DOKUMENTACJA TECHNICZNA

Transkrypt

1 DOKUMENTACJA TECHNICZNA Obiekt: PRZYDOMOWA OCZYSZCZALNIA ŚCIEKÓW 4 RLM Złoszenie Patentowe P Inwestor: Gmina Ośno Lubuskie z siedzibą Urząd Miasta i Gminy Ośno Lubuskie Rynek Ośno Lubuskie Lokalizacja inwestycji: Miejscowość nr działki Smoóry 7/2; 7/1; 17/3; 182/12; 269/1, 194; 119/1, 197; 182/14; 175/6; 265/5; 265/6; 200; 204; 32/1; 268/4; 53/1 Autorzy technoloii: dr inż. Tomasz Warężak dr inż. Ewelina Płuciennik-Koropczuk Jednostka Projektowa: Biuro Opracowań Inżynierskich ECOVERDE ul. Rzeźniczaka 41a/9, Zielona Góra Niniejsza dokumentacja Zielona Góra, 2014 r.

2 Spis Treści 1. PODSTAWA OPRACOWANIA ZAKRES OPRACOWANIA USYTUOWANIE OCZYSZCZALNI BILANS ILOŚCI ŚCIEKÓW WYMAGANY STOPIEŃ OCZYSZCZANIA ŚIEKÓW CHARAKTERYSTYKA ZASTOSOWANEJ TECHNOLOGII I PROCESÓW ZACHODZĄCYCH W OCZYSZCZALNI UKŁAD TECHNOLOGICZNY OCZYSZCZALNI PRZYDOMOWEJ CHARAKTERYSTYKA POSZCZEGÓLNYCH ELEMENTÓW OCZYSZCZALNI Osadnik Przepompownia Bioreaktor hydrofitowy Studzienka kontrolno-pomiarowa UWARUNKOWANIA PRAWNE Spis Rysunków Rys. nr 1: Przydomowa oczyszczalnia ścieków PLAN SYTUACYJNY Rys. nr 2a: Przydomowa oczyszczalnia ścieków RZUT OCZYSZCZALNI 4 RLM Rys. nr 2b: Przydomowa oczyszczalnia ścieków PRZEKRÓJ OCZYSZCZALNI 4 RLM 2

3 OPIS TECHNICZNY BUDOWY OCZYSZCZALNI PRZYDOMOWEJ Złoszenie Patentowe P PODSTAWA OPRACOWANIA Podstawę opracowania stanowią: Wizja lokalna w terenie Mapa zaospodarowania terenu (sytuacyjno wysokościowa) Podstawę prawną stanowią: 1. Ustawa Prawo budowlane z 7 lipca 1994 r. (Dz.U. Nr 89, poz. 414 z późniejszymi zmianami). 2. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie Dz.U. Nr 75 poz. 690 (z późniejszymi zmianami) 3. Ustawa Prawo Wodne z 18 lipca 2001 (Dz. U. Nr 115, poz.1229 z późniejszymi zmianami) 4. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 24 lipca 2006 w sprawie warunków, jakie należy spełnić przy wprowadzaniu ścieków do wód lub do ziemi, oraz w sprawie substancji szczeólnie szkodliwych dla środowiska wodneo (Dz.U.2006 nr 137 poz.984). 5. Rozporządzania Ministra Środowiska z dnia 22 rudnia 2004 r. w sprawie rodzajów instalacji, których eksploatacja wymaa złoszenia (Dz. U Nr 283, poz.2839). 6. Ustawa z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (Dz. U nr 72 poz. 747 z późniejszymi zmianami). 2. ZAKRES OPRACOWANIA Projekt obejmuje obliczenie bilansu ścieków, dobór wielkości elementów oczyszczalni oraz opis robót budowlano-montażowych tych obiektów. Rozwiązanie projektowe przedstawiono na rysunkach. 3

4 3. USYTUOWANIE OCZYSZCZALNI Wedłu Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr. 75 z 2002r., poz. 690 z późniejszymi zmianami) odlełości urządzeń przydomowej oczyszczalni ścieków powinny wynosić: 2 m od ranicy działki, droi lub ciąu pieszeo; 5 m od okien i drzwi zewnętrznych do pomieszczeń przeznaczonych na pobyt ludzi (w przypadku nie zainstalowania instalacji odpowietrzającej wysokiej); 1,5 m od miejsca infiltracji ścieków do najwyższeo użytkoweo poziomu wodonośneo; 30 m od osi studni dostarczającej wodę przeznaczoną do spożycia przez ludzi do najbliższeo przewodu rozsączająceo ścieków oczyszczonych bioloicznie. 4. BILANS ILOŚCI ŚCIEKÓW Przewidziano podłączenie oczyszczalni do budynku jednorodzinneo zamieszkiwaneo maksymalnie przez 4 osoby. Odlełość miejsca infiltracji ścieków oczyszczonych do runtu od najwyższeo użytkoweo poziomu wodonośneo będzie większa od minimalnej wymaanej (min. 1,5m). Średnią dobową ilość ścieków na jedneo mieszkańca przyjęto na podstawie zużycia wody. Dane do obliczeń: Ilość RLM = 4 Średnie dobowe zużycie wody na mieszkańca: 0,1 m 3 /d Średnia ilość ścieków Maksymalna ilość ścieków Q dsr wydajność średnia 3 m m 4 0,1 0,4 d d Q dsr 3 Q d max wydajność max 3 m 0,4 1,3 0, d m d 3 Q d max 52 Ilość substancji oranicznych BZT 5 BZT5 BZT M d d 4

5 Ilość zawiesin Z o Ilość azotu oólneo Z o M d N o d Ilość fosforu Z or M d P o d Stężenie ścieków surowych: P or M d d BZT /m 3 N o /m 3 P o - 20 /m 3 Z o /m 3 5. WYMAGANY STOPIEŃ OCZYSZCZANIA ŚIEKÓW Ścieki wprowadzane do runtu, odprowadzane z indywidualnych systemów oczyszczania, zodnie z obowiązującym Rozporządzeniem Ministra Środowiska nie powinny przekraczać następujących parametrów: BZT 5 - redukcja 20% Z o - redukcja 50% Przewidziano odprowadzanie ścieków do runtu w sytuacji, kiedy najwyższy użytkowy poziom wodonośny wód podziemnych znajduje się przynajmniej 1,5 m pod dnem urządzeń rozsączających. 5

6 6. CHARAKTERYSTYKA ZASTOSOWANEJ TECHNOLOGII I PROCESÓW ZACHODZĄCYCH W OCZYSZCZALNI Oczyszczalnia ścieków w wynalazku bioreaktora hydrofitoweo składa się osadnika nilneo wykonaneo z tworzyw sztucznych. W osadniku nilnym zachodzi sedymentacja oraz flotacja cząstek zanieczyszczeń. Gromadzony osad ulea fermentacji metanowej. Po osadniku sklarowane ścieki doprowadzane są na powierzchnię bioreaktora hydrofitoweo, poprzez opracowany system układu rur, zapewniający równomierne ich rozprowadzenie po powierzchni bioreaktora. Powierzchniowe rozprowadzenie sklarowanych ścieków powoduje pierwsze ich natlenienie, co jest niezmierne istotne podczas oczyszczania ścieków ze związków bioennych. Bioreaktor naturalny zbudowany jest z 5 warstw (mineralnych i oranicznych). Ścieki trafiają na pierwszą warstwę składającą się z keramzytu. Keramzyt zastosowano jako pierwszą warstwę, ze wzlędu na jeo własności. Jest to materiał obojętny chemicznie, odporny na wodę, a także działanie pleśni, rzybów, ponadto posiada dobre parametry izolacji cieplnej, co stanowi dodatkowe zabezpieczenie termiczne. Warstwa keramzytowa ma miąższość 0,1 m. Kolejna warstwa to warstwa oraniczna o miąższości 0,1 m zbudowana z odpadów drzewnych o dużej ranulacji (30 50 mm). Odpady te nie moą być zbutwiałe, zniłe, zanieczyszczone śnieiem ani lodem, piaskiem, liśćmi, trocinami, iliwiem nie może zawierać żadnych innych dodatków. Warstwa ta nasączana jest biopreparatem do oczyszczalni hydrofitowych (np. złoszenie patentowe P ). Warstwa oraniczna uzupełniona biopreparatem tworzy warunki do rozwoju mikrooranizmów tlenowych (bakterie, pierwotniaki, orzęski i in.). Kolejną warstwę bioreaktora naturalneo tworzy warstwa mineralna o miąższości 0,2 m zbudowana z piasku średnieo Ф = 0,25 0,5 mm, następna ostatnia warstwa mineralna (0,2 m) wypełniona jest żwirem średnim płukanym Ф = 5,00 20,0 mm, ostatnia warstwa to frakcja kamienista o średnicy ziaren Ф = 75,00 200,0 mm. Bioreaktor izolowany jest od środowiska w bocznych ścianach poprzez zastosowanie folii. Dno bioreaktora nie jest izolowane i zapewnia swobodną infiltrację oczyszczonych ścieków do środowiska runtowo-wodneo. Zastosowanie takieo systemu, nie tylko wpływa na brak konieczności budowy systemu odprowadzania ścieków oczyszczonych, ale także znacząco zmniejsza zapotrzebowanie terenu do budowy oczyszczalni. Kolejnym ważnym aspektem 6

7 zastosowania takieo systemu jest eliminacja wpływu niekorzystnych warunków poodowych (ujemne temperatury) na odpływ oczyszczonych ścieków do środowiska. Bioreaktor zapewnia naturalną izolację termiczną środowiska runtowo-wodneo. Kolejny aspekt teo systemu, to wysoka przewodność hydrauliczna, co przekłada się na możliwość stosowania w runtach spoistych. Powierzchnia infiltracji równa jest powierzchni czynnej reaktora (pokrytej florą bakteryjną), zatem obciążenie hydrauliczne wynosi ok. 32 dm 3 /m 2 d. Ostatni pozytywny aspekt, to możliwość stosowania bioreaktora w warunkach wysokich stanów wód podziemnych. Wówczas reaktor wyniesiony jest ponad poziom terenu, a infiltracja następuje na poziomie posadowienia reaktora. W bioreaktorze hydrofitowym zamontowano sieć kominków wentylacyjnych przeciwdziałających powstawaniu warunków beztlenowych w dolnych warstwach reaktora, co powstrzymuje rozwój bakterii beztlenowych, a w konsekwencji zabezpiecza warstwy mineralne przed kolmatacją. Bioreaktor porośnięty jest roślinnością makrofitową, np. tatarakiem zwyczajnym (Acorus calamus L.). Roślinę tę zastosowano ze wzlędu na rozbudowany system korzeniowy, istotny w procesach oczyszczania ścieków. Ponadto tatarak zwyczajny charakteryzują kłącza aromatyczne, o zapachu cynamonowo-kamforowym. 7. UKŁAD TECHNOLOGICZNY OCZYSZCZALNI PRZYDOMOWEJ Osadnik Przepompownia Bioreaktor hydrofitowy Studzienka kontrolno-pomiarowa ścieki z budynku GRUNT 7

8 8. CHARAKTERYSTYKA POSZCZEGÓLNYCH ELEMENTÓW OCZYSZCZALNI 8.1. Osadnik Zbiornik osadnika projektuje się jako monolityczny, wykonany z tworzyw sztucznych o pojemności użytkowej min. 2 m 3. Ścieki bytowe dopływają z budynku kanałem sanitarnym. W osadniku ścieki uleną mechanicznemu i częściowo bioloicznemu podczyszczeniu, następnie przelewać się będą na bioreaktor naturalny. Wylot rury z osadnika zabezpieczono koszem filtracyjnym, celem uniemożliwienia przedostawania się osadu oraz flotatu do bioreaktora. Zodnie z Rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie Dz.U. Nr 75 poz. 690 (z późniejszymi zmianami), - par Przepływowe, szczelne osadniki podziemne, stanowiące część przydomowej oczyszczalni ścieków ospodarczo-bytowych, służące do wstępneo ich oczyszczania, moą być sytuowane w bezpośrednim sąsiedztwie budynków jednorodzinnych, pod warunkiem wyprowadzenia ich odpowietrzenia przez instalację kanalizacyjną co najmniej 0,6 m powyżej órnej krawędzi okien i drzwi zewnętrznych w tych budynkach. Osadnik posadowić w wykopie na łębokości zodnej z projektem, na podsypce piaskowej rubości 0,1 m. Dokładnie wypoziomować wzdłuż osi podłużnej. Wypełnić komorę osadnika do 2/3 wysokości wodą. Zasypywać warstwami runtu rodzimeo pozbawioneo kamieni oraz innych ostrokrawędziowych elementów Przepompownia Przepompownie stanowi zbiornik monolityczny DN 800, w którym zamontowano pompę do wody brudnej z pływakiem, jednofazowej o mocy od 600 do 1000 W i wydajności od 5 do 10 m 3 /h i wysokości podnoszenia od 8 do 15 m (moc, wydajność i wysokość podnoszenia uzależniona od odlełości bioreaktora od przepompowni) z ruchomym pływakiem, który samoczynnie załącza i wyłącza pompę w zależności od poziomu ścieków w przepompowni. Pompa tłoczy ścieki na bioreaktor hydrofitowy. Ponieważ pompy takie fabrycznie zaopatrzone są w przewód zakończony wtyczką z bolcem ochronnym, przewidziano podłączenie pompy do niazda hermetyczneo 230 V. Gniazdo wtykowe bryzoszczelne wraz z bezpiecznikiem 8

9 jednofazowym znajduje się w hermetycznej skrzynce. Przewód na odcinku od przepompowni do budynku należy ułożyć w ziemi na łębokości od 0,4 do 0,6 m. Zabezpieczenie włazu przepompowni przed osobami postronnymi powinno mieć otwór na kłódkę o średnicy min Ø8mm. Przepompownię osadzić w wykopie na 0,1 m podsypce i ustabilizować. Stopniowo zasypywać warstwami runtu rodzimeo pozbawioneo kamieni oraz innych ostrych elementów Bioreaktor hydrofitowy Bioreaktor naturalny zaprojektowano częściowo w wykopie. Po uformowaniu wykopu należy ułożyć na dnie frakcję kamienistą Ф = 75,0 200,0 mm. Wysokość warstwy 0,2 m. Od tej warstwy do órnej krawędzi bioreaktora należy obłożyć skarpy folią PCV lub PE o rubości min. 0,5 mm, celem izolacji bocznych jeo ścian. Na warstwie kamieni należy ułożyć rurę drenażową PVC ø 100 mm i połączyć ją ze studzienką kontrolno-pomiarową. Rurę odprowadzającą należy ułożyć ze spadkiem 2 % w kierunku studzienki. Na rurze drenażowej należy zamontować trójniki (zodnie z załączonym rysunkiem) i wykonać odpowietrzenie za pomocą wywiewek (daszków). Następnie kolejno należy usypywać warstwy filtracyjne: Żwir średni płukany Ф = 5,0 20,0 mm miąższość warstwy 0,2 m Piasek średni Ф = 0,25 0,5 mm miąższość warstwy 0,2 m Warstwa oraniczna zbudowana z odpadów drzewnych miąższość warstwy 0,1 m (Warstwę te należy nasączyć biopreparatem do oczyszczalni hydrofitowych) Warstwa keramzytowa miąższość warstwy 0,1 m Rozprowadzenie ścieków po powierzchni bioreaktora stanowią rury PVC Ø 50. W rurach należy nawiercić obustronne otwory Ø 6 mm, co 0,5 m. a także otwór od dołu co 2 m. Rury stanowią zamknięty system rozprowadzania. Cały system należy ułożyć w taki sposób, aby po wyłączeniu pompy, następował rawitacyjny odpływ ścieków do przepompowni Do obsadzenia bioreaktora należy użyć roślinności wodno baiennej np. tataraku zwyczajneo (Acorus calamus L.) Złoże roślinne obsadzić roślinnością makrofitową, zakładając min. 10 szt. na 1m 2 bioreaktora. 9

10 W bioreaktorze należy zaszczepić florę bakteryjną poprzez nasączenie biopreparatem. Biopreparat stosowany w oczyszczalniach hydrofitowych wspomaa tlenowe procesy oczyszczania ścieków. Biopreparat musi posiadać wystawioną przez producenta deklarację zodności, w której określone będzie przeznaczenie do stosowania w oczyszczalniach roślinnych (hydrofitowych). W deklaracji producenta musi znaleźć się zapis, że biopreparat ten zapewni zaszczepienie i szybki rozwój flory bakteryjnej w bioreaktorze naturalnym powodującej redukcję substancji oranicznych i bioennych oraz wspomoże wzrost roślinności makrofitowej. Biopreparat ten musi posiadać także atest Narodoweo Instytutu Zdrowia Publiczneo wystawiony przez Państwowy Zakład Hiieny, oraz badania wykonane w laboratorium akredytowanym Wyznaczenie powierzchni bioreaktora: Przyjęto minimalną powierzchnię bioreaktora na jedneo mieszkańca 2,5 m Studzienka kontrolno-pomiarowa Dopuszcza się zastosowanie zbiornika z tworzyw sztucznych DN400 lub z kręów betonowych. 9. UWARUNKOWANIA PRAWNE Zastosowane rozwiązanie techniczne i technoloiczne przedstawione w dokumentacji jest rozwiązaniem autorskim i podlea ochronie w myśl ustawy Prawo własności przemysłowej. Jednostką uprawnioną do złoszenia patentoweo jest Biuro Opracowań Inżynierskich ECOVERDE. Ponadto niniejsza dokumentacja jako autorskie opracowanie projektanta podlea ochronie w myśl Ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zabronione jest wszelkie kopiowanie i reprodukcja w formie papierowej lub nośnikach komputerowych. Materiały użyte do budowy przydomowej oczyszczalni ścieków powinny być wykonane z materiałów zodnych z obowiązującymi przepisami oraz posiadać odpowiednie atesty. UWAGA: Projektant nie ponosi odpowiedzialności za ujawnione w trakcie realizacji robót niezinwentaryzowane uzbrojenie terenu znajdujące się na trasie projektowanej oczyszczalni. 10