodany nowy arkusz, do którego odnośnik dostępny jest na zacisku Add. Trzeba jeszcze zamienić jego typ za pomocą funkcji Variant To Data. Na wejście tej funkcji łączymy zacisk umieszczonego na panelu obiektu Automation Refnum. Następnie ustawiamy na nim kursor i PPM wybieramy Select ActiveX Class Excel_Worksheet. Odnośnik arkusza podajemy na zacisk reference funkcji Invoke Node. Po ustawieniu na niej kursora PPM wybieramy z rozwiniętego menu Methods Range. Na zacisk wejściowy Cell1 podajemy nazwę komórki, do której zostanie wpisana nowa liczba. Adres podajemy jako parę znaków (litera i liczba jako oznaczenie komórki w Excelu). W naszym 3

4 Przypadku dla komórek w pierwszej kolumnie będzie to A1,A2 A10. Zacisk wyjściowy Range łączymy z zaciskiem reference funkcji Property Node. Po najechaniu na nią kursorem za pomocą PPM wybieramy Properties Value2 oraz korzystamy z opcji Change to Write aby można było zapisywać nową wartość do komórki. Rysunek 2. Biblioteka String/Number Conversion. W przedstawionym programie liczby wpisywane do świeżo utworzonych komórek arkuszy Excel pochodzą z generatora liczb pseudolosowych który możemy odnaleźć w bibliotece Express Numeric Random Num. Rysunek 3. Biblioteka Express Numeric zawierająca blok Random Number. 4

5 Rysunek 4. Biblioteka zawierająca blok Error. Dodatkowo w celu zapisania nie jednej liczby losowej, ale 10 musimy tą część schematu zamknąć w pętli For Loop z nastawionymi 10 cyklami (i =10). Na końcu dodajemy blok Error z grupy Time&Dialog i otrzymujemy finalny schemat naszej aplikacji. Rysunek 5. Schemat kompletnego programu. 5

6 3. Sprawdzenie działania programu Działanie kontrolek ActiveX pokazano na ilustracji poniżej. Każdorazowe uruchomienie programu i podanie wartości True z panelu powoduje utworzenie kolejnego arkusza Excel. 4. Literatura Rysunek 6. Przykładowy plik Excel wygenerowany przez plik VI. 1. Świsulski Dariusz, Komputerowa technika pomiarowa. Oprogramowanie wirtualnych przyrządów pomiarowych w LabView, Agenda Wydawnicza PAK-u, Warszawa Świsulski Dariusz, Komputerowa technika pomiarowa w przykładach.. Agenda Wydawnicza PAK-u, Warszawa Świsulski Dariusz, Laboratorium z systemów pomiarowych.. Wydawnictwa PG, Gdańsk LabView Measurement Manual, National Instruments 5. Graczyk A., Gołębiowski J., Prohuń T.: Laboratorium komputerowych systemów pomiarowych, Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, Łódź